Heropening Boekhandel J. J. ImmerzeeL
Mens en kip*
P*V*0* jubileert
Klaproosdag 1958.
Hoepla-hoep-wedstrijd werd een succes.
IN DE HOEK.
BRANDWEER TELEF. 3333
VRIJDAG 7 NOVEMBER 1958. 36e JAABGANG N<>- 83.
5QESTER(f)OURANT
Verschijnt iedere dinsdag en vrijdag. Abonn. p. kwart, 2.10 - per post 2,25
UITGAVE: DRUKKERIJ SMIT SOESTDIJK BUREAUVOOR REDACTIE EN ADMINISTRATIE: VAN WEEDESTRAAT 35, SOESTDIJK TELEFOON 2566 POSTGIRO 126156
Op 5 mei 1958 werd Nederland bevrijd
en drie dagen daarna verklonk het
laatste schot op het Europese slagveld.
Dertien en een half jaar geleden is dat
nu. Sedert die tijd is er een nieuw ge
slacht opgegroeid, dat al die dingen
van toen - zoals hongertochten en on
derduiken, razzia's en deportatie, bom
aanvallen en uiteindelijk de bevrijding -
slechts van verhalen en overlevering
kent. En, wanneer we eerlijk zijn, ver
gaat het ons ouderen vaak niet even
zo Soms is het alsof er tussen het
moment, waarop voor het eerst de rood-
wit-blauwe vlag uitwaaide boven een
zwaar geschonden maar bevrijd Ne
derland en de dag van vandaag, een
mensenleeftijd ligt. Jaren, vol van emo
tie, waarin de ene adembenemende ge
beurtenis zich in razendsnel tempo op
de andere stapelde, liggen tussen toen
en nu. Zij hebben de herinnering aan
wat eens geschiedde vervlakt en de
loop der historie schijnbaar versneld.
Maar dan verschijnt op de kalender op
eens weer de naam van de maand no
vember, de maand van Klaproosdag, de
internationale gedenkdag der oorlogs
doden. En plotseling komen die vage
beelden uit het verleden op ons toe.
De herinneringen worden scherper en
helderder. De vraag, of het nu, dertien
jaar later, nog nodig is om ons al die
ellende weer te binnen te brengen, be
sterft ons op de lippen als we doorden
ken. Want op die 5e mei van 1945,
toen het voor ons afgelopen was, begon
het pas voor tienduizenden anderen.
Op die dag bleven ruim 30.000 gealli
eerden soldaten in ons land achter. Het
waren de gesneuvelden, die met de
hoge prijs van hun leven hadden be
taald voor wat ons op die 5e mei werd
geschonken. Op meer dan vijfhonderd
begraafplaatsen in ons land -liggen zij,
onder een kille zerk of een wit kruis.
Maar achter elk van die grafmonumen
ten staat de smart, die in ruim dertien
jaar niet kon worden weggenomen. Elke
zerk en elk kruis vertelt van een lege
plaats in een gezin van een vader die
niet meer bij vrouw en kinderen terug
keerde van een zoon op wie de ouders
hadden gebouwd, van een vriend, een
broer, een verloofde.
Daarom is het nu, na dertien jaar, nog
nodig dat er een Klaproosdag is. De
klaproosemblemen, die dan worden ver
kocht, betekenen zoveel voor die men
sen in het buitenland. Tienduizenden
zijn er, wier wens het is om toch eens
te mogen staan bij dat graf in Neder
land, waar hun liefste bezit aan onze
bodem werd toevertrouwd. Zelf kun
nen deze gewone mensen de hoge kos
ten, die hieraan zijn verbonden, nooit
dragen. Maar uit de opbrengst van de
Klaprooscollekte - inzameling waar
voor slechts éénmaal per jaar aan uw
deur wordt geklopt - zijn reeds ver over
de 15.000 vaders en moeders, vrouwen
en kinderen, naar Nederland gekomen
en hebben zij gestaan bij die zerk of
voor dat kruis met de naam van hem,
die hun zo dierbaar was.
Meer dan 30.000 soldaten en vliegers
van de bevrijdingslegers bleven hier.
Dit betekent een veelvoud aan nabe
staanden, die reikhalzend uitzien naar
de vervulling van hun liefste wens. Dit
betekent ook een enorm bedrag, waar
over het Nederlands Oorlogsgraven
Comité de beschikking moet hebben om
dit mogelijk te maken.
Daarom is Klaproosdag eigenlijk de
dag van nationale dankbaarheid van
het Nederlandse volk, ook in 1958
Van hetgeen u op 15 november in de
collectebus stopt en van de paar uur,
die u van uw vrije tijd beschikbaar stelt
om te collecteren, hangt het af of het
Nederlands Oorlogsgraven-Comité vol
gend jaar weer nabestaanden kan uitno
digen om naar ons land te komen.
Sommige zeggen Hoela-hoep, anderen
hoepla-hoep, maar het komt allemaal
op hetzelfde neer en het slaat beiden
op het virtuoos laten draaien van de
hoepel door het bewegen van het
lichaam, zoals we dat van primitieve
stammen op de film zien. Voor kinde
ren een alleraardigst vermaak, voor
ouderen een prima middel om te ver
mageren of een hartkwaal op te lopen
bij intens beoefenen van deze nieuwste
rage.
men volwassen wordt, maar er waren
uitsluitend jonge meisjes en jongens,
die hoepelden voor wat ze waard waren.
Sommigen heel gewoon, anderen zeer
virtuoos en in de demifinale kwamen
Ada van Daatselaar (11), Elly van 't
Net (8), Lia Hette (6), Nelleke Rade
maker (11) en de jongens Ruijssenaar
en Renselaar.
De meisjes deden het 't best en zij
beletten de jongens tot de finale door
te dringen. Een dreumes was al eerder
Bijna 400 kinderen liepen woensdag
met hun hoepels van de Van Straelen-
laan naar de Regentesselaan en zij had
den in hun opwinding om de komende
strijd niet in de gaten, dat de organi
satoren van deze wedstrijd - dames en
heren van de vereniging Koninginne-
laan - met de handen in het haar za
ten, omdat ze het maar moeilijk vonden
de groote stroom te verwerken.
Er waren vakken voor de deelneemsters
en deelnemers en telkens gingen 4 groe
pen van vijf aan het hoepelen onder
het keurend oog van de juryleden.
Men kon deelnemen als men 6 jaar of
ouder was tot aan de leeftijd waarop
uitgeschakeld, maar daarbij had het
lot ingegrepen, want zijn hoepel viel
onder het draaien in drie stukken. Zijn
smart werd met frujetta afgekocht.
Nelleke Rademaker hoepelde met zoveel
fantasie en variatie, dat zij de eerste
prijs won. Ze kreeg een spaarbankboek
je met tien gulden erop. Ada van Daat
selaar was tweede. Zij kreeg een fruit
mand. De kleine Lia Hette werd derde.
Zij gaf een alleraardigste show weg,
maar had pech doordat haar hoepel een
keer viel. Er waren 55 prijzen en alle
kinderen kregen frujetta, dus ook de
nietprijswinnaars mochten niet mop
peren.
Uit een kippologisch oogpunt
Is een kip zeer interessant
Uit de eerste aanblik blijkt reeds
Zij is aan de mens verwant,
Want zij loopt ook op twee benen,
En ook zij houdt veel van graan
En haar grote levensdoel is
Hoe behaag ik meneer Haan
Als je even om je heen kijkt
Naar de brillen, groot en klein,
Kun je dadelijk constateren
Hoeveel mensen kippig zijn.
Mens en kip, die iets presteren,
Komen altijd lof te kort,
Zodat er door mens en kippen
Véél te veel gekakeld wordt.
Krijgen ze eens samen ruzie,
Dan denkt mens en dan denkt kip,
Ieder in zijn eigen taaltje,
In zijn eigen krijg de pip.
Beiden krijgen het gemakk'lijk
Met elkander aan de stok
En zijn soms onaardig tegen
And're rassen in hun hok.
CLINGE DOORENBOS.
De tijden veranderen vanzelf maar de
zaken niet, zodat hierbij de aktiviteit
van de eigenaar een handje helpen
moet.
Dit deed ook de heer J. J. Immerzeel
met de kantoorboekhandel - annex le
derwaren - die hem nu al bijna 30 jaar
ter harte gaat.
In 1929 in de drukkerij begonnen en
zes jaar later directeur van de N.V.
rirgini - gua
Tot dinsdag was de winkel met zijn ge
sloten etalages ouderwets degelijk, maar
nu is alles licht geworden en open eta
lages bieden de voorbijgangers een blik
in de zaak, die niet groter werd maar
wel veel groter lijkt. Het werk werd
uitgevoerd door de firm^ L. Rademaker
met schilderwerk van de firma Van
de Kooij en voor de verlichting zorgde
de firma Nieuwenhuis.
Eerste Soester Electrische Drukkerij,
waaronder ook de winkel viel.
Na de oorlog werd het een N.V. voor
eigen rekening en de belangstelling
voor de winkel moest overgebracht
worden op de heer Immerzeel jr, die
begreep dat er iets gebeuren moest
om te voorkomen dat het interieur van
de zaak geheel het contact met de tijd
en de zich aanpassende andere zaken
verliezen zou.
Dat betekende enkele weken behelpen
in een ruimte achter de drukkerij, maar
dit ongerief werd graag genomen, want
nu heeft de Van Weedestraat er een
winkel bijgekregen, die het kan op
nemen tegen iedere moderne zaak.
De uitgebreide sortering kantoorbehoef
ten, boeken en tijdschriften komt nu
veel beter tot haar recht en ook de
afdeling lederwaren heeft haar plaats
in de vernieuwde winkel gekregen.
Het is nog wel niet zo ver met het
jubileum van P.V.O., maar op 9 janu
ari verjaart ons harmoniekorps voor de
zestigste maal en een jarige heeft recht
op een geschenk. Dit geschenk zal moe
ten komen van de Soester burgerij en
het wordt dan ook de hoogste tijd voor
het vormen van een klein comité, dat
de mensen warm maakt voor dit hulde
blijk aan P.V.O., de vereniging, die
vanaf januari 1899 muziek maakt in
onze gemeente en steeds aanwezig is
als er iets op te luisteren valt.
Er zijn natuurlijk altijd mensen, die
het van geen enkel belang vinden of
P.V.O. bestaat of niet, maar zij vormen
een kleine minderheid. Duizenden an
deren weten, dat P.V.O. veel betekent
voor de Soester gemeeenschap, die be
slist ondenkbaar is zonder de harmonie,
die zo'n taai leven heeft. Het wachten
is echter op de man, die de kat de bel
aanbindt, zoals de heer J. K. de Bruin
dit enkele jaren geleden voor P.V.O.
deed.
Met obligaties bracht hij het geld bijeen
dat nodig was voor de uniformen van
de leden. Velen kochten een obligatie
en toen het op uitloten aankwam schon
ken zij het bedrag aan de vereniging, die
dit best gebruiken kon. De aanschaf en
het onderhoud van de instrumenten
kost kapitalen en ook in de uniformen
moet nog steeds geld gestoken worden.
Er gaan leden weg, er komen nieuwe
voor in de plaats en dan moet de kleer
maker er voor het vermaken aan te
pas komen.
Op 9 januari bestaat P.V.O. zestig jaar
en op 24 januari is er een kort concert
met gelegenheid tot feliciteren. Dat is
het moment waarop Soest moet tonen,
dat het de inwoners niet onverschillig
is of het P.V.O. goed gaat of niet. En
het gaat goed als er een geschenk aan
geboden kan worden.
Het oudste lid van de vereniging is
de heer S. F. Besselsen. Hij is thans 67
jaar en werd in 1904 als dertienjarige
lid. Dat is dus 54 jaar geleden.
De heer Besselsen heeft heel wat up en
downs van de vereniging meegemaakt
en hij heeft dirigenten zien komen en
gaan.
Als eerste de heer Kok, die 32 jaar
de dirigeerstok hanteerde. Hij nam de
plaats in van de onderwijzer Eindhoven,
die met de heren Geijtenbeek en Val-
kenet (beiden nog in leven) de vereni
ging oprichtte. De heer Eindhoven kon
wel met muzikanten oefenen, maar de
heer Kok was pas een echte directeur.
Hij was musicus van het U.S.O. en later
van het concertgebouworkest.
Hij w;erd opgevolgd door de heren
Dreeuws, De Goeij, De Vries, De Kort
en Wakelkamp en zes jaar geleden werd
de huidige dirigent, de heer Mar. Lar-
sen directeur. Hij is altviolist bij het
promenadeorkest, dus een musicus van
formaat.
De tijden veranderen en daarmee de
gewoonten. Als jongen woonde de heer
Besselsen in de Wieksloot en 's zomers
werd er door een tiental leden van
P.V.O. avond aan avond buiten geoe
fend en de bomen in het bos vormden
het publiek. Dat veelvuldig en intens
oefenen is er nu voor een groot deel
af, want er zijn zoveel dingen te doen.
Iedereen heeft het druk, dus ook de
mannen van P.V.O.
Tot de oorlog werd geregeld deelgeno
men aan concoursen Baarn, Boskoop,
De Bilt, IJsselstein, Wijk bij Duurstede,
Den Haag en andere plaatsen. Daar
werden heel wat prijzen weggehaald.
Na de oorlog werd maar tweemaal
deelgenomen aan een concours. Daar
bij werd een eerste en een tweede prijs
behaald.
Het bezoeken van concoursen kost geld
en de voorbereidingen vergen veel tijd,
omdat er een verplicht nummer en twee
vrije nummers ingestudeerd moeten
worden. En P.V.O. heeft al genoeg te
doen.
Eerst zes verplichte concerten per jaar,
die verband houden met de subsidie
van de gemeente, dan feestdagen waar
op gespeeld wordt en gebeurtenissen
op sportgebied. En niet te vergeten de
concerten voor donateurs, die 1000
gulden per jaar opbrengen tegen 2000
voor de oorlog.
Er zijn verschillende klassen bij de
harmonieorkesten. Aan de top de vaan
delafdeling, dan de superieure afdeling,
de ereafdeling en de klasse uitmun
tendheid. Daaronder nog vier klassen.
P.V.O. hoort thuis in de afdeling uit-
Het was hartverwarmend om te zien
hoe woensdagmiddag de winkeliers uit
de Koninginnelaan zich het vuur uit
hun sloffen liepen, om de door hen
voor de Soester jeugd georganiseerde
hoela-hoepel-wedstrijd zo goed moge
lijk te doen slagen.
Het was geen geringe opgave om uit de
uitgelaten en erg beweeglijke groep van
ca. 400 meisjes en jongens van 5 tot 14
jaar de beste te selecteren, maar de
jury slaagde hierin prachtig.
Hier en daar was bij de jeugdige deel
nemers wel eens een traantje te zien
wanneer het door pech een beetje te
gen had gezeten, maar dit verdriet
werd gauw vergeten, ook al doordat
geen enkel deelnemertje met lege han
den bleef.
Er heerste een prettige en sportieve
stemming. Wanklanken zijn er niet ge
weest en het was een joelig gestemde
jeugd, die tegen 5 uur naar huis ging.
Een jurylid vertrouwde me toe, dat
hij „hoteldebotel'' was, zoals hij het
noemde en dat hij best trek had in
iets anders dan een kopje thee.
Afgezien van de buitengewoon pretti
ge middag, die de Koninginnelaan-win-
keliers de jeugd bezorgden en waar ze
trots op mogen zijn, werd deze mid
dag het bewijs geleverd, dat, wanneer
de juiste mensen met enthousiasme hun
schouders er onder zetten, er toch wel
iets slagen kan in Soest. Ook wanneer
het spontaan gebeurt en vrijwel zonder
zwaarwichtige organisatie.
Een leuke bijkomstigheid voor de men
sen, die dit festijn in elkaar hebben
gezet, is wel, dat zij, meen ik, met
deze hoela-hoepel-wedstrijd Soest de
primeur^van ons land bezorgden.
Jammer vond ik het intussen, dat, in-
plaats van een buurtorganisatie, niet de
Winkeliersvereniging „Soept" zich op
dit hoepelfeest heeft geworpen.
Naar wat ik er van hoorde zijn er wel
plannen in deze richting geweest, maar
om mij onbekende redenen (angst voor
te weinig voorbereiding of te grote
deelname werd de eer aan de Konin
ginnelaan gelaten.
Jammer, want dit had de vreugde, door
de prijzen, nog groter doen zijn en de
Winkeliersvereniging had er een goede
beurt mee gemaakt.
Mag ik een goede raad geven aan ver
schillende comité's in ons dorp
Wanneer u mensen zoekt om bij een
of andere festiviteit vaart in het geval
te krijgen, moet u bij de winkeliers in
de Koninginnelaan zijn.
H. OEKMAN.
muntendheid dus het korps mag er zijn.
Het ligt in de bedoeling het komende
jaar een concours te houden. Dit zal
niet het eerste zijn dat door P.V.O. ge
organiseerd wordt. Op Nieuwerhoek,
op de Prins Bernhardlaan, op Vrede
hof en Braamhage, terwijl er ook een
concours voor boerenkapellen in onze
gemeente geweest is. Daaraan namen
natuurlijk ook de Soester Knollenpluk-
kers deel.
Het korps heeft eens 40 muzikanten ge
had, maar nu zijn het er slechts 26.
Zeven klarinetten (het zouden er 12
moeten zijn), 1 fluit, 2 althoorns, 2 te
norhoorns, 3 pistons, 2 saxofoons, 3
trombones, 1 grote bas, 2 tuba's, grote
trom, kleine trom en pauken. Er zijn
acht tamboers, een tambour-maitre en
5 leerlingen worden opgeleid tot tam
boer.
P.V.O. gaat jubileren en een leeftijd
van zestig jaar is eerbiedwaardig ge
noeg om er aandacht aan te schenken.
Soest heeft maar 1 harmoniekorps en
daarop moeten we zuinig zijn.
ZONDAGSDIENST ARTSEN
EN APOTHEKEN.
In het komende weekeinde wordt de
dienst waargenomen door dokter J. H.
W. Tervoert, Lindenlaan 16, telef. 2705
en dokter H. v. Dorssen, Eigendomweg
96, telefoon 2119.
Geopend is apotheek „Soest-Zuid",
Soesterbergsestraat.
OPSTELLING VAN S.E.C.
De samenstelling van het S.E.C.-elftal
dat zondag tegen Nautilus speelt is
alsvolgt
Doel Adams, achter Ten Hove en Van
Kooij, midden De Rooij, Ruttenberg en
Huijink, voor De Bruin, Nijholt, M.
Maassen, Van Breukelen en Veldhui
zen.
