Nederland en de euro- pese samenwerking. SOEST IN DE HOEK. DINSDAG 5 FEBRUARI 1957. 35e JAARGANG no. 10. SOESTEM) OURANT Verschijnt iedere dinsdag en vrijdag. Abonn. per kwart, 2.10 - per post 2.25 UITGAVEDRUKKERIJ SMIT SOESTDIJK BUREAU VOOR REDACTIE EN ADMINISTRATIEVAN WEEDESTRAAT 35, SOESTDIJK TELEFOON 2566 POSTGIRO 126156 In Brussel is men bezig geweest te confereren over een gemeenschappelijke markt tussen de leden van de zoge naamde Klein-Europese Combinatie de Benelux, Frankrijk, west-Duitsland en Italië. Het ging niet vlot. En het is Nederland, dat een kink in de kabel bracht. Maatregelen, die de europese samen werking helpen bevorderen, zijn op zichzelf niet alleen sympathiek, maar zelfs noodzakelijk. En wanneer een aan tal europese staten samenwerkt om, door opening van een groter afzetge bied, bij te dragen tot de algemene welvaartsvermeerdering op het gehele marktterrein, dan kan men dit toejui chen. Maar dergelijke onderhandelingen zijn ingewikkelder dan men vermoedt. Nederland heeft een aparte positie, ten gevolge van de uitvoermogelijkheid van zijn landbouwproducten. Het heeft zich in het biezonder op de landbouw toege legd. Het kan met een lagere kostprijs dan de anderen volstaan. Bestaat er vrije concurrentie, dan is ons land in het voordeel. Maar wanneer Nederland zich door verdragen gaat binden, die hem de voordelen onthouden, waartoe de structuur van zijn agrarische be- diijf hem in staat stelt, dan betekent dat, dat er geen bevredigende samen werking wordt ondernomen en dat Ne derland aan het kortste eind trekt. Er waren leden van de Klein-Europese Com binatie, die de gemeenschappelijke ta rieven willen opschroeven, hetgeen ern stige nadelen oplevert voor ons land. Deze opschroeving levert voor vele be drijven in ons land uitkomsten op, die zij niet kunnen aanvaarden, zij werken verhogend op het algemeen kostenpeil. Wij zijn er van overtuigd, dat de ne derlandse oppositie op de internationale bijeenkomst gewettigd en zinvol was en dat het niet aangaat dat de andere staten Nederland daarom met de nek aanzien. Samenwerking met andere eu ropese landen is in de tijden waarin wij leven enerzijds plicht. Aan de an dere kant behoort elk land op te ko men voor een gelijkmatige en recht vaardige behandeling. Samenwerking mag niet tot grote schade worden van een der aangesloten mogendheden. De toestand van onze landbouw wekt zorg. Er wordt veel geklaagd en er is grote aandrang tot verbetering. Het is de taak van onze regering er voor te waken, dat de plaats van onze agra rische ondernemingen niet nog slech ter wordt door onvoorzichtige inter nationale verbindingen. Wij zijn er daarom gelukkig om, dat de neder- landse afvaardiging het been strak hield. Maar er zijn nog andere bezwaren. Ne derland heette „de moeilijkste partner". Het werd beschuldigd van „perfectio nisme", het herhaalde de kritiek, die in een vroeger stadium van de be sprekingen naar voren is gebracht. Wat betekent dit „perfectionisme" Het duidt er op, dat onze afvaardiging de puntjes op de i willen zetten, dat zij geen vitale nationale belangen wilde op offeren in een vlaag van internationale gezindheid. Tractaten, die een zakelijke inhoud hebben en zakelijke gevolgen, moeten „op de keper" worden beschouwd. Zij kunnen niet uit concessies worden opgebouwd. De regering heeft er zich rekenschap van te geven, dat zij de Staten-Generaal niet voor een voldon gen feit plaatst. Wil de ratificatie zin hebben, dan dienen de Staten-Generaal in de gelegenheid te zijn de zaak die aan de orde is, in overleg nauwkeurig te onderzoeken. Wie kan geloven, dat onze Staten-Generaal blind kunnen zijn voor een in onze economie zo vitale factor als de landbouw Wij zijn van oordeel, dat de toepassing van het „perfectionisme" de enige juis te weg is om tot bevredigende inter nationale regelingen te komen. Het doel der internationale samenwer king is niet, de belangen van een sta- ten-concern te dienen met verwaarlo zing van die van een der aangeslotenen en nog minder voet geven aan de nei gingen van enige der samenwerkende mogendheden ten schade van anderen. Het doel van de samenwerking is, re gelingen te treffen, waarbij allen wel varen, waarbij het geheel voordelen trekt, zonder dat enkelen de dupe wor den. Wij menen, dat het de goede methode van samenwerking tussen de volken is, wanneer het samengaan wordt bege leid door een grondig onderzoek naar de afzonderlijke belangen. Aldus, als men rekening houdt met de werkelijk heid, kan dat samengaan betrouwbaar en bestendig zijn en kan het zich ont wikkelen tot een vruchtdragende euro pese integratie. Er was ook de eis van evenredigheid in de verdeling der toe gekende stemmen. Internationale samen werking mag nooit zó zijn, dat de groten hun wil aan de kleinen kun nen opleggen. Ook voor het vervullen van die eis schijnt de nederlandse de legatie te hebben .gepleit. De moeilijkheden, die de brusselse con ferentie op haar weg heeft ondervon den, hebben geleid tot een verdaging, doch zijn, sinds het bezoek dat Spaak aan ons land bracht, weer begonnen. Een economische binding tussen verschillen de landen, die offers vergt en moge lijkheid van schade in zich houdt voor sommige hunner, kan niet te nauw keurig en te voorzichtig worden be keken. Er ligt voor staatslieden, die bevangen zijn van de internationale idee, een persoonlijke glorie in, om een overeenkomst als die waarover de he ren thans weer vergaderen tot stand te brengen en de onderhandelin gen tot een goede uitkomst te leiden. Maar bindingen zijn bindingen en men mag niet zijn handtekening plaatsen zonder recht te hebben gedaan aan het volk, dat men vertegenwoordigt. Wij achten de houding van de nederlandse delegatie een gevolg van juiste en ver standige politiek. DODELIJK ONGEVAL. Het ongeval, dat mevr. J. Hilhorst-Kok, wonende aan de Smitsweg, donderdag j.l. op de hoek van de Beukenlaan en de Molenstraat overkwam, is ernstiger geweest dan het zich aanvankelijk liet zien, want zondagmorgen is zij over leden. Mevr. Hilhorst stak met de fiets aan de hand de weg over toen een motor rijder naderde en zij werd aangereden. Dit is de derde dode, die het verkeer van Soest in 1957 eiste. VOOR DE SOESTER CHRONISCHE PATIËNTEN. Geruime tijd hebt U ons overzicht ge mist, een gevolg van het feit dat er niets te melden was, omdat er geen donaties werden ontvangen. In de af gelopen week werden we echter ver rast met een gift van 10. De stand is nu alsvolgt Vorige opgave 689.22 Van W. BI10,— Totaal 699.22 Met deze laatste gift willen wij de rekening 2e tocht 1956 afsluiten en heropenen met het saldo, hetwelk voor de nieuwe uitzending in Juni a.s. be schikbaar is. Totaal aan giften enz. 1953-1956 3428.92 Totaal kosten 1953-1956 voor 42 patiënten voor een week vacantie met de boot „Ka steel Staveren" 3203.20 Saldo 225.72 Daar wij gaarne met de eerste reis in 1957 6 patiënten een onvergetelijke vacantieweek willen bezorgen, is bo vengenoemd saldo van 225.verre van toereikend. We hebben nog een 350.nodig. Welke sportvereniging onderneemt een actie Soester sportmensen voor hun gebrekkige Soester medemensen. Giften gaarne op giro 466784 ten name van de penningmeester van het Ned. Roode Kruis, afd. Soest, of op de N.V. Ned. Middenstandsbank te Soest. MOEDERMELKCENTRALE NED. ROODE KRUIS. Op 30 januari j.l. bestond de Moeder- melkcentrale van de plaatselijke af deling van het Nederlandsche Roode Kruis, in samenwerking met het Wit- Gele en het Oranje-Groene Kruis, één jaar. Dank zij de activiteit van de diverse wijkzusters is in 1956 52 L. moeder melk verkregen. Hoewel enkele liters door verzuring, ondanks de prachtige medewerking van enkele Soester za kenmensen, die koelruimten beschik baar stelden, niet bruikbaar waren voor de indamping, mag het geheel een succes worden genoemd. Voor de energieke leidster en initia tiefneemster, mevr. dr Schutte, moet de gang van zaken in het eerste jaar een grote voldoening zijn. Bij elke gezinsuitbreiding ontvangt de vader, die aangifte komt doen, voor de ouders een felicitatie, waarbij te vens op het prachtige doel wordt ge wezen en indien mogelijk om mede werking wordt verzocht. Het bestuur hoopt, dat ook 1957 voor de Moedermelkcentrale afd. Soest gun stig mag zijn. VERGADERING HOCKEYCLUB. De Mixd Hockeyclub „Soest" hield de eerste vergadering in het nieuwe club gebouw, waar de leden verwelkomd werden door de secretaris, de heer W. Schunselaar, die de ereleden, de heren J. Hoppenbrouwers en A. Wijsmuller, kon begroeten. Na het lezen van de notulen werd een nieuwe voorzitter gekozen. Het bestuur had de heer J. C. Louman candidaat gesteld en omdat er geen tegencandi- daten waren kon een luid applaus spoe dig aankondigen dat de heer Louman gekozen was. Hij nam zijn plaats ach ter de bestuurstafel in en dankte de leden voor de benoeming, die hij aan vaardde na lang geaarzeld te hebben voor hij zich candidaat stelde. Deze aar zeling was een gevolg van de grote bewondering, die de heer Louman heeft voor de mensen die uit niets een vere niging opbouwden met 2 velden en een clubhuis. Door hun geestdrift was dit bereikt en de heer Louman was bang, dat zijn enthousiasme niet groot genoeg zou zijn om gelijke tred te kunnen houden met de bestuursleden en leden die deze geestdrift voor de vereniging kunnen opbrengen. Het feit, dat nieuw bloed waarschijnlijk tot nieuwe daden zou kunnen leiden had de voorzitter zijn aarzeling doen overwinnen. De heer Louman hoopte op de mede werking van allen te kunnen rekenen daar anders niets bereikt kan worden. „Blijf geestdriftig, blijf een goede club geest betrachten, blijf sportief en zorg goed voor het materiaal. Uw daden be palen de naam van onze vereniging en deze naam moet met ere genoemd kunnen worden". v De statuten ondergingen een wijziging nadat de heer Schunselaar uiteengezet had, dat de vereniging thans 162 le den telt en dat alleen al het indelen van de 11 teams 3 dagen werk eist. Het was dus nodig het bestuur van 5 op 7 man te brengen. Voortaan zullen de heren Louman en Schunselaar, als voorzitter en secretaris, deel van het bestuur uitmaken, mej. T. Roes bezet het dames-secretariaat, de heer W. Groenendijk is vice-voorzitter, de heer P. Dekker penningmeester, de heer J. Hoppenbrouwers wedstrijdleider en de heer Ph. Bakker commissaris van het materiaal. Er werd een materiaalcommissie be noemd, waarin zitting hebben de he ren H. Butzelaar, A. Smorenburg, J. Groenendijk, H. Berghauser Pont en J. Bakker. Wegens vertrek van de heer Remy werd de heer G. Hinderdael in de kas- commissie benoemd, waarvan ook mevr. Felix deel uitmaakt. Er werd besloten de entreegelden te verhogen. Voortaan betaalt men 10. Het tweede gezinslid 7,50, het derde en volgende 5. TONEEL OM DE V.V.V.-BEKER. Donderdag a.s. treedt „De Kerkebuurt" als vierde vereniging voor het voet licht om mee te dingen naar de V.V.V.- wisselbeker voor het seizoen 1956-1957. Ons Genoegen, West en Soestdijk heb ben reeds voor de jury gespeeld en De Spiegel sluit straks de rij. Kerke buurt bezette vorig jaar de eerste plaats en zij zal trachten met „Een geheim tussen jou en mij" opnieuw het hoogste aantal punten te behalen. UIT HET DIKKE POLITIEBOEK. Tien weggebruikers meenden het zonder licht te kunnen doen, maar dat kost geld als de politie het in de gaten krijgt. Een Soestenaar kwam vertellen, dat zijn fiets gestolen was, maar dat bleek niet het geval, want een verstrooid man had hem meegenomen en zijn eigen rijwiel laten staan. Een meneer ging naar een feestje met zijn auto, want hij dronk toch al leen maar chocomel. Op dat festijn was echter een andere meneer die B. heette en die vond dat Schiedam ook aan zijn trek moest komen. Toen hij genoeg ge dronken had ging hij naar buiten, zag de auto en vond het verstandiger naar huis te rijden omdat z'n benen zo slap waren. Dat het de auto van een an der was vond hij niet erg. Bij de Wij nand Toplaan reed hij door een hek een tuin binnen en toen hij niet meer voor- of achteruit kon ging hij verder maar lopen en liet de wagen tussen de rozen en de tulpen staan. B. vond hem daar tenslotte en lichtte de po litie in, want er was het een en ander beschadigd. Meneer L. kreeg een proces-verbaal omdat hij een negenjarige jongen mis handelde. Als het je zoontje is mag het wel, mits je het niet te bont maakt, maar de kinderen van een ander moet je geen klappen geven. LEVEN EN DOOD AAN DE NOORDPOOL. Dit is de titel van de causerie, die dr. M. J. Adriani uit Rotterdam woens dagavond, in 't St. Jozefgebouw, voor de Volksuniversiteit zal houden. JAARVERGADERING K.P.S., K.P.S., de sportvereniging van het pa leis Soestdijk, heeft, in het Oranje-Ho tel, de jaarvergadering gehouden, on der voorzitterschap van de heer G. M. Duiser. Na het openingswoord van de voorzitter en het lezen van de no tulen gaf secretaris J. Zijtveld het jaar verslag. In februari van het vorig jaar zijn schaatswedstrijden op de paleisvijver gehouden. In april vond in Gooiland de gala-avond ter gelegenheid van het tweede lustrum plaats. René Sleeswijk bood de opvoering van een Snip en Snap-revue aan. De opbrengst 3000.-) was bestemd voor het ere-fonds van oud-verpleegsters. De heer J. Jurriens werd op deze avond tot erelid benoemd en de vereniging werd een clubvlag aangeboden. Op 28 april vond een re ceptie plaats in restaurant Eemland. Er werd een zilveren plaquette aange boden, die verspeeld zal worden in een toernooi, dat dit jaar voor de zomer avondcompetitie gehouden zal worden. Ook een beker werd geschonken en deze zal de inzet vormen van wed strijden, die na de zomeravondcompe titie gehouden zullen worden. Op de avond van de receptie-middag werd een feestavond voor de leden ge geven en in mei waren er biljartde monstraties door Sweering en Ooster hout. In de zomeravondcompetitie bezette het eerste elftal de vierde plaats, terwijl het tweede elftal uit de competitie genomen werd. De jaarlijkse sportdag ter gelegenheid van de verjaardag van Z.K.H. Prins Bernhard werd op 3 juli gehouden. De opbrengst was 1281,85. Dit be drag werd geschonken aan de Konink lijke Nederlandse Vereniging voor Oud onderofficieren ten behoeve van Oranje hof. De bestuursleden Jurriens en Ste- ketee bedankten wegens het verande ren van werkkring. In september werd een bezoek gebracht aan Tilburg, waar gevoetbald werd en op 24 november werd in restaurant Eemland een weldadigheidsvoorstelling gegeven voor het Nationaal Fonds voor de kinderverlamming en de Hongaarse vluchtelingen, die samen 1673,kre gen. K.P.S. heeft thans 54 leden en binnen kort zal een bestuurskamer aangebo den worden, die door bemiddeling van de erevoorzitter, jhr mr C. Dedel, be schikbaar gesteld wordt. Het financieel overzicht van de pen ningmeester J. Kuiten wees een batig saldo aan. Voorzitter G. M. Duiser, die aftredend was, werd bij akklamatie herkozen. Bij de bestuursverkiezing werden de volgende stemmenaantallen uitgebracht: J, Zijtveld 23, C. Koedam 20, B. Meijer 4, H. H. Feringa 2. In de elftalcommissie werden adj. Koe man, G. Duiser sr en C. Koedam ge kozen en door overplaatsing van J. de Wit moest er een nieuw lid van de feestcommissie komen. Naast de oude leden J. Kuiten en J. A. Paans wa ren B. Meyer, H. Feringa, H. v. d. Veen en J. de Graaf candidaat. Er werd als volgt gestemd J. Kuiten 25, J. A. Paans 22, H. H. Feringa 16. Aan het eind van de vergadering werd een verloting gehouden en de hoofd prijs, een electrisch scheerapparaat, kwam bijzonder goed terecht, daar het gewonnen werd door het lid M. Peters, die momenteel in het ziekenhuis ligt. Na de rondvraag sloot voorzitter Dui ser de vergadering. AARDIG TONEEL BIJ „ONS GENOEGEN". „Ons Genoegen" had zaterdagavond, in restaurant Eemland, veel pech, maar het is allemaal best verlopen en het opgevoerde stuk had veel succes. De Vrolijke Volendammers met John- ny Jordaan 1 hadden een groot aan deel in het slagen van de avond en zij zorgden voor de inleiding. Johnny 1 is aardig en hij had succes met de overbekende Jordaan-liedjes die John ny 2 zo populair gemaakt heeft. En de producten, waar Tante Leen succes mee heeft, deden het eveneens uitste- In de wat late nieuwjaarsrede van on ze burgemeester, in de raadsvergadering van woensdag j.l., valt het op, naast de opmerking dat wij te veel consume ren, dat onze burgemeester de hoop uit sprak, dat de rijksoverheid zichzelf ge lijke beperkingen zal opleggen als van de gemeenten wordt verwacht. Uit het feit, dat de burgemeester zegt dit te „hopen", mogen wij opmaken, dat hij er bij voorbaat niet zo erg van overtuigd is, dat dit ook zal ge beuren. Het is prettig dit geluid van twijfel nu uit de mond van de hoogste gezag drager van onze gemeente te horen. Wanneer je als „gewone dorpeling" af en toe in twijfel meent te mogen trek ken of de regering wel even ernstig de uiterste zuinigheid betracht als ze zo graag en dikwijls onder het stem vee propageert, wordt je zo gemakke lijk door de „alles-slikkers" aangekeken als een vervelende kankerpit, die altijd wat anders heeft. Maar nu hebben de mopperaars in de nieuwjaarsrede van onze burgemeester een aardig steuntje om tegen te leunen. Intussen stond er vorige week in de dagbladen te lezen, dat de ons zo tot uiterste zuinigheid aansporende overheid het vorige jaar ruim 1 millard gulden meer aan directe belastingen ontving dan was begroot. Het wil mij voorkomen, dat onze over heid, ziende naar de ingediende be grotingen, uiterste zuinigheid predikt voor het vulgus, maar zelf op die jaar lijkse wonderen vertrouwende, de te ring naar die „meevallertjes" zet. Overigens vind ik een ontvangsten-be groting die er 1.000.000.000.naast zit, haast een blamage. Ik heb alle respect voor de heren des kundigen, maar wanneer ik me een milliard mag vergissen, dan kan ik het ook. Wanneer we daarbij rekenen, dat de laatste jaren nooit één ontvangsten- begroting te. hoog, maar steeds hon derden millioenen te laag was, zou je haast aan opzet gaan denken, om de begrotingsdebatten in mineur te kun nen houden. Of heet dit „voorzichtig beleid" H. OEKMAN. kend. Vooral „Ik ben zo verliefd", het geen Johnny uitvoerig in de zaal ging aantonen. De heer M. J. v. d. Hoeven, uit Amers foort, regisseur van het toneelstuk „In een andere wereld", deelde mee, dat de heer G. Westerveld, ziek geworden was en zijn rol zou waargenomen wor den door de heer G. van Klaren, die als de rijk geworden bankwerker Koop man met zijn loslippige vrouw Marie (mevr. N. Geytenbeek-Meesters) een kostelijk echtpaar vormde, dat de hoog hartige maar berooide familie Van Runten en Zwiep tot wanhoop bracht. Zoontjelief Mieltje had hier ook een groot aandeel in, maar de grote broer (J. v. d. Bor) zorgde ervoor, dat de centen van zijn vader niet allemaal over de balk gegooid werden en dat be tekende een gelukkig einde. Voor het zover was moest er heel wat gebeuren en niet alleen in het stuk. Miel, de kleine strop van de familie Koopman, die in het dagelijks leven J. Westerveld heet, gooide het tweede bedrijf in duigen door achter het to neel in een kelder te vallen. Het liep gelukkig nogal goed af, maar hij moest met een bloeduitstorting aan zijn ge zicht naar huis gebracht worden. Toen hij het ongeval had werd het doek gesloten en de pauze aangekon digd. Ons Genoegen bleek niet voor één gat te vangen en er kwam een an dere jongeling (T. Westerlaak) en hij ging na de pauze uitstekend verder waar zijn voorganger prima geëindigd was. Directeur Van Runten en Zwiep (S. Vonk) heeft aan vrouw (mevr. A. Ro- dermond-van Dijk) en dochter (mej. J. Praag) twee lieverdjes, die het geld met groter hopen de deur uitsmijten dan het er met kleine beetjes inkomt. De rijk geworden Koopman moet met een 100.000 gulden helpen, maar het blijft slecht gaan tot zoonlief Rob uit Amerika terugkomt. Die gaat met de grote bezem door het bedrijf, laat de hooghartige butler Jean (J. v. Rossum) tot zijn afgrijzen op de zaak werken en doet tenslotte de strop vergeten, die de zwendelaar Gan- nifair (H. Roelofs) zijn vader bezorgde. Tenslotte trouwde hij ook de dochter van Van Runten en Zwiep nog en toen diens beminnelijke echtgenote zich hierbij kon neerleggen was iedereen hoogst tevreden en konden de Vrolijke Volendammers weer optreden.

Historische kranten - Archief Eemland

Soester Courant | 1957 | | pagina 1