TWEEDE BLAD
DE DOOD
IN HET ZOUTVAATJE.
YRAGEN STAAT VRIJ.
PROOST
SOEST.
KOUD REKENKUNSTJE.
JAPANS
VERRADERLIJKE POLITIEK.
VAN DE SOESTER COURANT
VAN DINSDAG 16 FEBRUARI 1960.
Op 17 december j.1. werd de vrije we
reld opgeschrikt door een mededeling,
dat communistische agenten kans had
den gezien om binnen te dringen in
de studio's van Radio Freies Europa"
(R.F.E.), gevestigd te München.
Wat is er nu eigenlijk voorgevallen
In korte feiten dit een communistische
agent van Tsjechische nationaliteit had
kans gezien om zich een baan te vero
veren bij deze westelijke propaganda-
zender en werd opgenomen in de kring
van vaste medewerkers. Nadat hij het
vertrouwen had weten te winnen, heeft
de man zich op een daartoe geschikt
ogenblik naar de kantine (de mess) in
dit gebouw begeven om daar ongezien,
in de op de tafeltjes geplaatste peper
en zoutstellen een dosis vergif te
strooien.
De te hulp geroepen Amerikaanse des
kundigen op dat gebied, die zijn inge
deeld bij het in west-Duitsland werk
zaam zijnde „Central Lntelligence Corps
(C.I.C.), te Wiesbaden verklaarden, dat
men hier te doen had met het vergif
atropin, dat wordt bereid uit de plant
Belladonna. Atropin is een vergif dat
op het centrale zenuwstelsel inwerkt en
de werkzaamheden daarvan verlamd en
buiten werking stelt en uiteindelijk de
dood ten gevolge heeft. Vastgesteld
werd, dat in ieder zoutvaatje een ge
middelde van 2,36 °/o atropin werd aan
getroffen. Opgemerkt zij, dat 30 milli
gram van dit vergif door de mens ge
nuttigd, de dood ten gevolge kan heb
ben.
Naam geheim.
De geheime agent heeft na een dagen
lang verhoor tenslotte een volledige be
kentenis afgelegd. Zijn naam wordt
vooralsnog geheim gehouden, daar is
komen vast te staan dat de man in
opdracht handelde van een in west-
Europa geaccrediteerd diplomaat.
De gearresteerde communist werd, na
zijn verhoor, overgebracht naar een
kazerne, in gebruik bij een Amerikaans
legeronderdeel en in een der aldaar
aanwezige cellen ingesloten. Het is
denkbaar, dat de man naar de Ver,
Staten zal worden overgebracht en al
daar zal worden berecht.
De R.F.E. neemt graag mensen van
achter het ijzeren gordijn in dienst, om
dat het dagelijks nieuwsuitzendingen
verzorgt voor landen daar. Haar zeer
sterke zenders zijn opgesteld in Mün
chen, waar het hoofdkwartier is ge
vestigd en in Lissabon, de hoofdstad
van Portugal. Naast de gebruikelijke
nieuwsuitzendingen in het Pools, Tsje
chisch, Slowaaks, Hongaars, Roemeens,
Bulgaars, Russisch en Oekraïns, is er
een berichtendienst, die tevens agent
schappen heeft in Athene, Rome, We
nen, München, Istanboel, Berlijn, Ham
burg en Stockholm. Een dienst overi
gens, die zéér goed blijkt te zijn in
gelicht over de gang van zaken in de
betrokken landen.
Een nieuw gezicht.
Hoe kon deze figuur door de mazen
van de controle heensluipen
Dat komt, omdat het een geheel nieu-
Tot trouwen was hij nooit gekomen,
Hij was verstokte vrijgezel;
Zij maantje scheen al door de bomen,
Enfin, u ken dat genre wel.
Een man was bezig hem te scheren
En, aangezien dat vrij lang duurt,
Werd hij, zoals zo véle heren,
Oók onderhand gemanicuurd.
Zij vijlde, friemelde en knipte
Met handjes als van wit satijn;
Een schattig neusje, dat iets wipte
En een profiel van Griekse lijn.
Haar platina gekapte kopje
Keek telkens eventjes omhoog,
Hij voelde 'n extra harteklopje
Bij 'n blikje uit haar blauwe oog.
De mannen worden nimmer wijzer,
Verstand zit er "Soms weinig in;
Ze zijn nu eenmaal niet wijzer,
De vrijgellen evenmin.
Toen zij zijn vijfde vinger vijlde
En aan zijn pink beginnen zou,
Zijn oog dat blauwe meer wéér peilde,
Vroeg hij houdt u van films,
juffrouw
'k ben dol op films zong zij hem tegen,
Hij zag de hemel openstaan,
Vroeg pianissimo, verlegen,
Of zij eens samen zouden gaan
Ze zeigraag, maar er is één „maar" bij,
Ze knikte met haar krullebol.
Hij vroeg wat is er voor bezwaar bij
Zijn hart sloeg over en op hol.
Op dat moment moest hij pauseren,
Dat zij hem zijn gezond verstand
De man, die bezig was met scheren,
Was net bij 't strottenhoofd beland.
Zij zei 'k wil graag, kan alle dagen.
Als mijn verloofde 't permiteert
U kunt hem zélf permissie vragen,
't Is mijn verloofde, die u scheert.
CLINGE DOORENBOS.
we spion betrof. Er bestaat een docu
mentatiedienst met een archief, dat op
de dag van vandaag is bijgewerkt,
waarin o.m. staan vermeld de namen
en verdere bijzonderheden van vrijwel
alle communistische spionnen, verra
ders, de grote en de kleine communis
tische partijbonzen en propagandisten.
Maar hij stond er niet bij, zijn foto
kwam er (nog) niet in voor
Radio Vrij Europa werd gesticht in
1950 door Amerikaanse burgers, zaken
lieden en instellingen, die het werk van
de omroep, de bestrijding van het com
munisme, ook financieel hebben moge
lijk gemaakt en nog mogelijk te maken.
De zender had tot voor kort ongeveer
1300 medewerkers in dienst.
Duistere strijd gaat voort.
Aan het „koude font", tussen oost en
west gaat de strijd onverminderd en
in alle hevigheid voort. Alle denkbare
listen worden aangewend, vallen wor
den gezet. Mensen verdwijnen spoor
loos. Weer andere duiken op om ook
weer te verdwijnen, al of niet een
bloedig spoor achterlatend.
Kort geleden werd in de ambtswoning
van de Lutherse bisschop van Ber
lijn dr Otto Dibelius een geheime te
lefoonlijn ontdekt, waardoor alle door
de bisschop gevoerde telefoongesprek
ken werden mee-beluisterd door Oost-
duitse communistische agenten.
Wie zal het volgende slachtoffer zijn
We weten het niet.
Kort geleden kwamen berichten bin
nen over een toenemende spionage-ac-
tiviteit der bolsjewisten in het grens
gebied rondom Helmstedt en aan de
Westduitse grenzen.
Daar werden beruchte Oostduitse en
Russische spionage-experts gesigna
leerd. Wat voeren die daar in hun
schild In die gebieden woedt nog
steeds de „Nervenkrieg" in alle hevig
heid. Geheime waarnemers vestigen
zich in dit frontgebied en vangen
vluchtelingen op, tuk als zij zijn op
„geheim nieuws".
Radio Vrij Europa weet zulk nieuws
veelal het eerst te melden.
Onrustig hebben we uitgezien naar het
lang gevreesde accoord wet west-
Duitsland inzake de grenscorrecties, de
schadevergoeding aan Nederlandse na
zi-slachtoffers, de kwestie van de DoL
lard en de vrije rijnvaart. De uitslag
heeft ons verbijsterd.
Niet alleen heeft onze regering de Duit
se grensgebieden op één stukje bos na
volledig cadeau gegeven, zij heeft ook
genoegen genomen met een zeer on
toereikend „globaal bedrag" ter vergoe
ding van „enige schade" bij een ge
deelte der slachtofers. De overige ge
troffenen worden verwezen naar
het komend vredesverdrag
Voor de Dollard is nog helemaal geen
oplossing in zicht, maar er wordt een
commissie benoemd. Omdat die com
missie het niet eens zal kunnen wor
den, is er gelijk een scheidsgerecht op
het praatprogram gezet. En met het oog
op onze rijnvaartbelangen „houdt Den
Haag vast aan de acte van Mannheim"
(en Duitsland aan de bepalingen van
Bonn
We zijn na 15 jaar vrede nog geen
stap gevorderd. Maar wel zijn we on
ze grensgebieden, het grote dwingende
wapen bij deze onderhandelingen,
kwijt.
De heren hebben op het succes waar
schijnlijk instemmend geklonkenein
Prosit
DE WIJDE WERELD IN.
Een minderjarige jongen uit Rotterdam
nam de benen. In Soest werd hij aan
gehouden en hij bevindt zich nu weer
onder de ouderlijke hoede.
ROOFZUCHTIG.
Er was een bijeenkomst in de kerk aan
de Driehoeksweg en vele fietsen ston
den buiten. Lampjes en fittingen wer
den door onbekenden weggenomen, zo
dat de gedupeerden naar huis moesten
lopen om niet de kans te lopen een
proces-verbaal te krijgen wegens het
rijden zonder licht.
BEROEPENTENTOONSTELLING.
Hedenmiddag is door de burgemeester
in het restaurant van het Soester Na
tuurbad de beroepententoonstelling ge
opend, die georganiseerd is door het
gewestelijk arbeidsbureau Soest.
Aanvankelijk zou deze tentoonstelling
in de nijverheidsschool aan de Molen
straat gehouden worden maar dit stuit
te op bezwaren. Het restaurant van het
natuurbad is nu gratis beschikbaar ge
steld, maar de kosten van verwarming
en verlichting zullen door de gemeente
betaald worden. Het college verzoekt
de raad hiervoor 100,beschikbaar
te stellen.
MIXED HOCKEYCLUB.
Kampong 2Soest 1 (dames) 0-3.
In een uitstekende wedstrijd, met als
uitblinkster Stans Hoppenbrouwers,
heeft Soest met 3-0 gewonnen van een
prima spelend Kampong 2.
Soest speelde voor het eerst weer op
de oude vertrouwde manier en dus was
het weer een prima spelend elftal, dat
door zeer goed samenspel en uitstekend
opbouwend werk van de linksbinnen
van Soest, Stans Hoppenbrouwers, tot
een zeer goed peil kwam.
Voor rust wist Stans Hoppenbrouwers
de uitstekende keepster van Kampong
te passeren en na rust zorgde dezelfde
speelster voor het tweede doelpunt.
Vlak voor het einde wist Ank Groenen
dijk het derde doelpunt te scoren,
waardoor Soest volkomen verdiend met
een 3-0-overwinning huiswaarts kon ke
ren en vol goede moed de wedstrijd van
zondag a.s. tegemoet kan zien.
Dan zal namelijk op de Schrikslaan,
om 2 uur, de wedstrijd plaats vinden
tussen Soest en Be Fair 3, dus de twee
koplopers. Wint Soest ook deze wedstrijd
dan zijn ze kampioen van de derde
klasse geworden.
Kampong 3Soest 2 (dames) 4-1.
In een prettige wedstrijd heeft Kampong
3 met 4-1 gewonnen en volkomen te
recht. Zij waren beter en ook feller.
Toch viel het spel van de Soester re
serves niet tegen. Het is nog een jonge
ploeg, maar voor de toekomst zit er wel
muziek in. Irma Espeet wist het enige
Soester doelpunt te scoren.
De uitslag Amersfoort 6Heren 4 was
1-2.
CHEMISCHE FABRIEK.
Door de heer J. B. Nanninga is bij de
gemeente een verzoek ingediend om
ontheffing van de verbodsbepalingen,
vervat in de Hinderwet, omdat hij een
chemisch-pharmaceutische fabriek wil
oprichten in perceel Eikenlaan 35a.
In dit pand was voorheen de E.N.S.I.
sigarenpijpjesfabriek gevestigd.
D'e commandant van de vrijwillige
brandweer adviseert de gevraagde ont
heffing te verlenen. Op verzoek van de
directeur van gemeentewerken is een
deskundig onderzoek ingesteld, waaruit
gebleken is, dat voor de omgeving geen
hinder van deze fabriek te duchten is.
Het college adviseert de raad dan ook
de gevraagde ontheffing te verlenen.
JAARVERGADERING P.V.O.
p.V.O. heeft gisteravond in „De Ver
gulde Pollepel" de jaarvergadering ge
houden onder voorzitterschap van de
heer F. J. Heesbeen. In zijn openings
woord verwelkomde hij onder meer het
erelid, de heer De Jong.
Het ligt niet in de bedoeling dit jaar
aan een concours deel te nemen, maar
dit wil niet zeggen dat P.V.O. niet
springlevend en kerngezond is, ondanks
geruchten van kwaadsprekers, die blijk
baar graag het tegendeel zouden zien.
De heer Heesbeen achtte het noodzake
lijk dat P.V.O., door het brengen van
populaire muziek, wat moderner gaat
worden om daardoor de belangstelling
van het publiek te houden.
De secretaris, de heer W. J. Lagemaat,
bracht verslag uit over het afgelopen
jaar, dat door de viering van het ju
bileum een druk jaar geweest is. De
vereniging heeft nu 37 leden.
De heer A. van Schalkwijk gaf als pen
ningmeester een overzicht van de fi
nanciën en de begroting voor 1960
kwam ter sprake.
Namens de kascommissie prees de heer
A. Venema het beheer van de penning
meester. In de laatste maanden is er
heel wat werk verricht met de papier
actie, zodat enkele trommels aange
schaft werden.
De heer J. Paerel bracht, als leider
van de leerlingen, verslag uit over de
gang van zaken bij de P.V.O.-jeugd.
Er hadden zich 14 jongens opgegeven
en er zijn er nog 8 over, die voortaan
deel zullen uitmaken van het corps.
In het bestuur werden de heren Hees
been en Besselsen herkozen en in de
adviescommissie werden de heren K.
de Haan en J. J. M. Festen herbe
noemd. De heer J. K. de Bruin werd
herkozen als beheerder van het uni
formenfonds.
Het programma 1960 is grotendeels
vastgesteld.
Op 12 maart zal een serenade gebracht
worden bij een gouden echtpaar, er
wordt een donateursmars gehouden en
op 26 maart vindt het winterconcert
in Eemland plaats.
De toneelvereniging „Ons Genoegen"
zal deze avond optreden. In april wordt
een mars door Soest-Zuid gehouden.
Er komt een aktieavond ten bate van
het uniformenfonds en in de maanden
juni, juli en augustus worden de ge
bruikelijke zomerconcerten gegeven.
Het ligt in de bedoeling de Knollen-
plukkers dit jaar weer eens te laten
optreden ten bate van de kas.
Er is een nieuw repetitielokaal nodig.
Aanvankelijk lag het in de bedoeling in
de nijverheidsschool aan de Molenstraat
te gaan repeteren, maar deze school
krijgt een andere bestemming. Nu zal
getracht worden een renteloze lening
van de gemeente te krijgen, waarna
een nieuw repetitielokaal gebouwd zal
kunnen worden.
De heer J. K. de Bruin bracht verslag
uit van het uniformenfonds, dat 5 jaar
bestaat. Er is in deze periode 10.000.-
uitgegeven aan uniformen. Dit jaar zal
weer 100,obligaties uitgeloot wor
den. Er is ruim 5000 gulden schuld en
het kassaldo bedraagt ruim 1100,
De heer De Bruin drong er bij de leden
op aan zuinig om te springen met de
uniformen.
Nog steeds bestaat er geen eenstemmig
heid over de vestiging van het tweede
staalbedrijf in ons land. Het dilemma is,
of dit complex moet worden gebouwd
onder de rook van de bestaande hoog
ovens te Velsen, of in het gigantische
uitbreidingsplan „Europoort" van de
Rotterdamse haven.
Wij begrijpen deze twijfel niet. De zwaar
met erts beladen schepen komen uit
het Ruhrgebicd de Rijn afzakken naar
Rotterdam voor overslag.
De Europoort is geschikt voor de bin
nenkomst van de allergrootste ertsboten,
hetgeen van de IJ-mond niet gezegd kan
worden. Bovendien wordt er langs de
Nieuwe Waterweg en Dordtse Kil wel
wat meer staal gebruikt dan in Am
sterdam en de Zaanstreek, zodat ook het
belangrijkste industriële afzetgebied van
ons land voor een nieuwe staalprodu
cent om de Europoort ligt. Waarom dan
extra kosten gemaakt voor verder ver
voer, overslag en retourvracht
Wat zouden toch veel strijdtonelen ver
meden kunnen worden, als onze over
heid de rekenkunst meester was.
Dr. Van Mook wist tijd te winnen.
Een helblauwe hemel. Zonnebadende
matrozen op het strand, vrolijke officie
ren met hun dames op de terrassen.
Zelfs de tientallen grauwe oorlogssche
pen in de haven schijnen iets van hun
dreiging te hebben verloren. Kleine fi
guurtjes in smetteloos wit boenen de
dekken en poetsen de glimmende lo
pen der kanonnen van Amerika's Pa
cific vloot. De zee is rustig en diep
blauw.
Pearl Harbour, 8 december 1941.
Plotseling een zwaar, monotoon, lang
zaam aanzwellend gebrom uit het wes
ten, Neen, dat kon toch niet zijn Er
was immers vrede tussen U.S.A. en de
rest van de wereld
Het gebrom wordt luider. Toch Kleine
stipjes, iets boven de horizon, alsmaar
dichterbij. Er komt beweging in de m-»n-
nen op het strand en in de witte figuur
tjes op de dekken. Men tuurt door sterke
kijkers. Het vermoeden wordt zekerheid
Ineens is alles in rep en roer. De stuk
ken worden bemand, munitie uitgedeeld.
Maar het is te Iaat. In een chaotische
verwarring van duizenden door elkaar
lopende mannen braakt de hel los. Ton
nen brisantbommen zaaien dood en ver
derf. Schip na schip zinkt in de diepte.
De afschuwelijkste tonelen spelen zich
af. Een enkel toestel stort brandend in
zee. Maar na een paar uur is alles af
gelopen. Rustig bromt het machtig
luchteskader van Dai Nippon huiswaarts.
Geblakerd ligt Pearl Harbour.
Er werd nog onderhandeld.
Met deze schanddaad, uniek in de we
reldgeschiedenis, was het Japanse kei
zerrijk zijn verraderlijke aanval begon
nen, Ambassadeur Kurusu en zijn staf
pakten gauw hun koffers en verlieten
Washington. Het spelletje was uitge
speeld. Wekenlang hadden zij met de
nietsvermoedende Amerikanen onder
handeld. Nog de dag voor de aanval
waren zij met de meest onbeduidende
voorstelletjes ter tafel gekomen. Maar
achter het gele masker van de ooster
ling verborg zich de wetenschap om
trent het lot, dat Pearl Harbour de
volgende morgen te wachten stond. Het
spelletje was gelukt.
Nieuwe orde.
Toen Hitler's leger in mei Nederland
waren binnengevallen en Frankrijk en
kele weken later vernietigd en uit vele
wonden bloedend terneer lag, achtten
Hirohito's raadslieden de tijd gekomen
om op Nederland's Indië druk uit te
oefenen. In hun naïviteit verwachtten
de Japanners, dat de Indische regering
nu in een gevoel van hulpeloosheid voor
elke Japanse druk zou zwichten. Dies
werd een delegatie uitgezonden die in
Batavia moest onderhandelen over za
ken, die de Jappen zeer vaag hadden
gehouden.
De regering begreep heel goed waar
de heren heen wilden en met veel tact
wist zij Tokio duidelijk te maken, dat
de besprekingen slechts zouden kunnen
lopen over economische onderwerpen.
Best, zeiden de Japanners, maar voor
hun ogen bleef het visioen zweven van
een „nieuwe orde" in zuid-oost-Azië. Als
hoofd van de japanse delegatie werd
de minister van Handel, Kobayaski be
noemd en zijn regering wenste, dat deze
heer de zaken rechtstreeks met de gou
verneur-generaal, jhr. Tjarda, zou be
spreken. De bedoeling was duidelijk.
Met een G-G bespreekt men geen han
delsaangelegenheden. De rang en de po
sitie van een G-G en een minister zou
den de besprekingen noodzakelijkerwijze
op politiek terrein brengen.
Batavia liep echter niet in de val. Tot
hoofd van de Nederlandse onderhande
laars werd benoemd de heer Van Mook,
toenmaals directeur van Economische
Zaken. Tokio was hierover zeer ont
stemd. Dr. Van Mook was naar hun
mening veel te laag in rang om met een
minister te onderhandelen. Onze rege
ring hakte de knoop door en benoemde
dr Van Mook tot buitengewoon gezant
en gevolmachtigd minister
Onneembare veste der
beminnelijkheid
Op 12 september 1940 arriveerde Ko
bayaski met z'n indrukwekkend ge
zelschap van adviseurs, deskundigen en
assistenten te Batavia, reed direct naar
het Paleis en werd uiterst beminne
lijk door jhr Tjarda ontvangen. Dra
wilde de Japanner het gesprek in po
litieke sfeer brengen, maar de land
voogd wist hem telkens behendig te
rug te leiden naar het economisch ter
rein.
Na deze nederlaag werden de eigenlijke
onderhandelingen tussen de delegaties
geopend. De Japanners begonnen direct
met grof geschut. In normale tijden
had men hun onbeschaamde eisen en
dreigementen zonder meer afgewezen
en zou men Tokio hebben verzocht de
delegatie terug te roepen. Maar onder
de omstandigheden van dat moment
moest men alles vermijden wat een cri
sis en eventuele breuk tevoorschijn zou
kunnen roepen.
Op uiterst vaardige wijze wist de heer
Van Mook de zaak slepende te hou
den. Met een grenzeloos geduld werd
er gepraat en onderhandeld met een
troep lieden, die geen middel onbe
proefd lieten om hun onbeschaamheid
kracht bij te zetten.
De Jappen kwamen geen stap verder.
En door de beminnelijkheid van de
Nederlanders konden zij geen modus
vinden om tot drastische stappen over
te gaan.
Diplomatie en spionnage.
Tokio besloot van taktiek te verande
ren. Kobayaski, de ruw gebolsterde za
kenman, de figuur van het grof geschut
werd teruggeroepen en in zijn plaats
werd op 28 november 1940 benoemd de
beroepsdiplomaat en oud-minister Yoshi-
zawa. Wat met hardheid niet zou luk
ken, kon missschien met een handige
diplomatie wel te bereiken zijn.
Maar ook de heer Yoshizawa moest er
varen, dat de Nederlanders voet bij
stuk wisten te houden.
In al die maanden was het tussen
Tokio en Batavia een voortdurend heen
en weer reizen van de tientallen Ja
panse assistenten en adviseurs. Deze
bedrijvigheid werd door de Indische
regering met zorg gadegeslagen, maar
er viel niets aan te doen daar de dele
gatieleden diplomatieke onschendbaar
heid genoten. Met lege actetassen kwa
men zij, met volle keerden zij terug.
Op hun verzoek hadden de Jappen
onbeperkt toegang tot openbare archie
ven en bibliotheken, waar men hen
dagen achtereen vel na vel kon zien
volschrijven
Ongetwijfeld vonden deze lieden ons,
Nederlanders, een merkwaardig soort
mensen, daar zelfs het publiceren van
eenvoudige handelsstatistiekjes in Japan
als een ernstig misdrijf tegen de staat
gold.
Hoe het ook zij, ook deze onderhandelin
gen boekten weinig resultaat. Een klein
beetje extra olie en andere prodducten,
dat was alles wat men had bereikt.
Aan de handige delegatieleider Van
Mook en zijn uiterst bekwame adviseurs,
gesteund door de onschatbare diploma
tieke ervaring van een jhr Tjarda was
dit alles zeer zeker te danken.
Een ultimatum
Medio juni 1941 voelden de Jappen dat
verder praten geen zin zou hebben. In
de ochtend van 17 juni verzocht de heer
Yoshizawa om een audiëntie bij de
gouverneur generaal, welke hem om
5 uur 's middags werd verleend. De
openbare mening verwachtte dat de
heren met een soort ultimatum ter ta
fel zouden komen. De atmosfeer was
gespannen.
„In het zijgebouw van het paleis stroom
den journalisten van vele nationalitei
ten tezamen in afwachting van het be
slissende bericht. Het was de 279ste dag
sinds Kobayaski was geland" zo tekent
dr. Van Mook de situatie in zijn
brochure „Ned.-Indië en Japan".
De audiëntie duurde precies een uur.
Voor de laatste maal trachtte de gele
diplomaat nog iets van de G.G. gedaan
te krijgen. Doch tevergeefs. Hoffelijk
en beslist zette jhr. Tjarda het stand
punt der regering uiteen. En dat ge
doogde niet, dat nog meer concessies
zouden worden gedaan. Tenslotte werd
een gemeenschappelijk communiqué
uitgegeven, waarin het mislukken van
de onderhandelingen werden betreurd.
Dat was alles.
Een golf van opluchting ging door het
land.
De gele duivel breekt los.
Totdat 5 maanden later, kort na vier
uur in de morgen, te Batavia het bericht
binnenkwam van de aanval op Pearl
Harbour. Binnen twee uren volgden
bombardementen op Singapore en Ma
nilla.
Ned. Indisch territoir was nog niet
geschonden. Maar liever dan af te
wachten tot wij aangevallen werden,
verkoos de Nederlandse regering haar
plichten als een goed bondgenoot na te
komen.
Op 8 december, de dag van Pearl Har
bour, overhandigde de Nederlandse ge
zant te Tokio, generaal Pabst, een brief
aan de Japanse minister van buitenland
se zaken, waarin Nederland de oorlog
verklaarde aan de Jappen.
