De laatste inboorlingen
van Australië.
C. A. P.
Smit s Leesbibliotheek
SCHOENTJES
Schoenhandel W. Kooman
TWEEDE BLAD
Uw motor is
niet oliedom...
l¥ioiiïIoil
GARAGE STAM
UW JUISTE ADRES
DE KLEUR
6
woordelijke
,voor
steeds goed advies!
Laren - Veldweg 1 - tel. 3025
Soest - Merelweg 10 - tel. 3258
S:TEENH0FFSTP/5;3 TEi :-2842 'S0E^5t
1 verven,-persen, stoppage,
repareren van Uw kleding;
Hilversum - Langestraat 99.tel. 8889
Amerika heeft zijn Indianen, Groenland
zijn Eskimo's en Afrika zijn lichtge
kleurde en blauwogige inboorlingen -
minderheden, met uitsterven bedreig
de volkeren, die eens machtig waren,
die evenwel in de loop der geschiede
nis voor machtiger indringers moesten
wijken.
Ook Australië heeft zijn inboorlingen,
de zogenaamde „Blackfellows", men
sen van klein gestalte, met een donke
re huid en kroeshaar. Hun aantal wordt
geschat op 47.000.
De „Blackfellows" zijn tegenwoordig
het voorwerp van een groot opgezet
sociaal experiment, dat in de hele we
reld uniek mag worden genoemd. Zij,
die thans nog ten dele op de cultuur-
trede van het stenen tijdperk staan,
moeten geciviliseerd en tegen het uit
sterven behoed worden.
Einddoel van dat koene project is de
inschakeling van de oorspronkelijke
Australische bewoners in de huidige
maatschappij.
Toen in het jaar 1788 aan de Austra
lisch oostkust voor het eerst de Brit-
geringste bevangenheid. Hun vaders
hadden in de televisie nog iets boven
aards gezien, zij daarentegen zagen er
nauwelijks iets bijzonders in.
In Australië spelen in de avonturenro
mans de „blacktracker" ongeveer de
zelfde rol als de Indiaanse spoorzoekers
in vele wild-west geschiedenissen in
Amerika. De blacktracker zijn inlandse
leden van de Australische politie. Zon
der hen zouden de politieautoriteiten
Steenhof f straat 15 A - Tel. 2761
DE OUDSTE bibliotheek met de
MEESTE NIEUWE boeken.
se vlag werd gehesen, leefden op het
Australisch continent minstens een
300.000 inboorlingen. Zij waren noma
den en hadden niet eens tenten.
Noch landbouw, noch veeteelt waren
hun bekend. Ze jaagden met de boe
merang en de speer, zochten in het
Voor de „blacktracker" - zo heten de
inboorlingen, werkzaam bij de Austra
lische politie - is het primitieve leven
nog slechts herinnering.
wild groeiende vruchten en stelden
vallen op. Zorgen voor kleding kenden
ze niet en de weinige voorwerpen, die
ze op hun tochten meenamen, waren
hun hele bezit.
Hun leven speelde zich af binnen het
raam van hun kleine stamgroepen, die
hun eigen religie en wetten hadden.
Onder zulke voorwaarden moest het
kontakt met de westelijke beschaving
voor hen als een schok werken.
Zij konden de blanken niet verstaan
en die op hun beurt gaven zich geen
enkele moeite van de zwarten notitie
te nemen. Weliswaar trokken de „Black
fellows" zich, zo goed ze konden, voor
de indringers terug, maar toen de kolo
nisatie van het continent steeds gro
tere vorderingen maakte, kon het kon-
takt niet langer uitblijven.
Uit op zichzelf onschuldige misverstan
den aan beiden kanten ontwikkelden
zich gewapende incidenten. Het kwam
tot strafexpedities en bloedbaden.
Voor een verdere decimering van de
Australische negers zorgden de ziekten.
fn rotsholen en primitieve loofhutten huisden de inboorlingen van Australië
in hun reservaten nog slechts enkele jaren geleden. Speren waren nog
hun wapens.
Voordat de inboorlingen enige kans
hadden lichamelijk weerstand tegen die
ziekten te kweken stierven ze bij dui
zenden.
Afgezien van het feit, dat enige re
servaten ingericht werden - het eerste
in 1892 - deed de Australische regering
lange tijd niets wezenlijks voor de
„Blackfellows".
Intussen is de instelling ten opzichte
van inboorlingen veranderd. De schei
ding is volgens de regering niet het
juiste middel voor de oplossing van het
inboorlingenvraagstuk. Heel eenvoudig
gesproken de Australische negers moe
ten, opdat ze kunnen blijven leven,
zich aan de meerderheid aanpassen.
„Ze kunnen niet", zei een der verant-
altijd
een leven in het ghetto" leiden. Wij
hebben in Amerika gezien, waar dat
heenvoert. Wij willen, dat onze „black
fellows" volwaardige burgers worden,
die hun vaste plaats in het leven van
het land hebben. Wij geven heel eer
lijk toe, dat wij in het verleden veel
fouten gemaakt hebben, maar het is
nog niet te laat".
D'e meeste der Australische inboorlin
gen wonen in het noordelijk territorium.
Om die reden concentreert zich ook
de arbeid voor het nieuwe assimilatie-
Deze oude „blackfellow" kan zich een
leven in de beschaafde wereld niet
voorstellen.
project op dat deel van het land.
De hindernissen, waartegenover de
blanke beschermers zich zien gesteld,
zijn ongewoon groot. De negers evenwel
doen langzaam de eerste schreden in
een wonderland, in een wereld, die zij
tot nu toe niet verstaan. Zij moeten
hun loofhutten met de versleten matten
- waarop zij slapen - voor stenen hui
zen ruilen, waarin zulke zeldzame din
gen te vinden zijn zoals bedden, elec-
trisch licht en ramen, alsmede die zeld
zame kastjes waaruit stemmen van
aardgeesten klinken - en papier, dat
geld is.
Voor de ouderen zijn dat dingen, die
vrijwel machteloos zijn.
Verdwijnt ergens een kind, dan nemen
de zwarte spoorzoekers de ról van
speurhonden over.
Zou een patrouille een woestijngebied
doorkruisen, waarin noch bronnen, noch
j beken zouden zijn, dan vindt de „black-
tracker" altijd nog water.
I Gelooft een gevluchte gevangene of
moordenaar zich aan de gerechtigheid
te kunnen onttrekken door de einde
loze verten van Autralië in te vluch
ten, dan heeft hij, zodra de „black
tracker" hem op het spoor is, geen
enkele kans meer te ontkomen.
Australiës belangrijkste tak van de eco
nomie is de veeteelt. Goede herders
zijn schaars. Daarom heeft de Austra
lische regering ook enkele farms ge
bouwd, wier voornaamste opgaaf het is
de Australische negers tot goede her
ders op te leiden.
VAN DE SOESTER COURANT
VAN VRIJDAG 25 SEPTEMBER 1959.
ren. Aan het eind moet de kandidaat
zich in aanwezigheid en onder de kri
tische ogen van de stam laten exa
mineren.
Komt hij door de vele proeven, dan
is zijn plaats nog lang niet zeker. De
stamleden letten er wel goed op, of
zijn vaardigheden van blijvende aard
zijn.
De grote medicijnmannen in Australië
worden steeds zeldzamer. Binnen en
kele generaties zullen ze uitsterven
want de in moderne scholen opgevoede
jeugd zal voor de oude overleveringen
niets meer over hebben en medicijn
mannen, waaraan niemand meer ge
looft, hebben geen bestaansrecht.
het leven vreselijk gecompliceerd ma
ken, zodat ze nauwelijks weten, hoe
zij alles, wat zij lerin, moeten verwer
ken, maar de jeugd past zich verrassend
snel aan.
Elk jaar tijdens de zomervakantie wor
den Australische inboorlingenkinderen,
die op school bijzonder goede cijfers
hebben behaald, naar Sydney uitge-
hij weet dat hij
gesmeerd loopt
met
Geef hem een nieuwe
cartervulling Moblloil
Special bij
Nieuwerhoekplein 1
Soestdijk - Telefoon 2850
School in een der nieuwste nederzettingen in het noordelijke territorum in
de buurt van Darwin. De inlandse kinderen wennen verrassend snel aan
het gewone leven en onderwijs.
nodigd. Voor hen is de reis naar die
grote stad een belevenis.
Voor de blanke pleegouders - de kin
deren wonen bij families, die zich voor
deze actie van goede wil beschikbaar
hebben gesteld - is de belevenis niet min
der groot, want wat stelt men zich in
het algemeen van de „blackfellows"
voor
Halfwilden of wilden. Des te verbaasder
waren de meeste pleegouders dat de
kinderen zich bijna alleen door de huids
kleur van hun eigen spruiten onder
scheidden. De inlandse meisjes, waar-
van niet weinigen zelfs voor onze be-
grippen knap zijn, hadden dezelfde
interesse als hun blanke zusjes, en de
jongens, wier gezichten dikwijls fasci
nerend zijn, stelden in technische dingen
niet minder belang dan hun blanke
broeders.
De kinderen werden voor de televisie
camera gezet, maar ze toonden niet de
Dit meisje bezoekt regelmatig de
nieuwgebouwde school. Tijdens een be
zoek aan Sydney toonde zij noch voor
haar leeftijdgenootjes, noch voor auto's
of televisiecamera's enige vrees of
schuwheid.
De burgerrechten van de zwarten wa
ren tot voor enige tijd helemaal niet
vanzelfsprekend. Een nieuwe wetgeving
gaat er vanuit, dat het Australische
burgerschap niet alleen een grondrecht
voor de blanke Australiër is, maar ook
voor de inboorling.
De herkomst van de „Blackfellows"
wordt door een sluier van geheimzin
nigheid omgeven. De negers van Aus
tralië onderscheiden zich wezenlijk van
die van Afrika. Vele wetenschapsmen
sen hellen naar de mening over, dat
hun voorvaders duizenden jaren gele
den in het zuiden van India woonden,
waar ze later door andere volkeren
verdreven werden en naar Ceylon, als
mede naar Malakka uitweken. Van
daaruit schijnen zij in kleinere groepen
verder naar Australië te zijn getrokken.
Wanneer en hoe dat geschiedde, weet
niemand.
Met een blik op de toekomstplannen
is de school wel het belangrijkste ge
bouw van het dorp. Twee onderwijzers
onderrichten de 32 jongens en 29 meis
jes. Volgt men het onderwijs met ge
sloten ogen, dan zou men haast menen
voor de juiste OLIEHAARD of
KACHEL - KOLENHAARD of
KACHEL - WASMACHINE -
CENTRIFUGE enz. is
Kerkstraat 28 Telefoon 2704
HANDBAL B.D.C.
De tweede competitiedag is een goede
dag geweest voor B.D.C.
Dames 1 was op bezoek bij Fidelitas in
Amersfoort en de Soester speelsters
wonnen met 2-1. Het was wel een
bescheiden overwinning, maar B.D.C.
speelde door ziekte met 2 invalsters.
B.D.C. 2 ging naar Blaricum en had
daar pech want enkele meisjes moch
ten niet spelen omdat ze te jong zijn
voor het tweede, zodat met een acht
tal een 0-4-nederlaag geleden werd,
wat zeker niet slecht is als men drie
spelers mist.
De juniores en de heren gingen naar
H.H.C. De meisjes wonnen daar over
tuigend met 10-5 en namen daarmee
wraak op de nederlaag van de vorige
week.
Heren 1 speelde tegen de kampioen van
het vorig jaar en verloor met 1-5. Het
ene tegenpunt is waardevol als men
bedenkt dat er gespeeld werd tegen
spelers die al vele jaren spelen, terwijl
er bij B.D.C. spelers zijn die het pas
enkele dagen doen.
Aspiranten 1 speelde gelijk tegen Lim-
vio (1-1). De Soester meisjes hebben
het Limvio-elftal onderschat en dat is
niet verstandig, want er zijn plannen
om het kampioenschap te behalen.
Aspiranten 2 klopte S.D.O. 2 in Bus-
I sum met 3-2 en het ziet er naar uit,
dat dit team ook kampioensallures
heeft.
Aspiranten 3 zette de zegetocht voort
en klopte Fidelitas in Amersfoort met
7-3, terwijl het vierde aspirantenteam
thuis met 4-1 van Achteveld won.
Van de acht elftallen, die B.D.C. in het
veld bracht, leden er maar 2 'n neder
laag.
Uit 2 speeldagen heeft dames 1 3 pun
ten, dames 2 behaalde 1 punt, de ju
niores 2 en de heren 0. Drie aspiran
ten-teams behaalden respectievelijk 3,
3 en 4 punten.
Het programmma voor zondag is
B.D.C. 1—H.H.C., 12 uur.
B.D.C. 2—B.H.C., 12.50 uur.
B.D.C.-junioresA.A.V., 3 uur.
B.D.C.-herenS.D.O., 1.45 uur.
S.D.O.aspiranten 1, 3.30 uur.
E.M.M.aspiranten 2, 1 uur.
L.V.V.aspiranten 3, 12.50 uur.
Fidelitasaspiranten 4, 12.30 uur.
in een Europese school te zijn. Men
twijfelt er geen ogenblik aan, dat de
scholieren, als ze eenmaal volwassen
zijn, zich in de beschaafde wereld zonder
de geringste moeilijkheden zullen thuis-
voelen.
Volgens het geloof van de Australische
bosnegers zijn de belangrijkste medi
cijnmannen onsterfelijk. De aardse dood
betekent voor hen slechts het overgaan
in een andere gestalte.
Medicijnman worden is in Australië niet
gemakkelijk. Wie zich daartoe geroepen
voelt en gelooft een bovenaardse bele
ving te hebben gehad, wendt zich tot
een oude medicijnman van zijn stam.
Die beslist dan, of hij hem als leerling
aanneemt en hem in de riten zal in
wijden. Deze opleiding kan jaren du-
is zo belangrijk. De modieuze
die wij U nu kunnen tonen, heb
ben wij in de nieuwste mode
kleuren.
TORENSTRAAT 5 - TELEFOON 3473
BALLET-VERENIGING SOEST.
Sinds enkele jaren had de r.k. gym
nastiekvereniging Crescendo een afde
ling ballet. Deze is in april van dit
jaar zelfstandig geworden en met Cres
cendo bestaat nog slechts een federa
tief verband.
Aanvankelijk stonden de lessen onder
leiding van mej. v. d. Hooge, maar zij
kan de lessen niet meer geven. Men is
er nu in geslaagd mevr. Destree als
lerares aan de vereniging te verbinden
en op 30 september beginnen de les
sen in het St. Ludgardisgebouw. Er zal
les gegeven worden op iedere woensdag
vanaf half drie voor de jeugd en voor
ouderen van 7-8 uur.
Het ligt in de bedoeling door dezelfde
lerares ritmische gymnastiek te laten
geven op woensdagavond van 8-9 uur
en dit is in hoofdzaak bedoeld voor da
mes boven 18 jaar.
Er zijn vier lesuren op woensdagmiddag
en 2 op woensdag avond, dus voor ieder
is er een plaats, ongeacht godsdienst of
politieke richting. Het bestuur rekent
er dan ook op dat velen zich op 30
september in het Ludgardisgebouw zul
len opgeven voor deze lessen.
