DERDE BLAD EVENTJES TERZIJDE. SOEST. Uw adres voor 'n goede wagen. Autoverhuurbedrijf Wijma SOESTERBERG VAN DE „SOESTER COURANT" VAN VRIJDAG 11 MEI 1956. JUBILEUM. Ik zei tegen de portier, die wat wan trouwig naar me keek, dat ik bij de jubileumviering van z'n baas moest zijn. Dat had hij trouwens wel kun nen zien, want ik had een zwarte jas uit de kamfer gehaald, waarin het stem mig kledingstuk rust als er niets te begraven of plechtig te vieren valt. Ik wist de weg en spoedde me naar de ontspanningszaal van het personeel, waar dergelijke akkevietjes altijd plaats vonden. M'n jas hield ik aan, want ik vertrouw niemand en het is nog een beste vooroorlogse van dertig gulden. Kom daar nou eens om Sluipend ging ik naar binnen, daar een soort heer juist in E.H.B.O.-stijl een speech begon. In verband met dit en in verband met dat, zei hij en de E.H.B.O. doet ook alles ifr het verband. Terwijl hij de ene oudbakken gemeen plaats op de andere stapelde schoof ik op een bank naast de jongste be diende, die op z'n paasbest was met een pak van zijn broer aan. „Fijn hè, dat je baas 25 jaar baas is fluisterde ik. „Nouantwoordde hij, maar z'n blik zei „loop naar de pomp". Heel begrij pelijk, want als je tien keer om op slag gevraagd hebt en een grote bek inplaats van meer geld krijgt, dan gaat de lol er wel van af. Intussen beweerde de spreker, dat de jubilaris de ziel en de motor en 't hart en ik weet nog wat meer van het bedrijf was. Een kunst, als je va der ermee begonnen is en je zo maar in het opgemaakte bed hoefde te stap pen. Ook memoreerde de langdradige redenaar, dat het personeel de zilveren directeur op de handen droeg en dat hij een vader voor de werknemers was. Nu had ik wel op kunnen staan en leugenaar roepen, maar zoiets stoort, dus ik hield m'n mond. Misschien had hij het trouwens wel over een ander, want de beschrijving van de mensenvriend paste slecht bij de jubilerende eigenaar, die graag twee ruggen uit één varken snijdt en met liefde de honderdurige werkweek zou invoeren. Applaus en een nieuwe leugenaar kwam aan bod, die andere deugden van de feesteling opsomde. Hij kon moeilijk anders want hij sprak over zijn baas en die kun je in het openbaar moeilijk voor loeder uitmaken. Toch had de spreker alle reden z'n patroon uit te schelden, want hij bekleedde een be langrijke positie in het bedrijf en ver diende nauwelijks meer dan de bur gemeester van een klein dorp en dat is niet veel. „Wie een ander jagen wil moet zelf draven", oreerde de man en ik dacht werkelijk, dat hij nu eens tot de waar heid en niets dan de waarheid zou komen. Ik was abuis, want hij zei juist, dat z'n geliefde chef niet zo was. Niet joeg, maar zelf wel draafde om 't spul overeind te houden. Mooi verzonnen. Applaus en gelegenheid tot benen strek ken, handjes geven zoetigheid eten en hartigheid drinken. Vooral het laatste deed ik flink, want ik had zo'n echte motballensmaak in m'n mond en thuis krijg ik alleen maar koffie. „Wat ruikt het hier toch naar kamfer", vond een tikdame, die een nieuwe lip penstift in één keer opgebruikt had. „Vreselijk", vond een andere schone, die dolgTaag trouwen wil, omdat ze een hekel aan werk heeft en graag uitslaapt. Al gauw had de hele verzameling het over de motballenlucht, maar ik hield m'n mond. 't Kon me niet schelen wat ze roken. Laat anderen maar naar viooltjes geuren en hun kleren door het ongedierte laten opsouperen. Ik wauwelde hier wat, babbelde daar wat, pikte vele graantjes mee, en waar ik verscheen werd extra hard gesnoven. Het leek me dus maar beter te ver dwijnen voor ik door de mand viel. Ik ging naar de jubilaris om hem voor de tweede maal m'n welgemeende wen sen voor te liegen en hem mijn af tocht aan te kondigen. Ik stelde me op aan de staart van de file, die, ter- wille van de smeer, de kandeleer ging likken en schuifelde langzaam op het middelpunt van het feest aan. „Stink jij altijd zo?" vroeg een be kende stem, die hoorde bij een man, aan wie ik sinds jaar en dag een rijks daalder schuldig was. „Nee, alleen op zon- en feestdagen", antwoordde ik, want ik moest toch iets zeggen. Intussen dook ik in mijn zak ken om te zien of er per ongeluk een rijksdaalder in zat. Je kon nooit we ten. „Laat maar zitten", zei hij „en ge bruik het voor de reparatie van je jurk, want de motten hebben hem zo wat opgevreten". Tegelijk pakte hij 'n slip van mijn stemmige jas en duwde die zo dicht onder mn neus, dat ik duidelijk de flarden en de rafels kon zien, die het ontuig me gelaten had. Ik zou hem graag hooghartig de rijks daalder voor z'n voeten gegooid heb ben en hem vernietigen met een do delijke blik en dozijnen lelijke woor den, maar ik kon nergens een knaak vinden. M'n vrouw denkt er niet aan het schamele bedrag dat ik wekelijks versnoepen mag, te verhogen. Ik gaf het feestvarken dus vlug een klefhandje, mompelde wat en ver dween naar huis, waar ik alle motbal- len het raam uitgooide. ZEEPOST. Met de volgende schepen kan zeepost worden verzonden. De data, waarop de correspondentie uiterlijk ter post moet zijn bezorgd, staan achter de naam van het schip vermeld. Brits O. Afrika s.s. Jean Laborde, 12 mei. Canada s.s. Maasdam, 12 mei. Nieuw Zeeland via Engeland, 12 mei. Unie van Z. Afrika en Z.W. Afrika m.s. Pretoria Castle, 12 mei. Inlichtingen betreffende de verzendings data van postpaketten geven de post kantoren. CURSUSSEN VOOR MEISJES. Dinsdagmiddag vonden er in de Ko ningin Emma Huishoudschool twee bijeenkomsten plaats. Bij de eerste wa ren de meisjes van de hoogste klas met hun moeders aanwezig en mej. Jirris, de directrice, deelde mee, dat deze oudste leerlingen aan een ver volgcursus toe zijn. Eigenlijk zouden ze van school gaan, maar ze hadden zelf om een vervolgcursus gevraagd en nu zal er een cursus komen, waarin ze tot kleuterhulp opgeleid worden. Mej. G. E. Brouwer, controleuse van de Nederlandse vereniging tot opleiding van gezinshulpen volgens het leerlingen stelsel, uit Amersfoort, vertelde wat deze opleiding inhield. Voor Soest is het iets nieuws, hoewel een leerlingen- stelsel voor de jongenfs al toegepast wordt. Het systeem voor de meisjes bestaat uit het zoeken van een huisvrouw, die genegen is het meisje op te leiden zon der dat het als dienstmeisje beschouwd wordt. De huisvrouw is dan patrones en het meisje leerling, 's Morgens helpt ze dan in de huishouding en 's middags gaat ze naar de huishoudschool. Daar wordt les gegeven in koken, naaien en andere vakken. Het schoolgeld is slechts drie kwartjes per week, wat de meisjes koken mogen ze zelf op eten en ze mogen voor zichzelf naaien. Het werk bij de patrones wordt be taald met ongeveer 8 gulden. Dit is helemaal niet weinig, want de meis jes zijn leerlingen en de patrones kan bijvoorbeeld nooit zeggen, dat ze al leen een kamer moeten doen of op an dere wijze zelfstandig werken. Er wordt samen gewerkt, samen koffie gedronken en ook samen gegeten, dus het meisje zit niet alleen in de keuken. Zij krijgt ook alle werk te doen dat met kleuters te maken heeft en de verzorging van de baby betreft. Deze vakopleiding is van grote bete kenis voor de toekomst van de meis jes, want daardoor worden ze allround huisvrouw. Bovendien zijn ze die twee jaar in eén degelijk gezin, dat met zorg uitgezocht wordt, hetgeen uitstekend voor de vorming is. Uit de tweejarige ervaring van mej. Brouwer is geble ken, dat de meisjes voor geen geld van huisvrouw veranderen willen, terwijl ze door de patrones gewaardeerd wor den. De lessen op school, die ze 's middags volgen, bevatten de uitbreiding van de leerstof die reeds behandeld is. Er wordt aangesloten bij het geleerde en deze cursus leidt tot een rijksvakdiplo- ma en een insigne. Dit diploma geeft het recht tot plaatsing in- een kinder tehuis. Daarmee kan een cursus voor gezinsverzorgster mee gevolgd worden, als leerling-verpleegster kan plaatsing gevonden worden en ook de opleiding tot kraamverzorgster staat open voor de meisjes. Mejuffrouw Brouwer wees er nadruk kelijk op, dat dit leerlingenstelsel niet voor de huisvrouwen maar voor de meisjes ingesteld is en dat zij zelf re gelmatig controle uitoefent op de gang van zaken door bezoeken van gezin nen waar de meisjes opgeleid worden en aan de ouders. Op de tweede bijeenkomst waren meis jes van de V.G.L.O.-school uit Amers foort met de moeders aanwezig en me juffrouw Jirris zette uiteen, dat na afloop van de opleiding aan de V.G. L,O.-school de mogelijkheid bestaat de cursus voor gezinshulp aan de Ko ningin Emma Huishoudschool te volgen. Na een jaar kan dan de cursus voor kleuterhulp beginnen. Mejuffrouw Brouwer sprak over het verbod meisjes beneden de 15 jaar in een fabriek te laten werken, zodat de ze cursussen een uitkomst zijn. Met het diploma gezinshulp kunnen de meisjes vele kanten op naast het vol gen van de tweejarige cursus voor kleu terhulp. Met deze diploma's kan het meisje al vroeg een werkende vrouw zijn, terwijl ze toch als kind beschermd wordt. Deze wetenschap moet voor de moeders een grote geruststelling zijn. Voor beide cursussen, die op 1 septem- IS NOG STEEDS Soesterbergsestr. 95 - Tel. 3316 Verhuur van grote en kleine wa gens in verschillende merken. All risks verzekerd. Vraagt onze billijke prijzen. ber beginnen, gaven zich leerlingen op. De bijeenkomsten werden bijgewoond door de bestuursleden van de school, de dames Landweer en Polet. HANDBAL. DONAR—VLIDO 2—3. Weer gingen de dames een uitwedstrijd spelen en wel tegen Donar in Hilver sum. Direct bij het begin zag Vlido al een kans 01. De rust ging in met 1-1. In de tweede helft twee hard werken de ploegen en nadat de stand 12 werd, wist Donar deze weer gelijk te ma ken 22, doch vlak voor het einde kwam een prachtschot van de links binnen en was deze wedstrijd gewonnen door Vlido (23). De heren van Vlido hadden geen ge makkelijke wedstrijd tegen hun veel sterkere tegenstander. De rust kwam met 3-11, in 't voordeel van Attila. In de tweede helft weer een overmacht van Attila, dat de wedstrijd won met 5-19. De heren zullen zich duchtig moe ten trainen. MEDISCHE DIENST. Dokter van der Helm, Prins Alexander- weg 82, Huis ter Heide, zal zondag 13 mei de artsendienst waarnemen. K.V.O.-NIEUWS. In de competitiewedstrijd tegen Doorn 2 heeft K.V.O. 1 een record behaald. De Doornse club was door spelersgebrek versterkt met spelers van het eerste. Op het eerste gezicht had K.V.O. 1 dus een zware wedstrijd te spelen. Het kwam echter anders uit, daar er prachtig spel werd geleverd, vooral in de aanval, zodat de tegenstander haast niet aan de bal kwam. Succes bleef dan ook niet uit en voor het eerst in haar bestaan kwam K.V.O. 1 tot een overwinning in dubbele cijfers. Door een doelpunt van L. Sloof in de laatste mi nuut werd de eindstand 10-3 voor K.V.O. 1, nadat de ruststand met 51 was ingegaan.

Historische kranten - Archief Eemland

Soester Courant | 1956 | | pagina 9