1
2
TWEEDE BLAD
VECHTEN OF VERNIETIGEN?
BATENBURG'S Erkende
Auto- en Scooterrijschool
Moderne Kapsels - Gezichtsverzorging
Fijne Parfumerieën
SOEST.
ZIEKTE DER VERANTWOORDELIJKEN.
Het Macht- en Krachtcentrum
der vrije wereld.
Burgerlijke stand.
VAN DE „SOESTER COURANT"
VAN DINSDAG 4 JUNI 1957.
Na elke oorlog lijkt plotseling het ge
hele militaire apparaat op een failliete
boedel. Na de overwinning heeft men
genoeg van het soldaatje spelen en bij
een nederlaag is men maar al te zeer
bereid om de wapens op een hoop te
werpen. Wanneer men er in zulke ja
ren zijn zinnen op zet om een natio
naal weerbaarheids-apparaat in militair
verband in het leven te roepen, dat in
oorlogstijd paraat staat om mede de
vijand buiten de grenzen te houden,
dan is er weinig animo.
En zo is het in feite in Nederland ge
weest. Bij de opbouw van een nieuw
defensie-systeem hoopte men steun te
vinden bij een groot aantal vrijwilli
gers. Deze waren er in onvoldoende
aantal te vinden. Men was in Neder
land wel geestdriftig voor de defensie
maar het enthousiasme voor de econo-
nische en sociale heropbouw bleek veel
groter.
Waarom opheffing?
Toch werd de Nationale Reserve opge
richt, doch Minister Staf besloot dit
apparaat weer op te heffen. Daar is
tegen geprotesteerd, vooral van de
zijde der 12.000 geïnteresseerden.
Wil men de zaak vrij van sentiment
bezien, dan moeten we eerst kennis
nemen van de argumenten, die minis
ter Staf aan zijn besluit tot ontbinding
deed vasthouden.
In de eerste plaats behoeft thans de
vrijwilliger niet meer zo waakzaam te
zijn als in de eerste jaren na de be
vrijding. We beschikken weer over een
groot leger dienstplichtigen, dat, na
een intensieve training, thans geacht
mag worden voor zijn taak berekend te
zijn.
De Nationale Reserve is aanvullend en
uiteraard niet zo intensief. Minister
Staf is van mening, dat slechts die
genen aan de landsverdediging deel
kunnen hebben, die een volledige mi
litaire opleiding hebben gehad. Alle
anderen zullen in oorlogstijd met de
moderne middelen in minder dan geen
tijd van de kaart worden geveegd.
Wie zijn land naast de landmacht wil
dienen, zoeke een plaats in de B.B.,
bij de luchtwachtdienst of bij de
vrijwillige politie, welke organen nog
dringend aanbeveling behoeven.
Het smeekschrift der 20.000.
Van de zijde der betrokkenen ging men
tot een tegenaanval over. Men wil de
Nationale Reserve behouden en ser
geant J. van Dommelaar heeft het
klaar gespeeld een petitie samen te
stellen, die, vergezeld van 20.000 hand
tekeningen, waaronder die van vele
vooraanstaande burgers, aan de minis
ter is aangeboden.
Hierin wordt gesteld, dat 12.000 trou
we vaderlanders zich soldaten ach
ten en daarmee beschermers van huis
en gezin. Bij hen staat de weerbaar
heid voorop en slechts in een zodanig
corps voelen zij zich thuis.
De minister vecht met het argument
dat de Nationale Reserve een integre
rend deel moet zijn van het militaire
Deze groepen moeten niet de vijand
aanvallen, maar zorgen dat vóór zijn
komst het gehele administratieve ap
paraat wordt ontwricht. De burgerlijke
stand en de afdeling militaire zaken
van de gemeente-administraties moeten
verdwijnen. Arbeidsbureaus moeten wor
den gedesorganiseerd, de rijksverkeers
inspectie moet lam liggen voordat een
vijand in die plaats staat. Deze zaken
mogen de vijand niet in handen val
len in een eventuele oorlog.
Wij mogen de fout van 1940 nimmer
herhalen, toen wij de duitsers een com
pleet administratief apparaat in handen
speelden, waardoor de uitplundering
van ons land zo is bevorderd. Wanneer
men het administratief, fiscaal en eco
nomisch apparaat van ons land in ge
val van bezetting grondig vernielt,
kost het maanden om de zaak weer
op te bouwen. En wie de vijand afbreuk
doet in oorlogstijd, die werkt mee voor
de overwinning.
Het wapen der ontwrichting is meer
effectief dan elke militaire actie, het
zij uitgevoerd door een burgerwacht,
hetzij door een Nationale Reserve.
ÖJ
CQ
Gedipl. A.B.A.N.-Instructeur
PARKLAAN 33 SOEST
TELEFOON 3982 (K 2955)
U wordt gehaald en gebracht.
SOESTERBERGSESTRAAT 44 TELEFOON 2045
apparaat, terwijl de leden deel willen
uitmaken van een burgerlijke militie,
dus een soort burgerwacht willen vor
men.
De taak van een vechtend burger staat
buiten de rechten en plichten, die het
landoorlogsreglement biedt. Hij komt
pas in actie wanneer de tegen hem strij
dende militair de regels van het land
oorlogsreglement met voeten treedt.
Werden de gruwelen individueel be
dreven, dan zou een goed geoefende
burgerwacht hier goede resultaten kun
nen bereiken, maar tegen de georgani
seerde en goed opgezette collectieve
misdaad van een heel leger bestaat
geen ander verweer dan de guerilla,
aangevuld door een fanatieke onder
grondse beweging. Richt men in vre
destijd een burgerwacht op of een
andere vorm van volksbewapening,
dan is daarmee van tevoren al aan een
eventuele vijand bekend wie de moge
lijke tegenstanders kunnen zijn en in
oorlogstijd zal men deze figuren het
eerste schaakmat zetten.
Niet vechten maar vernietigen
Wij geloven niet in een volksbewape
ning in welke vorm ook. In 1940 heeft
zij geen taak gehad en met de moder
ne bewapening in handen van de goed
geoefende tegenstander zal men niets
bereiken van grote waarde. Minister
Staf heeft dus wel gelijk. Zelfs de zeer
verbeten vechtende Hongaren hebben
het tegen de russische tanks moeten
afleggen. De Volkssturm van Hitier,
bestaande uit goed geoefende jon
gens, werd ook spoedig tot een bela
chelijk apparaat.
Laten we ons liever toeleggen op ge
organiseerde vernietigingsgroepen, die
geheel uit burgers kunnen bestaan.
NA DE MAALTIJD.
Van Aagtekerken in Zeeland tot en met
Zijpe in Nood-Holland telt ons land
1013 gemeenten. Een paar jaar geleden
waren het er nog 1014 maar Zuilen werd
door Utrecht opgeslokt.
Op 30 april waren van iedere gemeente
2 personen in Soestdijk om hulde te
brengen aan H.M. de Koningin op haar
verjaardag. Na afloop hiervan gingen
1013 mensen in Baarn dineren en 1013
in Soest. Zij. aten bij Eemland, Zonne-
heuvel, Gouden Ploeg, De Schouw, Witte
Huis, Oranje Hotel, Vergulde Pollepel,
Duinhof, De Soester Duinen, Zonne-
hoogt, 't Zwaantje, Hotel v. d. Brink
en 't Centrum. Een van de Soester ho
telhouders heeft op eigen houtje een
enquete gehouden onder de gasten en
overal was men zeer tevreden over de
ontvangst en de maaltijd. Er zijn ook
brieven gekomen van mensen, die dit
extra wilden laten weten.
Iedere gemeente betaalde de kosten van
de reis en het verblijf van de twee in
gezetenen en men mag aannemen, dat
zij het reisgeld meegekregen hebben
want de Nederlandse Spoorwegen zijn
niet sterk in poffen. Als er nu een tien
tje bijgegeven was dan hadden deze
mensen in Soest hun maaltijd direct
kunnen betalen en dan was de kous
af geweest. Nu is die pas half klaar,
want de helft van het geld is nog niet
binnen. Iedere gemeente moest betalen
aan de povinciale griffie en deze stuurt
het geld pas als alle gemeenten uit de
provincie betaald hebben. Dat is heel
begrijpelijk, maar het kost tevens tijd
en al komt er schot in, zondag moest de
helft nog betaald worden en daar de
meeste van de Soester hotels en res
taurants de kisten met rijksdaalders
niet op de zolder hebben staan, komt
dit minder gewenst voor. Niemand in
ons land ziet kans te gaan eten en na
afloop te zeggen „ik kom over een
maand wel eens betalen" en er zou
toch zeker wel een snellere manier
van betalen te vinden geweest zijn.
B.D.C.-NIEUWS.
De heren Bakker en Hooischuur hebben
bij de aanvang van het nieuwe zittings
jaar bedankt als bestuurslid van B.D.C.,
de voetbalvereniging die thans 130 le
den telt. Het bestuur wordt nu ge
vormd door de heren J. de Jong, J.
Vonk, G. van Meegen, G. Heeremans
en als nieuw lid A. W. Voet. De ver
eniging zal in het komende seizoen pro
beren het eersteklasserschap van de
onderafdeling te heroveren.
BEJAARDEN-ZORGEN.
Het bouwen van bejaardencentra heeft
de bijzondere aandacht van de rege
ring, zodat het de woningnood ten goe
de komt als bejaarden in een gemeen
te zo aktief zijn zelf te ijveren voor de
bouw van een centrum.
Onder leding van de heer G. van
Kleef is men de laatste anderhalf jaar
in Soest zo aktief geweest, maar de
voorzitter van de vereniging Bejaar
dencentrum „Rustenburg" is van me
ning, dat er in die tijd veel minder
bereikt is dan mogelijk geweest zou
zijn. Dit kwam duidelijk tot uiting in
de jaarvergadering, die de vereniging
vorige week gehouden heeft.
In december 1955 beklaagde een ge
pensioneerde zich in een ingezonden
stuk, dat vele beurzen van bejaarden
te klein waren om op „Braamhage" te
gaan wonen en de heer G van Kleef
gaf het antwoord op deze klacht door
kenbaar te maken, dat er genoeg be
jaarden in onze gemeente waren, die
aktief wilden meewerken aan de bouw
van een bejaardencentrum, waarin
goedkoop gewoond kon worden. Het
bleek al gauw, dat hier niets te veel
gezegd was en velen zegden medewer
king toe. Hun entreegeld bedroeg slechts
25 gulden en het lag in de bedoeling
door het uitgeven van obligaties het
De eerste verschijnselen van de „ma-
nager'-ziekte worden meestal niet door
de patiënt zelf, maar door zijn omge
ving opgemerkt. Het betreft dan een
toestand van nerveuze uitputting en
van geestelijke overprikkeling.
Pas daarna vertonen zich doorgaans
de meer lichamelijke symptomen, die
hoofdzakelijk worden veroorzaakt door
ziekelijke afwijkingen aan hart en
bloedvaten. En deze afwijkingen zijn
het, die in de regel voor de vroegtij
dige dood verantwoordelijk moeten wor
den gesteld.
Te hard slijten.
De directeuren, fabrikanten, bedrijfslei
ders en procuratiehouders werken veel
al onder een te hoge druk. Naast deze
overbelasting in het beroep staat maar
al te vaak een groot gebrek aan vrije
tijd, zodat de mogelijkheid zich te ont
spannen en zich van vermoeienis te her
stellen in onvoldoende mate aanwezig
is.
In alle beschaafde landen, vooral in de
gebieden met sterke industrialisatie,
neemt het aantal personen die „te hard
slijten" hand over hand toe. Het zijn
vooral de leidinggevende figuren uit het
bedrijfsleven, bij wie de z.g. manager
ziekte zich openbaart.
Belangrijke beslissingen.
Vele mannen uit deze beroepsgroep
sterven reeds op middelbare leeftijd.
Blijkbaar is het niet erg gezond steeds
belangrijke beslissingen te moeten ne
men temidden van rinkelende telefoons,
omringd door secretaressen met stapels
in- en uitgaande post, tussen ingewik
kelde personeelskwesties, termijnen van
leveringscontracten, beperkende over
heidsmaatregelen en vérstrekkende cal
culaties.
Nadat men in verschillende landen oog
kreeg voor de „manager"-ziekte is het
gebleken, dat ook personen, werkzaam
buiten het bedrijfsleven, door dit lij
den kunnen worden getroffen.
Te hoge eisen.
Er zijn tal van andere beroepen, ook
buiten het bedrijfsleven, waarin meer
van de mensen wordt gevergd dan zij
op den duur kunnen geven. Men kan
dit ook anders stellen - en hier ligt
tegelijk de sleutel van het geheim hoe
deze ziekte kan worden voorkomen -
er zijn veel meer beroepen waarin de
mensen eisen aan zichzelf stellen, waar
aan zij op den duur niet kunnen vol
doen.
Ook bij vooraanstaande politici en bij
hoge ambtenaren blijkt deze „ziekte
der verantwoordelijken" voor te ko
men. Bij de medici zijn het vooral de
huisartsen, die aan de „manager"-ziek-
te ten offer vallen.
Innerlijke onrust.
Dr. O. Graf, verbonden aan het Max
Planck-Instituut voor arbeidsfysiologie
te Dortmund, die uitgebreide onderzoe
kingen op dit gebied heeft verricht,
geeft als oorzaken van de „manager
ziekte op constante overbelasting, ge
jaagdheid bij het werk en gebrek aan
ontspanning.
Ter voorkoming van deze levensbedrei
gende toestand worden de volgende
maatregelen aanbevolen dagelijks lich
te lichamelijke inspanning, evenwicht
tussen voedselopname en energiever
bruik, innerlijke onrust zoveel moge
lijk vermijden, nachtrust van minstens
acht uren per etmaal.
kapitaal te verwerven, dat nodig was
om te komen tot de bouw van een be-
j aardencentrum.
Statuten en reglement waren al in con
cept gereed, maar na IV2 jaar is het
pas zover, dat de vereniging de ko
ninklijke goedkeuring kan aanvragen.
De voorzitter wijt dit aan de geringe
medewerking van de gemeente. De
vereniging vraagt niet om geld maar
heeft slechts de grond van de ge
meente nodig.
De 200 bejaarden, die thans lid zijn,
kunnen 60.000.bijeenbrengen, het
geen een mooi begin is en als de ver
eniging koninklijk is goedgekeurd zal
met voorvarendheid gewerkt worden
aan de totstandkoming van het cen
trum, waardoor woningen zullen vrij
komen voor woningzoekenden.
De gemeente heeft maanden geleden
verklaard, dat een stichting de aange
wezen weg is om te komen tot de
bouw van een bejaardencentrum en de
vereniging ging hiermee akkoord, mits
de zaak in eigen beheer van de ver
eniging kon komen.
Van deze stichting is nog steeds niets
gekomen en bejaarden zijn geen. men
sen die jarenlang wachten kunnen.
De vereniging heeft voorgesteld dat in
Soest-Zuid begonnen wordt met de
bouw van 96 woningen voor bejaar
den, maar een definitief antwoord op
dit voorstel bleef achterwege. Toch is
bij de enquete onder de bejaarden ge
bleken, dat een kwart van de onder
vraagden de voorkeur geven aan het
wonen in een bejaardencentrum.
De vereniging „Rustenburg" vindt dat
er al te lang getreuzeld is en wil nu
proberen zo spoedig mogelijk tot resul
taten te komen ten behoeve van de
Soester bejaarden en daarmee van alle
woningzoekenden in onze gemeente.
ZEEPOST.
Met de volgende schepen kan zeepost
worden verzonden. De data, waarop de
correspondentie uiterlijk ter post moet
zijn bezorgd, staan achter de naam van
het schip vermeld.
Australië via Engeland, 8 juni.
Canada s.s. „Groote Beer", 5 juni.
Chilivia New York, 5 juni.
Indonesië m.s. „Willem Ruys", 11 juni.
Ned. Antillen m.s. „Willemstad", 4 juni.
Ned. Nw. Guinea m.s. „Willem Ruys",
11 juni.
Nieuw Zeeland via Engeland, 8 juni.
Unie van Z. Afrika en Z.W. Afrika
m.s. „Pretoria Castle" 8 juni.
Brits-Oost-Afrika via Frankrijk, 8 juni.
Inlichtingen betreffende verzendings
data van postpakketten geven de post
kantoren.
ZOMERAVOND-COMPETITIE.
De Soester middenstand (C.S.M.) heeft
met 10 van K.P.S. gewonnen en he
denavond spelen K.P.S. en V.V.Z. te
gen elkaar op het K.P.S.-terrein. De
wedstrijd tussen C.S.M. en V.V.Z. ging
niet door. V.V.Z. 2 verloor met 02
van W.P.H. Boys.
Van de acht elftallen in afdeling A
staat C.S.M. op de laatste plaats, K.P.S.
is zevende en V.V.Z. staat op de derde
plaats. De veteranen van H.V.C. staan
aan de kop en O.T.V. staat op de vijf
de plaats.
V.V.Z. 2 staat in afdeling D op de
derde plaats.
Helaas is de wereld in twee delen ge
splitst, een vrije en een onvrije helft
en wij mogen ons gelukkig prijzen tot
de vrije helft te behoren. Dat wij nog
steeds vrij zijn danken we aan het
feit, dat de heterogene westerse wereld
zich onder de dwang der omstandig
heden aaneengesloten heeft en zo in ge
bundelde kracht een gigantisch bolwerk
vormt tegen het opdringende commu
nisme. Het grootste deel van deze ge
bundelde kracht wordt uitgemaakt door
de amerikaanse strijdkrachten, zij vor
men de kern en de ruggegraat der
westerse defensie.
Het is begrijpelijk, dat een dergelijke
gigantische organisatie, waarvan de de
len zich over de gehele wereld ver
spreid bevinden, een zeer uitgebrei
de staf heeft en deze staf zetelt in het
Pentagon te Washington, dat hiermede
het macht- en krachtcentrum van de
vrije wereld is geworden.
Dit Pentagon is eigenlijk een typisch
amerikaans product, dat uit een zeke
re noodzaak is ontstaan. Toen de Ver
enigde Staten in de tweede wereldoor
log betrokken werden en het dus een
dringende noodzaak werd de strijd
krachten grootscheeps te organiseren,
bleek dat het departement van oorlog
der V.S. zeer gedecentraliseerd was ge
huisvest, namelijk in niet minder dan
zeventien verschillende gebouwen, her
en der in Washington en Virginia ver
spreid, hetgeen een ernstige belemmering
betekende om tot efficiënt werken te
komen.
Vijfhoekig spinneweb.
Daarom projecteerde men met ameri
kaanse voortvarendheid even buiten de
stad Washington het merkwaardigste
en grootste kantoorgebouw dat ooit in
de V.S. werd gebouwd en daarin zou
den het gehele departement en de mili
taire staven worden ondergebracht.
Dertienduizend man tegelijk werkten
er ongeveer twee jaar aan, maar toen
stond het gebouw, dat niet minder dan
GEBOREN Ali Lamberta, dochter van
C. Visee, magazijnbediende, en C. G. van
Daal, Baarn, Sumatratraat 42. Ber-
tus Johannes, zoon van K. P. J. Wiss,
sorteerder, en M. Brouwer, Wieksloter-
weg O.Z. 25. Hendrika Johanna,
dochter van B. B. Krijnen, assistent
accoutant, en J. M. Versteijne, Schriks-
laan 27. Antonie Maria, zoon van
A. A. Broek, fabrieksarbeider, en H. M.
de Klerk, Amersfoortsestraat 70.
Eduard, zoon van J. Groen, los arbei
der, en L. E. Bosson, Klaarwatenveg 40.
ONDERTROUWD Antoon Groenestein,
timmerman, Beetzlaan 3, en Reiniera
Maria Willemse, zonder beroep, Eiken
laan 27 datum huwelijk 19 juni 1957,
9.00 uur. Fredericus Johannes van
Lier, kapper, Kapelweg 23, Amersfoort,
en Francisca Geertruida Brons, verkoop
ster, Andriessestraat 17 datum huwe
lijk 25 juni 1957, 15.30 uur. Jacob
Johannis van Cuijlenborg, handelsrei
ziger, Veldm. Montgomeryweg 61, en
Jansje Nout, zonder beroep, Amersfoort
sestraat 4 daturn huwelijk nog onbe
paald. Durk van Kalsbeek, tuinman,
Staringlaan 20, en Gerritje Jantje Hak-
kert, zonder beroep, Staringlaan 20
datum huwelijk 12 juni 1957, 11.00
uur. Hendrik Arie Alphons MeinsteT,
electronicus, Dijkhuisstraat 16, en The-
odora Antonia Petronella Gill, secre
taresse, Dijkhuisstraat 16datum hu
welijk 19 juni 1957, 14.30 uur. Ro-
bert van der Heiden, technisch koop
man, Van Lijndenlaan 8, en Hendrika
Catharina Maria Francien Croes, hoofd
leidster kleuteronderwijs, Harderwij-
kerweg 136, Nunspeet, gem. Ermelo
datum huwelijk 11 juni 1957, 12.00 uur.
GEHUWDPetrus Richardus Hilhorst,
veehouder, Ferd. Huycklaan 12 en Mar-
garetha Johanna van den Breemer, Ferd.
Huycklaan 16 adres na huwelijk Ferd.
Huycklaan 12. Jacob Cornelis van
Burgsteden, landbouwer, De Koop 4,
Hoogland en Christina Cornelia van
den Breemer, zonder beroep, Ferd.
Huycklaan 16 adres na huwelijk Kerk-
pan N.Z. 41.
OVERLEDEN Dirk Smid, 72 jaar, zon
der beroep, gehuv/d met M. M. Roepers,
Generaal Spoorstraat 63. Johannes
de Bruin, 29 jaar, zonder beroep, Aagje
Dekenlaan 27. Dientje Klarenbeek,
81 jaar, zonder beroen. weduwe van H.
Fokker, Steenhoffstraat 46. Chris-
tiaan Kant, 74 jaar, zonder beroep, ge
huwd met M. J. Kole, Eigendomweg 73.
drieentachtig miljoen dollar had gekost,
klaar voor gebruik. Begin 1943 werd
het betrokken en van dat moment af
werd dit het .zenuwknooppunt van de
westerse militaire inspanningen. Van
hieruit is west-Europa bevrijd van het
nazi-juk enwerden na 1945 de mili
taire orders voor de strijd in Korea
gegeven.
Het Pentagon dankt zijn naam en vorm
aan de vijfhoekige wiskundige figuur
en ziet er vanuit de lucht uit als een
soort vijfhoekig spinneweb.
Het bestaat uit vijf, in elkaar passende
vijfhoeken, die van. elkaar gescheiden
zijn door een tussenruimte en in het
midden een groot plein vrijlaten. Van
buiten naar binnen worden de in el
kaar liggende vijfhoeken weer verbon
den door lange gangen, waardoor de
indruk van een spinneweb ontstaat.
Hoog is het geheel niet, want elke ring
heeft slechts een hoogte van vijf verdie
pingen, hetgeen voor Amerika niets is,
maar de oppervlakte is des te uitge
strekte!*. Er werken niet minder dan
ruim 30.000 ambtenaren in dit gebouw
met zijn vijfhonderdvijftig trappen, vele
liften en gangen met een totale lengte
van ongeveer achtentwintig kilometer.
Met ziekenhuis en bioscoop.
Het gebouw is van alll gemakken voor
zien. Men vindt er twee ziekenhuizen,
bioscopen, café's, cafetaria's, een bank,
diverse winkels, zoals kappers, banket
bakkers, boekwinkels enz., een televi
sie en radiostudio, kortom teveel om
op te noemen. Het gebouw beschikt
over een telefooncentrale, waar niet
minder dan driehonderd telefonistes
werken en welke centrale geen gek fi
guur zou slaan in een middelgrote
stad.
Het Pentagon ligt even buiten de stad
Washington aan de andere zijde van de
rivier de Potomac, waar twee brug
gen de oevers verbinden. Een net van
luxe amerikaanse wegen zorgt er voor,
dat men het gebouw langs vijf verschil
lende toegangswegen kan bereiken.
Rond het Pentagon liggen vier enorme
parkeerplaatsen waar elke dag niet min
der dan bijna tienduizend auto's ge
parkeerd staan. Zo is het amerikaanse
verdedigingscentrum als het ware een
stad op zich zelf.
Enerzijds zijn de Amerikanen trots op
dit prachtige gebouw en de organisatie
die er in huist, doch anderzijds hebben
zij zeer veel aanmerkingen op de amb
tenarij die hier hoogtij viert.
Tientallen moppen en anecdoten doen
de ronde over het Pentagon en zijn
ambtenaren, doch dit neemt niet weg,
dat iedere Amerikaan er diep van over
tuigd is, dat het Pentagon en zijn amb
tenaren niet gemist zouden kunnen wor
den en dAt daar, zij het langzaam, zeer
nuttig en belangrijk werk wordt ver
richt in de koude en als het moet
de warme oorlog.
