DE VOORZITTER VAN DE
SOESTER SPORTFEDERATIE
r
VEILIG VERKEER?
J
BRANDWEER TELEF. 3333
IN DE HOEK.
„CONTRIMIJ" N.Y.
nette naaisters en
leerling-naaisters.
DINSDAG 14 FEBRUARI 1956.
34e JAARGANG no. 13.
SOESTER (OURANT
Verschijnt iedere dinsdag en vrijdag.
UITGAVE: DRUKKERIJ SMIT
Abonn. per kwart, 1.95 - per post 2.10
SOESTDIJK BUREAU VOOR REDACTIE EN ADMINISTRATIE: VAN WEEDESTRAAT 35, SOESTDUK TELEFOON 2566 POSTGIRO 126156
De heer W. J. van Schaffelaar zal
vanavond, als voorzitter van de Soes-
ter Sportfederatie, de jaarvergadering
in „De Gouden Ploeg" presideren en
het staat te bezien, dat daar door de
afgevaardigden van de 20 sportvere
nigingen, die bij de federatie aange
sloten zijn, belangrijke besprekingen ge
houden zullen worden.
Niet alleen als voorzitter van dit grote
Soester lichaam, maar ook als direc
teur van het jubilerende „Olympia",
de Christelijke Gymnastiekvereniging,
neemt de heer Van Schaffelaar een
belangrijke plaats in onder hen, die
ijveren voor de lichamelijke oefening.
Tot 1941 was hij twaalf jaar direc
teur van de Christelijke Gymnastiek
vereniging „Fraternitas", door de oor
log aan haar eind gekomen.
Het eerste jaar van haar bestaan was
de heer Van Schaffelaar de technische
leider van „Olympia" met ongeveer
150 leden. Toen hij in 1952 opnieuw
deze functie aanvaardde waren er al
300 leden en thans 700 met 26 lesuren
per week, verdeeld over verschillende
gymnastieklokalen.
„Olympia" kreeg haar naam op de
tweede vergadering, die in het huis
van de heer Van Schaffelaar gehou
den werd en in de loop van 10 jaar
is deze vereniging de grootste van
Soest geworden op het terrein van de
lichamelijke oefening. Een mooi suc
ces voor de oprichters, van wie de
heer F. Slijper de grote stoot gaf door
het vele werk dat hij verrichtte om
Olympia in het leven te roepen.
Drie en een half jaar geleden nam
de heer Van Schaffelaar contact op
met de heren W. Groart, H. ten Broek
en anderen, om te komen tot het stich
ten van een Soester Gemeenschap. De
ze kwam niet tot stand in de be
doelde vorm, maar als een coördine
rend lichaam, dat de verbroedering in
de sport stimuleerde en de Soester
sportverenigingen bij elkaar bracht.
TÏians zijn er twintig vereni<nngen aan
gesloten S.E.C., B.D.C. Hees, K.P.S.,
S.T.C. (K.V.S.), Crescendo, Olympia,
O.E.V., Tennisclub Soest, Tempo, Mixed
Hockeyclub, IJsclub Peter's Baan, Mo
tor- en Autoclub, Duinkikkers, S.V.V.,
S.P.S.V. Bromfietsclub, Shot, N.W.O.
en B.D.C. (dameshandbal).
De sportweek werd het belangrijkste
succes van de Soester Sportfederatie,
daar deze alleen georganiseerd kon
worden door onderlinge samenwerking
van de verenigingen, die op deze wijze
geen financiële risico's liepen, daar de
Sportfederatie garant was.
Het eerste bestuur van de federatie
bestond slechts uit drie leden, de heren
Groart, Ten Broek en Van Schaffelaar
en het particulier initiatief bleef par
ticulier, daar geen subsidie van de ge
meente ontvangen wordt.
Om de federatie tot stand te brengen
Pasop hier komt een
voorrangsweg
Kijk uitmet stadslicht rijen
Rem af een bord voor slipgevaar!
Zeg vriend, je mag niet snijen!
Zo zit de automobilist
Voortdurend maar te loeren
Wil hij zijn hachje veilig, snel
En onverlet vervoeren.
Zijn hoofd zwiept al maar heen
en weer
Naar palen, lichten, borden,
Wie nog niet in Den Dolder zit,
Zou er patiënt van worden;
Een onbewaakte overweg,
Verboden te parkeren,
Een oversteekplaats voor
groot wild,
Die hij niet mag negéren.
Verkeer van d' andere kant
gaat vóór,
Verboden in te halen,
Gevaarlijk kruispunt, richtingspijl,
Wel vijf en tachtig malen;
Hij duikt des avonds kleurenblind
Bij moeder in de koffer;
Heeft hij die dag geen bon gehad,
Dan is hij nóg een boffer
Maar heeft hij, óp van zenuwen,
De wet eens overtreden,
Dan is voor balie en voor bef
Zijn leed nog niet geleden;
Met ogen als een knipperlicht
Roept men hem tot de orde
„Menéér Bent u dan stekeblind
Of staan er soms geen borden?!"
JAAP MIJDERWIJK.
(Nadruk verboden.)
heeft men alle besturen van verenigin
gen die een sport beoefenen moeten be
zoeken, daar een rondschrijven niet het
gewenste resultaat zou hebben en de
eerste vergadering in de brandweer
kazerne had succes.
Iedere sport kon nu door een sportweek
in het middelpunt van de belangstelling
geplaatst worden en tevens werd het
belang van de gemeenschap gediend
daar sportmanifestaties gehouden kon
den worden, die de belangstelling gaan
de maakten.
Het concours hippique, dat met een
schuchtere poging begon, is nu reeds
een- gebeurtenis van belang geworden,
waarmee de sportfederatie eer inlegt
en de belangstelling van prominente
figuren op het terrein van de paarden
sport is groeiende.
Bijzonder verheugend was de konink
lijke belangstelling in de vorm van het
deelnemen der prinsessen.
De heer Van Schaffelaar hoopt, dat
binnenkort aan het concours hippique
deelgenomen kan worden door een lan
delijke rij vereniging uit Soest en er zijn
al sporen van plannen om dit te be
reiken en mogelijk zullen we spoedig
in onze gemeente de opvolgers van de
Paleisruiters kunnen begroeten.
De gymnastiek ligt de directeur van
Olympia natuurlijk heel na aan het
hart en hij bereurt het, dat er zo wei
nig senior-gymnasten zijn. De jeugd is
heel vaak lid tot een jaar of 14, dan
vergt het huiswerk te veel tijd en als
ze daar vanaf zijn moeten ze in dienst.
Komen ze daar uit, dan hebben ze wel
iets anders aan hun hoofd dan turnen,
omdat er een bestaan opgebouwd moet
worden.
Daarbij komt, dat gymnastiek en turnen
weinig kansen biedt om in korte tijd
uit te blinken en daar hebben velen
het geduld niet voor.
De vrouwelijke leden is het om de be
weging te doen en de mannen in door
snee om prestaties en prestaties eisen
heel veel oefening.
De seniores bestaan dan ook over het
algemeen voor 1/3 uit heren en 2/3 uit
dames.
Er zijn echter nog meer moeilijkheden
voor de gymnastiekverenigingen, die
hoge zaalhuren moeten betalen, kost
bare toestellen nodig hebben en prac-
tisch geen publiek kunnen trekken zoals
de beoefenaars van buitensporten. De
kasmiddelen blijven dan ook beperkt en
expansiemogelijkheden kunnen niet uit
gebuit worden. Daarbij zijn de contri
buties na de oorlog met ongeveer 50 °/o
verhoogd, wat veel te weinig is, gezien
de stijgingen van 300 tot 400 °/o van
vele prijzen.
De heer Van Schaffelaar wil dan ook
helemaal niet hameren op het aanbeeld
van terreinen en zalen, want anders
komen daar te veel deuken in, maar het
zou gewenst zijn, dat uitvoeringen van
gymnastiekverenigingen, zonder het ka
rakter van een feestavond, vrij van
vermakelijkheidsbelasting zouden ko
men, zoals dat al in veel gemeenten
het geval is.
Vanavond presideert de heer Van Schaf
felaar opnieuw de jaarvergadering van
de Sportfederatie, waar belangrijke be
slissingen genomen zullen worden, die
van belang zijn voor de vele duizenden
Soestenaren, die de sport in vereni
gingsverband beoefenen.
UITSLAG VAN DE
SCHAATSWEDSTRIJDEN HEREN.
Zaterdagmiddag zijn er schaatswedstrij
den voor heren op de Peter's baan
gehouden, waaraan alleen niet-leden van
de Nederlandse Vereniging ter Bevor
dering van het Hardrijden op de Schaats
(N.V.B.H.S.) konden deelnemen. De af
stand was 1000 meter.
De uitslag was 1. Jan Swager 25.-).
2. B. de Ruigt 10.-). 3. J. Korens
(ƒ5.-). 4. N. Gros (ƒ2.50).
WAARSCHUWING
VAN DE BRANDWEER.
Door de grote koude en droogte is de
kans op brand groter geworden en het
blussen wordt bemoeilijkt door de vorst.
Te hard stoken kan een brand veroor
zaken, zoals die zaterdagmiddag bij „De
Kleine Witte" plaats vond, waar een
houten balk door de schoorsteen liep.
JAARVERGADERING PHILATELICA.
De afdeling Soest van de Internationale
Vereniging van Postzegelliefhebbers
„Philatelica" vergaderde vrijdagavond
in „De Schouw" en de heer J. K. de
Bruin, voorzitter, verwelkomde de le
den en in het bijzonder een nieuw
jeugdlid en 2 Amerfsoortse leden.
De opkomst werd door de voorzitter
geroemd, maar het verdient aanbeve
ling, dat men voortaan beter op tijd
komt, daar het de bedoeling is, dat de
vergaderingen om 8 uur beginnen. Op
1 januari was het ledental 103 en thans
112.
Het jaarverslag van de secretaris, de
heer J. Adriaans, gaf bijzonderheden
over de verrichtingen van de vereni
ging in het afgelopen jubileumjaar,
waarin een grote tentoonstelling ge
houden werd, terwijl de heer Brockx
succes behaalde door het winnen van
de wisselbeker. Het ledental, dat op 1
januari 1955 106 bedroeg, liep terug
tot 103, maar uit het voorwoord van
de voorzitter was reeds gebleken, dat
de laatste zes weken gunstig geweest
waren.
De penningmeester, de heer A. G. de
Rooy, deelde mee, dat er ruim 130 gul
den in kas was. Het tekort van de ten
toonstelling ter gelegenheid van het
tweede lustrum bedroeg 500.maar
de vereniging had dit ingelopen zonder
te beschikken over gemeentelijke sub
sidie. De heren Van Ameide en Kwant,
die de kascommissie vormden, roemden
het financieel beleid van de penning
meester. De heer C. Lommen, die met
de administratie van het rondzendver-
keer belast is, deelde mee, dat onge
veer 1200 boekjes bij de leden in om
loop geweest waren en dat de omzet
over 1955 3000.bedroeg bij een to
taal van 60000 zegels. Het rondzend-
verkeer had een uitstekend verloop ge
had.
Na de pauze werd een grote gratis ver
loting gehouden, waarbij dg leden ieder
een zegel wonnen, waarvan de prijs
varieerde van 2 tot 45 gulden.
De voorzitter» dankte de secretaris, pen
ningmeester, kascommissie en de heer
Lommen voor het werk, dat zij ver
richt hadden voor de vereniging. Bin
nenkort zal een ledenwerfaktie begon
nen worden om de vereniging te ver
sterken.
Nadat de gebruikelijke veiling gehouden
was sloot de heer De Bruin dp verga
dering.
BALLET-DANSEN IN ST. JOSEPH.
Wie zaterdagmiddag thuis bij de kachel
zat of aan het schaatsen was heeft iets
verzuimd dat in Soest zelden te zien
is en dat bijzonder interessant en boei
end was. Interessant door de vlotte
causerie van de heer Schultink, oude
bekende bij de Volksuniversiteit, en
boeiend door het optreden van Maria
Huisman en Conrad v. d. Weetering,
solisten van het Nederlands ballet van
Sonja Gaskel, met Tilly Langendijk aan
de piano.
De heer A. P. Stokhof de Jong sprak in
zijn openingswoord zijn waardering uit
over de goede opkomst en hij kon de
heer Schultink als oude bekende be
groeten, want deze kwam reeds voor dé
derde maal voor de Volksuniversiteit
spreken.
Vervolgens sprak de heer Schultink
over ballet-techniek, het gesprokene
verduidelijkend met het voordoen van
verschillende passen en bewegingen.
Wanneer men voor het eerst kennis
maakt met de bewegingen van de dan
seressen en dansers dan lijkt dit on
natuurlijk, soms zelfs raar en men denkt
aan een eigen vinding. Nadere kennis
making doet zien, dat dit alles inter
nationaal is. Deze techniek is niet in
een handomdraai tot stand gekomen,
maar door de eeuwen heen ontstaan
uit gewoon huppelen en springen.
De primitieve mens, die nauwelijks
dacht, zag in de natuur ontelbare vijan
dige geesten, die gunstig gestemd kon
den worden door het uitdragen van
eigen geest onder het dansen. Toen was
er geen techniek maar alleen maar het
ronddraaien tot men er letterlijk bij
neerviel. Later danste men niet om
geesten te bezweren maar om de om
geving te behagen, maar slechts lang
zaam kwam men uit de kringdans naar
de rijdans. In de kringdans voelde men
zich meer gedekt tegen de buitenwereld.
In dé middeleeuwen was het dansen
nog vrij primitief. Een pas naar links,
een kleinere naar rechts en zo door,
zonder variatie en bij het dansen in rij
ging het er veelal om goed te laten zien
dat men kostbaar gekleed ging. Prach
tige zware kleren beletten het snel
dansen. Na de bas-dans met révérences
de capriole, degaillarde en de pavane
met meer bewegingen. Veel is hier
over genoteerd in een tweegesprek, ge
schreven door Arbot. De walsachtige
Volta kan men beschouwen als het
swingnummer van de 16e eeuw, van
daar de afkeuring van de schrijver voor
deze dans.
Pas laat ging men over tot het be
studeren van de passen en omstreeks
1700 ging men in Frankrijk 'waarde
hechten aan gracieus dansen. Het me
nuet kwam in zwang en het danstempo
kwam hoger te liggen. De leek had 7
jaar nodig om de menuet goed te le
ren, zodat slechts beroepsdansers de top
konden bereiken. In 1670 werd de Aca-
demy royale de danse in Parijs opge
richt en dit instituut bestaat thans nog.
De dans nam toen een grote plaats in
Frankrijk in en Lodewijk XIV trad
graag zelf in balletten op. Hij werd
de Zonnekoning genoemd omdat hij
eens de rol van de zon in een ballet had.
In 1681 kwamen de eerste vrouwen bij
het ballet en zij namen een voorname
plaats in. Soms zelfs zo, dat ze de man
nen nagenoeg verdrongen in het zware
beroep, dat enorm veel van het li
chaam eist. Dagelijks trainen, repeteren
van het oude, instuderen van het nieu
we en optreden. Deze opofferingen wor
den vaak slecht betaald.
Nadat de heer Schultink Maria Huis
man, specialiste op het terrein van de
ballet-volksdans, en haar partner Co-
nard v. d. Weetering had voorgesteld,
gaven de beide solisten demonstraties.
Entrecat, pirouette en dehors en dedans,
pliers en tendu's bij volksdans en klas
sieke dans, khiebewegingen en bewe
gingsreeksen, klassiek adagio, batte-
ment en een walsdeel. Dit alles om te
demonstreren wat groeide uit lopen en
primitieve dans.
Bijzonder mooi was de czardas van
Brahms, voorstellend het liefdesspel
tussen een jongen en een meisje en
de stijlvolle en grazieuse prelude en
mazurka uit Les Sylphides van Frè-
dric Chopin. Na een pas de deux „De
Blauwe Vogel" moest het publiek ach
teruit om ruimte te geven aan de dan
seres en danser, die virtuositeit toon
den, die in het variété thuis hoort,
zoals de heer Schultinck opmerkte. Als
een danseres 32 maal een pirouette
draait dan is dat wel kunstig, maar met
kunst heeft het niets te maken.
Anna Pauwlowna heeft dit bijzonder
tot uiting gebracht en geleerd, dat het
dansen uiting moet zijn van het ziele-
leven.
De heer Schultink had enorme ballet
ten gezien met honderden danseressen
en dansers, maar een filmpje, die Anna
Pawlowna tijdens haar oefeningen toon
de, bracht meer moois van de ballet-
dans.
Met het verzoek aan het publiek naar
kunst in de balletdans en niet naar
trucjes te vragen, besloot de heer Schul
tink zijn uiteenzetting, die met lang
durig applaus en een dankwoord van
de heer Stokhof de Jong beloond werd.
LUSTRUM-CARNAVALSBAL BIJ
„EEMLAND".
Voor de vijfde maal verwelkomde Prins
Carnaval in restaurant „Eemland" de
gecostumeerden, die onder zijn konink
lijke leiding de avond en een deel
van de nacht gingen doorbrengen onder
het motto „Makt zoveul leut as ge
mar kunt, want leut is het enigste wat
in deze tijd niets kost".
En er is veel leut gemaakt. De 12 man
sterke Ericakapel, het draaiorgel Peer-
ke, Eemland's huiskapel en de boeren-
kapel met het enorme volume, waarom
de naam „Boerengeweld" gekozen werd,
zorgden voor een continu-muziekbedrijf
en de vreemdste paren schoven over
de dansvloer.
De mooiste dame, een verleidelijke
Spaanse schone, danste met de origi
neelste heer, die er als krijgsgevan
gene zo haveloos uitzag, dat hij lof
van de jury oogstte.
De vederlichte ballarina, tweede van
de schone dames, werd in de armen
van de secretaris van de sheik rond
gevoerd, terwijl zijn baas het woestijn
zand uit z'n keel stond weg te spoe
len.
Een andere sheik, door de jury aan
geduid als de witte, nam de tweede
plaats in achter Prins Carnaval van
de fraaiste heren en wij zagen deze
woestijnheersers dansen met de origi
neelste dame, die een paradijsvogel
voorstelde en voor haar creatie een
schemerlampje kreeg.
Een rode Indiaanse behaalde de tweede
prijs bij de origineelste dames en zij
werd gevolgd door een aardig hoela
meisje met veel riet en weinig textiel,
terwijl Carmen en een Russische de rij
der origineelste sloten.
Haroen al Dinges was er met een van
zijn twaalf vrouwen en dit paar kreeg
de eerste prijs vóór een paar uit het
land van Franco. Een hofdame danste
met een Spaanse edelman om een
beetje in haar stand te blijven en bei
den kregen een derde prijs.
Een muurbloempje werd vierde bij de
dames en een Chinese vijfde. Een enor
me sigaret omhulde het bovenlichaam
van een man, die de vierde prijs bij
de heren kreeg en met dansen had
hij nogal wat last van de lampen die
In zijn nieuwjaarsrede 1956 zei onze
Burgemeester o.m. het volgende
„De woningnood vormt nog steeds een
zwarte bladzijde in ons gemeentelijk
leven van honderden onzer gemeente-
kele verhouding tot de heersende nood
en de normale expansie. De spannin
gen en het leed, die hierdoor in het
leven van honderden onge gemeente
naren ontstaan, de schade aan de ge
zondheid, aan lichaam en geest, ver
vullen mij met grote zorg".
Even verder vertelt de Burgemeester
ons, dat op 1 januari van dit jaar 1444
gezinnen een woning zochten, hetgeen
6 (zes) minder is dan per 1 januari 1955.
Er zou een goedkoop grapje te maken
zijn, dat we tóch vooruitgaan, maar
dat het, zonder tegenslagen, nog 250
jaar zal duren, voordat, in dit tempo,
het woningtekort is opgeheven.
Ik ben er van overtuigd, dat, wanneer
het alleen aan onze Burgemeester en
zijn college zou liggen, zij wegen zou
den weten te vinden om de woning
nood wel op succes hebbende manier
aan te grijpen, maar omdat we nu een
maal onze (haast heilige) gemeentelijke
bouwvoorschriften hebben en boven
dien een planoloog met alle 10 vingers
in de pap als het bebouwingsplannen
betreft, zijn zij aan handen en voeten
gebonden.
Anders, en nu kom ik weer op een
reeds enige keren door mij bereden
stokpaardje, zouden, op verschillende
zich daarvoor puik lenende punten in
onze gemeente, de woningen ook zonder
subsidie uit de grond kunnen worden
gestampt. Droomwoningen, waarnaar
honderden snakken, met alleen een
stenen onderbouw van ca. 70 c.M. en
de rest dubbelwandig hout.
Ik weet, dat deskundigen in onze ge
meente, bij het idee alleen, zich reeds
kriebelig voelen worden en mij voor
de zoveelste keer voor dada slijten.
Dat vind ik niet zo erg en ik heb res
pect voor hun denken in „solide wo
ningen". Ik wil graag een concessie
doen, al ben ik er ook van overtuigd,
dat een goede houten woning in dege
lijkheid niet veel behoeft onder te doen
voor een conversatief stenen huis.
Laten we die houten woningen desnoods
een beetje „wegstoppen". Daar hebben
we in onze gemeente plaatsen genoeg
voor en dan behoeven gevoelige voor
bijgangers er zich niet aan te ergeren.
We kunnen buurtschappen vormen van
alleen houten huizen met stenen on
derbouw.
Wanneer het ons werkelijk ernst is met
de woningnood, moeten we wat aandur
ven. Niet naar „Den Haag" blijven
kijken om „volume", dat toch niet komt
of te weinig.
We moeten van het idee zien los te
komen, dat een houten woning erg in
ferieur is. Goed geïmpregneerd hout is
(haast) niet minderwaardig aan steen.
Daarvoor zijn voorbeelden, ook in onze
eigen gemeente, te over. Geriefelijke
houten huizen, als door mij bedoeld,
zijn inderdaad uit de grond te stampen.
Bijzondere omstandigheden vragen bij
zondere maatregelen en bouwvoorschrif
ten van vóór de oorlog vangen die
niet op. Daarvan moeten we ons trach
ten los te maken.
H. OEKMAN.
v.h. KANN CO.
vraagt voor haar atelier
Prettige werkkring. Hoog loon.
Aanmelden Beckeringhstraat 20.
niet berekend waren op mannen met
zulke enorme uitsteekstels. Een Ara
bier werd hier vijfde.
Een martiale Franse gardist danste
met een van de twee geisha's, die de
eerste prrs voor de origineelste paren
behaalden, gevolgd door een zigeuner-
paar met erg zwarte haren en erg witte
tanden en een paar vlotte Engelse ma
trozen. Een Chinees werd derde van
de origineelste heren, een sheik vierde
en een chirurg vijfde.
Zes cowboys en cowgirls wonnen de
groepsprijs en al deze beloonden dans
ten met niet-beloonden en mensen die
volstonden met een muts en een mas
ker. Adolf was er ook met snor en
spuuglok, maar voor de rest had hij
meer weg van een doodgewoon bur
ger.
Het was gezellig, het was leuk en
ieder jaar komen er meer costuums
bij.
