De vijfdaagse werkweek.
Weldra maatregelen
tegen Veronica.
Soest voor dertig jaar.
MET RAAD EN DAAD.
Het is al weer geruime tijd-geleden, dat
de vijfdaagse werkweek werd inge
steld. Veel is er over te doen geweest,
eer het zover was dat het eerste be
drijf er toe over ging.
Weldra volgden er meer en nu is het
heel gewoon, dat men, bij het aanvaar
den van een betrekking, verwacht, dat
ei 's zaterdags niet gewerkt wordt.
De werktijden worden steeds korter,
het werk vergemakkelijkt door moder
ne machines en bovendien worden de
eisen van de werknemers groter.
Er is een ontwikkeling aan de gang, die
een groot aanpassingsvermogen vraagt,
zowel van de werkgever als de werk
nemer.
Als vroeger een baas aan het hoofd
stond van een bedrijf, was hij ook
werkelijk ,,de baas" en moest een ieder
zich richten naar hem. Er werd hard
gewerkt, de werktijden waren lang en
de lonen gering. Kinderen van twaalf
en dertien jaar deden hetzelfde werk
als de volwassenen, met het gevolg, dat
deze kinderen vrijwel buitengesloten
waren van het normale leven, waar
een kind recht op heeft.
Langzamerhand veranderde dit echter
en werden de arbeiders er zich van be
wust, dat ook zij recht hadden op een
ander leven. De afstand, die bestond
tussen de baas en zijn werknemers,
werd kleiner. Men kreeg meer begrip
voor elkaar, er werden verbeteringen
aangebracht, zowel in de werkplaatsen
en fabrieken, als in de sociale toestan
den. De leerplichtwet deed zijn intrede
en daarmee werd de kinderarbeid ver
boden.
Steeds korter werden de werktijden,
steeds hoger de lonen en nu zijn we dan
zever, dat een arbeider met een goed
Icon en een minimum aan werkuren
een behoorlijk bestaan kan hebben.
Toch zijn er nog velen, die geen
vijfdaagse werkweek hebben,
Wij behoeven slechts te denken aan ons
spoorweg- en trampersoneel en aan de
mensen in de hotels, café's en restau
rants, kortom, degenen, die voor ons
vertier en ons amusement zorgen.
Zij hebben meestal een dag in de week
vrij en eens in de drie a vier weken
een zondag. Het winkelpersoneel heeft,
buiten de zondag, een halve dag extra
vrij. Er gaan hier en daar al stemmen
op. om ook deze categorie van onze be
volking maar vijf dagen te laten werken.
Zonder twijfel zal ook voor hen die tijd
aanbreken en dan kunnen wij pas met
recht zeggen, dat de vijfdaagse werk
week algemeen is geworden.
Het commerciële radiostation Veronica,
dat in Nederland grote populariteit
geniet, zal waarschijnlijk moeten ver
dwijnen. Niet alleen oefenen de radio-
omroepen en P.T.T. grote druk uit op
de Nederlandse regering en wensen zij
maatregelen waardoor deze reclame
zender onmogelijk zal worden gemaakt
dt blijven uitzenden. Ook het Europese
parlement heeft op actie aangedrongen.
Een interdepartementale commissie,
waarin vertegenwoordigers van het de
partement van Justitie en Verkeer en
Waterstaat zitting hebben, werkt op het
ogenblik aan een wetsonwerp dat pira
tenzenders zal isoleren van de vaste
wal.
Een dergelijk wetsontwerp is reeds in
Denemarken, Noorwegen en Zweden
aangenomen. Daar zullen drie piraten
zenders reeds per 1 augustus a.s. moe
ten verdwijnen.
Het belangrijkste onderdeel van dit
wetsontwerp is, dat alle medewerkers
aan zenders buiten onze territoriale
wateren strafbaar zullen zijn, waar
door het opnemen van radioprogram
ma's en het gehele organisatieapparaat,
dat zich thans in Hilversum bevindt,
op losse schroeven komen te staan. De
uitzendingen moeten dan worden ge
staakt.
Aangezien de schepen waarop de uitzen
dingen plaats vinden, in internationaal
water liggen, kunnen de betrokken
landen slechts tot een soort isolering
overgaan.
Anderzijds vraagt men zich af in hoe
verre hier inbreuk wordt gemaakt op
ce vrijheid van meningsuiting, die in
de grondwet is gegarandeerd.
In het holst van de nacht hield de
politie een auto aan, die over de weg
slingerde. Er zaten enige mannen en
een vrouw in, die zich op de kermis
te Laren hadden laten vollopen en nu
op weg waren naar Hoogland. Het
uiterlijk van de auto toonde duidelijk
aan dat de spijzen en dranken die h t
vrolijke gezelschap genoten hadden een
uitweg gezocht hadden. Ze moesten de
auto bij het politiebureau neerzetten,
kregen een proces-verbaal en gingen
met een taxi naar huis.
Twee vlotte leuke dames, vergezeld
van een aardig jongetje, stroopten
Soest af en bestelden vele artikelen bij
diverse winkeliers. Het meeste moest
thuis bezorgd worden, maar overal na
men ze vast wat mee. Van dat thuis
bezorgen kwam niets terecht, want ze
gaven maar een adres op. De winke
liers werden gewaarschuwd, maar dat
was al niet meer nodig, want dames en
jongetje waren met de noorderzon ver
dwenen.
Een verpleegster van het kinderher
stellingsoord Kinabu te Soesterberg,
kreeg midden in de nacht bezoek van
een onbekende, die een lucifer aanstak,
waardoor het meisje wakker werd. Ze
was van plan te gaan gillen, maar werd
beetgegrepen met de woorden „Zwijg
of ik schiet". Ze zweeg maar worstelde
net zo lang tot de man zijn aanrandings
pogingen opgaf en de benen nam. Na
tuurlijk is de onverlaat nooit gegrepen.
Ook de Soester Courant moest ten
slotte aandacht schenken aan het feit
dat in Duitsland een zekere Hitier van
een avonturier een man van betekenis
geworden was, van wie nog helemaal
niet te voorzien was dat hij de dood
graver van het Duitse rijk zou wor
den. Erg enthousiast was de man die
over hem schreef niet over de aanstaan
de leider van het Duitse volk en dat
strekt hem nu nog tot eer.
„Ge kunt in deze tijden geen enkel
dagblad ter hand nemen, of er klinkt
u een sombere toon uit tegen met be
trekking tot de toestand van de wereld.
Er gaat geen week voorbij of de wereld
is weer dieper gezonken in de poel van
moedeloosheid". Het jaar 1932 was dus
evenmin een gezellig jaar.
Er is niets nieuws onder de zon en
ook joy-riding is niet van vandaag of
gisteren. Jongelui deden het 30 jaar
geleden echter erg netjes. Ze namen tij
dens een kerkdienst auto's van kerk
gangers mee, gingen er een uurtje
mee toeren en zetten de wagen dan
weer bij de kerk neer.
Het volgende bericht is niet denk
baar in een krant van nu „Bij zekere
C., wonende aan de Dorresteinweg,
doen zich in de laatste tijd tekenen van
godsdienstwaanzin voor. De politie, die
al meermalen tussenbeide moest ko
men, heeft vannacht wederom assisten
tie moeten verlenen".
Onder de kop „Psychopaten" werd
het volgende in juli 1932 geschreven,
maar het zou in juli 1962 geschreven
kunnen zijn„Psychopaten zijn een
eigenaardig soort mensen. Vooral een
handig soort. Een psychopaat heeft het
sterk begrepen op de portemonnee van
een ander, hij zet op zijn tijd een
kraakkie, gapt een fiets als hij die
nodig heeft, of vermoordt een paar
oude mensen, als hij om geld verlegen
zit. Eén of andere keer wordt zo'n
psychopaat natuurlijk gepakt en dan
zijn er deskundigen - psychiaters - die
zich voor hem interesseren. De delin
quenten gaan niet, of heel kort, naar
het gevang, maar ze worden heel lang
durig „verpleegd" in een psychopaten-
asyl. Zo'n asyl is het eldorado van alle
misdadige psychopaten. We hebben er
nooit een kijkje kunnen nemen, maar
het moet er heel goed zijn. In een gek
kenhuis, waar niet-misdadige stakkers
opgesloten zitten, steekt men de bewo
ners in sombere gestichtskleding, maar
in een psychopatenasyl, waar wel mis
dadige vermeende gekken pension vin
den, kunnen de bewoners zich naar
smaak en mode draperen. In de och
tendbladen van dinsdag wordt bijvoor
beeld de opsporing van de 33-jarige
K. verzocht. Hij is weggelopen uit een
psychopatenasyl te Leiden. Uit zijn
signalement citeren wij „draagt een
blauw costuum, schillerhemd en lage
zwarte schoenen."
En zo gaat het nog een poosje volko
men juist door.
In diverse etalages van Soester
winkels werden maquettes van het
Soester natuurbad geplaatst. Werklo
zen zouden het bad aanleggen. Een jaar
later werd het geopend, en 30 jaar
later als vernieuwd bad heropend.
Soest was voor dertig jaar sport-
hevender dan thans, want sinds
mensenheugenis zijn hier geen atletiek
wedstrijden geweest, die als officiële
wedstrijden met juryleden en tijdwaar-
nemers beschouwd kunnen worden. In
juli 1932 vonden die wel plaats en de
resultaten waren lang niet gek. Zo won
G. Assink de 100 meter in 11,7 sec.
BEJAARDENTOCHT U.V.V.
Evenals andere jaren werd ook nu
weer de autotocht gemaakt door de be
jaarden, die iedere donderdag in het
Anna Paulownahuis en iedere dinsdag
in Soest-Zuid samenkomen voor enige
uren verpozing. Elke week staan daar
de helpsters van de U.V.V. klaar om
hen prettig bezig te houden.
Tot het prettig besteden van de vrije
tijd behoort ook ieder jaar de auto
tocht, waarnaar door de bejaarden
reeds lang tevoren wordt uitgezien. De
tocht vond plaats op 19 juli en gereden
door de bekwame chauffeurs Buxtorff
en Geerestein gingen bijna honderd be
jaarden in twee autobussen op weg
naar Monnikendam, waar een korte
pauze gehouden werd en men koffie
dionk in de rustige uitspanning „Stut-
tenburgh'waar een overvloed van an
tiek en kunstwerken uit de oudheid te
zien is. Het bezoek aan deze uitspan
ning, die enig in haar soort genoemd
kan worden, is dan ook zeer de moeite
waard.
Per boot werd vanaf Monnikendam
een tocht naar Marken gemaakt, waar
een half uur besteed werd aan het be
zichtigen van het voormalige eiland en
het aanschaffen van souvenirs.
Terug naar Monnikendam en vandaar
naar Volendam, waar gelegenheid was
tot het gebruiken van de koffiemaal
tijd. Het weer was inmiddels niet zo
best geworden en het regende. De
buien hielden vrijwel de hele middag
aan, maar in de bussen heerste een op
gewekte stemming, die zich uitte in
opgewekt gezang. Intussen viel er veel
te genieten van de natuur van de Pur-
mer-, Beemster- en Schermerpolder.
Via Purmerend en Alkmaar werd naar
Bergen-binnen gereden, waar de thee
wachtte. Na de theepauze knapte het
weer op en het hield op met regenen.
Over Zandvoort en Bloemendaal werd
via de Velser tunnel door de bollen
streek gereden en tenslotte kwamen de
bejaarden in Amstelveen aan, waar in
hotel „De Roemer" een uitstekend di
ner wachtte.
Woorden van dank werden gesproken
tot de dames van de U.V.V. en in het
bijzonder tot de „moeder der bejaar
den", mevr. Kruik-De Man, die altijd
een zeer groot aandeel in het organi
seren van deze tocht heeft. Hierna werd
de thuisreis via Bussum en Hilversum
aanvaard.
Half september beginnen de sociëteiten
v/eer in Soestdijk en Soest-Zuid en
ieder die ouder is dan 65 jaar is daar
van harte welkom. De kleine contri
butie, welke men betalen moet, wordt
ruimschoots vergoed door het gebode-
ne.
HUUR Een moeder (weduwe woont
met 3 minderjarige kinderen in een
huurhuis. Toen moeder door ouderdom
achteruit ging, zei de oudste dochter
voortaan huurster te zijn. De verhuur
der liet dat zo gaan. Nu gaat ook de
oudste dochter minderen, kan nu dat
huis zo maar overgaan op één der 2
anderen vraagt G. H.
Antwoordt. Iemand kan pas als huur
der optreden met de toestemming van
de huiseigenaar en de huisvestings-
commissie. Zonder die toestemming
wordt hij nergens als huurder aange
merkt of genoteerd
