Krabbels van Knelis.
WEET U HET NOG?
TWEEDE BLAD
Uitslagen S.E.C.
Einde
tenniskampioenschap.
Soester Schaakclub
POLITIE TELEFOON 4 4 4 4
Vals Alarm.
Aanrijding.
Lelijke val.
Neurenberg.
VAN DE SOESTER COURANT
VAN DINSDAG 26 SEPTEMBER 1961.
As je ming vraogt
dan mok zeige dak
zondag 'n bar best
daggie ehad hed.
Lekker uutslaope, veul
bakkies koffie en
toeng naor 't S.E.C.-
veld om ming eige
krom te lache om al
die minse die dachte
dat Knelis, daor sting
te gooje. Jao an me klompe. Knelis laot
zien eige dood gooje deur zo'n barre
harde smieter uut Bussum. Das niks
veur ming. Ik bin toch nie gek, al ken
dat nog wel komme.
Wijje gelueve dak 'n paor nachte nie
heb kenne slaope van de zenuwe, toenk
ut mos opneme teuge die barre beste
honkballer. Jie neemt niks op, zee ming
wief en ik was ut mitter eens.
Eerst gonk naor Gart om um te vraoge
of hie veur Knelis wou speule. Nee, zee
die, ikke lao me nie doodsmiete. Toeng
naor Arie. Amme zoole, zee die. Ikke zie
ze nie vliege. Astie man effies mis gooit
bink harstikke dood. Toeng naor Riek.
Ok nie. Die wou eiges wel, maor zien
wief gong tekeer as 'n boskat en daor
ken Riek nie teuge.
Op 't lest doch ik dak maor mos gaon
emigreere, maor laok noeng toch zo'n
gek evonde hebbe en laotie noeng ok
Knelis heette. Maor hie heb gin baord,
zoas ikke.
Knelis, zee ik, wil jie veur ming smiete
en slaon teuge die man uut Bussum.
Jaowel, zee die veur 'n tientje, 'n doos
segaore, vier slokkies en 'n daolder veur
elleke klap die raok is.
Das veul, zee ikke.
Da ken wel weeze, zee die maor ikke
leig messchien zondagaved int zieke-
huus of die man uut Bussum het ming
dood gegooid.
Das waor, zee ikke en ik gaf 'n tientje,
'n doos segaore en vier slokkies.
Netuurlek gin daolders veur de klappe
die die zou geeve, wank dacht dattie
niks zou raoke
Zondagmiddag kwam die mit zien deern
bie ming tuus, hie trok ming spulle an
en dat deeretje de spulle van ming wief
en daor gonge zullie.
Ikke d'rachter an om te kieke en ming
krom te lache.
Laotie sloome die bal twee keer raoke.
Da kostte ming nog us drie gulde, maor
da kon nie zoveul scheele, wank ak eiges
egaon was, dan hattie man uut Bussum
ming netuurlek veur ming test egooid en
dan hak noeng op mien dooje rug
eleege. En daor wouk nog effe mee
wachte.
S.E.C. 1Saestum 1 0-0.
S.E.C. 2—T.O.G. 2 3-2.
S.E.C. 5—H.V.C. 5 0-0.
Quick A—S.E.C. A 5-1.
B.D.C. B—S.E.C. B 0-7.
S.E.C. CAmersfoortse Boys C 5-3.
S.E.C. c—C.J.V.V. b 8-2.
S.E.C. d—B.D.C. c 1-2
S.E.C. ee—H.V.C. h 2-0.
PupillenH.V.C. 1—S.E.C. 1 2-0.
Odi '58—S.E.C. 2 1-2.
S.E.C. 3—A.P.W.C. 2 0-0.
De wedstrijden om de tenniskampioen
schappen van Soest zijn besloten met
een feestavond in het restaurant van
het Soester natuurbad, waar de voor
zitter van de tennisclub Soest, de heer
J. H. v. Breukelen, de prijzen uitge
reikt heeft.
De uitslagen van de laatste finalepar
tijen zijn
Gemengd dubbel jeugdAngèle Jans
sen en Hans van EsYvonne Hofman
en Peter Martens 16-14 8-6.
Jongens-dubbel Wim van Es en Hans
van EsErik Schuuring en Arie Note-
boom 6-0 6-1.
Jongens-enkel Hans van EsPiet
Janssen 6-4 6-3.
Heren-dubbel J. H. v. Breukelen en
WitteveenGeytenbeek en Hans van
Es 6-3 8-10 6-3.
Dames-dubbel Mevr. Goedkoop en
mej. v. d. Bergmevr. Van Breukelen
en mevr. Felix 5-7 6-2 1-6.
De uitslagen van de vrijdagavond ge
speelde partijen in de onderlinge club
competitie zijn als volgt
Groep 1 SamsomA. v. Dijk 1-0. De
RegtGeytenbeek V2-V2.
Groep 2 Thomaszev. Zijtveld 0-1.
Groep 3 Liev. Zuilen 1-0.
Groep 4 C. v. DijkVerkerk 1-0 Van
CoeverdenLandman afgebr. A. G.
HilhorstBeuken 0-1.
Groep 5 Van de Walde Zoete 0-1.
BlomKleyn 0-1.
Gisteravond, tegen 8 uur, meldde zich
een opgewonden onbekende - waar
schijnlijk een vrouw - zich telefonisch
bij de politie met de woorden „Er is
brand bij De Schouw, kom direct".
De brandweer rukte op volle sterkte
uit, even als de politie, maar er was geen
brand bij de voormalige Schouw, thans
hotel De Birk. Brandweer en politie
konden weer inrukken.
Later op de avond werd de 19-jarige
jongeman K. J. v. D. aangehouden om
dat hij in De Birk zei „Heb ik dat
niet mooi versierd. Ik heb jullie klan
ten bezorgd en dat is wel een biertje
waard".
Hij ontkent echter ten stelligste voor
de valse melding verantwoordelijk te
zijn.
De Amsterdammer R. J. B. reed gister
avond in fcijn personenauto op de Vre-
dehoffstraat in de richting Soest. Van
de andere kant kwam de Amersfoorter
B» v. 't H. per auto. Hij sloeg linksaf
om de Regentesselaan in de rijden en
botste tegen de auto van B., die zo
zwaar beschadigd werd dat hij moest
worden weggesleept.
Mevr. H. v. B.-v. S. fietste op de Steen
hof f straat. Zij had haar tweejarig
dochtertje in een zitje bij zich. Bij de
Raadhuisstraat stapte zij af om de weg
over te steken. Zij deed dit en werd
aangereden door de auto van mevr.
W. J. H. F. W., eveneens uit Soest, die
uit de Raadhuisstraat kwam. Mevr.
v. B. viel, evenals het kind. De moe
der kreeg schaafwonden, het kind was
erg geschrokken. Mevr. dokter Kuipers
verleende de eerste hulp. De automo
biliste, die geen schuld aan het onge
val heeft, zal alle schade vergoeden.
Op 30 september 1946 - nu vijftien jaar
geleden - werd in Neurenberg de 400-
ste zitting van het Internationaal Mili
tair Tribunaal gehouden. Niet lang
daarna was men aan nummer 407 en
in deze laatste zitting werden Göring,
Ribbentrop, Keitel, Kaltenbrunner, Ro-
senberg, Frick, Frank, Stretcher, Sauc-
kel, Jodl, Seys-Inquart en Borman ter
dood veroordeeld. Hess, Funk en Raeder
kregen levenslang, Schirach en Speer
20 jaar, Neurath 15 jaar en Dünitz 10
jaar. Admiraal Dönitz is inmiddels In
vrijheid gesteld, Von Neurath en Rae
der zijn overleden, Funk in een zieken
huis opgenomen en slechts Hess, Baldur
von Schirach en Speer bevinden zich
nogin de gevangenis te Spandau-Ber-
lijn. De ter dood veroordeelden werden
met de strop terecht gesteld op Göring
en Borman na. Göring pleegde zelf
moord en Borman is nog steeds zoek
of overleden.
De gehele wereld toonde veel be
langstelling voor dit proces, dat het
einde aankondigde van vele belang
rijke Nazi's, die wegens misdaden te
gen de mensheid ter dood veroordeeld
werden. Het was natuulijk jammer dat
kopstukken als Hitier, Göbbels en
Himmler ontbraken, maar zij hadden
voortijdig ingezien wat hun lot zou
zijn als zii in handen van de gealli
eerden vielen en pleegden zelfmoord.
De laatste zitting was uiteraard de
meest bewogene, want hierin viel
twaalf maal de zin „dood door de
strop".
Eerst voor Göring, die deze uitspraak
zwijgend aanhoort, als een militair
rechtsomkeert maakt en verdwijnt. Dan
voor Hess, die in het geheel niet rea
geert en blijkbaar nauwelijks begrijpt
dat het over hemzelf gaat. Dan Ribben
trop. wiens gezicht asgrauw is. Keitel,
die kaarsrecht en met onbewogen ge
laatsuitdrukking zijn vonnis aanhoort,
Kaltenbrunner, die flauw gilmlacht,
Rosenberg, die moeite heeft zich in
bedwang te houden, Frank die knikt
alsof hij het roerend eens is met dit
vonnis, Streicher, die het hoofd naar
voren houdt om goed te kunnen ho
ren wat men met hem van plan is,
Sauckel, die met donkere blik voor
zich kijkt, Jodl, die verachtelijk sist
en dan hooghartig en met stramme pas
de rechtszaal verlaat. Als Funk hoort
dat hij levenslang gekregen heeft barst
hij in snikken uit, want hij had op de
doodstraf gerekend.
Vele maanden lang had de Internati
onale Militaire Rechtbank zich bezig
gehouden met de misdaden die deze
Nazi-bonzen op hun geweten hadden
en de wereld had vol belangstelling
toegezien. Over het algemeen was men
't er roerend over eens dat deze man
nen de strop verdiend hadden. Om hem
wandaden, maar ook als waarschuwing
voor anderen, die misschien eveneens
dachten dat men ongestraft miljoenen
mensen kan laten ombrengen en lan
den onder de voet lopen.
Waarnemers in de cellen van ter dood
veroordeelden berichtten later hoe de
doodskandidaten gereageerd hadden
toen zij terugkwamen na 't aanhoren
van 't vonnis. Göring was een zenuw
crisis nabij. Hess grinnikte nerveus,
Ribbentrop maakte de indruk volko
men ontzet te zijn en hij vond het
vreselijk dat hij geen tijd zou hebben
voor het schrijven van zijn memoires.
Keitel vond het niet zo erg te moeten
sterven, maar hij vond het verschrik
kelijk dat hij als militair de vernede
rende dood door ophanging zou moe
ten ondergaan. Frank zei „Ik verdien
het", Rosenberg spotte en Kalten
brunner toonde grote angst. Ook Jodl,
evenals Keitel een militair, vond het
verschrikkelijk door middel van de
strop te moeten sterven, terwijl Sauckel
iedereen aanklampte om hem ervan te
overtuigen dat dit vonnis een misver
stand moest zijn. Seyss-Inquart achtte
het juist dat hij verantwoordelijk ge
steld werd voor zijn daden. Hij meende
dat hij in zijn dood moest berusten
omdat een bevel van Hitier niet kon
bewerkstelligen dat de uitvoerder van
dit bevel onschuldig was, wanneer het
een bevel gold dat aan een misdaad
vooraf ging.
In een oktobernacht zijn tien van de
twaalf ter dood veroordeelden terecht
gesteld. Göring was er niet bij, want
kort voor de voltrekking van het von
nis pleegde hij zelfmoodd en nog
steeds weet men niet hoe hij aan het
vergif gekomen is waarmee hij een
eind aan zijn leven maakte. Bor-
mann was er evenmin bij, want men
kon hem niet te pakken krijgen en men
heeft hem ook nooit te pakken ge
kregen.
Ribbentrop wordt als eerste gehangen.
Zijn laatste woorden zijn „God be-
scherme Duitsland". Dan Wilhelm Kei
tel. „Alles voor Duitsland" zegt hij
voor zijn dood. Alfred Rosenberg noemt
alleen zijn naam als men hem daarom
vraagt. Een geestelijke, die hem vraagt
of hij voor hem zal bidden krijgt het
norse antwoord „Nee, dank u". Frick
zwijgt en Frank zegt„Ik bid God
mij genadig op te nemen". Streicher
moet naar de galg gesleept worden.
Zonder onderbreking gilt hij „Heil
Hitier, heil Hitier". Fritz Sauckel be
weert onder de galg nog steeds dat er
een vergissing met dit doodvonnis be
gaan is. Jodl en Seyss-Iquart gaan
zwijgend de dood in. Kort daarna wor
den de lijken in München gecremeerd.
De as wordt in de rivier de Isar ge
strooid en daarmee was een einde ge
komen aan het grootste proces van deze
eeuw, dat de dood van elf misdadigers
tot besluit had.
