Nederland en Indonesië* 12 maart verkiezingen* SOEST. IN DE HOEK. Verschijnt iedere dinsdag en vrijdag. VBUDAG 13 FEBRUARI 195». 37e JAARGANG Ne. 12. Abonn. p. kwart, 2.10 per post 2,25 UITGAVE: DRUKKERIJ SMIT SOESTDIJK BUREAUVOOR REDACTIE EN ADMINISTRATIE: VAN WEBDBSTRAAT 35, SORSTDIJK TELEFOON 2566 POSTGIRO 126156 Al ia er enige tijd weinig spectacu lairs gebeurd in de verhouding tussen Nederland en Indonesië, toch heeft van beide zijden de diplomatie niet stil gezeten. De Indonesiërs zijn in het afgelopen half jaar druk bezig geweest de Ame rikaanse regering te bewerken om haar wapens te leveren. De Nederlandse re gering heeft niet nagelaten om zowel in Washington als in Londen te wijzen op de gevaren, die kunnen ontstaan door deze wapenzendingen ten opzichte van de kwestie Nieuw-Guinea. De Amerikaans minister van buiten landse zaken Dulles heeft gepoogd ons gerust te stellen door te verklaren, dat de status van Nieuw-Guinea niet door wapengeweld mag worden be dreigd. Ondanks alle geruststellende verklaringen van de Amerikaanse en ook van de Engelse regering, verwek ken deze wapenzendingen aan Indone sië in Nederland 'n onbehaaglijk gevoel. Nu is het wel zo, dat de Indonesische regering voorlopig voldoende zorgen aan het hoofd heeft van binnenlandse aard, zodat wij een Indonesisch avon tuur ten opzichte van Nieuw-Guinea nog niet behoeven te vrezen. Door een straffe censuur weet de Indonesische regering te bereiken, dat er weinig berichten over de bin nenlandse strijd naar het buitenland uitlekken, maar zo nu en dan, zoals ook de laatste weken weer het geval was, dringt er toch iets van door, hetzij door officiële berichten uit Dja- karta, hetzij door buitenlandse corres pondenten of uit Singapore. Wie deze berichten nauwkeurig volgt, constateert daaruit, dat er nog altijd strijd gevoerd wordt op Sumatra en op Celebes, nog afgezien van de voort durende aanvallen van de Daroel Is lam, ook op Java zelf en soms zelfs heel dicht bij de regeringsburchten. Zowel op Sumatra als op Celebes is de situatie zo, dat de regeringstroepen alleen de voornaamste plaatsen en we gen beheersen, maar dat ze zich niet kunnen wagen in het binnenland, waar de opstandige troepen heer en meester zijn en vandaaruit voortdurend aan vallen doen op steden en ondernemin gen. Deze niet aflatende strijd ondergraaft steeds meer het fundament van de In donesische staat, die economisch naar de afgrond toezakt. Het domme ver jagen van de Nederlandse ondernemers heeft de opbrengst van vele cultures en in zekere mate ook van de ver schillende industrieën nog doen zakken, waarbij nog komt, dat de wereldhan- delprijzen voor verschillende producten intussen niet onbelangrijk zijn gedaald, zodat ook daardoor de geslonken uit voer nog minder deviezen in het laadje brengt. Daarenboven kost de voortdurende strijd tegen de Daroel Islam en de rebellen op Sumatra en Celebes uiteraard handen vol geld. Nog immer heerst de staat van oorlog in Indonesië en het is derhalve vooral het leger, dat de gang van zaken in Indonesië uitmaakt. De regering is geheel afhankelijk en staat volledig onder invloed van de opperste leger leiding, in casu generaal Nasution. Dat is in zekere zin dan ook nog de red ding van Indonesië, want hadden al leen Soekarno en de zijnen het voor het zeggen, dan was de staat wellicht al veel meer tot het communisme ver vallen en zouden rood-China en Rus land er nog meer invloed uitoefenen dan zij nu reeds doen. Het moet als een tegenwicht tegen deze krachten gezien worden en als een steun aan generaal Nasution, dat Engeland en Amerika de levering van wapens, vliegtuigen en marineschepen hebben toegezegd. In de politieke hou ding van Nasution schijnt men enig vertrouwen te hebben en men wil het hem dus mogelijk maken zich met zijn leger te handhaven. Uit deze wapenleveringen kan men zelfs ook concluderen dat de situatie in Indonesië voor het land zelf allesbe halve rooskleurig is en dat steun aan de enige nog bestaande positieve macht geboden is om een volledige chaos en daarmede een communistische greep naar de macht te voorkomen. Van verschillende zijden in ons land wordt weer aangedrongen op een ge sprek met de Indonesische regering en op het zoeken naar een oplossing van de kwestie Nieuw-Guinea, die ook In donesië kan voldoen. Er zijn juist de laatste tijd weer be richten opgedoken, dat de Nederlandse regering haar bereidheid hiertoe zou hebben kenbaar gemaakt, welke be richten echter uit Indonesische bron kwamen en waar misschien wel de wens de vader van de gedachte is. Het is echter duidelijk, dat met de hui dige Indonesische regering en met het oog op de huidige constellatie aldaar, een vruchtdragend gesprek nauwelijks mogelijk geacht kan worden. En wan neer er geen uitzicht is, dat men tot overeenstemming met elkaar kan ko men, zou een dergelijk gesprek alleen nóg fnuikender voor de verstandhou ding werken. Wat Indonesië in de eerste plaats no dig heeft, is een regering, die over de revoutionaire ideeën heen is en bij wie de economische opbouw van het land weer op de voorgrond komt te staan. Op 12 maart zullen de verkiezingen gehouden worden, die beslissen over de samenstelling van de nieuwe Twee de Kamer. Dan zullen de politiek geïnteresseerden stemmen, maar ook zij, die het al lemaal weinig kan schelen. En wie het helemaal niet kan schelen, die be hoeft niet te stemmen, want er is in ons land geen stemplicht. Wel is iedere stemgerechtigde verplicht op het stem bureau te verschijnen. Wat hij met het stembiljet doet als hij dit ontvan gen heeft na zich gemeld te hebben, kan de wetgever weinig schelen. Hij mag een hokje keurig rood maken en zo voor een geldige stem zorgen, maar als hij alle hokjes rood wil maken dan is daar niets tegen. Wil hij het biljet oningevuld in de bus gooien dan is er ook niemand die daar bezwaar tegen heeft, want hij heeft voldaan aan de opkomstplicht. Wie niet op het stembureau verschijnt loopt de kans een boete te krijgen, tenzij hij of zij een zeer acceptabele re den kan opgeven voor het wegblijven. Als iemand buiten zijn wil verhin derd is aan de verkiezingen deel te nemen, dan kan hij zich laten ver vangen. Men kan bij volmacht stem men en men kan ook in een andere gemeente stemmen dan de plaats van inwoning. Dit stemmen bij volmacht houdt niet in, dat men een ander zomaar met zijn oproepingskaart stuurt met de bood schap dat men verhinderd is. Ook kan men zijn buurman, overbuurman, vriend of kennis niet sturen, want de wet staat dit niet toe. Man of vrouw mogen als gemachtigde optreden, bloedverwanten in de eerste tot en met de derde graad, de echtgenoten van een zwager, de echtgenoot van een schoonzuster of huisgenoten van de gene, die de volmacht geeft. Kleinkin deren mogen dus voor grootouders stemmen en omgekeerd, neven en nich ten voor ooms en tantes en omge keerd. Wil men bij volmacht stemmen, dan moet dit uiterlijk op 26 februari op het gemeentehuis opgegeven worden. Men krijgt daar dan een formulier. Ook zij, die niet in de eigen gemeente kun nen stemmen moeten dit uiterlijk op 26 februari op het gemeentehuis mee delen. Het is niet geoorloofd eert ander te sturen met de mededeling, dat men bij volmacht wil laten stemmen of in een andere gemeente zijn stem wil uit brengen, maar men moet hiervoor zelf naar het gemeentehuis. SCHAATSWEDSTRIJDEN VOOR DE JEUGD. Zesentwintig schaatsenrijders, in de leeftijd van 12 tot 16 jaar, hebben op Peter's Baan de strijd aangebonden en H. Kooy won de eerste prijs van 10 gulden. Tweede was P. de Jong, die 7'/t gulden kreeg, derde R. Mulder met 5 gulden, terwijl K. Roos de vierde plaats bezette met als prijs 2.50. De heer H. A. Butzelaar reikte de prijzen uit. TUINBOUW EN PLANTKUNDE. Als inwoners van Soest leven wij in een plaats, waar vrijwel ieder huis omgeven is door een tuin en waar iedereen kan profiteren van de om ringende natuur. Merkwaardigerwijs ontbreekt echter een grote, al-omvat- tende vereniging van tuin- en natuur liefhebbers. Drie bestaande verenigingen hebben nu een initiatief genomen, dat voor de natuurliefhebbers van het grootste be lang kan worden. Het zijn de bestuursleden van Flo- ralia, de Bloemisten-Hovenierspatroons en de Tuinbouwvrreniging, die wil len trachten te komen tot oprichting van een afdeling van de Koninklijke Nederlandse Maatschappij voor Tuin bouw en Plantkunde. Een grote landelijke organisatie kan uiteraard meer doen dan binnen het vermogen van een plaatselijke vereni ging ligt. Op dinsdagavond, 3 maart, wordt in ,,De Gouden Ploeg" een interessante bijeenkomst georganiseerd, waarvoor de initiatiefnemers alle liefhebbers van tuin- en kamerplanten uitnodigen, ter wijl ook allen, die zich voor natuurlij ke historie in ruime zin interesseren, van harte welkom zijn. De avond zal beginnen met de verto ning van een serie prachtige kleuren dia's, die worden toegelicht door de heer Muijser, hortulanus van het Can- tonspark te Baarn. Vervolgens zal een hoofdbestuurslid van de Koninklijke Nederlandsche Maatschappij voor Tuinbouw en Plant kunde een causerie houden. De avond zal besloten worden met een gratis verloting van mooie kamerplanten. De initiatiefnemers rekenen op de be langstelling van velen. Naast de leden van de verenigingen Floralia en de Tuinbouwvereniging zijn er vele lief hebbers van de natuur, die zich in de nieuwe vereniging zullen thuisvoelen. Ook zij, die geen tuin hebben, maar met liefde hun kamerplanten verzor gen, zijn van harte welkom. Als de nieuwe afdeling tot stand komt, dan zullen excursies en lezingen de kennis van de Soester natuurliefheb bers kunnen verrijken. SCHADEVERGOEDING. In de gemeenteraadsvergadering van 23 mei 1958 werd een nieuwe schade vergoedingsverordening vastgesteld, waartegen gedeputeerde staten bezwa ren maken. Van belanghebbenden wordt verwacht, dat zij bij voorbaat instemmen met verkoop aan de gemeente van onroe- ren goed tegen een door een com missie van deskundigen vastgestelde prijs, als de gemeente dit goed voor de verwezenlijking van het uitbrei dingsplan nodig heeft. Hiertegen maken gedeputeerden be zwaar, omdat het voor belanghebben den moeilijk wordt een beroep op de schadevergoedingsverordening te doen als zij zich op deze wijze bij voorbaat vastleggen. Bovendien doet deze bepaling G.S. aan een verkapte onteigening denken. Dit is niet in overeenstemming met een verordening, welke vergoeding beoogt van onevenredig zware schade, voort vloeiende uit het treffen of verwezen lijken van stedebouwkundige maatre gelen. Deze bepaling is door de gemeente op genomen om te voorkomen, dat onno dig schadevergoeding betaald wordt. Aan de bezwaren van G.S. zal tegemoet gekomen worden door de belangheb bende medezeggenschap te geven in de benoeming van de commissie van des kundigen. Gedeputeerde Staten achten het wen selijk, dat de schadevergoedingsveror dening ook toegepast zal worden in ge val pachters schade lijden. Het college acht dit niet nodig, omdat de pachter beschermd wordt door de onteigenings wet als hij het verpachte goed ontrui men moet als gevolg van de tenuit voerlegging van een stedebouwkundi ge maatregel. Het college is van me ning, dat de pachter slechts bij ont ruiming schade lijdt. CHRISTELIJKE STAATKUNDE. De heer J. Eibergen, lid van de tweede kamer voor de Anti-revolutionaire par tij, heeft gisteravond, in gebouw Credo, gesproken over „Christelijke Staatkun de in deze tijd". Hij werd ingeleid door de heer J. Kenemans. De heer Eibergen sprak er zijn ver wondering over uit, dat zovelen de aanstaande verkiezingen beschouwen als een gebeurtenis, waarmee ze eigen lijk weinig te maken hebben, maar voor de anti-revolutionair is een taak weggelegd. Tevens moet hij er zich van bewust zijn, dat het een groot voorrecht is te mogen stemmen, nu velen miljoenen niet meer in de gelegenheid zijn de weg van hun geweten te volgen, omdat zij niet stemmen kunnen zoals zij willen. Daarom moet ieder, die dit voorrecht wel heeft, beseffen waar het bij de verkiezingen om gaat. Wij hadden enige kabinetten op brede basis, maar het was geen hechte basis en lang voor de fatale datum van 11 december was aan insiders bekend, dat er maar weinig behoefde te ge beuren of het kabinet zou vallen. En het is gevallen. Het teamwork en de samenhang in het laatste kabinet liet veel te wensen over en er waren telkens strubbelin gen. Voor een deel hebben de minder goede verkiezingsuitslagen voor de P.v.d.A. hierop een ongunstige invloed uitge oefend en toen korte tijd voor de elfde december de P.v.d.A. een V.V.D.-motie tegen de regering gericht achtte, leek het al scheef te gaan. Het merkwaardige hierbij was, dat niet minister Vondeling dit verklaarde maar een woordvoerder van de P.v.d.A. waarmee deze fractie en dus de gehele partij zich op de zetel van de regering zette. Het kabinet duikelde kort daarna toen het ging om de gelden voor één of voor twee jaar van bepaalde belasting voorstellen. Ogenschijnlijk een futili teit, maar de rechtse partijen konden zich niet veroorloven onder het jux van P.v.d.A. door te gaan. Nu de verkiezingen naderen staat de P.v.d.A. opvallend op de bres voor de arbeiders en de partijpropaganda ver klaart dat een goed sociaal en econo misch beleid slechts mogelijk is als de socialisten de overhand hebben. De A.R.-partij zou zoiets van zichzelf niet durven zeggen en wil zoiets ook niet zeggen. Zij wil niemand de schuld geven van de heersende werkloosheid, maar wil wel die partij een verwijt maken, die beweert, dat er geen werk loosheid zou zijn als zij voor het over grote deel de lakens zou mogen uit- delen. De A.R.-partij kan ook geen volledige garantie van de wieg tot het graf ge ven, want ons land is in zijn economi sche structuur bijzonder kwetsbaar om dat het nationale inkomen voor meer dan 40 °/o afhankelijk is van het bui tenland. De anti-revolutionairen willen ook geen eisen stellen, zoals de V.V.D., maar slechts met nadruk wensen. De V.V.D. heeft zich reeds bij voor baat gebonden door te verklaren, dat zij geen deel van de regering wil uit maken als de P.v.d.A. ministers in het kabinet heeft. Dit kan niet in het belang van het land zijn. En de chris telijke regering, die de A.R.-partij wenst, is wel in het belang van het land. Bij de strubbelingen voor de val van het kabinet is meermalen tot uiting ge komen, dat de P.v.d.A. graag alles wat niet tot de eigen partij hoort rechts noemt, maar de V.V.D., die aan de con fessie bij het samenstellen van de re gering en het regeren zelf geen aan dacht schenkt, kan om die redenen moeilijk rechts genoemd worden. De Christen weet, dat de overheid niet alleen bij de gratie Gods regeert, maar ook dienares Gods is. 't Is dan ook geheel in strijd met de orde als een lid van de volksvertegen woordiging de taak van de regering overneemt, zoals dat gebeurde door een fractielid van P.v.d.A. bij de V.V.D.- motie tegen minister Vondeling, die hem niet zinde. De overheid is nu eenmaal van geheel andere structuur dan de 2e kamer is. Regeren bij de gratie Gods betekent dan ook dat de ministers geen voor posten van de partij zijn. Zij zijn die naren van de Kroon en mogen zich als partijlid niet doen gelden. De overheid heeft op alle gebieden van het maatschappelijk terrein een taak, maar deze moet meer stimulerend dan dirigerend zijn. De bevolking moet In de komende raadsvergadering komt een voorstel van B. en W. ter tafel waardoor, wanneer dit voorstel wordt aangenomen, voortaan alleen nog maar mag worden gekampeerd op terreinen wanneer op hetzelfde terrein ook het huis van de kampeerder staat. De eigenaar van het huis alsmede zijn aan- en bloedverwanten tot in de derde graad zullen wel een tent mo gen opslaan, maar goede kennissen van U en familieleden in de vierde graad mogen dit, in verband met de openbare orde, niet meer. Nu zal dit u en mij een zorg zijn. Wan neer onze familie komt logeren wil len zij wel wat anders dan in ons achteruintje kamperen. Maar daar gaat het B. en W. niet om, al moet ik ook zeggen, dat dit voor stel de zoveelste aantasting van het recht van eigendom inhoudt. Omdat al meer gemeentelijke verorde ningen aan dit recht hebben geknaagd, zullen we er maar niet over vallen. Het voorstel is uiteraard niet gericht tegen u en mij met onze kleine ach tertuin, doch tegen de mensen, die over grote erven beschikken, dicht bij bos en hei, en zomers kampeerders tegen een billijke vergoeding gelegen heid geven hun tent neer te zetten. Ik kan er inkomen, dat B. en W. de „wilde kampeerderij" goed in de hand willen hebben en dus afdoende voor schriften opstellen. Het botte verbod echter, dat B. en W. met dit voorstel willen bereiken, acht ik zonder meer af te keuren. Ik zou er haast uit concluderen, dat zij zich niet bewust zijn hoezeer onze gemeente bij kampeerders in trek is en dat de trek naar buiten steeds groter wordt. O, ik weet wel, dat het soms in kam- peergelegenheden toegaat op een ma nier, die wij niet graag zien, maar het lijkt mij meer voor de hand te liggen, dat daar maatregelen tegen genomen worden. Geef de mensen, die zomers hun ter rein willen verhuren of zomerhuisjes hebben en daar een kleine bijverdien ste mee hebben, uiterst scherpe voor schriften die er niet om liegen, laat ze een waarborg storten, hou zo nodig vergunningen in of wat ook, maar kon dig geen „verbod" af zoals dit voor stel inhoudt. Eigenlijk zou het meer in de lijm der ontwikkeling liggen wanneer onze ge meente de kampeerders animeerde hier te komen. Geschikte terreinen daarvoor hebben we. O, ik weet wat u zeggen wil het kam peerterrein te Soestduinen. Maar daar moet u eens proberen een plaats te krijgen en verder nog, niet alle kam peerders zijn kuddedieren. Ik ben benieuwd tot welk besluit emze raad volgende week komt. H. OEKMAN. de vrijheid tot handelen gelaten wor den. Deze vrijheid dient nauw verbonden te zijn met verantwoordelijkheid en reeds voor de verkiezingen moet ieder zich van deze verantwoordelijkheid bewust zijn als hij een christelijke re gering wenst. Het Nederlandse volk moet weten waar het op 12 maart om gaat en de anti-revolutionair moet het zich tot taak rekenen dit duidelijk te maken. Dit is nog belangrijker dan de uitslag op 12 maart. Niet de vraag naar het aantal zetels moet nummer één staan, maar de we tenschap, dat men alles gedaan heeft om zeer velen duidelijk te maken waar het om gaat. Om een christelijke poli tiek met de Bijbel als basis. Deze christelijke politiek is een rechtvaardi ge politiek, die in de eerste plaats ge richt Is op de belangen van de zwak ken, of dit nu weduwen, wezen, kleine zelfstandigen of anderen zijn. Deze poli tiek kan niet anders dan rechtvaardig zijn. want uitgangspunt is datgene wat de Bijbel ons leert. ZONDAGSDIENST ARTSEN EN APOTHEKEN. Dit weekeinde wordt de zondagsdienst waargenomen door dokter H. G. Ru- pert, Burg. Grothestraat 49, tel. 2388 en dokter G. van Beurden, Steenhoff- straat 12, tel. 2667. Geopend is apotheek „Soestdijk", Tan Weedestraat.

Historische kranten - Archief Eemland

Soester Courant | 1959 | | pagina 1