sa Ac» crVWs ZENUWRUST TWEEDE BLAD TE ZWARE VESTIGINGSEISEN. NIEUWE VOORRAAD LANGSPEELPLATEN „DE GOUDEN SNAAR" ERKENDE A. N. W. B. AUTORIJSCHOOL VAN DOOKEN SOEST. MAICO en GUZZI MOTOREN en SCOOTERS MOTORHUIS MOBI VIERDAG UW SUCCES IS ONZE RECLAME. AUTORIJSCHOOL D. ENGEL Het A.B.C. van Uw succes TOitki, ONVOLTOOID EMIGRATIEPLAN. DE SCHAT VAN DE ZEEROVER VEILIG VERKEER. VAN DE „SOESTER COURANT" VAN VRIJDAG 8 MAART 1957. Al leven we midden in een gunstige conjunctuur, nog steeds vinden we de nawerking van de crisistijd terug in onze wetgeving. In de dertiger jaren, toen velen geen dienstbetrekking konden vinden, ging 'n deel van dit arbeidsoverschot zich be zinnen op middelen om aan de beklem mende greep van de armoede te ont komen. Men trachtte toen dikwijls een plaats te vinden temidden van de mid denstanders. Men kocht een zaakje of begon een klein ambachtsbedrijf om op die manier in zijn onderhoud te voor zien. Uitholling en ondergang. In die jaren kwam er in veel bran ches van de middenstand overbezetting. Een aantal bedrijfstakken werd lood zwaar aan randbedrijven, waarbij men dikwijls meer onder dan boven de rand van het economische mogelijke trachtte te leven. In die bedrijfstakken trad een gewel dige prijsbederf op. Men leverde tegen elke prijs die winst leek te geven en al kwam men later tot de ontdekking dat men tegen een te lage prijs had aangeboden, men holde op het eenmaal ingeslagen pad voort in de hoop op betere dagen. Leveranciers werden de dupe van insolvente klanten en het regende faillissementen. deze vakmensen geringer wordt, dan worden de kleine dorpen en provincie plaatsen daar de dupe van. In ver schillende branches blijkt dit stadium reeds bereikt. Hier en daar ontbreekt al een kapper, smid, schoorsteenveger enz. Dit tekort kan zich ook op ander gebied manifesteren. Wanneer men, op welk terrein ook, er toe overgaat de eisen van vak bekwaamheid maar op te schroeven, dan bereikt men langs een omweg wat de overheid nimmer heeft gewild. Daarom moet de vraag worden gesteld of wij de vestigingseisen niet wat moe ten afremmen. De maximale vakkennis moet op basis van vrijwilligheid wor den verworven, de minimale moet eis blijven. Er zijn grote gevaren verborgen in te hoog opgevoerde vestigingseisen. In de eerste plaats kan de vakkennis een peil bereiken zoals het nimmer gevraagd zal worden. Dat betekent verspilling van tijd en energie voor de betrokken bran che, terwijl mogelijk geschikte figuren buiten de deur van die branche blijven. Uit het gegil dat opklinkt uit verschil lende branches zou men de tijd der gilden kunnen herkennen, die ook zo hebben meegewerkt aan verstarring van het economisch leven. Pee Wee Hunt - Elvys Preshly - Sara Vaughan - Teddy Wilson Populair en klassiek ALLES VOOR HALVE PRIJZEN! F. C. KUIJPERSTRAAT 5 - SOESTDIJK Zwaarmoedige gedachten, tobberijen en angstgevoel worden verdreven door MIJNHARDT'S ZENUWTABLETTEN Versterken het zelfvertrouwen en itemmen U weer moedig en rustig. GALLENKAMP PELSWEG 14 SOEST-ZUID - TELEF. 3823 Geen beunhazen meer. Uit deze onhoudbare toestand is de ves tigingswet 1937 geboren, die paal en perk stelde aan het „beunhazen" op het werkterrein van de middenstand. Nimmer heeft de regering bij de ves tigingseisen willen tegemoetkomen aan verlangens om het behoefte-element bij de middenstand te introduceren. Hier bij zou voor elke gemeente, voordat een nieuwe middenstander werd toege laten, eerst worden nagegaan of de overigen en het stadsbestuur, des noods de Kamer van Koophandel, de komst van een nieuw vakgenoot wel wenselijk vonden met het oog op het aantal aanwezige branchegenoten. Men voelt dat op deze wijze de vrije con currentie werd beperkt. Haken en ogen. De jaren zijn verstreken en de vesti gingswet heeft aan ernstige critiek bloot gestaan. Men vond de eisen van vak bekwaamheid, die steeds meer werden opgevoerd, meer dan eens te hoog. In 1954 is er een nieuwe vestigins- wet gekomen, op basis waarvan voor 'n aantal branches nieuwe vestigxngsbeslui- ten moesten worden genomen. Daar van is er nog niet één vastgesteld, om dat men het over de inhoud van die besluiten niet eens kan worden. Er is een drang van bepaalde zijde om de branche te vervagen. Kruide niers willen vlees, groente en fruit verkopen. Slagers willen zich op boter werpen enz. Het instituut van super markets heeft zijn intrede gedaan. In deze bedrijven kan men tegelijk rol lade kopen en rolschaatsen. Men vindt er geplukte kippen naast klosjes ga- rén en closet-borstels. Aan welke eisen van vakbekwaamheid moet de eigenaar middenstander van dit bedrijf voldoen Meer of minder specialisatie De strijd gaat dus vooral tussen de vraag of er naar meer specialisatie moet worden gestreefd of dat men de nadruk op de parallelisatie moet leggen. Aan beide zijden vindt men voor- en na delen, waarbij de specialisten het eerste voorstaan, terwijl de parallelisatie wordt verdedigd door hen, die zien naar de eis van soepelheid in het economische leven. Een dreigend gevaar. In een klein dorp zal men naast de huisdokter geen oogspecialist vinden. Evenmin is er de gehele dag behoefte aan andere specialisten op welk ter rein ook. Wanneer derhalve op aller lei gebied de vakkennis maar wordt opgevoerd, waardoor het aanbod van 100 c.c. - 175 c.c. - 200 c.c. - 250 c.c. ZUNDAPF - SOLEX - SIMPLEX BROMMERS. BAMBINO 449.—. Verder kunnen wij als Bovag-lid elk merk leveren en repareren. Kerkstraat 59 - Soest - Tel. 3830 NIEUWEWEG 97 TELEFOON 2543 afdeling Soest, besprak na afloop de behandelde ongevallen en gaf hier bij nog enkele waardevolle en spits vondige tips. Het werk met penseel, kleurstof enz. werd op bekwame wijze verricht door de Soester E.H.B.O.-er, de heer Van Diermen. 50 JAAR NED. HERV. WIJKVERPLEGING. Op 1 april a.s. is het feest bij de Ned. Herv. Wijkverpleging, want dan wordt het 50-jarig bestaan gevierd en op een receptie zal men in de gelegen heid gesteld worden geluk te wensen. In 1907 begon het werk. Aanvankelijk vormden ziekenverpleging en kraam- verpleging de voornaamste onderdelen van de verzorging en al spoedig bleek dat het initiatief van ds Brans waar devol geweest was, want toen Baarn een wijkzuster voor Soest afgestaan had kreeg deze handen vol werk in onze gemeente. Het was zuster Zeilmaker, die als eer ste haar werk voor de Ned. Herv. Wijk verpleging in Soest verrichtte. Zij bleef tot 1909, waarna het contact met Baarn plaats maakte voor een over eenkomst met het diakonessenhuis te Utrecht, waarvandaan voortaan de zus ters kwamen. Er werd een commissie opgericht om de belangen van de wijkverpleging te behartigen en de dames Loten van Doe len Grothe-Van Weede en Beckeringh hadden hierin zitting. Zij deden veel voor de verpleging in de Ned. Herv. Kerk, die o.m. steeds op de steun en de financiële medewerking van wijlen Koningin-Moeder Emma kon rekenen. Op 20 januari 1917 nam de Ned. Herv. Wijkverpleging haar intrek op de Mid delwijkstraat en het was zuster Truus de Boer, die, naast haar gewone werk, de bestrijding van de t.b.c. ter hand nam. Acht jaar later kwam zuster Henny haar assisteren. In datzelfde jaar, 1929, werd de Soester Herv. Wijkverpleging geheel zelfstandig. Zuster Truus en Henny werkten tot 1954 en hun werk vond grote waardering. Graag offer den dan ook allen die gedurende tien tallen jaren de vruchten van deze arbeid geplukt hadden en de beide zusters ontvingen pensioen. De tijden veranderen en ook de werkwijze van de wijkzusters. Het lopen maakte plaats voor fietsen en het aktieve drietal, zuster Jo, zuster Willy en zuster Dini, bromt. In de zo mer met plezier, in de winter stevig in het leer en met minder genoegen, maar het werk gaat door. Ook het gebouw kreeg de verandering van de tijd te merken en architecten bureau P. Beekman zorgde voor doel matiger indeling, zodat ook specialis tische hulp verleend kon worden. Thans wijst een groot bord in de tuin op alle artsen, die men door bemiddeling van de Ned. Herv. Wijkverpleging kan raadplegen. Ziekenzorg en ziekenverpleging werden in de loop der jaren aangevuld met t.b.c.-bestrijding en zuigelingenzorg, ter wijl de belangstelling ook naar de kleuters uitgaat. Reuma- en kankerbestrijding worden niet vergeten, maar de kraamverple- ging is nu sinds 50 jaar één van de belangrijkste onderdelen van het werk, dat door één zuster lopend begonnen werd en dat nu door drie zusters op een bromfiets met grote aktiviteit ge daan wordt omdat het ledental nog steeds stijgende is. Deze leden zullen op 1 april in de gelegenheid gesteld worden op de re ceptie hun dank te betuigen voor het vele goede werk dat door de Ned. Herv. Wijkverpleging gedurende 50 jaren ver richt is. SOESTER E.H.B.O.-AFDELING EERSTE OP RAYON-WEDSTRIJD. Kennelijk met gemengde gevoelens, na men de meesterlijk geschminkte „slacht offers van een luchtaanval" hun plaat sen in, want een beetje griezelig von den ze het wel op deze officiële rayon- wedstrijd van de Kon. Ned. Ver. voor Eerste Hulp Bij Ongelukken, die woens dagavond in het Nutsgebouw aan de Burg. Penstraat te Baarn werd gehou den. Te 8 uur had de opening reeds plaats gehad door de voorzitter van de afde ling Baarn, welke afdeling de organi satie van deze wedstrijd verzorgde, waarna 3 groepen van 3 personen ach tereenvolgens de „slachtoffers" eerste hulp verleenden naar inzicht en goed dunken van hun leider. Van de drie deelnemende ploegen, t.w. Woudenberg, Baarn en Soest, bleek de Soester ploeg, bestaande uit Mevr. de Bruin en de heren Lamens en Van Leeuwen, de meest geoefende te zijn, daar zij het hoogst aantal punten wist te veroveren. De heer Van Leeuwen wist tevens beslag.- te leggen op de leidersprijs, hetgeen hem een beker opleverde, die beschikbaar was gesteld door de Baarnse afdeling. De publieke belangstelling was groot -voor deze voorronde van de districts wedstrijd, welke georganiseerd wordt door de afdeling Soest en gehouden zal worden op zaterdagmiddag, 27 april, in de zaal van hotel „Eemland". Dokter Donker, de voorziter van de Hij zou een zwarte dag hebben in zo n kiel! Gelukkig is er inst door verzorgde kleding. Hilversum - Langestr. 99 - Tel. 8889 Bussum - Melkweg 11 - Tel. 9705 Laren - Veldweg 1 - Tel. 3025 Soest -.Merelweg 10 - Tel. 3258 NEDERLAND SLAAT EEN DROEVIG FIGUUR. Nadat voor enkele jaren de emigratie uit Nederland naar Canada en Austra lië een toppunt had bereikt, hebben wij thans het gevoel dat zij niet alleen is verminderd en zich in dalende lijn beweegt, maar dat zij dreigt impopu lair te worden. De voornaamste oor zaak van deze zich wentelende ge- dachtengang moet worden gezocht in de toestand van de arbeidsmarkt, die op dit moment in Nederland evenzeer krap is als in de jonge landen. In veel opzichten is dit betreurenswaar dig. Men kan niet ontkennen, dat er een verband bestaat tussen arbeids markt en emigratie, maar dit is stel lig niet zo nauw als in de practijk wel wordt aangenomen. Anderzijds is de stelling overdreven dat nu in deze tijd pas blijkt wie werkelijk de emigra tie ziet als een opdracht. Wie immers nu ver gaat zoeken hetgeen dichtbij kan worden gevonden (nl. arbeid en brood) moet er wel bijzondere reden toe hebben. Die reden is er zeer zeker. Het gaat bij emigreren niet alleen om brood of om meer brood. Wanneer het alleen of in hoofdzaak een kwestie was van over bevolking in het vaderland, dan zou den eeuwen geleden onze voorvade ren ons kleine landje geen onsterfelijke naam hebben bezorgd aan de verste kusten. De pionier. Wij zijn de eerste die toegeven, dat er onder hen gelukzoekers zijn geweest, die meenden dat elders de welvaart en de rijkdommen opgestapeld lagen, die men zonder veel moeite kon verwerven. Men vindt dit soort lieden evenzeer onder de moderne wereldrei zigers. Zij worden over zee niet ge vraagd en zou men in hun brein kunnen kijken, dan zou de emigratiedienst ze ook ongaarne als „ambassadeurs" van hun land naar de vreemde zenden. Het gaat hier om pionieren langs nieuwe wegen binnen het kader van bestaande bekwaamheden en capaciteiten. Een timmerman, die naar elders vertrekt vindt hier heus in de bouwvakken nog wel een boterham en al heeft hij zes zonen en vier dochters, men moet al een grote pessimist zijn om te menen, dat er enkele van zouden omkomen omdat er geen .boterham meer voor hen zou zijn in het vaderland. Vrees voor onvrijheid. Diep in het hart van vele emigranten leeft de beklemmende vrees, dat Europa in toenemende mate zal moeten zuchten onder politieke systemen, die de gees telijke of materiële vrijheid beknotten. Dit vinden velen onverdraaglijk. Zij zijn bereid op 'n lager welvaartspeil te leven, mits zij zelf mogen leven of werken op de wijze zoals zij dat wensen. Dit is niet abnormaal. Er zijn in Neder land duizenden flinke middenstanders, die als zelfstandige een veel lager in komen genieten dan zij als loontrekker zouden kunnen verdienen. Toch zullen zij nimmer loontrekker worden. Men kan zich met een hoog loon temidden van vele vakbekwame collega's sterk ondergewaardeerd voelen. Wij spraken een zeer bekwame meu belmaker, die in Nederland zeer goed zijn brood verdiende, maar hij vond nim mer waardering voor zijn werk, want tien of twintig collega's konden het zelfde presteren als hij en mogelijk tegen een lagere beloning. Na zijn emigratie kwam hij in een afgelegen streek in Australië terecht. Hier helpt ErW uwe ff" CopytgM r 10 o Copofthaoen 10. De volgende morgen trof Verdan ken terstond maatregelen tot aankoop van de schoener „Hispaniola", hetgeen gelukte, waarna hij de boot met spoed liet klaar maken voor een reis. Hij ontmoette een man met de bijnaam „Lange Zilverjan" en samen zochten zij een bemanning op van het hardste soort; van die lieden, die geschikt zijn voor een avontuurlijke reis. Toen ik in de haven aankwam, zocht ik direct me neer Verdanken op. Hij gaf me een briefje voor Jan Zilver, die in de her berg „Het Spionnetje" te vinden zou zijn. Hij beschreef mij de man en de ta veerne duidelijk en ik vond hem dan ook gemakkelijk. Hij was een grote, sterke kerel, met slechts één been, maar hij hanteerde zijn kruk met opmerkelijke behendig heid. Bij het openen van het briefje was het of hij een schok kreeg. Dus jij bent onze nieuwe kajuitjongen, riep hij uit. Op hetzelfde ogenblik stond een van de gasten op en snelde naar de deur. In een oogopslag had ik hem herkend. Het was de man, die bij ons in de „Admiraal" was gekomen om de ka pitein te bezoeken. Houd hem, riep ik, het is de Zwarte Hond, de zeeschuimer Zilver keek zeer verbaasd en droeg een van de mannen, die achter hun rum zaten, op de vluchteling na te gaan en hem te grijpen. De auto is hier verkeerd ge parkeerd, want het is verboden een voertuig stil te laten staan op minder dan 10 meter afstand van een hoek. Dit houdt dus in, dat het ook niet geoorloofd is tegenover een hoek. Het is in het belang van Uw portemonnaie en de veiligheid van het ver keer geraden U niet aan deze verplichting te onttrekken. Ook mag een auto niet stilstaan binnen een afstand van 12 meter van een bord dat een autobushalte aangeeft. Het verbod geld even eens weer tegenover dat bord. hij de emigranten en reeds aanwezige bewoners bij het opbouwen van een nieuw bestaan. Hij maakt eenvoudige kasten en alledaagse tafels. Hij wordt, er niet rijk en het peil van zijn pres- staties is lager dan in Nederland. Hij weet het en hij wil toch niet terug. Want ginds heeft hij bevrediging van zijn werk, omdat er niemand in de gehele streek op zijn gebied zo bekwaam is als hij. Hij voelt in zijn nieuwe land dat hij een maatschappelijke functie vervult. Economische waarde. Het zou dom zijn en onverantwoor delijk de emigratie te beperken of on aantrekkelijk te maken. Zij moet wor den bevorderd, ook nu. De geschetste figuren scheppen een nieuwe naar eigen aard nederlandse wereld in de vreemde, al beseffen ze het zelf niet. Deze men sen gaan niet naar een vreemd vader land omdat ze slechte herinneringen hebben aan het oude. Ze komen als gast gaarne terug om dan opnieuw heen te gaan. Ze nemen hun vakman schap mee en hun kennis van neder landse gewoonten, van onze kunst en cultuur en van nederlandse produc ten, die ze op allerlei wijzen tot in de uithoeken der aarde propageren. Zonder vooropgezette bedoelingen schrijven ze dikwijls naar het vader land om bepaalde materialen en pro ducten. Ze wensen ze niet omdat ze Nederlanders zijn, maar omdat ze er vertrouwd mee zijn geraakt en ze on misbaar achten voor hun arbeid en le vensgeluk. Hun emigratie kan misluk ken wanneer ze niet in staat worden gesteld die materialen en producten lerlei aard. Wij kunnen onze lands- grote economische waarde van de emi gratie der Nederlanders. Wij zoeken nieuwe exportlanden om dat oude banden door politieke ont wikkeling worden verbroken. Wij be hoeven vreemde grondstoffen van al- lerlij aard. Wij kunnen onze lands kinderen vrij laten vertrekken waar heen zij maar willen, maar het mate riaal en product waarop ze gewend waren hun bestaan en toekomst te bouwen, moeten achter blijven. Daar om is er een leemte in onze interna tionale economische politiek. Neder landers, waar ook ter wereld, moe ten de kans hebben onze producten te blijven betrekken op zo gunstig mo gelijke voorwaarden. Economische gevolgen. Daarom kan onze regering geen emi gratie-overeenkomsten sluiten zonder direct de economische gevolgen te over zien. Onze handelsrelaties met de jong- ge landen als Zuid-Afrika, Australië, Canada en mogelijk met een aantal zuidamerikaanse landen zijn veel te on betekenend in verhouding tot de emi gratie naar die streken. Duizenden Nederlanders in de genoem de delen van de wereld hebben in de achter ons liggende jaren getracht (sommigen op primitieve wijze) de com merciële banden met het oude vader land te versterken. Zij zijn gestuit op een muur van bepalingen, restricties, invoerrechten en onvoldoende ontwik kelde handelsbanden, die deels nog stam men uit een tijd toen emigratie nog in een geheel ander licht stond. Laat minister Zijlstra, die blijkens zijn te leurstelling over de betalingsbalans, vindt dat de exporteurs wat laks zijn met het maken van exportplannen, daar eens aandacht aan besteden. Wanneer wij zien dat het postverkeer tussen Nederland en Australië b.v. in zeven jaar 18 maal vermeerderde, dan slaat de ontwikkeling van onze handel met dat land er maar een droevig fi guur bij. Die droeve figuur beïnvloedt de emigratie ongunstig, zij verhindert volken. Zij remt de welvaart van twee energieke naties. Er moet ook bij de bestaande devie- zenverhouding in beide naties een weg zijn te vinden waarbij de sluizen van stof even ver worden geopend als die van vlees en bloed. Gebeurt dit niet, dan zullen vele van onze emigranten zich of minder goed of vertraagd in hun nieuwe vaderland kunnen ont plooien. Tot schade van alle belang hebbenden.

Historische kranten - Archief Eemland

Soester Courant | 1957 | | pagina 5