Zomer DE DWAZE WEDLOOP NAAR DE MAAN. M WITTE POMPEN" GESLAAGD? Soest voor dertig jaar. SOEST BABY VERWACHT? Erkende Autorijschool W r f r modern horloge, armband, hanger of ring Aan dat gemartel met brandend maagzuur moet 0 'n einde maken. Bennies nemen! - GARAGE „DE SOESTER" VENEMA Palthe-agentsehap. Afscheid van hoofdagent Voet. DERDE BLAD Japonnen Jumpers Vesten Blouses Rokken 40 jaar vereniging Zonnegloren. BABYSET ONGEVEER 160 MILJARD GULDEN, OM ÉÉN MAN OP DE MAAN TE KRIJGEN. VELE GELEERDEN TWIJFELEN OF HET DE KOSTEN WEL WAARD IS. Deze laatste opmerking van de presi dent is zeker ongegrond, want in vak kringen houdt men er rekening mee, dat de Verenigde Staten de eerste zul len zijn die een mens op de maan brengen, zelfs wanneer 'n dergelijke on derneming zoveel kosten met zich mee brengt, waardoor grote offers van het Amerikaanse volk gevraagd zouden moeten worden. In een boodschap aan het Amerikaans congres heeft president Kennedy ver zocht alle krachten in te spannen, op dat de realisering van zo'n project ruw geschat tussen de 20 en 40 mil jard dollar zal kosten, hetgeen neer komt op zo'n 160 miljard gulden Hoe het parlement van de Verenigde Staten op de plannen van Kennedy zal reageren moet worden afgewacht. Een ding staat echter wel vast, dat de door de president voorgestelde wed loop naar de maan beslist niet de in stemming heeft van alle mannen van de wetenschap. De techniek is nog niet ver genoeg. Veel geleerden in de Verenigde Staten zijn van mening, dat het de kosten niet waard is en bovendien hebben zij nog andere argumenten, die als volgt zou den kunnen worden samengevat. 1. Het staat beslist nog niet vast, dat de techniek reeds zo ver gevorderd is, dat binnen afzienbare tijd met succes een mens in de richting van de maan gelanceerd zou kunnen worden. 2. Zelfs wanneer het mogelijk zou zijn zo'n project te verwezenlijken, zouden de daaraan verbonden kosten in geen verhouding staan tot de te verwach ten resultaten. Theorie gratis. ƒ6,— PER UUR. Steenhoffstraat 25 Telefoon 2185 pure onzin. Prof. DuBridge vraagt zich af„Waarom zou men een raketkop met een -waterstofbom niet minder dan 400.000 kilometer ver naar de maan brengen, om die bom dan weer 400.000 kilometer naar de aarde terug te schie ten, wanneer het doel op aarde van punt tot punt slechts 8000 kilometer verwijderd ligt De intercontinentale raketten kunnen nu reeds elk doel op aarde bereiken binnen 20 minuten." Instrumenten kunnen het alleen af. Naast deze geleerden staan er nog ve len, die er net zo over denken, waar onder dr. Vannevar Bush, die tijdens de tweede wereldoorlog de leider was van het Amerikaanse Bureau voor on derzoek en ontwikkeling. Hij meent, dat de poging een mens naar de maan te brengen niets meer is dan een ver overtrokken krachtsinspanning die geen zin heeft, omdat er niets in de wereldruimte is, dat niet door instru menten in neuskegels kan worden on derzocht en waarbij de mens zelf niet ter plaatse aanwezig behoeft te zijn. De onbemande raketten doen het cor recter, betrouwbaarder en financieel heel wat voordeliger. De financiële offers die een bemande reis heen en terug naar de maan vergt, zouden tientallen jaren lang veel be langrijker wetenschappelijke onderzoe kingen kunnen financieren, zo meent deze geleerde. Dan voor een goed 3. De voorsprong van de Russen is zo groot, dat zelfs de krachtigste Ame rikaanse inspanningen niet voldoende zijn om deze achterstand in te halen. Men herinnert zich waarschijnlijk in verband hiermede nog wel een uitlating van dr. Wernher von Braun, die enige tijd geleden op de vraag, wat de Ame rikanen op de maan zouden vinden, tot antwoord gaf „Russen". Tocht zinloos. Het is vooral de Oostenrijkse physicus, prof. dr. Hans Thirring, lid van de in ternationale commissie voor atoomener gie, die op het standpunt staat, dat bij de huidige stand van de techniek een bemande tocht naar de maan zinloos is. Hij staat hierin niet alleen. Tijdens de reis die hij kortgeleden door de Verenigde Staten maakte hield hij een voordracht, waarin hij zijn stand punt duidelijk uiteenzette. Hij hestreed niet de theoretische mogelijkheid van een vlucht naar de maan, maar wees wel met klem op de naar zijn mening geweldig grote en nog niet overwon nen moeilijkheden van zo'n onderne ming. De raket die de sowjets gebruikten, om een neuskegel die niet groter was dan een sinaasappel, op de maan te brengen (het bekende schot op de maan van de Russen), was zo hoog als een kerkto ren. Om een bemand ruimtevaartuig naar de maan en terug te sturen, moet men volgens deze geleerde de afme tingen van de raket 27.000 maal vergro ten, een feit, waaraan zelfs nieuwe technische vondsten weinig zullen kun nen veranderen. En meer risico. Bovendien stijgt de kans van misluk ken met het grote en ingewikkelder worden van de raketten. Dit risico schat professor Thirring op zeker meer dan 50 Hiermede rekening houdend, meent hij dat zo'n onderneming zeker niet binnen de eerste tien jaar en zelfs misschien niet binnen de komende 30 tot 40 jaar verwezenlijkt kunnen wor den. Dit geldt naar de mening van de hoogleraar zowel voor de Verenigde Staten als voor de sowjet-unie. Even skeptiseh staat deze geleerde te gen over de wetenschappelijke waarde vgn zo'n maanvlucht. Men zal volgens hem op de maan geen nieuwe grond stoffen of natuurwetten ontdekken. Ook als militaire basis is de maan geen wezenlijk stategisch belang. Men be hoeft daarom ook niet bang te zijn, wanneer de Russen zich zo verschrik kelijk voor een maanvlucht inspannen. Ook prof. dr. Lee. A. DuBridge, presi dent van het Technologisch Instituut in Californië, is deze mening toegedaan. Volgens hem is het inrichten van een militaire basis op de maan, waardoor men de aarde zou kunnen beheersen En vandaag ermee beginnen. Dan geen zorg meer over pijnen door overtollig maagzuur. U blust die brand met Ren- nies prompt. Makkelijk in te nemen en nog smakelijk óók. Vraag ze bij uw apotheker of drogist. Een gemeenteraadsverslag van 30 jaar geleden heeft als koppen De ge moederen verhit. Hevig tumult in de raad. Slechts de helft van de agenda afgewerkt. Men mag dus aannemen dat het toen inderdaad warm toeging. Er was besloten 10.000,van een vervallen waarborgsom in de gemeen tekas te doen vloeien, maar enige raadsleden noemde dit oplichting. De man die dit zei mocht eigenlijk niets zeggen, omdat hij zijn beurt moest afwachten en de voorzitter zei,,U moet zwijgen". „Nee, meneer de voor zitter, ik zwijg niet", antwoordde dit raadslid. De voorzitter was ook niet op zijn mondje gevallen en hij zei dat het betrokken raadslid onzin uitkraam de omdat hij de stukken niet goed be studeerd had. Dat gaf natuurlijk nog meer deining. Tenslotte werd de 10.000,niet op geëist, maar toen had iedereen al een rood hoofd van het schreeuwen en ru zie maken. stal, een paar meter achter de winkel gelegen. Toen wij deze winkel ingin gen was de stank daar zo erg, dat verscheidene mensen de neus dicht hielden. De slachter-verkoper lachte eens even heimelijk. In de stal lagen een paar walgelijk stinkenden koeien-cadavers, die, terwijl het publiek in en voor de winkel stond, met een kabel op een auto gehesen moesten worden. Ten aanschouwe en in het bijzijn van de mensen die vlees kwamen kopen. Het was in één woord een walgelijke en weerzinwekkende manier van doen. Eén cadaver was geheel van de huid ontdaan. De verontwaardiging was algemeen en en men vroeg zich af of deze stinken de cadavers niet eerder verwijderd konden worden. Mij is voor altijd de lust vergaan in de winkel van de ge meentelijke slachtplaats een „lekker en smakelijk" stukje vlees te kopen." „Net Duits meisje, 22 jaar, zoekt plaats als tweede meisje of hulp bij kinderen". Misschien is dat nette meis je tien jaar later als grijze muis terug gekomen of bewaakster in een concen tratiekamp geworden. De KAMER VAN KOOPHANDEL EN FABRIEKEN te AMERSFOORT houdt, woensdag a.s., van 14 tot 17 uur, voor het verstrekken van inlichtingen, zitting ten gemeentehuize alhier. Voor al uw auto-service, uitdeuken, spuiten, erkend L.P.G.-inbouw- station. Verkoop van Benzine, Olie enz. Tevens erkende autorijschool. Smitsweg 19 Telefoon 3865 Er zijn vrouwen die heel graag een kind hebben, terwijl anderen weinig voor het moederschap voelen. Dat was dertig jaar geleden ook al zo. Wie be slist geen kind wenste kon voor de lieve som van 75,een preparaat kopen waardoor de ooievaar niet kwam. Dat was blijkbaar niet zo'n best mid deltje, want bij diverse vrouwen tra den verlammingsverschijnselen op en ook in de Soester Courant werd tegen dit bocht gewaarschuwd. De S.D.A.P. stelde de volgende le den kandidaat voor de gemeenteraad J. Nooder, K. F. Mud, J. Meerding, H. Wiegmans en P. de Haan. Voor de An ti-Revolutionaire partij waren dit de heren A. Endendijk, D. A. de Bruijn, K. Lodeesen, H. Dippel, T. Dorre- steijn, P. J, v. d. Burg, A. G. den Besten, Joh. Tak, W. v. d. Velden en K. Lam. Een meneer J. H. schreef een fris stuk in de krant met als kop de woor den „Wederom abattoirschandaal „Zaterdagmorgen kreeg ik het in de zin mij voor de civiele prijs van 40 cent per half kilo een lekker, sappig stukje prima rundvlees te gaan aanschaffen in de winkel van de ge meentelijke slachtplaats alhier. Alhoe wel. volgens de advertentie, verkrijg baar vanaf 9 uur, moest het publiek geduldig voor de winkel staan wachten totdat eindelijk, kwart over negen, de verkoper arriveerde en het werd bij half tien voor de zaak begon te draaien. Doch dit was het ergste niet. Wat was inmiddels geschied Reeds tijdens het wachten constateerde men een walgelijke lucht. Een vrachtauto was het terrein komen oprijden en hield stil voor de inmiddels geopende Voor de gemeenteraadsverkiezingen stelden de afdeling Soest van de Libe rale Staatspartij, de afdeling Soester- berg van deze partij, de „democraten van de groep Busch", de afdeling Soest van de Vrijzinnig Democraten en de af deling Soesterberg van deze partij een gezamenlijke lijst op en hiermee werd een blok gevormd dat „Algemeen Ge meentebelang" genoemd werd. Op deze lijst stonden de heren H. J. Gasille, G. J. Grootewal, W. F. H. Busch, mej. H. Funke, J. Stroband, A. Mulder, C. Haver, G. J. Roelofsen, J. Willig, A. A. Kerkkamp, N. C. v. d. Bout, J. E. Bloe men, H. G. Ruhaak, C. Kasteleyn, J. v. Beusekom, H. Pastunnik en H. W. Vel- linga. Een Duitse dame, die bij W. als huishoudster in betrekking was, deel de onlangs aan de politie mede, dat zij het niet meer kon uithouden. Zij ver zocht over de grens naar Duitsland te rug te worden geleid, aan welk ver zoek is voldaan. Tante Loes trachtte de kinderen in een lang verhaal wijs te maken dat Klein Duimpje een zusje heeft gehad en die kleine hummels geloofden dat natuurlijk ook. Maurice Chevalier, thans 72 jaar, trok in de Baarnse bioscoop veel be langstelling als hoofdrolspeler in de film „Liefdesparade". Een advertentie noemde deze film de mooiste en de beste die men ooit van Maurice gezien had. Hofleverancier van Z.K.H. de Prins der Nederlanden Dames- en Herenmaatkleding. Verander- en Reparatie-atelier. Vermaken, repareren en bewaren van bontmantels. Overhemdenreparatie. Rokken verkorten. F. C. Kuyperstraat 28 - Tel. 2803 De burgemeester heeft aan de hoofd agent A. W. Voet eervol ontslag ver leend en op 1 juli zal hij de politie dienst met pensioen verlaten. De heer Voet was als dienstplichtige bij het eerste regiment huzaren te Amersfoort. Hij werd korporaal en kwam na zijn diensttijd bij de mare chaussee te paard in Apeldoorn, Olde- broek en Wassenaar. Van 21 december 1931 tot 1 april 1938 was hij agent van politie in Schiedam. In het voorjaar van 1938 werd agent Voet door burgemeester mr. W. A. J. Visser tot agent van politie te Soest benoemd en op 1 april trad hij in functie in onze gemeente. In januari 1946 werd hij tot hoofdagent benoemd. De heer Voet is geboren in 1906, thans 55 jaar en dat is de leeftijd waarop voor een politieman meestal het pen sioen begint. In het jaar 1945 richtte de scheidende politieman met zijn collega L. Houkes de Soester Politie Sportvereniging op. WIJKZUSTER VERLOOR INSIGNE. Enige weken geleden verloor zuster Toos van het Wijkhuis aan de Middel wijkstraat haar verpleegsterls-insigne, voor een wijkverpleegster een dier baar kleinood. Zo'n insigne kan echter heel moeilijk vervangen worden en indien dit wordt toegestaan, dan is dit maar eenmaal in het leven van een verpleegster mogelijk. Een van haar patiënten, die van het verlies hoorde, bood zuster Toos aan de aanschaf van een nieuwe insigne te be kostigen. Zo'n insigne is echter niet te koop. Ondanks het feit, dat zuster Toos op allerlei manieren heeft gepro beerd haar eigendom terug te, krijgen, is het niet gelukt. Gaarne voldoen wij aan haar verzoek om de eventuele vinder te verzoeken dit waardevolle insigne aan het wijk huis, Middelwijkstraat 36, terug te be zorgen. VAN DE SOESTER COURANT VAN VRIJDAG 30 JUNI 1961. Voor Uw Steheilu/erk naar Schoutenk.weg 15, Tel: 4298 Het sanatorium Zonneglorenzal vol gende maand zijn 34-ste verjaardag vieren en bij dit feest zal bijzondere aandacht geschonken worden aan het feit dat de vereniging Zonnegloren 40 jaar geleden opgericht werd. In het jaar 1920 stierven in ons land 10.000 t.b.c.-patienten en dat kwam grotendeels door het feit dat er veel te weinig sanatoria waren. Er waren ruim 2000 bedden ter beschik king voor t.b.c. lijders en hiervan nog geen 200 in protestants-christelijke sanatoria of inrichtingen. Het was dus nodig dat er iets gedaan werd en in 1921 werd de vereniging Zonnegloren opgericht met het doel te komen tot de bouw en de exploitatie van een sana- WAT IK HOOE? OD KANTOOR /VOUWRAND KAAL VOORPAND VAAL KNOOPSGAT" WIJD ZITVLAK SLIJT VOERING STUK KRAAG KADUK KNOOPVERLIES SOEST: Dep. Merelweg 10. tel. 3258, Dep.: van V/eedestr. 5a. tel. 2504 (de Ster) met fll. In: Hil versum. Leren, Baarn, Hulzen, Bussum, Nederhorst d. Berg. torium. Twee jaar later had men ge noeg geld bijeen om grond te kunnen kopen en kort daarna werd de aan besteding gehouden die leidde tot de bouw van het sanatorium. Het werk werd door architect ir Mertens aanbe steed. Begin 1926 verscheen het eerste or gaan van de vereniging en prof. dr. Slotemaker de Bruine, de voorzitter, schreef hierin„Nu varen we uit. Heel lang hebben we in de haven ge legen, maar nu varen we uit. Met blij heid en moed. De geest des Heren vuile 't zeil. Los de touwen In 1926 trad prof. Slotemaker de Brui ne af als voorzitter omdat hij minis ter werd en jhr. Rutgers van Rozen burg werd zijn opvolger. Op 28 juni 1926 bracht men een gedenksteen aan en op 13 juni 1927 werd het sanato rium geopend. Velen kwamen om de opening bij te wonen en zij waren ver rast zo'n mooi gebouw te vinden, ge legen op een heuvel. Het sanatorium was op advies van de architect in drie delen gebouwd en er waren 2 lig- hallen. Het middengedeelte bevatte onder meer de kerk die met een lift te bereiken was. Deze kerk wordt sinds enige jaren niet meer gebruikt omdat een° prachtige kerk-recreatiezaal op de begane grond de plaats van de „zol- derkerk" ingenomen heeft. Bij de opening van het sanatorium wa ren H.M. Koningin-Moeder Emma, de minister van arbeid, prof. dr Slotema ker de Bruine, de commissaris van de koningin in de provincie Utrecht, mr. s' Jacob, het college van B. en W. van Soest, de burgemeester van Amersfoort en vele predikanten van de Hervorm de kerk aanwezig. De voorzitter, jhr. Rutgers van Rozen burg hield een rede, waarin hij een Van Weedestraat 80 Telefoon 2670 overzicht gaf van de wordings-geschie- denis van de vereniging en de bouw van het sanatorium. Zonder de daadwerke lijke steun van de kerk en haar orga nen zou het sanatorium niet tot stand gekomen zijn. Ongeveer tweederde van het benodigde kapitaal was door de diakonieën der Ned. Herv. kerk bijeengebracht en de rest kon van de regering geleend worden. Er waren vele giften in natura ont vangen een piano, een orgel, de in richting van een zaal en veel wat men in het sanatorium nodig had. Voorlichting voor gemakkelijke bevalling en om na de geboorte een goed en slank figuur te houden. De volledige deskundige voorlichting hiertoe in een Super de Luxe i 2Xe iKr&u^chz&venr itzfnjv&t/uftguicf De voorzitter opende het gebouw dat beschikbaar gesteld werd voor hen die naar nieuwe gezondheid zochten en naar nieuwe geneeskracht voor de ver vulling van hun levenstaak. Alle men selijke factoren voor het behalen van gunstige resultaten achtte de voorzit ter aanwezig een gebouw dat aan ho ge eisen beantwoordde, een geneesheer directeur die op het gebied van de t.b.c.-bestrijding een bekende naam ver wierf en vele goede medewerkers. Ook de minister van Arbeid sprak. Hij noemde het verplegen van t.b.c.-pa tienten een moeilijk werk dat zeer veel toewijding eiste, maar aan de andere kant een werk dat schoon genoemd kan worden omdat men de zon weer kan doen gloren voor hen die kwa men om genezing te vinden. Prof. Slotemaker de Bruine herinnerde aan het jaar 1921. Toen kwamen in Utrecht 25 personen bijeen en werd een voorlopig comité opgericht. Spoe dig daarna werd de vereniging gesticht en het eerste bestuur werd gevormd. Daarvan was hij zelf voorzitter en jhr. P. J. H. Roëll, de eerste geneesheer-di recteur maakte van dit bestuur even eens deel uit. De naam Zonnegloren werd gekozen omdat de vereniging zich ten doel stelde de zon weer te doen glo ren in het leven van t.b.c.-lijders. m Zuidsingel 3 Amersfoort Andere sprekers wezen op de bijzon der gunstige ligging van het sanatorium. In een prachtige bosrijke omgeving, centraal gelegen en dicht bij Utrecht, de universiteitsstad, hetgeen voor de medische hulp aan de patiënten van groot belang was. Een groot bezwaar achtte men het echter dat er bij de opening 8 ton schuld was en menigeen schudde hierover het hoofd. De giften stroomden echter binnen en deze stroom is in 34 jaar eerder toe- dan afgeno men. Dit zal op het jaarfeest van 12 juli opnieuw blijken. Dan komen hon derden met hun gaven. Stokoude men sen, maar ook hele jonge kinderen. Sommige met guldens, anderen met tientjes, maar er komen er ook met honderden en duizenden guldens. Nu reeds kan voorspeld worden dat de geschenken aan geld niet ver van de 30.000,zullen zijn. Een mooi ge schenk voor een jarige die dit geld heel goed besteedt. SPORT OP ZATERDAG EN ZONDAG. Zaterdag. Honkbal. 3.30 uur S.E.C. 2O.S.O. 1. Voetbal. 5 uurS.E.C.Zuidvogels voor het zilveren watermolentournooi in Eemnes. Zondag. Honkbal. 11 uurS.E.C. H.C.A.W. 2.

Historische kranten - Archief Eemland

Soester Courant | 1961 | | pagina 9