DERDE BLAD EVENTJES TERZIJDE. SOEST Predikbeurten. VAN DE „SOESTER COURANT" VAN VRIJDAG 22 MAART 1957. BELLETJE TREKKEN. Ik trok met veel geweld aan de bel, want ik zou in het huis waar dit nut tig luid-apparaat zich bevond, de peul tjes nu eens even op gaan scheppen. Als de vader niet bereid was zijn zoon bont en blauw te slaan, dan zou ik het wel even doen, omdat het belletje trekken van dat kereltje me begon te vervelen. De eerste keer is zoiets wel aar dig, de tweede keer mopper je wat, maar 't gaat net zo ver als het voe ten heeft; die snotneuzen houden niet op. Voorzien van hoge poten en in m'n vierde versnelling was ik naar het perceel gerend, waarvan mijn huisge noten beweerden dat het die kleine vandaal beschutting bood, wanneer hij niet aan het straatslijpen was. Hij scheen een nieuweling in de buurt te zijn, maar zijn terreur was al te goed te merken. Mevrouw deed open en ik vroeg of ik haar man even kon spreken, want tegen hem kon ik beter bekken. De echtvriend kwam naar voren, riep op getogen „Ha, die slapie" en viel in mijn armen voor ik „Ha, die Tom Poes" had kunnen jubelen. Zeventien jaar geleden was dat in de mobilisatie zijn roepnaam, wanneer er geen minderen of meerderen in de buurt waren, maar ik wist echt niet meer hoe zijn doopnaam was. Arm in arm gingen we naar de ka mer en we begonnen direct herinnerin gen op te halen aan de hachelijke oor logsjaren, waarin we weinig helden moed konden demonstreren omdat we die niet bezaten en ook omdat je met dapperheid weinig tegen vliegtuigen begint. „Die Kees", grinnikte hij. „Die Tom Poes. Waarom noemde we je ook al weer zo „Omdat de majoor Ollie B. Bommel heette". „Dat zal je wel liegen, want die be stond toen nog niet". We haalden menige sterke belevenis uit ons geheugen omhoog en we ver zwegen zelfs niet dat we soms danig in de rats gezeten hadden in die vijf benauwde dagen, gevolgd door de nach ten, waarin onze twintig tenen naast elkaar lagen te wachten op een nieuwe oorlogsdag. „Waar is je vrouw toch vroeg ik, want ik had haar niet meer gezien. „Die ligt op de loer om bellentrekkers te vangen." Aha, die kleine schavuit had dus ook het ouderlijk huis bij zijn jachtgebied ingelijfd. Op hetzelfde ogenblik was dat goed te horen, want er werd zo kracht dadig gebeld, dat ik aan brand dacht. Tom Poes sprong overeind en ikke ook. We renden naar de voordeur. Hij om zijn vrouw te helpen bij het grijpen van de booswicht en ik om te zien hoe hij zijn telg zou afrossen. Onze haast was echter overbodig, want me vrouw Tom Poes kwam al met de tegen stribbelende dader de gang in. „Zo", zei ze, „nou heb ik je en zeg nou maar eens waar je woont." Toen had ik wel graag weg willen lo pen, want daar stond niet een Tom Poesje, maar mijn bloedeigen nichtje dat bij me logeerde en direct bescher ming bij haar grote oom zocht. Ik had geen pedagogische handboeken bij me, dus ik zei alleen maar „Mooi is dat". Maar ik bedoelde wat anders. „Is die van jou?", vroeg m'n krijgs makker verwonderd en minachtend. „Ja", zei ik uitdagend, al klopte dat niet helemaal. „Nou, een lekker dier." „Let jij maar op die zoon van je. Die trekt bij ons altijd de bel uit de deur." Hij tikte op zijn voorhoofd om te tes ten of er nog altijd een holle ruimte achter zat. „Hier", zei hij er veelbete- kend bij. „Da's welles", zei mijn nichtje, maar die moest haar mond houden. De vrouw zei niets, ging naar de keu ken en kwam terug met een jochie, dat een vuile neus had, een afgezakte luier en kromme pootjes, waarop hij met moeite kon staan. „Hij vroeg ze hatelijk. „Nee, natuurlijk niet", antwoordde ik, „die andere". „Een andere hebben we niet". Daar sta je dan met je slechte gedrag. Het bleek de oudste van de buren te zijn. „Als het teminste dat lekkere kind niet geweest is", werd er bijge voegd met een priemende vinger in de richtng van m'n bloedverwant. Ik liet haar zeggen, dat ze het echt nooit meer doen zou en we gingen maar gauw. Voor de deur van de buren ble ven we staan. „Heb je hier ook wel eens gebeld Ze knikte schuldbewust en ik waagde het niet aan te bellen om de zoon des huizes te beschuldigen, want we had den zelf veel te veel margarine op ons hoofd. Om opvoedkundige redenen slingerde ik het lieve oomzeggertje in bed en aan ieder die ermee te maken had vertelde ik met klem, dat vluchtende bellentrekkers voortaan beter nage-oogd moesten worden om precies te weten in welk huis ze verdwenen. FILMS OVER NOORWEGEN. In het gebouw van de Nederlandse Protestantenbond aan de Rembrandt- laan zijn voor de leden van 't Nut een aantal geluidfilms over Noorwegen gedraaid, die beschikbaar waren ge steld door de Noorse ambasade. De op komst was zeer bevredigend. Films over het natuurschoon, stede- bouwkundige schoonheid, de winter sport en de nationale sport bij uitne mendheid, het skiën, waaraan ook de schooljeugd enbloc deelneemt, fjorden en meren, steden met hun musea en andere bezienswaardigheden gaven een duidelijk beeld van het noorse land en volk. BIOSCOOPPROGRAMMA. Gary Cooper loopt nu al twintig jaar mee in de filmindustrie, maar zijn po pulariteit is nog steeds niet afgenomen. Vanaf hedenavond tot en met zondag kan men hem met Burt Lancaster zien in Vera Cruz, waarbij dit stoere twee tal geassisteerd wordt door de schone mexicaanse Sarita Montiel. Mexico is de kleurige en rumoerige plaats van handeling. Benjamin Trane (Cary Cooper) is het hoofd van een bende. Hij tracht Joe Erin (Burt Lan caster) over te halen zich bij zijn groep te voegen, maar als dit gelukt is en zij de zijde van de oorlogvoerende par tij, die het meeste geld biedt, willen kiezen, tracht Nina (Sarita Montiel), die verliefd is op Benjamin, hem over te halen de zijde van de rebellen te kiezen. De adjudant van keizer Maximiliaan, een rol van Cesar Romero, tracht hen voor de regering te winnen. Vele verwikkelingen, geheel opgeno men in Mexico, en tot besluit een ge vecht tussen de beide hoofdpersonen. Een zeldzaam boeiend avonturenver haal. Van maandag tot en met woensdag een gigantische film van de Engelse luchtmacht met Richard Todd eri Mi- chael Redgrave. De verfilming van een roemruchtig wapenfeit uit de tweede wereldoorlog, het bombarderen van stuwdammen in de Roervallei in mei 1943. Na enige proefnemingen wordt een squadron geformeerd, dat zich weken lang oefende in het laagvliegen bij nacht en op 17 mei 1943 werd de aan val ondernomen, die aan 56 mannen het leven kostte, maar een groot deel van de duitse industrie voor een half jaar lamlegde. Indrukwekkend en bij zonder spannend. Het onopgesmukte maar uiterst boeiende yerhaal van wat door dapperheid, doorzettingsvermogen en geloof in de overwinning tot stand kwam. Donderdagcyclus „Een liefde in Pa rijs", met Kirk Douglas (bekend als Odysseus en Vincent van Gogh). Parijs, vlak na de bevrijding, met een soldaat die het leven van fuifen moe is en een rustiger leven wenst. Van zelfsprekend loopt het allemaal heel anders en het wordt een meeslepend verhaal van een liefde met een kleine en een grote L. Kirk Douglas speelt de soldaat, die zich heel erg ongelukkig voelt in het enor me legerapparaat en voor wie het meis je Lisa zo veel betekent. ZILVER TETRA. De aquariumvereniging „Zilver Tetra" heeft in De Gouden Ploeg, onder voor zitterschap van de heer H. Taris, ver gaderd. De secretaris, de heer Dijkman, las de notulen en de voorzitter deelde bijzon derheden mee over costia, de ziekte die zich thans bij de vissen zeer veel voor doet. Oorzaak is een onjuiste ver houding tussen vissen en plantente veel vissen en te weinig planten. Het begint met een witachtig beslag tussen kop en rugvin, wat overgaat in schim mel. Er zijn echter geneesmiddelen tegen de costia. Er werd besloten een verzoek te rich ten tot de vogelvereniging om bij de jaarlijkse vogeltentoonstelling toestem ming te verlenen voor het plaatsen van 5 aquaria. Er zal een kweekwedstrijd voor leden gehouden worden en een tiental deel nemers gaf zich hiervoor op. Er is lang gesproken over de huis keuring van aquaria. De bakken zijn wel eens door een bondskeurmeester gekeurd, maar toen waren verschillende leden niet te vreden. Toen een lid van de vereniging het deed waren anderen het er niet mee eens en na rijp beraad werd thans besloten dat de huiskeu ring in het najaar opnieuw door een bondskeurmeester verricht zal worden. Wel zal aan het bondsbestuur gevraagd worden of deze keurmeester enigszins mag afwijken van de bestaande rege ling. Dat een keurmeester bekijkt of een aquarium wel bij de meubels past kan n.1. niet de instemming van de Soester aquariumhouders verwerven. NED. HERV. KERK. Oude Kerk 10.15 uur ds B. Maarsingh. 7 uur Eerwaarde Heer G. A. Bruin. Emmakerk 10.15 uur ds D. van Krugten. 7 uur ds B. Maarsingh. Heeskapel 10 uur ds W. R. Ambrosius. Zonnegloren 10 uur ds D. M. Jalink. 7.45 uur ds D. M. Jalink. Catechismus- dienst. Eltheto 10 uur Kinderkerk. Evangelisatiesamenkomsten. Dinsdagavond, 8 uur, Gr. van Prin- stererschool. Woensdagavond, 7.45 uur, Heeskapel. Spr. de heer S. van Gorkum. HERV. (GEREF.) EVANGELISATIE Chr. Geref. Kerk, Julianalaan. 10.30 uur ds J. Arendsen van Bunschoten 5 uur ds C. Dop van Huizen. GEREFORMEERDE KERKEN. Julianakerk 10 en 5 uur ds H. J. Lambers-Heers- pink. Wilhelminakerk 10 en 5 uur ds J. A. C. Rullmann. GEREFORM. KERK (geb. „Eltheto") 8.30 uur ds W. Borgdorff. 3 uur ds J. J. Arnold van Amersfoort. CHR. GEREFORMEERDE KERK. 9 uur leesdienst. 2.30 u. ds P. H. Seggelink van Maarsen. GEREFORMEERDE GEMEENTE. Kleine Rembrandtzaal. 10 en 5 uur Leesdienst. VER. VAN VRIJZ. GODSDIENSTIGEN Kerkgebouw Rembandtlaan 20. 10.30 uur mej. C. E. Jolles. DOOPSGEZINDE GEMEENTE. Oranjehotel, B. Grothestr. 70, Soestdijk. 10.30 uur ds G. J. Wuyte van Utrecht. EVANG. LUTH. GEMEENTE. Chr. Ulo-school, Pr. Bernhardlaan 21a. Geen dienst. VRIJ EVANG. GEMEENTE. Prins Bernhardlaan 2, Soestdijk. 10.30 tot 11.30 uur Zondagsschool. B A A R N. EVANG. LUTH. GEMEENTE. Kapelstraat 7, Baarn. 10.30 uur ds W. J. Sepmeijer, vloot- predikant Den Haag. LAGE VUURSCHE. NED. HERV. KERK. 10 uur ds J. A. de Bruin. 6 uur ds J. v. Amstel Em. predikant te Huizen.

Historische kranten - Archief Eemland

Soester Courant | 1957 | | pagina 9