mtf
To nn M
Otid Soest.
TWEEDE BLAD
Voor le klas Haar werken
H. J. EGTBERTS
WIJ STOMEN
ER EENS
UIT
O
O
TOM DE VRIES
EJgulden
SOEST
K^e(
Kapsalon W. A. BUTZELAAR
Uo-cPi kumtiteiliv-o^deA
Huizen te koop gevraagd
Makelaar J. LENSSEN
Eet wat U wilt-
SLAVENHANDELAARS
IN DE VERENIGDE NATIES.
WALDER EN WULCO
RADIO - TELEVISIE
C. DE JONGH
VAN DE „SOESTER COURANT"
VAN VRIJDAG 27 JULI 1956.
EEN BEWOGEN DAG IN HET
KLOOSTER MARIENBURG.
III.
Allereerst komt de zieleherder van het
klooster, Augustinus de Rijck, aan de
beurt. Warm verdedigt hij de zaak en
de persoon van Evertje Willemsdochter.
Volgens hem is niemand anders ge
schikter om abdis te worden dan zij,
die kort tevoren door het convent bij
meerderheid van stemmen daartoe ver
koren is. Hij wijst erop, dat „die selve
Evertgen 't convent wel den tijdt van
18 ofte 20 jaeren gedient heeft als pro-
curatrix" en dat zij in die tijd de aange
legenheden van het klooster zó be
stierd heeft, „dat zij 't zelve, zijnde een
vervallen ende desolaet convent, by
door) huere nindustrie ijver)
ende neersticheit in eeren gebracht
heeft, als te weten die renten ende
incommen verbetert, soe mit aencopen
als oic ook) die landen in huere
rechte weerde en prys te brengen, tot
hondert guldes 's jaers, ende boven
dien noch hondert gulden 's jaers, daer-
mede 't convent belast waer, uuytge-
lost ende aen schulden, die zy vundt
(vond, toen ze procuratrix werd) tot
700 guldenen eens, die bij haer betaelt
zijn, behalve oic noch tusschen twee
ofte drie duysent guldenen, daermede
zij 't getimmert de gebouwen) des
convents verbetert heeft".
Om zijn woorden te bewijzen laat Pa
ter de Rijck de heren zien het slot
„van zekere rekeninge, by deselve
Evertgen voer den gehel convente ge-
daen, daerby blyct, dat 't convent nyet
meer dan vierdalf (3'/a) hondert gul
denen ten achteren was in den jaere
1544, den 13en dach in Novembry",
notabene pas een jaar, nadat het kloos
ter door de krijgsknechten van Maarten
van Rossem geplunderd en toegetakeld
was. Inderdaad een prestatie om respect
voor te hebben.
Maar de beide gecommitteerden den
ken aan wat „zekere zijde" ten nadele
van Evertje Willemsdochter heeft mee
gedeeld en werpen de vraag voor, „of
Evertgen nyet een broeder gehadt heeft,
Roloff Willemsen genoempt, die zekere
penningen (geldbedrag) tot 500 gouden
guldenen, den convente competerende
toebehorende), opgebuert heeft,
welcke broeder naderhant hem zich)
banckeret ende fugityff voortvluch
tig) gemaict gemaakt) heeft".
Pater de Rijck echter verklaart rustig,
dat het inderdaad een feit is, dat be
doelde Roloff een bedrag van de ge
noemde grootte van diverse percelen
land heeft ontvangen, welk geld het
convent eigenlijk aan Meester Jacob van
Bijier te Amersfoort verschuldigd was,
daar zij de opbrengst dezer landen als
jaarlijkse rente aan Meester Jacob placht
te betalen, maar dat naderhand het
hele bedrag plus de daarop ontstane
rente door genoemde Roloff aan de heer
Jacob van Bijier is terugbetaald, zoals
uit de gezegelde stukken en verant
woordingen in de kloosteradministratie
valt aan te tonen. Vermoedelijk heeft
(dat voelen we zo tussen de regels
door) Evertje Willems, toen haar broer
Roelof eens zwaar in nood zat, haar
goede hart laten spreken en hem uit
de pachtopbrengst wat geleend, op con
ditie, dat het met rente zou worden
terugbetaald.
Tot slot verklaart Pater de Rijck nog
desgevraagd, dat, als Evertje Willems
dochter geen abdis zou kunnen worden,
volgens zijn mening daarvoor het meest
het nichtje (zustersdochter) van Ever
tje Willemsdochter, Alyt Voncken, in
aanmerking zou komen.'
Deze zou toch ook procutarix geworden
zijn, als Evertje abdis was geworden.
Even nog moet Augustinus de Rijck
het proces-verbaal horen voorlezen, dat
van zijn verklaringen gemaakt is, en
er zijn handtekening onder zetten, en
dan kan hij heengaan.
Nu wordt Claes Gerritsz binnen ge
roepen, ofwel Nicolaas Gerardi, zoals
zijn naam op papier netjes wordt ge
noteerd, de oudste monnik van het
klooster, ook priester, dus met het
zelfde rode kruis op zijn mantel als
Pater de Rijck. Hij is zeventig jaar oud;
van die zeventig jaar is hij er veer
tig in het convent geprofest geweest,
zoals hij zegt. Hij breekt ook een lans
voor Evertje en prijst haar verstandig
beleid. Hij kan er uit eigen ervaring
over meepraten, zegt hij, want hij heeft
al zo lang in het klooster gewoond.
Evertje Willemsdochter heeft ,,'t convent,
't welcke geheel vervallen ende ruïnoes
was, in zyne timmeraigie seer ver
betert ende gerepareert gedurende den
tijdt, dat zy procuratrix geweest is,
daeraen zy te coste geleyt heeft wel
vierduysent carolus-guldenen"; verder
heeft ze „diversche percelen van lande
ende renten aengekocht, schulden be
taelt ende lopende renten afgelost", zo
dat bij zijn weten het convent op 't ogen
blik geen schuld van enige betekenis
meer heeft, ofschoon hij, in aanmerking
nemende „de leste oerloge, daerinne wy
grote scaden geleden hebben, ende desen
duyren tyt", niet kan geloven, dat het
convent helemaal geen schuld meer zou
hebben.
Op de vraag, wie hij behajve Evertje
het meest geschikt als abdis zou ach
ten, antwoordt hij, dat hij heus niemand
zou weten; daarom immers heeft hij
ook op Evertje gestemd bij de ver
kiezing. De brave oude man zet zijn
bandtekening onder het proces-verbaal
tn verdwijnt.
De brave oude man Broeder Elias Mi-
chielsz., zich noemende Helias Mi-
chaelis, die nu binnenkomt, beoordeelt
hem blijkbaar anders. De 46-jarige
monnik, die geen priester is, maar naar
het witte kruis met de rode vlam en
vier tongen op zijn mantel te beoor
delen diaken is, weet ook geen ge
schikter en bekwamer abdis dan Ever
tje, al heeft hij niet op haar gestemd
bij de verkiezing. „Waarom niet vra
gen de heren verwonderd. Ja, ziet u,
hij was het er niet mee eens, dat Claes
Gerritsz bij de verkiezing in het ka
pittel ook mee mocht stemmen en nog
wel als stemopnemer mocht fungeren,
die man heeft daar helemaal de waar
digheid niet toe, want hij heeft ette
lijke jaren van zijn orde en professie
geapostateerd, d.w.z. hij is afvallig ge
weest van zijn kloostergelofte en van
het kloosterleven, en daarom heeft hij
niet aan de verkiezing willen meedoen.
(Ach ja, denken we, binnen een kleine
kloostergemeenschap is het blijkbaar
ook niet altijd koek en ei; mensen blij
ven nu eenmaal mensen.).
Op de vraag, of hij nog iemand anders
weet dan Evertje, antwoordt hij be
slist ontkennend en getuigt hij, dat de
ze in de tijd, dat zij procuratrix geweest
is, „die goeden des convents wel ge-
regert ende geadministreert heeft".
Hetzelfde getuigenis legt ook de 28-
jarige priester Anthoinus Joannis de
Amersfordia (Antonis Janszoon van
Amersfoort), af, die ongeveer acht jaar
in het klooster geweest is. Hij voegt er
nog aan toe, dat „deselve Evertgen een
POSTJSCH
HAARSTUKJES
WETENSCHAPPELIJK
HAARINSTITUUT
LAANSTRAAT 20 TEL. 3173
BAARN
Ook aan huis te ontbieden voor
advies.
VAN 28 JULI TOT EN MET 8 AUG.
OOK ONZE FILIALEN EN DêPOTS
ZIJN DAN GESLOTEN.
WENST U (EN ZICH ZELF)
„PRETTIGE DAGEN".
antippe
Zij had niet zo'n las
tertong als haar buren
smetteloos waren
in karakter en kleding.
Gelukkig is er
besparing"
door tijdig stomen!
Hilversum - Langeslr. 99 - Tel. 8889
Bussum - Melkweg H - Tel. 9705
Laren - "Veldweg 1 - Tel. 3025
Soest - Merelweg 10 - Tel. 3258
Oud Loosdrecht - C 144 - Tel. 216
oetmoedich ende devote persoon is ende
van goeden leven j ende exemple". Hij
zou ook niemand anders weten die be
kwaam is om abdis te wezen.
Cornelius Othonis |Corneis Otten) van
Utrecht, 23 jaar oud en ook gewijd
priester, verklaart ongeveer hetzelfde
en zegt bij de jongste verkiezing op
Evertje gestemd te hebben, omdat zij
van alle conventualen alleen geschikt
is voor abdis.
De rij der monniken wordt gesloten
door de twee lekebroeders, die stem
in het kapittel hebben, Jan Janssens
en Thonis Henricszone. Op hun grijze
mantel dragen zij een wit kruis met
rode vlekken, zinnebeelden van de won
den van Christus. Of er ook nog niet-
geprofeste lekebroeders in het klooster
zijn, vernemen we niet; deze zouden
immers niet stemgerechtigd zijn.
Jan Janssens zegt, dat hij geen beter
abdis zou weten dan Evertje en dat
hij haar ook gekozen heeft bij de ver
kiezing. De 56-jarige Thonis Henrics
zone verklaart het zelfde en voegt er
aan toe, „dat 't clooster merckelyk
voortgegaen vooruitgaan) is by
tyden Evertgen procuratrix geweest is".
De mannenkant van het convent heeft
zich dus unaniem achter Evertje Wil
lemsdochter geschaard.
J. H.
(Wordt vervolgd).
V. V. V.-AMATEURAV OND.
Het gaat uitstekend met de V.V.V. en
het openluchttheater, want woensdag
avond waren weer vele honderden aan
wezig om te kijken naar de verrich
tingen van de amateurs en te luisteren
naar hun vocale en instrumentale pres
taties. En die waren uitstekend. Er
was een conferencier die niet Wim lbo
maar Wim Wibo heette en hij reeg de
onderdelen met gezellige babbeltjes aan
elkaar.
Vijf jongens en acht meisjes van de
akkordeonvereniging W.A.C. uit Wou
denberg openden bet programma onder
leiding van de heer Pot, de dirigent
van Animato, het jonge Soester akkor-
deon-orkest dat eveneens optrad.
Voor zij met hun aardige spel kv/amen,
verwelkomde de heer A. G. Terhorst
de velen. Een speciaal woord richtte
hij tot de logeer- en pensiongasten
in Soest, want grotendeels voor hen
had de V.V.V. dit grote zomerprogram-
ma verzorgd en hij hoopte dat ze op
4 augustus eveneens aanwezig zouden
zijn en bij hun thuiskomst zouden zeg
gen „Volgend jaar gaan we weer naar
Soest, want daar doet de V.V.V. zoveel
voor ons".
De twee singing K's brachten enige
liedjes en Harry Monné uit Soestdijk
- onze enige tenor - liet opnieuw ho
ren, dat hij over een uitstekende stem
beschikt. Hij zong twee Italiaanse lie
deren, begeleid door Piet de Geus.
Krabben en peuteren maakt de
1111)111' kwaal steeds erger. De beider
-T~vloeibare D.D.D. dringt diep ln
UllSlaQ de poriën door, doodt de zlekte-
71 kiemen en geneest de huid.
GENEESMIDDEL TEGEN
HUIDAANDOENINGEN
VLOEISTOF - BALSEM
ZEEP
Akkordeonvereniging „Avanti" uit
Amersfoort, eveneens o.l.v. de heer
Pot, speelde een potpourri van Weense
liedjes en de 2 „crazy blacks" imiteer
den buiten mededinging. Toby Rix werd
feilloos nagebootst, maar dat kon wel
met een band, al moesten ze zelf voor
de fratsen zorgen. Ze brachten een
imitatie van Spike Jones als imitator
van Johnny Ray. Louis Armstrong met
een negerzangeres had ook veel succes.
Het trio, bestaande uit Wim Jansen,
piano, italiaanse zang van Gerard Bus,
en zang van Ad Held trad hierna voor
het voetlicht, waarna het Soester „Ani
mato" o.l.v. de heer Pot optrad. De
goochelaar Kemink deed het uitstekend,
maar de verlichting was voor dit werk
niet goed genoeg en de afstanden waren
te groot.
Een amerikaanse danseres gaf een in
ternationaal cachet aan deze avond en
de heer Scholtmeyer sprak haar toe,
bedankte haar voor haar optreden en
gaf haar bloemen.
Na de pauze brachten „Animato",
„Avanti" en W.A.C. onder leiding van
de heer Pot de Burgemeester Bentinck-
mars. De Blanzo's, zang met guitaar,
vertelden van Hans en Grietje op een
gezellige kolder-manier. Als toegift een
spookgeschiedenis.
Tonny en Johnny, een meisje en een
jongen, zongen en Johndi en Co be
sloten het programma. Ze waren reeds
eerder met hun kist in Soest.
De prijzen werden als volgt toegekend
1. Blanzo's, 25'/2 punt. 2. Danseres, 23'/2
punt. 2. Wim Wibo 22 punten. 4. „Avan
ti", 21 punten.
pat T
NIET SCHAADT, POCH VHETPBETTIÓE
EN BEK00PVJKE GEVOEL GEEFT VAN
STEENHOFFSTRAAT 53 TEL. 2842
FA. SPRUIT
FA. OP 'T LAND
BEUKENLAAN 54 TELEF. 2105
GEEN SPREEKUUR.
Wethouder De Haan is a.s. dinsdag ver
hinderd zijn wekelijks spreekuur te
houden.
WEEKENDWIJDING.
Zaterdagavond a.s. wordt in de Juliana-
kerk te Soestdijk weer een weekend
wijding gehouden.
Ditmaal met het volgende programma
1. Orgelkoraalbewerking „Schmücke
dich, o liebe seele", J. S. Bach.
2. Zang (sopraan) Aria's uit Motette,
W. A. Mozart.
3. Declamatie De Afgezant, H. Roland
Holst.
4. Zang a. Kom, o Zonne; b. Mij spreekt
de blomme een tale; c. Als de Ziele
luistert, Guido Gezelle.
5. Orgel Koraalbewerkingen van
a. Wat de toekomst brengen moge;
b. Vraag niet, o mijn ziele, F. Asma.
voor zelfbewoning en geldbelegging.
Hypotheken beschikbaar.
Vredehofstr. 19 - Soestdijk - Tel. 2169
Dit schandelijke feit wördt onthuld in
de laatste rapporten van de „Anti-Sla-
very and Aborigines Protection Society",
die deel uitmaken van het materiaal,
dat een speciale commissie van de Ver
enigde Naties op het ogenblik bestu
deert. Taak van deze commissie is een
internationale conventie op te stellen,
die een einde aan de slavenhandel moet
maken.
Het zijn vooral handelaren uit Saoedi-
Arabië en Jemen, die nog heden ten
dage het verfoeilijke bedrijf van men
senroof en mensenverkoop op grote
schaal uitoefenen. Documenten, door de
franse pater La Gravière aan de ko
loniale autoriteiten in Parijs overlegd,
bewijzen zonneklaar, dat arabische sla
venhandelaren, veelal als missionaris
sen vermomd, de franse Soedan, Ni
geria en de streek van de boven-Volta
afstropen om de daar wonende moham
medaanse negers tot een pelsgrimstocht
naar Mekka te bewegen.
Eenmaal op arabisch gebied aangeko
men, overmeesteren de organisatoren
van de „pelgrimsreis" de ongelukkige
verleiden en voeren deze naar de sla
venmarkten. Dat is slechts een van
de vele geraffineerde methoden, die de
slavenhandelaren gebruiken om zich
menselijk koopwaar te verschaffen.
Het is ook bekend, dat de heersende
families in Saoedi-Arabië, Jemen en
enkele andere door sjeiks geregeerde
rijkjes samenwerken met afrikaanse
stammen, die in ontoegankelijke en af
gelegen gebieden op de mensenjacht
gaan.
Hoge prijzen.
De prijzen, die op de slavenmarkten,
welke zich vooral in Saoedi-Arabië be
vinden, voor slaven worden betaald,
zijn buitgewoon hoog - vergeleken met
vroeger natuurlijk. Het meest gezochte
„object" zijn negerinnen onder de vijf
tien jaar, die bij verkopingen tussen de
2000 en 4000 gulden opbrengen.
Maar wees wel voorbereid
als er iets „verkeerd valt"
Zorg voor RenniesI
Met Digestif Rennies bij de hand geeft
zelfs 'de hevigste zuurbrand U geen zor
gen meer. Die blussen Rennies van de
ene minuut op de andere, 'n Wonder die
RenniesEn zo eenvoudig om in te
semen gewoon laten smelten op de
tong, zonder water of wat ook.
't Tabletje opgelost zuurbrand ge
blust.
ALLEEN AL OP ARABISCH SCHIER
EILAND RUIM 560.000 SLAVEN.
Niet minder dan 560.000 slaven wonen
nu nog, in het tijdperk, dat wij met
zoveel trots het atoomtijdperk noemen,
op het arabische schiereiland. En hoe
veel tien- of honderdduizenden er le
ven in zekere afrikaanse gebieden, kan
zelfs bij nadering niet worden gezegd.
-ik
29. Het ritselen in het lage hout werd
duidelijker hoorbaar. Nog steeds ston
den Walter en Wulco onbeweeglijk, de
ogen strak op het bos gericht. Wie of
wat kroop daar door de struiken
Plotseling bogen de takken vaneen en
de jongens deinsden verschrikt achter
uit. Langzaam schommelden met zijn
logge lichaam kwam een kolossale brui
ne beer naderbij. Het dier was op weg
naar zijn drinkplaats, een wild stro
mend bergbeekje aan de andere kant
van het plateau. De jongens waren
zo geschrokken, dat zij zich niet durf
den te bewegen en zij hielden elkaar
krampachtig vast. Het dier kwam steeds
nader en hield zijn ogen strak op de
jongens gericht. Het leek wel of het
dier die onbeweeglijkheid niet vertrouw
de. Natuurlijk durfden de vrienden niet
te blijven staan en voorzichtig weken
zij voetje voor voetje achteruit. Dit
prikkelde de beer en met een woest
gegrom richtte het enorme beest zich
op zijn achterpoten.
Walder wist, dat dit de aanvalshouding
van een beer is en hij begreep dat het
tot strijd zou komen. Hij gooide zijn
bagage van zich af en trok zijn zwaard.
Ook Wulco greep zijn wapen en ge
spannen wachtten beide jongens af wat
er verder zou gebeuren. De beer liet nu
niet lang op zich wachten en wierp
zich op Walder, die het dichtst bij
stond. Voor de jonge prins kon toe
stoten, wankelde hij onder het gewicht
van de kolos.
Achteruitstappend, struikelde hij over
een steen en zijn zwaard ontglipte hem.
Angstig keek zijn makker, de kleine
Wulco, toe. Het stond voor hem vast,
dat Walder deze ongelijke strijd zou
verliezen. In weerwil van wonden, die
de beer hem met zijn machtige klau
wen toebracht, worstelde de jongen met
de beer. De angst gaf hem bovenmense
lijke kracht en tot grote verwondering
van Wulco, slaagde Walder er in zich
aan de dodeijke omarming van de beer
te onttrekken. Eindelijk kwam Wulco
uit zijn verstarrende angst en kon hij
zich bewegen en iets doen. Met zijn
zwaard probeerde hij de beer te ste
ken, maar hij bracht het niet verder
dan enkele verwondingen, omdat het
moeilijk was het bewegende dier goed
te raken, zonder gevaar voor zijn vriend.
Hij maakte het er voor Walder niet
beter op, want het gewonde dier streed
nu met dubbele kracht. Steeds verder
rolde prins met de beer naar de rand
van de kloof. Wulco kon niet helpen
De KAMER VAN KOOPHANDEL EN
FABRIEKEN te AMERSFOORT houdt,
voor het verstrekken van inlichtingen,
Woensdag a.s., van 1.45 tot 3.30 uur,
zitting ten Gemeentehuize alhier.
Zo kocht bijvoorbeeld onlangs prins
Abdoellah FeisaI tegen het laatste be
drag zes van zulke meisjes als ge
schenken, vijf voor zijn zonen en een
voor zijn chauffeur. Een deel van de
negermeisjes, dat in de laatste jaren
in Arabië werd versjacherd, kwam uit
frans-Kameroen en uit frans-equatori-
aal-Afrika, een ander deel uit de Soe
dan en de rest uit West-Afrika. Wan
neer deze meisjes van hun meesters
toestemming tot een huwelijk krijgen,
worden hun kinderen slaven.
En dergelijke toestanden zijn officiëel
erkend; dat blijkt bijvoorbeeld uit een
edict van wijlen koning Ibn Saoed, die
weliswaar in de toestand der slaven
verbetering wilde brengen, maar het
houden van slaven geenszins afkeurde
en zelfs een „inspecteur voor het sla-
venwezen" benoemde.
Verenigde Naties in last.
De „Verenigde Naties" zien de slaven-
houdende staten natuurlijk niet gaarne
in hun midden. Maar wat moeten zij
doen Daar is bijvoorbeeld Abessinië,
ongetwijfeld de meest voortuitstrevende
staat van oost-Afrika. Reeds veertien
jaar geleden is daar de slavernij offi
cieel afgeschaft, doch het is geen ge
heim, dat men er nog een enorm aan
tal slaven kan vinden. En dan is er
Liberia, een staat die nota bene door
bevrijde slaven is gesticht en waar
van de hoofdstad, Monrovia, is ge
noemd naar een van de felste bestrij
ders van de slavernij, James Monroe,
de vijfde president van de Verenigde
Staten.
KONINGINNELAAN 74 - SOESTDIJK
TELEFOON 3467
Maar het staSt als een paal boven wa
ter, dat de daar in het jaar 1930 af
gekondigde anti-slavernijwet in de bin
nenlanden niet wordt nageleefd. Na
tuurlijk gaat het niet aan, deze staten,
waarvan de regeringen in elk geval
welbewust naar het scheppen van be
schaafde toestanden streven, buiten de
Ver. Naties te zetten, want het is juist
de grote volkerenorganisatie, die hun
daarbij de helpende hand moeten bieden.
