Nederland en de euro-
pese samenwerking.
SOEST
IN DE HOEK.
DINSDAG 5 FEBRUARI 1957.
35e JAARGANG no. 10.
SOESTEM) OURANT
Verschijnt iedere dinsdag en vrijdag.
Abonn. per kwart, 2.10 - per post 2.25
UITGAVEDRUKKERIJ SMIT SOESTDIJK BUREAU VOOR REDACTIE EN ADMINISTRATIEVAN WEEDESTRAAT 35, SOESTDIJK TELEFOON 2566 POSTGIRO 126156
In Brussel is men bezig geweest te
confereren over een gemeenschappelijke
markt tussen de leden van de zoge
naamde Klein-Europese Combinatie de
Benelux, Frankrijk, west-Duitsland en
Italië. Het ging niet vlot. En het is
Nederland, dat een kink in de kabel
bracht.
Maatregelen, die de europese samen
werking helpen bevorderen, zijn op
zichzelf niet alleen sympathiek, maar
zelfs noodzakelijk. En wanneer een aan
tal europese staten samenwerkt om,
door opening van een groter afzetge
bied, bij te dragen tot de algemene
welvaartsvermeerdering op het gehele
marktterrein, dan kan men dit toejui
chen. Maar dergelijke onderhandelingen
zijn ingewikkelder dan men vermoedt.
Nederland heeft een aparte positie, ten
gevolge van de uitvoermogelijkheid van
zijn landbouwproducten. Het heeft zich
in het biezonder op de landbouw toege
legd. Het kan met een lagere kostprijs
dan de anderen volstaan. Bestaat er
vrije concurrentie, dan is ons land in
het voordeel. Maar wanneer Nederland
zich door verdragen gaat binden, die
hem de voordelen onthouden, waartoe
de structuur van zijn agrarische be-
diijf hem in staat stelt, dan betekent
dat, dat er geen bevredigende samen
werking wordt ondernomen en dat Ne
derland aan het kortste eind trekt. Er
waren leden van de Klein-Europese Com
binatie, die de gemeenschappelijke ta
rieven willen opschroeven, hetgeen ern
stige nadelen oplevert voor ons land.
Deze opschroeving levert voor vele be
drijven in ons land uitkomsten op, die
zij niet kunnen aanvaarden, zij werken
verhogend op het algemeen kostenpeil.
Wij zijn er van overtuigd, dat de ne
derlandse oppositie op de internationale
bijeenkomst gewettigd en zinvol was en
dat het niet aangaat dat de andere
staten Nederland daarom met de nek
aanzien. Samenwerking met andere eu
ropese landen is in de tijden waarin
wij leven enerzijds plicht. Aan de an
dere kant behoort elk land op te ko
men voor een gelijkmatige en recht
vaardige behandeling. Samenwerking
mag niet tot grote schade worden van
een der aangesloten mogendheden.
De toestand van onze landbouw wekt
zorg. Er wordt veel geklaagd en er is
grote aandrang tot verbetering. Het is
de taak van onze regering er voor te
waken, dat de plaats van onze agra
rische ondernemingen niet nog slech
ter wordt door onvoorzichtige inter
nationale verbindingen. Wij zijn er
daarom gelukkig om, dat de neder-
landse afvaardiging het been strak
hield.
Maar er zijn nog andere bezwaren. Ne
derland heette „de moeilijkste partner".
Het werd beschuldigd van „perfectio
nisme", het herhaalde de kritiek, die
in een vroeger stadium van de be
sprekingen naar voren is gebracht.
Wat betekent dit „perfectionisme" Het
duidt er op, dat onze afvaardiging de
puntjes op de i willen zetten, dat zij
geen vitale nationale belangen wilde op
offeren in een vlaag van internationale
gezindheid. Tractaten, die een zakelijke
inhoud hebben en zakelijke gevolgen,
moeten „op de keper" worden beschouwd.
Zij kunnen niet uit concessies worden
opgebouwd. De regering heeft er zich
rekenschap van te geven, dat zij de
Staten-Generaal niet voor een voldon
gen feit plaatst. Wil de ratificatie zin
hebben, dan dienen de Staten-Generaal
in de gelegenheid te zijn de zaak die
aan de orde is, in overleg nauwkeurig
te onderzoeken. Wie kan geloven, dat
onze Staten-Generaal blind kunnen zijn
voor een in onze economie zo vitale
factor als de landbouw
Wij zijn van oordeel, dat de toepassing
van het „perfectionisme" de enige juis
te weg is om tot bevredigende inter
nationale regelingen te komen.
Het doel der internationale samenwer
king is niet, de belangen van een sta-
ten-concern te dienen met verwaarlo
zing van die van een der aangeslotenen
en nog minder voet geven aan de nei
gingen van enige der samenwerkende
mogendheden ten schade van anderen.
Het doel van de samenwerking is, re
gelingen te treffen, waarbij allen wel
varen, waarbij het geheel voordelen
trekt, zonder dat enkelen de dupe wor
den.
Wij menen, dat het de goede methode
van samenwerking tussen de volken is,
wanneer het samengaan wordt bege
leid door een grondig onderzoek naar
de afzonderlijke belangen. Aldus, als
men rekening houdt met de werkelijk
heid, kan dat samengaan betrouwbaar
en bestendig zijn en kan het zich ont
wikkelen tot een vruchtdragende euro
pese integratie. Er was ook de eis van
evenredigheid in de verdeling der toe
gekende stemmen. Internationale samen
werking mag nooit zó zijn, dat de
groten hun wil aan de kleinen kun
nen opleggen. Ook voor het vervullen
van die eis schijnt de nederlandse de
legatie te hebben .gepleit.
De moeilijkheden, die de brusselse con
ferentie op haar weg heeft ondervon
den, hebben geleid tot een verdaging,
doch zijn, sinds het bezoek dat Spaak
aan ons land bracht, weer begonnen. Een
economische binding tussen verschillen
de landen, die offers vergt en moge
lijkheid van schade in zich houdt
voor sommige hunner, kan niet te nauw
keurig en te voorzichtig worden be
keken. Er ligt voor staatslieden, die
bevangen zijn van de internationale
idee, een persoonlijke glorie in, om een
overeenkomst als die waarover de he
ren thans weer vergaderen tot
stand te brengen en de onderhandelin
gen tot een goede uitkomst te leiden.
Maar bindingen zijn bindingen en men
mag niet zijn handtekening plaatsen
zonder recht te hebben gedaan aan het
volk, dat men vertegenwoordigt. Wij
achten de houding van de nederlandse
delegatie een gevolg van juiste en ver
standige politiek.
DODELIJK ONGEVAL.
Het ongeval, dat mevr. J. Hilhorst-Kok,
wonende aan de Smitsweg, donderdag
j.l. op de hoek van de Beukenlaan en
de Molenstraat overkwam, is ernstiger
geweest dan het zich aanvankelijk liet
zien, want zondagmorgen is zij over
leden.
Mevr. Hilhorst stak met de fiets aan
de hand de weg over toen een motor
rijder naderde en zij werd aangereden.
Dit is de derde dode, die het verkeer
van Soest in 1957 eiste.
VOOR DE SOESTER
CHRONISCHE PATIËNTEN.
Geruime tijd hebt U ons overzicht ge
mist, een gevolg van het feit dat er
niets te melden was, omdat er geen
donaties werden ontvangen. In de af
gelopen week werden we echter ver
rast met een gift van 10.
De stand is nu alsvolgt
Vorige opgave 689.22
Van W. BI10,—
Totaal 699.22
Met deze laatste gift willen wij de
rekening 2e tocht 1956 afsluiten en
heropenen met het saldo, hetwelk voor
de nieuwe uitzending in Juni a.s. be
schikbaar is.
Totaal aan giften enz.
1953-1956 3428.92
Totaal kosten 1953-1956 voor
42 patiënten voor een week
vacantie met de boot „Ka
steel Staveren" 3203.20
Saldo 225.72
Daar wij gaarne met de eerste reis
in 1957 6 patiënten een onvergetelijke
vacantieweek willen bezorgen, is bo
vengenoemd saldo van 225.verre
van toereikend. We hebben nog een
350.nodig.
Welke sportvereniging onderneemt een
actie Soester sportmensen voor hun
gebrekkige Soester medemensen.
Giften gaarne op giro 466784 ten name
van de penningmeester van het Ned.
Roode Kruis, afd. Soest, of op de
N.V. Ned. Middenstandsbank te Soest.
MOEDERMELKCENTRALE
NED. ROODE KRUIS.
Op 30 januari j.l. bestond de Moeder-
melkcentrale van de plaatselijke af
deling van het Nederlandsche Roode
Kruis, in samenwerking met het Wit-
Gele en het Oranje-Groene Kruis, één
jaar.
Dank zij de activiteit van de diverse
wijkzusters is in 1956 52 L. moeder
melk verkregen. Hoewel enkele liters
door verzuring, ondanks de prachtige
medewerking van enkele Soester za
kenmensen, die koelruimten beschik
baar stelden, niet bruikbaar waren
voor de indamping, mag het geheel
een succes worden genoemd.
Voor de energieke leidster en initia
tiefneemster, mevr. dr Schutte, moet
de gang van zaken in het eerste jaar
een grote voldoening zijn.
Bij elke gezinsuitbreiding ontvangt de
vader, die aangifte komt doen, voor
de ouders een felicitatie, waarbij te
vens op het prachtige doel wordt ge
wezen en indien mogelijk om mede
werking wordt verzocht.
Het bestuur hoopt, dat ook 1957 voor
de Moedermelkcentrale afd. Soest gun
stig mag zijn.
VERGADERING HOCKEYCLUB.
De Mixd Hockeyclub „Soest" hield de
eerste vergadering in het nieuwe club
gebouw, waar de leden verwelkomd
werden door de secretaris, de heer W.
Schunselaar, die de ereleden, de heren
J. Hoppenbrouwers en A. Wijsmuller,
kon begroeten.
Na het lezen van de notulen werd een
nieuwe voorzitter gekozen. Het bestuur
had de heer J. C. Louman candidaat
gesteld en omdat er geen tegencandi-
daten waren kon een luid applaus spoe
dig aankondigen dat de heer Louman
gekozen was. Hij nam zijn plaats ach
ter de bestuurstafel in en dankte de
leden voor de benoeming, die hij aan
vaardde na lang geaarzeld te hebben
voor hij zich candidaat stelde. Deze aar
zeling was een gevolg van de grote
bewondering, die de heer Louman heeft
voor de mensen die uit niets een vere
niging opbouwden met 2 velden en een
clubhuis. Door hun geestdrift was dit
bereikt en de heer Louman was bang,
dat zijn enthousiasme niet groot genoeg
zou zijn om gelijke tred te kunnen
houden met de bestuursleden en leden
die deze geestdrift voor de vereniging
kunnen opbrengen. Het feit, dat nieuw
bloed waarschijnlijk tot nieuwe daden
zou kunnen leiden had de voorzitter
zijn aarzeling doen overwinnen.
De heer Louman hoopte op de mede
werking van allen te kunnen rekenen
daar anders niets bereikt kan worden.
„Blijf geestdriftig, blijf een goede club
geest betrachten, blijf sportief en zorg
goed voor het materiaal. Uw daden be
palen de naam van onze vereniging
en deze naam moet met ere genoemd
kunnen worden". v
De statuten ondergingen een wijziging
nadat de heer Schunselaar uiteengezet
had, dat de vereniging thans 162 le
den telt en dat alleen al het indelen
van de 11 teams 3 dagen werk eist.
Het was dus nodig het bestuur van
5 op 7 man te brengen. Voortaan zullen
de heren Louman en Schunselaar, als
voorzitter en secretaris, deel van het
bestuur uitmaken, mej. T. Roes bezet
het dames-secretariaat, de heer W.
Groenendijk is vice-voorzitter, de heer
P. Dekker penningmeester, de heer J.
Hoppenbrouwers wedstrijdleider en de
heer Ph. Bakker commissaris van het
materiaal.
Er werd een materiaalcommissie be
noemd, waarin zitting hebben de he
ren H. Butzelaar, A. Smorenburg, J.
Groenendijk, H. Berghauser Pont en
J. Bakker.
Wegens vertrek van de heer Remy
werd de heer G. Hinderdael in de kas-
commissie benoemd, waarvan ook mevr.
Felix deel uitmaakt.
Er werd besloten de entreegelden te
verhogen. Voortaan betaalt men 10.
Het tweede gezinslid 7,50, het derde
en volgende 5.
TONEEL OM DE V.V.V.-BEKER.
Donderdag a.s. treedt „De Kerkebuurt"
als vierde vereniging voor het voet
licht om mee te dingen naar de V.V.V.-
wisselbeker voor het seizoen 1956-1957.
Ons Genoegen, West en Soestdijk heb
ben reeds voor de jury gespeeld en
De Spiegel sluit straks de rij. Kerke
buurt bezette vorig jaar de eerste
plaats en zij zal trachten met „Een
geheim tussen jou en mij" opnieuw
het hoogste aantal punten te behalen.
UIT HET DIKKE POLITIEBOEK.
Tien weggebruikers meenden het
zonder licht te kunnen doen, maar dat
kost geld als de politie het in de gaten
krijgt.
Een Soestenaar kwam vertellen, dat
zijn fiets gestolen was, maar dat bleek
niet het geval, want een verstrooid man
had hem meegenomen en zijn eigen
rijwiel laten staan.
Een meneer ging naar een feestje
met zijn auto, want hij dronk toch al
leen maar chocomel. Op dat festijn was
echter een andere meneer die B. heette
en die vond dat Schiedam ook aan zijn
trek moest komen. Toen hij genoeg ge
dronken had ging hij naar buiten, zag
de auto en vond het verstandiger naar
huis te rijden omdat z'n benen zo slap
waren. Dat het de auto van een an
der was vond hij niet erg. Bij de Wij
nand Toplaan reed hij door een hek
een tuin binnen en toen hij niet meer
voor- of achteruit kon ging hij verder
maar lopen en liet de wagen tussen
de rozen en de tulpen staan. B. vond
hem daar tenslotte en lichtte de po
litie in, want er was het een en ander
beschadigd.
Meneer L. kreeg een proces-verbaal
omdat hij een negenjarige jongen mis
handelde. Als het je zoontje is mag
het wel, mits je het niet te bont maakt,
maar de kinderen van een ander moet
je geen klappen geven.
LEVEN EN DOOD
AAN DE NOORDPOOL.
Dit is de titel van de causerie, die
dr. M. J. Adriani uit Rotterdam woens
dagavond, in 't St. Jozefgebouw, voor de
Volksuniversiteit zal houden.
JAARVERGADERING K.P.S.,
K.P.S., de sportvereniging van het pa
leis Soestdijk, heeft, in het Oranje-Ho
tel, de jaarvergadering gehouden, on
der voorzitterschap van de heer G.
M. Duiser. Na het openingswoord van
de voorzitter en het lezen van de no
tulen gaf secretaris J. Zijtveld het jaar
verslag.
In februari van het vorig jaar zijn
schaatswedstrijden op de paleisvijver
gehouden. In april vond in Gooiland
de gala-avond ter gelegenheid van het
tweede lustrum plaats. René Sleeswijk
bood de opvoering van een Snip en
Snap-revue aan. De opbrengst 3000.-)
was bestemd voor het ere-fonds van
oud-verpleegsters. De heer J. Jurriens
werd op deze avond tot erelid benoemd
en de vereniging werd een clubvlag
aangeboden. Op 28 april vond een re
ceptie plaats in restaurant Eemland.
Er werd een zilveren plaquette aange
boden, die verspeeld zal worden in een
toernooi, dat dit jaar voor de zomer
avondcompetitie gehouden zal worden.
Ook een beker werd geschonken en
deze zal de inzet vormen van wed
strijden, die na de zomeravondcompe
titie gehouden zullen worden.
Op de avond van de receptie-middag
werd een feestavond voor de leden ge
geven en in mei waren er biljartde
monstraties door Sweering en Ooster
hout.
In de zomeravondcompetitie bezette het
eerste elftal de vierde plaats, terwijl
het tweede elftal uit de competitie
genomen werd.
De jaarlijkse sportdag ter gelegenheid
van de verjaardag van Z.K.H. Prins
Bernhard werd op 3 juli gehouden.
De opbrengst was 1281,85. Dit be
drag werd geschonken aan de Konink
lijke Nederlandse Vereniging voor Oud
onderofficieren ten behoeve van Oranje
hof. De bestuursleden Jurriens en Ste-
ketee bedankten wegens het verande
ren van werkkring.
In september werd een bezoek gebracht
aan Tilburg, waar gevoetbald werd en
op 24 november werd in restaurant
Eemland een weldadigheidsvoorstelling
gegeven voor het Nationaal Fonds voor
de kinderverlamming en de Hongaarse
vluchtelingen, die samen 1673,kre
gen.
K.P.S. heeft thans 54 leden en binnen
kort zal een bestuurskamer aangebo
den worden, die door bemiddeling van
de erevoorzitter, jhr mr C. Dedel, be
schikbaar gesteld wordt.
Het financieel overzicht van de pen
ningmeester J. Kuiten wees een batig
saldo aan.
Voorzitter G. M. Duiser, die aftredend
was, werd bij akklamatie herkozen.
Bij de bestuursverkiezing werden de
volgende stemmenaantallen uitgebracht:
J, Zijtveld 23, C. Koedam 20, B. Meijer
4, H. H. Feringa 2.
In de elftalcommissie werden adj. Koe
man, G. Duiser sr en C. Koedam ge
kozen en door overplaatsing van J.
de Wit moest er een nieuw lid van de
feestcommissie komen. Naast de oude
leden J. Kuiten en J. A. Paans wa
ren B. Meyer, H. Feringa, H. v. d.
Veen en J. de Graaf candidaat.
Er werd als volgt gestemd J. Kuiten
25, J. A. Paans 22, H. H. Feringa 16.
Aan het eind van de vergadering werd
een verloting gehouden en de hoofd
prijs, een electrisch scheerapparaat,
kwam bijzonder goed terecht, daar het
gewonnen werd door het lid M. Peters,
die momenteel in het ziekenhuis ligt.
Na de rondvraag sloot voorzitter Dui
ser de vergadering.
AARDIG TONEEL BIJ
„ONS GENOEGEN".
„Ons Genoegen" had zaterdagavond, in
restaurant Eemland, veel pech, maar
het is allemaal best verlopen en het
opgevoerde stuk had veel succes.
De Vrolijke Volendammers met John-
ny Jordaan 1 hadden een groot aan
deel in het slagen van de avond en
zij zorgden voor de inleiding. Johnny 1
is aardig en hij had succes met de
overbekende Jordaan-liedjes die John
ny 2 zo populair gemaakt heeft. En
de producten, waar Tante Leen succes
mee heeft, deden het eveneens uitste-
In de wat late nieuwjaarsrede van on
ze burgemeester, in de raadsvergadering
van woensdag j.l., valt het op, naast de
opmerking dat wij te veel consume
ren, dat onze burgemeester de hoop uit
sprak, dat de rijksoverheid zichzelf ge
lijke beperkingen zal opleggen als van
de gemeenten wordt verwacht.
Uit het feit, dat de burgemeester zegt
dit te „hopen", mogen wij opmaken,
dat hij er bij voorbaat niet zo erg
van overtuigd is, dat dit ook zal ge
beuren.
Het is prettig dit geluid van twijfel
nu uit de mond van de hoogste gezag
drager van onze gemeente te horen.
Wanneer je als „gewone dorpeling" af
en toe in twijfel meent te mogen trek
ken of de regering wel even ernstig
de uiterste zuinigheid betracht als ze
zo graag en dikwijls onder het stem
vee propageert, wordt je zo gemakke
lijk door de „alles-slikkers" aangekeken
als een vervelende kankerpit, die altijd
wat anders heeft. Maar nu hebben de
mopperaars in de nieuwjaarsrede van
onze burgemeester een aardig steuntje
om tegen te leunen.
Intussen stond er vorige week in de
dagbladen te lezen, dat de ons zo tot
uiterste zuinigheid aansporende overheid
het vorige jaar ruim 1 millard gulden
meer aan directe belastingen ontving
dan was begroot.
Het wil mij voorkomen, dat onze over
heid, ziende naar de ingediende be
grotingen, uiterste zuinigheid predikt
voor het vulgus, maar zelf op die jaar
lijkse wonderen vertrouwende, de te
ring naar die „meevallertjes" zet.
Overigens vind ik een ontvangsten-be
groting die er 1.000.000.000.naast
zit, haast een blamage.
Ik heb alle respect voor de heren des
kundigen, maar wanneer ik me een
milliard mag vergissen, dan kan ik
het ook.
Wanneer we daarbij rekenen, dat de
laatste jaren nooit één ontvangsten-
begroting te. hoog, maar steeds hon
derden millioenen te laag was, zou je
haast aan opzet gaan denken, om de
begrotingsdebatten in mineur te kun
nen houden.
Of heet dit „voorzichtig beleid"
H. OEKMAN.
kend. Vooral „Ik ben zo verliefd", het
geen Johnny uitvoerig in de zaal ging
aantonen.
De heer M. J. v. d. Hoeven, uit Amers
foort, regisseur van het toneelstuk „In
een andere wereld", deelde mee, dat
de heer G. Westerveld, ziek geworden
was en zijn rol zou waargenomen wor
den door de heer G. van Klaren, die
als de rijk geworden bankwerker Koop
man met zijn loslippige vrouw Marie
(mevr. N. Geytenbeek-Meesters) een
kostelijk echtpaar vormde, dat de hoog
hartige maar berooide familie Van
Runten en Zwiep tot wanhoop bracht.
Zoontjelief Mieltje had hier ook een
groot aandeel in, maar de grote broer
(J. v. d. Bor) zorgde ervoor, dat de
centen van zijn vader niet allemaal
over de balk gegooid werden en dat be
tekende een gelukkig einde.
Voor het zover was moest er heel wat
gebeuren en niet alleen in het stuk.
Miel, de kleine strop van de familie
Koopman, die in het dagelijks leven
J. Westerveld heet, gooide het tweede
bedrijf in duigen door achter het to
neel in een kelder te vallen. Het liep
gelukkig nogal goed af, maar hij moest
met een bloeduitstorting aan zijn ge
zicht naar huis gebracht worden.
Toen hij het ongeval had werd het
doek gesloten en de pauze aangekon
digd. Ons Genoegen bleek niet voor
één gat te vangen en er kwam een an
dere jongeling (T. Westerlaak) en hij
ging na de pauze uitstekend verder
waar zijn voorganger prima geëindigd
was.
Directeur Van Runten en Zwiep (S.
Vonk) heeft aan vrouw (mevr. A. Ro-
dermond-van Dijk) en dochter (mej. J.
Praag) twee lieverdjes, die het geld
met groter hopen de deur uitsmijten
dan het er met kleine beetjes inkomt.
De rijk geworden Koopman moet met
een 100.000 gulden helpen, maar het
blijft slecht gaan tot zoonlief Rob uit
Amerika terugkomt.
Die gaat met de grote bezem door het
bedrijf, laat de hooghartige butler Jean
(J. v. Rossum) tot zijn afgrijzen op
de zaak werken en doet tenslotte de
strop vergeten, die de zwendelaar Gan-
nifair (H. Roelofs) zijn vader bezorgde.
Tenslotte trouwde hij ook de dochter
van Van Runten en Zwiep nog en
toen diens beminnelijke echtgenote zich
hierbij kon neerleggen was iedereen
hoogst tevreden en konden de Vrolijke
Volendammers weer optreden.