TWEEDE ACTE IN
GENÈVE,
70 JAAR K.N.V.B.
SOEST.
IN DE HOEK.
BRANDWEER TE LEF. 3 3 3 3
VRIJDAG, 17 JULI 1959.
37e JAARGANG NO. 54.
Abonn. p. kwart, 2.10 - per post 2.25
Verschijnt iedere dinsdag en vrijdag.
UITGAVEDRUKKERIJ SMIT SOESTDIJK BUREAU VOOR REDAKTIE EN ADMINISTRATIEVAN WEEDESTRAAT 29A, SOESTDIJK TELEFOON 2566 POSTGIRO 126156
Maandag hebben de ministers van de
V.S., de Sotvjet-Unie, Engeland en
Frankrijk, in gezelschap van hun mee
pratende collega's uit oost- en west-
Duistland, het overleg hervat, dat drie
weken was afgebroken om elkaar
gelegenheid te geven, op adem te ko
men en, om nu eens nauwkeurig te
onderzoeken, hoe ver men van elkaar
afstond.
Het is gebleken, dat de verschillen niet
zo groot waren dat men niet tot een
voorlopig compromis kop komen. De
Russen willen de bezetting van Berlijn
opheffen en oost-Berlijji ten geschenke
geven aan de Oostduitse republiek. Wat
moet er dan met west-Berlijn gebeu
ren In de eerste plaats zou dan niet
meer de Sowjet-Unie maar de Oost
duitse regering controle uitoefenen op
het militaire verkeer (het burgerlijke
transport inspecteren zij reeds) dat door
hun land naar en van west-Berlijn
gaat. Verder verlangen de Russen, dat
west-Berlijn een vrije en onafhanke
lijke „staat" zal worden, waarvan de
zelfstandigheid zou worden gegaran
deerd door de vroegere bezetters en de
twee Duitse republieken. Bovendien zou
dat westelijke stadsdeel militair ont
wapend en politiek geneutraliseerd moe
ten worden. Dat was de maximum
vraagprijs, die het westen natuurlijk
niet betaalde.
Voorlopig akkoord
Maar in de zes weken, dat men in Ge-
nève heeft gepraat, heeft zich een voor
lopige regeling afgetekend. De Russen
zouden nog niet het oosten van Berlijn
overdragen aan de Oostduitse republiek,
maar wel aan deze staat de controle
geven over het verkeer. Goed, zei het
westen, maar dan onder de garantie
van de vier bezetters. Bovendien zou
west-Berlijn nog wel beheerd blijven
door de westelijke geallieerden, maar
met een symbolische troepenmacht,
zonder kernwapens. Verder zou men
van beide kanten een einde maken
aan de spionnage. In westelijke sector
zou men geen ondermijnende activi
teit meer voeren tegen de Oostduitse
republiek.
Men heeft west-Berlijn wel eens „een
goedkope atoombom" genoemd, „die de
Oostduitse staat moest laten springen".
Van dat voornemen zou men afzien.
Natuurlijk namen de Russen die con
cessies gaarne aan. Maar zij eisten
meer een belofte dat de status van
west-Berlijn in de toekomst zou wor
den veranderd. „Daarover willen we
wel praten" zei het westen, „maar zon
der termijn te stellen. En dan er over
spreken in verband -met herstel der
Duitse eenheid. Komt die, dan is het
vraagstuk van Berlijn meteen opgelost.
Komt die niet, dan blijft west-Berlijn
door het westen bezet tot St. Juttemis".
Over Duitse eenheid.
Nu is het duidelijk dat de Sowjet-Unie
niets wil weten van herstel der Duit
se eenheid. Het wil oost-Duitsland er
kend zien als een soevereine staat, en
heeft op dit punt al het een en ander
bereikt. Zo zit de Oostduitse delegatie
in Genève, met dezelfde rechten als
de Westduitse. Moskou handhaaft ech
ter ook de stelling, dat de hereniging
een zaak is van de Duitsers zelf en zei
dus „Goed, laten wij dan een gemeng
de Duitse commissie vormen, met een
gelijk aantal leden en stemmen van
beide kanten, en laten de Duitsers dan
zelf proberen, of zij het eens kunnen
worden".
Nu is daar eigenlijk geen bezwaar te
gen. Maar de Westduitsers eisen dat zij
twee en een half maal zoveel leden krij
gen als de communisten van Oost-Ber-
lijn. Bovendien voelen zij er eigenlijk
niets voor, met die Oostduitsers te
spreken. En zij hebben bescheiden ge
zegd, dat de Grote Vier allereerst ver
antwoordelijk waren voor het herstel
van de eenheid.
Op dit punt was nog geen eenstemmig
heid bereikt. En het ging er dus om,
of de kwestie van de eenheid voor
lopig in de ijskast zou worden gestopt
van een commissie, die natuurlijk tot
geen enkel resultaat komt, want de
leiders van oost en west kunnen el
kaar wel verslinden.
En wat, als die commissie machteloos
blijkt Dan wil het westen in elk ge
val, dat de Grote Vier weer het heft
in handen nemen, maar met volledige
erkenning van de westelijke rechten
in Berlijn, en zonder dat een tijdsgrens
wordt vastgesteld. Wordt dit voorstel
aanvaard, dan verandert er dus niet
veel, behalve dan dat de Oostduitse re
gering min of meer erkend is als ge-
spreks-partner en mee mag controleren
wat het westelijk verkeer over haar
grondgebied betreft.
Naar topconferentie
Komt men intussen tot dit resultaat,
dan zou een topconferentie mogelijk
zijn geworden. Dan zouden Eisenhouwer
en Chroesjtsjow elkaar ontmoeten, wel
licht in de Verenigde Staten. Men ge
looft dat de Russische premier daar
erg op gesteld is en dat daarom in Ge
nève wel een compromis valt te berei
ken, althans voorlopig.
Wat zou een topconferentie kunnen be
reiken Niet veel, maar wel dat men
evenals bij de ontmoeting van 1955 zal
beloven, geen geweld te gebruiken om
geschillen op te lossen. Dat is ieder
trouwens al verplicht op grond van
het Handvest van de Ver. Naties. Doch
het zou niet kwaad zijn, dat nog eens
te bevestigen. Een oorlog zou alle deel
nemende partijen zo teisteren, dat men
van een overwinnaar niet meer zou
kunnen spreken. Wel heeft Chroesjtsjow
tot de Amerikaanse politicus en diplo
maat Harriman gezegd, dat dan de
Sowjet-Unie toch zou overwinnen, en
bits gezegd „Als u een oorlog wilt
kunt u hem krijgen", maar Harriman
zelf heeft er bij verteld dat dit een
uitval was, die afweek van de lijn
van het gesprek. Hij was overtuigd,
dat Chroesjtsjow even bang is van oor
log als iedereen.
Waarover zou men op een „top" verder
kunnen praten Over een veiligheids
stelsel in midden-Europa, met een
„uitgedunde zone" waarin Berlijn zou
liggen, dus over bespreking van de be
wapening. En over het staken van
kernproeven. Zou men een klein stapje
op deze weg vorderen, dan zou dat
al heel veel zijn. Men kan nog wel
veel meer overhoop halen, maar daar
over zeker niet tot enig akkoord ko
men.
in
Eindelijk was het dan zover en op
30 april 1905 werd de eerste officiële
interlandwedstrijd gespeeld tegen Bel
gië. Beeuwkes stond natuurlijk in het
doel en een groot deel van de toe
schouwers was voor hem gekomen.
Van deze robuuste keeper werd im
mers verteld dat hij de bal kon bio
logeren. Velen hadden gezien hoe hij
eens gepasseerd was, de bal nakeek,
die tergend langzaam langs de doel
paal zijn heiligdom zou binnenrollen en
die bal schrok zo van zijn woeste blik,
dat hij met een hups sprongetje de an
dere kant opging en net buiten het
doel rolde. Wie het niet geloven wou
werd uitgenodigd een vuistgevecht te
beginnen, dus verstandige lieden, die
voorzichtig veronderstelden dat er wel
eens een oneffenheid in het terrein ge
zeten kon hebben, kregen geen kans.
Beeuwkes was een wonderkeeper en
daarmee uit.
Er hadden reeds eerder ontmoetingen
plaats gevonden tegen Belgische ploe
gen en die werden alle in Antwerpen
gespeeld. Daar woonde een meneer
v. d. Abeele, die graag een beker be
schikbaar stelde en in ons land was
Kees van Hasselt actief genoeg om
steeds weer een elftal samen te stel
len.
In 1901 werd met 0-8 verloren van de
Antwerpse ploeg, in 1902 met 0-1, in
1903 met 1-2 en in 1904 met 4-6. Deze
nederlagen waren aan eigen schuld te
wijten, want de Belgen vatten deze
ontmoetingen veel serieuzer op dan de
Nederlanders. Toch schrok men wel
wat na die eerste 8-0 nederlaag en de
ploegen die Kees van Hasselt voortaan
samenstelde werden sterker. De bron
zen beker van de heer v. d. Abeele, die
populairweg „het bronzen dingetje" ge
noemd werd, kwam echter niet naar
ons land.
De Nederlanders speelden op die dertig
ste april 1905 te Antwerpen in witte
shrits met een rood-wit-blauw lint.
Het veld van Beerschot was als strijd
perk uitgekozen en het bleek veel be
ter dan men bij ons gewend was. Daar
werden vaak koeien een half uur voor
de wedstrijd de wei uitgejaagd om de
spelers kans te bieden hun krachten
te meten. Beeuwkes had dus veel
minder hulp van het terrein voor zijn
biologische kwaliteiten dan op de Hol
landse velden. Hij had ze echter ook
niet nodig, want het backstel P. C. Stol
en B. Slom was uitstekend. Spil stond
Bok de Korver en voetbalhaters maak
ten hem vaak tot hun mikpunt. Ze
schreven dan over die 22 waardeloze
jongens, die hard achter een bal aan
renden om die gek genoeg weer weg
te trappen en langs de lijn stonden de
halve garen, die deze a-socialen aan
vuurden met kreten als „hup bok,
hup Geit." of wat ze maar wisten te
verzinnen.
Dat hele stel dwazen zou opgroeien
voor galg en rad -m ze zouden elkaar
spoedig in Veenhuizen treffen. De
Korver is daar echter nooit gekomen,
want hij was jarenlang referendaris bij
de gemeente Rotterdam. Hij stierf en
kele jaren geleden en is steeds geëerd
als een van de meest faire sportslui
die ons land ooit gehad heeft.
Naast D'e Korver stonden Gleenewin-
kel-Kamperdijk van H.B.S. en Dolf
Kessler van H.V.V. Deze Kessler was
de eerste van de vier, die in het Ne
derlandselftal zouden spelen. Op de
burgelijke stand stond hij als G. A. in
geschreven. Ook hij verviel niet tot
landloperij, maar werd als ingenieur
directeur van de hoogovens te Velsen.
Wat dat betreft waren de carrières
van de eerste interlandvoetballers op
zienbarender dan van hun sportbroe-
ders uit latere jaren, die altijd erg
verzot waren op sigarenwinkels en
café's en in dit verlangen meestal door
hun clubs gesteund werden.
Dolf Kessler speelde tweemaal in het
Nederlands elftal. Ook hij is overle
den. Reeds in 1943 overleed zijn neef
Dé Kessler, de beroemdste van het vier
tal, die in 1909 in het Nederlands elf
tal debuteerde en tot 1922 als voor
hoedespeler 21 maal in het elftal uit
kwam. Hij was op iedere plaats in de
voorhoede bruikbaar.
Dé Kessler was bi iten het voetbalveld
dr J. H. H. Kessler en zijn broer mr
dr H. A. J. Kessler, in de wandeling
Tonny genoemd, kwam voor wereldoor
log 1, 3 x voor ons land uit. Tenslotte
was er neef Boelie Kessler, die kort
na de wereldoorlog negenmaal de oran
jetrui droeg.
De voorhoede werd gevormd door
Boomsma (Sparta), Dirk Lotsy, die eigen
lijk op de spilplaats hoorde, maar daar
stond De Korver en pas 7 jaar later,
in 1912, mocht Lotsy deze plaats enke
le malen innemen omdat De Korver
geblesseerd was.
Tussen 1905 en 1912 werd hij niet ge
kozen en in totaal speelde hij tienmaal
mee. Eerst als rechtsbinnen en later
op de rechtshalf-plaats, omdat hij met
zijn goede spel toch niet tot de hoogte
van De Korver kon reiken. Middenvoor
was De Neve van Velocitas, linksbin
nen Lutjens, eveneens van Velocitas en
linksbuiten De Vos van D.F.C.
Het werd een triomfale wedstrijd voor
Nederland. De twee cadetten Lutjens
en de Neve schoten op het doel van
Thornton dat het een lieve lust was
en viermaal werd deze Belg met zijn
on-Belgische naam gepasseerd.
In vijf minuten werden drie doelpun
ten gemaakt en dat was dus het eerste
Hollandse kwartiertje, dat beroemde
korte moment van laaiend enthousias
me, dat een dertigtal jaren later sterke
ploegen zouden doen sneuvelen tegen
ons nationale elftal.
Toen echter scheidsrechter König voor
de laatste maal in deze eerste officië
le interlandwedstrijd floot, was het 1-1,
en toch werd het een 4-1-overwinning,
want er werd verlengd. Enkele minuten
later was het gebeurd met de Belgen
en de voorzitter van Beerschot, Paul
Havenith, huilde. Daar waren wel wat
krokodillen-tranen bij, want om de
spanning te kunnen doorstaan van deze
verlenging had hij enkele stevige bor
rels gepakt en dan kan zoiets gebeu
ren.
SCHOOLREISJE INSINGERSCHOOL.
De laagste klassen van de Insinger-
school hebben hun jaarlijks uitstapje
weer gemaakt. Doel van de tocht was
deze keer Harderwijk.
Na de prestaties van de zeehonden te
hebben bewonderd, kwamen de prach
tige speeltuin en het strand aan de
beurt. Veel te gauw moesten de kle
ren weer aan, maar het werd tijd om
een boottochtje te gaan maken, wat
ook al weer goed in de smaak viel.
Hetzelfde kan gezegd worden van de
traktatie waarmee het bezoek aan
Harderwijk werd besloten.
Natuurlijk zochten de hoogste klassen
het iets verderop, namelijk in Arnhem
en omgeving. In Oosterbeek werd eerst
het Engelse parachutistenkerkhof be
zocht, waarna het jeugdige gezelschap
om 10 uur arriveerde bij het Openlucht
museum. De vele oude gebouwen met
gevarieerde inrichting en inventaris
kregen grote bewondering, evenals de
historische rijtuigen. In het Burgers
Dierenpark viel eveneens veel te zien,
hoewel de meeste dieren door de warm
te niet erg actief waren. Na een rond-
ritje met de bus werd een boottochtje
gemaakt naar de Westerbouwing, waar
het, ondanks de vele wespen, altijd
heerlijk toeven is.
De laatste pleisterplaats was de speel
tuin bij de Pyramide. Schommels, glij
banen, wippen en niet te vergeten de
autobaan deden de tijd omvliegen.
Behoudens een klein ongelukje is ook
dit uitstapje uitstekend verlopen.
TENTOONSTELLING EN
MODESHOW R.K. V.G.L.O.
De vrouw van nu, die voor de oorlog
een meisje was, moet wel veel gemist
hebben van alles wat meisjes nu mogen
doen als ze op een school voor voort
gezet lager onderwijs zijn.
Wie de tentoonstelling en de mode
show van de meisjes, die op de St.
Elisabethschool voor v.g.l.o. aan de
Steenhoffstraat gaan, gezien heeft, is
daar wel van overtuigd.
Vroeger werd alles voorgekauwd om
dat je nu eenmaal een kind was, nu is
het vrijheid blijheid in de juiste zin en
de kinderen mogen hun fantasie laten
werken zoveel ze willen. De onderwij
zeres of de zuster zorgt er dan wel voor
dat deze fantasie niet met het kind
op hol slaat. Zelf denken, zelf uitvin
den en zelf doen, met de leerkrachten
slechts als hulpvaardigen, die advise
ren en de helpende hand bieden wan
neer dit nodig is.
„Alles voor de Kleine" stond er met
grote letters boven een afdeling waar
de kinderkleertjes te zien waren, die
in de drie klassen vervaardigd waren.
Van speelbroekjes, door de meisjes uit
de eerste klas, tot complete manteltjes,
vervaardigd door de derdejaars. Na
tuurlijk werden de baby's niet vergeten
en een prachtige wieg stond te pronken.
Een grote verscheidenheid van artike
len in handenarbeid vervaardigd, ket
tingen van velerlei soorten pitten, mut
sen, toilettasjes, serveerblaadjes, kin
derspeelgoed. Breiwerk door de enke
ling vervaardigd maar ook leuke wand
kleden in groepsarbeid gemaakt. Zeer
degelijke toekomstige huisvrouwen
maakten van oud nieuw en het volle
dig nieuwe werd getoond tijdens de
show, waaraan de meisjes met trots
deelnamen. Strandjurkjes, pyama's,
manteltjes, maar ook kleding voor klei
ne zusjes en broertjes.
Een aparte afdeling was gewijd aan
het Algemeen Vormend Onderwijs.
Met ijver waren vele onderwerpen be
studeerd en in keurige schriften met
vele illustraties waren hierover lange
verhandelingen gehouden. Niet alleen
over de P.T.T., Godsdienst, muziekin
strumenten, glasblazen, het Koninklijk
Huis en voedingsleer, maar ook het
dagelijks leven en de eigen omgeving.
„Wij noemen hem Alex" was de leuke
titel van een geïllustreerd verhaal, dat
handelde over het kleine broertje, dat
pas door de ooievaar gebracht was.
D'e muziek wordt behandeld om de
meisjes reeds vroeg te leren dat er
meer is dan Max van Praag en The
Ramblers, maar babyverzorging en
kleuterverzorging wordt eveneens van
heel groot belang geacht, zodat er heel
veel te zien was wat vooral de ouders
van de kinderen belang inboezemde.
Zij kwamen dan ook met velen om te
zien wat hun kinderen presteren. En
dat was niet weinig.
POLITIE VOLLEYBAL.
Het volleybalteam van de Soester poli
tie heeft deelgenomen aan een tournooi
in Baarn, dat gewonnen werd door
Alphen aan de Rijn. Tweede werd Gro
ningen, drie, vier en vijf Den Haag,
Voorburg en Soest met hetzelfde aan
tal punten. De uitslagen van de ver
schillende wedstrijden beslisten dat
Soest op de vijfde plaats kwam.
BRAND.
Een 73-jarige bewoner van de Korte
Hartweg heeft zich zeer kordaat gehou
den toen er brand in het perceel naast
hem uitbrak. Daar was de vlam in de
pan geslagen en de keuken ging in
brand. De buurman bluste met emmers
water en er was maar weinig brand
schade aan gordijnen, deuren, schoor-
De nieuwe regering heeft de eerste aan
val, welke van vele kanten kwam, door
staan.
De huurverhoging wordt uitgesteld van
1 januari tot 1 april 1960 en blijft be
perkt tot 20 o/a en een deel van de
verhoging van de melkprijs wordt
eveneens verschoven tot 1 april.
Op 1 januari wordt de melk 2 cent
duurder en op 1 april nogeens 2 cent.
Ik verwachtte niet dat de regering over
haar plannen zou struikelen, maar
ik juich toch toe dat er een compromis
is gekomen tussen de regering en de
kamer.
Een nieuweling moet nu eenmaal de
kans krijgen zich in te werken en ze
ker een ministerie dat moet optreden
na een regeringsperiode van 12 jaar,
waarin wij van de wieg tot het graf
verzorgd werden.
Wij hebben dit allemaal prachtig ge
vonden, maar de regeringswagen is
vooral hierdoor toch wel tamelijk ver
uit het goede spoor gebracht. Ik
vind dat De Quay en zijn mannen, die
na al het geharrewar bij de vorming
van het kabinet, bereid werden ge
vonden de wagen weer in het goede
spoor te trekken, de kans moeten heb
ben waar te maken wat ze beloofden.
Het zal een beetje vreemd zijn een re
gering te hebben die zelf regeert en
niet zoveel kijkt naar S.E.R. of vak
bonden, maar misschien dat we met
deze regering weer op een niveau ko
men waar we vanaf zijn geraakt, door
dat we tegenover onze grote collega's
te veel de houding aannamen „mag ik
alstublieft ook meedoen".
We stonden te dringen om bij Eurozus
en Eurozo vooral maar de eerste te zijn
om te tekenen, terwijl anderen lekker
tjes de kat uit de boom keken.
Berouw komt altijd na de zon
de, zoals ook nu weer blijkt, nu andere
landen een vrijhandelsblok vormen en
we ons flink in de boot genomen voe
len.
Heus, ik heb het gevoel, dat deze
ploeg ministers in zaken, waarin 't wel
en wee van alle bevolkingsgroepen af
hangt, een meer Nederlandse koers gaat
varen.
De zaken waar op het ogenblik in de
Kamer al het gekissebis om gaat, als
huurverhoging, vrije loonvorming, melk-
subsidie enz. is daarbij van onderge
schikt belang, al interesseert het ons
natuurlijk zeer.
H. OEKMAN.
steen en muren. De brandweer hoefde
niets meer te doen. Snel blussen was
vooral belangrijk omdat er 6 dames
in huis waren, die net zaten te eten.
VIERDAAGSE.
De heren D'e Raadt, v. d. Meulen, Le-
clerq, Douma en Koster zullen deelne
men aan de vierdaagse in Nijmegen.
VERKOOP VAN HUIS.
Door notaris M. van Veeren is publiek
verkocht de villa met garage Rem-
brandtlaan 2. Het werd ingezet door
de heer G. H. Kersten op 19400,- doch
koper werd de heer C. de Jong voor
20.000,—.
Ook het huis Nieuweweg 107 zou ver
kocht worden, maar dit was reeds on
derhands gebeurd.
PECH GEHAD.
Een jongeman werd ervan verdacht
dat hij een horloge gestolen had. Zijn
kamer werd onderzocht en men vond
onderdelen, die hij bij een Soester rij
wielhandel ontvreemd had toen hij daar
werkte.
VAND AALTJES.
Jongens zijn aan het slopen geweest
in een leegstaande villa op de Vosse-
veldlaan. De politie heeft ramen en
deuren nu goed gesloten, zodat ze niet
meer naar binnen kunnen.
GESLAAGD.
Voor het diploma v.g.l.o. slaagden de
volgende leerlingen van de St. Eliza-
bethschool aan de SteenhoffstraatJo
ke Koppen, Marijke Epskamp, Kay
Borghuis, Joke v. d. Berg (met lof),
Loes Tebbens en Thea van Doorn.
Voor het diploma costumière slaagden
de volgende leerlingen van dezelfde
schoolLida Kok, Trees Rietveld, Ria
Hilhorst, Bep Spijker en Riet Hilhorst.
