Wat gebeurt er in Algerije?
VAN ESSEN
voor Foto
Firma VAN DE WIJNGAART
Makelaars- en Assurantiekantoor
GARAGE „DE SOESTER"
DERDE BLAD
Firma G. van de Pol
Loodgieters-
werkzaamheden.
KRABBELS VAN KNELIS.
Probeer óók
die Rbeumatiek
van U ai te schndden.
Er gaat nauwelijks één dag voorbij
zonder dat Algerië in de wereldpers
genoemd wordt. Het valt moeilijk uit
de warwinkel van feiten en geruchten
wijs te worden en het ziet er dikwijls
naar uit, alsof het zelfs voor de han
digste politici onmogelijk is een oplos
sing voor het Algerijnse probleem te
vinden.
Waarom gaat het eigenlijk in dat land
tussen de Middellandse Zee en de Sa
hara, tussen Marokko en Tunesië
Heeft de Gaulle kansen om zijn plan
nen te verwezenlijken Kunnen de op
standelingen verwachten, dat hun dro
men in vervulling gaan En wat ge
schiedt er met de Franse kolonisten,
die Algerië als hun vaderland be
schouwen, als het land eens een Alge
rijnse regering zal hebben
Algerië is in ieders mond, maar wie
weet vandaag de dag nog, hoe het
daartoe kwam Dat de opstand der
Algerijnse nationalisten op 4 december
1954 begon, is algemeen bekend. In
tussen is bijna in de vergetelheid ge
raakt de reden voor de militaire actie,
die Frankrijk het bezit van Algerië
bracht.
Gezicht op Algiers vanaf het Moslem-kerkhof.
In een Algerijnse school.
Honderddertig jaar lang waait nu de
Franse vlag boven Algerië. Toen ze
werd gehesen, haalde heel Europa
verlicht adem, en niet alleen Europa,
maar ook de Amerikanen hadden alle
reden zich erover te verheugen. Tot
die dag was de kust van het huidige
Algerië een vesting van Arabische pi
raten geweest, die jacht op Europese
en Amerikaanse schepen maakten. De
bemanningen en de passagiers, die l
hun in handen vielen, werden door de
zeerovers op de Afrikaanse slaven-1
markten aan de hoogstbiedende ver- j
kocht. Een van de beroemdste blanke
slaven, die op de markt van Algerië
van eigenaar verwisselden, was de
Spanjaard Cervantes, de schepper van I
de onvergetelijke romanfiguur Don
Quichotte. De prijs, die voor hem be-
taald werd, lag beduidend lager dan
die, welke men voor een blanke die
nares van een Spaanse gravin moest
neertellen.
Maar dat alles mag tegenwoordig
alleen nog de geschiedkundigen, ro
manschrijvers en filmregisseurs inte-1
resseren. Vergeten echter mag men 't
niet, want in tegenstelling tot vele an
dere landveroveringen van Europese
machten in Afrika stond bij de vero
vering van Algerië niet het voorne
men op snelle rijkdom op de voorgrond.
Op de Franse soldaten volgden de
kolonisten. Zij vestigden zich in de
vruchtbare gebieden in de omgeving
van de kust. Zij verbouwden graan,
zuidvruchten en wijn. De immigratie
vanuit Europa hield met de Eerste
Wereldoorlog bijna op. De „ultra's",
de rechts-radicale Franse kolonisten,
die tegenwoordig De Gaulles plannen
voor een „Algerijns Algerië" voor zo
iets houden, dat aan „verraad" grenst,
zijn de nakomelingen van de pioniers,
die Algerië ontsloten. Voor hen is niet
Frankrijk, maar het land waarin zij
wonen, hun vaderland. Zij zeggen
Algerië is Frans. Daarbij voelen zij
zich gesteund door het feit, dat Alge
rië al in 1875 officieel een „provincie"
van het moederland werd en daarmee
het odium van een kolonie verloor -
dus al in een tijd, dat het kolonialisme
nog helemaal niet de slechte faam
heeft, die het tegenwoordig geniet.
Desniettegenstaande bleef de „ge
lijkberechtiging" voor de inlandse be
volking meer of minder een fictie.
Het bestuur, zelfs in de onderste regi
onen, ligt vandaag de dag nog bijna
uitsluitend in handen van Fransen.
Volgens officiële statistieken bedraagt
tegenwoordig de gemiddelde grootte
van de landbouwbedrijven van Mosle-
mitische Algerijnen IIV2 ha, die van de
Franse kolonisten echter 123,7 ha.
Frankrijk heeft voor de economische
ontwikkeling van Algerië ontzettend
veel gedaan, maar de profiteurs waren
voornamelijk de Eeuropese kolonisten
en zakenlieden. De levensstandaard
van de Moslemitische Algerijnen, die
zich veel sneller vermeerderen dan
de Europeanen, verbeterden slechts in
een uiterst langzaam tempo.
Deze en andere factoren leidden tot
de opstand, tot de oorlog, die ongeacht
de vele doden, die hij kostte, zo lang
als „politionele actie" werd aangeduid.
De Gaulle wil hem beëindigen. Hij
ziet in een Algerijns Algerië de enig
mogelijke oplossing. Hij hoopt, dat de
PLASWEG 63 SOEST TELEFOON 2064
KOOP EN VERKOOP
Taxaties - HypothekenAssurantiën - Expertise
hem op duizend meer of minder slacht
offers niet aankomt.
Ferhat Abbas en niet in de laatste
plaats De Gaulle weten, dat Algerië
uit het Afrikaprobleem niet meer te
verwijderen is.
Volgens de statistieken heeft Algerië
ongeveer 10 miljoen inwoners, waar
van één miljoen Europeanen zijn. De
Algerijnse nationalisten pochen er
graag op, dat op negen van hun land
genoten slechts één Fransman komt.
Maar statistieken moet men niet altijd
geloven.
Een niet onbelangrijk deel van de
Moslemitische Algerijnen zou een op
lossing van de kwestie begroeten, die
voorziet in een status voor het land,
die ongeveer overeenkomt met die van
een dominion in de Britse Common-
wealth.
Voor bijna alle geïnteresseerde par
tijen is de Algerijnse kwestie vanuit
hun eigen gezichtshoek meestal tame
lijk eenvoudig op te lossen, maar dat
klopt alleen, als men slechts één zijde
van het probleem in beschouwing
neemt.
De inlandse wijk van Oran.
Zal het De Gaulle gelukken de oorlog
in Algerië te beëindigen
zuidelijk oliebronnen ontdekt zouden
worden, hadden zij waarschijnlijk niet
voor mogelijk gehouden. Zou iemand
hun toen verteld hebben, dat in Alge
rië op zekere dag grote ijzererts- en
mangaanlagen ont4ekt zouden worden,
dan zouden ze Waarschijnlijk mede
lijdend geglimlacht hebben.
Maar juist dat i§ allemaal geschied.
Algerië's olie- en aardgasvoorraden
zijn volgens deskundigen zo groot, dat
ze West-Europa, niet alleen Frankrijk
verregaand onafhankelijk zouden kun
nen maken van importeren. De ertsvoor-
raden van Algerië zouden voor Euro
pa's industrie eveneens belangrijke be
tekenis kunnen krijgen, onder voor
waarde echter, dat het land in eniger
lei vorm met Europa verbonden bleef.
Algerië trad de kring van de Euro
pese geschiedenis binnen door de Ara
bische piraten, die een bedreiging voor
de zeevaart betekenden. Niemand twij
felt er meer aan dat% er binnenkort een
autonoom Algerië zal zijn, maar daar
zijn ook een aantal complicaties bij.
De FLN, de belangrijkste organisatie
van de rebellen, heeft zich verregaand
op de hulp van Moskou verlaten, die
haar langs verschillende omwegen be
reikt. Een daarvan leidde via Cairo.
Voor al uw auto-service, uitdeuken,
spuiten, erkend L.P.G.-inbouw-
station.
Verkoop van Benzine, Olie enz.
Tevens erkende autorijschool.
Smitsweg 19 Telefoon 3865
De Gaulle heeft zich van dat een
voudige denkschema losgemaakt. Hij
heeft zich zowel in Frankrijk als in
Algerië veel vijanden op de hals ge
haald, maar niemand twijfelt er ern
stig aan, dat hij de enige staatsman is,
die Frankrijks grootste huidige pro
bleem kan oplossen.
Algiers heeft alles, wat het hart van
een ondernemende toerist zou kunnen
verwarmen eerste klas hotels met air
conditioning en bazars, die werkelijk
echt zijn, moderne bars met cabaret
voorstellingen, die aan Parijs doen
denken en Arabische koffiehuizen, zo
als men ze anders alleen in Arabië
vindt.
VAN DE SOESTER COURANT
VAN VRIJDAG 24 MAART 1961.
Zetel van de Franse prefectuur in Algiers. Hoe lang zal de tricolore hier
nog boven waaien
rebellen er nog van overtuigd kunnen
worden hun weg in de toekomst zij aan
zij met Frankrijk te zoeken, 'n Frank- f j t WHF
rijk, dat de rol van een ervaren en ou-
dere broeder overneemt. [hmFJ
Frankrijks staatspresident weet, hoe I BlSTi
moeilijk dat is. Men moet hem we- wwm
gens zijn moed bewonderen, want de
meest verbitterde tegenstanders van f-.
zijn plannen zijn niet zozeer de Alge- jfr -
een groot^ aantal hoge Franse officie-
De eerste Fransen, die naar Algerië ff
kwamen, hadden geen enkel vermoe- fjSr II v 'j
den van de rijkdom van het land. Hen
interesseerde alleen de vruchtbare bo
dem langs de kust. Dat eens verder Ingenieurs en technici zijn niettegen
staande de onlusten in het land aan
het werk, om de olierijkdom van de
Sahara te ontsluiten.
Nasser ziet in Algerië een deel van het
Grootarabische Rijk, dat hij nastreeft
en dat hijzelf beheersen wil.
Moskou, welks machthebbers niet di
rect wilden ingrijpen, hoopt Cairo op
dood spoor te zetten. Op de achter
grond speelt ook nog communistisch
China een woordje mee, dat zich
steeds meer tot een rivaal van het
Kremlin ontpopt.
Ferhat Abbas, le leider van de Al
gerijnse regering in ballingschap, geldt
als enigermate gematigd. Belkassem
Krim, zijn „minister van oorlog" daar
entegen heeft zelf toegegeven, dat het
De grootste keuze camera's ter plaatsec
BIRKSTRAAT 2 SOEST
Maar Algiers, de kuststad met haar
meer dan 300.000 inwoners trekt nau
welijks nog toeristen aan. Haar stran
den zijn niets meer voor vakatiegas-
ten, die rust en ontspanning zoeken.
Sedert meer dan zes jaar gaat er in
Algiers nauwelijks een dag voorbij
zonder bomaanslagen, razzia's, terreur
acties, waarbij de politie meestal zelf
niet weet, wie de aanleiding gaf. Wie
in Algiers woont, leeft gevaarlijk.
Daar, waar de Europeanen van Al
giers elkaar ontmoeten, vindt men fa
natici, optimisten, pessimisten, idealis
ten en cynici naast elkaar. De pessi
misten staan op het standpunt, dat
1961 het einde van de Franse heer
schappij in Algerië zal brengen.
Van Lenneplaan 69 Telef. 2935
b.g.g. telef. 4332
Voor al uw
Zij treffen voorbereidingen, dat zij
de eerstkomende maanden naar Frank
rijk zullen terugkeren. Een studiecom
missie in Parijs heeft intussen vastge
steld, dat de „retour-kolonisatie" naar
het moederland volstrekt binnen het
bereik der mogelijkheden ligt. Dat is
echter een nieuw geluid. Tot nu toe
heette het altijd, dat Frankrijk voor
onoplosbare problemen gesteld zou
worden, als Algerië verloren ging.
De Algerijnse nationalisten hebben
de laatste konsekwenties van hun
strijd nog niet zo ver doordacht. Zij
willen in meerderheid de volledige on
afhankelijkheid, de „baas in eigen
huis", zonder zich er druk over te ma
ken, wat het worden moet, als zij een
maal hun doel bereikt hebben. Daar
evenwel ligt misschien het grootste ge
vaar voor de toekomst, de toekomst
van Algerië. Het vroegere Belgische
Congo is er een goed voorbeeld van,
wat een Afrikaans land te wachten
staat, als het alleen in de onafhanke
lijkheid geïnteresseerd is, zonder de
gevolgen te doorzien.
tAs jet ming vraogt
dan mok zeige dawwe
hier in ons land maor
As je niks op je lee-
pe. As je dan midde
in de nacht uut je bed
ebeld wordt dan ken
d'r braand weeze, of
'n dronke kérel ken 'n lolletje wille
uuthaole, of de pelisie kejje komme ver-
telle dajje vergete heb je deur dicht
te doen, maor ze kenne je bie ons nie
van je bed lichte omdajje wat teuge de
regering heb.
Das zogezeid vrie weeze en dat komt
zogezeid door de dimmekraosie, waor-
veur je alles mag aster maor niet in
'n wetboek staot dattet nie mag.
In Braobaant woont Friedje van Heug-
ten en die Friedje is zogezeid 'n man
naor ming hart.
Friedje het 'n paor sente en hie kwam
in 'n bejaordehuus. Zo'n bietje as
Braomhaoge. Das hier niks veur ming,
zee Friedje, tusse al die ouwe mense
en hie trok de bosse in, maokte 'n hut
en gong daor woone.
Lekker in de netuur, zee Friedje, maor
de pelisie kwam en Friedje mos zien
hut sloope en hie kwam bie de nonne.
Beste minse die nonne, zee Friedje,
maor geef ming de netuur maor en hie
trok weer de bosse in.
Weer kwaome d'r pelisiemanne, en
weer wier Friedje uut zien bos ehaold.
Das groote flauwekul, as 't ming vraogt.
Friedje houdt van de netuur en de ne
tuur is nie van de pelisie of de burge
meester, maor van joe en ming. En van
ming mag Friedje net zo hard in de
netuur woone en slaope astie wil.
Die man ken 't nie uuthouwe bie be-
jaorde of nonne en dat mottie heule-
gaor eiges weete.
Hebbe ze die arreme Friedje weer in 'n
huus estopt. Dat het gin kale neet
mit dimmekraosie te maoke, as ze dat
maor begriepe, daor in 't zuuje.
Neem Krusehen - om dat
wonder zelf te beleven.
Ge zult Uzelf 'n ander mens voelen,
jeugdiger, kwiek, vief en weer blij.
Want met de onzuiverheden in Uw
bloed, door Kruschen's vijf minerale
zouten losgemaakt en afgevoerd, ver
dwijnen ook die Rheumatische pijnen
en maakt uw stramheid plaats voor dat
monter lenig gevoel.
TEMPO HAD SUCCES.
Een groep van 38 Tempoleden heeft
deelgenomen aan de openingsrit van de
Utrechtse vereniging De Volharding.
Tempo kwam met de grootste groep
touristen en won daarmee de eerste
prijs. Tweede werd het Amsterdamse
Olympia met 25 deelnemers en derde
De Bataaf uit Halfweg met 10.
Een groep Tempo-juniores reed voor
het eerst onder leiding van voorzitter
J. Gerritse. De jongste deelnemer was
de elfjarige A. v. d. Broek.
De heer F. ten Haaf (71 jaar) was, zo
als gewoonlijk de oudste deelnemer en
Tempo was met vier dames gekomen
mevr. Westerveld, mevr. Reulen, mej.
Berkhof en mej. Rietschoten.
Na de rit werd een vriendschapsbijeen
komst gehouden, waarbij de prijzen van
de rit Brussel-Parijs-Brussel uitgereikt
werden en een kleurenfilm gedraaid
werd.
B.D.C.-HANDBAL.
Het eerste damesteam van B.D.C. heeft
een vreemde wedstrijd tegen S.S.V.U.
gespeeld en met 3-1 gewonnen.
De wedstrijd werd echter niet uitge
speeld omdat een S.S.V.U.-meisje meer
van voetballen dan van handballen
hield. Zij trapte echter niet tegen de
bal, maar tegen B.D.C.-benen en werd
het veld uitgestuurd. De scheidsrechter
vond vijf minuten genoeg, maar toen
deze onsportieve speelster weer mocht
meespelen was ze nog niet bedaard.
Een tweede speelster kreeg eveneens
trapneigingen en nu moesten beide het
veld uit. Dat namen de ploeggenoten van
deze hysterische boskatten niet en het
hele elftal verliet het terrein.
Het is te hopen dat de bond deze „da
mes" verbiedt ooit nog een wedstrijd te
spelen.
Annie Wigtman had in deze wedstrijd
de eerste twee doelpunten gescoord toen
Truus Roest voor de derde goal zorgde.
S.S.V.U. scoorde maar een enkel tegen -
punt.
Nel Brons voldeed in het doel uitste
kend.
Het eerste aspirantenteam won met 6-1
van Laren 2 en het 2e damesteam won
met 5-4 van B.H.C. 2. Het eerste junio-
resteam won met 4-1 van V.B.O. en
juniores 2 verloor met 0-3 van Oranje.
Het eerste aspirantenteam won met 6-1
van Olympia en aspiranten 3 versloeg
S.V. Achteveld met 2-0.
