Nieuw-Guinea-probleem.
Hef Openluchttheater.
Officiële mededelingen.
MANIFEST VAN DE
VRIJHEID.
HET OOG GERICHT OP
WALTER BLBRICHT
1 V -
Shot bestaat 10 jaar.
Coureur.
Nieuwe kleuterscholen.
POLITIE TELEFOON 4 4 4 4
DINSDAG 29 AUGUSTUS 1961. 40e JAARGANG no. 64.
SOESTER (f)OURANT
Verschijnt iedere dinsdag en vrijdag. Abonn. p. kwart, 2,10 - per post 2.25
UITGAVEDRUKKERIJ SMIT SOESTDIJK BUREAU VOOR REDACTIE EN ADMINISTRATIEVAN WEEDESTRAAT 29A, SOESTDIJK TELEFOON 2566 GIRO 126156
De openbaarmaking van de correspon
dentie tussen de heer dr. Paul Rij-
kens en president Soekarno heeft de
Nederlandse regering voor een moei
lijk dilemma geplaatst. Uit de brief
van de heer Rijkens immers zou blij
ken, dat de Nederlandse regering het
informele kontakt van de groep Rij
kens met hoge Indonesische functiona
rissen zoal niet toejuicht, dan toch
goedkeurt om tot een eventueel offi
cieel gesprek te kunnen komen. Doch
enkele maanden geleden heeft de rege
ring juist op vragen van een tweetal
tweede kamerleden geantwoord, dat zij
dit particuliere initiatief niet goed
keurt en tenslotte zelfs de groep heeft
verzocht om dit kontakt te staken.
De vraag is nu of het antwoord dat
president Soekarno vanuit Wenen aan
de heer Rijkens zond, juist de aanlei
ding is geweest voor de regering om
zich definitief van de informele po
gingen tot een gesprek te distanciëren.
Het valt niet meer te ontkennen, dat
zij voordien van de gevoerde gesprek
ken op de hoogte was en deze waar
schijnlijk zelfs toejuichte. De brief die
Soekarno aan de heer Rijkens zond
maakt een vriendelijke en welwillen
de indurk, maar als resultaat van alle
vriendschappelijke besprekingen houdt
hij dan toch vast aan de eis, dat of
ficiële onderhandelingen tussen Neder
land en Indonesië slechts kunnen
plaats vinden wannneer er van wordt
uitgegaan, dat Nieuw-Guinea aan In
donesië wordt overgedragen.
De Nederlandse regering wenst niet
onder dergelijke dwang tot onderhan
delingen te komen. Dat is weer het
gevaarlijke prestige wat hier een rol
speelt, evenals dat voor de Indone
sische regering het geval is, die de
overdracht van Nieuw Guinea immers
boven aan haar programma heeft staan.
De kwestie Nieuw-Guinea spitst zich
intussen steeds meer toe en wie enigs
zins met de toestanden in de Indische
archipel op de hoogte is, weet dat dit
tot een oplossing of tot een uitbarsting
moet komen. Komt het tot een uitbars
ting. dan begint het er steeds meer op
te lijken, dat Nederland aan het kortste
eind zal trekken.
Indonesië begint zich steeds meer te
consolideren en wordt militair krach
tiger. Het kan daardoor een steeds
sterker druk uitoefenen op andere mo
gendheden om zijn eisen te steunen.
Ook militair wordt 't langzaam maar
zeker beduidend sterker dan Nederland
er in Nieuw-Guinea ooit tegenover kan
stellen. De lust van het Nederlandse
volk om voor dit zo ver verwijderde
en voor ons weinig belangrijke land het
leven en welzijn van vele jongeren te
wagen, is bovendien niet zo erg groot.
De situatie eenmaal zo liggende, dwingt
in feite dus wel tot het zo spoedig
mogelijk zoeken van een vredelievende
oplossing. Hoe langer we daarmee
wachten, hoe ongunstiger de situatie
voor Nederland wordt.
Tenslotte zullen we toch niet aan een
gesprek met Indonesië kunnen ontko
men. Ingaan op de voorwaarde, dat
Nieuw-Guinea uiteindelijk ook onder
Indonesisch bewind moet komen, be
hoeft nu nog niet te betekenen dat
dit op zeer kort termijn dient te ge
schieden en dat de Papoea-bevolking
daarbii geen recht van spreken en in
vloed zou krijgen.
Nu kunnen we bij onderhandelingen
dienaangaande nog voorwaarden stel
len, waarbij de toekomst van Nieuw-
Guinea en zijn volk zo goed mogelijk
gewaarborgd blijven. Er kan een tijd
komen, dat Nederland hierin niet veel
meer te zeggen en te onderhandelen
zou hebben. Die situatie dient de Ne
derlandse regering te voorkomen, het
geen nu nog mogelijk is.
De gematigde rede, die Soekarno op
17 augustus heeft uitgesproken lijkt nog
een poging te zijn om de deur tussen
Nederland en Indonesië weer op 'n
heel klein kiertie te zetten. Het ware
te wensen dat nationale of internatio
nale instanties de Nederlandse rege
ring er toch toe konden bewegen, om
dan maar wat minder te letten op pres
tige en wat meer op de werkelijkheid.
De mogelijkheden voor ons standpunt
liggen, internationaal gezien, be
paald niet zo gunstig en dat zal nog
steeds ongunstiger worden. We die-
nen ons uit een voor ons steeds nete
liger kwestie zo goed mogelijk te red-
len om voor de Papoea's de beste
voorwaarden te kunnen bedingen. De
tijd werkt thans daarbij in ons nadeel.
Hopelijk zal het najaar in deze nieuwe
initiatieven te zien geven.
De rebellen in Algerije hebben een
nieuwe regering gevormd met als pre
mier Ben Youssef Bengheda.
Ons prachtige openluchttheater is op
geknapt. Het voldoet aan alle redelij
kerwijze te stellen eisen van acteurs
en toeschouwers. Een stichting is met
het beheer belast.
Het gaat er nu om in hoeverre de
Soester samenleving gebruik wil ma
ken van de bijzondere mogelijkheden
die hier liggen en die in ons land tot
de zeldzaamheden behoren.
De zomer van 1961 was er tot nu toe
niet een die ons pijnlijk heeft doen
voelen, dat weinig gebruik is gemaakt
van dit theater. Nu staat september
voor de deur, die maand waarin
het rustig en stil wordt in de natuur.
Onwillekeurig rijst de gedachte of er
niet juist in de kentering van het sei
zoen prachtige mogelijkheden voor het
openluchttheater liggen.
De Soester Zakenkring heeft aan deze
gedachte een daad gekoppeld en het
initiatief genomen voor een toneel
uitvoering, in de eerste plaats bestemd
voor de medewerkers uit de eigen be
drijven. maar daarnaast ook voor de
burgerij. Een woord van dank aan de
Kring is hier wel op z'n plaats. Zij
heeft de mogelijkheid aangegrepen.
Nu moet blijken of dit ook gewaar
deerd wordt, of, wanneer er iets ge
boden wordt, er ook belangstelling voor
is. Want de belangstelling van de bur
gerij zal de maatstaf zijn waarmede
de Soester Zakenkring haar bereidheid
om meerdere uitvoeringen in het open
luchttheater te verzorgen zal afmeten.
Ik hoop dat er over deze belangstel
ling althans geen twijfel mogelijk zal
zijn.
De Burgemeester van Soest,
S. P. BENTINCK.
Op vrijdag 1 september bestaat de ta
feltennisvereniging Shot 10 jaar. Dan
zal in het Ludgardisgebouw een ver
gadering gehouden worden, waarbij
onder meer gesproken zal worden over
de zesde open tafeltenniskampioen
schappen van Soest, welke op 16, 17 en
23 september in het St. Josephgebouw
gehouden zullen worden.
De heren Th. Daselaar en Th. Radema
ker zijn de aftredende bestuursleden.
Zij stellen zich herkiesbaar. Voorzitter
C. J. M. Migchielsen is niet aftredend,
maar hij zal toch vervangen moeten
worden, want hij heeft Soest verlaten
zonder zelfs de moeite te nemen zijn
medebestuursleden hiervan op de hoog
te te stellen. Het bestuur heeft een
beroep gedaan op de oud-voorzitter,
erelid B. van Haarlem en hij heeft toe
gezegd voorlopig het voorzitterschap
op zich te willen nemen.
Het zesde open tournooi om de Soes
ter tafeltenniskampioenschappen be
looft wat goeds te worden. Alle leden
van de afdelingen Utrecht en 't Gooi
kunnen eraan deelnemen. Voor de ver
eniging die het beste resultaat behaalt
is de Shot-wisselbeker ter beschikking
en er zijn vele prijzen voor de win
naars in de ereklasse, hoofdklasse, over
gangsklasse, eerste, tweede, derde,
vierde klasse en juniorenafdeling. Voor
het laatst organiseerde Shot in 1956
een dergelijk tournooi ter gelegenheid
van het vijf-jarige bestaan. De Neder
landse kampioen Bert Onnes was toen
het sterkst.
In 1951 nam kapelaan De Lange het
initiatief tot oprichting van de ver
eniging en met groot enthousiasme
werd gestart. Er waren 28 leden en het
bestuur werd gevormd door de heren
B. van Haarlem, Th. Greeve, B. Hoyng.
Kapelaan De Lange werd geestelijk
adviseur.
Twee teams namen deel aan de com
petitie en beide werden kampioen. In
het eerste team speelden B. van Haar
lem, Th. Daselaar en H. Romer. In
het tweede team G. Berends, G. Buur
man en H. van Haarlem. Er werden
in het eerste jaar twee grote tournooi-
en georganiseerd en al spoedig na de
oprichting kwamen de cracks Cor de
Buy en Willy van Zoeten een demon
stratie geven.
In het tweede jaar speelden vier teams
in de competitie. De heer C. van Haar
lem werd bestuurslid en vier jaar lang
vormden de heren B. en C. van Haar
lem en B. Hoyng het driemanschap
dat de vereniging leidde, Kapelaan De
Lange werd als geestelijk adviseur op
gevolgd door kapelaan Olde Lohuis.
Er werd een tournooi georganiseerd
ten bate van de slachtoffers van de wa
tersnoodramp hoewel de vereniging er
zelf financieel nier zo best voorstond.
In het seizoen 1913-1954 speelden ze
ven teams in de ^competitie en twee
teams werden kampioen, evenals in het
voorafgaande jaar.
Het jaar daarop werd de vereniging
eigenlijk te groot. Er namen 20 teams
aan de competitie deel en de vereni
ging had het financieel niet gemakke
lijk. In het seizoen 1955-1956 werd
Shot 1 kampioen. Er namen nu nog
maar 9 teams aan de competitie deel
Shot 1 promoveerde naar de eerste
klasse.
Het vijfjarig bestaan werd met een
groots tournooi gevierd. Hoogtepunt
hiervan was het duel tussen de cracks
Bert Onnes en Paul Gimbel. De heren
B. van Haarlem en B. Hoyng maakten
nog deel van het bestuur uit en zij
hadden de heer J. van Asch als me
debestuurslid. Kapelaan Pohl werd
geestelijk adviseur. Bij zijn vertrek uit
Soest werd kapelaan Horsthuis zijn op
volger.
Het jaar 1957-1958 was geen best jaar
en ook 1958-1959 had weinig hoogte
punten. De heren Schrijvers, Daselaar,
Rademaker en H. van Haarlem kwa
men in het bestuur en voorzitter B. van
Haarlem moest wegens drukke werk
zaamheden bedanken. Het jaar daar
op kwam de heer W. van Doorn in
het bestuur. Secretaris B. Hoyng was
naar Hilversum verhuisd, maar hij
bleef in functie en is bij het tien
jarig bestaan van de vereniging tien
jaar bestuurslid. De oud-voorzitter B.
van Haarlem werd erelid, evenals de
oprichter kapelaan De Lange en de
heer C. B. J. van Haarlem.
Twee jaar geleden zat de vereniging
in de put. Er waren nog 27 leden, maar
spoedig ging het weer in opgaande lijn
en thans zijn er 41. De jeugd krijgt
weer belangstelling. Er speelden 5
teams in de competitie en Schot 1 hand
haafde zich in de eerste klas.
Met enthousiasme wordt thans gewerkt
aan de organisatie van het tournooi,
waardoor Shot weer in het middelpunt
van de belangstelling zal komen.
Dat is al vele malen het geval geweest.
Niet alleen in Soest, maar ook in
Amersfoort waar leden van Shot bij
de open kampioenschappen vaak de
eerste Dlaatsen bezetten. De gevulde
prijzenkasten van de heren Wiss, Dase
laar en Van Haarlem bevatten hier
van de bewijzen.
Tien jaar Shot, tien jaar successen,
maar ook moeilijkheden. Financieel en
op het terrein van de zalenood. Maar
volgende maand wordt feest gevierd,
want de successen hebben meer bete
kend in het tienjarig bestaan van deze
vereniging dan de moeilijkheden en nu
oud-voorzitter B. van Haarlem opnieuw
de leiding van de vereniging op zich
genomen heeft zal het ongetwijfeld
in snel tempo bergopwaarts gaan.
Op de Anna Paulownalaan werd een
boom ontworteld door een auto en
korte tijd later kwam de 22-jarige
mej. A. O. op het politiebureau om te
vertellen dat zij met een auto van de
Julianalaan kwam, de bocht naar de
Anna Paulownalaan te ruim nam, wil
de remmen maar op de gaspedaal
trapte en daardoor de boom torpedeer
de. Zij had geen rijbewijs, maar naast
haar zat de 21-jarige A. v. C. die dit
belangrijke document wel had. Hij
leerde mej. O. in de auto van zijn va
der rijden. Deze zal dit wel prettig
vinden.
Het bestuur van de Stichting Engen-
daalschool heeft aan de gemeente me
dewerking verzocht voor de bouw van
een tweeklassige kleuterschool aan de
Paulus Potterlaan, in de nabijheid van
de scholen, die door deze stichting be
heerd wordt. Thans zijn de kleuters
ondergebracht in de lagere school en
de ulo-school, maar deze hebben door
uitbreiding van het aantal leerlingen
zelf alle lokalen nodig. De bouw van
een nieuwe kleuterschool is dan ook
noodzakelijk.
Het bestuur van de vereniging „De
School met den Bijbel" heeft even
eens om medewerking gevraagd voor
de bouw van een kleuterschool in de
Talmalaan. De kleuters zijn thans on
dergebracht in een lokaal van de Da
Costaschool en deze ruimte is onvol
doende.
Het college van B. en W. stelt de raad
voor in beide gevallen medewerking te
verlenen.
KOSTELOZE INENTING
TEGEN POKKEN.
Burgemeester en wethouders van Soest
brengen ter kennis van belanghebben
den, dat gelegenheid tot kosteloze in
enting tegen pokken wordt gegeven op
woensdag, 6 september 1961.
Te SOEST om 2.00 uur n.m. precies,
in een lokaal der o.l. school Kerke-
buurt aan de Middelwijkstraat en om
3.00 uur n.m. precies in een lokaal der
o.l. school aan de Beetzlaan.
Te SOESTERBERG van 2.00 uur tot
2.30 uur n.m., ten huize van dokter
A. Th. M. Splinter, gemeentegenees
heer, Amersfoortsestraat 3.
Een week later zal op dezelfde plaat
sen en tijden gelegenheid worden ge
geven tot het nazien der inentingen.
Inenting mag slechts plaats hebben, als
tenminste in de vier voorafgaande we
ken geen andere inenting heeft plaats
gehad.
Aan belanghebbende ouders wordt ver
zocht het oranje inentingsboekje mede
te brengen en de armen der in te en
ten kinderen vooraf goed te wassen.
Tevens wordt herinnerd aan de bepalin
gen der Inentingswet, welke de ver
plichting bevatten van de inenting voor
de eerste verjaardag der kinderen of
indiening van een bezwaarschrift vol
gens vastgesteld model, ten gemeente
huize verkrijgbaar.
Soest, 30 augustus 1961.
Het toonaangevende Amerikaanse blad
„The New York Times" publiceerde de
ze week een hoofdartikel, dat de aan
dacht van alle politieke en geestelijke
leiders van de vrije wereld verdient.
Het bevat een pleidooi voor de opstel
ling van een „Manifest van de Vrij
heid".
Dit manifest zou nog eens de begin
selen moeten proclameren, die het wes
ten voorstaat - de beginselen van vrij
heid en zelfbeschikking, slechts beperkt
door het recht van anderen op vrij
heid en veiligheid. Het zou de bruta
le Russische geschiedvervalsingen moe
ten weerleggen en de ware oorzaken
van de huidige internationale crisis
uiteen moeten zetten. In het bijzonder
zou 't de wereld moeten voorhouden,
dat de sowjets onder schending van
overeenkomsten uit de oorlogstijd en la
ter gesloten vredesverdragen geheel
oost-Europa hebben onderworpen.
Het zou er de wereld op moeten wij
zen. dat de Russen als onderdeel van
dit opdringen in westelijke richting,
Duitsland hebben gesplitst en Oost-
Duitsland hebben gesowjetiseerd en ge-
militairiseerd, lang vóór de herbewa-
De zetbaas van Nikita Chroestsjef in
Oost-Duitsland heet Walter Ulbricht en
hij is een landverrader, zoals Mussert,
Degrelle en Quisling dat waren. Hij is
op papier de baas van 16 miljoen
Oost-Duitsers, die echter helemaal niets
van hem moeten hebben, evenmin als
van de grote baas in Moskou. Op enige
tienduizenden na, die in Oost-Duits
land dezelfde positie innemen als de
N.S.B.-ers in ons land gedurende de
jaren 1940-1945.
Bezetting brengt verzet mee. Dat was
in ons land het geval en dat is thans
het geval in Oost-Duitsland. Verzets
strijders hebben in ons land blijk ge
geven tot dappere daden in staat te
zijn, maar merkwaardigerwijs schijnen
ze altijd te vergeten dat een eerste
vereiste is de leider van de tegenpartij
uit de weg te ruimen. Hitier kon tot de
volledige ineenstorting van Duitsland
blijven en heeft er toen zelf maar een
eind aan gemaakt omdat niemand in
12 jaar de moed opbracht hem radicaal
overhoop te schieten. Wel werd ge-
experimenteerd met bommen, maar dat
was maar jongenswerk.
Mussert bleef leven omdat geen ver
zetsstrijder het blijkbaar een eerste ver
eiste vond deze filiaalhouder van Hit-
Ier op te ruimen, terwijl andere kop
stukken van de N.S.B. toch wel het
slachtoffer van aanslagen werden. De
grelle bleef leven, Quisling, en nu weer
Kadar, de beul van Hongarije. En het
zou toch zeer gewenst zijn als allen, die
afkerig zijn van de terreur van de be
zetter, dit door het likwideren van de
zetbazen nog eens duidelijk onder
streepten. Al was het alleen maar om
de schaarse volgelingen van deze land
verraders er goed van te doordringen
dat hun bazen tot het uitschot behoren.
Als er drie van deze bazen opgeruimd
zijn dan zal een vierde zich niet zo
gauw voor een verradersbaantje aan de
top melden.
Helaas is nog niet iedereen ervan over
tuigd dat dit de enig juiste gedrags
lijn is. Was dit wel het geval dan zou
den we tenminste alvast verlost zijn
van Walter Ulbricht, de verrader van
zijn volk, dat hij laat inmetselen. Zelfs
in Moskou zou men zijn verdiende ge-
welddadigde dood toejuichen, want het
zou het einde van een grote mislukking
betekenen. Dat weet men zelfs in Mos
kou.
KANTMAN.
pening van West-Duitsland. En het
zou de wereld moeten inprenten, dat
dit alles deel uitmaakt van groots
opgezette plannen tot wereldoverheer
sing. Tenslotte zou het, zonder bij voor
baat de westelijke onderhandelingstroe-
ven uit handen te geven, een schema
moeten bevatten van een rechtvaardige
en duurzame vrede, die zowel op
menslievende beginselen als op de fei
telijke werkelijkheden in de huidige
wereld gebasseerd is.
De beste verdediging.
Aan zo'n manifest, dat zich ook en
zelfs vooral zou moeten richten tot de
volken achter het ijzeren gordijn, be
staat inderdaad de grootste behoefte.
Onder druk van de Russische uitda
ging in Berlijn hebben de landen van
het westen opnieuw de rijen gesloten.
De N.A.V.O. heeft zich er zowel mi
litair als economisch op voorbereid,
weerstand te bieden aan de bedreiging
van het Kremlin. Maar op het diplo
matieke front schijnt de vrije wereld
nog altijd niet in te zien, dat de aan
val de beste verdediging is. Zij laat
op dit punt vrijwel het gehele initiatief
over aan Chroesjtsjow. Zelfs op het
laatste communistische manifest, dat
zo duidelijk mede was gericht tot de
neutrale en onderontwikkelde landen,
is zij een antwoord schuldig gebleven.
Het is waar, dat de diplomatieke no
ta's en redevoeringen van een Kenne-
dy dikwijls uitstekend zijn, maar zij
gaan niet ver genoeg en zij zijn be
slist niet in staat een geestdrift te
wekken, als een president Wilsons ver
klaring met de „Veertien Punten" deed.
„The New York Times" heeft volko
men gelijk als men zegt, dat „de more
le krachten van de wereld gelijkwaar
dig zijn aan de kracht van vele mili
taire divisies". Daarom moeten de wes
telijke geallieerden het tot hun drin
gende taak rekenen, deze krachten wak
ker te schudden uit hun huidige, ver
bijsterende apathie; niet alleen in het
belang van de eigen veiligheid, maar
van de veiligheid van de gehele mens
heid.