Nieuw-Guinea-probleem. Hef Openluchttheater. Officiële mededelingen. MANIFEST VAN DE VRIJHEID. HET OOG GERICHT OP WALTER BLBRICHT 1 V - Shot bestaat 10 jaar. Coureur. Nieuwe kleuterscholen. POLITIE TELEFOON 4 4 4 4 DINSDAG 29 AUGUSTUS 1961. 40e JAARGANG no. 64. SOESTER (f)OURANT Verschijnt iedere dinsdag en vrijdag. Abonn. p. kwart, 2,10 - per post 2.25 UITGAVEDRUKKERIJ SMIT SOESTDIJK BUREAU VOOR REDACTIE EN ADMINISTRATIEVAN WEEDESTRAAT 29A, SOESTDIJK TELEFOON 2566 GIRO 126156 De openbaarmaking van de correspon dentie tussen de heer dr. Paul Rij- kens en president Soekarno heeft de Nederlandse regering voor een moei lijk dilemma geplaatst. Uit de brief van de heer Rijkens immers zou blij ken, dat de Nederlandse regering het informele kontakt van de groep Rij kens met hoge Indonesische functiona rissen zoal niet toejuicht, dan toch goedkeurt om tot een eventueel offi cieel gesprek te kunnen komen. Doch enkele maanden geleden heeft de rege ring juist op vragen van een tweetal tweede kamerleden geantwoord, dat zij dit particuliere initiatief niet goed keurt en tenslotte zelfs de groep heeft verzocht om dit kontakt te staken. De vraag is nu of het antwoord dat president Soekarno vanuit Wenen aan de heer Rijkens zond, juist de aanlei ding is geweest voor de regering om zich definitief van de informele po gingen tot een gesprek te distanciëren. Het valt niet meer te ontkennen, dat zij voordien van de gevoerde gesprek ken op de hoogte was en deze waar schijnlijk zelfs toejuichte. De brief die Soekarno aan de heer Rijkens zond maakt een vriendelijke en welwillen de indurk, maar als resultaat van alle vriendschappelijke besprekingen houdt hij dan toch vast aan de eis, dat of ficiële onderhandelingen tussen Neder land en Indonesië slechts kunnen plaats vinden wannneer er van wordt uitgegaan, dat Nieuw-Guinea aan In donesië wordt overgedragen. De Nederlandse regering wenst niet onder dergelijke dwang tot onderhan delingen te komen. Dat is weer het gevaarlijke prestige wat hier een rol speelt, evenals dat voor de Indone sische regering het geval is, die de overdracht van Nieuw Guinea immers boven aan haar programma heeft staan. De kwestie Nieuw-Guinea spitst zich intussen steeds meer toe en wie enigs zins met de toestanden in de Indische archipel op de hoogte is, weet dat dit tot een oplossing of tot een uitbarsting moet komen. Komt het tot een uitbars ting. dan begint het er steeds meer op te lijken, dat Nederland aan het kortste eind zal trekken. Indonesië begint zich steeds meer te consolideren en wordt militair krach tiger. Het kan daardoor een steeds sterker druk uitoefenen op andere mo gendheden om zijn eisen te steunen. Ook militair wordt 't langzaam maar zeker beduidend sterker dan Nederland er in Nieuw-Guinea ooit tegenover kan stellen. De lust van het Nederlandse volk om voor dit zo ver verwijderde en voor ons weinig belangrijke land het leven en welzijn van vele jongeren te wagen, is bovendien niet zo erg groot. De situatie eenmaal zo liggende, dwingt in feite dus wel tot het zo spoedig mogelijk zoeken van een vredelievende oplossing. Hoe langer we daarmee wachten, hoe ongunstiger de situatie voor Nederland wordt. Tenslotte zullen we toch niet aan een gesprek met Indonesië kunnen ontko men. Ingaan op de voorwaarde, dat Nieuw-Guinea uiteindelijk ook onder Indonesisch bewind moet komen, be hoeft nu nog niet te betekenen dat dit op zeer kort termijn dient te ge schieden en dat de Papoea-bevolking daarbii geen recht van spreken en in vloed zou krijgen. Nu kunnen we bij onderhandelingen dienaangaande nog voorwaarden stel len, waarbij de toekomst van Nieuw- Guinea en zijn volk zo goed mogelijk gewaarborgd blijven. Er kan een tijd komen, dat Nederland hierin niet veel meer te zeggen en te onderhandelen zou hebben. Die situatie dient de Ne derlandse regering te voorkomen, het geen nu nog mogelijk is. De gematigde rede, die Soekarno op 17 augustus heeft uitgesproken lijkt nog een poging te zijn om de deur tussen Nederland en Indonesië weer op 'n heel klein kiertie te zetten. Het ware te wensen dat nationale of internatio nale instanties de Nederlandse rege ring er toch toe konden bewegen, om dan maar wat minder te letten op pres tige en wat meer op de werkelijkheid. De mogelijkheden voor ons standpunt liggen, internationaal gezien, be paald niet zo gunstig en dat zal nog steeds ongunstiger worden. We die- nen ons uit een voor ons steeds nete liger kwestie zo goed mogelijk te red- len om voor de Papoea's de beste voorwaarden te kunnen bedingen. De tijd werkt thans daarbij in ons nadeel. Hopelijk zal het najaar in deze nieuwe initiatieven te zien geven. De rebellen in Algerije hebben een nieuwe regering gevormd met als pre mier Ben Youssef Bengheda. Ons prachtige openluchttheater is op geknapt. Het voldoet aan alle redelij kerwijze te stellen eisen van acteurs en toeschouwers. Een stichting is met het beheer belast. Het gaat er nu om in hoeverre de Soester samenleving gebruik wil ma ken van de bijzondere mogelijkheden die hier liggen en die in ons land tot de zeldzaamheden behoren. De zomer van 1961 was er tot nu toe niet een die ons pijnlijk heeft doen voelen, dat weinig gebruik is gemaakt van dit theater. Nu staat september voor de deur, die maand waarin het rustig en stil wordt in de natuur. Onwillekeurig rijst de gedachte of er niet juist in de kentering van het sei zoen prachtige mogelijkheden voor het openluchttheater liggen. De Soester Zakenkring heeft aan deze gedachte een daad gekoppeld en het initiatief genomen voor een toneel uitvoering, in de eerste plaats bestemd voor de medewerkers uit de eigen be drijven. maar daarnaast ook voor de burgerij. Een woord van dank aan de Kring is hier wel op z'n plaats. Zij heeft de mogelijkheid aangegrepen. Nu moet blijken of dit ook gewaar deerd wordt, of, wanneer er iets ge boden wordt, er ook belangstelling voor is. Want de belangstelling van de bur gerij zal de maatstaf zijn waarmede de Soester Zakenkring haar bereidheid om meerdere uitvoeringen in het open luchttheater te verzorgen zal afmeten. Ik hoop dat er over deze belangstel ling althans geen twijfel mogelijk zal zijn. De Burgemeester van Soest, S. P. BENTINCK. Op vrijdag 1 september bestaat de ta feltennisvereniging Shot 10 jaar. Dan zal in het Ludgardisgebouw een ver gadering gehouden worden, waarbij onder meer gesproken zal worden over de zesde open tafeltenniskampioen schappen van Soest, welke op 16, 17 en 23 september in het St. Josephgebouw gehouden zullen worden. De heren Th. Daselaar en Th. Radema ker zijn de aftredende bestuursleden. Zij stellen zich herkiesbaar. Voorzitter C. J. M. Migchielsen is niet aftredend, maar hij zal toch vervangen moeten worden, want hij heeft Soest verlaten zonder zelfs de moeite te nemen zijn medebestuursleden hiervan op de hoog te te stellen. Het bestuur heeft een beroep gedaan op de oud-voorzitter, erelid B. van Haarlem en hij heeft toe gezegd voorlopig het voorzitterschap op zich te willen nemen. Het zesde open tournooi om de Soes ter tafeltenniskampioenschappen be looft wat goeds te worden. Alle leden van de afdelingen Utrecht en 't Gooi kunnen eraan deelnemen. Voor de ver eniging die het beste resultaat behaalt is de Shot-wisselbeker ter beschikking en er zijn vele prijzen voor de win naars in de ereklasse, hoofdklasse, over gangsklasse, eerste, tweede, derde, vierde klasse en juniorenafdeling. Voor het laatst organiseerde Shot in 1956 een dergelijk tournooi ter gelegenheid van het vijf-jarige bestaan. De Neder landse kampioen Bert Onnes was toen het sterkst. In 1951 nam kapelaan De Lange het initiatief tot oprichting van de ver eniging en met groot enthousiasme werd gestart. Er waren 28 leden en het bestuur werd gevormd door de heren B. van Haarlem, Th. Greeve, B. Hoyng. Kapelaan De Lange werd geestelijk adviseur. Twee teams namen deel aan de com petitie en beide werden kampioen. In het eerste team speelden B. van Haar lem, Th. Daselaar en H. Romer. In het tweede team G. Berends, G. Buur man en H. van Haarlem. Er werden in het eerste jaar twee grote tournooi- en georganiseerd en al spoedig na de oprichting kwamen de cracks Cor de Buy en Willy van Zoeten een demon stratie geven. In het tweede jaar speelden vier teams in de competitie. De heer C. van Haar lem werd bestuurslid en vier jaar lang vormden de heren B. en C. van Haar lem en B. Hoyng het driemanschap dat de vereniging leidde, Kapelaan De Lange werd als geestelijk adviseur op gevolgd door kapelaan Olde Lohuis. Er werd een tournooi georganiseerd ten bate van de slachtoffers van de wa tersnoodramp hoewel de vereniging er zelf financieel nier zo best voorstond. In het seizoen 1913-1954 speelden ze ven teams in de ^competitie en twee teams werden kampioen, evenals in het voorafgaande jaar. Het jaar daarop werd de vereniging eigenlijk te groot. Er namen 20 teams aan de competitie deel en de vereni ging had het financieel niet gemakke lijk. In het seizoen 1955-1956 werd Shot 1 kampioen. Er namen nu nog maar 9 teams aan de competitie deel Shot 1 promoveerde naar de eerste klasse. Het vijfjarig bestaan werd met een groots tournooi gevierd. Hoogtepunt hiervan was het duel tussen de cracks Bert Onnes en Paul Gimbel. De heren B. van Haarlem en B. Hoyng maakten nog deel van het bestuur uit en zij hadden de heer J. van Asch als me debestuurslid. Kapelaan Pohl werd geestelijk adviseur. Bij zijn vertrek uit Soest werd kapelaan Horsthuis zijn op volger. Het jaar 1957-1958 was geen best jaar en ook 1958-1959 had weinig hoogte punten. De heren Schrijvers, Daselaar, Rademaker en H. van Haarlem kwa men in het bestuur en voorzitter B. van Haarlem moest wegens drukke werk zaamheden bedanken. Het jaar daar op kwam de heer W. van Doorn in het bestuur. Secretaris B. Hoyng was naar Hilversum verhuisd, maar hij bleef in functie en is bij het tien jarig bestaan van de vereniging tien jaar bestuurslid. De oud-voorzitter B. van Haarlem werd erelid, evenals de oprichter kapelaan De Lange en de heer C. B. J. van Haarlem. Twee jaar geleden zat de vereniging in de put. Er waren nog 27 leden, maar spoedig ging het weer in opgaande lijn en thans zijn er 41. De jeugd krijgt weer belangstelling. Er speelden 5 teams in de competitie en Schot 1 hand haafde zich in de eerste klas. Met enthousiasme wordt thans gewerkt aan de organisatie van het tournooi, waardoor Shot weer in het middelpunt van de belangstelling zal komen. Dat is al vele malen het geval geweest. Niet alleen in Soest, maar ook in Amersfoort waar leden van Shot bij de open kampioenschappen vaak de eerste Dlaatsen bezetten. De gevulde prijzenkasten van de heren Wiss, Dase laar en Van Haarlem bevatten hier van de bewijzen. Tien jaar Shot, tien jaar successen, maar ook moeilijkheden. Financieel en op het terrein van de zalenood. Maar volgende maand wordt feest gevierd, want de successen hebben meer bete kend in het tienjarig bestaan van deze vereniging dan de moeilijkheden en nu oud-voorzitter B. van Haarlem opnieuw de leiding van de vereniging op zich genomen heeft zal het ongetwijfeld in snel tempo bergopwaarts gaan. Op de Anna Paulownalaan werd een boom ontworteld door een auto en korte tijd later kwam de 22-jarige mej. A. O. op het politiebureau om te vertellen dat zij met een auto van de Julianalaan kwam, de bocht naar de Anna Paulownalaan te ruim nam, wil de remmen maar op de gaspedaal trapte en daardoor de boom torpedeer de. Zij had geen rijbewijs, maar naast haar zat de 21-jarige A. v. C. die dit belangrijke document wel had. Hij leerde mej. O. in de auto van zijn va der rijden. Deze zal dit wel prettig vinden. Het bestuur van de Stichting Engen- daalschool heeft aan de gemeente me dewerking verzocht voor de bouw van een tweeklassige kleuterschool aan de Paulus Potterlaan, in de nabijheid van de scholen, die door deze stichting be heerd wordt. Thans zijn de kleuters ondergebracht in de lagere school en de ulo-school, maar deze hebben door uitbreiding van het aantal leerlingen zelf alle lokalen nodig. De bouw van een nieuwe kleuterschool is dan ook noodzakelijk. Het bestuur van de vereniging „De School met den Bijbel" heeft even eens om medewerking gevraagd voor de bouw van een kleuterschool in de Talmalaan. De kleuters zijn thans on dergebracht in een lokaal van de Da Costaschool en deze ruimte is onvol doende. Het college van B. en W. stelt de raad voor in beide gevallen medewerking te verlenen. KOSTELOZE INENTING TEGEN POKKEN. Burgemeester en wethouders van Soest brengen ter kennis van belanghebben den, dat gelegenheid tot kosteloze in enting tegen pokken wordt gegeven op woensdag, 6 september 1961. Te SOEST om 2.00 uur n.m. precies, in een lokaal der o.l. school Kerke- buurt aan de Middelwijkstraat en om 3.00 uur n.m. precies in een lokaal der o.l. school aan de Beetzlaan. Te SOESTERBERG van 2.00 uur tot 2.30 uur n.m., ten huize van dokter A. Th. M. Splinter, gemeentegenees heer, Amersfoortsestraat 3. Een week later zal op dezelfde plaat sen en tijden gelegenheid worden ge geven tot het nazien der inentingen. Inenting mag slechts plaats hebben, als tenminste in de vier voorafgaande we ken geen andere inenting heeft plaats gehad. Aan belanghebbende ouders wordt ver zocht het oranje inentingsboekje mede te brengen en de armen der in te en ten kinderen vooraf goed te wassen. Tevens wordt herinnerd aan de bepalin gen der Inentingswet, welke de ver plichting bevatten van de inenting voor de eerste verjaardag der kinderen of indiening van een bezwaarschrift vol gens vastgesteld model, ten gemeente huize verkrijgbaar. Soest, 30 augustus 1961. Het toonaangevende Amerikaanse blad „The New York Times" publiceerde de ze week een hoofdartikel, dat de aan dacht van alle politieke en geestelijke leiders van de vrije wereld verdient. Het bevat een pleidooi voor de opstel ling van een „Manifest van de Vrij heid". Dit manifest zou nog eens de begin selen moeten proclameren, die het wes ten voorstaat - de beginselen van vrij heid en zelfbeschikking, slechts beperkt door het recht van anderen op vrij heid en veiligheid. Het zou de bruta le Russische geschiedvervalsingen moe ten weerleggen en de ware oorzaken van de huidige internationale crisis uiteen moeten zetten. In het bijzonder zou 't de wereld moeten voorhouden, dat de sowjets onder schending van overeenkomsten uit de oorlogstijd en la ter gesloten vredesverdragen geheel oost-Europa hebben onderworpen. Het zou er de wereld op moeten wij zen. dat de Russen als onderdeel van dit opdringen in westelijke richting, Duitsland hebben gesplitst en Oost- Duitsland hebben gesowjetiseerd en ge- militairiseerd, lang vóór de herbewa- De zetbaas van Nikita Chroestsjef in Oost-Duitsland heet Walter Ulbricht en hij is een landverrader, zoals Mussert, Degrelle en Quisling dat waren. Hij is op papier de baas van 16 miljoen Oost-Duitsers, die echter helemaal niets van hem moeten hebben, evenmin als van de grote baas in Moskou. Op enige tienduizenden na, die in Oost-Duits land dezelfde positie innemen als de N.S.B.-ers in ons land gedurende de jaren 1940-1945. Bezetting brengt verzet mee. Dat was in ons land het geval en dat is thans het geval in Oost-Duitsland. Verzets strijders hebben in ons land blijk ge geven tot dappere daden in staat te zijn, maar merkwaardigerwijs schijnen ze altijd te vergeten dat een eerste vereiste is de leider van de tegenpartij uit de weg te ruimen. Hitier kon tot de volledige ineenstorting van Duitsland blijven en heeft er toen zelf maar een eind aan gemaakt omdat niemand in 12 jaar de moed opbracht hem radicaal overhoop te schieten. Wel werd ge- experimenteerd met bommen, maar dat was maar jongenswerk. Mussert bleef leven omdat geen ver zetsstrijder het blijkbaar een eerste ver eiste vond deze filiaalhouder van Hit- Ier op te ruimen, terwijl andere kop stukken van de N.S.B. toch wel het slachtoffer van aanslagen werden. De grelle bleef leven, Quisling, en nu weer Kadar, de beul van Hongarije. En het zou toch zeer gewenst zijn als allen, die afkerig zijn van de terreur van de be zetter, dit door het likwideren van de zetbazen nog eens duidelijk onder streepten. Al was het alleen maar om de schaarse volgelingen van deze land verraders er goed van te doordringen dat hun bazen tot het uitschot behoren. Als er drie van deze bazen opgeruimd zijn dan zal een vierde zich niet zo gauw voor een verradersbaantje aan de top melden. Helaas is nog niet iedereen ervan over tuigd dat dit de enig juiste gedrags lijn is. Was dit wel het geval dan zou den we tenminste alvast verlost zijn van Walter Ulbricht, de verrader van zijn volk, dat hij laat inmetselen. Zelfs in Moskou zou men zijn verdiende ge- welddadigde dood toejuichen, want het zou het einde van een grote mislukking betekenen. Dat weet men zelfs in Mos kou. KANTMAN. pening van West-Duitsland. En het zou de wereld moeten inprenten, dat dit alles deel uitmaakt van groots opgezette plannen tot wereldoverheer sing. Tenslotte zou het, zonder bij voor baat de westelijke onderhandelingstroe- ven uit handen te geven, een schema moeten bevatten van een rechtvaardige en duurzame vrede, die zowel op menslievende beginselen als op de fei telijke werkelijkheden in de huidige wereld gebasseerd is. De beste verdediging. Aan zo'n manifest, dat zich ook en zelfs vooral zou moeten richten tot de volken achter het ijzeren gordijn, be staat inderdaad de grootste behoefte. Onder druk van de Russische uitda ging in Berlijn hebben de landen van het westen opnieuw de rijen gesloten. De N.A.V.O. heeft zich er zowel mi litair als economisch op voorbereid, weerstand te bieden aan de bedreiging van het Kremlin. Maar op het diplo matieke front schijnt de vrije wereld nog altijd niet in te zien, dat de aan val de beste verdediging is. Zij laat op dit punt vrijwel het gehele initiatief over aan Chroesjtsjow. Zelfs op het laatste communistische manifest, dat zo duidelijk mede was gericht tot de neutrale en onderontwikkelde landen, is zij een antwoord schuldig gebleven. Het is waar, dat de diplomatieke no ta's en redevoeringen van een Kenne- dy dikwijls uitstekend zijn, maar zij gaan niet ver genoeg en zij zijn be slist niet in staat een geestdrift te wekken, als een president Wilsons ver klaring met de „Veertien Punten" deed. „The New York Times" heeft volko men gelijk als men zegt, dat „de more le krachten van de wereld gelijkwaar dig zijn aan de kracht van vele mili taire divisies". Daarom moeten de wes telijke geallieerden het tot hun drin gende taak rekenen, deze krachten wak ker te schudden uit hun huidige, ver bijsterende apathie; niet alleen in het belang van de eigen veiligheid, maar van de veiligheid van de gehele mens heid.

Historische kranten - Archief Eemland

Soester Courant | 1961 | | pagina 1