DE BERUCHTE BOCHT
HS DE HOEK.
DINSDAG 12 APRIL 1060.
38e JAARGANG No. 29.
Verschijnt iedere dinsdag en vrijdag.
Abonn. p. kwart, 2.10 - per post 2.25
UITGAVEDRUKKERIJ SMIT SOESTDIJK BUREAU VOOR REDACTIE EN ADMINISTRATIEVAN WEEDESTRAAT 29A, SOESTDIJK TELEFOON 2566 GIRO 126156
Zaterdagavond reed H. M. S. met zijn
personenauto in de richting Soest.
In de bocht van Zonnegloren kwam zijn
wagen in moeilijkheden. Eerst ging hij
naar links, vervolgens naar rechts, toen
weer naar links. Een bord werd omver
gereden en de auto kwam met een ste
vige klap tot staan tegen een boom.
D'e linkerzijde werd grondig ingedeukt,
maar de bestuurder kreeg geen letsel.
FOEI MARKIES.
Dat de Duinkikkers niet alleen kun
nen zwemmen en waterpolo bedrijven,
hebben ze zaterdagavond voor de twee
de maal getoond en nu in een volle zaal
van gebouw St. Joseph, waar het stuk
„Foei Markies" werd opgevoerd.
De historie draait voor een groot deel
om de aantrekkelijke danseres Lolita
Conchita, een prachtigge rol van Thera
Smink, die tot grote ergernis van Mar
kies de la Cloche Grillon (Fred Maris)
en Gravin Aurélie de Pompirol (Ans
Kraaijkamp) in de Follies Bergères ge
danst heeft, slechts gekleed in enkele
schaarse bananen. De markies was gaan
kijken om met meer succes tegen deze
zedenverwildering te kunnen ageren.
Lucien, een doodgewone jongen (Ge-
rard v. d. Bor) wil graag trouwen met
Dénise (Nettie v. d. Hurk), nicht van
Emile Bibichon (Bep de Graaf), die tot
consul van de Zuid-Amerikaanse staat
Cocorico benoemd wordt, zodat zijn
huis Cocoricaans gebied wordt. Lucien
is echter niet van adel, dus krijgt hij
een schone naam met de aanduiding
graaf ervoor om enige kans te maken.
Die kans lijkt echter verkeken als in
eens de danseres komt opdagen aan wie
hij per ongeluk een brief gestuurd heeft,
die voor Dénise bestemd was. Zij is
Coeoricaanse en op bevel van Graaf de
Passé tout Grain (Kees Mörsing) heeft
Emile Bibichon met een groot bord dui
delijk aangegeven dat zijn huis met tuin
Cocoricaans gebied is. Emile in zak en
as, zijn huishoudster madame Calotte
(Thea van Winden) eveneens, maar het
ergst is de zaak voor de preutse markies
de la Cloche Grillon, die de strijd aan
gebonden heeft tegen het zedenverwil-
derende dansen van het meisje uit Coco
rico.
Het wordt nog erger voor hem als Dé
nise bewijzen kan dat het danseresje
zijn dochter is. Dan zegt iedereen „Foei
Markies", maar de zaak komt nu fijn
voor elkaar. Dénise en Lucien trou
wen en Lolita Conchita krijgt een prach
tig aanbod voor Hollywood.
De avond werd geopend door de heer
A. v. Winden, voorzitter van de pro-
pagandacommissie, die in het bijzonder
wethouder K. de Haan en zijn echtge
note, de heer Schunselaar van de S.S.F.
en de heer Pouw van B.D.C. verwelkom
de. Het succes van het vorig jaar had
de toneelgroep de moed gegeven met
een groter stuk te komen en het ligt in
de bedoeling ieder jaar een toneelavond
voor de leden te geven.
Na afloop van de voorstelling dankte
de heer J. Klüen regisseur H. de Graaf
en zijn echtgenote, de heer G. Roeten
en de speelsters en spelers voor de ver
rassing, die zij de aanwezigen met hun
spel gebracht hadden.
Geschenken en bloemen onderstreepten
met langdurig applaus deze dankwoor
den.
JOHANNES PASSION.
Voor de tweede maal zal in Soest de Jo-
hannes Passion van Georg Friedrich
Handel uitgevoerd worden. Voor de eer
ste uitvoering, in april 1959, was veel
belangstelling, dus er mag verwacht
worden dat de Oude Kerk morgenavond
opnieuw geheel gevuld zal zijn met
muziekliefhebbers.
De uitvoering staat onder leiding van
Maarten Kooij. Het Nederlands Herv.
Kerkkoor, Soest, het orkest van Muziek-
kring de Nederlandse Cantorij, Willem
Hülsmann, orgel Maria v. d. Slikke,
sopraan Ine Kooij, altTom Koore
man, tenor (Evangelist) Gerard de Vos,
alto (Pilatus) en Gert Hendriksen, bas
(Christuspartij) verlenen medewerking.
VERTREK UIT SOEST.
De moeder-overste van Huize St. Joseph,
die bijzonder veel gedaan heeft om dit
tehuis voor bejaarden te verbeteren en
moderniseren, zal morgen Soest verla
ten, omdat zij in Hillegom de inrichting
van een nieuw tehuis op zich neemt.
MIXED HOCKEY CLUB SOEST.
Zondag is op het terrein aan de Schriks-
laan het jaarlijks tournooi van de
Mixed Hockey Club Soest om de dr
Felixbeker gehouden.
Er werden tien wedstrijden door dames
elftallen uit de onderbond gespeeld.
Teams van Kampong, Kameleon, Straw-
berries, Voordaan en M.H.C. Soest na
men aan dit tournooi deel en voor de
derde maal behaalde Kampong de eer
ste prijs. Daarmee werd de beker defi
nitief gewonnen. D'e tweede plaats was
voor Kameleon en Soest werd derde.
De prijzen werden uitgereikt door de
heer W. Schunselaar.
De uitslagen zijn Kampong-Soest 0-0.
Kameleon-Voordaan 1-0. Strawberries-
Kampong 0-4. Voordaan-Soest 0-0. Ka-
meleon-Strawberries 1-0. Voordaan-
Kampong 0-0. Strawberries-Soest 0-0.
Kampong-Kameleon 2-0. Voordaan-
Strawberries 0-0. Kameleon-Soest 1-1.
Het tweede herenteam speelde een pro
motiewedstrijd tegen Laren 6. Het werd
2-2, zodat niet beslist werd of Soest
promoveert. Dat zal nu op tweede paas
dag gebeuren als Soest de zware thuis
wedstrijd tegen Gooi 6 speelt. Het Gooi-
elftal won met 8-0 van Laren 6, dus
Soest 2 zal de handen vol hebben aan
dit sterke team.
HUMANISME EN OPTIMISME.
Dr J. de Tempe uit Wageningen heeft
zondagmorgen, in Oranjehof, voor de
leden van de gemeenschap Soest-Baarn
van het Humanistisch Verbond, gespro
ken over het onderwerp „Humanisme en
Optimisme".
Tegenstanders van het humanisme ver
wijten de humanisten nogal eens dat
zij overbeterlijke optimisten zijn, om
dat zij menen het zonder godsdienst te
kunnen stellen. Nu is optimisme een
goede en gelukbrengende eigenschap,
mits het niet ontaard in onredelijk opti
misme. Bij het humanisme speelt de re
de een grote rol, dus men zal een hu
manist niet spoedig van onredelijk op
timisme kunnen beschuldigen.
Vele godsdiensten hebben een pessimis
tische inslag omdat de gehele aandacht
gericht is op het hiernamaals. God is
een geest, de mens is geest en stof, waar
bij de stof het aardse element is, dat
steeds voor moeilijkheden zorgt. Voor
vele godsdienstigen is het aardse leven
in vergelijking tot het hiernamaals een
minderwaardig iets en dit werkt het
optimisme niet in de hand. Zeker niet
wanneer men de mening is toegedaan
dat de mens tot niets goeds in staat is.
Vrijzinnigen staan niet afkerig tegen
over mens- en wereldaanvaarding, zo
dat hier het pessimisme wat minder
groot is. Het vrijzinnige Christendom
heeft dan ook een wat blijmoediger ka
rakter.
Het humanisme is als niet-godsdienstige
levensbeschouwing zeer simpel. Mens
en wereld staan in het middelpunt en
van groot belang is voor de humanist de
wisselwerking mens-medemens, mens
maatschappij en mens-kosmos.
De humanist is van huisuit democraat
omdat gerechtigheid, vrijheid en ver
draagzaamheid van groot belang ge
acht worden. Het humanisme is geen
levensbeschouwing van uitersten, het
wil de gulden middenweg bewandelen en
is daarom niet uitgesproken pessimis
tisch of optimistisch. Het optimisme is
gelegen in het feit dat de humanist er
van overtuigd is dat de mens moge
lijkheden ten goede heeft, maar er is
ook sprake van pessimisme, want geen
humanist mist de overtuiging dat de
mogelijkheden van de mens ten kwade
zeer vele zijn.
Het optimisme in het humanisme stamt
uit de negentiende eeuw, toen het geloof
in de vooruitgang het leven aantrekke
lijker maakte. Uit de beginselverkla
ring van het humanisme blijkt echter
niets van dit optimisme, omdat het niet
genoemd wordt, maar het streven naar
het goede, het schone en het geluk wijst
wel op dit optimisme, hoewel de huma
nist de ogen niet sluit voor het slechte
en het lelijke.
Men moet onderscheid maken tussen het
optimisme van het oordeel en het op
timisme van de daad.
Het humanisme is in zijn oordeel niet
optimistisch maar neutraal, doch in de
daad is er wel degelijk sprake van op
timisme, die blijkt uit het verlangen
naar het goede en het schone.
Dit optimisme is er niet omdat de hu
manisten de mensen zo voortreffelijk
vinden, maar omdat alle kansen om iets
van het leven te maken benut worden.
Uiteraard kan het optimisme van de
twintigste eeuw, na de ervaringen van
communisme, fascisme, nationaal-socia-
lisme en de twee wereldoorlogen niet
zo groot zijn als het optimisme van de
negentiende eeuw. Dit blijkt ondermeer
uit de kunst van de negentiende eeuw,
die veel zonniger is dan die van onze
eeuw.
Groot optimisme is een kinderlijke ei
genschap en groot pessimisme is de ei
genschap van een teleurgesteld kind.
De volwassene moet de juiste midden
weg weten te bewandelen. Willem de
Zwijger heeft met c-e woorden „Ik hoef
geen hoop te koesteren om een taak aan
te vatten en ik hoef de overwinning
niet in zicht te hebben om door te gaan
met strijden" blijk gegeven te weten wat
juist optimisme is. Het optimisme van de
moderne humanist moet gematigd zijn
en doortrokken van de geest der oude
Grieken, die alles deden om van het
leven te maken wat er van te maken
valt, ook al leek het niet altijd roos
kleurig.
LAATSTE INTERl.'LUBONTMOETING
VAN TEMPO.
In de Eemnesser pclder is de zesde en
laatste interclubrit tussen renners van
Tempo, Adelaar, Pedaalridders en de
vereniging Amersfoort gehouden, waar
na de prijzen door de voorzitter van De
Adelaar uitgereikt werden. De deel
name was dit maal iets minder groot,
omdat verschillende renners naar an
dere wedstrijden waren.
Er stond een stevige bries die veel van
de renners eiste. De amateurs moesten
75 km (12 ronden) afleggen, de nieuwe
lingen 56 km (9 rorden), de juniores en
de veteranen 25 km (4 ronden) en de
aspiranten 15'/2 kmi (3 ronden).
De amateurs reden" m de eerste ronde
de groep reeds uiteen. Er vormde zich
een kopgroep met Ruttenberg, De
Weerd en Van Hese van Tempo, Pos
van de Pedaalridders, Vromans, Visser
en De Boer van De Adelaar en Duive-
man, Vervloet en Burgstede van de
vereniging Amersfoort. Na hen kwam
een groep met o.a. De Heus, Menze v.
d. Broek en Wout van 't Klooster van
Tempo. Uit de kopgroep vielen Burgste
de en De Boer terug en later zakten
Visser en Vervloet af. Burgstede en
Speksnijder gaven op en later ver
dwenen meer renners uit de strijd.
In de laatste ronde passeerde De Boer
zijn tegenstanders Vervloet en Visser,
maar de kop kon hij niet meer bereiken.
Achter deze renners heeft Wout van 't
Klooster geheel alleen ronden lang zijn
positie verdedigd met een viertal bela
gers op ongeveer 100 meter achter
zich. In de eindspurt kwamen 3 Tem
po-rijders aan de kop.
D'e uitslag was 1. Otto de Weerd, Tem
po. 2. Gerrit Ruttenberg, Tempo. 3. Van
Hese, Tempo. 4. Pos, Pedaalridders. 5.
Vromans, Adelaar. 6. Duiveman, Amers
foort. 7. De Boer, Adelaar. 8. Vervloet,
Amersfoort. 9. H. Visser, Adelaar. 10.
Wout van 't Klooster, Tempo. Menze
v. d. Broek werd veertiende.
In het begin bleef de nieuwelingengroep
eveneens gesloten en gewoontegetrouw
moesten de zwakke broeders afhaken.
Halfweg de koers kregen Wennekens
en B. C. van Hoeijen een kleine voor
sprong, die zii wisten te behouden. Het
danig gedunde peleton spurtte om de
derde tot en met de zesde plaats. Adri
Doekemeijer, eerst prachtig meegegaan,
kreeg drie ronden voor het eind een
inzinking en zakte naar de zesde plaats
af. Zijn clubmakkers Post en Gert de
Weerd passeerden hem zelfs.
De uitslag was 1. B. C. van Hoeijen,
Amersfoort. 2. W. Wennekens, Amers
foort. 3. H. van Hoven, Amersfoort. 4.
R. Pouw, Adelaar. 5. B. van Hoeijen,
Amersfoort. 6. M. Smit, Adelaar. 7. Bos
boom, Adelaar. 3. A- Post, Tempo. 9. Re-
versma, Adelaar. 10. Gert de Weerd,
Tempo. Ed de Lange werd elfde en
Schaeffer dertiende.
Bij de juniores ontbrak de sterkste
renner, F. Veerman, die in Zaandam
reed, maar zijn naamgenoot J. Veer
man nam zijn taak over en werd win
naar. Ook hier werd de gehele groep
uiteen getrokken.
De uitslag was 1. J. Veerman, Adelaar.
2. Koppens, Adelaar. 3. Zwart, Adelaar.
4. Van Apeldoorn, Amersfoort. 5. Koene,
Adelaar. 6. Elbertse, Amersfoort. 7. Ger-
ritse, Pedaalridders. 8. Ton v. d. Broek,
Tempo. 9. J. ter Mate, Amersfoort. 10.
L. Verhoef, Pedaalridders.
Bij de veteranen bleven Stouten, de Jong
en De Weerd sr aanvankelijk bijeen,
terwijl de andere drie rijders al een
achterstand kregen. Door een verkeerde
manoeuvre kwam De Weerd te vallen.
Voor zijn fiets weer in orde was pas
seerden de anderen hem reeds. Op de
fiets van Visser sr zette hij de strijd
moedig voort, maar zijn mooie derde
plaats was hij kwijt.
Uitslag 1. H. Stouten, Pedaalridders.
2. C. de Jong, Pedaalridders. 3. H. Reu-
len, Tempo. 4. C. Ouwerkerk, Pedaal
ridders. 5. O. de Weerd sr. Tempo.
Visser sr staakte de strijd. Drie van de
zes aspiranten bleven bijeen en in de
spurt wist Wim v. d. Linden opnieuw te
winnen.
De uitslag was 1. Wim v. d. Linden,
Tempo. 2. W. van Hoeijen, Pedaalrid
ders. 3. J. v. d. Berg, Pedaalridders. 4.
Harry Visser, Tempo. 5. Johnny Visser,
Tempo. 6. J. van Elderen, Pedaalridders.
In de totale uitslag van de competitie
bezetten de Tempo-renners de volgen
de plaatsen
Amateurs 3. Otto de Weerd. 4. Gerrit
Ruttenberg.
Nieuwelingen 6. Adri Doekemeijer. 9.
Aad Post. 10. Gert de Weerd.
Juniores 9. Ton v. d. Broek.
Aspiranten 1. Wim v. d. Linden. 4.
Harry Visser. 6. Johnny Visser.
Veteranen 4. J. O. de Weerd. 5. H.
Reulen.
JACHT OP VERRE BUIT.
In het jaar 1899 stichtte Lord Baden Po-
wel in Engeland de padvinderij, die en
kele jaren later een zegetocht door de
wereld begon en in ons land leidde tot
de oprichting van de padvindersbewe
ging in 1910.
Dit jaar wordt dus het vijftigjarig
bestaan gevierd en een onderdeel hier
van is het spel „Jacht op Verre Buit",
dat welpen van de Hopman Masselman-
groep zaterdagmiddag, in het bos bij de
Sparrenlaan, onder leiding van akela
Borreman en onder supervisie van hop
man v. d. Schoor, gespeeld hebben.
Deze verre buit moest gehaald wor
den in Indonesië, zodat alle welpen
mooi Indonesisch uitgedost waren met
prachtige sarongs, kleurige jakjes en
mooie hoofddoeken. Eerst werd het land
omgeploegd. Omdat er geen ploegen
voorhanden waren gebeurde dit met een
bezem, maar een handige welp staat
voor niets. Op weg naar de rimboe
moest met levensgevaar een snelstro-
mende rivier overgestoken worden en
in het dichte woud werd met pijl en
boog op apen geschoten, die in de bos
sen hingen. Aanvankelijk lachten deze
brutale dieren om de vele missers, maar
dat was gebeurd toen een kleine jager
van groot formaat met een voltreffer
een harige apenhuid doorboorde.
Met snelle prauwen voeren de Indo
nesiërs door de kali naar de passar.
Vanaf de oever moesten ze naar de
markt lopen met mandjes op het hoofd,
zonder de handen te gebruiken, want
een echte Indonesiër is hierin een
meester, al laat hij het liever door zijn
vrouw doen.
Op de markt was veel te koop en er
werd sateh gegeten. Bij het Kimspel
moesten de jongens opschrijven welke
artikelen ze op de markt gezien had
den. Daarna pinda's smikkelen, een
woest hanengevecht en tot besluit een
prima rijstmaaltijd.
BAARN WINT VAN S.E.C.
Dé eerste bekerwedstrijd van S.E.C. is
een nederlaag tegen Baarn 1 geworden
na een wedstrijd die niet uitmuntte
door fraai spel.
S.E.C. miste Maassen, die vervangen was
door v. d. Valk. Ten Hove speelde op
de middenvoorplaats en de Vries back.
De beide voorhoedes moesten het bijna
de gehele wedstrijd afleggen tegen de
goede verdedigingen.
In de twaalfde minuut kwam Ten Hove
alleen voor Lüschen te staan, die op
fraaie wijze redde. Aan de andere kant
had Woudenberg meer succes en uit
een voorzet van Elverding passeerde hij
Adams.
Baarn kreeg verder niet veel kans bij
Ruttenberg en de goede S.E.C.-backs,
maar de S.E.C.-voorhoede had evenmin
succes, want de Baarn-verdediging was
goed op dreef. Tien minuten voor het
eind ontging S.E.C. de gelijkmaker toen
scheidsrechter een duidelijke handsbal
in het strafschopgebied over het hoofd
zag. Hij liet doorspelen, maar een pe
nalty zou niet onverdiend geweest zijn.
De 5e mei, de dag dat we met z'n allen
in vreugde gaan herdenken dat we 15
jaar geleden onze vrijheid herkregen,
nadert met rasse schreden.
Misschien dat het komt omdat ik in
een achteraf laantje woon, of doordat er
niemand thuis werd getroffen, maar
tot nu toe heb ik aan niets kunnen
merken, dat er iets op til is.
Zelfs geen collecte, wat toch meestal het
eerste is waarmee bijzondere gebeurte
nissen zich plegen aan te kondigen.
Kort en goed, ik heb het idee, dat er,
niettegenstaande de officiële aanmoedi
gingen, iets aan de stemming voor de
5 mei-viering mankeert.
Erg vreemd hoeven we dat niet te
vinden, want van stonde af aan is er
ieder jaar weer, juist van „bovenaf",
moeite gedaan om de 5e mei maar zo
spoedig mogelijk te doen vergeten.
Toen, direct na 1945, stemmen opgingen
om jaarlijks van de 5e mei een bijzon
dere dag te maken, omdat we op die
dag het kostbaarste terugkregen dat een
mens kan bezitten, werd daar al gauw
de domper opgezet.
Er waren tal van bezwaren en het
meest gehoorde argument was, dat ons
land zich niet het verlies van een ar
beidsdag kon permiteren.
Er is toen nog een koehandel over een
halve vrije dag geweest, maar ook die
halve dag kon er niet af.
Bij het grote publiek sloeg het argu
ment van het verlies van die arbeidsdag
helemaal niet aan, omdat het in geen
enkele verhouding staat met de herkrij
ging van onze vrijheid.
We hadden geen lef tegen het advies
van de S.E.R. of de regering in te gaan
en daarom vergaten we de 5e mei maar.
Het zal dan ook niet gemakkelijk zijn,
nu het wel mag, op de 5e mei de men
sen in beweging te krijgen.
Ik wil graag het mijne bijdragen om van
5 mei iets bijzonders te maken, daar
voor ligt die dag mij nog te na aan
het hart, maar ik kan in de gedachten-
gang komen van een dorpsgenoot die
zie Die vrije dag vind ik wel leuk,
maar na een verbod van 15 jaar hadden
we er misschien verstandiger aan ge
daan te volstaan met op 4 mei onze
doden te herdenken.
H. OEKMAN
VLEESVERKOOP.
Morgenochtend, 9 uur, heeft aan het
slachthuis verkoop van vlees plaats.
GEWESTELIJK ARBEIDSBUREAU
SOEST.
In de maand maart 1960 daalde de werk
loosheid van mannen van 184 naar 106.
Het voortschrijdend seizoen, als ook de
conjuncturele verbetering in de bedrij
vigheid waren oorzaak van deze werk
loosheidsdaling.
De daling van de werkloosheid kwam in
vrijwel alle bedrijfsklassen en beroeps
groepen tot uiting, in het bijzonder in
de bouwnijverheid (daling met 39 man
nen), de metaalnijverheid (- 9) en het
hotelpersoneel (- 9).
Uit de analyse van de geregistreerde ar
beidsreserve van mannen blijkt, dat de
seizoenwerkloosheid is gedaald van 65
op 10, de wrijvingswerkloosheid van
65 op 50, de werkloosheid van minder
geschikten van 45 op 40 en de overige
werkloosheid van 10 op 5.
De aanvragen om mannelijk personeel
namen toe van 186 tot 226.
In het le kwartaal van 1960 werd aan
280 aanvragen voldaan. Van 228 dezer
aanvragen was de looptijd korter dan
een maand.
Het aantal werklozen bedroeg in de
gemeente Baarn per einde febr. 1959
114, einde mrt '59 79, einde febr. '60 68,
sinds mrt '60 38.
In Eemnes resp. 14, 7, 4 en 2. In Soest
199, 132, 112 en 66. Totaal in Gewest
Soest 327, 218, 184, 106.
Werkloosheid van mannen, uitgedrukt
in promille van de afhankelijke beroeps
bevolking per einde maart 1960
Nederland 22, provincie Utrecht 11,
gewest Amersfoort 9, gewest Soest 10,
gewest Utrecht 14, gewest Veenendaal
10, gewest Zeist 8.
Slechts in de jaren 1948 en 1956 is de
werkloosheid van thans lager geweest
en op grond van de huidige ontwikke
ling kan verwacht worden, dat de thans
hier en daar optredende spanningen op
de arbeidsmarkt zich in de tweede helft
van dit jaar scherper zullen aftekenen.
