63 officieren beëdigd*
Jaarvergadering
Groene Kruis.
Bezoek uit Gent.
S.E.C. verloor.
Dodelijk ongeval.
St. Jorisdag.
HET OOG GERICHT OP
FRANKRIJK.
Mislukte diefstal.
DINSDAG 2S APRIL 1961.
40e JAARGANG No. 31.
OESTER
Verschijnt iedere dinsdag en vrijdag.
Abonn. p. kwart, 2,10 - per post 2,25
UITGAVE DRUKKERIJ SMIT BOESTDIJK BUREAU VOOR REDACTIE EN ADMINISTRATIE VAN WEEDESTRAAT 29A, SOESTDIJK TELEFOON 2566 GIRO 126156
De vereniging „Het Groene Kruis" heeft
vrijdagavond in het gebouw van de
Nederlandse Protestantenbond de jaar
vergadering gehouden onder voorzit
terschap van de heer J, Kruyff, die een
bijzonder woord van welkom richtte
tot de verpleegster in algemene dienst
van de provinciale vereniging, zuster
C. M. Merck. De heer Kruyff deelde mee
dat het jaar 1960 niet ongunstig was,
maar geen prachtig jaar.
De vereniging groeide tot bijna 500
leden, het aantal dat nagestreefd was
om tot een sluitende exploitatie te ko
men.
De kosten gingen echter omhoog, zodat
nog meer leden nodig zijn.
Het bestuur heeft plannen die nog niet
gerealiseerd konden worden door ge
brek aan financiën. Het werk van de
wijkverpleegsters en van de gezinsver
zorgster is in niet onbelangrijke mate
toegenomen. Het is moeilijk medewer
kers te krijgen omdat andere betrekkin
gen zeer aanlokkelijk zijn.
Dank zij een verbetering in de finan
ciële toestand behoefde de afdeling geen
beroep te doen op de garantie van de
provinciale vereniging. Een tegenvaller
was de langdurige ziekte van de wijk
verpleegster, zuster Boon, die vele
maanden niet kon werken. Met moeite
is een plaatsvervangster gevonden.
Veel werk is verzet door mevr. Drijber
als leidster van de gezinsverzorging.
De voorzitter dankte haar, de secretaris,
de heer Dobben en de penningmeester,
de heer Reulen.
Mevr. C. Felix-Schut heeft als bestuurs
lid bedankt en tot haar opvolgster werd
mevr. N. C. ten Feld-Kercher gekozen.
Haar man is arts en hij heeft de toe
zegging gedaan zonodig medische ad
viezen te zullen geven.
De heer H. M. Reulen werd opnieuw
"tot-■penningmeester henoemd.
De heer Dobben las het jaarverslag
en hij bracht het aftreden van de heer
Mulder als voorzitter in herinnering.
Hij werd opgevolgd door de heer G.
Kruyff. Het aantal leden steeg van
447 tot 495.
Er werd een consultatiebureau in sa
menwerking met de andere Soester
kruisverenigingen gehouden en 33 ge
zinnen kregen gezinshulp gedurende
335 dagen, terwijl een tweede kracht
1284 uur aan de gezinshulp besteedde.
Er werden >137 artikelen uit het maga
zijn geleend.
Penningmeester H. M. Reulen toonde
aan de hand van inkomsten en uit
gaven aan dat de vereniging voor het
eerst rondgekomen was en dat een
klein batig saldo het resultaat hiervan
was.
Mevr. Van Veeren en de heer Wit wer
den in de kascommissie gekozen.
De voorzitter deelde mee dat in 1961
doorgegaan zal worden met cursussen
in het verzorgen van zieken en kleu
terzorg, omdat hiervoor veel belang
stelling is.
De heer O. C. Wit te De Bilt, die hoofd
assistent van het pedagogisch instituut
te Utrecht is, hield een causerie die
tot titel had „Doe ik het eigenlijk
wel goed Deze causerie behandelde
de moeilijkheden bij de opvoeding.
Jonge ouders zijn vaak erg onzeker in
hun houding tegenover de kinderen
omdat zij bang zijn voor de toekomst
van die kinderen. Voor een groot deel
komt dit door de toegenomen gecompli
ceerdheid van de maatschappij. Alles
is in beweging en onrustig.
Ook speelt de bijzonder grote variatie
in de opleidingsmogelijkheden een rol.
Er zijn ontelbaar veel scholen. Dan heeft
de toegenomen onduidelijkheid van de
normen invloed, terwijl men kan spre
ken van een krisis op religieus gebied.
Ook de omgang tussen de sexen is ver
anderd en bij de jeugd is een grote
drang naar vrijheid te constateren.
De verregaande emancipatie van de
vrouw is er de oorzaak van dat zij vaak
niet berekend is op huishoudelijk werk
en de opvoeding van kleine kinderen.
Hierdoor is de rol van de man onze
ker geworden en dit heeft zijn terugslag
op de kinderen.
De heer Wit achtte de popularisering
van de wetenschap geen voordeel. Te
veel worden in week- en dagbladen alle
mogelijke onderwerpen behandeld die
in de spreekkamer van dokter, psycho
loog of pedagoog thuishoren.
Men denkt wel eens dat het tegendeel
het geval is, maar het kind blijft in
deze tijd langer kinderlijk dan vroeger
omdat het langer op school is en later
met de volwassenheid en het zorgen
voor een inkomen geconfronteerd wordt.
Vroeger was dat inkomen veelal ver
bonden aan het kiezen van het beroep
dat de vader had, want het kind kende
dit beroep. Nu is vader op kantoor of
in de fabriek en de kinderen weten
nauwelijks wat hij doet.
Er worden tegenwoordig hoge eisen ge
steld aan het gezinsleven. Vroeger was
het gezin een werkgemeenschap, want
ieder lid van het gezin heeft andere be
langen.
In de eeuw van het kind neemt de zorg
voor het kind steeds meer toe. Men
heeft de neiging het kind alle leed en
zorg te besparen en van alle kanten
krijgen de ouders voorlichting. En dit
maakt velen onzeker, terwijl een kind
zich juist veilig en geborgen moet voe
len in het gezin door de zekerheid van
de ouders. Kinderen verlangen niet naar
volmaakte ouders, maar zij willen wel
dat hun ouders ruimte voor hen schep
pen, dat zij willen luisteren, geduld
hebben en voor vaste regels en regel
maat in het gezin zorgen. Het kind is
niet afkerig van soberheid, want daar
door weet het waar het aan toen is.
Vele ouders zijn bang voor de kinde
ren en zij durven geen besluit te nemen.
Zij praten teveel en de kinderen wil
len juist graag ouders die flink tegen
ze optreden.
De heer Wit raadde de ouders aan het
gezonde verstand te gebruiken en zich
niet te laten beïnvloeden door alle mo
gelijke literatuur, die vaak voor onrust
zorgt. Men moet zich niet door boekjes
van de wijs laten brengen. Men moet
ook niet te teerhartig zijn, niet onzeker
en niet te somber.
De opvoeding moet geen onmogelijke
taak zijn maar een liefhebberij. Men
moet doen wat het meest voor de hand
ligt en geen onnodige problemen schep
pen. Gewoon doen zonder zwaarwichtig
heid is het beste.
Tenslotte wees de heer Wit erop
dat vele ouders van een pedagogisch
bureau een zaligmakend antwoord op
hun vragen verwachten, maar dit ant
woord is niet te geven. Mevr. Montes-
sori heeft gezegd dat de vader het kind
van de zoon is en de moeder van de
dochter en zij bedoelde hiermee dat de
zoon de beste leidsman voor de vader is
en de dbchter voor de moeder.
Het St. Ludgardiskoor uit Gent, dat 45
leden telt, zal een bezoek brengen aan
het Nederlands Motet- en Madrigaal
koor in Soest.
Het koor arriveert zaterdagmiddag, om
4 uur, bij het St. Ludgardisgebouw en
dan gaan de leden naar de gastadressen.
Om 7 uur gaat het gezelschap met een
bus naar de K.R.O.-studio voor het ma
ken van een opname.
Zondagmorgen wordt een meerstemmige
mis van Palestrina in de r.k. kerk te
Soestdijk gezongen tijdens de hoogmis,
's middags wordt een rondrit door het
Gooi gemaakt en om acht uur is er in
Vrijdagmiddag hebben 63 reserveoffi
cieren van de Koninklijke Luchtmacht
op de vliegbasis Soesterberg de eed van
trouw aan de koningin, gehoorzaamheid
aan de wetten en onderwerping aan
de krijgstucht afgelegd in handen van
de commandant commando luchtverde
diging commodore A. B. Wolff, in aan
wezigheid van de commandant van de
vliegbasis Soesterberg, kolonel G. v. d.
Wolff.
Onder de beëdigde officieren bevond
zich de Soester ingezetene A. L. P.
Rietberg.
De plechtigheid begon met het opstel
len van de grondtroepen en de kapel
van de luchtmacht onder leiding van
kapitein H. v. Diepenbeek. Bij de troe
pen bevond zich een Amerikaans on
derdeel. Paradecommandant majoor W.
H. de Geus meldde de aangetreden
troepen bij commodore Wolff, die in
spectie hield.
zweert of belooft dat men vorstin en
land onder alle omstandigheden zal die
nen en verdedigen |net voorbijzien van
elk persoonlijk beljmg. Niet alleen in
dienst maar ook Jin de burgermaat
schappij, want een officier is ten allen
tijde een vertegenwoordiger van de
overheid en vorstin en overheid mogen
verwachten dat de officier steeds zal
handelen in hun geest en zal inspireren
tot werkzaamheid en waakzaamheid in
het belang van land en volk.
Commodore Wolff verzocht de onderof
ficieren, korporaals en manschappen de
jonge officieren bij te staan in hun taak
en de officieren verzocht hij de zo juist
bevorderden kameraadschappelijk op te
nemen in het officierscorps. Ouders,
echtgenoten en verloofdes van de jonge
officieren wenste hij geluk. Zij mogen
trots zijn op het feit dat hun kinderen,
echtgenoten en verloofdes als officier
mogen dienen bij de luchtmacht in het
Na het openen van de ban werd het
koninklijk besluit voorgelezen waarna
iedere reserve-officier de eedsformule of
de belofte uitsprak.
De Commodore hield na de beëdiging
een toespraak tot de jonge officieren,
de aangetreden troepenonderdelen en de
familieleden van de officieren die de
eed afgelegd hadden. Hij wees erop dat
de beëdiging een erkenning inhield van
de bekwaamheid om verantwoordelijk
heid te dragen na de afsluiting van een
opleidings- en proefperiode. Het is ech
ter niet alleen een certificaat van vak
bekwaamheid, maar het afleggen van
de eed of het doen van de belofte brengt
tevens morele verplichtingen van ver
strekkende betekenis met zich mee. De
eedsformule heeft dan ook voor een
groot deel betrekking op zaken die de
geest en het hart betreffen. In haar een
voud is de formule of de belofte niet
voor twee uitleggingen vatbaar. Men
belang van koningin en vaderland.
Na het spelen van het Wilhelmus en
het aanbieden van gelukwensen vond
een lucht- en grond-parade plaats. Vier
entwintig Hunters van Leeuwarden en
Soesterberg onder leiding van de ma
joors H. J. Folmer en G. J. Drost vlo
gen over, evenals twaalf nacht jagers
onder leiding van kapitein W. v. d.
Goot.
Het stuntteam van Soesterberg, onder
leiding van eerste luitenant G. W. Rijn-
ders liet boven de vliegbasis verbluf
fende staaltjes van vliegkunnen zien,
waarna Commodore Wolff de parade
van de grondtroepen afnam. De lucht
machtkapel speelde hierbij en ditmaal
werden niet uitsluitend marsen ten ge
hore gebracht, maar er werd gemar
cheerd op jazzmuziek, waarvan The St.
Louis Blues en When de Saints go mar-
ching in de bekendste nummers waren.
het restaurant van het Soester Natuur
bad een gezellig samenzijn van de leden
der beide koren.
Maandagmorgen om 10 uur gaan de
gasten naar Gent terug.
De voorlaatste wedstrijd, die S.E.C. in
de competitie gespeeld heeft, is een bij
zonder slechte wedstrijd geworden met
als resultaat een 1-4 nederlaag in
Utrecht tegen Ultrajectum.
S.E.C. speelde zonder overtuiging en
werd reeds in het eerste kwartier ver
slagen door drie doelpunten die niet
nodig geweest waren als er geen grove
fouten gemaakt waren.
De nederlaag is des te sprekender als
men bedenkt dat Ultrajectum 5 inval
lers had, onder wie vier juniores.
Ultrajectum had in de eerste minuut
al succes. Rechtsbinnen v. d. Linden
schoot op doel en keeper Adams nam
niet de moeite de bal te vangen maar
schopte ernaar. Het werd een doelpunt,
dat vijf minuten later door een tweede
gevolgd werd toen Adams bij een houd
baar schot van middenvoor v. d. Horst
geen vinger uitstak (2-0). In de twaalfde
minuut raakte Ruttenberg de bal maar
half. Linksbuiten Nagtegaal kreeg hier
door een prachtige kans die hij graag
benutte (3-0).
S.E.C. kwam er nu beter in, maar de
voorhoede bracht er weinig van tereent
en alleen v. d. Valk speelde een be
hoorlijke wedstrijd. Hij maakte hei kee
per Scheur nog wel eens lastig, maar
het enige tegendoelpunt van S E.C. werd
in de 34ste minuut door Burgman ge
scoord, die ver naar voren gegaan was.
Na rust was S.E.C. veel in de aanval
maar onmachtig tot scoren en bij een
uitval van Ultrajectum onstond het vier
de doelpunt. S.E.C. trachr.e nog wat te
redden door wijzigingen in het elftal,
maar ook die haalde niets uit.
Het tweede dodelijke ongeval in 1961
heeft vrijdagmiddag het leven gekost
aan de 78-jarige mejuffrouw T. Boers-
ma uit de Hartmanlaan. Mej. Boersma
had boodschappen gedaan bij de fir
ma Dorrestein op de Birkstraat en zij
wilde bij garage Tensen de weg over
steken. Zij liet een personenauto pas
seren die uit de richting Soestdijk
kwam, stak achter deze auto de weg
over en werd gegrepen door de vracht
auto van W. C. P. uit Bussum, die uit
de richting Amersfoort kwam. Het
slachtoffer werd op* het fietspad voor
garage Tensen geslingerd en bleef zwaar
gewond liggen. Dokter Stroband ver
leende de eerste hulp en hij liet mej.
Boersma per E.H.B.O.-ziekenauto naar
De Lichtenberg brengen omdat zij een
schedelbasisfractuur had. Kort na aan
komst is zij overleden.
Padvinders, verkenners, welpen en ka
bouters van de Don Boscogroep, de An-
dré de Thayegroep, de Paltz Scouts en
de Hopman Masselmangroep hebben
zaterdag St. Jorisdag gevierd, zoals alle
leden van padvindersgroepen in het
gehele land.
Zaterdagmorgen, om 7 uur, was er
achter het V.V.V.-huis een vlaggenpa-
rade, nadat de katholieke verkenners
een mis bijgewoond hadden.
De St. Jorisboodschap werd voorgele
zen en de St. Jorisbloemen werden uit
gereikt.
Zaterdagmiddag organiseerde het dis
trict Amersfoort een wandelmars door
de bossen van Soestduinen, waaraan
door 600 padvindsters, verkenners, wel
pen en kabouters deelgenomen werd.
Ook enige Soester groepen namen hier
aan deel. Welpen en kabouters liepen
zeven kilometer, de andere deelnemers
tien kilometer.
De groep „Nimmerdor" uit Amersfoort
won de eerste prijs bij de 10 km en de
Amersfoortse groep „Flehite" bij de 7
km. „Nimmerdor" veroverde het wissel-
schild.
Na de uitreiking in het troephuis van
de Hopman Masselmangroep werd een
maaltijd gebruikt.
De katholieke padvinders woonden
's avonds een mis bij voordat zij zich
rond het kampvuur in de Paltz schaar
den en de leden van de Nederlandse
Padvindersvereniging kwamen samen in
het openluchttheater, waar districts
commissaris J. J. Herks spiak. Hij
reikte de gouden jacobsstaf uit aan aKe-
la Arendse en hopman Valentin wegens
De geschiedenisboekjes zeggen dat de
Fransen onder Napoleon beste soldaten
zijn geweest, maar al die goede militai
ren zijn blijkbaar gesneuveld zonder
kinderen met soldatenbloed na te laten,
want na 1815 is het niet veel zaaks meer
geweest met de vechtcapaciteiten van
het Franse volk.
In 1870 door Duitsland onder de voet
gelopen, in 1914 bijna van hetzelfde la
ken een pak, al is een ramp voorkomen
door het ingrijpen van Frankrijks bond
genoten en in 1940 ging het al heel
gemakkelijk. Duitsland had slechts ruim
een maand nodig om Frankrijk te ver
pletteren.
Nu is het helemaal geen verdienste als
een land uitstekende soldaten heeft,
maar het kan wel eens nodig zijn over
een leger van formaat te beschikken,
dat is maar al te vaak gebleken.
In Frankrijk schijnt men dit echter te
vergeten en de heren generaals maken
oproer, terwijl de Fransen er liever aan
moesten denken een wat steviger scha
kel in de verdedigingsketen van de
vrije wereld te worden.
Driemaal hebben Franse soldaten bewe
zen dat ze weinig of niets van vechten
weten en nu scheelt het niet veel of
ze beginnen een onderlinge oorlog met
gevolgen die niet te overzien zijn.
Daarmee bewijzen ze de Russen een uit
stekende dienst, maar zij doen de lan
den die zich met Frankrijk verbonden
weten een modderfiguur slaan tegen
over de landen, die hun heil in sikkel
en hamer zoeken.
Het is moeilijk uit te maken of deze
generaals misschien een schijntje van
recht hebben om zo te handelen en het
is eveneens moeilijk een oordeel te vel
len over president De Gaulle, die
waarschijnlijk meer van een dictator
weg heeft dan wenselijk is. Zo'n dic
tator zou het in Duitsland misschien
heel goed doen, maar blijkbaar in
Frankrijk niet.
In ieder geval kan de Rus weer in zijn
handen wrijven en de vele niet-blanken
kunnen zich opnieuw verwonderen over
de vreemde aard van de blanken, die
elkaar om de zoveel jaar in wereldoor
logen uitroeien en die dat maar in
binnenlandse oorlogen doen als er toe
vallig net geen wereldoorlog aan de
gang is. Gelukkig is het in Frankrijk
nog niet zo ver, maar het wordt wel
akelig spannend. KANTMAN.
hun verdiensten voor de padvinderij.
Tijdens het kampvuur werd het spel
„St. Joris en de Draak" opgevoerd.
Na afloop van het spel en sluiting van
de St. Jorisdag wierpen alle aanwezigen
de St. Jorisbloem in de vlammen van het
kampvuur.
De heer B. in Soesterberg werd in de
nacht van zondag op maandag wakker
door het blaffen van zijn hond. Hij
vermoedde onraad, ging op onderzoek
uit en constateerde dat een aantal jon
gens probeerden zijn auto te stelen.
Zij hadden de wagen al gedeeltelijk uit
de garage toen ze gestoord werden door
de eigenaar.
Zij namen de benen, werden achter
volgd door een agent op een bromfiets
en werden ingerekend. Zij waren weg
gelopen uit een rijksobservatie-tehuis in
Zeist. Ze zijn opgesloten in een cel van
de Dumoulinkazerne en later naar Soest
overgebracht.
FEESTAVOND ARCO.
De personeelsleden van Arco hebben
vrijdag in gebouw Credo het vijfjarig
bestaan van de personeelsvereniging ge
vierd en het is een bijzonder geslaagde
avond geworden.
De voorzitter van de personeelsvereni
ging, de heer E. ten Harkei, sprak een
welkomstwoord en dit gold in het bij
zonder de directie, de introducé's en
afgevaardigden van zusterverenigingen.
Hij dankte de feestcommissie en de le
den die voor prijzen gezorgd hadden.
De band van Jan van Loo speelde
prettige muziek en een conferencier xon
louter artisten met klinkende namen
aankondigen. De Wama's deden zo dwaas
als men van hen verwachten mag en
Willeke Alberti zong bijzonder aardig.
Joop de Leur was de man achter de
piano en een personeelslid speelde ak-
kordeon.
Na het goede en vlotte programma was
men nog lang bijeen voor een gezellige
dans.
