EDEN. Een nieuw soort „Doping"? VUURTOREN. SOEST. IN DE HOEK. DINSDAG 22 JANUARI 1957. 35e JAARGANG no. 6. Verschijnt iedere dinsdag en vrijdag. Abonn. per kwart, 2.10 - per post 2.25 UITGAVE: DRUKKERIJ SMIT SOESTDUK BUREAU VOOR REDACTIE EN ADMINISTRATIE: VAN WEEDESTRAAT 35, SOESTDUK TELEFOON 2506 POSTGIRO 12615Ï Het heengaan van Eden is niet een moment in de interne britse politiek, maar een feit van internationale be tekenis. Weliswaar was zijn positie in het eigen land uitermate verzwakt, om dat niet alleen de „labour'-oppositie op fanatieke wijze tegen hem in op stand kwam, maar hij ook in de kring zijner conservatieve partij tegenstand ontmoette. Hij heeft echter, ondanks zijn te zwakke aanhang in het britse gemeenbest, zijn aanvalspolitiek in het midden-oosten doorgezet. Hieruit sprak de onwrikbaarheid der overtuiging, waardoor hij werd geleid. De inhoud dier overtuiging was, dat de plaats van het britse imperium ge handhaafd moest blijven als leidende grote mogendheid, met.of zonder Amerika. Die overtuiging was niet al leen het gevolg van zijn persoonlijk in zicht, maar zij had een achtergrond. Het was welsprekend, dat de oude leeuw, Churchill, die zich naar het Lagerhuis begaf om Eden's politiek te steunen, zich openlijk achter hem stel de. Daar ging het om Engelands prestige in de wereld. De strijd om de voor rang en om de onafhankelijkheid van het britse beleid in de wereld was de inzet van de actie, die Eden tezamen met de franse bondgenoot in Egypte voerde. Het vertrek van Eden is van internationaal belang, omdat de britse positie in de wereld internationale gelding heeft of eist. Wie de lakens zal uitdelenEngeland of Amerika, dat is een probleem van de eerste orde in de verhouding der volken. Wij kunnen het niet voldoende beoor delen of de mislukking van het egyp- tisch avontuur te wijten is aan fouten, verkeerde berekeningen van de britse staatsman, of dat hij gedwongen is tot de terugtocht door de dwang der om standigheden, hetgeen een staatsman nimmer mag overkomen. Het wil ons voorkomen, dat, had hij een eensge zinde natie achter zich gehad, zoals de franse regeerders, hij niet tot zijn te rugtocht zou zijn genoopt. Maar wat wij bewonderen in Eden's figuur is, dat hij, tegen alle weerstanden in, zich in dienst heeft gesteld van zijn innige overtuiging, dat hij in een slo pende arbeid, die zijn gezondheid ver nietigde, zich geofferd heeft voor zijn vaderland. Het zijn niet alleen de succesvollen, die te rekenen zijn onder de mensen van formaat. Wij behoren niet tot degenen, die de- amerikaanse houding in het Suez-con- flict laken, die zonder verdere overwe ging tot een uitspraak komen, dat men Amerika het verwijt moet toewerpen van zijn bondgenoten in de steek te hebben gelaten. Indien Amerika Engeland en Frankrijk terstond in hun militaire actie had on dersteund, dan zou het zijn bemid delende functie ten aanzien van de geweldige tegenstellingen, die er in de wereld bestaan, hebben prijs gege- Stil, eenzaam, zonder klagen, In diepe, donk're nacht, In storm en regenvlagen Staat daar een trouwe wacht. Hij wijst er zonder falen De schepen op de zee Met lichte, held're stralen De weg naar goede ree. Hij laat zijn oog ook waken Tot heel ver in het land Zijn licht speelt op de daken En over 't eenzaam strand. Hij kijkt er op de huizen, Waar 't moede mensdom rust, Dan weer naar 't schuim der golven, Die breken op de kust. Soms ziet hij mensen worst'len Op leven en op dood, Soms ziet hij koene kerels Met boei en reddingsboot. Soms ziet hij mensenkind'ren Alléén staan, oog in oog, Hij gaat bescheiden verder, Beschrijft een nieuwe boog. Stil, eenzaam, zonder klagen, Staat deze wachter daar, In storm en regenvlagen, Hij telt van jaar tot jaar. De zeeman vergezellen Is er zijn hoge plicht, En óók ons te vertellen Hoe donker ook - daar's licht CLINGE DOORENBOS. (Nadruk verboden). ven en misschien de wereldvrede in gevaar hebben gebracht. Amerika kan niet zo spontaan hande len als de west-europese mogendheden. Zijn geografische positie noodzaakt hem twee vensters open te houden, een naar het westen en een naar het oosten en het moet de grootste voorzichtigheid in acht nemen, omdat het één van de twee zware gewichten is, die de balans der wereldpolitiek in stand houden. Men werpt ons misschien tegen, dat Amerika, door de mogelijkheid in het vooruitzicht te stellen van eigen troe penzendingen naar het midden-oosten dezelfde daad verricht, die Engeland en Frankrijk hebben ondernomen. Maar Amerika's besluit is aan vele voorwaar den gebonden. Het maakt op ons de in druk van een zet op het politieke schaakbord. Maar zulk een zet heeft, in de labiele wereld, waarin wij op het ogenblik vertoeven, een andere bete kenis dan dat men daadwerkelijk gaat schieten. Het juiste in Eden's inzicht was, dat hij streefde naar de schepping van de europese grote mogendheid. Maar po litiek is de kunst der realiteit en die realiteit wijst uit, dat de macht in de wereld tussen twee buiten-europese mogendheden is verdeeld. Eden's heengaan is een begrijpelijk ge baar van gebelgdheid. Men heeft de ze staatsman, die naar eigen inzicht en goedertrouw vocht voor zijn land en volk weggewerkt. Zelfs werd hem de toegang gewei gerd tot het staatshoofd van Amerika. Dat zijn karakter die smaad niet ge doogde, komt niet op. zijn discrediet. Maar Eden's vertrek heeft de oplossing niet gebracht. Hoe de internatianale ver houdingen zich zullen ontwikkelen, of de alliantie tussen Amerika en west- Europa zich wederom zal verstevigen, het hangt alles nog in het onzekere. En de samenstelling van. het nieuwe britse kabinet laat ons in het duister omtrent de koers, die Groot-Brittannië in de naaste toekomst zal volgen. Maar men geve er zich rekenschap van, dat de aftocht van Eden de aftocht is van een periode der geschiedenis. Eden, wiens grote daden uit het verleden men niet mag vergeten bij de bepaling zijner figuur, komt uit de school van Churchill, die Engeland eenmaal gered heeft, maar wiens begrippen niet meer passen in onze dagen. FEESTAVOND R.K. MIDDENSTAND. De R.K. Middenstandsvereniging St. Pe trus en Paulus heeft zondag in restau rant Eemland de jaarlijkse feestavond gehouden. De voorzitter van de feestcommissie, de heer A. P. Stalenhoef, verwelkomde de aanwezigen, onder wie mgr. A. G. Smit en pater Commandeur van de R.K. Mid denstandsbond. De heer Stalenhoef sprak de wens uit, dat de goede sfeer en geest van de vereniging ook in de zaal aanwezig zou zijn om de avond te doen slagen. De voorzitter, de heer J. H. Hom, wees op de moeilijke tijd, die de middenstand tegemoet gaat. Minister Zijlstra heeft dit aangeroerd tijdens een rede en op versobering aangedrongen. De kleine middenstand zal hier weer het meest van te lijden hebben, want die merkt het 't eerst, maar gelukkig zal de re gering ditmaal zelf ook beperken, naar beloofd is. Soest heeft een aardige afdeling van R.K. middenstanders, maar zij moet gro ter worden en de leden moeten meer belangstelling tonen. Als zij elkaar niet als concurrenten maar als vrienden zien, dan zal dit de bond en de vereniging ten goede komen. André Carell trad als conferencier voor het voetlicht en introduceerde Willy Ré, de akkordeoniste, die haar aantrekkelijk uiterlijk niet behoefde te gebruiken om de aandacht van haar af te leiden, want het was uitstekend en ze schrok zelfs niet terug voor Rossini en Wagner, ter wijl „Dansende vingers" in razendsnel tempo uit haar instrument kwam. André Carell en Ilse Helenias bezon gen als oudjes het staatspensioen, dat hem in staat stelde een scooter te ko pen, haar aan een petti-coat hielp en beiden een wekelijks bad gunde. De Spelbrekers, bekend van radio en gramofoon, bezongen de heerlijke jeugd, toen veel mocht wat men nu gek zou vinden, ze brachten een loflied op de televisie, uitlopend op huiselijke twist, en bezongen hun ruig zeemansleven. André Carell betrad het toneel, groette Tonny Schifferstein met de midden- standsgroet „Hoi" en vertelde z'n aar dige moppen van westfriese boeren. Het liedje „Ik zing voor een japonnetje" werd ten doop gehouden. Tonny Schif ferstein gaf een pianosolo, zoals hij dat wekelijks voor de radio doet, compleet met herkenningsmelodie en André Ca rell en Ilse Helenias besloten de eerste helft met de schets „Een avondje uit". Na de pauze Tonny Schifferstein met een deel van zijn radiorepertoir, André en Ilse met de schets „In de trein", de akkordeoniste Willy, die de zaal dapper liet meezingen, De Spelbrekers met verzoeknummers en tenslotte een gezellig samenzijn o.l.v. de heer W. A. Butzelaar met muzikale medewerking van de West Boys. DEMONSTRATIE N.V.E.V. Voor de dames van de Nederl. Vrou wen Electr. Vereniging werd in „Asto- ria" te Baarn door „Conimex" een de monstratie gegeven van haar diverse preparaten, kruiden en sambals, spe ciaal voor de bereiding van indische gerechten als nasi goreng, bahmi, loem pia en saté. Bij afwezigheid door ziekte van de pre sidente, Mevr. van Veeren-van Lohui- zen, werd door Mevr. van Ooy-van der Horst de middag ingeleid. De vertegenwoordigster van de firma, Mevr. Lubbe-Bakker, hield een gezel lige causerie, waarbij zij op het fla nelbord aanschouwelijk allerlei heer lijke gerechten te voorschijn toverde, die inmiddels door de heer Taling in zijn bamboe tentje, dat aantrekkelijk aangekleed was met een echte sarong en rijk voorzien van smakelijke potjes, flesjes en pakjes, op deskundige wijze bereid werden. Natuurlijk op electr. kookplaten, volgens de demonstratrice, juist voor het koken van rijst, het meest geschikt door hun gelijkmatige verwar ming zonder risico van aanzetting. Daar het bleek, dat vele dames niet bekend waren met indische gerechten, was het een aardig? geste van Conimex, door het serveren van proefschoteltjes, daarmede eens kennis te maken. Het was een echt gezellige middag en de grote opkomst bewees weer eens hoe dergelijke middagen door de leden op prijs gesteld worden. VERZORGINGSAUTO VOOR DE B.B. Na Zeist heeft nu ook Soest een uit rusting, die, op een auto, dienen kan voor de verzorging van B.B.-ers in vredes- en oorlogstijd; een soort uit- neembare tent, een butagasinstallatie, 2 koffiemachines en een paar honderd papieren bekers. Dit bevond zich zaterdagmorgen op een auto van gemeentewerken, toen het kringhoofd van de B.B., de heer P. A. v. d. Werff, het aan de burgemeester van Soest, mr. S. P. Baron Bentinck, aanbood in tegenwoordigheid van de heer J. J. Kruyens, hoofd van de dienst sociale verzorging van de B.B., het plaatselijk hoofd van de B.B., de heer J. van Leeuwen, de directeur van ge meentewerken, de heer Th. van Noesel en het hoofd van de afdeling Sociale Zaken, de heer H. van Hal. LEERLINGENAVOND „DE GOUDEN SNAAR". Leerlingenavonden zijn speciaal bestemd voor de ouders en als ook buitenstaan ders schik hebben in de muzikale pres taties van beginnelingen, geoefenden en vergevorderden, dan is het beslist geen slechte avond geweest. Het was zelfs een goede avond, die muziekhandel „De Gouden Snaar" zaterdagavond in res taurant Eemland gaf en de leerlingen van de heren S. Meeder en Jac. Pet - bekend van de Ramblers - hebben ver schillende beste beentjes voorgezet. Het begon met het voorstellen van de ak- kordeonisten, waarna de guitaren en mandolines met een melodietje voor de kennismaking met het veeltallige publiek zorgden. „The Hula Hawaiians" speelden het smachtende Drifting and Dreaming en Vaarwel uitstekend en met grote ernst en vaardigheid liet de jonge Rias En- ders de Donauwellen van Ivanowici kabbelen. De Vrolijke Klanten waren jong en ze speelden met veel bravour „Cheerio", dat Willy Vervoort beroemd maakte en „My Bonnie". De Trekkers toonden veel maatgevoel te bezitten in Falderi, Heideroosje en Zeep en Soda, terwijl het duo Akkermans-De Haan Australische Sportberoemdheden werden gehypnotiseerd. Op de laatste Olympiade werden door australische zwemsters en zwemmers geweldige successen behaald. Volgens het belgische dagblad „Les Sports" zijn die prestaties aan hypnose te danken. De deelnemers werden ongeveer een half uur voor de start onder hypnose gebracht. Ze geraakten dan in een toestand van minder bewustzijn, die hen de zenuwslopende spanning van het wachten bespaarde. Slechts enige minuten vóór ze het water in gingen, ontwaakten ze uit de hypnose. Zo ging het althans met de zwemster Dawn Frazer, die zeer veel baat schijnt te vinden bij deze kalmerende methode. Ook andere zwemsterren werden vóór de wedstrijd in hypnose gebracht, de een met meer resultaat dan de ander. Als hypnotiseur trad op de jeugdige hoogleraar in de psychologie Forbes Carlile uit Sydney. Afkeurenswaardig. Deze onthullingen werden gedaan door Eva Novak, die als lid van de belgische ploeg deel nam aan de Olympische Spelen in Melbourne. Zij is in het ge heel niet te spreken over het gebruik van hypnose in de sport, dat thans zijn intree schijnt te hebben gedaan en zij vraagt zich af of de gezondheid van de sportbeoefenaren er op de duur niet door wordt geschaad. Het lijkt haar bovendien onjuist, dat de grote kampioenen op die manier min of meer als proefkonijnen worden be schouwd. Wat zij waard zijn dienen zij te tonen op de sportterreinen, maar men moet hen niet tot het voorwerp van wetenschappelijke experimenten maken, zegt mevrouw Novak. Zij voegt er aan toe, dat het vestigen van uit zonderlijke records nog geenszins het toepassen van hynose zou rechtvaar digen. Hiermee komt wel duidelijk naar vo ren, dat zij de eigenaardige nieuwe wijze van behandelen als een soort „doping" beschouwt. Oneerlijke middelen. Doping wordt onder allerlei gedaanten in de sport toegepast en telkens weer zijn er nieuwstjes op dit gebied. Wat men nu precies tot doping moet reke nen en wat niet, daarover lopen de op vattingen nogal uiteen. Allen zijn het er echter over eens, dat het berust op een poging van de sportsman of sports- vrouw de concurrenten met oneerlijke middelen de loef af te steken. Doping is dus in strijd met de sportethiek, de ongeschreven regels van het fatsoen. Bovendien wordt de gezondheid er soms ernstig door in gevaar gebracht. Het eerst is doping toegepast bij ren paarden. Zij kregen inspuitingen van stimulerende middelen met het doel ze tot uitzonderlijke prestaties te bren gen. Terecht wordt het gebruik van der gelijke schadelijke stoffen (atropine, strychine en andere giftige middelen) dan ook algemeen afgekeurd. Bij mensen wordt soms extra zuurstof toegediend voor of na sportprestaties, bijvoorbeeld aan de leden van een voetbalteam. Dit heeft het bezwaar, dat ook dit niet fair is tegenover de tegenpartij, maar bovendien is door onderzoekingen van de nederlandse onderzoeker prof. Jongbloed wel ko men vast te staan, dat inademing van zuivere zuurstof de wedstrijdresultaten niet verbetert. Het nuttigen van speciale voedings middelen, zoals eiwit- of kalkprepara- ten, behoeft men niet als doping te beschouwen, want dat is niet oneerlijk te noemen. Overbodig is het echter wel, want een met zorg samengestelde voe ding - die een belangrijk onderdeel van elke training vormt - vereist geen toevoer van extra eiwitten, mineralen of vitamines. Alleen het eten van sui ker bij een zware spierinspanning is voor een ieder toelaatbaar: het lichaam van ieder mens heeft daarbij veel sui ker nodig. Onnatuurlijke beïnvloeding. Bij het beoordelen van de hypnose als middel tot verbetering van sportpresta ties zullen de meningen wel uiteen lopen. Sommigen zullen volhouden, dat men er niet anders mee beoogt dan het weg nemen van de al te hevige spanningen en dat dit dus als onschadelijk en zelfs gezondheidsbevorderend dient te wor den opgevat. Er gaat echter niets vanaf, dat hypnose een kunstmatige, onnatuurlijke beïn vloeding van de prestaties nastreeft en dat is toch moeilijk goed te keuren. Sportslieden moeten zich alleen door oefening, onder de verstandige leiding van hun trainer, zo goed mogelijk voor bereiden op de strijd. In het zwembad en op het sportterrein dienen zij zich te geven zoals ze zijn. Toen ik vorige week die oude koe uit de sloot haalde een badinrichting in onze gemeente, schoot mij nog een an der onderwerp te binnen, dat ook al sedert jaren niet is aangeroerd. Niet omdat het niet een belangrijk onder werp is, maar meer omdat wie er over schrijft of praat, het gevoel heeft dat het zonde van z'n tijd en papier is. Er zijn immers nog zoveel andere za ken, die ook nodig zijn. Toch geloof ik, dat het de moeite waard is er nog eens over te beginnen, want nog altijd vind ik het een gemis, dat wij in onze gemeente geen ziekenhuis hebben en met onze zieken naar een andere gemeente moeten. Afgezien van de kosten en moeite, die dit aan familieleden geeft wanneer zij van de bezoekuren gebruik maken, lijkt het mij van veel waarde te zijn wanneer wij in spoedgevallen over een gelegenheid voor opname zouden be schikken. We hoeven natuurlijk niet te denken aan een hypermodern ziekenhuis, maar een eenvoudige inrichting, onder leiding van een verpleger(ster), waar we met onze spoedgevallen heen kunnen en dorpelingen onder controle van hun eigen vertrouwde dokter kunnen blij ven. Ik snap natuurlijk wel, dat dit niet altijd mogelijk zal zijn en dat bij de meeste patiënten een zodanig in grijpen noodzakelijk is, dat opname in een goed ingericht ziekenhuis moet geschieden, maar er blijven toch vol doende gevallen over, waarin rust en isolatie de eerste behoefte zijn en be handeling van de eigen vertrouwde dokter gunstige invloed kan hebben. Voor dit soort gevallen en voor de gevallen waarin een patiënt vaak da gen onverzorgd thuis moet liggen en afhangt van burenhulp, zou een een voudige inrichting als door mij bedoeld in een behoefte voorzien. Ik denk in dit verband aan uitbreiding der bestaande klinieken die wij rijk zijn. En wie weet hoe deze inrichtingen zich in de toekomst zouden uitbreiden. H. OEKMAN. zo geconcentreerd begon, dat ze het welkomstapplaus volledig negeerden en na het spel van de twee reebruine ogen, die de jager maar niet vergeten kon, gingen ze even stroef weg als ze ge komen waren, maar dat kwam van de zenuwen. Vijf meisjes en vijf jongens vormden de Banjonisten en zij speelden Home on the Range, Daisy en Jingle Bells. Willy van Beek draaide haar hand niet om voor een moeilijke tango van Ma- lando en „De Debutanten" debuteerden uitstekend met Faria en het Eerste Walsje. De Zingende Troubadours hadden een jeugdige lady-speaker, die de liedjes aankondigde en een kleine smokke laar die veel gelach veroorzaakte om dat hij maar zo'n beetje zat te si muleren als hij het niet meer wist. De vijf akkordeonisten vormden een uitstekend kwintet na een wat schuch ter begin en kwieke cowgirls en stoere cowboys zongen van de dochter van de sherff, Dixieland en Que sera met een refrein van eigen origineel maaksel. Na de pauze toneel en cabaret van het gezelschap Hagemans en bal met mu zikale medewerking van The Window City Jazzband, die o.l.v. Simon Keizer speelde. Deze aardige Dixielandband is een Soest-Baarn-combinatie. GEVONDEN VOORWERPEN. Foudraal van parapluie, zwarte muts, 3,50, groen-witte wanten, groen-rode sjaal, grijs jongenspetje, witte das, bruine rechter glacé handschoen, blauw regenkapje, rood kinderwantje, groen zwarte capuchon, rozenkrans, bruin le ren portemonnaie, briefje van 10,2 au tobanden, sleuteltje, dameshandschoen, huissleutel, rechter dameshandschoen, bruine herenhoed, rechterwant, rood wollen handschoen, blauwgestreepte das, kluwen touw, stropdas, zwarte dames- glacé's, bruin kindermutsje, bivakmuts, geel-groene kinderwant, schoolboek (handelsrekenen), bruine rechter want, babyweegschaal, zakmes, licht-groene vulpen, damesvulpen, rood-groene kin derwant, rode das, rood met witte das, witte das, zilveren gulden, bruine le ren handschoen, herenfiets merk Delta. Twee jachthonden en een eend zijn hun baas kwijt. Inlichtingen omtrent deze voorwerpen en dieren zijn te verkrijgen op het po litiebureau, Van Weedestraat 3, op woensdagmiddag en zaterdagmiddag, van 24 uur.

Historische kranten - Archief Eemland

Soester Courant | 1957 | | pagina 1