Vijf jaar drievoudig
huwelijk.
Heropeuing
„De Kleine Witte"
RESTEN VAN TOT NU TOE
„OUDSTE" MENS GEVONDEN
I~%. IEL <n
Hockey.
Opnieuw succes voor de
Soester E.H.B.0.
Eerste lustrum van een
puinhoop.
HET OOG GERICHT OP
EEN PROCES.
DINSDAG II APRIL 1961.
40e JAARGANG No. 27.
soester (Courant
Verschijnt iedere dinsdag en vrijdag.
Abonn. p. kwart 2,10 - per post 2,25
UITGAVE DRUKKERIJ SMIT SOESTDIJK BUREAU VOOR REDACTIE EN ADMINISTRATIE VAN WEEDESTRAAT 29A, SOESTDIJK TELEFOON 2566 GIRO 126156
Vijf jaar geleden, op 7 april 1956 vond
een drievoudig huwelijk plaats. Toen
trouwde Hendrika Wilhelmina Maria
Beijer met Bernardus Petrus Becker,
haar tweelingzusje Wilhelmina Berdina
met Petrus Cornelis v. d. Berg, terwijl
broer Adrianus Jacobus Wilhelmus
Beijer mejuffrouw Rina van Ommen
naar het altaar voerde.
De drie huwelijken werden gelijktijdig
ingezegend door pastoor mgr A. G.
Smit en in De Gouden Ploeg werd feest
gevierd.
Vijf jaar later hebben wij eens geïnfor
meerd wat er van deze jonge gezinnen
geworden is en het staat er uitstekend
voor.
De heer Becker en zijn vrouw kregen
al spoedig een woning aan de Gaslaan
in Baarn en Wim van vier jaar. Joke
van drie en Henny van zes weken
zorgden ervoor dat het een echt gezin
werd. De heer Becker werkt in het be
drijf van zijn vader als chauffeur.
Op Beetzlaan 38, in een gezellige witte
woning, is het gezin van de heer A. J.
W. Beijer gevestigd. Aanvankelijk woon
de hij met zijn vrouw en de nu twee
jarige Bea op de Klaarwaterweg, maar
nu op de Beetzlaan en door Bertil van
lVz is het een gezin van 4 personen
geworden. De heer Beijer heeft een
transportbedrijf.
Aanvankelijk leek het met het jonge
gezin P. C. v. d. Berg niet zo best
te gaan. Ernstige ziekte van de heer
v. d. Berg deed het ergste vrezen,
maar na vele maanden verblijf in het
ziekenhuis is alles weer fijn voor
elkaar gekomen. Van de Klaarwater
weg naar de Wald. Pyrmontlaan en
sinds een jaar op de Ruysdaellaan met
vrouw, de driejarige Dineke, de twee
jarige Sjaakje en Yvonne van 10 maan
den.
Zes jonge mensen trouwden vijf jaar
geleden en deze zes vormen nu drie
gezinnen niet totaal 14 personen. En
het zijn leuke gezinnen.
Het is de laatste dagen in hotel „De
Kleine Witte", op de hoek van de Mo
lenstraat en de Middelwijkstraat, nog
drukker geweest dan anders en dit is
niet onbegrijpelijk, want de oude eige
naar, de heer en mevr. Muller, namen
afscheid met een „Uitstuif" en de nieu
we eigenaars, de heer en mevr. v. d.
Veur uit Zaandam, kwamen kennis ma
ken met een „Instuif". Daarna volgde
zaterdagmiddag de heropening van de
zaak, waarmee de nieuwe eigenaar gro
te plannen heeft.
Er is heel wat te doen aan dit oude j
pand, maar de heer v. d. Veur heeft
in Zaandam een schildersbedrijf, dus
met eigen krachten kan al veel gedaan
worden.
Het is de bedoeling dat de serre aan de
zijkant verdwijnt en dat er een corri
dor zal komen met ingangen naar de
zaak, de garderobe en een nieuwe zaal,
die tussen de percelen Middelwijkstraat
2 en Middelwijkstraat 4 gebouwd zal
worden. Het pand zelf wordt geheel
gerestaureerd en het ligt in de bedoeling
dat er kamers bijgebouwd zullen wor
den, gelijkvloers, maar ook op het
Reeds lang pogen mannen van de
wetenschap te ontdekken hoe onze ver
re voorouders er hebben uitgezien. En
zij zijn daar aardig in geslaagd. Bodem
vondsten hebben hen daarbij geholpen
en zo zijn er resten en soms complete
geraamten ontdekt van mensen, die
honderdduizenden jaren geleden heb
ben geleefd.
Een Britse anthropoloog, dr. L. S. B.
Leaky, deelde mede, dat hij in novem
ber 1960, bij zijn werkzaamheden in
Tanganjika, bij de Olduvai bergkloof,
de beenderfragmenten heeft gevonden
van een mens, die volgens hem de
oudst-bekende mens zou zijn.
Reeds eerder werden in dit gebied
schedelgedeelten gevonden, die naar
schatting zo'n 600.000 jaar oud zijn.
Dr. Leaky meent dat zijn vondst ouder
is. Hij zal binnenkort naar dit gebied
terugkeren om de bodem nog verder te
onderzoeken op andere resten en om
te trachten op die manier een volledig
beeld te krijgen van de oudste mens.
In het R.A.I.-gebouw te Amsterdam wordt de tentoonstelling „De Suiker"
gehouden. Een leraar van de banketbakkersschool „Sint Nicolaas" te
Amsterdam, de heer W. Kolk, heeft met zijn leerlingen afgebeelde taart
gemaakt voor H.M. de Koningin voor Moederdag.
bestaande deel.
Van de gezellige biertent, waarin voor-
al de Soester jonge lui zich graag aan
het restaurant tegoed kwamen doen, is
„De Kleine Witte" in 1955 een restau
rant en hotel met een goede naam en
een uitgebreide klantenkring geworden.
De „Uitstuif" heeft dit-hewezen en aan
de „Instuif" kon men merken dat deze
klanten graag blijven komen. En onge
twijfeld zullen er steeds meer komen
als de restauratie en verbouwing met
de nieuwbouw een feit geworden zijn.
Soest heeft te kampen met een gebrek
aan zaalruimten, dus het zal voor de
verenigingen welkom zijn dat er bij
„De Kleine Witte" een zaal komt, die
het grote voordeel heeft centraal ge
legen te zijn in onze uitgebreide ge
meente.
SOEST 2 PROMOVEERT NIET.
Op het neutrale terrein van S.C.H.C.
te Bilthoven is de beslissingswedstrijd
tussen de dames van Soest 2 en Kam
pong 4 gespeeld, met als inzet de tweede
plaats op de ranglijst en daarmee auto
matische promotie naar de derde klas.
Dit was dan ook de reden dat vele
Soester supporters naar Bilthoven ge
gaan waren om de meisjes van M.H.C.
aan te moedigen.
Het spelpeil was aanmerkelijk lager
dan de voorgaande wedstrijden van
Soest 2. Het spel werd te kort gehou
den en kwam er eens een pass, dan
was deze te hard of te scherp voor de
buitenspeelsters.
De beide Kampongdoelpunten werden
in de eerste helft gescoord uit onduide
lijke situaties voor het Soester doel.
Kort voor rust schoot Saskia Jiskoot een
strafcorner keihard in, maar het doel
punt werd wegens sticks afgekeurd.
In het Soester team speelde captaine
Ans Eysink een voortreffelijke partij.
Het is natuurlijk jammer dat Soest
deze wedstrijd verloren heeft, omdat
dit team zich uitstekend hersteld heeft
na de competitie begonnen te zijn met
het verliezen van vier wedstrijden en
door dit herstel hebben de meisjes zich
opgewerkt naar deze beslissingswed
strijd. Tenslotte moet echter het beste
elftal winnen en in deze beslissingswed
strijd was Kampong sterker en won
verdiend.
Op 16 april zal de Mixed Hockey Club
het seizoen officieel besluiten met een
programma van een drietal wedstrijden
tegen ploegen die in de competitie
tegen M.H.C. uikwamen.
KREDIET VOOR MENKOLAAN.
De Ir Menkolaan heeft parkeerhavens
en een asfaltdeklaag nodig. Er komen
drie parkeerhavens en enkele trottoir
banden moeten hersteld worden. De
kosten voor dit werk worden op 16.800
gulden geraamd en het college van
B. en W. stelt de raad voor een kre
diet te verlenen voor deze werkzaam
heden.
Dat de afdeling Soest van de Kon. Ned.
Vereniging Eerste Hulp Bij Ongelukken
op de goede weg is, is zaterdagmiddag
j.1. weer eens bewezen, toen een junio
renploeg te IJsseli-tetn een
en de vrachtauto tot de rampzalige ma
noeuvre dwong, hoorde niet op de lin
kerhelft van de weg. Maar Salomo is
dood.
In die personenauto zat de heer Drex-
hage uit Amersfoort. Niemand weet
waarom hij plotseling naar de linker
kant van de weg ging en veronder-
i Kant van de weg ging en
zeef ~!^r~ t steld wordt dat hij een hartverlamming
vol resultaat behaalde, door bij de Dis- -
tricts-juniorenwedstrijd de tweede
plaats te bezetten tussen de niet minder
dan 15 deelnemende afdelingsploegen
uit de gehele provincie Utrecht.
De Soester ploeg, bestaande uit de da
mes G. en A. Kudders en de heer Chr.
Barends, werkte het zgn. fabrieksonge-
val zó goed af, dat de jury hen, na de
ploeg van de afd. Vleuten, als tweede
klasseerde.
Mej. G. Kudders mocht van de heer
Freriks, als afgevaardigde van het
Hoofdbestuur, een fraaie lauwertak in
ontvangst nemen, terwijl haar verbazing
geen grenzen meer kende toen werd
medegedeeld, dat zij, ondanks de tweede
plaats van haar ploeg, uitgeroepen werd
als de beste ploegleidster van de pro
vincie Utrecht in deze juniorenwed
strijd. Hiervoor kreeg zij een prachtige
zilveren medaille op standaard.
kreeg. Maar het is slechts een veronder
stelling, want bij de botsing werd de
heer Drexhage uit de auto geslingerd
en het kan ook zijn dat dit zijn dood
veroorzaakte.
De trailer, die de auto had willen ont
wijken ramde een personenauto die langs
de weg geparkeerd stond en reed de
winkel van de heer Van Eyden binnen.
Mevr. Van Eyden stond achter de toon
bank. Zij kwam met een paar kinde
ren, die zich juist in de winkel bevonden
onder het puin terecht, maar was spoe
dig bevrijd. Intussen was de garage
van mevr. De Ruiter eveneens in een
puinhoop veranderd. De chauffeur van
de trailer mankeerde niets, zijn bij
rijder werd licht gewond.
De heer Drexhage was verzekerd bij
The London-Lancashire Insurance Cie
en de firma Disselkoen bij The Ocean.
Alles leek dus uitstekend in orde. Voor-
De grote massief zilveren wisselbeker aI toen The London-i^ncashirg Insu.
een extra beker beschikbaar gesteld
door de afdeling IJsselstein, alsmede de
plaquette en drie persoonlijke medailles,
ontging de Soester ploeg op elf punten
na en kwam in het bezit van de ploeg
van de afdeling Vleuten-Haarzuilen.
Daar de Soester ploeg jarenlang in de
middenmoot van de ranglijst zweefde,
mag wel van een succes gesproken wor
den. De ploeg werd getraind door de
heer C. Klomp.
Op zaterdag 28 april 1956, 's morgens
om tien uur, boorde zich een zwaar
beladen trailer met aanhanger van de
firma Disselkoen uit De Lier een weg
door twee panden aan de Rademaker-
straat te Soesterberg en nu - na vijf j Er werd geredeneerd en geklassineerd
jaar - ligt de puinhoop die toen ver- en het leek er aanvankelijk op dat de
rance Cie de heer Van Eyden en mevr.
De Ruiter vrij spoedig 90.000,aan
bood, mits The Ocean een zeer gering
bedrag van deze som zou willen betalen
om daarmee tot uiting te brengen dat
deze geste van de maatschappij van de
heer Drexhage geen bekentenis van
schuld betekende. The Ocean voelde
hiervoor niets en de gedupeerden kre
gen niets, terwijl het puin bleef liggen.
De rechter bemoeide zich met deze
affaire, maar gerechtelijke molens ma
len ontstellend langzaam en heel wat
mensen hebben zich in de loop der
jaren afgevraagd wat voor zin het
heeft premies te betalen voor een ver
zekering als de maatschappijen domweg
het been stijf houden met de bewering
„mijn cliënt was niet schuldig" en als
de rechter geen beslissing kan nemen.
oorzaakt werd er nog altijd bij alsof er
in ons land helemaal geen recht is en
alsof men woningen van anderen maar
vermelen kan zonder hiervoor ter ver
antwoording geroepen te worden.
Natuurlijk is dit niet zo, maar het is
wel betreurenswaardig dat de gedu
peerden, de heer Van Eyden, textiel
handelaar en mevr. De Ruiter, die naast
deze textielzaak een garage had, nog
steeds geen cent hebben ontvangen om
dat men er maar niet achter kan ko
men wie de schuldige aan dit ongeval
is en wie dus betalen moet.
Salomo zou dit heel eenvoudig oplossen
door te zeggen samen betalen en dan
maar uitzoeken wie de schuldige is,
en als die niet gevonden wordt dan
zijn beide partijen schuldig.
De vrachtauto hoorde nu eenmaal niet
in die huizen thuis en de personenauto,
die van de rechter zijde naar links ging
chauffeur van de trailer de schuld zou
krijgen.
Het remspoor zou zo lang zijn, dat
hij met een vaart van minstens 70 km
gereden moet hebben en dat is voor
een dergelijk gevaarte op die weg te
snel. Toen kreeg wijlen de heer Drex
hage weer de schuld en jaar na jaar
verliep. En de ruïne bleef.
Zoons van de heer Van Eyden plaatsten
een bord waarop stond „De auto die
hier op 28 april 1956 binnenreed was
verzekerd", maar dat hielp natuurlijk
ook niets.
Nu de schade in vijf jaar opgelopen is
tot zo'n slordige 250.000 gulden hebben
de twee verzekeringsmaatschappijen een
nieuw aanbod gedaan. Ditmaal van
80.000.dus voor mevr. De Ruiter
40.000,en voor de heer Van Eyden
hetzelfde bedrag. Een zeer gering be
drag in vergelijking tot de totale scha-
Het oog van de gehele wereld is thans
gericht op een proces, waarbij Adolf
Eichmann de hoofdrolspeler is.
Op dit proces willen wij echter niet het
oog richten. Wel op het proces dat nu
al vijf jaar gevoerd wordt terwijl op de
achtergrond een nare mistroostige puin
hoop staat. Het proces om de ruïne
'an Soesterberg, die twee midden
standsgezinnen uit onze gemeente al
zo'n slordige kwart miljoen gekost
heeft.
Een personenauto raakte in 1956 uit
de koers op de Rademakerstraat, een
trailer week uit, verwoestte twee hui
zen en dupeerde twee middenstanders.
Een textielhandelaar, die als winkel
nog wat stenen over had en een garage
die eveneens in diggelen ging.
De bestuurder van de personenauto was
goed verzekerd, de eigenaar van de
trailer eveneens, maar met alle mogelij
ke smoesjes en advocatenhandigheidjes
is de zaak nu vijf jaar slepende ge
houden zonder dat de gedupeerde een
cent ontvangen hebben. Dat is niet al
leen verregaand lachwekkend, maar ook
ten hoogste betreurenswaardig. Is er
dan in Nederland geen rechter die de
bevoegdheid heeft met zijn vuist op
tafel te slaan en te zeggen dat hij
niets te maken heeft met de baker
praatjes van die twee - waarschijnlijk
steenrijke verzekeringsmaatschappijen -
maar dat hij eerst geld op tafel wil
zien om de gedupeerden schadeloos te
stellen en daarna nog meer geld om
een heel lang proces om de schuld
vraag te kunnen houden.
Die steenrijke maatschappijen hebben
nu eindelijk tachtigduizend gulden aan
geboden. Dat zal ongeveer een derde
van de totale schade zijn. Helaas zijn
de gedupeerde Soesterbegse midden
standers wel genoodzaakt dit schamele
bedrag aan te pakken om tenminste nog
iets binnen te krijgen. Bij zo'n vreemde
rechtspraak is het namelijk niet uit
gesloten dat er helemaal niets betaald
wordt. Ondanks de hoge premies, die
de bestuurder van de personenauto
en de eigenaar van de trailer altijd
betaald zullen hebben.
We leven in een bezeten wereld, zei
professor Huizinga en de goede vader
Doorsnee zei het hem graag na. Ik ook.
KANTMAN.
de, maar de gedupeerden - van wie de
heer Van Eyden in Berg en Bos te Bilt
hoven verpleegd wordt - zullen er toch
wel blij mee zijn omdat zij ongetwijfeld
al hun vertrouwen in de rechter verlo
ren hebben. Als ze deze 40.000 binnen
hebben, dan zijn zij tenminste eniger
mate gedekt tegen een vonnis, dat wel
eens zou kunnen concluderen dat nie
mand schuld heeft en dat dus niemand
behoeft te betalen. In deze vreemde af
faire is nu eenmaal van alles mogelijk.
De verzekeringsmaatschappijen betalen
dit bedrag, dat in geen geval terugbe
taald behoeft te worden, in afwachting
van de uitspraak van de rechter.
Op 8 mei komt deze zaak weer voor bij
het Amsterdamse gerechtshof. Dat zal
wel hetzelfde effect sorteren als steeds
en men moet niet gek opkijken als in
1966 het tienjarig bestaan van de puin
hoop gevierd wordt.
Gelukkig hebben de gedupeerden echter
ieder 40.000,en dat is tenminste
iets, al zal het ongeveer een derde van
de totale schade zijn die mevr. De
Ruiter en de heer Van Eyden ieder ge
leden hebben in deze rampzalige affaire,
die de rechter zo moeilijk en moeizaam
ontrafelen kan, als hij daarin ooit slaagt.
BIGGEN- EN EIERMARKT.
Op de Amersfoortse weekmarkt van
vrijdag j.1. werden aangevoerd 188 big
gen in prijzen van 58,tot 76,en
12 drachtige zeugen van 375,tot
525,—.
Op de eiermarkt werden aangevoerd
225.000 stuks.
Hoendereieren van 12,25 tot 13,
Middenprijs 12,65. Prijs per kg 2.07.
ONTVLUCHT.
Twee jongens wandelden op de Toren
straat en zij werden aangehouden door
een agent. Zij beweerden dat zij een
bezoek gebracht hadden aan een tante
in Putten, maar dat klopte niet erg.
Zij waren n.1. weggelopen uit het op
voedingsgesticht Valkenheide in Maars-
bergen en zijn daarheen teruggebracht.
