Nederland en
Indonesië*
12 maart
verkiezingen*
SOEST.
IN DE HOEK.
Verschijnt iedere dinsdag en vrijdag.
VBUDAG 13 FEBRUARI 195».
37e JAARGANG Ne. 12.
Abonn. p. kwart, 2.10 per post 2,25
UITGAVE: DRUKKERIJ SMIT SOESTDIJK BUREAUVOOR REDACTIE EN ADMINISTRATIE: VAN WEBDBSTRAAT 35, SORSTDIJK TELEFOON 2566 POSTGIRO 126156
Al ia er enige tijd weinig spectacu
lairs gebeurd in de verhouding tussen
Nederland en Indonesië, toch heeft
van beide zijden de diplomatie niet
stil gezeten.
De Indonesiërs zijn in het afgelopen
half jaar druk bezig geweest de Ame
rikaanse regering te bewerken om haar
wapens te leveren. De Nederlandse re
gering heeft niet nagelaten om zowel
in Washington als in Londen te wijzen
op de gevaren, die kunnen ontstaan
door deze wapenzendingen ten opzichte
van de kwestie Nieuw-Guinea.
De Amerikaans minister van buiten
landse zaken Dulles heeft gepoogd ons
gerust te stellen door te verklaren,
dat de status van Nieuw-Guinea niet
door wapengeweld mag worden be
dreigd. Ondanks alle geruststellende
verklaringen van de Amerikaanse en
ook van de Engelse regering, verwek
ken deze wapenzendingen aan Indone
sië in Nederland 'n onbehaaglijk gevoel.
Nu is het wel zo, dat de Indonesische
regering voorlopig voldoende zorgen
aan het hoofd heeft van binnenlandse
aard, zodat wij een Indonesisch avon
tuur ten opzichte van Nieuw-Guinea
nog niet behoeven te vrezen.
Door een straffe censuur weet
de Indonesische regering te bereiken,
dat er weinig berichten over de bin
nenlandse strijd naar het buitenland
uitlekken, maar zo nu en dan, zoals
ook de laatste weken weer het geval
was, dringt er toch iets van door,
hetzij door officiële berichten uit Dja-
karta, hetzij door buitenlandse corres
pondenten of uit Singapore.
Wie deze berichten nauwkeurig volgt,
constateert daaruit, dat er nog altijd
strijd gevoerd wordt op Sumatra en
op Celebes, nog afgezien van de voort
durende aanvallen van de Daroel Is
lam, ook op Java zelf en soms zelfs
heel dicht bij de regeringsburchten.
Zowel op Sumatra als op Celebes is
de situatie zo, dat de regeringstroepen
alleen de voornaamste plaatsen en we
gen beheersen, maar dat ze zich niet
kunnen wagen in het binnenland, waar
de opstandige troepen heer en meester
zijn en vandaaruit voortdurend aan
vallen doen op steden en ondernemin
gen.
Deze niet aflatende strijd ondergraaft
steeds meer het fundament van de In
donesische staat, die economisch naar
de afgrond toezakt. Het domme ver
jagen van de Nederlandse ondernemers
heeft de opbrengst van vele cultures
en in zekere mate ook van de ver
schillende industrieën nog doen zakken,
waarbij nog komt, dat de wereldhan-
delprijzen voor verschillende producten
intussen niet onbelangrijk zijn gedaald,
zodat ook daardoor de geslonken uit
voer nog minder deviezen in het
laadje brengt. Daarenboven kost de
voortdurende strijd tegen de Daroel
Islam en de rebellen op Sumatra en
Celebes uiteraard handen vol geld.
Nog immer heerst de staat van oorlog
in Indonesië en het is derhalve vooral
het leger, dat de gang van zaken
in Indonesië uitmaakt. De regering is
geheel afhankelijk en staat volledig
onder invloed van de opperste leger
leiding, in casu generaal Nasution. Dat
is in zekere zin dan ook nog de red
ding van Indonesië, want hadden al
leen Soekarno en de zijnen het voor
het zeggen, dan was de staat wellicht
al veel meer tot het communisme ver
vallen en zouden rood-China en Rus
land er nog meer invloed uitoefenen
dan zij nu reeds doen.
Het moet als een tegenwicht tegen
deze krachten gezien worden en als
een steun aan generaal Nasution, dat
Engeland en Amerika de levering van
wapens, vliegtuigen en marineschepen
hebben toegezegd. In de politieke hou
ding van Nasution schijnt men enig
vertrouwen te hebben en men wil het
hem dus mogelijk maken zich met zijn
leger te handhaven.
Uit deze wapenleveringen kan men
zelfs ook concluderen dat de situatie in
Indonesië voor het land zelf allesbe
halve rooskleurig is en dat steun aan
de enige nog bestaande positieve macht
geboden is om een volledige chaos en
daarmede een communistische greep
naar de macht te voorkomen.
Van verschillende zijden in ons land
wordt weer aangedrongen op een ge
sprek met de Indonesische regering en
op het zoeken naar een oplossing van
de kwestie Nieuw-Guinea, die ook In
donesië kan voldoen.
Er zijn juist de laatste tijd weer be
richten opgedoken, dat de Nederlandse
regering haar bereidheid hiertoe zou
hebben kenbaar gemaakt, welke be
richten echter uit Indonesische bron
kwamen en waar misschien wel de
wens de vader van de gedachte is.
Het is echter duidelijk, dat met de hui
dige Indonesische regering en met het
oog op de huidige constellatie aldaar,
een vruchtdragend gesprek nauwelijks
mogelijk geacht kan worden. En wan
neer er geen uitzicht is, dat men tot
overeenstemming met elkaar kan ko
men, zou een dergelijk gesprek alleen
nóg fnuikender voor de verstandhou
ding werken.
Wat Indonesië in de eerste plaats no
dig heeft, is een regering, die over de
revoutionaire ideeën heen is en bij wie
de economische opbouw van het land
weer op de voorgrond komt te staan.
Op 12 maart zullen de verkiezingen
gehouden worden, die beslissen over
de samenstelling van de nieuwe Twee
de Kamer.
Dan zullen de politiek geïnteresseerden
stemmen, maar ook zij, die het al
lemaal weinig kan schelen. En wie
het helemaal niet kan schelen, die be
hoeft niet te stemmen, want er is in
ons land geen stemplicht. Wel is iedere
stemgerechtigde verplicht op het stem
bureau te verschijnen. Wat hij met
het stembiljet doet als hij dit ontvan
gen heeft na zich gemeld te hebben,
kan de wetgever weinig schelen. Hij
mag een hokje keurig rood maken en
zo voor een geldige stem zorgen, maar
als hij alle hokjes rood wil maken dan
is daar niets tegen. Wil hij het biljet
oningevuld in de bus gooien dan is
er ook niemand die daar bezwaar
tegen heeft, want hij heeft voldaan
aan de opkomstplicht.
Wie niet op het stembureau verschijnt
loopt de kans een boete te krijgen,
tenzij hij of zij een zeer acceptabele re
den kan opgeven voor het wegblijven.
Als iemand buiten zijn wil verhin
derd is aan de verkiezingen deel te
nemen, dan kan hij zich laten ver
vangen. Men kan bij volmacht stem
men en men kan ook in een andere
gemeente stemmen dan de plaats van
inwoning.
Dit stemmen bij volmacht houdt niet
in, dat men een ander zomaar met zijn
oproepingskaart stuurt met de bood
schap dat men verhinderd is. Ook kan
men zijn buurman, overbuurman,
vriend of kennis niet sturen, want de
wet staat dit niet toe. Man of vrouw
mogen als gemachtigde optreden,
bloedverwanten in de eerste tot en met
de derde graad, de echtgenoten van
een zwager, de echtgenoot van een
schoonzuster of huisgenoten van de
gene, die de volmacht geeft. Kleinkin
deren mogen dus voor grootouders
stemmen en omgekeerd, neven en nich
ten voor ooms en tantes en omge
keerd.
Wil men bij volmacht stemmen, dan
moet dit uiterlijk op 26 februari op
het gemeentehuis opgegeven worden.
Men krijgt daar dan een formulier. Ook
zij, die niet in de eigen gemeente kun
nen stemmen moeten dit uiterlijk op
26 februari op het gemeentehuis mee
delen.
Het is niet geoorloofd eert ander te
sturen met de mededeling, dat men bij
volmacht wil laten stemmen of in een
andere gemeente zijn stem wil uit
brengen, maar men moet hiervoor zelf
naar het gemeentehuis.
SCHAATSWEDSTRIJDEN
VOOR DE JEUGD.
Zesentwintig schaatsenrijders, in de
leeftijd van 12 tot 16 jaar, hebben op
Peter's Baan de strijd aangebonden en
H. Kooy won de eerste prijs van 10
gulden. Tweede was P. de Jong, die
7'/t gulden kreeg, derde R. Mulder met
5 gulden, terwijl K. Roos de vierde
plaats bezette met als prijs 2.50.
De heer H. A. Butzelaar reikte de
prijzen uit.
TUINBOUW EN PLANTKUNDE.
Als inwoners van Soest leven wij in
een plaats, waar vrijwel ieder huis
omgeven is door een tuin en waar
iedereen kan profiteren van de om
ringende natuur. Merkwaardigerwijs
ontbreekt echter een grote, al-omvat-
tende vereniging van tuin- en natuur
liefhebbers.
Drie bestaande verenigingen hebben nu
een initiatief genomen, dat voor de
natuurliefhebbers van het grootste be
lang kan worden.
Het zijn de bestuursleden van Flo-
ralia, de Bloemisten-Hovenierspatroons
en de Tuinbouwvrreniging, die wil
len trachten te komen tot oprichting
van een afdeling van de Koninklijke
Nederlandse Maatschappij voor Tuin
bouw en Plantkunde.
Een grote landelijke organisatie kan
uiteraard meer doen dan binnen het
vermogen van een plaatselijke vereni
ging ligt.
Op dinsdagavond, 3 maart, wordt in
,,De Gouden Ploeg" een interessante
bijeenkomst georganiseerd, waarvoor de
initiatiefnemers alle liefhebbers van
tuin- en kamerplanten uitnodigen, ter
wijl ook allen, die zich voor natuurlij
ke historie in ruime zin interesseren,
van harte welkom zijn.
De avond zal beginnen met de verto
ning van een serie prachtige kleuren
dia's, die worden toegelicht door de
heer Muijser, hortulanus van het Can-
tonspark te Baarn.
Vervolgens zal een hoofdbestuurslid
van de Koninklijke Nederlandsche
Maatschappij voor Tuinbouw en Plant
kunde een causerie houden. De avond
zal besloten worden met een gratis
verloting van mooie kamerplanten.
De initiatiefnemers rekenen op de be
langstelling van velen. Naast de leden
van de verenigingen Floralia en de
Tuinbouwvereniging zijn er vele lief
hebbers van de natuur, die zich in de
nieuwe vereniging zullen thuisvoelen.
Ook zij, die geen tuin hebben, maar
met liefde hun kamerplanten verzor
gen, zijn van harte welkom.
Als de nieuwe afdeling tot stand komt,
dan zullen excursies en lezingen de
kennis van de Soester natuurliefheb
bers kunnen verrijken.
SCHADEVERGOEDING.
In de gemeenteraadsvergadering van
23 mei 1958 werd een nieuwe schade
vergoedingsverordening vastgesteld,
waartegen gedeputeerde staten bezwa
ren maken.
Van belanghebbenden wordt verwacht,
dat zij bij voorbaat instemmen met
verkoop aan de gemeente van onroe-
ren goed tegen een door een com
missie van deskundigen vastgestelde
prijs, als de gemeente dit goed voor
de verwezenlijking van het uitbrei
dingsplan nodig heeft.
Hiertegen maken gedeputeerden be
zwaar, omdat het voor belanghebben
den moeilijk wordt een beroep op de
schadevergoedingsverordening te doen
als zij zich op deze wijze bij voorbaat
vastleggen.
Bovendien doet deze bepaling G.S.
aan een verkapte onteigening denken.
Dit is niet in overeenstemming met een
verordening, welke vergoeding beoogt
van onevenredig zware schade, voort
vloeiende uit het treffen of verwezen
lijken van stedebouwkundige maatre
gelen.
Deze bepaling is door de gemeente op
genomen om te voorkomen, dat onno
dig schadevergoeding betaald wordt.
Aan de bezwaren van G.S. zal tegemoet
gekomen worden door de belangheb
bende medezeggenschap te geven in de
benoeming van de commissie van des
kundigen.
Gedeputeerde Staten achten het wen
selijk, dat de schadevergoedingsveror
dening ook toegepast zal worden in ge
val pachters schade lijden. Het college
acht dit niet nodig, omdat de pachter
beschermd wordt door de onteigenings
wet als hij het verpachte goed ontrui
men moet als gevolg van de tenuit
voerlegging van een stedebouwkundi
ge maatregel. Het college is van me
ning, dat de pachter slechts bij ont
ruiming schade lijdt.
CHRISTELIJKE STAATKUNDE.
De heer J. Eibergen, lid van de tweede
kamer voor de Anti-revolutionaire par
tij, heeft gisteravond, in gebouw Credo,
gesproken over „Christelijke Staatkun
de in deze tijd". Hij werd ingeleid
door de heer J. Kenemans.
De heer Eibergen sprak er zijn ver
wondering over uit, dat zovelen de
aanstaande verkiezingen beschouwen
als een gebeurtenis, waarmee ze eigen
lijk weinig te maken hebben, maar
voor de anti-revolutionair is een taak
weggelegd.
Tevens moet hij er zich van bewust
zijn, dat het een groot voorrecht is te
mogen stemmen, nu velen miljoenen
niet meer in de gelegenheid zijn de weg
van hun geweten te volgen, omdat zij
niet stemmen kunnen zoals zij willen.
Daarom moet ieder, die dit voorrecht
wel heeft, beseffen waar het bij de
verkiezingen om gaat.
Wij hadden enige kabinetten op brede
basis, maar het was geen hechte basis
en lang voor de fatale datum van 11
december was aan insiders bekend,
dat er maar weinig behoefde te ge
beuren of het kabinet zou vallen. En
het is gevallen.
Het teamwork en de samenhang in het
laatste kabinet liet veel te wensen
over en er waren telkens strubbelin
gen.
Voor een deel hebben de minder goede
verkiezingsuitslagen voor de P.v.d.A.
hierop een ongunstige invloed uitge
oefend en toen korte tijd voor de elfde
december de P.v.d.A. een V.V.D.-motie
tegen de regering gericht achtte, leek
het al scheef te gaan.
Het merkwaardige hierbij was, dat
niet minister Vondeling dit verklaarde
maar een woordvoerder van de P.v.d.A.
waarmee deze fractie en dus de
gehele partij zich op de zetel van de
regering zette.
Het kabinet duikelde kort daarna toen
het ging om de gelden voor één of
voor twee jaar van bepaalde belasting
voorstellen. Ogenschijnlijk een futili
teit, maar de rechtse partijen konden
zich niet veroorloven onder het jux
van P.v.d.A. door te gaan.
Nu de verkiezingen naderen staat de
P.v.d.A. opvallend op de bres voor de
arbeiders en de partijpropaganda ver
klaart dat een goed sociaal en econo
misch beleid slechts mogelijk is als
de socialisten de overhand hebben.
De A.R.-partij zou zoiets van zichzelf
niet durven zeggen en wil zoiets ook
niet zeggen. Zij wil niemand de schuld
geven van de heersende werkloosheid,
maar wil wel die partij een verwijt
maken, die beweert, dat er geen werk
loosheid zou zijn als zij voor het over
grote deel de lakens zou mogen uit-
delen.
De A.R.-partij kan ook geen volledige
garantie van de wieg tot het graf ge
ven, want ons land is in zijn economi
sche structuur bijzonder kwetsbaar om
dat het nationale inkomen voor meer
dan 40 °/o afhankelijk is van het bui
tenland.
De anti-revolutionairen willen ook
geen eisen stellen, zoals de V.V.D.,
maar slechts met nadruk wensen.
De V.V.D. heeft zich reeds bij voor
baat gebonden door te verklaren, dat
zij geen deel van de regering wil uit
maken als de P.v.d.A. ministers in het
kabinet heeft. Dit kan niet in het
belang van het land zijn. En de chris
telijke regering, die de A.R.-partij
wenst, is wel in het belang van het
land.
Bij de strubbelingen voor de val van
het kabinet is meermalen tot uiting ge
komen, dat de P.v.d.A. graag alles wat
niet tot de eigen partij hoort rechts
noemt, maar de V.V.D., die aan de con
fessie bij het samenstellen van de re
gering en het regeren zelf geen aan
dacht schenkt, kan om die redenen
moeilijk rechts genoemd worden.
De Christen weet, dat de overheid niet
alleen bij de gratie Gods regeert, maar
ook dienares Gods is.
't Is dan ook geheel in strijd met de
orde als een lid van de volksvertegen
woordiging de taak van de regering
overneemt, zoals dat gebeurde door een
fractielid van P.v.d.A. bij de V.V.D.-
motie tegen minister Vondeling, die
hem niet zinde.
De overheid is nu eenmaal van geheel
andere structuur dan de 2e kamer is.
Regeren bij de gratie Gods betekent
dan ook dat de ministers geen voor
posten van de partij zijn. Zij zijn die
naren van de Kroon en mogen zich als
partijlid niet doen gelden.
De overheid heeft op alle gebieden
van het maatschappelijk terrein een
taak, maar deze moet meer stimulerend
dan dirigerend zijn. De bevolking moet
In de komende raadsvergadering komt
een voorstel van B. en W. ter tafel
waardoor, wanneer dit voorstel wordt
aangenomen, voortaan alleen nog maar
mag worden gekampeerd op terreinen
wanneer op hetzelfde terrein ook het
huis van de kampeerder staat.
De eigenaar van het huis alsmede zijn
aan- en bloedverwanten tot in de
derde graad zullen wel een tent mo
gen opslaan, maar goede kennissen
van U en familieleden in de vierde
graad mogen dit, in verband met de
openbare orde, niet meer.
Nu zal dit u en mij een zorg zijn. Wan
neer onze familie komt logeren wil
len zij wel wat anders dan in ons
achteruintje kamperen.
Maar daar gaat het B. en W. niet om,
al moet ik ook zeggen, dat dit voor
stel de zoveelste aantasting van het
recht van eigendom inhoudt.
Omdat al meer gemeentelijke verorde
ningen aan dit recht hebben geknaagd,
zullen we er maar niet over vallen.
Het voorstel is uiteraard niet gericht
tegen u en mij met onze kleine ach
tertuin, doch tegen de mensen, die
over grote erven beschikken, dicht bij
bos en hei, en zomers kampeerders
tegen een billijke vergoeding gelegen
heid geven hun tent neer te zetten.
Ik kan er inkomen, dat B. en W. de
„wilde kampeerderij" goed in de hand
willen hebben en dus afdoende voor
schriften opstellen. Het botte verbod
echter, dat B. en W. met dit voorstel
willen bereiken, acht ik zonder meer
af te keuren.
Ik zou er haast uit concluderen, dat zij
zich niet bewust zijn hoezeer onze
gemeente bij kampeerders in trek is en
dat de trek naar buiten steeds groter
wordt.
O, ik weet wel, dat het soms in kam-
peergelegenheden toegaat op een ma
nier, die wij niet graag zien, maar het
lijkt mij meer voor de hand te liggen,
dat daar maatregelen tegen genomen
worden.
Geef de mensen, die zomers hun ter
rein willen verhuren of zomerhuisjes
hebben en daar een kleine bijverdien
ste mee hebben, uiterst scherpe voor
schriften die er niet om liegen, laat
ze een waarborg storten, hou zo nodig
vergunningen in of wat ook, maar kon
dig geen „verbod" af zoals dit voor
stel inhoudt.
Eigenlijk zou het meer in de lijm der
ontwikkeling liggen wanneer onze ge
meente de kampeerders animeerde
hier te komen. Geschikte terreinen
daarvoor hebben we.
O, ik weet wat u zeggen wil het kam
peerterrein te Soestduinen. Maar daar
moet u eens proberen een plaats te
krijgen en verder nog, niet alle kam
peerders zijn kuddedieren.
Ik ben benieuwd tot welk besluit emze
raad volgende week komt.
H. OEKMAN.
de vrijheid tot handelen gelaten wor
den.
Deze vrijheid dient nauw verbonden
te zijn met verantwoordelijkheid en
reeds voor de verkiezingen moet ieder
zich van deze verantwoordelijkheid
bewust zijn als hij een christelijke re
gering wenst.
Het Nederlandse volk moet weten
waar het op 12 maart om gaat en de
anti-revolutionair moet het zich tot
taak rekenen dit duidelijk te maken.
Dit is nog belangrijker dan de uitslag
op 12 maart.
Niet de vraag naar het aantal zetels
moet nummer één staan, maar de we
tenschap, dat men alles gedaan heeft
om zeer velen duidelijk te maken waar
het om gaat. Om een christelijke poli
tiek met de Bijbel als basis. Deze
christelijke politiek is een rechtvaardi
ge politiek, die in de eerste plaats ge
richt Is op de belangen van de zwak
ken, of dit nu weduwen, wezen, kleine
zelfstandigen of anderen zijn. Deze poli
tiek kan niet anders dan rechtvaardig
zijn. want uitgangspunt is datgene wat
de Bijbel ons leert.
ZONDAGSDIENST ARTSEN
EN APOTHEKEN.
Dit weekeinde wordt de zondagsdienst
waargenomen door dokter H. G. Ru-
pert, Burg. Grothestraat 49, tel. 2388
en dokter G. van Beurden, Steenhoff-
straat 12, tel. 2667.
Geopend is apotheek „Soestdijk", Tan
Weedestraat.