KANKERBESTRIJDING.
SOEST.
IN DE HOEK.
DINSDAG 5 MAART 1957.
35e JAARGANG no. 18.
SOESTER
Verschijnt iedere dinsdag en vrqdag.
Abonn. per kwart, 2.10 - per post 2.25
UITGAVE: DRUKKERIJ SMIT SOESTDIJK BUREAU VOOR REDACTIE EN ADMINISTRATIE: VAN WEEDESTRAAT 35, SOESTDUK TELEFOON 2566 POSTGIRO 126156
Kort geleden heeft een aantal bladen
met veel ophef aan het lezerspubliek
meegedeeld, dat de herkenning en de
behandeling van kanker een flinke stap
voorwaarts zijn gekomen door het werk
van een nederlandse arts.
Wij betreuren deze publicaties om ver
schillende redenen.
Wie kan oordelen
Natuurlijk begrijpen wij zeer wel, dat
vele patiënten, alsmede hun familie
leden, maar ook grote scharen andere
belangstellenden, die nieuws „verslon
den" hebben. Het kankervraagstuk im
mers gaat ons allen aan, want het
betreft hier een veel verbreide ziekte,
die gewoonlijk een ernstig gevaar voor
de gezondheid betekent en dikwijls op
treedt als doodsoorzaak.
Al deze mensen menen er recht op te
hebben, dat het hun wordt meegedeeld
wanneer er nieuwe gezichtspunten be
treffende diagnostiek en therapie van
kanker opduiken. Te hunnen gerieve
maakt de algemene pers zich graag
meester van gegegvens, die uit genees
kundige vakbladen afkomstig zijn. Zo
ging het ook in dit geval. Aan een
duits medisch tijdschrift, dat medede
lingen over de proefnemingen met de
door de nederlandse onderzoeker samen
gesteld zogenaamde enzympreparaten
bracht, werden de berichten ontleend,
die hier te lande zoveel opschudding
verwekten. De onderzoeker - die zelf,
naar wij hopen en vermoeden, niet op
dit soort ruchtbaarheid gesteld is -
werd geïnterviewd en gefeteerd.
Dure woorden.
Er verschenen, net als twee jaar gele
den, toen er ook al iets over de onder
zoekingen van deze geneeskundige was
bekend gemaakt, uitvoerige mededelin
gen over celstofwisselingsprocessen, cy-
tostatica, dialysaten en enzymsystemen.
Welke gewone krantenlezer heeft er
enig idee van wat die termen beteke
nen Niemand natuurlijk.
Ergerlijk is het, dat hiermee de be
vindingen van een bepaalde vakweten
schap als het ware aan de beoordeling
van een niet-bevoegd publiek worden
onderworpen. De berichten suggereren,
dat het hier om werkelijk waardevolle
zaken gaat - of dat zo is kunnen zelfs
de vakgenoten oo dit ogenblik nog niet
zeggen - en ook wordt gesproken over
te geringe medewerking, die de onder
zoeker in zijn eigen land zou hebben
ondervonden.
Dit alles is, op zijn voorzichtigst uitge
drukt, voorbarige praat. Laten we toch
maar liever afwachten wat het oordeel
zal zijn van de reeds aan het werk
zijnde commissie van deskundigen.
Van het nog te verschijnen rapport de
zer commissie wordt op ironische toon
melding gemaakt en het wordt voor
gesteld alsof onze kenners van het kan
kerprobleem tot nu toe maar vliegen
zaten te vangen en het vele geld, dat
voor hun onderzoekingen beschikbaar
heet te zijn, hebben vermorst. Voor
waar een gevaarlijk gebrek aan waar
dering voor het nederlandse weten
schappelijk werk in het algemeen.
Patiënten in verwarring gebracht.
Op die manier wordt ook het vertrou
wen in de eigen dokter door de kran
ten aangetast. De mensen worden een
speelbal gemaakt van allerlei stromin
gen en inzichten. De zieken gaan bij
hun arts aandringen op toediening van
geneesmiddelen waarvan hij zelf voor
alsnog te weinig afweet om ze te kun
nen en te willen toepassen. Wordt er
niet aan dit verlangen voldaan, dan
vertrouwen ze zich toe aan kwakzalvers,
die geen last hebben van zulke scru
pules en die met een paar van die nieu
we geheimzinnige woorden weten te
schermen.
De gezonden intussen, onder wie er ve
len zijn, die geen kanker hebben, maar
wel bang zijn dat ze het zullen krij
gen, worden eveneens in verwarring
gebracht. Ze gaan bepaald voedsel eten,
dat volgens weer andere krantenberich
ten zou beschermen tegen kanker. In
tussen zijn ze er nooit aan toegekomen
hun maaltijden samen te stellen vol
gens de allereerste voorschriften der
voedingshygiëne.
En degenen, die bij zichzelf ziektever
schijnselen opmerken, waarvan ze vre
zen dat kanker de oorzaak vormt, zul
len thans heus niet tijdiger naar hun
dokter gaan dan tot nu toe het ge
val was, ook al hebben ze gehoord, dat
er een nieuwe onderzoekingsmethode
voor vroege herkenning der ziekte
schijnt te zijn gevonden.
Noch de zieken, noch de gezonden heb
ben dus voordeel van dit soort be
richtgeving.
JAARVERGADERING A.B.T.B.
De Algemene Boeren- en Tuindersbond,
afdeling Soest, hield vrijdagavond in
gebouw St. Josef de jaarvergadering
onder voorzitterschap van de heer A. P.
Hilhorst. Pastoor mgr S. Th. Visser en
de heer G. Nijhuis, technisch adviseur,
waren aanwezig.
De voorzitter had gemeend dat ieder
lid van de afdeling aanwezig zou zijn
op deze belangrijke vergadering, maar
dit was - ondanks de behoorlijke op
komst - lang niet het geval.
De secretaris-penningmeester, de heer
P. A. Hilhorst, las notulen en jaar
verslag en deelde mee dat het Isidorus-
feest zeer waarschijnlijk op 31 maart
gehouden zal worden. Een toneelgroep
van de J.B.T.B. zal medewerking ver
lenen.
In het 28e jaar van het bestaan van
de vereniging overleed de geestelijk ad
viseur, pastoor W. Voss, aan wie de
vereniging veel dank verschuldigd is.
In het jaar 1956 werden 4 bestuurs
vergaderingen en 4 ledenvergaderingen
gehouden, terwijl het aantal leden op
31 december 104 bedroeg. De afdeling
heeft financiële steun ondervonden van
de Coöperatieve Landbouwvereniging en
Boerenleenbank.
Op 1 januari 1956 bedroeg het kas
saldo 2.58, op 31 december 3,08,
maar de penningmeester kon ter ge
ruststelling meedelen dat zich 477,66
op de spaarbank bevindt.
De voorzitter dankte de secretaris-pen
ningmeester voor het vele werk dat
hij gedurende tal van jaren voor de
vereniging verrichtte.
De heren B. Roest en A. v. Klooster
werden bij akklamatie tot bestuursleden
herkozen.
De voorzitter memoreerde het overlij
den van pastoor Voss, die altijd bij
zonder met de boerenstand meeleefde.
Tot op hoge leeftijd verzuimde hij als
geestelijk adviseur van de A.B.T.B. geen
vergadering en zijn werk zal bij de
leden steeds in herinnering blijven.
Het verzoek van de afdeling aan pas
toor mgr. Visser het adviseurschap te
willen aanvaarden was in goede aarde
gevallen en na de toestemming van
de aartsbisschop kon tot installatie wor
den overgegaan.
Pastoor Visser werd adviseur van een
bloeiende, volgzame vereniging, waar
van de leden zich bewust waren, dat
katholiek georganiseerd zijn noodzake
lijk is.
De heer Hilhorst sprak de wens uit,
dat mgr Visser een gemakkelijke taak
zou krijgen en dat hij in de vereniging
de goede sfeer zou aantreffen die er
steeds was. Hij wenste hem geluk met
zijn benoeming en de vereniging met het
feit dat mrg Visser het adviseursschap
had willen aanvaarden.
Mgr Visser was van mening, dat de
felicitatie aan zijn adres op zijn plaats
was, maar de afdeling zou moeten
afwachten of zij het getroffen had met
de nieuwe geestelijke adviseur, die be
kende van het boerenbedrijf alleen dat
gene te weten wat hij 36 jaar geleden
in Benschop als kapelaan had opgesto
ken. Adviezen zouden dus voorlopig
schitteren door afwezigheid, maar toch
hoopte pastoor Visser op prettige sa
menwerking.
De voorzitter sprak over de melkprijs
vaststelling en het landbouwprijsbeleid
sinds de laatste wereldoorlog. Na de
bevrijding ontnam de geleide economie
de landbouwer de kans op grote win
sten, maar dit kviftim het land ten goede
want de export van de landbouwpro
ducten stelden nu de industrie in staat
de nodige grondstoffen te importeren.
Het gevreesde arbeidsoverschot werd
door deze politiek een arbeidstekort en
voor iedereen was er volop werk.
Minder te prijzen was het feit dat de
consument, door de instelling van het
zuivelfonds, gesteund werd met het
geld van de boer, zodat deze zijn melk
overal ter wereld beter had kunnen
verkopen dan in Nederland.
De garantieprijs was theoretisch, maar
nu gaat het er op lijken dat zij wer
kelijkheid wordt.
Het berekeningssysteem voor de kost
prijs, dat vele fouten heeft, werd aan
gevallen, maar al werd de melk per
1 november 1956 in prijs verhoogd, er
is nog steeds geen nieuwe garantieprijs
vastgesteld.
De regering heeft advies gevraagd aan
de Sociaal Economische Raad, die meen
de dat 20 °/o aan de vrije wereldmarkt
gelaten moet worden, maar de heer
Hilhorst toonde met voorbeelden aan
dat er geen sprake is van een vrije
wereldmarkt en de regering vroeg ad
vies aan de Stichting van de Arbeid.
Men wilde 200 milioen voor de land
bouw beschikbaar stellen en hiervan
85 miljoen doorberekenen aan de con
sument zonder dat er een nieuwe loons
verhoging voor in de plaats kwam.
De Stichting van de Arbeid voelde hier
voor weinig. Ook de industrie was niet
warm te krijgen voor een verhoging
van de vennootschapsbelasting zonder
dat deze doorberekend mocht worden,
met de bedoeling dit geld voor de land
bouw beschikbaar te stellen.
Om aan de gerechtvaardigde eisen van
de landbouw tegemoet te komen zou
350 miljoen nodig zijn, maar de beste
dingsbeperkingsnota noemt slechts 200
miljoen en de blokkering van 50 mil
joen van dit bedrag heeft de goedkeu
ring van weinigen.
In deze 200 miljoen is rekening ge
houden met de eigenaarsvoorzieningen
en het loon van de landarbeider, maar
de beloning van de boer als onder
nemer en betaling aan zijn gezinsleden
vormen de grootste post.
De kostprijs van de melk is met 6 cent
drastisch verhoogd en de heer Hilhorst
.meende dat de garantieprijs op 28 ct
zal komen.
De boer ontvangt dan 22 cent en 6
cent is bestemd voor het fonds ten
behoeve van de veehouders.
Met het uitspreken van de wens, dat
de regering de boer het deel van het
nationale inkomen zal geven dat hem
toekomt, beëindigde de heer Hilhorst
zijn verhandeling, waarna vragen ge
steld werden.
HOCKEY-CARNAVAL.
In de volle zaal van hotel „Bos en
Duin" aan de Bosstraat liepen elfen en
kabouters naast haremdames en Chinese
vrouwen en met de vele harten kon
men wel gaan hart- njagen, al was
het uitkijken dat niet vermorzeld
werd onder de hoeven van Ponky, de
hockey-mascotte. Er waren poesen en
katers en de bakkers bakten het brood
zeer bruin.
Er was een schitterend feest in de ver
sierde zaaljyaar de Soester Mixed Hoc
key Club net carnaval vierde op de
muziek van de baarnse jazzband. Er
werd gehost en gerock-and-rolled en
Dixieland vierde' hoogtij.
De costuums waren keurig verzorgd
en voor de jury, bestaande uit mevr.
Bergers en de heren Hoppenbrouwers
en Bakker, was het moeilijk een keus
te maken. De eerste prijzen gingen naar
Ponky (Hans Berghauser Pont) en de
indiaanse vrouw (Ans Eysink). De twee
de prijzen werden door middel van
de applausmeter toegekend aan de slaap
wandelaar (Huug Berghauser Pont) en
de chinese vrouw (Lucie Rommerts).
Dat dit feest tot diep in de nacht
duurde is begrijpelijk en voor sommigen
was het zelfs nog te vroeg afgelopen.
CARNAVAL IN LUDGARD1S.
De jonge band „De Soekawana's" or
ganiseerde zondagavond in Ludgardis
een carnavalsavond en de gecostumeer-
den waren op de vingers van twee han
den te tellen. De dame die als delfts
blauw molentje verscheen, kreeg de eer
ste prijs en een stemmig rechter viel
dezelfde eer te beurt. Hij stelde zijn
prijs echter beschikbaar, zodat deze
toegewezen werd aan de man die deze
avond als vrouw doorbracht.
CARNAVAL IN HET NATUURBAD.
Hartenvrouwen, clowns, oude tantes,
cowgirls, narren, Faroek, sheiks, ver
pleegsters en chinese schonen vormden
het gezelschap jongeren, dat zaterdag
avond in het Soester natuurbad carna
val vierde en medewerking kreeg van
de Solifrux band. Er waren geen prij
zen voor het mooiste of origineelste
costuum, maar dat deed aan het ple
zier geen afbreuk.
GARAGE ALBLAS HEROPEND.
Toen de heer G. G. J. Alblas in 1925
chef van garage Selderbeek op de hoek
van de Lindenlaan en de Van Wee-
destraat werd, heette een motor nog
een stoomfiets en wie een auto had
was een soort miljonair. Er kwam er
wel eens een langs op de weg van
Amersfoort naar Amsterdam, maar
daarmee was het gedaan.
In 1928, het jaar waarin Nederland
vol was van de elftallen van Uruquay
en Argentinië, die in het Olympisch
stadion lieten zien wat voetballen was,
nam de heer Alblas de garage over
en in 1933 verhuisde hij naar de Van
Weedestraat no. 48. Hoek Lindenlaan-
Van Weedestraat kreeg een meer vrou
welijke bestemming en voortaan kwa
men er geen mannen om benzine maar
dames om corsetten enz.
Soest groeide en het verkeer nam toe en
na de oorlog werd het in onze gemeente
zo onrustbarend, dan een weg achter
Baarn ons verlichting zou moeten breng
en. Dat is maar even geweest en op het
ogenblik zijn er kansen genoeg op onze
hoofdweg een verkeersongeval te krij
gen.
Op no. 48 in de Van Weedestraat werk
te de heer Alblas met zoon en drie man
personeel, maar helemaal tevreden was
hij niet, want achter de showroom was
een ruimte die beter benut zou kunnen
worden.
De firma's Schadewijk en Nieuwenhuis
werden in de arm genomen, maar daar
mee was de zaak nog lang niet rond,
want de zaak licht op een punt waar
voor Waterstaat en gemeente veel be
langstelling hebben. Een klantenrijke
garage trekt auto's aan en de hoofdweg
is op dat punt niet zo breed dat er veel
mogelijkheden zijn. Er werd echter een
oplossing gevonden en de oude show
room kreeg een nieuwe vloer, die 30
c.m. lager kwam te liggen voor het aan
brengen van de hefbrug, die de heer
Alblas en zijn personeel in staat zouden
stellen het bijzondere smeer- en onder-
houdsysteem toe te passen dat met de
moderne amerikaanse apparatuur moge
lijk is.
Er bleef nog een kleine ruimte voor kan
toor over en zaterdagmiddag waren ach
ter .de showroom de velen verzameld,
die belangstelling toonden voor de her
opening. Deze ruimte is bedoeld voor
stalling en show, terwijl de werkplaats
achter de garage-showroom bestemd is
voor reparatie.
Wethouder Van Zadelhoff was als loco
burgemeester aanwezig maar meer nog
als goede buur van vele jaren en om
deze reden had hij de uitnodiging het
bedrijf te heropenen graag aanvaard.
Een verandering als deze moet econo
misch verantwoord zijn en het was wet
houder Van Zadelhoff gebleken, dat dit
zeer zeker het geval is.
Garage Alblas vormt voor gemeente
en waterstaat wel eens een puzzel, maar
het aanbrengen van voorzieningen had
den de moeilijkheden uit de weg ge-
ruimt, zodat de heer Alblas met een
gerust hart in een vernieuwd bedrijf
zijn werk zou kunnen doen.
De heer Van Zadelhoff wenste zijn buur
man veel voorspoed in het zakenleven
en verklaarde het bedrijf voor geopend.
De heer W. Aberson van Shell-Nederland
sprak over de toeneming van het ver
keer en de taak van de houder van een
smeerstation bij deze toenemende mo
torisering. Gemiddeld is er op iedere
30 nederlanders een auto, maar er zijn
gemeentes waar slechts 7 inwoners over
een vierwielig motorrijruig beschikken.
De heer J. v. d. Drift bracht de geluk
wensen van de Bovag over en de heer
J. Smit sprak namens de vertegenwoor
digers, die garage Alblas regelmatig
bezoeken. Hij sprak de vaste overtui
ging uit, dat de heer Alblas ook in dit
verjongde bedrijf zou slagen, want vak
manschap en een goed humeur vormen
een goede combinatie en wie prettig
met de mensen omgaat vormt gemak
kelijker een kring van vaste klanten.
Ds Van Krugten zei te spreken namens
velen die geen auto hadden, er wel een
wilden bezitten, maar er nooit toe zou
den komen er een aan te schaffen we
gens gebrek aan contanten.
Naast de grote oliemannen Onassis en
Saoed kennen we de olieman van Louis
Davids, die om 10 uur de slinger van
zijn auto kwijt raakte omdat zijn vrouw
hem onder het bed stopte. Ergens tus
sen Onassis en Davids' olieman is de po
sitie van olieman Alblas, meende ds
Van Krugten, die besloot met een ge
lukwens in poëtische vorm.
De heer Alb'^s toonde zich verheugd
en verrast o de grote belangstelling.
Hij dankte loco-burgemeester voor
zijn aanwezigheid, de heer Van Noessel
voor zijn medewerking als directeur
van gemeentewerken en alle klanten,
die in zijn smeerstation „ons smeer
station" zien al waren zij dan geen
aandeelhouders of mede-eigenaar.
Veel bloemen, veel geschenken en een
boek vol handtekeningen vormden, de
stoffelijke blijken van de grote gelang-
stelling die deze heropening trok.
AUTORIJSCHOOL CRAMER.
De heer Cramer van het garagebedrijf
Cramer Prins aan de Ossendamweg
heeft dezer dagen een autorijschool
geopend.
De heer Cramer, die gediplomeerd lid
is van de Ned. Bond van Autorijschool
houders, heeft een meer dan 30-jarige
ervaring in het autovak en is een goed
kenner van de vele soorten wagens,
welke thans op de weg zijn.
De lessen worden gegeven met een
Bij elkaar opgeteld zal het niet zo vre
selijk veel zijn en op het totale tekort
der gemeentefinanciën en uiteindelijk
de staatskas niet zoveel uitmaken, maar
je grijpt als gewone burger toch even
naar je hoofd wanneer je in je dagblad,
tussen alle niet malse verhalen over
de „bestedingsbeperking", het bericht
leest, dat Gedeputeerde Staten van
Noord-Holland aan B. en W. van Am
sterdam hebben laten weten, er geen
bezwaar tegen te hebben, dat de sa
larissen van de Wethouders verhoogd
worden van 16.000.tot 20.000,
per jaar en B. en W. aan de raad voor
stellen de presentiegelden voor raads-
en commissievergaderingen te verhogen
van 10.tot 20.per vergadering.
Zoals reeds gezegd zal het totale be-
poet, die we toch al tekort komen, niet
poet die we toch al tekort komen niet
zoveel uitmaken, al maken dan ook,
over het hele land gerekend, vele klein
tjes nog steeds één hele grote, maar ik
vind het vreemd aandoen in een tijd
dat we eigenlijk niet weten waar we
het zoeken moeten, B. en W. van onze
hoofdstad met een dergelijk voorstel
komen.
We kunnen buiten beschouwing laten,
of de wethouderssalarissen en de ver
goedingen aan de raadsleden wel of niet
in overeenstemming zijn met de door
hen geleverde prestaties.
Best mogelijk, dat ze nog veel meer ver
dienen, maar daar gaat het mij niet om.
Het gaat mij om het verschijnsel, dat,
in een tijd dat van industrie en parti
culier geëist wordt de buikriem flink
aan te halen, B. en W. van Amsterdam
komen met verhogingen aan de heren
volksvertegenwoordigers van 25 en 100
procent.
Wanneer het de overheid niet was
zou ik het ongegeneerd vinden.
H. OEKMAN.
nieuwe Studebaker coupé.
Waar thans zeer velen in het bezit
wensen te komen van een rijbewijs,
meent de heer Cramer, dat dit verlangen
met zijn lessen snel kan worden be
vredigd.
JAARVERGADERING HUMANISTISCH
VERBOND BAARN-SOEST.
Onder voorzitterschap van de heer Th.
W. Polet heeft de gemeenschap Baarn-
Soest van het Humanistisch Verbond in
Oranjehof de jaarvergadering gehouden.
De voorzitter toonde zich niet verrast
door de vrij matige belangstelling, daar
deze vergaderingen zelden veel leden
trekken.
De secretaresse, mevr. Kreger, las de
notulen en het jaarverslag, waaruit
bleek, dat thans in Soest 49 leden zijn,
in Baarn 18, dus in totaal 67. Een derde
van dit aantal is 71-80 jaar, 7 van 81
tot 90, 9 van 61-70, 15 van 51-60, 13
van 41-50 en slechts 1 in de leeftijds
groep 31-40 jaar.
De voorzitter dankte de secretaresse
voor het jaarverslag en deelde mee,
dat de nieuwe contributieregeling op
1 januari van kracht wordt, maar dat
met succes getracht wordt de leden nu
reeds te bewegen de verhoogde contri
butie te betalen.
De penningmeester, de heer N. Feis,
deelde mee, dat de uitgave de ontvang
sten over 1956 met 20 gulden overtrof
fen, zodat een zuinig 1957 gewenst is.
In de nieuwe kascontrolecommissie wer
den de heren Cornak en Kreger geko
zen, waarna de bestuursverkiezing aan
de orde kwam.
Het is te verwachten dat de voorzitter
in april tot organisatie-secretaris van het
hoofdbestuur benoemd zal worden, zodat
hij zijn funktie als voorzitter van de
gemeenschap en van het gewest zal
moeten neerleggen.
De secretaresse, mevr. R. Kreger-Boens-
ma, die 5 jaar lang deze taak op zich
nam en zich hiervan volgens de voor
zitter op unieke wijze gekweten heeft,
moest om gezondheidsredenen van een
herbenoeming afzien.
Mevr. A. Hinderdaal-Ruys verklaarde
zich bereid mevr. Kreger op te vol
gen al maakte zij het voorbehoud dat
zij minder omvangrijk tewerk zou kun
nen gaan als haar voorgangster.
De heer J. v. d. Berg kon een benoe
ming tot voorzitter niet aanvaarden om
dat hij zich te weinig ingewijd in de
zaken van het Humanistisch Verbond
achtte.
Mevr. Rijnaard uit Baarn werd in het
bestuur gekozen en de benoeming van
een voorzitter zal later ter sprake ko
men.
Tot afgevaardigde naar het congres op
13 en 14 april werden mevr. Kreger en
de heer Enzlin benoemd.
