DERDE SOESTER BLOEMENCORSO GESLAAGD
GEEN TOEKOMST VOOR
„ZAKEN OVER ZEE".
4
IN DE HOEK.
BRANDWEER TELEF. 3333
DINSDAG 30 JULI 1957. 35e JAARGANG No. 58.
SOESTER f[OURANT
Verschijnt iedere dinsdag en vrijdag. Abonn. p. kwart, 2.10 - per post 2.25
UITGAVE: DRUKKERIJ SMIT SOESTDIJK BUREAU VOOR REDACTIE EN ADMINISTRATIE: VAN WEEDESTRAAT 35, SOESTDIJK TELEFOON 2566 POSTGIRO 126156
Wanneer het er om gaat een toekomst
te scheppen voor ons nageslacht zijn
wij niet klein. Temidden van een alge
meen wantrouwen in de wereld op
politiek en economisch gebied durven
wij het nog wel aan onze toekomst op
het spel te zetten met een plan als de
Euromarkt, die door de regeringen der
betrokken landen in beginsel reeds is
aanvaard en binnenkort in de parlemen
ten aan de orde zal worden gesteld.
Niemand weet bij dit plan precies hoe
de uitkomst zal zijn, omdat er teveel
onberekenbare factoren zijn. De gun
stige stemming in Europa dankt de
komende eenheidsmarkt alleen aan de
wil, die er bestaat om in eenheid het
hoofd te bieden aan de bedreiging van
ons werelddeel door het oostelijk blok
en Amerika, waarbij Europa zo niet
militair of politiek dan toch economisch
een tweederangs gebied wordt.
Wat gebeurt in Guinea en Suriname
Hebben wij alleen nog supra-nationaal
een toekomst Is er binnen onze eigen
gebiedssfeer en het daarmee verbon
dene niets meer te doen
Onze gedachten gaan uit naar Nieuw
Guinea, naar de Antillen en Suriname.
Vooral naar het laatste land, welks pre
mier, dr. Ferrier, kortelings nog in
Nederland was om daar belangstelling
te vragen voor enige Surinaamse le
vensproblemen, het Brokopondo-plan
en het tienjarenproject. Men heeft dr.
Ferrier eigenlijk met lege handen naar
Paramaribo laten teruggaan.
Is dat niet vreemd voor een land, welks
volksvertegenwoordigers deels pleiten
voor stortingen van miljoenen in fond
sen voor onderontwikkelde gebieden,
welke ons vreemd zijn, terwijl wij die
gebieden zelf binnen het rijksverband
kennen Wij hebben toch ook nog een
ministerie voor Zaken Overzee. Die za
ken zijn toch onze eigen vraagstukken
In Suriname is men doende het land
economisch op hoger plan te brengen.
Dit is niets biezonders en valt binnen
het kader van de verheffing der econo
misch minder ontwikkelde volken. Voor
Suriname heeft men daartoe twee plan
nen ontworpen, waarvan de uitvoering
niet bepaald glad verloopt. Het eerste
plan is het Brokopondo-project. Dit
voorziet in de vorming van een gewel
dig stuwmeer, dat voedingsbodem moet
zijn voor de productie van electrische
stroom, die gewonnen wordt uit water
kracht. Wanneer de Surinaamse water
kracht wordt omgewerkt tot stroom, kan
dit land een groot-leverancier van ener
gie worden. Deskundigen hebben dit
toegegeven, waaronder de Amerikanen
en die steken geen geld in ondernemin
gen zonder levensvatbaarheid.
Van vreemden voor vreemden.
De krachtbron Brokopondo kan alleen
worden gebouwd als er afzetmogelijk
heid voor de electriciteit is. De stroom
werd aangeboden aan de Nederlandse
Aluminium Maatschappij, die wegens
gebrek aan investeringsmiddelen voor
ertswinning bedankte, maar het haar
gedane aanbod doorgaf aan de Alumi
nium Company of Amerika. Deze maat
schappij wil 92 °/o van de stroom af
nemen en nog kon men in Nederland
geen geldschieters voor het stuwmeer
plan vinden. De afzet is reeds gegaran
deerd door een vreemde maatschappij,
nu moet de financiering ook nog door
vreemdelingen geschieden
De uitvoering van het Brokopondo-
project is voor Suriname een levens
belang. Er moet een verbindingsweg
worden aangelegd met een aantal brug
gen. Een nieuw gebied moet tot ont
wikkeling worden gebracht.
Er komen scholen en er is werk aan de
winkel voor een aantal mensen, die nu
werkloos in het land rondlummelen.
Er moest 60 miljoen dollar op tafel
komen voor Brokopondo en dan garan
deren de Amerikanen de stroomafname.
Dr. Ferrier ging met lege handen naar
huis. Wat hebben wij een goodwill ver
speeld bij de Surinamers en wat laten
wij ons binnen ons eigen rijksverband
door de Amerikanen de kaas van het
brood eten.
Wanneer we weten, dat wij in het Eu
ropa-plan ook miljoenen dollars moe
ten investeren (die er blijkbaar wèl zijn)
en dat wij in de Tweede Kamer uitvoe
rig durven te debatteren over onder
ontwikkelde gebieden, dan moet ons
het schaamrood naar de rijkskaken stij-
Zaterdagmiddag, tegen 3 uur, klom
de kleine Guus Terhorst, vermomd als
agent, uit het versierde politiezijspan
en wandelde met een ernstig gezicht
naar het bordes van het gemeentehuis
om een ruiker bloemen aan te bieden.
Mevrouw Bentinck, voor wie de bloemen
bestemd waren, de burgemeester, de
wethouders De Haan en v. d. Arend,
de gemeentesecretaris, het bestuur van
V.V.V., het plaatselijke hoofd van de B.B.,
de heer J. van Leeuwen en de heer
Pauw, de organisator van het derde
bloemencorso, vonden deze kleine agent
leuk en toen hij het aanbieden van de
bloemen, het salueren en het groeten
terwille van een fotograaf moest over
doen, vonden deze grote mensen dit
ook heel aardig, maar Guus kon echt
niet uit de plooi komen en doodernstig
herhaalde hij de handelingen want po
litie zijn is een ernstige zaak.
Dit politiezijspan, versierd met gladio
len, opende.de kleine maar selecte stoet
van de ruim 20 auto's die deelnamen
aan het derde corso, dat aanvankelijk
dreigde te mislukken, maar dank zij de
gen en dan is het geen wonder dat er
met steeds meer spot wordt gesproken
over het gesol met de zaken overzee,
die ons klaarblijkelijk niet meer inte
resteren. Men schijnt van de moei
lijkheden op dit terrein niets te
weten, want de voorzitter van
de controle-missie moet minister Hel
ders eerst komen inlichten, terwijl dr.
Ferrier in Suriname verslag moet uit
brengen. Wij geloven wel, dat de Suri
naamse minister naar huis gaat met de
gedachte van een nieuw geleverd be
wijs hoezeer ons de zaken van Suriname
aan het hart gaan.
|Wij zouden tenslotte willen vragen of
wij bereid zijn de West tot ontwikke
ling te brengen of dat wij op het ogen
blik zitten te wachten, dat men ons
niet meer zien kan. Of zijn er onder
onze Tweede Kamerleden soms nog
liefhebbers om onze bijdrage aan onder
ontwikkelde gebieden te verhogen. Men
kan geen betere besteding vinden, want
dr. Ferrier is naar huis. Zonder geld,
maar ook zonder hoop op een toekomst
met Nederland.
Verdediging - ook overzee.
Onze verdediging kost 400 miljoen dol
lar per jaar. Daarmee houden wij ons
een mogelijke vijand in Europa van het
lijf, zo beelden wij ons in NATO-ver-
band in, maar in Suriname halen wij
het paard van Troje binnen, wanneer
wij daar door een amerikaanse maat
schappij de lakens laten uitdelen. Ook
dr. Ferrier was niet blind voor het ge
vaar, dat de Amerikaanse aluminium-
maatschappij een soort staat in de staat
zou gaan vormen. Is het wonder, dat zo'n
man niet met een gevoel va>n verbonden
heid met het oude „moederland" naar
huis gaat
De teleurstelling in Suriname moet des
te groter geweest zijn omdat wij blijk
baar ook met het tienjarenplan een
zeer slome houding aannemen. Reeds
enkele jaren geleden werd tot uitvoe
ring van dit project besloten op basis
van een deskundig rapport, dat door
experts van de wereldbank was opge
steld. Zoals men weet, is de wereld
bank een internationaal lichaam, dat
in onderontwikkelde gebieden levens
kansen opspoort, aanbevelingen doet en
zijn bemiddeling verleend bij de finan
ciering.
Voor Suriname heeft zij een plan uit
gedokterd om bouwland, tropische bos
sen en ertslagen tot ontwikkeling te
brengen. Een derde deel zou voor re
kening van Nederland komen. Wij wa
ren accoord, maar zonden prompt een
missie naar Suriname om toezicht te
houden.
Geen geld - geen Zwitsers.
Begint men met werken, die in de ogen
van „Den Haag" geen genade kunnen
vinden, dan kunnen we mede-finan
ciering weigeren. De missie, die wij
zonden, werkt zo traag en heeft zo wei
nig bevoegdheden, dat de Surinamers
graag willen weten, welke zeggenschap
zij heeft. Men is daar reeds met de uit
voering van werken begonnen, waar
voor later geen toestemming werd gege
ven.
Is er geen toestemming, dan komt er
ook geen geld en de Surinamers komen
in moeilijkheden door een stroeve or
ganisatie, die op een onsympathieke wij
ze schijnt te werken.
aktiviteit van het V.V.V.-bestuur, de
werkkracht van de heer Pauw, en het
gunstig dalen van de bloemenprijzen,
toch doorging en zo de weg openliet voor
de traditie.
Achter de Politie marcheerde de Har
monie „St. Jozef" uit Soesterberg, keu
rig in groene uniformen en extra at-
traktief door de zes tamboermeisjes met
de sjako's van groot formaat. De V.V.V.
had drie auto's nodig want iedere letter
is een auto waard. Ook hier vormden
gladiolen de versiering.
Door Garage Tensen werd een onder
stel van een bus gebruikt en daarop
stonden de vervoersmiddelen waarop
wij ons voortbewegen. „Het wegver
keer mag zonder jokken ruim 1 mil
joen per dag aan de fiscus dokken"
stond er op de wagen en menigeen
schudde zijn hoofd over dit hoge bedrag.
De auto kreeg in de afdeling praalwa
gens de tweede prijs,
in de auto die meegevoerd werd zat
ons oudste raadslid, de heer van Wely,
die van mening was dat een hoge leef
tijd helemaal geen beletsel mag zijn om
belangstelling te tmen voor de dingen
die wijzen op akuvhieit in de gemeente.
De Horeca-bedrijven hadden grif hun
aandeel betaald in de kosten van een
wagen en mejuffrouw Stalenhoef kon
trots achter het stuur zitten, want een
derde prijs was de beloning voor deze
saamhorige gemeenschapszin die zich
in gele anjers uitte. Naast haar kon de
heer Bergers tevreden lachen.
De Soesterbergse Middenstandsvereni
ging kreeg een eervolle vermelding voor
de wagen met rode anjers. „Actief en
Coulant" stond er op de auto en dit is
gebleken want de Soesterbergse midden
standers Hebben het bij dit corso wel
gewonnen van Soester collega's, die op
de banketbakkers en de bloemisten na
nergens waren.
De drumband van Crescendo, in korte
tijd een band van formaat, liep voor de
B.B. en de majorette was even moedig
als steeds. Achter het slagwerkgedeelte,
onder leiding van de heer Cammenga,
liepen de kleine gymnasten met voor
zitter Schoonhoven.
„Beter een B.B. zonder oorlog dan een
oorlog zonder B.B." is als slagzin op
gevolgd door de vondst „Dient allen de
B.B., de B.B. dient allen" en het begint
er op te lijken dat dit in Soest voor
100 °/o werkelijkheid gaat worden. Vijf
tig telefonistes, redders, brandweerlie
den en E.H.B.O.-ers vormden onder lei
ding van het wijkhoofd, de heer F. J.
H. W. Kloet, een groep van formaat.
Ordonnansen maakten natuurlijk ook deel
uit van het gezelschap en de dienst so
ciale voorzieningen had gezorgd voor
de cantinewagen die met de blokwagen
in de stoet meereed. De blauwe uni
formen zagen er keurig uit bij de start
en ze waren droog, maar in Soester
berg veranderde die blauwe kleur wat
door het vele regenwater dat met bak
ken vol uit de lucht viel. Muziekcorp
sen moesten hun deftige uniformen
redden maar de B.B. liet zich rustig
natspoelen, want B.B.-ers moeten tegen
een stootje kunnen.
Kleine meisjes en jongens van de Ker-
kebuurt liepen vol trots met de nieuwe
vlag te Aapoen en zij kunnen er zich
op beroepen dat ze de toren van de
oude kerk de hele gemeente doorge
dragen hebben.
Een mooie platina-blonde dame zat in
de auto van Turkstra en het is moge
lijk dat ook door haar een eervolle ver
melding behaald werd maar de open
oldsmobiel met anjers was het ook
waard.
De M.G. van de heer Hesp van café
terras „De Eendenhof" te Soesterberg
kreeg niet alleen de hoogste onderschei
ding van de kleine luxe-wagens maar
tevens de prijs voor de mooiste auto van
het geheel. De dealer Grund en Co be
zette de eerste olaats bij de grote luxe
wagens en achter dit glanzende geval
reed de praalwagen, die door de N.V.
Ceramiek van Breugel aangeboden was
aan de E.H.B.O. „Wordt nu lid van de
E.H.B.O." stond erop, maar ook „Brok-
ken op straat, E.H.B.O. paraat". Twee
zwaar gewonde motorrijders lagen naast
hun verkreukelde voertuigen op de wa
gen, die getrokken werd door een trak-
tor en de E.H.B.O. bood de arme slacht
offers hulp. De E.H.B.O. kreeg evenals
de B.B. een eervolle vermelding. Ook
„De Stichtse Schoenenhuizen", met een
wagen versierd met gladiolen kreeg
deze onderscheiding. Een sierlijke schoen
in bloemen wees op de branche.
De banketbakkers Dogterom, Kruiswijk
en Verkley staken de koppen bij el
kaar en met dahlia's en tifa's werd de
auto versierd die de tweede prijs haal
de bij de kleine luxe wagens. Droste
mocht over deze wagen niet mopperen
want heel wat bonbondozen dienden
als versiering.
..Concordia" uit Baarn met voorop een
miniatuurmuzikant in uniform blies de
hele lange weg met grote volharding
en achter dit corps reed de auto van
Gebr. Van Kooy die de tweede prijs
behaalde bij de grote luxe-auto's.
Het Natuurbad kreeg met een auto,
versierd met witte chrysanten, plus
deftige chauffeur en mejuffrouw Vee-
nendaal als anonieme badschone, een
derde prijs en vele bruidsboeketten sier
den de bloemist-winkeliers, die een deel
van de vrijdag tot diep in de nacht met
de bloemsierkunstenaars gewerkt had
den in de garage's van Houdijk, Tensen,
Gemeentewerken en Gebr. Van Kooy,
om de auto's klaar te krijgen. Een eer
volle vermelding was het resultaat.
Van de Soester deelnemers sloot de
firma Reehorst de rij en de wagen van
„De Primeur" voerde niet alleen een
ijsbeer in bloemen mee maar ook een
grote sortering fruit. De opmaak van
de wagen bewees dat Soest niet per
ongeluk bijna ieder jaar een landskam
pioen heeft op het gebied van fruitop-
maak.
De Hero sloot de rij met de enorme
reclamewagen die geen corso wil mis
sen. Johnny Jordaan, Tante Leen, Zwar
te Riek en Maria Zamora hadden hun
stemmen per gramofoonplaat beschik
baar gesteld om de staart van de stoet
van muziek te voorzien.
Het was een hele lange tocht die begon
in de Regentesselaan waar de juryleden
P. J. Bothof, T. Oostveen en B. G. Kroe
ze voor het vertrek uitmaakten wie de
mooiste wagens hadden en er kwamen
steeds meer mensen naar Nieuwerhoek
om te zien wat geboden werd. De spoor
wegen werkten onbewust mee, want de
bomen bleven open vanaf het passeren
van de politiemotor als nummer één tot
Al weten we dan ook allemaal wel dat
een huurverhoging in deze tijden tot
een der onvermijdelijke dingen behoort,
toch hebben velen onder ons nog de
(valse) hoop gekoesterd, dat de Eerste
Kamer de moed zou opbrengen de huur
verhoging, om de monsterlijke blokke
ring, weg te stemmen.
Geen van de mannen, die zo vol (ge
speelde) verontwaardiging de huurver
hoging en de blokkering in hun rede
voeringen verwierpen, omdat een blok
kering te diep in het eigendomsrecht
ingreep, dorst de konsekwentie uit ei
gen beweging te aanvaarden. Met de
haast grootst mogelijke meerderheid
kwam de huurverhoging er met de
blokkering door.
En zo zullen we vrijwel allemaal, met
ingang van 1 augusus, voor onze huis
heer dieper in de geldbuidel moeten
tasten. De looncompensatie vangt wel
iswaar in de meeste gevallen de huur
verhoging op er zijn zelfs gevallen
waarbij de compensatie méér dan de
verhoging is maar ondanks dit ge
loof ik dat we een nare tijd met aller
lei haken en ogen tegemoet gaan.
De huurverhoging is in een wet opge
nomen, maar de uitwijkmogelijkheden
zijn vaag en moeilijk en bieden hier
en daar kansen aan slimmelingen.
Ik heb het idee dat de te benoemen
Gemeentelijke beoordelingscommissie
handen vol werk krijgen, want reeds
zijn er huurders die te kennen hebben
gegeven, dat zij er iets voor voelen, de
verhoging te gaan betalen. Er zijn er
onder hen, die er zonder meer geen
zin in hebben meer te betalen, waarbij
de verhouding met de huiseigenaar de
hoofdoorzaak is.
Laten we bedenken, dat wanneer we
aanstonds onze verhoogde huur hebben
te betalen, de huiseigenaren om deze
verhoging niet hebben gevraagd. Dat
zij liever een verhoging van 10 °/o zon
der blokkering hadden gekregen, dan
nu deze 25 °/o mét blokkering. Verge
ten we verder niet, dat de huiseigenaar
ons in de eerste levensbehoefte voor
ziet en dat hij met een niet eens zo'n
grote reparatie aan zijn door ons be
woond eigendom gauw een jaar huur
kwijt is. Over renteverlies praten we
dan niet eens.
H. OEKMAN.
de muzikale Herowagen, maar toen gin
gen ze dan ook direct dicht.
Misschien waren er het vorig jaar meer
mensen op de been dan nu, maar over
al was er belangstelling en in Soest-
duinen stonden velen die vorig jaar
mopperden omdat ze slechts flitsen
zagen, terwijl nu het gehele corso langs
kwam.
Bussen brachten de deelnemers naar
Soesterberg waar de regen hinderlijk
was, maar al dit water kon toch niet
voorkomen dat het corso slaagde, al
waren er dan ook minder wagens dan
het vorig jaar.
Het bestuur van V.V.V. heeft dan ook
het vaste voornemen ook het vierde
bloemencorso te organiseren en daarna
nog velen. Met het derde dreigde het
aanvankelijk mis te lopen, maar nu de
meesten die het zagen tevreden waren
kon het wel eens gebeuren, dat dit
dieptepunt het begin van een opbloei is.
Het moet mogelijk zijn dat de organisa
toren van de show ieder jaar kunnen
rekenen op een vaste kern van wagens,
beschikbaar gesteld door groepen. Dat
kost per hoofd niet veel en Soest heeft
een aardig jaarlijks evenement dat men
sen trekt.
GESLAAGD.
De heer J. Groart slaagde voor het
Bovag-patroonsexamen afdeling zware
motoren en scooters.
BIGGEN- EN EIERMARKT
TE AMERSFOORT.
Op de weekmarkt van 26 juli j.1. wer
den aangevoerd 257 biggen in prijzen
van 40,tot 50,8 drachtige
zeugen van 275,tot 475,en 2
guste zeugen van 230,tot 250,
Op de eiermarkt werden aangevoerd
197.000 stuks. Hoedereieren in prijzen
van 16,75 tot 17,75. Henneneieren
van 10.tot 15,Middenprijs
17,10. Prijs per kg. 2,76 op basis
62 gram.
De handel op beide markten was matig.
