Bezoek van duitse journalisten
24 OKTOBER: DAG DER
VERENIGDE NATIES.
VERRASSING.
IN DE HOEK.
35 jaar Soester Schaakclub.
DINSDAG 22 OKTOBER 1957.
35e JAARGANG No. 8ó.
SOESTER
OURANT
Verschijnt iedere dinsdag en vrijdag.
Abonn. p. kwart, 2.10 - per post 2.25
UITGAVE: DRUKKERIJ SMIT SOESTDIJK BUREAU VOOR REDACTIE EN ADMINISTRATIE: VAN WEEDESTRAAT 35, SOESTDIJK TELEFOON 2566 POSTGIRO 126156
Wanneer men de geschiedenis der vol
keren bestudeert, zal men steeds weer
stuiten op de drang van de mensheid
om zich van kleinere samenlevingen
tot grotere gemeenschappen te ont
wikkelen. Families vormden stammen
en stammen verenigden zich tot vol
keren, die zich soms onderling weer
tot nog grotere volkeren samenvoeg
den.
In staatkundig opzicht wijst de geschie
denis in dezelfde richting.
Met name in West-Europa is deze ont
wikkeling zeer duidelijk aanwijsbaar
in het uitgroeien van de stad-staten
der Middeleeuwen met hun eigen be
stuursmacht, hun eigen rechtspraak
en hun eigen muntwezen, via de vor
ming van gewesten tot de land-staten
van onze tijd.
De historische ontwikkeling is echter
ook hiermee nog niet ten einde. De
economische belangen van min of
meer gelijkgerichte staten hebben ge
leid tot een streven naar douane-unies
en economische unies, op welk gebied
met name de drie Benelux-landen reeds
een zeer grote vooruitgang hebben ge
maakt. Bovendien begint in West-Eu
ropa de internationale tussen-state-
lijke) samenwerking op enkele terrei
nen reeds plaats te maken voo*r een
supranationale bovenstatelijke) vorm
van samenwerking, gelijk in de Euro
pese Gemeenschap voor Kolen en Staal
en in de in oprichting zijnde Euro-
markt en Europese Atoomgemeenschap.
In deze gemeenschappen hebben de na
tionale regeringen reeds een deel van
haar eigen bevoegdheden overgedragen
aan boven-nationale organen en auto
riteiten. Het is niet moeilijk te voor
spellen, dat in het verdere verloop der
geschiedenis uit deze kunstmatige sa
menwerkingsvormen uiteindelijk een na
tuurlijke Europese samenleving ont
staat, zoals uit de republiek der zeven
Provinciën ook de Staat der Nederlan
den is geboren.
Ook dan zal de geschiedenis in dit
opzicht haar eindpunt echter nog niet
hebben bereikt, want het ligt in de lijn
der historie, dat ook de hier en daar
reeds groeiende continentale samenle
vingen zullen uitmonden in 'n wereld
samenleving van alle volkeren.
Een verre voorloper hiervan zou men
kunnen zien in de Verenigde Naties.
Het is echter onjuist, de Verenigde
Naties aan te duiden als een wereld-
parlement, gelijk soms wel geschiedt.
De Verenigde Naties in haar huidige
vorm zijn niet anders dan een wereld
forum, waar de vertegenwoordigers van
meer dan tachtig souvereine natio
nale staten op een internationale (dus
tussen-statelijke) basis tot overeenstem
ming trachten te komen over de op
lossing van bepaalde concrete wereld
problemen, zoals de handhaving van
de vrede en de bevordering van de wel
vaart in de wereld. De Verenigde Na
ties hebben geen enkel supranationaal
(of boven-statelijk) gezag. Zij ontlenen
haar gezag niet aan de souvereine uit
spraak van een meer of minder grote
eensgezindheid tussen de nationale re
geringen ten aanzien van een bepaalde
kwestie.
Ofschoon deze eensgezindheid in het
politieke vlak vrijwel geheel ontbreekt,
blijkt daarentegen in het sociale en eco
nomische vlak een vrij grote mate van
eensgezindheid tussen de aangesloten
landen te kunnen bestaan. Tot op ze
kere hoogte zou men hierin een paral
lel kunnen zien met de eeuwenlange
ontwikkeling van West-Europa.
Vooral sinds het einde van de Tweede
Alles kunstmaan wat de klok slaat,
Ieder volgt haar op haar baan;
Zeer gemengd zijn de gevoelens,
Vooral van d'Amerikaan.
't Duizelt in mijn dwaze hersens,
Ik snap er geen jota van
Hoe of iemand zó iets maken
En precies berek'nen kan.
Alles klopt op de seconde
Wat een hersens heeft de Rus
(Ik had voor mijn rekensommen
Hoogstens nu en dan twee plus.)
Wie had óóit gedacht, dat Rusland
Zó vlug, zó verbazend gauw,
En daarbij nog zelfs vrijwillig
Satelietstaat worden zou
CLINGE DOORENBOS.
Wereldoorlog is steeds meer het be
sef doorgebroken, dat de welvaart in
de wereld één en ondeelbaar is en dat
onze eigen productie, onze eigen werk
gelegenheid, onze eigen export en daar
door onze eigen welvaart afhankelijk is
van het vinden van buitenlandse af
zetmarkten voor onze producten. Wan
neer wij er daarom in zouden slagen,
de meer dan anderhalf milliard men
sen uit de nu nog onderontwikkelde
gebieden een voldoende koopkracht te
helpen verkrijgen, dan zouden ook wij
daar op den duur de economische vruch
ten van plukken. Tevens zou daardoor
de ontstellende geestelijke en materi
ële nood van de Afrikaanse en Azia
tische millioenenbevolking kunnen wor
den gelenigd.
Men is dus op allerlei wijzen gaan zoe
ken naar mogelijkheden om de levens
standaard van deze volkeren te ver
beteren. De hulpbronnen zijn echter
beperkt en de nood is onnoemelijk groot.
Op nationale basis zal dit wereldpro
bleem nooit tot een oplossing kunnen
worden gebracht en daarom hebben de
Verenigde Naties ongeveer acht jaar
geleden in grote eensgezindheid het ini
tiatief genomen tot een gemeenschap
pelijke aanpak van dit probleem, waar
door men zou kunnen beschikken over
alle kennis en kunde, welke in de we
reld op dit gebied aanwezig is. De hulp
acties, welke door de Verenigde Naties
en de met haar samenwerkende inter
nationale organisaties ten aanzien van
de opheffing van de nood in de onder
ontwikkelde gebieden worden gevoerd,
vat men samen onder de naam „Tech
nische Bijstand", een begrip, dat ook
in ons land veel weerklank heeft ge
vonden. Uit de jaarverslagen van de
Verenigde Naties en de andere inter
nationale organisaties blijkt telkens,
hoezeer ons land tot de meest actieve
deelnemers aan deze hulpactie behoort,
Naast de internationale hulpacties, die
door de regering met volledige mede
werking van onze volksvertegenwoor
diging worden gesteund, is in ens
land in navolging van Noorwegen en
enkele andere landen ook een par
ticuliere organisatie ontstaan waarin
alle bevolkingsgroepen zijn vertegen
woordigd en die zich de inschakeling
van het particulier initiatief bij de hulp
aan de nu nog onderontwikkelde ge
bieden ten doel stelt. Dit is de NOVIB,
de Nederlandse Organisatie voor Inter
nationale Bijstand, waarvan Z.K.H.
Prins Bernhard Algemeen voorzitter is.
Op 24 oktober, de „Dag der Verenigde
Naties" waarop in de gehele wereld
de oprichting van de Verenigde Naties
wordt herdacht, zal de NOVIB een be
roep doen op de vrijgevigheid van het
Nederlandse volk ter leniging van de
nood in een nog onderontwikkeld ge
bied. Hier ligt voor ieder van ons
persoonlijk een taak van wellicht his
torische waarde, namelijk de mede
werking op hoe bescheiden schaal
ook aan de verbreding van de inter
nationale solidariteit en daardoor aan
de uiteindelijke totstandkoming van een
waarlijke wereldgemeenschap, gelijk
onze voorouders hebben gewerkt aan
de totstandkoming van onze nationale
gemeenschap.
Zes duitse journalisten en de heer
K. Hilse, Verkehrsdirektor van de stad
Soest in Westfalen, zijn zaterdagmorgen
gestart voor een bliksembezoek aan
onze gemeente en toen ze over de
grens waren en wisten in het kleine
Nederland te zijn, vergisten zij zich
in de afstanden hier, waarvan ze wis
ten dat ze niet enorm zijn, maar die ze
toch onderschatten, want ze kwamen
cm half vier aan het raadhuis, terwijl
ze om drie uur verwacht werden.
De heer Hilse was vergezeld van de
heren C. Elbert en H. Reutter van de
Soester Anzeiger, E. Unverricht en G.
Kierblewski van de Westfalenpost, E.
Sylvanus van de Westfallische Rund
schau en J. Schrödter van de Beobachter
an der Haar.
Na de begroeting van de duitse gasten
door de burgemeester, de gemeente
secretaris, de heer J. J. J. M. Festen, de
wethouders J. v. d. Arend en K. de
de volgende morgen foto's gingen ma
ken, in de stille hgop dat ze een lid
van de koninklijke familie zouden zien.
Via Praamgracht, Stadhouderslaan,
Brinkweg en Eemstraat naar Oud Soest
aan de voet van de toren, maar wat
ons Soest aan oudheidkundig schoon te
bieden heeft is niets in vergelijking tot
het duitse Soest, dus met extra trots
werden de nieuwe wijken in Soest-
Zuid getoond en terecht kon gegeurd
worden met de prachtige school in de
Bonifaciusstraat. Over de R.K.-kleuter-
school in Soest-Zuid waren ze even
eens zeer enthousiast en ze meenden
dat al die kleine paren pantoffeltjes,
die stonden te wachten tot hun minia
tuur-eigenaren maandag weer aan de
slag zouden gaan, een typisch voor
beeld van hollandse Sauberkeit waren.
Voor klompen hadden ze echter nog
meer belangstelling.
Een korte wandeling in de Soester
Haan, het bestuur van de V.V.V. en
de plaatselijke pers, gaf onze burge
meester uiting van zijn voldoening over
het bezoek van de Soester pers, die
zich steeds beijverd had de goede ver
standhouding tussen de bewoners van
het duitse en nederlandse Soest te be
vorderen door hun publikaties bij de
verschillende uitwisselingen, die de
laatste jaren hadden plaats gevonden.
Hierna gaf de burgemeester een uitvoe
rige uiteenzetting over onze gemeente
aan de hand van een wandkaart, zodat
de duitse gasten voor de rondrit vast
een indruk konden krijgen en tot de
conclusie konden komen, dat hun stad,
met 33000 inwoners, van geheel andere
structuur is dan onze gemeente met
2.6000.
Braamhage, ons nieuwe bejaardencen
trum, vonden ze prachtig en het paleis
had zozeer hun belangstelling, dat ze
duinen met vergezichten, die ze in het
westfaalse Soest missen, werd gevolgd
door een bezoek aan het natuurbad,
waar de camera's weer hun werk deden.
Over de vliegbasis, waarvan met grote
nadruk door de gastheren betoogd werd,
dat het de grootste militaire basis van
Europa is, naar de nieuwbouw op Soes-
terberg, dat, volgens de gasten, verre
weg te preferen is boven hun eigen
nieuwbouw.
Een kort samenzijn voor de maaltijd
in de hotels v. d. Brink en Bosvijver
en 's avonds een gezellige bijeen
komst in de bar van restaurant
Eemland, waar wethouder v. d. Arend,
als voorzitter van de V.V.V.zijn duitse
collega en de journalisten begroette.
Mede door hun aktiviteit waren de be
trekkingen tussen de inwoners van de
beide plaatsen zo uitstekend geworden
en als aandenken aan dit bezoek schonk
de heer v. d. Arend de gasten een
asbak met de oude toren en de datum
van het bgzoek erop.
De heer Hilse, die 's middags de bur
gemeester bedankt had na zijn wel
komstwoord voor de hartelijke ont
vangst, dankte nu voor de prettige wij
ze, waarop hij en zijn landgenoten de
gemeente Soest hadden kunnen be
zichtigen.
Zij hadden de indruk gekregen, dat
het hier prettig wonen moet zijn en
dat Soest tevens een ideaal vakantie
oord is, zodat zij graag hun stadgenoten
zouden opwekken tot een bezoek.
Te oordelen naar de mooie bouw in
onze gemeente moesten hier heel veel
rijke mensen wonen, maar de aanwe
zige Soestenaren trokken dit in twijfel.
De heer Hilse schonk, namens het Ver-
kehrsamt, een afbeelding van de stad
Soest uit de zeventiende eeuw, met
het verzoek dit stadsbeeld in lijst op
het gemeentehuis een plaatsje te willen
bezorgen.
De heer Schrödter sprak namens de
journalisten en hij toonde zich even
eens verrast door de hartelijke ont
vangst. Zijn collega's en hijzelf zouden
het op prijs stellen de duitse Soeste
naren te vertellen van het prettige
bezoek dat zij aan onze gemeente
gebracht hadden. De heer Schrödter
schonk de voorzitter van de V.V.V. een
mand met wat hij een „westfalisches
Frühstück" noemde en het bleek een
stevig ontbijt te zijn met levensmid
delen voor vele dagen en drank voor
vele uren.
Het gezellig samenzijn, dat hierna tot
in de kleine uren voortduurde, werd
even voor serieuze arbeid onderbroken
toen de heer J. K. de Bruin, die namens
F.V.O. aanwezig was, werd ondervraagd
over deze vereniging, die begin no
vember een bezoek aan Soest zal bren
gen.
Zondagmorgen hebben de duitse gas
ten vele foto's genomen en tegen de
middag zijn ze vertrokken.
Vijf en dertig jaar geleden werd de
Soester dam- en schaakclub opgericht,
die later gewijzigd werd in een schaak
club en vrijdagavond hebben de leden,
na een jaarvergadering, in het Oranje
Hotel dit feit herdacht.
De heer H. de Graaf, de voorzitter, ver
welkomde de leden en herdacht de over
leden voorzitter de heer Van Goor den
Oosterlingh.
Na de jaarverslagen van secretaris en
penningmeester werden de periodiek af
tredende bestuursleden, de heren J.
Gorter en A. van Dijk, herkozen. Er
zijn in het afgelopen jaar twee vaka-
tures ontstaan door het aftreden van
de heren J. Spijker en A. de Vries. In
hun plaats werden de heren G. Th. van
Munster en A. Hilhorst benoemd. De
heer Van Munster zal als secretaris
fungeren.
In de kascommissie werden de heren
Immerzeel en Boesj es gekozen. De heer
J. Gorter, wedstrijdleider, deelde mee,
dat de competitie normaal verlopen
was. Het eerste tiental bezette de vierde
plaats in de tweede klasse en het tweede
tiental de derde plaats in de vierde
klasse. Het tweede team is echter sterk
genoeg om binnenkort te kunnen pro
moveren. De opkomst van de leden
is bevredigend geweest en er waren
weinig invallers nodig. In de strijd om
de Oranje Hotel beker tussen Amersfoort
Baarn en Soest viel dit jaar geen be
slissing, daar de drie teams evenveel
winst- en verliespunten behaalden. De
beker is dan ook niet uitgereikt.
Bij de onderlinge wedstrijden bleek
dat zich geen verschuivingen voorge
daan hebben. Alles bleef zoals het was
en er waren geen jongeren, die zich
met schaakelan naar voren drongen.
De eerste competitiewedstrijd wordt deze
week gespeeld tegen de vereniging
„Denk en Zet". De heer C. Samson
kreeg voor de tweede maal de wissel
beker als clubkampioen. Er zullen vier
nieuwe schaakklokken aangeschaft wor
den.
De heer H. Overgoor dankte de heer
Schreuder voor alles wat hij voor de
hongaarse schaaksters gedaan heeft, die
hier enige tijd geleden simultaan kwa
men spelen. Hierna werd de vergade-
ring gesloten en begon de feestviering.
De voorzitter, de heer De Graaf, noemde
het bereiken van de 35-jarige leeftijd
door een vereniging een mijlpaal waar
bij even stil gestaan moet worden, al
zijn er dan verenigingen, die veel ouder
Regeren is vooruitzien, maar omdat
in de vestigingseisen voor een minis
terzetel (nog) niet is opgenomen, dat
zij helderziend moeten zijn, ligt het.
voor de hand, dat zij de taak van
„vooruitzien" vaak op andere schou
ders moeten leggen.
Wat wegen- en woningbouw betreft, be
rust dit bij 's lands planologische dienst,
die er in theorie voor hebben te zor
gen, dat de generaties, die na ons ko
men, wat wegen en woningwet betreft,
zich niet laatdunkend over ons uitlaten.
Dit plannenkantoor, onder leiding van
Ir Thijsse, heeft ons laten weten, dat,
wanneer wij niet willen dat over een
paar jaar de zaak in de soep loopt, in
het westen van het land 6 nieuwe ste
den zullen moeten worden gebouwd,
die niet te ver van elkaar mogen liggen
en dat we, om het toenemende verkeer
op te vangen, 18-baans verkeerswegen
zullen moeten aanleggen
Dit is een plan van grootse allure. 6
nieuwe steden en 18-baans wegen.
Diep ontzag moeten we hebben voor de
mannen, die in de stilte van hun stu
deerkamer tot deze daverende conclu
sie komen. Dit is nu net de morele
ruggesteun, die ons ontbeerde in een
tijd dat de regering, na een ontroerende
oproep en onder belofte van een hoge
rentevergoeding, er in slaagde bij de
burgerij zoveel miljoenen los te praten,
dat de in uitvoering zijnde bouwwerken
kunnen worden afgebouwd.
Voor de deelnemers aan het verkeer en
vooral voor de wegenbouwers moet het
een troostende wetenschap zijn, dat
weliswaar de huidige plannen voor 4-
baans wegen niet kunnen worden uit
gevoerd, maar dat er een potje voor
hen op het vuur staat voor 18-baans
wegen.
Toegegeven, ze hebben niet veel aan ar
die mooie plannen en we zouden al als
een kind zo blij zijn met alleen maar
voldoende woonruimte in de bestaande
gemeenten en voor het verkeer 4-baans
wegen. Toch is het wel leuk plannen
te hebben al zijn ze ook nog zo onwe
zenlijk. H. OEKMAN.
zijn.
Het was het moment om even te den
ken aan de leden, die de vereniging
door de dood ontvielen en aan de wer
kers van het eerste uur, die de baby
met twee gezichten (schaken en dam
men) op de been hielpen. In het bijzon
der moest de vereniging de heren Tim
mer sr en S. de Zoete dankbaar zijn.
De heer De Zoete, van wie het initiatief
tot oprichting van de vereniging uitging,
was op de feestavond aanwezig. Na
tien jaar trad de heer Schreuder als
lid toe en het is ieder bekend hoeveel
hij voor de vereniging gedaan heeft. Ook
drs Dupree en de heer Stuiver wer
den door de voorzitter als voortreffe
lijke leden genoemd.
Hoogtepunten uit deze 35 jaren waren
de nationale en internationale wedstrij
den en het jaar waarin drie teams kam
pioen werden. Toen het eerste team in
1940 kampioen werd moest voor een
plaats in de hoofdklasse in Leeuwarden
gespeeld worden. Het doel werd echter
net niet bereikt.
De voorzitter vond het gewenst niet
aan de dieptepunten voorbij te gaan.
De Baarnse vrienden traden uit de ver
eniging en gingen zelfstandig met scha
ken door en dit was een van de voor
naamste oorzaken waardoor het eerste
team degradeerde.
Het is de wens van de vereniging meer
leden aan te trekken en zo mogelijk
opnieuw wedstrijden te organiseren, zo
als die enkele jaren geleden plaats von
den. Het is tevens nodig dat het eerste
tiental een plaats in de eerste klasse
herovert en de heer De Graaf stelde
voor een vijfjarenplan te maken, waar
door al deze wensen vervuld zouden
kunnen worden. De leden zouden
dan het bestuur deze gunstige resulta
ten als geschenk bij het 40-jarig be
staan kunnen aanbieden.
Hierna volgde het feestprogramma,
waarbij de heer Van Ben turn uit Baarn
op de piano met de Soester schaakclub
mars startte. Het arrangement was van
de heer Schreuder, die de dichter bleek
van „Des Schakers Lied", dat door de
leden van de vereniging op de wijze van
Io Vivat gezongen werd.
Declamatie door de heren De Graaf,
Amelunxen, Overgoor en Hilhorst, kol
derschaak en schaakkolder brachten de
stemming er in, zodat het zevende lus
trum op prettige wijze gevierd werd.
