Groot feest op Nw. Mariënburg
SOEST
IN DE HOEK
„CONTRIMIJ" N.V.
nette naaisters en
leerling-naaisters.
DINSDAG 13 DECEMBER 1955.
33e JAARGANG Nr. 95.
SOESTER
OURANT
Verschijnt iedere dinsdag en vrijdag.
Abonn. per kwart, 1.95 - per post 2.10
UITGAVE: DRUKKERIJ SMIT SOESTDIJK BUREAU VOOR REDACTIE EN ADMINISTRATIE: VAN WEEDESTRAAT 35, SOESTDIJK TELEFOON 2566 POSTGIRO 126156
Zeer, zeer veel ingezetenen zijn zondag
naar Nieuw Mariënburg gegaan om de
jubilerende zusters Augustinessen ge
luk te wensen en ieder die de ruime
hal binnen ging zag onmiddellijk de
fraaie bloemstukken die geschonken wa-
en, in het bijzonder het fraaie stuk
met het eenvoudige kaartje, waarop
stond: Juliana, Koningin der Neder
landen.
Toen de zusters omstreeks twaalf uur
verzameld waren in de grote serre
van Nieuw Mariënburg, bevonden zich
onder haar de zeven zusters Placida,
Petra, Wijnanda, Inviolata, Victima,
Matthia en Magda, die als de Soester
inwoonsters J. C. Bosboom, C. v. d.
Berg, A. Kuier, R. Kuier, B. Koelink,
G. M. Hilhorst en T. Mulder tot de
congregatie toetraden. Met nog tien
zusters, uit Alkmaar, Delft, Den Hel
der, Groningen en Rotterdam, brachten
ze de dag met de 27 Soester zusters
door, die het middelpunt vormden van
het feest, georganiseerd door het werk
comité uit de burgerij.
De heer H. J. van Hal verwelkomde
de burgemeester, Mr. S. P. Baron Ben-
tinck, de wethouders Van Zadelhoff,
De Haan en Van de Arend, pastoor
Lommerse, pastoor Mgr. A. G. Smit,
pastoor W. M. Voss, deken G. C. Smit,
uit Amersfoort, de algemeen overste
van de congregatie, zuster Agneta, de
zeereerw. heer directeur der congre
gatie, emiritus plebaan J. B. Batenburg,
pastoor Kaarsgaren van Baarn, emiritus-
pastoor v. Meeuwen, alsmede de dames
en heren van het aanbevelingscomité.
De burgemeester richtte het woord tot
de moeder-overste van Nieuw Mariën
burg en herinnerde aan andere intieme
plechtigheden, welke ook in deze serre
gehouden waren. Nu was de ruimte
echter practisch te klein om allen te
bevatten, die door hun aanwezigheid
blijk wilden geven van hun vreugde
en dankbaarheid voor dit gouden ju
bileum.
Vijftig jaar geleden is de congregatie
in Soest met haar werk begonnen en
ik neem aan, dat U met enige aarzeling
toegestemd hebt in deze plechtigheid.
Wij zijn dankbaar, dat U deze begrij
pelijke schroom overwonnen hebt en ons
nu de gelegenhed schenkt U te danken
voor het werk, dat in deze vijftig jaar
verricht is. Er zijn vele instellingen en
inrichtingen in Soest gevestigd. Zij zijn
hier omdat onze gemeente centraal ge
legen is, omdat het hier gezond en
mooi is, maar toen vijftig jaar gele
den drie zusters naar Soest kwamen,
toen hebben ze niet gelet op de cen
trale ligging, op de mooie natuur of
de gezonde lucht, maar zij zijn gekomen
om hier een dienende taak te verrich
ten. Dit is de reden waarom de ge
meente Soest zoveel belang stelt in
dit jubileum. Thans lijkt het allemaal
vanzelf te gaan; de wijk- en ziekenver
pleging is goed geregeld, er wordt sub
sidie verleend door rijk en gemeente,
maar voor 50 jaar waren het uitslui
tend de kerk en het particuliere ini
tiatief, die zich hiervoor interesseerden.
U hebt dit het eerst in georganiseerd
verband ter hand genomen en de ze
gen, die dit werk in de loop van 50
jaren gebracht heeft is niet in woorden
uit te drukken. De wijk- en zieken
verpleging kreeg naast zich de zorg
voor de bejaarden, die bij U een goe
en gastvrije verzorging genoten en
wanneer in het bijzonder dit deel van
Uw werk uitgebreid zou worden, dan
zou dit een van mijn wensen vervul
len, want aan deze verzorging is grote
behoefte.
U hebt Uw dienende taak uitgebreid
met het oprichten van een kraamkli
niek, nadat U de moeilijke en zware
jaren van de oorlog achter de rug had.
Deze moeilijke omstandigheden hebben
U niet verhinderd Uw dienend werk
te blijven verrichten, ook toen U Nieuw
Mariënburg tijdelijk moest verlaten.
Door Uw bemiddeling kregen ook kin
deren in de hongerwinter te eten, om
dat U voor de HOKAM kookte. U
stond klaar, toen U uw dienende taak
niet op normaal terrein kon vervullen
en Soest heeft dit niet vergeten. Ik
mag U dan ook wel verklappen, dat
in een geheime raadsvergadering be
sloten werd U een geschenk aan te
bieden namens de gemeente. Tijdens
de bezetting is de luidklok van Uw
kapel wegggenomen en het leek ons
passend U op deze dag een nieuwe
klok aan te bieden als symbool van
de geestelijke achtergrond van Uw
werk. Ik ben heel dankbaar, dat de
raad hiertoe besloten heeft en dat ik
U, moeder-overste, deze klok thans kan
aanbieden.
De burgemeester toonde vervolgens de
klok, en las het opschrift voorIn
dankbare herinnering aangeboden door
het gemeentebestuur van Soest, 11-12-
1955.
De klok is gegoten in Asten door de
Fr. B. Eysbouts C.V.
De deken van Amersfoort uitte zijn
dankbaarheid over de waardering, die
de zusters van vele kanten ondervon
den. Zij zochten deze blijken van waar
dering niet, daar zij slechts hoopte op
de goddelijke waardering, maar het is
goed, dat nu ook door de mensen ge
zegd wordt hoe zegenrijk het werk van
de zusters in deze 50 jaren geweest is.
De voorzitter van het huldigingscomité,
dokter H. G. Rupert, sprak woorden
van dank voor het vele werk, dat door
de bijzondere dankbaarheid op deze
feestdag. Deze dankbaarheid gold niet
alleen de gouden glans van dit jubi
leum, maar de intrensieke waarde. Het
is het jubileum der naastenliefde.
Bijna 25 jaar lang werken het Wit-Gele
Kruis en de zusters nu samen en bij
de oprichting heeft het Wit-Gele Kruis
voortgebouwd op het werk, dat door
de zusters gedurende 25 jaar was ver
richt. Dat er een band bestaat tussen
de Soester bevolking en de zusters
wordt wel bewezen door het jubileum
geschenk. Het ontstaan van deze band
is niet in de laatste plaats te danken
aan het werk, dat de zusters in de
wijkverpleging verrichten. De heer Bak
ker hoopte, dat de band tussen de
zusters en het Wit-Gele Kruis nog lang
zou blijven, de congregatie ten zegen
en het Wit-Gele Kruis en de Soester
bevolking tot heil.
Pastoor Kaarsgaren uit Baarn sprak
namens het Wit-Gele Kruis uit die
gemeente. In Soest werken de wijk-
De directeur der congregatie te midden der feestende zusters.
de zusters verricht is. Niet het feit,
dat zij in Soest vijftig jaar gewerkt
hebben is het belangrijkste, maar dat
zij, naast hun driedelige gelofte, zich
ingezet hebben voor de lijdende mede
mens. Zij hebben de naastenliefde daad
werkelijk beoefend krachtens haar re
ligieus zijn en zij begonnen dit werk
in een tijd vol geestelijke en materiële
ontreddering. Vele zieken hadden li
chamelijke en geestelijke hulp en steun
nodig en niets is te veel geweest om
deze taak te vervullen. Zieken werden
verpleegd, bejaiarden verzorgd en bij
stand verleend aan hen, die zich ge
reed moesten maken om voor hun op
perste Rechter te verschijnen.
Het echtpaar Ordeman-Muller verschaf
te de eerste financiële middelen om dit
werk mogelijk te maken en toen de
materiële welstand in onze gemeente
vooruit gegaan was, werd veel gedaan
op het gebied der preventieve genees
kunde en sociale verzorging.
Vooral voor de T.B.C. bestrijding is
veel werk verricht en dit alles uit lief
de voor de medemens. Wij mogen God
danken, dat Hij ons de zusters gezonden
heeft, de milde gevers die het werk
mogelijk maakten en de zusters zelf,
omdat zij hun gehele persoonlijkheid
voor het werk hebben ingezet.
zusters Mauritia en Antonia en in Baarn
Wilhalda en Leata. Baarn heeft ons
veel met Nieuw Mariënburg te maken
gehad. Jonge moeders zijn daar ver
zorgd en na de oprichting van het
Wit-Gele Kruis is dit contact nog ver
innigd, daar nu twee zusters in Baarn
werken en daar hun dienende taak
vervullen. Baarn is Nieuw Mariënburg
dankbaar voor het afstaan van de zus
ters en pastoor Kaarsgaren hoopt, dat
God de congregatie tot in de verre
toekomst zal zegenen.
De klok welke door de burgemeester
namens de gemeente werd aangeboden.
Zij zijn ons ten voorbeeld geweest in
het beoefenen van de christelijke naas
tenliefde, daarmee een traditie van 20
eeuwen voortzettend en wij hopen, dat
zij dit nog lang zullen doen. Juist thans,
nu de verpaupering van de geest toe
neemt kunnen wij de zusters niet mis
sen.
Dokter Rupert bood de moeder-overste
een enveloppe aan, bevattend een spaar-
bankje, waarop voorlopig 2000.is
gestort. Dit bedrag zal niet het eind
bedrag van de schenking van de Soes
ter inwoners zijn, want alle giften zijn
nog niet binnen en er kan op gerekend
worden, dat nog 500 gulden geschonken
zal worden.
De voorzitter van het Wit-Gele Kruis,
de heer A. *L. Bakker, gewaagde van
Dr. H. G. Rupert biedt het geschenk
aan.
De algemeen directeur van de con
gregatie, de zeereerwaarde heer Stol
wijk, dankte namens moeder-overste. De
emancipatie van de vrouw schrijdt wel
steeds voort, maar de zusters houden
er niet van in het openbaar het woord
te voeren. Spr. dankte de burgemees
ter voor zijn aanwezigheid en stelde
het zeer op prijs, dat de gemeente zo
veel belangstelling toonde bij dit jubi
leum. Dat U zou komen wisten we en
wij verheugden ons daar op, maar dat
U zo'n klinkend geschenk meebracht,
dat heeft ons verrast. Het is een zeer
zinvol geschenk en wij verheugen er
ons over, dat straks, naast de zware
klank van de klokken van de kerk in
Soestdijk, de heldere klank van onze
eigen kapelklok zal klinken.
De directeur van de congregatie dankte
daarna dokter Rupert voor zijn woor
den en het verrassende geschenk. Nu
is gebleken, dat wie goed doet goed
ontmoet en dit goede was van de in
woners van Soest gekomen. God heeft
de zusters de taak opgelegd het werk
te verrichten dat ze deden. Zij hebben
dit met liefde gedaan krachtens hun
roeping en hun werk was het verleng
stuk van de daadwerkelijke liefde van
God. Dat de Soester bevolking dit werk
beloond heeft met zo'n groot geschenk
stemt tot grote dankbaarheid en het
geld zal besteed worden aan een blij
vend geschenk, dat een monument zal
zijn van de hulde, die Soest de zusters
bij dit jubileum bracht.
De directeur prees de samenwerking
tussen de zusters en het Wit-Gele Kruis,
maar deze samenwerking stelde de con
gregatie voor grote moeilijkheden, om
dat de wijkzusters nu gediplomeerd
moeten zijn. Het is spijtig, dat thans
nog niet volledig voldaan kan worden
aan de eisen die men stellen mocht,
maar er wordt aan gewerkt om deze
moeilijkheid te overwinnen. In goede
harmonie zal er nog veel werk in de
wijkverpleging verricht kunnen worden
door de zusters en het Wit-Gele Kruis.
De directeur dankte het comité van
aanbeveling en het uitvoerend comité,
de bewoners van het huis, die de ka
pel prachtig versierd hadden, en allen,
die door hun belangstelling hun gene
genheid toonden. De zusters hopen
voort te gaan met hun werk, gesteund
door de belangstelling en de sympathie
van de bevolking.
In de loop van de middag kwamen de
vele honderden, die de zusters wilden
gelukwensen met het jubileum en dan
ken voor het zegenrijke werk. Na af
loop van de receptie werd in de hal
een foto gemaakt van alle zusters met
de directeur, de algemeen overste en
moeder-overste.
Te 8 uur kwamen de zusters bijeen in
het gebouw Ludgardis met de leden
van de comité's en genodigden.
De heer H. J. van Hal sprak het wel
komstwoord en dr. Rupert Sr. gaf een
overzicht van de 50-jarige werkzaam
heid van de zusters in Soest. Het be
gin in 1905, toen 3 zusters in het huis
van de familie Ordeman kwamen wo
nen, het betrekken van het nieuwe
gebouw, de moeilijkheden in de oorlog
en de uitbreiding na de oorlog. Dr.
Rupert dankte de zusters namens de
bewoners van Nieuw Mariënburg, die
dagelijks konden profiteren van de
voortreffelijke verzorging.
De voordrachtkunstenaar Albert Vogel
Jr. droeg daarna het bekende sprookje
van Andersen, De Nachtegaal, voor,
op de piano begeleid door zijn vrouw
en het al even bekende verhaal van de
varkenshoeder.
Na de pauze werd van de Oostenrijker
Grillpartzer de dialoog tussen Hanni-
bal en Scipio voorgedragen. Het was
het onderhoud, dat de beide veldheren
voor de slag bij Zama in 202 voor
Christus hadden en uit stem en gebaar
sprak het duidelijke verschil tussen de
individualist Hannibal en Scipio, die
zich slechts een onderdeel van het Ro
meinse Rijk voelde.
De beroemde lijkrede, die Shakespeare
Marcus Antonius na de moord op Cae
sar laat houden, gaf Vogel de gelegen
heid met zijn gehele talent dit kundig
staaltje massasuggestie in een magi
strale rede voor te dragen. Tot besluit
een Marialegende van Gabriël Smit.
De algemeen directeur van de congre
gatie dankte de heer Vogel en zijn echt
genote, dr. Rupert Sr. en het comité
dat deze avond voor de zusters geor
ganiseerd had.
UIT HET DIKKE POLITIEBOEK.
K. kocht in Amersfoort een brom
fiets op prettige betalingscondities. Zo
gezegd op afbetaling. Hij had nog maar
weinig prettig afgedragen toen hij de
brommer in Soest verkopen ging. Nu
zit hij in de cel 'uit te rekenen hoe
groot de strop wordt.
Drie inwoners van onze gemeente
lieten hun personeel te lang werken
en krijgen nu boete.
Op de Nieuweweg is een boom door
de storm omver gewaaid. Hij zou de
volgende dag toch omgehakt worden,
dus dat kwam goed uit. Minder prettig
was het, dat hij op de lichtdraden te
recht kwam zodat de P.U.E.M. repa
reren moest.
Een Soester winkelier verwarde de
tijd voor St. Nicolaas met de periode
erna en werd bekeurd omdat hij z'n
winkel te laat open had.
Op de Van Lenneplaan woeien een
paar draden van de electriciteit tegen
elkaar, waardoor korstsluiting ontstond.
Twaalf konijnen werden door een
hond opgepeuzeld. Twee van W. in de
Parklaan, acht van C. in de Buntweg
en twee van v. B. op de Heideweg.
Toen de 13e opgegeten was, die het
eigendom was van B. aan de Eigen-
dcmweg greep men de dader, maar het
is niet bekend of hij de eerste tien
ook opgegeten heeft. De hond zal ge
schaduwd worden.
In de Torenstraat reed J. S. P. W.
op z'n driewieler en droomde, dat de
wereld van hem was. Hij sloeg plomp
verloren de Stationstraat in, maar
kwam niet ver, want een Volkswagen,
bestuurd door P. W., greep de drie
wieler en reed hem aan splinters. De
bestuurder mankeerde niets, maar de
Volkswagen werd ernstig beschadigd.
NED. VROUWEN ELECTR. VER.
Onder deskundige leiding van mevr.
Zeldenrust-de Jongh werd door mej.
„Uit volkshuisvestingsoogpunt is de
semi-permanente woning een averechtse
oplossing".
Lezers, die van mijn hoekjes al enige
tijd kennis nemen, weten, dat deze uit
spraak niet van mij kan zijn, want ik
heb in mijn onschuld al enige keren
op deze plaats het tegendeel beweerd.
Bovenstaande uitlating is van onze Mi
nister van Volkshuisvesting en die weet
uiteraard alles veel beter over huis
vesting dan ondergetekende.
Vanzelf, anders was de man geen Mi
nister van Volkshuisvesting geworden,
maar wanneer de minster had gehoord
wat een nu al jarenlang woningzoe
kende van zijn uitspraak zei, had hij
waarschijnlijk toch even met zijn oren
staan klepperen, want er was geen
woord frans bij.
Ik begrijp wel wat de minister bedoelde
met zijn stelling, vooral wanneer we
in het oog houden, dat hij het be
weerde, toen hij in de Kamer de mo
gelijkheid van het bouwen van „hout
rijke huizen" aanvaardbaar moest ma
ken, want tegen het bouwen van hui
zen met wat meer hout dan gebrui
kelijk, heeft onze overheid, om duis
tere redenen, steeds bezwaren gehad.
Niettegenstaande er vele landen zijn
waar haast uitsluitend met hout wordt
gebouwd op gemetselde onderlagen, ter
wijl men in die landen toch heus niet
over die huizen denkt als „semi-per-
manent", dus averechts.
Na 10 jaar gemartel van uitsluitend
bouwen in „oude stijl" is de overheid
nu gelukkig hier ook zover. Dat wil
zeggen, wij gaan de „houtrijke-huizen-
mogelijkheid" in studie nemen, dus dat
bouwen zal nog wel even duren.
Kennende de conservatieve weerstand
in sommige kringen tegen elke „nieu
wigheid", zei onze Minister „onze hout
rijke huizen zijn geen semi-permanente
huizen, want die zijn uit volkshuisves
tingsoogpunt een averechtse oplossing".
Maar al zou het dit wel zijn minister,
wat dan nog. Wat de woningzoekenden
betreft, maakt U ze desnoods nog hout
rijker, zodat ze inderdaad semi-perma-
nent kunnen worden genoemd, maar
bouwt U ze alsublieft.
Laat de commissie er zich niet pen-
sioenrijp op studeren, want daar hebben
we niet veel aan. Neemt U s.v.p. geen
commissieleden, die geen contact heb
ben met de duizenden in ons land, wier
leven vergald wordt omdat ze geen ei
gen woning hebben en wanneer ze aan
Uw hoofd liggen klieren, dat die hui
zen toch wel een beetje „semi" zijn,
denkt U dan even aan de Liberty- en
Victory-schepen uit de oorlog, waar
iedere zeeman en deskundige vol wal
ging naar keek en waarvan men zeide,
dat het geen schepen waren, maar
waarmee en waardoor toch maar de
oorlog werd gewonnen.
H. OEKMAN.
v.h. KANN CO.
vraagt voor haar atelier
Prettige werkkring. Hoog loon.
Aanmelden Beckeringhstraat 20.
J. de Vries op donderdag 1.1., in de
leerkeuken van de nieuwe chr. V.G.L.O.-
school op Braamhage, een kook- en
bakdemonstratie gehouden voor de
Nederl. Vrouwen Electr. Ver., afd.
Eemland.
De grote opkomst gaf wel blijk van
de belangstelling die hiervoor bestond
en de dames werden dan ook zeker
niet telerugesteld, daar, met het oog
op de a.s. feestdagen speciale feestge
rechten werden bereid, waarvan de da
mes de recepten opschreven om het
thuis ook eens te proberen.
Na een inleidend woord moest de vice-
presidente, mevr. van Veeren-van Lo-
huizen, tot haar spijt de leden de me
dedeling doen, dat zij van mevr. C.
Jans-v. d. Veer te Baarn, de presi
dente, bericht had ontvangen door ziek
te genoodzaakt te zijn haar funct-ie neer
te leggen.
Met de wens voor herstel van haar ge
zondheid, sprak zij de hoop uit, dat
er bij de a.s. algemene ledenverga
dering gelegenheid zou bestaan mevr.
Jans, die zovele jaren haar krachten
aan het belang van de vereniging had
gewijd, dank en hulde te brengen voor
alles wat zij in haar functie tot stand
heeft gebracht.
