<3
ROUW-
TROUW-
WRIGLEY
TWEEDE BLAD
Is er iets in de
Sovjet-Unie veranderd
SOEST.
Neem dadelijk Kruschen
J. LENSSEN
MAKELAAR-TAXATEUR
Vissers „knopen" de
eindjes aan elkaar.
kleding
BAARN. TEL. 2783
Ontloop die pijn
van brandend maagzuur.
Neem Rennies!
KAuW
KAPITEIN FANTOME
'/mump'.
ebh rm mcMufm
K'JKWRÜ
VAN DE „SOESTER COURANT'
VAN VRIJDAG 26 AUGUSTUS.
MOSKOU WENST TOT EEN
INTERNATIONALE ADEMPAUZE
TE KOMEN.
Heeft het Kremlin zijn politiek wer
kelijk veranderd Wellicht nergens in
het Westen heeft men zich, vooral
sinds „Genève", deze vraag met zoveel
ernst en zo algemeen gesteld als in
de Verenigde Staten. Dat is geen won
der. Amerika is, door de omstandig
heden daartoe gemaakt, de leider van
het anti-communistische blok in de
wereld. Van zijn antwoord, juist of
onjuist, zal het daarom afhangen,
welke politiek het Westen in de ko
mende maanden en jaren tegenover
Moskou's „nieuwe lijn" zal volgen.
Het dient gezegd, dat op het ogenblik
ook niemand beter dan de Amerikanen
in staat schijnen om deze brandende
vraag te beantwoorden. Hun diploma
ten zijn meer dan die van welke
andere westelijke natie ook in de
laatste tijd met de Russische leiders
in contact geweest; hun grote bladen
hebben meer journalisten naar de
Sovjet-Unie gezonden dan die van
alle andere westelijke landen samen.
Zo moet men vaststellen, diplomaten
en journalisten hebben zich met het
zelfde diepe verantwoordelijkheidsge
voel, dat de omstandigheden in dit
geval eisen, van hun onderzoekende
taak gekweten.
Enige verandering.
Het antwoord nu, dat deze mensen
hebben gegeven, luidt vrijwel una
niem en dat zou voor de juistheid
ervan kunnen pleiten. Ja, er is zo
wel op buitenlands als binnenlands
politiek gebied iets veranderd in de
Sovjet-Unie. Die verandering is wer
kelijk echt. Maar zij gaat niet zeer
diep.
Op het gebied der buitenlandse po
litiek beoordeelt men de situatie als
volgt. Enige maanden geleden, uiter
mate bezorgd over een dreigend con
flict in het verre Oosten, besloten de
Russische leiders tot het nemen van
maatregelen ter beteugeling van het
oorlogsgevaar.
Aangenomen wordt, dat zij de com
munistische Chinezen hebben afge
houden van een aanval op de eilanden
in de Straat van Formosa en sindsdien
heeft Moskou er voortdurend op ge
hamerd, dat het het risico van een oor
log wenst te beperken en tot een soort
internationale adempauze wenst te ge
raken.
Maar, zo geloven de Amerikaanse
waarnemers, verder gaat die verande
ring niet. Vrijwel niemand neemt ook
maar voor een ogenblik aan, dat het
Kremlin, tenzij natuurlijk op zijn ei
gen, voor het westen onaanvaardbare
voorwaarden, werkelijk een de ge
hele wereld omvattend vergelijk wenst.
Aldus voorspelt men, zal men Molotov
geen centimeter van zijn tot nu toe
ingenomen standpunt in de Duitse
kwestie zien terugwijken.
Wat de Russen werkelijk willen is
een aanvaarding voor de komende ja
ren van de toestand, zoals deze op het
ogenblik is, een wederzijdse erken
ning dus van de status quo. Een ver
andering ten goede is dat in ieder
geval wel. Zij kan de wereld be
hoeden voor gevaarlijke avonturen van
de soort van de Berlijnse blokkade
en de overval in Zuid-Korea.
Ook in het binnenland.
Een verandering, zij het al evenmin
van zeer diepgaande aard, hebben de
Amerikaanse waarnemers in het bin
nenland van de Sovjet-Unie opgemerkt.
Als het belangrijkste facet daarvan
beschouwt men de verminderde angst
van de Rus voor de geheime politie.
Russen praten over het algemeen gaar
ne met buitenlanders, maar in de tijd
van Stalin meden zij de buitenlanders,
uit pure vrees voor de mannen van
wijlen Beria, als de pest. Dat is nu
anders. Men kan met vrijwel iedere
Rus in gesprek komen.
Maar, naar b.v. de zojuist uit de Sov
jet-Unie teruggekeerde Stewart Alsop
van de „Herald Tribune" steeds weer
heeft moeten ervaren, iedere Rus let
er zorgvuldig op, nooit van de offi
ciële partijlijn af te wijken. „Inder
daad was de wijze, waarop iedere Rus
iedere andere Rus als een papegaai
nasprak, zodra het over politieke za
ken ging, voor mij de meest indruk
wekkende en tegelijk meest deprime
rende belevenis van mijn bezoek" al
dus Alsop.
Dus ook op het binnenlandse gebied
een verandering, maar zeker geen fun
damentele verandering, zo oordelen de
Amerikanen.
Van een wezenlijke verandering zou
men immers eerst kunnen gewagen,
indien de Russen eikaars standpunten,
dat van de regeling incluis, even hef
tig zouden kunnen bediscussiëren als
dat in de vrije landen mogelijk is
en ook werkelijk geschiedt.
Het algemene Amerikaanse oordeel
over Moskou's „nieuwe koers" wijst
in de richting van de Amerikanen,
dat wil zeggen westelijke reactie daar
op. Ook van westelijke zijde zal men
uiteraard alles doen om het risico
van oorlog te beperken, al is het voor
vele Amerikanen bij voorbeeld een
bittere pil om zelfs maar stilzwijgend
de Russische onderwerping der Oost-
Europese landen te moeten accepte
ren.
Daarnaast zal men echter, tenzij er
een werkelijk fundamentele verande
ring in de Russische politiek komt,
blijven vasthouden aan de overtui
ging, dat het Sovjet-systeem in diepste
wezen vijandig tegenover het westen
staat.
Op grond daarvan zullen in ieder
geval de Amerikanen in hun waak
zaamheid ten aanzien van de com
munistische wereld geen ogenblik ver
slappen.
DE SOESTER KNOLLENPLUKKERS.
Aan het begin van deze week waren
de Soester Knollenplukkers te gast op
„Zonnegloren" en de heren Vos, Vene-
ma, Hooft, Staal, Lüschen, Hornsveld
en Overstegen met twee B klarinet
ten, trompet, tuba, B bas, tenor-hoorn,
althoorn en drum, waren bijzonder
welkome gasten, want er werd een
prima nummertje muziek gespeeld.
Hoe kan het ook anders, wanneer men
bedenkt, dat de Soester Knollenpluk
kers tweemaal uitgenodigd zijn voor
de radio te spelen, terwijl op drie con
coursen voor boerenkapellen vele prij
zen weggehaald worden.
Eerst werd gespeeld voor de kinder
paviljoens, daarna op de terrassen en
in de zalen bij de andere patiënten
en van 7 uur tot half tien bliezen de
mannen in hun blauwe kielen, zwarte
broeken, witte klompen en met het
zwarte petje op, de zorgen van de
patiënten weg. De populaire liedjes
werden enthousiast meegezongen, ook
door de zusters, die met koffie, siga
ren en sigaretten kwamen toen de
Knollenplukkers haar een serenade
gebracht hadden.
Het dankbare publiek van „Zonneglo
ren" ziet de Knollenplukkers graag nog
eens terug en ze zullen beslist nog
eens komen.
Vijf jaar geleden, in September 1950,
richtte Wout Mossing „De Soesteri
Knollenplukkers" op en de opzet was
het verlenen van medewerking aan
de bazar van P.V.O. De leden van de
boerenkapel maakten allen deel uit
van P.V.O., zoals nu nog het geval is,
en de heer Mossing had de leiding.
Na afloop van de bazar bleef de kapel
bestaan en volgende maand wordt het
eerste lustrum gevierd.
In 1953 gingen de Knollenplukkers
naar Weesp om deel te nemen aan
een concours en er werden zes prijzen
behaald. Er deden 24 kapellen mee,
maar De Knollenplukkers staken met
kop en schouders boven de anderen
uit en met eerste prijzen, oreprijzen en
de directeursprijs werden de kwali
teiten van de Soester Knollenplukkers
beloond.
bij de eerste aanwijzing
van Rhenmatiscbe Pijn.
Waarom eerst een lange lijdensweg - 'n
lijdensweg bergaf? Roep die sluipende
pijnen vandaag nog een „Halt" toe.
Neem Kruschen.
Kruschen is een volkomen natuurlijk
middel; de zes minerale zouten die het
bevat, sporen de bloedzuiverende orga
nen aan tot krachtiger werking. Die
voeren dan weer de onzuiverheden af,
die nu het bloed verontreinigen en
oorzaak zijn van Uw lijden en pijn.
Daarom - wacht niet langer; begin er
vandaag mee.
VREDEHOFSTRAAT 19 - TELEF. 2169
zal gaarne voor U verzorgen
Hypotheken en Assurantiën. Koop en
Verkoop hnizen.
In 1954 werden drie prijzen behaald
in Zetten en dit jaar stond Terwolde
op het programma. Er namen daar
7 kapellen deel en de boerenkapel
uit Purmerend maakte een mooie kans
de eerste prijs 100.te winnen.
Toen de leden van de kapel de Soester
Knollenplukkers zagen, zuchtten ze:
„Weg 100 gulden", want ze kenden
de Soestenaren van Weesp en Zetten.
Deze successen zijn in de eerste plaats
te danken aan de kwaliteiten van de
leden en hun instrumenten, dat
spreekt vanzelf, maar de grote steun
van de directeur van P.V.O.de heer
Mar. Larssen, die belangeloos zijn
krachten aan de Knollenplukkers
geeft, kan niet gemist worden en het
werk van de eigen arrangeur, de heer
Henk Knoppers, draagt veneens een
belangijke steen tot de successen bij.
De Knollenplukkers verleenen veelvul-
die medewerking aan alle mogelijke uit
voeringen en na de successen van con
coursen is er veel belangstelling bui
ten Soest voor de kapel en uitnodi
gingen uit Utrecht en Amersfoort
kwamen zelfs binnen na het laatste
succes in Terwolde, waar slechts 7
kapellen deelnamen, maar de kwali
teit van de uitvoerenden was evenre
dig aan het klein aantal deelnemers.
Twee Knollenplukkers hebben daar in
Terwolde een kleine textielstrop ge
haald. Er moest een eind gelopen wor
den en de heren zien er wel zeer de
gelijk boers uit, maar sommigen zijn
geen helden op klompen, dus ze wer
den het maar op de sokken, omdat ze
dan gemakkelijker liepen. Nu was het
erg warm en een geteerde weg kreeg
vloeibare neigingen, zodat de sokken
zo hard werden als beton toen de
teer opdroogde en onbruikbaar gewor
den waren.
De Knollenplukkers spelen niet alleen
populaire melodieën, maar ook de ech
te Beierse muziek, geschreven voor
boerenkapellen en dat voor deze mu
ziek belangstelling is, bleek uit het
concours in Terwolde, waar 3000 toe
schouwers waren.
Volgende maand het lustrum en dan
zal er iets gebeuren. Wat is nog niet
bekend, maar de naam „boerenshow"
is reeds genoemd.
Dat de Knollenplukkers in staat zijn
iets te organiseren is gebleken in 1952,
toen in Soest een concours voor boe
renkapellen gehouden is. Het goot ont
zettend, maar kapellen met mooie na
men als Heikneuters, Rietbouwers,
Bloemkoolbouwers, Knollenbij ters,
Knollentrekkers en Weesperkluit trok
ken zich van het hemelwater niets aan
en bliezen voor tien.
We zijn benieuwd wat de Knollenpluk
kers bij het eerste lustrum brengen.
VOETBALCOMPETITIE
BEGINT SPOEDIG.
Over twee weken is het dan weer zo
ver en de Soester verenigingen S.E.C.
en B.D.C. beginnen op 4 September
de competitie. S.E.C. krijgt bezoek van
het elftal van Amsvorde en B.D.C.
krijgt Barneveld op bezoek.
S.E.C. is ingedeeld in de vierde klas
se G, met Amsvorde, B.F.C., Celeri-
tudo, E.M.M., Laren, Naarden, Quick
(Amersfoort), The Victories, V.V.O.G.
en Zwaluwen Vooruit.
B.D.C. zal het moeten opnemen te
gen Actif, Amersfoortse Boys, Barne
veld, D.V.S.U., Kampong, K.V.V.A.,
N.S.C., P.V.C., R.K.B.V.V. en Victoria.
Voor het echter 4 September is zal
er door B.D.C. reeds gevoetbald wor
den in het tweede deel van het L.V.V.-
tournooi, om het waardevolle spinne
wiel.
Zondag j.1. wonnen, de B.D.C.-ers met
2-0 van E.M.M door een doelpunt van
Theo Simons en van v. d. Berg.
Zondag a.s. wordt voor de demi-finale
de wedstrijd R.K.B.V.V.-B.D.C. ge
speeld op het terrein van L.V.V. in
Laren. De wedstrijd begint om half
twee.
De lagere elftallen- van B.D.C. zijn
Zondag ook actief, want het tweede,
derde en vierde gaan naar Hilversum
om tegen het tweede, derde en vierde
van Gooise Boys te spelen. De wedstrij
den beginnen om 13, 14.15 en 15.30 uur.
S.E.C. organiseert Zaterdag, om half
zeven, de jaarlijkse wedstrijd tussen
de jeugdcommissie en het Junioren A
elftal, dat met deze wedstrijd voor het
laatst in de jeugdafdeling uitkomt.
Daar het terrein aan de Schrikslaan
momenteel opgeknapt wordt, zal de
wedstrijd gespeeld worden op het ter
rein van N.O.W. aan de Klein En-
gendaalweg.
De jeugdcommissie is alsvolgt opge
steld C. v. 't Klooster, G. v. d. Brink,
B. de Rooy, B. v. Veenendaal, G. van
Duinkerken, K. Beeking, B. Keeja, L.
Ruttenberg, T. Dasselaar, J. Veldhui
zen en E. Jansen.
De Junioren komen uit met W. Die-
penbroek. W. v. d. Veen, R. Jansen,
G. Sukkel, D. Strumpel, L. de Rooy,
D. v. Soest, J. Blankestein, J. Krone-
meyer, A. v. Veen en H. de Bree.
Het tweede elftal van S.E.C. komt te
spelen in de reserve derde klasse H,
met Elinkwijk 3, 't Gooi 4, D.O.S. 4,
Hercules 2, Hilversum 4, K.D.S. 2,
Velox 3, Vriendenschaar 2, Nijenrodes
2 en Zeist 3.
De adspiranten A en B spelen Zater
dag, om 3 uur, tegen Soesterberg A
en B.
VAN VISSERSDORP TOT
INDUSTRIEPLAATS.
„Nog varen er in Spakenburg een
honderdtal botters uit ter visvangst,
doch langzaam maar zeker sterft het
vissersambacht uit. Hoe zal dat zijn
over enkele jaren, wanneer wij van
hieruit niet meer op het IJsselmeer
kunnen kijken en dan slechts een wal
voor onze ogen zullen zien, de wal van
het westelijk Flevoland
Vele inwoners van Spakenburg heb
ben zich de laatste jaren enigszins
ongerust deze vraag gesteld en eigen
lijk leeft zij elk uur van de dag nog
in de achtergrond van hun gedachten.
Het antwoord luidt kort maar krach
tig: dan zal Spakenburg van een eer
tijds bloeiend vissersdorp veranderd
zijn in een welvarend industrie-cen
trum, dat aan de inwoners, die thans
met vissen nog hun kost verdienen,
dan ook de gelegenheid zal geven hun
broodje op andere wijze te verkrij
gen.
Spakenburg kent thans reeds de fa
briekscomplexen van Polynorm, de
Schoenenfabriek Knoek Ros en de
Hollandse Knopenfabriek, maar binnen
korte tijd zullen er nog een Leder-
warenfabriek en een Visconservenfa-
briek (speling van het noodlot?) ver
rijzen, waardoor weer meer arbeids
gelegenheid ontstaat.
Bijna aan het uiteinde van een land
weg in het Spakenburgse polderland
schap ligt fors en groot de N.V. Hol
landse Knopenfabriek, waarvan de di
recteur ons persoonlijk te woord staat.
Hij vertelt ons hoe men eigenlijk tot
de oprichting van dit bedrijf in Spa
kenburg gekomen is. Het is geen pu
bliek geheim meer, dat de plannen
van de regering tot drooglegging van
het IJsselmeer de belangen van de
vissers in dit dorp en die van andere
dorpen ernstig geschaad hebben en
wanneer de grijze oppervlakte van het
meer veranderd zal zijn in wuivende
korenvelden, aan deze gemeenten haar
gehele arbeidsterrein is ontnomen.
Daartoe heeft men in Spakenburg maat
regelen getroffen. Enkele „vroede vade
ren" kwamen in 1929, in samenwerking
met een leidende figuur van een reeds
bestaande knopenfabriek, tot de op-
Uw adres voor het haren
richting van een nieuwe fabriek. Een
nieuwe fabriek is eigenlijk een te
grote naam voor het eenvoudige
schuurtje en de elf werkkrachten,
waarmede destijds werd begonnen,
maar niettegenstaande de vele tegen
slagen in de crisis- en oorlogsjaren
heeft men zich gehandhaafd en
is het loodsje uitgegroeid tot een mach
tig fabriekscomplex met ruim 350 man
personeeL
En dat niet alleen. In haar meer dan
vijf en twintig jarig bestaan heeft de
Hollandse Knopenfabriek zich een
faam over de wereld veroverd, die
haar weerga in deze branche niet
vindt. De producten uit deze fabriek,
vooral de knopen en gespen, vinden
voor 75 o/o hun bestemming in het
buitenland, d.w.z. in meer dan 40
vreemde landen.
Grondstof en bewerking.
Hoe kan door een knoop, op zichzelf
toch een simpel product, zich een der
gelijke belangrijke industrie ontwik-
Alsof de maag uit Uw lichaam brandt,
zo'n pijn veroorzaakt overtollig maag
zuur. De remedie is eenvoudig en af
doende: Rennies. Die helpen dadelijk.
Gewoon, zonder water of wat ook, op
de tong laten smelten, 't Kan niet
missen, de brand is gedoofd Eet onbe
vreesd waar U trek in hebt, maar....
steeds Rennies bij de hand
heerlijk - verfrissend
houdt u In topvorm
ln uw werk en bi) sport
een
gezonde
gewoonte
GE.WMBfi TUUAT JBM VOORDE ROKER.
EEK WROK!
1 ZOBKBK PB KOST ft F
KtPlTB/Af
(M
kelen Met een tikje bewondering
hadden wij al eens naar de knopen
van ons colbertje gekeken, maar meer
dan een rond voorwerp van bruine
kleur en vier gaatjes zagen wij er
toch niet in.
Wij kwamen echter direct tot andere
gedachten, toen een van de verkoop
leiders van de Hollandse Knopenfa
briek ons de grondstoffen toonde,
waarvan de knopen gemaakt worden.
Daar lagen dan eerst tot het plafond
opgestapeld (voorraadvorming is zeer
belangrijk in deze branche) de grote
plakken caseïne plastic, ook wel kunst
hoorn of galalith genaamd, een pro
duct, dat vervaardigd wordt uit onder-
melk. In diverse tinten lagen deze
buigzame plakken daar om straks in
de machine te worden geschoven. Daar
vonden wij ronde staven kunsthars in
bruinachtige en groene kleuren, die
door een simpele bewerking een nieuwe
kleur kunnen aannemen.
Daar vonden wij de prachtige platen
imitatie-paarlemoer en wij twijfelden
er niet aan of de knopen, hiervan ver
vaardigd, zouden het echte paarlemoer
zeer dicht benaderen.
In zeer snel tempo worden de kno-
pen-in-wording uitgeboord, de beitel
van de machine gaat vliegensvlug op
en neer en vaardige arbeidshanden zor
gen ervoor, dat zo min mogelijk van
het materiaal verloren gaat.
Strijd en contact.
Hoe zullen de modellen er dit jaar
weer uitzien? Hoe volgend jaar? Door
connecties met de wereldïnodeeentra
weten de Spakenburgse „knopers" reeds
lang tevoren hoe de modetinten van
het komende seizoen zullen zijn. Te
kenaars gaan aan het werk en ver
vaardigen modellen, vaak naar de uit
het buitenland afkomstige gegevens.
Daarna is het de taak van de „man
aan de machine" om deze modellen
uit te werken. Speciale apparaten bren
gen de sleufjes, gaatjes, sterretjes en
streepjes aan en men staat verbaasd
hoe elke geringe behandeling in feite
door de machine verricht wordt. Soms
weet men ook door het aanbrengen van
een paar stipjes verf een knoopje te
vervaardigen, dat om haar sierlijk
heid het bezitten waard is.
Zo verlaten bijna 2000 modellen per
jaar de knopenfabriek. Naast de ont
werpen van de vaklieden wordt er op
gezette tijden een wedstrijd tussen het
personeel georganiseerd en dan stro
men vele mooie en minder mooie mo
dellen door de handen van de critici.
Uiteindelijk wordt aan hem, die het
mooiste model heeft vervaardigd, een
prijs uitgekeerd, want het is dan zeer
waarschijnlijk een model, dat de we
reldmarkt zal veroveren.
Kleur en glans.
Indien men bedenkt, dat practisch na
elke bewerking van de knoop of gesp
in wording controle nodig is, om zo
wel het vereiste aantal als het model
te controleren, kan men zich voor
stellen welk een ontzaglijk werk hier
aan verbonden is.
In de trommelkamer worden de kno
pen als het ware gepolijst. In grote
trommels, die een roterende beweging
maken, en waarin een mengsel van
olie, aluin en allerlei andere polijst-
middelen klotst, wordt de ruwheid
van de knopen bijgeschaafd en het
resultaat toont volkomen gladde kno
pen, die in zeer speciale gevallen nog
nabewerkt moeten worden met che
mische middelen om een nog grotere
gladheid te verkrijgen.
Wijken de kleuren niet voldoende af -
en men telt honderden kleuren en
tinten - dan gaat het product eens
naar de ververij, waar soms door een
mengsel van chemische stoffen toch
nog een andere weerschijn verkregen
wordt dan die knoop oorspronkelijk
had.
Vergane glorie.
In de pakkamer zien wij de Spaken
burgse meisjes in de voor dit dorp
nog zeer karakteristieke kleding de
gefabriceerde knopen op kaarten be
vestigen en in zakjes of doosjes pak
ken. Onafgebroken gaat dit werk voort,
maar het meest opmerkelijke is wel,
dat zij zelf aan haar kleding geen
enkele knoop dragen, maar alles met
spelden vast maken.
Het is nog wel eens voorgekomen
dat de oude vissers, die in dit bedrijf
werkzaam zijn, een tijdje lang weg
blijven om hun oude beroep weer uit
te oefenen, omdat de trek naar de
voormalige Zuiderzee in hen is blij
ven leven, maar dikwijls keerden zij,
volkomen gedesillusioneerd, weer naar
de fabriek terug. Grotendeels jonge
krachten werken thans in de knopen
fabriek maar „nog gaan er wekelijks
een honderdtal botters ter visvangst".
Wij staan al weer buiten en als wij
in het centrum van Spakenburg zien
hoe een aantal oude vissers op de
bank met elkaar zitten te praten, den
ken wij aan deze gedachte terug. Wel
licht praten zij over de vergane ro
mantiek van het vroegere vissersleven.
