Oud Soest.
VLUCHTELINGENHULP.
TWEEDE BLAD
Officiële Mededelingen.
SOEST
SOESTERBERG
VAN DE „SOESTER COURANT'
VAN VRIJDAG 14 OCTOBER 1955.
HET SINT AEGTEN SCHUTTERS
GILDE VAN SOEST.
XI.
Verbondenheid met de kerk.
Door inwerking der broederschapge
dachte was de verbinding der schutte
rijen met de kerk, met de kerkelijke
en in mindere mate met de wereld
lijke overheid zo intens geworden, dat
zij een kerkelijke of wereldlijke gezags
drager als deken kregen en in de gods
dracht-processie een ereplaats gingen
innemen. Dit is in veel streken nog het
geval, het sterkst in Limburg en Noord-
Brabant, waar geen optocht kan wor
den gehouden of de gilde opent de stoet.
Bijzonder eigenaardig is, dat ook vrou
wen „lid" van het Schuttersgilde kon
den zijn. Ook in Soest is dit het geval.
Vrouwen, mits Soester van geboorte,
konden zich als lid van het gild inko
pen.
Dit lidmaatschap vindt zijn verklaring
in de kerkelijke broederschapidee, die
het geestelijke op de voorgrond stelde.
Waar vrouwen als lid opgenomen wer
den, hadden zij het lidmaatschap nooit
in volle omgang. Zij deelden wel mee
in de maaltijden, maar de verdedigende
taak bleef uitsluitend aan de mannen
voorbehouden.
Het is niet uitgesloten, dat dit „halve
lidmaatschap" veredelend op de fees
ten van onze schutterijen werkte.
Maaltijden en, drinkgelagen speelden
immer een grote rol bij de gilden. Ook
het St. Aegten Schuttersgilde van Soest
kende zijn nu haast legendarisch ge
worden feestmalen, waar grote hoeveel
heden vlees, rijst, bier en sterke drank
werden verzwolgen en gedronken. Men
at zich zat aan „vleis". Het kostte im
mers niets. Het gild betaalde.
Pas na 4 jaar was er weer zo'n maal
tijd. Een overvloedig maal als dit, daar
was thuis geen sprake van, daar moes
ten zij het stellen met aardappelen en
spek. Vlees kwam alleen op tafel bij
zeer welgestelden, bij bijzondere gele
genheden. Een bijzondere gelegenheid
waren de „teerdagen" van het gild,
dan was er vlees voor iedereen en....
in overvloed.
Het St. Aegten Schuttersgilde kan niet
bogen op oude papieren van ver voor
de middeleeuwen of nog ouder, maar
toch moet het Soester Gild in die tij
den zijn ontstaan, gezien het feit, dat
het een schuttersgild is St. Aegten als
schutsheilige aannam en vrouwen lid
konden worden.
Deze drie feiten wijzen er op, dat het
„Gild" te Soest van oudere datum is
dan 1560, zoals in de oprichtingsacte
wordt vermeld.
Dat de heer Van Gaasbeek, een adelijk
heer, die in onze gemeente bezittingen
had, nauw betrokken is geweest bij de
oprichting van het Gild, meen ik, naar
aanleiding van het vorenstaande, te
moeten betwijfelen. Zeer waarschijnlijk
is de heer Van Gaasbeek de grondleg
ger geweest van het voortbestaan van
het huidige Groot Gaasbeker St. Aegten
Schuttersgilde van Soest. Omstreeks
1560 voert het St. Aegten Schuttersgild
de naam Groot Gaasbeker of St. Aegten
Schuttersgild en dit wijst er op, dat
het eigenlijke schuttersgild al lang be
stond.
In hoeverre het familiedrama: „de heer
Van Gaasbeek sloeg zijn zoon dood,
daar hij de rijkunst niet voldoende
machtig was en als boetedoening schonk
hij zijn gronden, althans grote percelen,
aan het gilde", de aanleiding was, dat
zijn naam voortaan gevoerd werd, ligt
in de nevel der historie gehuld.
Onverbrekelijk is de naam van Van
Gaasbeek verbonden aan het St. Aegten
gild en wel zodanig, dat zijn naam eerst
wordt genoemd. Om welke oorzaak
precies hij zijn landerijen aan de Soes-
tenaren vermaakte mag dan verborgen
zijn gebleven, een vast staand feit is,
dat Baron van Gaasbeek door zijn
schenkingen de fundamenten legde,
waarop het voortbestaan van het Soes
ter Schuttersgild tot op de huidige dag
verzekerd bleef.
De landerijen De Gildshof, het achter
ste- en voorste weke laantie en het laant
gelegen aan de Horrelaar kwamen in
eigendom aan het Gild. In de loop der
tijden veranderen de namen en spreekt
men van de Lange Hof, de Grote Hof en
Horrelantie.
Voor de Soestenaren, die niet weten
waar deze landen liggen, deel ik mede,
dat deze zich bevinden aan de Maatweg,
terwijl de Gildshof aan de Lange Brink-
weg is gelegen. De percelen zijn alle
weilanden. Of dit vroeger ook zo was
is niet met zekerheid te bepalen. Het
beplanten met elsenhout en het kappen
hiervan, zoals herhaalde malen in de
boeken wordt vermeld, doet veronder
stellen, dat de gildegronden steeds als
weidegronden d.w.z. als hooi- en wei
land in gebruik waren.
De verbondenheid met de kerk bleef
voortbestaan, ook toen de Reformatie
haar invloed deed gelden.
Vanaf 1682 t.e.m. 1914, leest men onder
de Uijtgaafe: „Aan de Pastoor voor drie
missen" of zoals in 1724 wordt vermeld:
„Nog betaalt aende regerende Kerk
meester". Verder: „Betaalt aan de zan
gers voor 3 misse" en „voor kaarse en
kerkelijke diensten".
Deze uitgaven, gedaan in een tijd waar
in de Overheid nog al eens uitvoer te
gen Paapse Stoutigheden, toont aan, dat
de Soestenaren hun kerk trouw waren
gebleven.
Opmerkelijk is, dat ook niet-katholieken
in die tijd lid van het gild konden zijn,
hetgeen op het ogenblik niet meer mo
gelijk is. H. HEUPERS.
Wéér dat schroeiend,
brandend maagzuur.
Tijd voor 'n paar Reünies
Wéér een avond bedorven waarvan ze
zich zoveel hadden voorgesteld. Bij de
eerste hap eten al viel 't verkeerd. Zuur-
branden voor en na. En niet te stillen.
Totdat een paar Rennies redding brach
ten. Onmiddellijk! 'n Wonder die Ren
nies - U gebruikt ze toch ook? In iedere
apotheek of drogisterij verkoopt men
U Rennies graag.
KOSTELOZE INENTING
TEGEN POKKEN.
Burgemeester en Wethouders van Soest
brengen ter kennis van belanghebben
den, dat gelegenheid tot kosteloze in
enting tegen pokken wordt gegeven op
Woensdag 19 October 1955 te
SOEST, om 2 uur n.m. precies, in een
lokaal der o.l. school Kerkebuurt
aan de Middelwijkstraat en om 3
uur n.m. precies in een lokaal der
o.l, school aan de Beetzlaan;
SOESTERBERG, van 2.00-2.30 uur n.m.,
ten huize van dokter A. Th. M.
Splinter, gemeentegeneesheer,
Amersfoortsestraat nr. 3.
Een week later zal op dezelfde plaat
sen en tijden gelegenheid worden ge
geven tot het nazien der inentingen.
Aan belanghebbende ouders wordt ver-
Dank zij Nederlands Vluchtelingen-Hulp.
NIEUWE KANSEN OP MENSWAAR
DIG BESTAAN, ONBEZORGDE
LEVENSAVOND EN HERSTEL VAN
GEZONDHEID.
„De vluchteling wacht op Uw sleutel".
Onder dit motto wordt in de week van
24 tot en met 29 october a.s. in ons land
een inzamelinggehouden door de Ne
derlandse Federatie voor Vluchtelingen
hulp. Er zal van U gevraagd worden
Uw oude sleutels af te staan èn een
geldelijke bijdrage te geven voor de
duizenden vluchtelingen van achter het
ijzeren gordijn, die nog steeds in hun
barakken en krotten wachten op een
mogelijkheid om een nieuw leven te
beginnen. De nieuwe actie richt zich
voonamelijk op de ontheemden in Oos
tenrijk, op vluchtelingen, die in sociaal
moeilijke omstandigheden verkeren, zo
als ouden van dagen, invaliden, kinde
ren, t.b.c-patiënten.
Het vorige jaar heeft het Nederlandse
volk in een nationale actie een bedrag
van"4 miljoen gulden bijeengebracht.
Een voorlichtingsreis door Oostenrijk
heeft het ons mogelijk gemaakt U een
indruk te geven van de wijze, waarop
dit geld ginds wordt besteed.
De „Engel van Enns".
De Nederlandse federatie voor vluchte
lingenhulp heeft enkele maanden gele
den een Nederlands sociaal werkster,
Mej. Hamilton, uitgezonden naar een
vluchtelingen-nederzetting in het plaats
je Enns. De vervallen kazerne, waarin
ruim 350 Joego-Slaven, Polen, Russen,
Grieken, Hongaren, Roemenen, Tsjechen
en statenlozen een leven leiden dat wei
nig menselijks meer heeft, staat in de
administratie van de Hoge Commissa
ris voor de vluchtelingen en van de
Oostenrijke regering te boek als
„Wohnsiedlung 106". Maar het is niet
zo maar een willekeurige nederzetting
in de reeks van kampen, die onder toe
zicht staan van vluchtelingencommis
saris en regering. Enns is voor allen,
die in Oostenrijk met het vluchtelingen
probleem te maken hebben, één van de
allermoeilijkste gevallen. Van de hon
derden bewoners behoort het merendeel
tot de categorie van wat wij met een
mooi woord a-sociaal noemen. Mensen,
die uit hun eigen land vluchtten omdat
zij iets op de kerfstok hebben. Anderen,
op wie vroeger niets aan te merken
viel, maar die, door de nood gedwon
gen, zich vergrepen hebben aan ander
mans goed. Ongehuwde moeders met 2,
3 of 4 kinderen, die een hele dag op
de troosteloze binnenplaats van het ka
zernegebouw aan hun lot worden over
gelaten, of die in een kamer worden op
gesloten, omdat de moeder werken moet.
Kinderen, die aan tuberculose lijden,
maar door de ouders niet naar een sa
natorium gestuurd worden, omdat die
ouders in hun wanhoop het vertrouwen
in de goede bedoelingen van officiële
instanties verloren hebben.
Juist in dit oord van verschrikkelijke
ellende werkt mej. Hamilton en wat
zij in een korte tijd reeds heeft weten
te bereiken, herinnert ons aan de hel
dendaden van een Florence Nightingale.
Verscheidene gezinnen heeft zij al we
ten te verlossen uit deze omgeving,
waarin op de duur zelfs de meest fat
soenlijke en eerlijke mens ten onder zal
gaan. Mej. Hamilton geniet nu reeds,
na enkele maanden werken onder men
sen, die als „hopeloze gevallen" werden
beschouwd, de repuattie van „de engel
van Enns". Het was Nederlands geld,
dat haar in staat stelde dit zegenrijke
werk ter hand te nemen.
zocht het trouwboekje mede te bren
gen en de armen der in te enten kin
deren vooraf goed te wassen.
Tevens wordt herinnerd aan de bepa
lingen der Inentingswet, welke de ver
plichting bevatten van de inentingen
voor de eerste verjaardag der kinderen
of indiening van een bezwaarschrift
volgens vastgesteld model, ten gemeen
tehuize verkrijgbaar.
LEERLINGENAVOND
IDA JONGSMA.
Velen verkeerden Woensdagavond in
„Credo" aan de Julianalaan in span
ning. Dat waren in de eerste plaats
de leerlingen van Mej. Ida Jongsma,
die blijk zouden gaan geven van hun
kunnen op de piano en natuurlijk ook
de ouders, die benieuwd waren naar
de prestaties van hun kinderen op het
podium.
Het is best gegaan. De een zenuwachtig,
de andere rustig, de een voortreffelijk,
de ander gewoontjes, maar dat is be
grijpelijk, want Mej. Jongsma had het
aangedurfd kinderen te laten spelen,
die nog maar heel kort les hadden
en de resultaten van sommige begin
nelingen waren opmerkelijk.
Kees Mörsing en Jan Oosterveen open
den met een Foxtrot van Pim de la
Fuente, waarna Ymie Kamphorst en
Kees van Dijk lieten horen wat zij in
twee maanden bij Mej. Jongsma ge
leerd hadden. Kees van Dijk bracht
een dansje van Joh. Veth en samen
speelde ze een stukje van Carse. Jerry
en Corry van Ee, ook nog maar kort
les, speelden heel aardig „Der erste
Anfang" van Vogel en stevig klonk de
mars van Wandelt, gespeeld door Tea
Blankestenu
Hans Higler liet „Glückwunsch" van
Rust en verzorging voor bejaarde
stakkers.
Op een heuvel buiten de stad Linz, bij
het wondermooie Zaubertal, heeft een
liefdadige instelling uit de stad - de
plaatselijke St. Vincentiusvereniging -
een verpleeginrichting voor hulpbehoe
vende bejaarden gebouwd. Als het te
huis geheel gereed zal zijn, kunnen er
ruim 250 bejaarden worden opgenomen
en toevertrouwd aan de zorgen van de
zusters.
De gedellegeerde in Oostenrijk van de
hoge Commissaris voor de vluchtelin
gen, de Nederlander dr V. A. M. Beer-
mann, heeft met het bestuur van dit
gloednieuwe en van alle moderne com
fort voorziene tehuis een overeenkomst
gesloten voor het opnemen van 45 pa
tiënten onder de Oudere vluchtelingen.
De 45 bedden werden „gekocht" met
Nederlands geld en zij blijven beschik
baar, zolang er vluchtelingen zullen zijn,
die hulp en verpleging behoeven.
Nieuwe kansen voor t.b.c.-patiënten.
Niet ver van het zo bekende „Salz-
kammergut", bij Thalham, werd in
1947 een uit houten barakken be
staand sanatorium in gebruik genomen
voor de verpleging van t.b.c.-patiënten
onder de vluchtelingen. Enkele jaren
gelden kon er, dank zij geldelijke bij
dragen uit Noorwegen, een modern per
manent paviljoen worden opgetrokken,
waarin 20 vluchtelingen-patiënten, voor
namelijk kinderen, dank zij een voor
treffelijk verzorging, genezing vinden.
Op het ogenblik worden plannen uit
gewerkt voor een nog groter gebouw
voor 80 patiënten, met een eigen keu
ken en behandelingskamer enz. EenTe-
drag van 400.000.aan Nederlands
geld zal aan dit project worden besteed.
En al is dit bedrag niet toereikend, toch
mag men zeggen, dat het gebouw tot
stand zal komen dank zij de Neder
landse offervaardigheid. Het Nederland
se geld heeft het n.1. mogelijk gemaakt
het nog ontbrekende kapitaal uit ande
re bronnen aan te trekken.
De geneesheer-directeur van dit sana
torium, dr Tüchler, die zich met een
bewonderingswaardige toewijding toe
legt niet alleen op het bevorderen van
het herstel van de patiënten, maar ook
op het scheppen van een sfeer, waarin
de vluchtelingen zich zoveel mogelijk
thuis voelen, heeft verleden jaar een
bezoek gebracht aan Nederlandse sana
toria. Onder de indruk van wat er in
ons land wordt gedaan voor het „op
vangen" van genezen patiënten, heeft
hij een plan ontworpen om dicht bij
zijn sanatorium een boerderij te kopen,
waarop een 20-tal genezen patiënten
nuttig werk zal kunnen doen. Het geld
voor de uitvoering van dit plan is er
nog niet; wellicht zal uit de opbrengst
van de a.s. inzameling in Nederland
een gedeelte hieraan kunnen worden be
steed.
Andere projecten wachten
Dit waren drie voorbeelden van wat er
in Oostenrijk gedaan wordt met het
geld, dat verleden jaar door het Neder
landse volk werd bijeengebracht. Er
zijn nog veel méér voorbeelden te noe
men, want onze landgenoot Dr Beer-
mann heeft tal van projecten onder han
den, die gefinancieerd worden met Ne
derlands geld. Maar nog minstens even
veel nieuwe projecten moeten blijven
rusten tot er nieuw geld komt. De sleu
tel-actie, die binnenkort door de Ne
derlandse federatie voor vluchtelingen
hulp georganiseerd wordt, is erop ge
richt het Hoge Commissariaat aan dat
nieuwe geld te helpen.
Hermann horen en Willy Lüneschlorf
speelde met Toosje Hilhorst „Vacantie-
tijd" van Berndt. Het klonk zo opge
wekt, dat je wel naar de vacantie
verlangen moest. Toosje speelde alleen
een stukje van Ziehier.
Henk Hendrikse waagde zich aan Wolf
gang Amadeus en hij hoeft zich voor
de Duitse dans niet te schamen. Edy-
van Calck speelde een sonatine van
Hasliger en Leo van Munster was de
laatste van de jongste optredenden met
„Rondo" van Diabelli.
Ary en Ank Kudders vulden elkaar
uitstekend aan in de sonatine van
Diabelli en Coory van Ee kwam voor
de tweede maal op het podium, nu met
„Sommerlied" van Peterson Berger.
Elly Hey en Anny Braat speelden een
wals en een mars van Caroll.
Opnieuw Mozart, nu door Joke Roe-
lofs, die een country-dance speelde,
waarna Frans Higler een rondo mili
taire van Diabelli bracht.
Joke Westerveld speelde het andante
uit de sonate opus 79 van Ludwig
van Beethoven en Ankie Hendrikse 'n
wals van Schubert. Eva Bruin liet een
allegro van Joseph Haydn horen. Men-
so van Wely speelde een Engelse wals
van de la Fuente met rythme en aller
aardigst klonk het stukje van Burg-
müller, dat Johan v. d. Burg speelde.
Johan houdt niet van oefenen op de
piano, maar dat moet hij beslist wel
doen, want het ging uitstekend.
Ria Kuilman en Jan Oosterveen speel
den een wals van Coolwijck en Anneke
Berger kon de nocturne van John Field
goed baas.
Na Bagatel no. 1 opus 119 van Beet
hoven, gespeeld door Leent je Vink,
kwam Chopin met de Wals no. 1 opus
70, door Greetje van Munster.
Fieke Blankestein speelde de fantasie
d moll van Mozart en Cicilia Schot
horst bracht 3 negro songs. Jan Oos
terveen speelde een nocturne van Cho
pin, zoals die gespeeld moet worden
en Kees Mörsing liet van Durand de
wals opus 83 horen. Het eerste deel
van de Sonate facile van Mozart werd
gespeeld door Margo Spijker en Willy
Bast zorgde voor een waardig slot van
de avond door de uitstekende vertol
king van de polonaise op. 40 nr. 1
van Frédric Chopin, waarvoor zij een
bijzonder hartelijk applaus kreeg.
Na de pauze dongen 3 prinsen naar
de hand van het ijverige prinsesje,
Elly v. d. Berg, en tenslotte voerde prins
Kees Mörsing haar weg als zijn bruid.
Dit sprookje was een zangspel van Hen-
dika van Tussenboek, waaraan een
vijftiental kinderen deelnamen.
Na afloop bood het prinsesje bloemen
aan mej. Jongsma aan en de heer
A. Hilhorst sprak namens de ouders
van de leerlingen. Het moet geen ge
makkelijke taak zijn de huidige woe
lige jeugd het pianospel bij te bren
gen, maar de heer Hilhorst hoopte, dat
het een troost - zij het een schrale -
voor Mej. Jongsma zou zijn, dat ook
de ouders hun deel krijgen van de
strijd om de piano.
In deze tijd van vervlakking en smaak-
bederf, waarin „Bij ons in de Jordaan"
zeer hoog genoteerd staat, doet Mej.
Jongsma geen concessie aan de slechte
smaak, maar blijft haar leerlingen bij
brengen wat goed is.
Mej. Jongsma dankte voor de bloemen
en de vriendelijke woorden.
ZEEPOST.
Met de volgende schepen kan zeepost
worden verzonden. De data, waarop de
correspondentie uiterlijk ter post moet
zijn bezorgd, staan achter de naam van
het schip vermeld.
Argentinië: s.s. Marinero, 13 oct.
Argentinië: m.s. Paraguay Star, 18 oct.
Australië: s.s. Stratheden, 13 oct.
Brazilië: m.s. Paraguay Star, 18 oct.
Canada: s.s. Maasdam, 13 oct.
Canada: s.s. Pr. .Maurits, 18 oct.
Chili: via New York, 13 oct.
Chili: via New York, 19 oct.
Ned. Antillen: s.s. Bennekom, 17 oct.
Ned. Antillen m.s. Jason, 17 October.
Nieuw Zeeland: via Engeland, 15 oct.
Suriname: s.s. Bachus, 18 oct.
Unie van Z. Afrika en Z.W. Afrika:
m.s. Jagersfontein, 18 oct.
Inlichtingen betreffende de verzendings
data van postpakketten geven de post
kantoren.
GEITENFOKVERENIGING.
De geitenfokvereniging heeft dinsdag
avond in restaurant „Zonneheuvel" de
jaarvergadering gehouden, welke geo
pend werd door de voorzitter, de heer
D. Maagdelijn, die in zijn woord van
welkom speciaal de heer Oostveen, pro
vinciaal secretaris in Utrecht, betrok.
Er was geen jaarverslag van de secre
taris maar wel een financieel overzicht
van de penningmeester, de heer A.
Quick, en dit wees een batig saldo aan.
De melkcontrole door de vee- en fok-
controlevereniging Soest werd bespro
ken en de heer C. Schaatsbergen merk
te op, dat er dit jaar door weinig leden
hieraan is deelgenomen en hoopt, dat
er volgend jaar meer belangstelling zal
zijn.
De heer Maagdelijn reikte de prijzen
uit, die in augustus bij de keuringsdag
behaald zijn en memoreerde de succes
sen van de Soester geitenhouders op de
provinciale keuringsdag in Utrecht.
In principe waren de leden er voor
proeven te nemen met kunstmatige in
seminatie, zoals dit reeds lang bij koeien
plaats heeft. Proeven welke in Zeeland
genomen zijn slaagden niet door het
ontbreken van het goede instrumenta
rium, maar in Apeldoorn was deze aan
wezig en daar is de proef geslaagd.
Nu gaat men in Soest proberen als derde
plaats in Nederland en Dr. Vroling van
de rijks veterinaire gezondheidsdienst
heeft zijn medewerking toegezegd. Apel
doorn zal het instrumentarium ter be
schikking stellen. Dat dit mogelijk is,
dankt de vereniging voor een groot
deel aan het werk van dr Hagendoorn
uit Soesterberg, die de nodige contac
ten gelegd heeft.
De heer Quick, aftredend penningmees
ter, stelde zich niet opnieuw voor deze
functie beschikbaar, maar wilde wel in
het bestuur blijven.
Na de rondvraag sloot de voorzitter de
vergadering.
POLITIE-VOETBAL.
De Hilversumse politie heeft de kracht
van de combinatie Soest-Baarn moeten
ondervinden en verloor met 15.
Eerst speelden maar 9 man in het Hil
versumse elftal, later tien, maar tot
rust wist dit tiental de aanvallen van
Soest-Baarn te weerstaan.
Na de rust ging het veel beter voor de
combinatie, die Boude wijn en Maas op
gesteld hadden als invallers voor v. d.
Weerd en Kaspers en Ten Hove maakte
het eerste doelpunt. Hij omspeelde twee
man en schoot daarna raak. De Hartog,
de middenvoor, vergrootte de voor
sprong, waarna Hilversum een tegen-
punt scoorde (1-3). De Hartog zorgde
met de twee volgende doelpunten voor
de 5-1 overwinning van de combinatie
Soest-Baarn.
Niet krabben. De helder vloel-
|J Tlf bare D.D.D. kalmeert de Jeuk
i| ii| 11\ ln enkele seconden, doodt de
VUV1I ziektekiemen, zuivert en ge
neest tot diep in de huidporlSn»
GENEESMIDDEL TEGEN R Tfe
HUIDAANDOENINGEN |f
VLOEISTOF BALSEM - ZEEF*
MEDISCHE DIENST.
Dokter Splinter, Amersfoortsestraat 3,
Soesterberg, zal Zondag 16 October de
artsendienst waarnemen.
KORFBAL
K.V.O.S.V.H.H. 8—8.
K.V.O. en S.V.H.H. speelden een zeer
spannende wedstrijd. De doelpunten lie
ten niet lang op zich wachten. Al gauw
werd de stand 10 voor K.V.O., waar
na S.V.H.H. gelijk maakte. De rust
ging in met 43 voor K.V.O.
In de tweede helft werd de wedstrijd
nog spannender door het steeds af
wisselend scoren van beide ploegen.
K.V.O. was gedurende deze wedstrijd
iets in de meerderheid, doch het ein
de kwam met de gelijke stand 88.
HANDBAL
VLIDO—DONAR 2 7—2.
Vlido heeft haar oude vorm weer te
rug gevonden, want direct bij de aan
vang van de wedstrijd nam Vlido de
leiding (10) en voerde zelfs de stand
op tot 40 bij het ingaan van de rust.
In de tweede helft was Vlido nog
steeds meester van het veld en kwam
de stand weldra op 60 te staan. Maar
nu zag Donar kans om ook 2 doel
punten te maken en het einde kwam
met 72 voor Vlido.
SCHAAKNIEUWS.
De Soesterbergse Schaakclub S.S.T.
speelde in de cantine van de Tempo-
fabriek de 2de ronde van haar onder
linge competitie.
De uitslagen warenGroep 1 Jans
senRutten 10; BinnendijkWillems
01; Gaasbeek SrGaasbeek Jr 01;
v. Vlietde Kruyff 10; Hart Sr.
Murck 10.
Groep IIv. d. Weerdde Deugd 10;
VeldhoenHart Jr. 01; v. Gorcum
Kloet VaVt.
DE TELEPAATH KOVERTO TRAD OP
IN „HUIS TEN HALVE".
Maandagavond trad voor een goed be
zette zaal in „Huis ten Halve" op de
telepaath mr. Koverto.
Het was o.i. niet zo erg, dat de ver
richtingen van de telepaath, wellicht
door minder goede condities, aanvan
kelijk niet wilden slagen. Dat gaf juist
het publiek het volste vertrouwen in
de echtheid van de verbluffende staal
tjes op het gebied der telepathie, die
daarna werden vertoond. De avond
werd op passende wijze omlijst door
conference, muziek, zang en schetsen,
met medewerking van de radio-artisten
Nelly en Dick Rector. De baten van de
ze avond waren bestemd voor de Bond
zonder Naam.
Een lid van die Bond sprak over haar
doelstelling om alle mensen te winnen
voor het in praktijk brengen van de
Naastenliefde.
EERBIED VOOR DE NATUUR.
Nu de kleurenpracht van de herfst weer
de bossen siert, komt in vele mensen
weer de drang op om iets van die
pracht in de vorm van herfstbouquet-
ten mee naar huis te nemen. Begrijpe
lijk is dat wel, maar beter lijkt ons
om de natuur te beschouwen als ons
aller tuin, waarin niemand iets voor
zich alleen kan toeëigenen.
Ergerlijk echter is wat in het prachtig
stuk bos aan het einde van de Prof.
Lorenzlaan gebeurt en waar op som
mige dagen een ware invasie plaats
heeft. Men ontziet zich vaak niet om
hele planten uit de grond te halen en
hele takken af te rukken van de nieu
we aanplant van Amerikaanse eiken.
Dat zulks slecht is voor de bomen, kan
een ieder begrijpen. De boswachter en
de natuurbeschermwacht hebben de
handen vol, maar kunnen niet alles
voorkomen. Een ieder moet willen mee
werken om de natuur te behouden.
