S.E.C. wint met 5 0 van Brederodes. BALANS OPRUIMING Ueitiq, UeAtceeA Soest voor 30 jaar. Tl TWEEDE BLAD nog Qïoteie VOLDOENING Kapsalon W. A. BUTZELAAR Uitloting obligaties verkeershuis. Biggen- en eiermarkt te Amersfoort. EVENTJES TERZIJDE. 0 HUISBRANDOLIE 1 PETROLEUM KLAAS DE RUITER Brandstoffenhandel Motorhuis MOBI VIERDAG 10-30 KORTING BLOEDWRAAK OP CORSICA. VAN DE „SOESTER COURANT- VAN DINSDAG 14 JANUARI 1958. De slagers richtten dertig jaar ge leden het Algemeen Soester Veefonds op, om de leden te vrijwaren tegen schade, ontstaan door afkeuringen van slachtvee. Een Soester rijksveldwachter had geluk toen hij in Ede met zijn vrouw in een café een kopje koffie ging drin ken. Drie lieden zaten daar onder een borreltje druk te onderhandelen over het verpatsen van een fiets, die ken nelijk gestolen was. De veldwachter liet de heren rustig bedisselen en ze kwamen zo druk in de plannenmakerij, dat ze meenden grote bedragen te zul len krijgen, waarmee reisjes naar het buitenland gemaakt konden word'en. Eindelijk waren ze dan zo ver, dat ze met de fiets naar een rijwielhandelaar gingen, die het vehikel inderdaad kocht en het geld uitbetaalde. Dat zat niet lang in de zakken van de nieuwe bezit ters, want nu greep de rijksveldwachter in en het viertal kwam op het politie bureau terecht. S. uit Zeist kreeg drie maanden gevangenisstraf omdat hij in Soester- berg een agent mishandeld had. Hij had hem een doffe dreun met een mo kertje gegeven en dat mocht niet. „Met petroleum-speculatie gaan ve len op de fles, met een doosje Gédé- zalf genees je een likdoorn of zes", zei drogisterij Kraal per advertentie. 1 Er werd een openluchtmeeting van de S.D.A.P. gehouden aan de Nieuw- straat en behalve mevr. H. B. Bakhuis- Wolters sprak daar ds A. H. v. d. Hoe ve. Dat was toen heel vreemd, want een dominé, die lid van de S.D.A.P. was, betekende toen dat het nooit een echte dominé kon zijn. Dat zal hij ook wel niet helemaal geweest zijn, want hij was wethouder van Utrecht. Voor een dubbeltje waren de twee voorvech ters te beluisteren, maar heel veel be langstelling was er niet, want het soci alisme was nog geen gemeengoed. Een meneer maakte zich vreselijk woest toen door B. en W. aangeboden werd drinkwater aan de brandkranen te halen en hij vroeg of de bestuur ders van de gemeente misschien dach ten dat Soest in een oosters land lag, waar vrouwen, met enorme kruiken op de kleine hoofden, naar de bron gaan en dat heel gewoon vinden. Daarvoor behoefden ze dan geen 6 procent ge meentebelasting te betalen, zoals dat dertig jaar geleden in Soest het geval was. Een jaar te voren had er nog een waterwagen gereden, die het water aan huis bracht en nu moesten de men sen het maar zelf uit de brandkraan halen en dat nam die boze meneer niet. Een Soester familie had echt schik van een dienstmeisje dat uit Gronin gen kwam, maar meneer vond dat ze altijd naar drank rook. Dat had niets te betekenen, zei mevrouw, want nette meisjes wassen hun haar wel eens met brandewijn tegen de pietjes en vooral in de provincie Groningen was dat een goede gewoonte. De pietjes leken echter van een hardnekkig soort, want de je neverlucht was altijd rond het meisje en vaak was ze verdacht zingerig en lawaaierig. Op een avond zaten me neer en mevrouw in de kamer, wach tend op het maal, dat Jaantje aan het bereiden was. Ze zong honderd uit, maar ineens was het stil en het echt paar verheugde zich hierover, want op den duur werkte dat gebrul wel na delig op de zenuwen. Toen het wat al te lang stil bleef en de maaltijd maar steeds niet werd binnengebracht, gin gen ze eens kijken wat het meisje in de keuken uitvoerde. Een vette walm van aangebrand eten kwam de gang in toen de keukendeur geopend werd en in die walm hing Jaantje stom dron ken op een stoel te snurken. De politie werd opgebeld en het kind kwam op het bureau terecht om haar roes uit te slapen. De volgende dag ging ze weer naar Groningen, waar de mensen blijkbaar niet zo kinderachtig waren. Een Soestenaar beleefde aan de grens een heel gek avontuur. Hij was in een heel oud pak naar Duitsland gegaan en had daar een splinternieuw pak gekocht, dat hij alleen zonder in voerrechten kon meenemen als hij het aanhad. Toen de trein reed ging hij naar de W.C., trok zijn versleten spullen uit en frommelde die door de koker bestemd voor zaken, die de reizigers niet meer nodig hebben en die ze zit tend prijsgeven. Daarna maakte hij het pak open waarin het nieuwe pak zat en wilde dit aantrekken. Dat kon voorzover het de jas en het vest be trof, maar ze hadden vergeten de broek mee te geven en daar stond onze vriend nu in zijn onderbroek. Gelukkig zat er ook een nieuwe regenjas in het pak en van een behulpzaam meisje kon hij een paar dameskousen lenen, die toen nog niet zo dun waren, dat je niet het ver schil tussen bloot en niet-bloot ziet. De douane keek een beetje gek, maar niemand kan je beletten zonder broek te lopen als je daar netjes een regen jas overheen draagt. Een jochie van zeven, eveneens een bewoner van Soest, zat tussen Maarssen en Breukelen zolang met de knop van de deur van de treincoupé te spelen, !3. De prefect was in het dorp terug- ;ekeerd, samen met de openbare aan jager en een griffier. Bij het voor- opig verhoor kon de kolonel getuigen, 'at hij vier schoten had gehoord en at hij, wapenkenner bij uitstek, zeker ;ist, dat de laatste twee schoten wa zen afgevuurd uit het geweer, dat hij dat hij naar buiten rolde. Er werd snel aan de noodrem getrokken, maar veel vertraging had de trein niet, want het kereltje was opgekrabbeld na een ste vige smak en kwam al aanhollen voor de trein stilstond. ~)rso ten geschenke had gegeven. Daarna werd om een chirurg gevraagd, die de twee lijken moest onderzoeken teneinde vast te kunnen stellen dat hun wonden inderdaad door kogels uit het britse geweer veroorzaakt waren. De arts arriveerde echter wat laat, want onderweg had de „theoloog" hem QBlïTIt STEENHOFFSTRAAT 53 TEL. 2842 nu in de aanval nauwelijks nog aan te pas. Van Oorschot, de middenvoor, kreeg nog wel een kans, maar van 10 meter afstand schoot hij tien meter over. Aan de andere kant ging het beter en na 35 minuten maakte De Bruin het vierde doelpunt, nadat hij eerst met een mooie trekbal het Brederodes- doel bedreigd had. S.E.C. speelde enthousiast verder al was er geen gevaar meer voor een gelijkspel of een nederlaag. Brederodes gaf vele corners weg om scoren te verhinderen, maar er kon toch niet voorkomen worden, dat Rut- tenberg 5 minuten voor het einde op nieuw een haarzuivere schuiver loste en daarmee onhoudbaar het vijfde doel punt scoorde. Het bleef nu tot het eind gevaarlijk voor het doel van de gasten, maar met veel geluk bleef keeper Oudenrijn meester van de situatie, zodat het bij vijf doelpunten bleef. Daarmee had S.E.C. een verdiende over winning behaald op een tegenstander, die derde op de ranglijst stond en toch geen schijn van kans had tegen S.E.C., dat als tweede geplaatst is. Nu nog een overwinning op Amsvorde en dan kan het misschien nog. Van de renteloze lening van de Stich ting Verkeershuis Soest zijn 30 obliga ties ad 25.uitgeloot. De uitgelote nummers zijn 20 - 53 - 55 98 - 121 - 122 - 133 - 134 - 135 - 151 157 - 158 - 167 - 180 - 190 - 192 - 195 199 - 206 - 215 - 216 - 231 - 245 - 254 255 - 257 - 276 - 292 - 295 - 300. De obligaties zijn inwisselbaar vanaf heden bij de Nederlandse Middenstands- bank, kantoor Soest. Op de weekmarkt van vrijdag j.1. wer den aangevoerd 308 biggen in prijzen van 35,tot 50, Op de eiermarkt werden aangevoerd 200.000 stuks. Hoendereieren van 15,75 tot 16,50. Henneneieren van 14,50 tot 15,50. Middenprijs 16,1. Prijs per kg. 2,45 (basis 63 gr.). De handel op beide markten had een redelijk verloop. LOUIS. Dertig jaar geleden was ik een lief kereltje met hogere aspiraties dan de meeste kereltjes van tien, dus het was heel gewoon dat ik, na het uitbrengen van mijn nieuwjaarswens aan mijn be jaarde grootmoeder, een lang stichtelijk vers moest opdreunen. De beloning was een opgepoetst kwartje, dat ik moest afdragen aan mijn ouders, want het was niet de bedoeling dat het geld van oma omgezet werd in lange einden veterdrop, toverballen of andere lek kernijen, want het moest in dé spaar pot, die me veel minder vreugde be zorgde dan een stok zoethout van een cent. Het was geld van oma, dus het werd met eerbied behandeld. Met nog meer eerbied zelfs dan 31 jaar geleden, want toen was oma nog opoe, maar dat mocht niet meer gezegd worden aangehouden en hem gezegd, dat hij eerst mee moest om Orso hulp te verlenen. De bandiet had de chirurg duidelijk aan zijn zwijgplicht als arts herinnerd, daarbij veelbetekenend spe lend met zijn geweer. omdat een moderne tante vond dat oma veel beter klonk en niet de gelegenheid bood het oeroude mopje te tappen dat tevens een raadsel is „Het begint met een M en zit voor het raam". Je peinst je dan ongelukkig en denkt aan de equivalent van het begint met een T en het staat in de kerk, waarop je dan direct denkt aan Torgel, maar je komt niet op het idee, dat het geval met die M het best beantwoord kan worden met Mopoe. Het was dus oma en tijdens de lange gesprekken van de aanwezige familie leden zat ik maar zo'n beetje op de grond. Lang duurde dat niet, want al gauw kwam ik met de stereotiepe vraag „Ma'k buiten spelen Ja, dat mocht, maar dan moest ik voor zichtig zijn met m'n nieuwe schoenen en niet met winkelhaken in m'n nieuwe broek thuis komen. De nieuwe broek was de eerste plus-four, die in Neder land gemaakt was en iedere jongen met enige fantasie riep me achterna dat ik een aardappelzak aan had. Buiten liep Louis, een soort strijdmak ker in tijden dat ik bij oma geparkeerd werd. Hij kende geen stichtelijk vers, want z'n pa was een bewonderaar van Lenin, maar dat kon me niets schelen, want Beethoven vond al dat alle men- voor Haarden, Kachels en Cen trale verwarming. Kerkpad N.Z. 1 - F. C. Kuyperstr. 4 Telefoon 2788 sen nodig broeders móesten worden en ik wilde hem daarin niet tegenwerken. We hadden het niets naar ons zin in onze keurige pakjes. Er waren geen kleine jongens om te plagen en er waren ook geen meisjes, die we aan de vlech ten konden trekken, dus er bleef niets anders over dan de facinerende huis bellen. Maar dan niet dat gewone van een geweldige ruk en dan hard weg lopen, want dat stadium lag al ver ach ter ons. Wij hadden bij het bedrijven van onze straatschenderij een stevig touw nodig en Louis zag er niet tegen op zijn zusje doodongelukkig te maken door haar springtouw te roven. Twee deuren in een portiek werden deskundig verankerd en we pakten allebei een belknop beet. Hij het boven huis en ik de benedenwoning. Tege lijk gaven we een bescheiden rukje en bijna tegelijk begon op een trap en in de gang een licht te branden. Het touw van de trapbewoner werd met kracht aangetrokken, maar op het zelfde moment werd in de gang van de benedenbewoner de deur opengemaakt. Dat verwachtte men tenminste, maar hij sloeg meteen weer dicht, omdat de bo venbewoner dacht dat zijn deur klemde en een extra harde ruk aan het touw gaf. Wij gilden van vreugde toen de deuren om beurten dichtgeklapt en openge rukt werden en ik uitte gierend mijn bewondering voor Louis, die het ste vige touw in zo'n gezellige boog aange bracht had, zodat een speling mogelijk was. We hielden onze buik vast van het lachten toen de bovenbewoner de trap kwam afbolderen om die rotdeur eens eventjes goed open te trekken, maar die lol was gauw over, want twee enorme politieknuisten klauwden zich vast in onze magere nekjes. We kregen geen hartverlamming omdat jongens van tien daar meestal geen last van hebben, maar het gevoel was het zelfde en toen de enorme man met de dreigende snor vroeg hoe ik heette, zei ik maar gauw de naam van mijn vader omdat die net zo is als de mijne. „En jij baste hij tegen m'n spits- broedertje. „Louis", kreunde die, half gewurgd door de hand van het formaat kolen schop. „En je achternaam?" „Louis", kermde de stumper. Dat was een belediging van een ambte naar in functie en we werden naar het bureau gesleurd, waar een inspecteur of een hoofdcommissaris vreselijk bars tegen ons deed. Ik moest weer zeggen hoe ik heette en hij ook. Toen zei hij Lodewijk Evert Louis, maar met de boodschap erbij, dat ze hem thuis Louis noemden en dat is niets bijzonders. Per slot van rekening kon hij het ook niet helpen dat hij Louis Louis heette. We werden door twee vaders opge haald, die beweerden dat er niets van ons terecht zou komen. Waar Louis gebleven is weet ik niet, maar als ik mezelf goed bekijk, dan is dat wel aardig uitgekomen. S.E.C. heeft zich zondagmiddag aan de Bosstraat op resolute wijze gerevan cheerd voor de zeven gelijke spelen in de afgelopen maanden en zich aan gediend als laatste tegenstander van Amsvorde, dat met een grote kans op het kampioenschap de resterende wed strijden gaat spelen. S.E.C. heeft het met een nieuwe op stelling geprobeerd en het is een suc ces geworden. Van 't Klooster vol deed goed op de spilplaats, Ten Hove was uitstekend op zijn plaats in de ach terhoede en Admiraal deed het werk goed in de voorhoede. Daarbij speelde Huijink een bijzonder goede wedstrijd, Nijholt was eveneens op dreef en Rut- tenberg schoot zuiver en raak. Het werd een ruime overwinning tegen een sterke tegenstander en het is nu maar te hopen dat S.E.C. niet in de oude fout vervalt en gelijk blijft spelen tegen zwakke broeders in de afdeling. De eerste aanval was voor de spelers uit Vianen, waarna S.E.C., door Ad miraal, voor het doel van Brederodes kwam. Een tweede aanval van de gas ten werd kundig ongedaan gemaakt door van 't Klooster, die Van Breu kelen in staat stelde op het doel van keeper Oudenrijn af te gaan. Hij gaf De Bruin een voorzet, maar de kans ging verloren toen de bal hoog over het Vianense doel geschoten werd. Een vrije schop aan. de andere kant werd hoog over de hoofden van de aanvallers door Adams onschadelijk gemaakt en weer was S.E.C. in de aanval, die werd besloten met een mooi OP DIVERSE ARTIKELEN VAN GROOT EN KLEIN. Kerkstraat 59 Telefoon 3839 schot van Van Breukelen, die de bal ineens op z'n schoen kreeg en toch kans zag laag in te schieten, wat meest al mislukt. De bal ging net buiten de paal. Brouwer probeerde het eveneens met een schot, maar ook dit leverde niets op. Wat later speelde hij de bal hoog voor, De Bruin en keeper Ouden rijn liepen samen toe en de doelman van Brederodes werd door de botsing uit zijn evenwicht gebracht. De Bruin kon nu rustig scoren. Als de scheidsrechter dit doelpunt af gekeurd zou hebben, dan was dit niet geheel onjuist geweest, want al was er geen opzet in het spel, De Bruin raak te de keeper flink. De goal werd ech ter niet afgekeurd en S.E.C. leidde met 1-0 na een kwartier. Admiraal dacht zijn terugkomst in het elftal te bekronen met een doelpunt in de twintigste minuut, maar de bal ging net voor langs de paal. Adams kreeg aan de andere kant een corner te verwerken. Hij kon niet goed bij de bal en middenvoor Oorschot kopte net naast. Een ver schot van links, afgevuurd door Ruttenberg, werd door de keeper uit het doel geslagen. Een Vianen-ver- dediger en De Bruin liepen om het hardst om de bal te pakken te krijgen en De Bruin ging ondersteboven. Hij protesteerde wel hevig, maar de rustig leidende scheidsrechter liet doorspelen, want hij vond dat er niets aan de hand was en had daarin ook nog gelijk. In de middenlinie werkte Huijink bij zonder goed en hard en met veel elan hield hij de voorhoede aan het werk. Toch kwamen de gasten ook wel aan de beurt en bijna werd de gelijkmaker gescoord toen Adams de bal niet klem- vast kon krijgen na een schot van De Koning. Oorschot kreeg nu een hele mooie kans van dichtbij, maar hij schoot jammer lijk naast. Kemp kreeg eveneens zo'n kans toen de bal, na een duel Adams- Verweij, voor zijn voeten kwam, maar hij wist er evenmin raad mee. Toen er 35 minuten gespeeld was kreeg Nijholt een schietkans uit een voorzet van Admiraal. Bijzonder zuiver maakte hij het tweede doelpunt en het schot was volkomen onhoudbaar. (2-0). Vianen liet het er niet bij zitten en schoten van Van Stijn en Van Oor schot vormden bedreigingen voor het doel van Adams. Zij hadden echter weinig om het lijf, want ze gingen ver naast en over. Nijholt, Van Breukelen en Admiraal stichtten tweemaal samen verwarring in de achterhoede van Brederodes, maar de gasten verdedigden stug, want een derde doelpunt zou een vrijwel zekere nederlaag betekenen. Admiraal schoot over en raakte even geblesseerd, een schot van Nijholt, die veel en goed schoot, werd corner gewerkt en een tweede ging tegen de lat. Huijink en Admiraal probeerden het nog even voor de rust, maar het lukte niet en het bleef 2-0. In de tweede helft speelde S.E.C. met de felle zon tegen, maar dat was geen be letsel om te blijven aanvallen, al kwam ook wel het elftal van Brederodes wel eens voor het doel van Adams. Eenmaal moest Jekel redden toen het al te gevaarlijk werd, maar verder bleef de verdediging de zaak wel meester zonder veel hachelijke momenten. De druk op het doel van Brederodes werd groter. Een schot van De Bruin ging net naast, een kogel van Huijink werd door keeper Oudenrijn uitgesla gen en uit een vrije schop, genomen door Admiraal, schoot Van 't Klooster keihard naast het doel van Brederodes. De Bruin probeerde het opnieuw, maar zijn schot werd eveneens gestopt en Brouwer kreeg een kans toen de keeper het doel uitgelopen was om Van Breu kelen de weg te versperren. Een back hielp hem met zijn handen, maar de scheidsrechter zag deze duidelijke hands bal over het hoofd. Na 20 minuten kwam Ruttenberg ar geloos aanlopen toen er een voorzet gegeven werd. Hij gaf een harde rusti ge schuiver en het was 3-0. Nog sterker werd de druk op het Brederodes-doel. De gasten kwamen er Al heeft u nog zo'n haast, gun ieder, als het hem toekomt, zijn voorrang. Verkeer rechtdoor gaat voor op dezelf de weg. De automobilist moet hier dus de fietser op het rijwielpad laten voor gaan. Maar dat is toch niet op dezelfde weg Jawel, een fietspad zoals dit, naast een weg, wordt als een deel daarvan beschouwd. pjr\gM^^M^BoxJiCopenhogen

Historische kranten - Archief Eemland

Soester Courant | 1958 | | pagina 5