Het bestuur van de gemeente. Looneisen @§i gevaren. i HET OOG GERICHT OP SMELTEND IJS. N ederlandsche Middenstandsbank. Jaarvergadering Tempo. Vleesverkoop. Klassen worden niet gesloten. UITGAVE DRUKKERIJ SMIT SOESTDIJK BUREAU VOOR REDACTIE EN ADMINISTRATIE VAN WEEDESTRAAT 29A, SOESTDIJK TELEFOON 2566 GIRO 126156 Verschijnt iedere dinsdag en vrijdag. Abonn. p. kwart, 2,10 - per post 2,25 VRIJDAG 23 FEBRUARI 1962. 41e JAARGANG 15. De economische situatie van ons land stemt tot nu toe tot voldoening, doch het is zeer de vraag of dit aan het eind van 1962 nog evenzo kan worden gezegd. Dit blijkt uit de voorlopige verkenning voor dit jaar van het Cen traal Economisch Planbureau. Er is nog altijd volop werkgelegenheid voor ie dereen, het verbruik stijgt en de inves teringen zullen dit jaar ook wel weer hoger worden, de overheidsinkomsten zullen meer worden en de uitgaven dus kunnen ook stijgen. Er zijn echter ook dreigende wolken. Die bestaan in de eerste plaats uit te verwachten prijsstijgingen, in de twee de plaats uit een achter blijven van de noodzakelijke produktiviteitsverhoging, met als gevolg daarvan mogelijk ver der gaande inflatie. Tot nu toe zijn de loonstijgingen hoofd zakelijk opgevangen door verhoging der produktiviteit, zoals ook het voor schrift der regering luidde. Steeds meer blijkt, dat dit echter niet lan ger gaat zonder ook prijsverhogingen door te voeren, die toch al veelvuldi ger voorkomen. En in de loop van dit eerste halfjaar worden er in verschil lende bedrijfstakken de c.a.o.'s herzien, welke herziening uiteraard allemaal neerkomen op hogere lonen en veelal ook meer vrije dagen. Dat nog afge zien van de compensatie voor de met juli aanvangende huurverhoging. Het Planbureau becijfert derhalve een stijging van de kosten van levenson derhoud met 3,4 procent. Maar het is reeds nu de vraag of die raming niet wat aan de lage kant is, gezien ook het feit dat er incidenteel reeds loon- maar ook prijsstijgingen in het afge lopen half jaar hebben plaatsgevon den. Wanneer- de prijzen van levensonder houd stijgen, gaat dit ten koste van de voordelen van loonstijging. Daar schiet niemand veel mee op. Integendeel, de verhoogde prijzen zullen ook nadelig werken op onze exportmogelijkheden. En onze export vertoont toch al een belangrijk lagere stijging dan die van andere Westeuropese landen. Het zelf de kan worden gezegd van de produk- tiviteitsstijging, waar van we in het afgelopen jaar nauwelijks boven de helft gekomen zijn van wat werd ver wacht. Daar komt nog bij, dat verschil lende c.a.o.'s, die dit jaar worden ver nieuwd, zullen lopen tot ver in 1963. Nu bestaat er een afspraak over mati ging van de loonsverhogingen voor 1962, die volgens een ingewikkelde be rekening worden vastgesteld. Voor 1963 is echter nog niets afgesproken, want daarvoor moet men natuurlijk eerst de economische ontwikkeling in dit jaar afwachten. Reeds nu willen de werknemersorganisaties echter specule ren op een verder gaande ruimte tot loonsverhoging in 1963 en die reeds voor een deel in 1962 tot uiting laten komen bij de vaststelling van de nieu we c.a.o.'s. Gezien de gevaren die on ze economie voor het lopende jaar reeds bedreigen, komen we daarmee dus wel in een uitermate precaire situatie. De looneisen, voor zover niet gerecht vaardigd door prijsstijgingen, zijn ove rigens wel begrijpelijk, gezien de op merkelijke winsten die de grote be- drijfslichamen ook over het afgelopen jaar weer konden boeken. Al zijn de kapitaalsinvesteringen natuurlijk ook in de meeste gevallen sterk gestegen, de uitkeringen van dividend en tan tième tonen toch wel aan, dat de win sten, ondanks alle loon- en prijsstijgin gen, nog aan de hoge kant blijven. Als men bovendien weet, dat de Neder landse lonen nog altijd op een lager niveau liggen dan die in de omrin gende landen, dan is het begrijpelijk, dat de werknemersorganisatie nog ver der gaande plannen voor loonsverho gingen koesteren. Ook de Europese in tegratie vergt trouwens een verder gelijk trekken van de Nederlandse lo nen met die in de andere E.E.G.-landen. Onze produktiviteitsstijging heeft het afgelopen jaar uiteraard sterk geleden onder de invoering van de vrije zater dag en is mede beïnvloed door de re valuatie van de gulden. Willen wij niet in een inflatiespiraal verzeild raken en een stijgende welvaart ook voor iedere burger realiseren, dan is het toch nodig, dat de arbeidsproduktiviteit nog wordt opgevoerd, hetgeen weer meer investeringen zal vergen. Het is een kringloop waarbij aan alle zijden de nodige matigheid moet worden be tracht, willen wij niet in de schrik aanjagende spiraal verzeilen. I De verkiezing voor de Provinciale Staten en de gemeenteraad staan voor de deur en in een landelijk dagblad heeft men geschreven over een kleine enquête die gehouden is om eens te zien wat de doorsnee-Nederlander weet van het landsbestuur en in het bijzon der van de Tweede Kamer. Aan een ontwikkelde vrouw van 50 jaar werd gevraagd of zij alle namen van de leden der Tweede Kamer wil de opschrijven die ze kende. Ze ging met ernst en ijver aan het werk en kwam tot het volgende resultaat Oud, Korthals, Wttewaal, een „judo- mevrouw" en Romme. Van de 150 leden kende deze dame er dus slecht twee, want drs Korthals is minister, prof Romme heeft zich uit de politiek teruggetrokken en dat ze met de judo-mevrouw" mevr. Van Someren-Downer bedoelde wist ze niet. Ze wist alleen dat een vrouwe lijk lid van de Tweede Kamer de judo- sport beoefende. Een chauffeur van dezelfde leeftijd kon geen naam noemen en trots voegde hij hieraan toe dat hem dit niet inte resseerde. Ongetwijfeld heeft hij wel grote interesse voor de voetbal-com petitiestanden en misschien ook wel voor Pipo de Clown. Een jeugdige secretaresse kwam met Kortenhorst, Jonkman en Nederhorst opdraven, maar mr. Jonkman is voor- j zitter van de eerste kamer. Een stu dent in de medicijnen wist ook geen enkele naam. En waarschijnlijk was hij hierop eveneens trots. Het is name lijk zo dat mensen vaak veel trotser zijn op de dingen die ze niet weten en niet hebben dan op hetgeen ze wel weten en wel bezitten. Zo zal een televiebezitter zelden of nooit pochen op het hebben van dit toestel, maar er zijn nog vele duizen- den Nederlanders die zich op de borst slaan, omdat ze zo'n toestel niet heb ben. „Die komt er bij mij niet in", zeggen ze dan heel fier. Die enquête heeft intussen bewezen dat de doorsnee-Nederlander geen klap geeft om het wel en wee van het lan delijk bestuur. Mogelijk weten ze dat dr. Drees geen minister president meer is, maar al jaren geleden door prof. De Quay opgevolgd is, maar daar houdt het dan ook mee op. Dit schijnt typerend te zijn voor een democratisch land. In een dictatoriaal bestuurd land als Oost-Duitsland lo pen veel meer mensen warm voor de regeringsleiders en Ulbricht kan op heel wat meer belangstelling voor zijn heilloze politiek rekenen dan de Ne derlandse regering op haar politiek, die toch heel wat positiever ingesteld is dan die van de man die het liefst de hele wereld van muren voorzien zou waaraan niemand iets heeft. In onze gemeente loopt men ook niet over van belangstelling voor de pu blieke zaak. In het land laten de men sen de regering maar haar gang gaan zonde veel interesse, maar in onze ge meente is dat niet veel beter. Natuur lijk wel iets, maar toch ook niet zo veel dat men er op pochen kan. Wij zijn zo vrij geweest aan vijf men- sen telefonisch te vragen wie het hoofd van de gemeente was en vier van hen zeiden prompt„De burgemeester". De vijfde zei hetzelfde, maar kwam tot betere gedachten en herstelde zich met de woorden „O nee, de gemeen te raad, maar de burgemeester heeft wel bar veel te vertellen". Er zijn dus blijkbaar betrekkelijk wei nig mensen, die weten dat ze over twee maanden hun stem uitbrengen op het lichaam dat de gemeente bestuurt, de gemeenteraad. Eigenlijk is het bijzon der vreemd, dat men zoiets niet weet, zoals het ook vreend zou zijn als men het antwoord „Ik veet het niet", zou krijgen op een vradg aan een werkne mer wie zijn baas is. In de begrotingsvergadering, welke een maand geleden gehouden is, werd er door de raadsleden over geklaagd, dat er zo weinig belangstelling is voor het werk van het gemeentebestuur en het college van B. en W. Met „burgerbijeenkomsten" voor jon ge mensen, die pas het kiesrecht ont vingen, is getracht hierin wat ver betering te brengen, maar de belang- stelling voor de voetbalpool bleek gro ter. Thans wordt aan alle jonge mensen op hun 23ste verjaardag het boekje „Burgerschap en Burgerzin" toegezon den, in de hoop dat zij hieruit zullen kennisnemen hoe de gemeente be stuurd wordt en wat de taak is van allen die met dit bestuur te maken hebben. Ook wij willen graag een bescheiden aandeel leveren in de strijd tegen de onkunde op het terrein van het bestuur der gemeente. Wij hebben 't college van I Burgemeester en Wethouders bereid gevonden door middel van vraagge sprekken, waarvan 't resultaat in onze courant gepubliceerd zal worden, het publiek in te lichten over het wel en wee bij het besturen van de gemeente. Als het college aan de beurt geweest is zullen wij graag contact opnemen met de raadsleden om te vragen of ook zij hun aandeel willen leveren aan het verschaffen van voorlichting, die de goedwillende in de tijd voor de ver kiezingen graag zal willen aanvaarden. Het gesprek met de burgemeester zul len wij volgende week publiceren. Uit het jaarverslag van de N.M.B. blijkt, dat 1961 in tal van opzichten voor de bank een uitstekend jaar is ge weest. De kredietvraag was het gehele jaar groot de krediet uitzettingen stegen dan ook met 126 min tot 575 min, waarvan 185 min aan spe ciale middenstandskredieten onder staatsgarantie. Ook de aan de bank toevertrouwde gelden namen flink toe zij bedroegen uit. 1961 825 min. Het geplaatste kapitaal werd vergroot van 25 min tot 37 min teneinde het evenwicht te bewaren met de ge stegen bedijfsomvang. De omzetcijfers in de middenstand ga ven ook in 1961 weer een toeneming te zien. T.a.v. het loon- en prijsbeleid wordt opgemerkt, dat het midden- en klein bedrijf een moeilijker concurrentieposi tie op de arbeidsmarkt heeft en hiervan een zwaardere druk op de rentabiliteit ondervindt. Een aparte beschouwing wordt gewijd aan de ontwikkeling van midden- en kleinbedrijf in de na-oorlogse jaren, waarbij vergelijkingen worden getrof fen met de vaak weinig rooskleurige toestanden van vroeger. Als belang rijkste factor voor de ontwikkeling wordt de toegenomen bedrijfsomvang voor vrijwel alle sectoren genoemd. Evenals in voorgaande jaren wordt aan de Stichting Nederlandse Mid denstandsbank Fonds weer een bedrag van 50.000,ter beschikking ge steld. Dit fonds, dat bestuurd wordt door vertegenwoordigers van de diver se middenstandsorganisaties, is in hoofdzaak werkzaam op het terrein van de studie over en door de midden stand. Iri restaurant Zonneheuvel is de jaar vergadering van de ren- en tourver eniging Tempo gehouden. Vice-voor- zitter H. J. Lamens had de leiding om dat voorzitter J. Gerritse met een ge broken been uit Luxemburg teruggeko men is. Hij was daar om de wereld kampioenschappen cycle cross bij te wonen. Het Tempo-lid Gerrit Rutten- berg nam hieraan deel. Secretaris J. O. de Weerd las de notu len en het jaarverslag, waarin hij alle belangrijke gebeurtenissen van de ren- en tourafdeling de revue liet pas seren. Het jaar 1961 was een goed jaar. Er zijn thans 80 leden en 106 do nateurs en in de kas in een ruim ba tig saldo. <S«*» De minister van verkeer en waterstaat, drs A. H. Korthals, opende de bedrijfs automobielententoonstelling in het R.A.I.-gebouw te Amsterdam. Overzicht van de tentoonstelling. Op de voorgrond een Citroën-bestelwagen, ingericht voor een schooltandarts en één als poütiewagen. In augustus van het vorig jaar had het er veel van weg dat de koude oorlog in een gloeiend hete oorlog zou over gaan en de Russen gedroegen zich als de toekomstige wereldheersers. Gagarin was net rond de aarde ge weest, landverrader Ulbricht had z'n muur, die zijn landgenoten belette te zien dat zij in een naar land wonen, vergeleken bij West-Duitsland, en op- perkameraad Chroesjtsjow stond op een receptie in Moskou wild met zijn korte armen te zwaaien, terwijl hij op gewonden uitriep „Jullie armen zijn te kort Met dit Russische spreek woord wilde hij tot uiting brengen dat de lange armen van de Sowjet- Unie almachtig waren en dat het een koud kunstje zou zijn om de vrije we reld te verslinden. Die vrije wereld was wel even be nauwd, maar liet zich niet in de war brengen. Woedend begon de erfgenaam van Stalin de atmosfeer te vergiftigen met atoombommen van vele megaton- nen, daarmee slechts bereikend dat nog meer mensen gingen inzien dat Stalin, Hitier en Chroesjtsjow net als de pak ken zijn die van hetzelfde laken ver vaardigd werden. De vrije wereld liet zich weer niet in de war brengen en de Russen kakelden elkaar na dat ze best alles konden vernielen, als ze dat zouden willen. De vrije wereld hield zich kalm en ondermeer heeft dit tot resultaat ge had dat mevrouw Chroesjsjow in het Engels een beroep op de vrouwen van de Amerikanen gedaan heeft mede te helpen aan het handhaven van de vre de. Zij uitte haar bezorgdheid over het oorlogsgevaar. Dat ze daarvoor in de eerste plaats bij haar lieve echtgenoot moet zijn weet ze natuurlijk niet, maar dat is minder erg. En half jaar geleden zou zo'n vre delievende oma Chroesjtsjow ondenk baar geweest zijn en het was ook on denkbaar dat haar echtvriend de Amerikanen zou verzoeken samen te werken op het gebied van de ruimte vaart. Het zijn natuurlijk allemaal praatjes waar de lommerd geen cent voor geeft, maar het schijnt toch te wijzen op het smeltend ijs van de koude oorlog. En dat hoeft gelukkig helemaal niet te beteke nen dat het een snikhete oorlog met veel atoomgeweld gaat worden. Laten we echter, als Chroesjtsjow, een spreekwoord hanteren en de wolven in de schaapskleren laten opdraven. Als de vrije wereld maar steeds aan die wol ven denkt dan kan er niet veel gebeuren wat als een hele nare verrassing uitpakt. KANTMAN. In de kascommissie werden de heren l. de Haas, P. v. d. Broek en H. de Zoe te gekozen. De heer J. Gerritse en K. Tendriks werden respectievelijk tot ?erste voorzitter en tweede secretaris ïerkozen. De heer Sj. v. d. Broek, die ils bestuurlid bedankt heeft wegens vertrek uit Soest, kreeg de heer A. Westerveld in het bestuur als opvol ger en de heer C. van Rees als pen ningmeester. Tweede penningmeester werd de heer J. Reulen. De plannen voor het nieuwe seizoen zijn nog vaag omdat het parcours in de Eemnesser polder door de slechte gesteldheid van de wegen niet meer voor het kampioenschap lange afstand en de recordritten gebruikt kan wor den, zodat een nieuw parcours gezocht moet worden. Op 9 mei wordt het kam pioenschap korte afstand verreden en op 16 mei begint de zomercompetitie. Zaterdagmorgen, 9 uur, heeft aan het slachthuis verkoop van vlees plaats. Met een enkele hamerklap is de raad akkoord gegaan met het voorstel van het college van B. en W. mej. De Vries van de openbare lagere school in Soest-Zuid over te plaatsen naar de openbare lagere school in de Kerke- buurt en daarmee is het gevaar ge weken dat twee klassen gesloten worden. Het college van B. en W. had de ouders van leerlingen die in deze klassen zitten, verzocht hun kinderen naar de school in Soest-Zuid te stu ren, maar daartegen is bezwaar ge maakt. Dit is voor het college aanlei ding geweest voor te stellen dit be sluit te nemen.

Historische kranten - Archief Eemland

Soester Courant | 1962 | | pagina 1