BATAVUS
Dansend door het leven*
Van Essen
voor brillen
De lichtlopende (iets
Voor Rijwielen en Bromfietsen
D. ENGEL S RIJWIELHANDEL
S.E.C. versloeg Donar.
POLITIE TELEFOON 4 4 4 4
Geslaagde Llo-feestavontl.
DERDE BLAD
Hees verloor, Kulan kampioen.
De zigeuners drukten hun stempel op
de Spaanse danskunst.
Gitanos is de naam die men hier in
Spanje aan de zigeuners heeft gegeven,
een naam die verwantschap vertoont
met de Engelse betiteling Gypsies en
afgeleid van het Nieuwgriekse „Gyph-
toi" dat Egyptiërs betekent.
Deze benaming Egyptiërs danken de
zigeuners aan zichzelf, want in hun
verhalen in het verre verleden zinspeel
den zij er steeds op, uit Egypte afkom
stig te zijn. Zelf noemen zij zich Ro-
mani. Wetenschappelijke onderzoekers
nemen aan, dat zij uit Voor-Indië af
komstig zouden zijn en afstammen van
het zwervend volk der Domba, een kaste
van muzikanten en dansers. Door on
bekende reden zouden zij aan het zwer
ven gegaan zijn door de gehele wereld,
waarbij zij in 1420 west-Europa binnen
kwamen. In 1447 bereikte een eerste
groep Spanje. Van die tijd af hebben
vele gitanos onafgebroken het Ibe
risch schiereiland bewoond en zijn een
belangrijk deel van de bevolking gaan
uitmaken. Weliswaar niet zozeer nu
meriek, alswel wat hun invloed op de
Spaanse cultuur en wel in het bizon
der muziek, zang en dans betreft.
Heel veel van wat ons buiten Spanje
als Spaanse muziek en dans wordt ge
presenteerd, is in wezen niet Spaans
maar typisch zigeuners.
Bij de koningin der Gitanos.
Wij hebben dit met eigen ogen en oren
kunnen zien en horen, toen wij een
muziek- en dansfeest bijwoonden bij de
gitanos die bij duizenden in grotten
even buiten Granada een armoedig be
staan lijden.
Zij wonen daar onder leiding van een
stamhoofd, in dit geval een vrouw,
die de koningin der zigeuners genoemd
wordt. Het is een merkwaardig volkje,
in wier leven muziek en dans een aan
merkelijk belangrijker plaats innemen,
dan bij ons. Men zou kunnen zeggen,
dat de gitanos dansend door het leven
gaan. Vrijwel elke emotie wordt in
dans omgezet en dit alles met een ernst
en overgave die ons volkomen vreemd
zijn.
Nu is dit laatste iets, dat de zigeuners
niet alleen hebben. In andere delen van
Spanje danst men ook graag en grijpt
men elke gelegenheid aan om dit te
doen. In Sevilla bijvoorbeeld is de
meest bekende volksdans de „sevillana".
sensueel zijn. Hun dansen kenmerken
zich door hun onstuimigheid, wilde be
wegingen van borst en hoofd, terwijl
korte, felle stoten van de hakken op
de vloer het ritme accentueren. Op het
einde is deze dans een wilde warre
ling van alle deelnemers door elkaar
en dan een bruuske en plotselinge on
beweeglijkheid.
Het dansfeest begint.
We hebben bij Granada het genoegen
mogen smaken eén dergelijk dans
feest bij te wonen, 's Avonds bij het
flakkerend licht van toortsen en kamp
vuur tokkelde een naar onze smaak
werkelijk fenomeen gitarist zijn volks
liederen, doorweven met eigen impro
visaties. Iedereen luisterde en het was
doodstil.
Dit toneel van felle lichten en diep
donkere schaduwen en al die inte
ressante, markante koppen om ons heen
vormde het juiste decor waarin men
zo'n dansfeest moet beleven, een scher
pe vrouwenstem begon te zingen en er
kwam een zigeuner naar voren.
Hij plaatste zich midden in de kring
en er ontstond een aftasten van ritme
tussen hem en de gitarist. Toen zij het
gevonden hadden, begon de dans.
Aanvankelijk met een zacht, later steeds
sterker wordend hakkengetik op de
rotsige bodem. Steeds feller werd het
ritme.
Plotseling sprong een jong meisje naar
voren. Het haar warrelde los om haar
hoofd. Met een korte ruk slingerde zij
het naar achteren en uitdagend trip
pelde zij rondom de man, die nog steeds
in uiterste concentratie met zijn hak
ken het ritme van de gitaar volgde.
Na een draai zag hij haar en samen
dansten zij een onstuimig spel van lok
ken en afstoten. De toeschouwers wer
den door de dans meegesleept. Hun
lichamen wiegden, hun handen klapten.
Er traden meer dansers en danseressen
naar voren. Tenslotte zagen we één dy
namische bewegende massa in dolle
warreling en plots was daar het einde,
een einde dat wij nog niet verwachtten.
Meegesleurd.
Maar de gitarist rustte niet. Na een
korte stilte begon hij weer zacht pre
luderend en weer werd er gewacht
in doodse stilte. Een andere dans werd
ingezet. Uren ging het door. De zigeu
ners zongen en dansten van liefde, ver
driet en vreugde. Voor ons nuchtere
baarheidl
NIEUWEWEG 97
SOEST
TELEFOON 2543
In de eerste helft van de competitie
versloeg S.E.C. het Hilversumse Donar
op eigen terrein met 3-2 en gisteren is
het opnieuw een overwinning voor de
groen-witten geworden. Nu werd slechts
1 doelpunt gemaakt maar dat was vol
doende om de overwinning in Soest te
houden.
S.E.C. speelde enthousiast en soms leek
het alsof Donar wat ongeinterresseerd
was, al konden de Hilversummers af en
toe potig optreden. Het bleef echter een
sportieve wedstrijd.
Weinig heeft het gescheeld of de wed
strijd kon niet doorgaan. Scheidsrech
ter J. Leguit was niet komen opdagen.
1 Gelukkig was de heer E. Pauw, die een
wedstrijd van het tweede elftal geflo-
ten had, nog op het veld en hij leidde
1 S.E.C.-Donar.
De zigeuner beleeft zijn dans. Ritme, vormen en expressie vormen één onver
brekelijk geheel, opwellend uit zijn binnenste.
Deze specifieke Sevillaanse dans kan
men zien op alle ogenblikken van de
dag, in het theater, café, maar ook op
straat en zelfs in de treinen. Waar een
groep Sevillanen bij elkaar is, komen
de nooit ontbrekende castagnetten spoe
dig tevoorschijn en met of zonder bege
leiding van gitaar wordt er gedanst en
gezongen. Dit gebeurt trouwens in ge
heel Andalusië en elke stad heeft haar
eigen speciale dans.
Granada b.v. de ,,granadina".
Vreugde, smart en pijn.
Sevilla is wel de hogeschool voor de
dans. De Sevillaanse vrouw wordt als
danseres geboren. Haar bewegingen zijn
natuurlijk en gracieus. Zij danst voor
haar genoegen, maar ook om uitdruk
king te geven aan smart of pijn. Dit
heeft zij wel gemeen met de zigeuners.
De komst van gitanos, die in de 15e
eeuw in grote getale naar Andalusië
kwamen en zich daar vestigden, ver
oorzaakte een omvorming van de vroe
gere „canto hondo" (diepe zang), karak
teristiek voor zijn buigzame modulatie
en het overslaan van de stem. De gita
nos brachten een nieuwe stijl, de
„canto flamenco" met schrille en lang
aangehouden koptonen.
Het flamenco-repertoire van de zigeu
ners is zeer groot. De „solares" zijn ge
zangen van droefheid en afscheid, ter
wijl de „tirana" en „tanguillos" zeer
noorderlingen bleek het een openba
ring. Maar na verloop van tijd werden
we als het ware in deze dans in dit
ritme opgenomen en zonder dat we
het zelf wisten, stonden we op en klap
ten in onze handen op de maat van de
muziek, zoals de zigeuners dat deden.
We trappelden met onze voeten en lie
ten ons meesleuren in het machtige
ritme. Dan opeens dook er een zigeune
rin voor ons op. Zij pakte de hand en
trok ons mee in de wilde warreling.
Na slechts enkele momenten liet ze
ons bruusk staan. We deden wel enthou
siast en dat lokte haar, maar ze merkte
het dadelijk we konden het niet.
Langzaam traden we terug in het duis
ter. We klapten niet meer, we stamp
ten niet meer. We keken alleen vol be
wondering naar deze extase, naar die
lenigheid van geboren dansers en dan
seressen en we begrepen, dat hier een
diepe kloof gaapte tussen ons en hen. I
We kunnen wel waardering en bewon-1
dering opbrengen maar we kunnen niet
meedoen, want wij zijn anders. Dit dan- j
sen is natuur, ons dansen is aangeleerd
op de danslessen, de foxtrot, de engelse j
wals en de samba, moeizaam geoefend
en eigen gemaakt. De zigeuner danst
van nature, omdat hij niet anders kan.
Dat is het verschil
Zie de etalage voor de nieuwste
modellen.
Brillen met en zonder recept.
Birkstraat splitsing Soesterbergsestraat.
Z.F. leverancier.
S.E.C. speelde in de eerste helft met
wind mee en was veruit de beste ploeg.
Er werd veel geschoten, vooral door v.
d. Valk, maar de 18-jarige keeper Kooi
was uitstekend op dreef. Bijna werd hij
verrast door een enorm hard schot van
aanvoerder Ten Hove, van wel veertig
meter afstand. De bal ging echter net
naast de paal.
Schoten van Elverding en De Bruin,
maar er werd pas gedoelpunt uit een
strafschop in de 32-ste minuut.
De scheidsrechter gaf deze penalty om
dat rechtshalf Langhorst, voormalig se-
mi-prof, hands maakte. Pothoven schoot
de bal goed in, maar toch raakte de jon
ge keeper de bal nog even aan. Hij
kon het doelpunt echter niet voorko
men.
In de tweede helft bleef S.E.C. goed
aanvallen en slechts rechtsbuiten Al-
berts van Donar was gevaarlijk.
Bijna viel de gelijkmaker toen Rutten-
berg wat ongelukkig terug speelde.
De bal passeerde de S.E.C.-keeper, maar
kwam tegen de paal.
Bij Donar ondernam middenvoor De
Graaf enkele individuele acties, Alberts
was actief, maar Adams kon niet ge
passeerd worden. Aan de andere kant
schoot Leo van Breukelen net langs de
paal en v. d. Valk bracht een prach
tige kans om zeep die De Bruin hem
gaf.
S.E.C. hield goed stand. Even zag het
er naar uit dat Donar gelijk zou maken
toen De Graaf alleen voor Adams kwam
te staan, maar zijn schot miste het doel
op een halve meter en de overwinning
was voor S.E.C.
In het St. Josephgebouw traden zater
dagavond vele leerlingen van de open
bare ulo als artisten op voor ouders,
medeleerlingen, onderwijskrachten en
andere belangstellenden.
De avond werd geopend door de heer
J. H. v. Neerbos, hoofd van de school,
die in het bijzonder wethouder K. de
Haan verwelkomde. Het is al enige
tijd geleden sinds de laatste feestavond
gehoudèn is en allen zijn het er wel
over eens geweest dat het tijd werd
weer eens op feestelijke wijze bijeen te
zijn.
De heer van Neerbos verzocht de aan
wezigen te willen bedenken dat de baten
van deze avond bestemd waren voor
de stichting 't Soester zwakke kind en
derhalve niet karig te zijn als loten wer
den aangeboden.
Dick Eysink was de conferencier en hij
kondigde op vlotte wijze de vele num
mers aan. Ronnie Kraal begon met pia
nospel en met „From the time you say
good bey" en „Marina" zorgde hij voor
een uitstekende start. Feike van Ginkel
en Adri Kamphorst, piano en zang
prezen het maanlicht en Nettie Anders
hield met Ada Appelboom een leuk ge
sprek in klederdracht.
Een meisjeskoor zong verdienstelijk on
der leiding van de heer T. Krips, waar
na Jaap van de Moren zich met zijn
gitaar en zeer moderne zang al bij zijn
eerste optreden tot held van de avond
maakte. Hij kreeg bijzonder veel bijval.
Bijzonder aardig zongen Feike van Gin
kel en Annedien Schilder met gitaarbe
geleiding en Jean van Schaik was de
eerste pianist die zich op bekwame wij
ze aan het klassieke repertoire waagde.
Onder leiding van Lies Floor werd eigen
kleding geshowd.
Peter v. d. Brakel en Aart Brons de
den als clowns gek maar dat was juist
de bedoeling en voor de tweede maal
zong het meisjeskoor. Hier en daar was
een jongenshoofd tussen de meisjes
hoofden te zien. Dat waren zangers met
stemmen die in dit koor pasten.
Annedien Schilder trad opnieuw op en
weer deed zij het uitstekend. Adri
Kamphorst en Feike van Ginkel zongen
smachtend van Charley, de Adonis, en
Adri de Wolf speelde Mozart vederlicht,
zoals het behoort.
Willie van Luneschlorf en Gerda de Ron
de speelden quatre main en solo waar
na Jaap v. d. Moren de aanwezigen tot
groot enthousiasme bracht met het scho
ne ,,Hé, kom van 't dak af". Elvis Pres_
ley zou het alleen maar slechter kunnen
doen en de ovaties waren dan ook ver
diend.
Na de pauze een gezellig teenager-no-
neelstuk, een blijspel van Bert Huizenga
VAN DE SOESTER COURANT
VAN DINSDAG 28 MAART 1961.
den en vele inheemsen versmaden het
eten van mensen niet.
De missionarissen hebben veel strijd
moeten leveren tegen absurde heidense
gebruiken, tegen het geloof in de boze
geesten en tegen alles wat het leven
van de Kongolees slechts bemoeilijkte.
Voor een groot deel is aan het werk van
de missie een eind gekomen, want
door de chaos zijn vele missionarissen
en zusters gedwongen te vluchten en
andere leven in groot gevaar of wor
den gevangen gehouden door opstande
lingen.
Juist in deze tijd was een causerie over
de Kongo bijzonder waardevol, want het
is moeilijk een juiste kijk op de gang
van zaken te krijgen als men niet voor
gelicht wordt door iemand die het land
kent.
De instuif had het geluk dat een Soester
inwoner dit land heeft leren kennen.
Als Hees zaterdagmiddag van Kulan in
Veenendaal gewonnen had, dan zou de
ze koploper van de afdeling geen kam
pioen geworden zijn, maar het werd een
1-6-nederlaag voor de Soester voet-
Elegance
voor de
lieve lente!
Zoels u 't nii ziet In
chic Parijs en
romantisch Rome:
trois-pièce a la mode!
Voorjaarsensemble
in de lijn van '61.
Interessant detail:
blouse en voering van
Jasje zijn van dezelfde
mooie stof.
Kies uw liefste kleur
uit lindegroen, grijs
of cognac.
HILVERSUM KERKBRINK 15 17
in zes taferelen, spelend in de woning
van de familie Duif, waar Marit (Mar-
greet Foeken) te kampen had met de
liefde en haar ouders (Truuske Hoegen
Dijkhof en Herman Spikman). Haar
uitverkorene was Rob de Winter (Bert
de Jong), maar haar ouders zagen meer
in Alexander van Fijningen (Dick Kla
ren) en dat gaf natuurlijk heel wat
verwikkelingen en belevenissen, die
goed gebracht werden. Vooral aan Ada
Ruysenaars als Rikky en Klaas Blij-
leven als Jan mag een toneelpluim niet
onthouden worden. De andere mede
spelenden waren Gerben Bootsma, Ma
rijke van Laar. Marian Blok, Ineke van
Riemsdijk, Fancy Tans, Theo Vink,
Kees v. d. Moren en Ben Werther. Zij
allen zorgden voor een gezellige feest
avond met aantrekkelijk spel.
Na het programma brachten The Black
Points onder leding van A. Veerman
dansmuziek en hun spel dwong als het
ware tot dansen.
PATER BROUWER OVER KONGO.
Pater Brouwer, een echte Soester naam
en een echte Soester, heeft voor de
leden van de Instuif R.K. Jong Soest
in het St. Josephgebouw gesproken over
Kongo, het gebied waar hij enkele jaren
als missionaris werkzaam geweest is.
Pater Brouwer behandelde in het kort
de geschiedenis van het ontstaan van
de kolonie Kongo na de ontdekking van
de Kongostroom door Stanley. De strub
belingen tussen Engeland. Duitsland en
België en het aandeel van koning Leo-
pold II in het ontstaan van de kolonie,
die niet België toebehoorde maar zijn
persoonlijk eigendom was.
Er werden vele dia's getoond en de
jeugdige aanwezigen kregen een veel
beter inzicht in de verhoudingen, levens
gewoonten en gebruiken van de stam
men waarover wij dagelijks lezen en zij
konden beter begrijpen dat de loop der
dingen tot een chaos moest leiden.
Als stammen in de Kongo strijden dan
is het een strijd op leven en dood. waar
bij vrouwen noch kinderen ontzien wor-
ballers en daardoor kon Kulan de kam-
pioensvlag hijsen. Opnieuw eindigt Hees
op de tweede plaats zoals reeds zo vaak
het geval geweest is.
In de eerste helft ging het goed met
Hees en na tien minuten maakte Alex
Hop het eerste doelpunt. Het zou het
enige doelpunt van Hees zijn.
Er werd goed verdedigd en pas tegen
het eind van de eerste helft kon Kulan
een overwicht krijgen. De gelijkmaker
werd gescoord en in de tweede helft
was het totaal gebeurd met de Soester
spelers. Vijfmaal scoorde Kulan en
daardoor werd het een grote nederlaag
voor onze eeuwige tweede.
AANRIJDINGEN.
Op de Birkstraat reed mej. E. H.
per fiets in de richting Soestdijk. Zij
werd ingehaald door de bromfietser
J. v, A. uit Amersfoort. Toen de brom
mer haar passeerde begon mej. H.
te slingeren, raakte met haar voorwiel
het achterwiel van de bromfiets en
viel. Zij kreeg een hoofdwond en is
per ziekenauto van de E.H.B.O. naar
De Lichtenberg gebracht. Na behande
ling kon zij naar huis.
Op de hoek van de Soesterbergse
straat en de Verlengde Kolonieweg rem
de de bromfietser H. H. uit Bussum
sterk af voor de auto van R. S. uit
Amersfoort. Hij remde te hard, zodat
zijn remkabel brak en hij tegen de auto
opreed. Brommer en auto werden licht-
beschadigd.
Op de hoek van de Soesterbergse
straat en de Van Lijndenlaan verleende
de automobilist P. de K., die uit de Van
Lijndenlaan kwam, geen voorrang aan
het echtpaar H. uit Zeist, dat per brom
mer op het fietspad reed. De bromfietser
botste tegen de auto, waarna H. en zijn
echtgenote op het wegdek terecht kwa
men. Dokter Stroband verleende de
eerste hulp en hij liet H. per taxi naar
het ziekenhuis in Zeist brengen om fo
to's van een enkel te laten maken.
Mevr. H. werd slechts licht gewond.
