lllJ^ 1
HET OOG GERICHT OP
ANT0N GEESINK.
Politie telefoon 4444 en 4445
Kerkebuurt wint
V.V.V.-wisseïbeker.
Vele verkeersongevallen
Soester Vogelvrienden.
DINSDAG
40e JAARGANG no. 93.
DECEMBER 1961.
Verschijnt iedere dinsdag en vrijdag.
Abonn. p. kwart, 2,10 - per post 2,25
UITGAVE DRUKKERIJ SMIT SOESTDIJK BUREAU VOOR REDACTIE EN ADMINISTRATIE VAN WEEDESTRAAT 29A, SOESTDIJK TELEFOON 2566 GIRO 126156
Het is eigenlijk wonderlijk, dat Indone
sië zich zo sterk gekant heeft tegen
het Nederlandse plan inzake Nieuw-
Guinea. De oppervlakkige beschouwer
zal misschien menen dat dit plan een
ernstige belemmering betekent voor In
donesië um Nieuw-Guinea ooit tot zijn
grondgebied te kunnen rekenen, maar
dat staat met dit plan helemaal niet
vast, waarschijnlijk zelfs biedt het
plan Luns daarvoor juist goede moge
lijkheden.
Internationaal beheer tot de Papoea's
zelf in staat geacht kunnen worden
(min of meer) over hun nationaliteit
te beslissen, biedt Indonesië immers 'n
goede kans om die beslissing in zijn
voordeel te laten aflopen. Tijdens het
gezag der Verenigde Naties zal immers
zeker Indonesië in staat worden ge
steld om onder de Papoea's propagan
da te voeren voor de Indonesische na
tionaliteit. Die kans kan hen niet wor
den onthouden. En gezien de embryo
nale staat waarin het politieke en na
tionale gedachtenleven der Papoea's
zich nog bevindt, moet een taktisch
gevoerde propaganda voor aansluiting
bij Indonesië een flinke kans maken
op een goed resultaat.
Voor Nederland daarentegen heeft het
geen enkele zin om onder de Papoea's
propaganda te voeren voor wat dan
ook. Opteren voor het nederlanderschap
wordt niet gewenst en kan noch in 't be
lang van Nieuw-Guinea noch in dat van
Nederland worden geacht. Economisch
is 'n volledige souvereiniteit voor Nieuw-
Guinea de eerste decennia nauwelijks
mogelijk te achten, zodat er feitelijk
slechts twee mogelijkheden voor de
Papoea's overblijven, nieuwe verbon
denheid met Indonesië óf een of an
dere binding met oostelijk Nieuw-
Guinea en dus met Australië, indien dit
daar althans gewenst zou worden.
Maar de Indonesische regering wil dat
recht van zelfbeschikking voor de Pa
poea's niet erkennen. Zij blijft daartoe
maar vasthouden aan haar opvatting,
dat Nieuw-Guinea rechtens reeds tot
Indonesië zou behoren, al weigert zij
dit ter beslissing vcor te leggen aan
het Internationale Hof van Justitie.
Gezien het verleden, kan er zeker geen
geloof worden gehecht aan Indonesische
mededelingen, dat na aansluiting de Pa
poea's t z.t. toch ook een eigen binnen
lands bestuur zouden verkrijgen. Het
gehele probleem is voor Indonesië dus
meer een prestipe-kwestie. Het meent
alleen zelf gerechtigd te zijn over de
toekomst van Nieuw-Guinea te beslis
sen.
Dit te enge standpunt kon in de alge
mene vergadering der Ver. Naties na
tuurlijk geen meerderheid verkrijgen.
De communistische staten steunden het
uit politieke overwegingen, om daar
door afbreuk te doen aan de kracht van
het westen en omdat Indonesië zich
z.g. neutraal noemt en dus ook nog een
steun voor het oostelijk blok kan be
tekenen. Maar behalve de communis
tische landen en de neutralen, kunnen
de overige landen zeker niet aan het
zelfbeschikkingsrecht voorbij gaan, ten
zij politieke overwegingen een rol spe
len.
Dat kwam ook tot uiting in het com
promis-voorstel dat de z.g. Brazaville-
groep van Afrikaanse landen indiende
en waarmede ook de Ver. Staten in gro
te lijnen instemden, n.1. eerst nog
aandringen op een tweegesprek tussen
Nederland en Indonesië onder leiding
van de voorzitter der algemene verga
dering. En wanneer, zoals te verwachten
valt, dit tot geen enkel resultaat zal
leiden, het zenden van een commissie
der Ver. Naties naar Nieuw-Guinea om
er poolshoogte te nemen van de situatie
en daarvan in de volgende vergadering
verslag uit te brengen.
Geen erkenning dus van een Indone
sische souvereiniteit over Nieuw-Guinea,
evenmin sturend naar een internationaal
beheerschap. In de algemene vergade
ring hebben verschillende resoluties
geen van alle voldoende meerderheid
kunnen vinden.
Teleurstellend Ja, maar er zal toch
naar een snelle oplossing moeten wor
den gestreefd
Wellicht zal Soekarno nu eerder en ge
makkelijker te vinden zijn voor een ge
sprek met Den Haag zonder de over
dracht van dit gebied tevoren als voor
waarde te stellen.
St. Nicolaas in storm en regen op het dak van Garage Stam.
Voor de zesde maal is de V.V.V.-wissel-
beker aan een Soester toneelvereni
ging uitgereikt en de heer H. G. Scholt-
meijer, secretaris van de V.V.V., over
handigde deze prijs zaterdagavond in
De Gouden Ploeg aan de heer H. v. d.
Pol, voorzitter van de vereniging „Ker-
kebuurt", omdat de toneelgroep van
deze vereniging met 78 punten de eer
ste prijs behaald had. „Ons genoegen"
was tweede met 69 punten en Soestdijk
derde met 58 punten.
De prijsuitreiking vond plaats op een
bijeenkomst, die belegd was door de
vereniging Soestdijk, die het vorig jaar
de beker won en nu gastvrouw was.
Voorzitter J. Hessing sprak het wel
komstwoord, in het bijzonder tot de
heer Scholtmeijer en de heren Gronloh
sr. en jr. en Van Weelden, de juryleden.
De heer Hessing bracht de start van de
wedstrijden om de V.V.V.-beker in
herinnering.
Van de zeven verenigingen die in 1955
begonnen, zijn er nog maar drie over.
Dit komt grotendeels omdat er geen
belangstelling meer is voor het ama
teurtoneel en de televisie is hieraan
ten dele schuldig. Als de mensen straks
kritischer tegenover de t.v. zullen zijn,
dan neemt hopelijk de belangstelling
voor het amateur weer toe.
De laatste tijd werd het voor een
vereniging als Soestdijk ondoenlijk door
te gaan met het geven van drie voor
stellingen per seizoen voor donateurs,
die slechts ƒ2,50 per jaar betalen. Een
toneeluitvoering kost thans 350 tot 500
gulden, dus een financiële debacle kon
slechts voorkomen worden door de tom
bola. Enige mensen van de vereniging
moeten hiervoor enkele weken druk
zijn om de prijzen bijeen te bedelen.
Soestdijk heeft dan ook besloten voor
taan 1 voorstelling per seizoen te geven
en een ruime tijd van voorbereiding te
nemen. Voorheen was het zo, dat een
stuk soms in 2 a 3 weken ingestudeerd
moest worden. Ook gebeurde het wel
dat er 10 dagen voor een uitvoering
iedere avond gerepeteerd moest wor
den.
Getracht zal worden op deze basis meer
succes te hebben. Mogelijk blijven de
liefhebbers komen, terwijl de vereni
ging bereid is zonder vergoeding voor
liefdadige doelen te spelen.
De heer Scholtmeijer was van mening
dat de moeilijkheden van de vereniging
Soestdijk voor vele verenigingen gel
den, omdat Soest weinig akkomodatie
heeft en erg uitgestrekt is. Het is jam
mer dat we geen dorpshuis hebben.
Na de oorlog moest echter in Soest veel
gedaan worden, wat in andere plaat
sen allang voor elkaar was, ondermeer
de aanleg van riolering. Gebouwen
voor sport en spel kwamen daardoor
op het tweede plan. Misschien zal een
volgende generatie het beter treffen.
De heer Scholtmeijer sprak er zijn vol
doening over uit dat de toneelvereni
gingen onderling contact hebben en hij
sprak de wens uit dat dit nog eens zou
kunnen leiden tot uitvoeringen als die
in Diever.
De V.V.V. zal graag financiële steun
verlenen, zoals ook 75,beschikbaar
gesteld was voor het organiseren van
deze avond. Als de wedstrijden om de
V.V.V.-beker voortgezet zullen worden
dan zal de V.V.V. meer prijzen beschik
baar stellen, zodat iedere deelnemende
vereniging een prijs heeft.
De heer Gronloh jr. maakte hierna de
prijzen bekend en deelde mee hoe de
beoordeling plaats gevonden had. Hij
verzocht de verenigingen de wedstrij
den voort te zetten, want in zes jaar
was het spelpeil van de Soester toneel
verenigingen vooruit gegaan.
Van de zes maal is de beker twee
maal door iedere vereniging gewonnen,
die ditmaal meegespeeld hebben. Ker-
kebuurt won de eerste en de zesde
maal, Soestdijk de vierde en de vijfde
en Ons Genoegen de tweede en de der
de maal.
Nadat de heer Van der Pol de beker
in ontvangst genomen had, toonde hij
zich niet zo pessimistisch over de gang
van zaken bij het Soester amateurto
neel, al moest hij toegeven dat de to
neelgroep van de Kerkebuurt het wat
gemakkelijker heeft dan de andere ver
enigingen, omdat zij deel uitmaakt van
een buurtvereniging. Natuurlijk zijn
er wel eens moeilijkheden, maar die
kan men beter binnenshuis houden.
De heer Van der Pol vond het prettig
dat de contactcommissie met zoveel
enthousiasme gestart was, maar hij be
treurde het dat dit enthousiasme vrij
snel afgenomen was. Hij stelde voor in
1962 niet om de V.V.V.-beker te spe
len en het in 1963 weer eens te pro
beren. De contactcommissie moet actief
blijven en men moet trachten meer
deelnemers aan de wedstrijd te krij
gen. Overigens was de heer v. d. Pol
van mening dat Soest meer gebaat is
met 2 zalen die 300 a 400 man kunnen
huisvesten dan met 1 zaal met een ca
paciteit van 1000 mensen. Die zalen
zouden dan in Soestdijk en de Kerke
buurt moeten komen.
De heer Hessing feliciteerde de vereni
ging Kerkebuurt met de overwinning
in een wedstrijd, die helaas weinig te
betekenen heeft gehad. Soestdijk voelt
er niets voor door te gaan met het spe
len om de V:V.V.-beker, waaraan te
veel gedachten aan chauvinisme, haat
en nijd verbonden zijn. Enige malen
heeft de vereniging eraan gedacht zich
terug te trekken gedurende de afgelo
pen jaren, maar het is er om diver
se redenen nooit van gekomen. Deze
laatste maal is de beker met weinig ple
zier verdedigd en Soestdijk stopt met
met spelen om de V.V.V.-beker. Wel
wordt prijs gesteld op een prettig con
tact met de andere verenigingen. Mis
schien kan dit nog eens leiden tot een
open strijd zonder achterbaks gedoe.
De heer Hessing dankte de juryleden,
die boekebonnen aangeboden kregen,
terwijl er voor de dames en de heer
Scholtmeijer bloemen waren.
De heer J. C. Kamerbeek wenste Ker
kebuurt namens de vereniging Ons Ge
noegen geluk. Hij stelde er wel prijs
op in 1963 weer met de wedstrijden te
beginnen, eventueel met Soesterbergse
en Baarnse verenigingen.
Nadat aan Ons Genoegen en Soestdijk
de tweede en derde prijs uitgereikt wa
ren bleef men nog lang gezellig bijeen.
De politie vond op de Beukenlaan
een man, die bewusteloos naast zijn
motor lag. Hij had een bloedende hoofd
wond. Dokter Hip verleende de eerste
hulp en liet het slachtoffer, dat waar
schijnlijk een schedelbasisfractuur had,
naar het St. Elizabeth Ziekenhuis in
Amersfoort brengen. Zijn toestand was
ernstig maar niet levensgevaarlijk. De
politie neemt aan dat hij bij het ne
men van de bocht naar de Wijnand
Toplaan geslipt is. Het slachtoffer was
de Soester inwoner R. v. d. H.
Op de Ossendamweg reed een auto
in de richting van de Soesterbergse-
straat. De bestuurder was Joh. F. uit
Bussum. De auto slipte in de bocht bij
de Braamweg, reed tegen een boom en
vernielde vervolgens een hek. De be
stuurder kreeg een hoofdwond, die door
dokter Rip behandeld werd.
Op de Nieuweweg liep H. W. in de
richting Soestdijk aan de rechterkant
van de weg. Hij werd ingehaald door
de bromfietser A. R. v. d. B., die de
voetganger waarschijnlijk niet zag en
tegen hem aanreed. De bromfietser viel
en kreeg een zware hersenschudding.
Dokter Rip verleende de eerste hulp
en liet het slachtoffer naar De Lich
tenberg brengen.
Toen Floris de Vijfde zo'n kleine 700
jaar geleden in ons land vermoord
werd, beoefenden de Japanners reeds
het jiu jitsu, waaruit het judo ont
stond.
Pas in 1938 begon men in ons land
georganiseerd aan judo en jiu jitsu te
doen, maar een Nederlander heeft lak
gehad aan de eeuwenoude geschiedenis
van de Japanse zelfverdediging zonder
wapenen en het wereldkampioenschap
behaald. Anton Geesink verdient hier
voor bijzondere hulde en het is te ho
pen dat hij bij de lintjesregen in april
1962 niet vergeten wordt.
Het jaar 1960 was voor de Nederland
se sportwereld een somber jaar want
vertegenwoordigers bij de Olympische
Spelen faalden nagenoeg allemaal. Ex
perts wisten te vertellen dat dit on
mogelijk anders kon, omdat het staats-
amateurisme in vele landen de ama
teurs tot beroepsatleten maakte en
amateurs kunnen nu eenmaal niet te
gen profs op.
Henk v. d. Grif was dit jaar de eerste
die lak had aan deze uitspraak van ex
perts en hij liet de Russische schaats-
amateurs in februari zover achter zich
dat hij zich wereldkampioen kon noe
men. Rudi Liebrechts deed het weinig
slechter en hij werd derde, hoewel Rus
sische schaatsers onder de meest ideale
omstandigheden voor hun sport kunnen
leven.
Henk Nijdam en Leen v. d. Meulen
waren blijkbaar ook van oordeel dat
er eens een eind moest komen aan het
praatje dat ons land op sportgebied
weinig of niets meer presteert en ook
zij zorgden voor een wereldtitel.
Anton Geesink was nummer vier en
met het behalen van deze titel logen
strafte ook hij de beweringen van alle
experts, die wisten te vertellen dat hij
het onmogelijk tegen de Japanners zou
kunnen opnemen.
Vier wereldkampioenen in 1 jaar is toch
heus niet gering dus Nederland spreekt
toch echt nog wel een woordje mee en
de heren Van der Grift, Nijdam, v. d.
Meulen en Geesink hebben een uitste
kende prestatie geleverd. Wat overigens
niet gezegd kan worden van de heren
van de televisie, die blijkbaar nog zo
druk met hun belangrijke salarissen
bezig waren, dat zij 24 uur nadat Gee
sink de wereldtitel behaald had slechts
één foto konden laten zien. Blijkbaar
was het niet tot hen doorgedrongen
dat dit best een film van het beslissen
de moment had mogen zijn.
KANTMAN.
Een hoekje van de nieuwe schoenenzaak van de fa. v. d. Pol, Koninginnel aan.
Twee mannen kwamen op het bu
reau om te vertellen dat ze in botsing
gekomen waren. Het waren W. K. C.
en M. D. - C. reed op de Steenhoffstraat
in de richting Amersfoort. Hij sloeg
rechtsaf zonder erop te letten dat D.
per brommer naderde en recht had op
voorrang. De botsing veroorzaakte
slechts lichte schade.
Op de Vredehofstraat reed G. R.
uit Eemnes met zijn bestelwagen in
een file. Hij moest plotseling remmen,
slipte en reed tegen de achterzijde van
de personenauto van H. F. uit Amers
foort. Beide auto's werden licht be
schadigd.
Op de Steenhoffstraat gebeurde het
zelfde. Hier werd de auto van F. H. K.
uit Bussum beschadigd doordat de
Soester automobilist C. K. slipte en
tegen de auto van K. botste.
Od de Nieuweweg kwamen de auto's
van W. F. L. uit Soest en N. v. K. uit
Leersum in botsing. Van K. passeerde
een fietser toen L. de Nieuweweg
kwam oDrijden. Twee beschadigde au
to's waren hiervan het gevolg.
Gisteravond vergaderden de Soester
Vogelvrienden in restaurant Zonneheu-
vel, onder voorzitterschap van de heer
D. J. Kuiper.
Er werd uitvoerig gesproken over de
tentoonstelling, welke kortgeleden in
St. Joseph gehouden is. Deze slaagde
bijzonder goed en leverde ondermeer
een winst van 14 nieuwe leden en 2
donateurs op.
Voor de viering van het tienjarig be
staan werd 'n feestcommissie benoemd,
die bestaat uit de heren Haremaker,
De Beer, Swartjes en Wagemans.
Getracht zal worden door een actie het
bestuur bij het tienjarig bestaan enige
nieuwe vitrines aan te bieden.
