De moord op de muur.
RAIFFEISSENBANK
KRIJGT BIJKANTOOR.
HET TRIESTE TRIER.
HET OOG GERICHT OP
TELEVISIE.
TELEF. BRAM)WEER 3 3 3 3
VRIJDAG 24 AUGUSTUS 1962.
41e JAARGANG No. 66.
SOESTER
OURANT
f
v
Verschijnt Iedere dinsdag en vrtjdag.
Abonn. p. kwart, 2,10 - per post 2,25
UITGAVEDRUKKERIJ SMIT SOESTDIJK BUREAU VOOR REDACTIE EN ADMINISTRATIEVAN WEEDESTRAAT 29A, SOESTDIJK TELEFOON 2566 GIRO 126156
De koelbloedige moord op de achttien
jarige vluchteling Peter Fechter, die
de Oostduitse Vopo neerschoot en
liet doodbloeden bij de Berlijnse muur,
heeft de woede van de Westberlijners
op kookhitte gebracht. Dit gruwelijke
staal van onmenselijkheid plus de er
gernis van een jaar muur zijn losge
barsten in opstootjes, waarbij de bus
met Russen menige malen bekogeld
werd die dagelijks uit oost- naar west-
Berlijn trekt voor het aflossen van de
wacht bij het Russische oorlogsmonu
ment. Zo heftig waren die relletjes dat
de politie geen kans zag herhaling te
voorkomen. De woede uitte zich ook in
gejouw tegen de Amerikanen die in
jeeps bij de doorlaatpost in de Frie-
drichstrasse rondreden.
Burgemeester Willy Brandt werd met
gejoel in de rede gevallen toen hij zijn
burgers tot kalmte aanmaande. Dat
zelfs zijn invloed niet voldoende is om
de gemoederen te bedaren, is een ster
ke aanwijzing dat het niet overdreven
i-; als de Amerikaanse commandant
Watson zijn Russische collega onder
het oog brengt dat „dergelijke onduld
bare voorvallen de ernstigste gevolgen
kunnen hebben".
Welkome aanleiding.
Voor Chroesjtsjow komt dit in feite
zeer gelegen, al kan men niet aanne
men dat de moord op de muur in koe
len bloede beraamd is. Maar als de ste
delijke overheid en de geallieerden in
west-Berlijn moeite gaan krijgen de
bevolking rustig te houden, dan ver
leent dit feit des te meer kracht aan
Chroesjtsjows argument dat west-
Berlijn een haard van onrust is, die
nodig onder zodanig bestuur moet
worden gebracht dat de buren (in casu
de D.D.R.) zich niet bezorgd behoeven
te maken. Hierop doelde Willy Brandt
toen hij zijn Berlijners op het hart
drukte niet de Russen in de kaart te
spelen.
Het gevaar dat de Westberlijners in
derdaad zullen proberen zélf krachtig
-op te treden tegen de muur, is niet
denkbeeldig. Tenslotte zijn het aan
deze kant van Ulbrichts muur dezelf
de soort mensen als aan de andere
kant, die indertijd met stenen en fles
sen benzine een hopeloze strijd tegen
de Russische tanks begonnen.
Geen goed teken.
Of het zover komt, hangt er voor een
groot deel van af of er de eerste da
gen iets gebeurt dat de volkswoede
doet overkoken. In dat opzicht is het
niet bemoedigend dat de Russische
commandant ongelezen een brief te
rugstuurde van zijn westelijke collega's,
die met hem wilden overleggen hoe te
voorkomen dat iets onherstelbaars ge
beurt.
Er komt dus geen overleg. Men kan
slechts hopen dat het gezonde ver
stand de Oostduitsers tot het inzicht zal
brengen dat niemand ermee gediend is
de terecht geprikkelde Westberlijners
tot het uiterste te tergen.
De Sneekweek 1962 trekt weer veel kijkers en zeilers. Op het meer bij harde
wind, nu en dan een vleugje zon, maar overwegend bewolkt weer met regen,
scheren de boten over het water. Maar alleen voor de dapperen.
De zeilers in actie.
Op maandagmiddag 3 september zal de
Raiffeisenbank - de voormalige Boeren
leenbank - een bijkantoor krijgen op de
Soesterbergsestraat, want pand nummer
14, dat bijzonder mooi geworden is, zal
dan officieel in gebruik genomen .wor
den. Velen zullen hierbij aanwezig zijn
en zij zullen ongetwijfeld verrast zijn
over dit fraaie gebouw waarvan de heer
W. G. Hilhorst beheerder zal zijn. Ech
ter pas als zijn gebroken been genezen
is, want daarmee ligt hij thans op bed.
De voormalige kassier van het hoofd
gebouw, de heer C. v. d. Bremer, is
thans directeur over het hoofdkantoor
en het bijkantoor.
De genodigden zullen in de gelegenheid
gesteld worden het gebouw te bezich
tigen, er is een receptie in „De Rank"
en 's avonds kunnen belangstellenden
een kijkje komen nemen in dit nieuwe
bijkantoor van de Raiffeisenbank.
Hendrik van Klooster, Wouter van
Logtensteijn, Peter v. d. Bremer, Adri-
anus Hilhorst Azn en Piet Hilhorst
Rzn hebben op 30 december 1905 in
de verste verte niet kunnen vermoe
den dat de Boerenleenbank, waarvoor
zij op die datum bij notaris jhr. Wil
lem Eugéne Bosch van Oud Amelis-
weerd waren, omdat hij behulpzaam
moest zijn bij de oprichting, zo'n vlucht
zou nemen.
Dat er een tijd zou komen, waarin men
de naam Boerenleenbank in Raiffeisen
bank moest wijzigen om tenminste
verschoond te blijven van het flauwe
grapje dat dit een bank was waar je
boeren kon lenen, al was dit natuur
lek niet de voornaamste reden van de
naamswijziging.
Eind 1906 waren er 94 leden, die ruim
18000,ingelegd hadden. Peter v.
d. Bremer was de kassier van de bank uitgezet kon worden.
en alles wat gedaan moest worden
werd bij hem thuis in de Steenhoff-
straat gedaan. De eerste inleg die hij
ontving was van zijn moeder, die daar
mee haar vreugde uitte over het feit
dat er een kleinzoon geboren was.
Die kleinzoon was Cornelis van de
Bremer, bijna 40 jaar kassier van de
Boerenleenbank en thans directeur van
de Raiffeisenbank.
„Peter van Gart" had vele jaren lang
een zeer mager salaris. In 1908 was
dat 100,- per jaar en in 1909 125,-.
Aanvankelijk ging het dan ook niet
zo best met de nieuwe bank omdat
men uitsluitend veehouders als lid had.
Een belangrijk feit in het prille bestaan
was het lenen van 5750,aan de
gemeente en al gauw werden andere
leningen verstrekt. Zelfs aan een
schoolbestuur om een onderwijzer uit
te betalen.
Door financiële steun van de Boeren
leenbank kon de Coöperatieve Land-
bouwvereniging opgericht worden.
Toen was men al zo verstandig geweest
landbouwers aan te trekken en kort na
de eerste wereldoorlog kregen de mid
denstanders zoveel belangstelling voor
de bank dat zij evenmin geweerd wer
den. Zij gingen een belangrijk deel
van de Soester bevolking vormen om
dat onze gemeente zich sterk uitbreid
de.
In 1925 werd de heer C v. d. Bremer
hulpkassier, als assistent van zijn va
der en in 1927 kassier. Zijn vader werd
toen hulpkassier.
Na 1929 werden de tijden moeilijker
en het zilveren jubileum werd gevierd
toen de nood hoog was. Toch had de
vereniging in die januarimaand van
1931 472 leden en 1,28 miljoen aan
spaargelden. De maatschappelijke ont
wrichting zette echter door en geld
werd heel veel waard. Zo had de man
die 325,wilde hebben 9 borgen
nodig en een aanvraag van 55,-
moest worden afgewezen.
De economie herstelde zich langzaam,
maar de tweede wereldoorlog kwam
dreigend nader, al hadden slechts wei
nigen dit in het oog. Direct na het
uitbreken van deze oorlog leed de
bank een gevoelig verlies door het
overlijden van Hendrik van Klooster,
die vele jaren de grote stuwkracht van
de bank geweest was. Kort voor hem
was de voorzitter van het bestuur
J. J. v. Schadewijk overleden en het
feit dat men de heer J. J. Koelman
als voorzitter koos was het bewijs er
voor dat men de middenstand als vol
waardige leden erkenden, want de
nieuwe voorzitter was een middenstan
der.
De oorlog was ook voor de bank moei
lijk, maar er was geld genoeg in om
loop. In 1943 betekende het overlijden
van Peter v. d. Bremer, die bijna 40
jaar kassier en hulpkassier geweest
was, een verlies voor de bank.
Na de bevrijding kwam de grote bloei.
Kassier C. v d. Bremer, die in 1927 met
7 ton omzet te maken had, ging met
miljoenen rekenen en thans is een
omzet van tien miljoen geen bijzon
derheid meer. In 1945 het 40-jarig be
staan, in 1955 het vijftigjarig bestaan
en de Boerenleenbank, die zo eenvou
dig begonnen was, werd steeds meer
een „echte" bank. De Centrale Bank
beschikt thans over 720 banken in ons
land en 140 vestigingen.
Het spaarsaldo is ruim 3,1 miljard en
onder alle banken ter wereld neemt
de Raiffeisenbank de eervolle 75-ste
plaats im_
Voor Soest is het van groot belang
geweest dat gedurende ruim zestig
jaar het geld dat bij de Boerenleenbank
- en later de Raiffeisenbank - in bewa
ring gegeven werd in eigen gemeente
Vele mijlpalen heeft de Raiffeisenbank
al in haar geschiedenis gehad. In 1951
de opening van het nieuwe gebouw aan
het Kerkplein, de viering van diverse
jubilea en maandag 3 september
1962 zal een datum zijn waarop een
nieuwe mijlpaal bereikt wordt.
En de volgende mijlpaal zal on
getwijfeld de viering van het zestig
jarig bestaan zijn.
Hotel Trier is bezig een puinhoop te
worden en vele Soester ingezetenen
zijn de mening toegedaan dat de ge
meente maar eens moet ingrijpen.
Misschien zou dat kunnen, maar dan
moet het door de gemeente Baarn ge
beuren, want Trier ligt op Baarns
grondgebied al wekt de ligging de in
druk dat het tot Soest behoort. Waar
schijnlijk heeft dan ook een Soester
ingezetene met zwarte verf de naam
Trier in Triest verandert. Overigens een
hele juiste vondst, want het is een
triest geval.
En dat zou het helemaal niet behoeven
te zijn, want in 1960 kocht de heer
Van der Assem uit Wassenaar het ho
tel van de toenmalige eigenaar, die te
vens eigenaar van hotel Den Treek in
Leusden is, het leegstaande hotel, dat
■wel geen fraaie aanblik bood, maar
toch nog geen ruïne was, zoals nu.
De heer Van der Assem, die reeds ho
telhouder is, heeft het plan Trier te
laten slopen en er een nieuw hotel van
16 kamers neer te laten zetten. Dat
hotel zal dan ook Trier heten. Er wer
den tekeningen gemaakt, die de goed
keuring van de bevoegde instanties
verkregen, maar op de bouwvergunning
wordt nog steeds gewacht. Dit houdt
in dat niet gesloopt mag worden.
Daarvan trekt de lieve jeugd zich ech
ter niets aan en wat van Trier over
gebleven is biedt een bedroevende aan
blik. Alle ruiten kapot en van binnen
een enorme ravage.
Dat is geen visitekaartje voor Soest en
Baarn en zeer zeker ook niet van het
paleis, dat op slechts enkele honderden
meters afstand ligt. Ook is het geen
compliment aan het adres van de
dappere Christoffel Pullman, wiens
standbeeld aan de overkant van de weg
dagelijks geconfronteerd wordt met deze
ruïne, die de andere ruïne in onze
gemeente - die van Soesterberg - al
aardig in afzichtelijkheid begint te be
naderen.
Het hotel kreeg zestig jaar geleden de
naam Trier. Niet naar de Duitse plaats
van die naam, maar naar de nieuwe
eigenaar, de heer C. Trier, die uit
Pilsen in Tsjecho-Slowakije kwam om
hier twee hotels te kopen. „Polen" in
Amsterdam en het hotel op de grens
van Soestdijk en Baarn, dat hij zijn
naam gaf.
Trier werd al spoedig bekend en niet
in het minst om het feit dat men in
dit hotel niet alleen het vrij slappe
lagerbier kon drinken, maar ook Pils-
ner bier. De heer Trier was namelijk de
man die het pilsje invoerde. Hij liet
het uit zijn voormalige woonplaats
Pilsen komen en het ijs dat de drank
op temperatuur moest houden, kwam
uit Scandinavië.
Trier had in deze tijd 16 kelners en
vier koks en van ver uit de omtrek
kwamen de bezoekers met rijtuigen
naar het befaamde hotel waar vaak
militaire orkesten concerten gaven.
De heer Trier overleed in 1919 en het
hotel kwam in handen van de heer
Schmidt. De faam van Trier verdween
langzamerhand, maar nog tweemaal
kwam het hotel in het middelpunt van
de belangstelling te staan toen er de
telexapparaten werden opgesteld die in
1938 en 1939 de wereld het bericht
brachten van de geboorte van prinses
Beatrix en Irene. In die tijd was het
hotel reeds sterk verouderd, want er
waren geen vaste wastafels en om tien
uur ging de zaak dicht.
Helaas is niet te verwachten dat de
bouwvergunning spoedig verleend zal
worden, "want de situatie bij Trier is
verward. Er zijn plannen over het door
trekken van wegen en niemand weet
nog precies welk plan uitgevoerd zal
worden. Men weet namelijk niet of de
nieuwe rijksweg over de Eng zal lopen
ot bij het paleis zal afbuigen om door
de polder naar Amersfoort te gaan en
ook is er nog een plan dat voorziet in
het doortrekken van de Biltseweg naar
de Stadhouderslaan. En met deze plan
nen heeft Trier te maken omdat het
aan deze beide wegen ligtde rijks
weg en het verlengde van de Biltse
weg, de Praamgracht.
Het is echter wel te hopen dat men met
slopen niet wacht tot de goedkeuring
voor de bouw verleend is, want anders
zal Trier een volledige puinhoop zijn
voor het nieuwe hotel gebouwd zal
worden.
GOKKER VOOR DE RECHTER.
Het was niet zo'n groot bericht dat
enige maanden geleden in nagenoeg
alle dag- en nieuwsbladen stond, maar
de aanleiding tot dit bericht betekende
voor aannemersbedrijf C. M. Visser
in de Steenhoffstraat een enorme klap.
Hij had 45.000 gulden afgedragen aan
de Hilversumse accountant W. D. - 39
jaar - met de opdracht deze uit te be
talen aan crediteuren. D. deed dit niet,
maar hij ging naar België en vergokte
het geld in weinige uren aan speelta
fels. Het was niet het eerste geld dat
hij verloor en met deze 45 mille wilde
hij een grote slag slaan en direct bo
ven Jan raken. De speelbanken raakten
echter nog meer boven Jan dan ze al
waren en D. ging de gevangenis in.
In Amsterdam is D. voor de rechter
geweest en deze heeft 2 jaar gevange
nisstraf tegen hem geëist. De bena
deelde heer V. was uiteraard getuige.
D. wekte tijdens de zitting de indruk
dat hij het allemaal niet zo erg belang
rijk vond, want hij achtte zich wel in
staat het verspeelde geld terug te be
talen door hard te -werken als accoun
tant. De heren achter de groene tafel
stonden hier nogal sceptisch tegenover
en terecht, want als D. maar even een
kans tot gokken krijgt kijkt hij niet op
10 mille meer of minder. Zeer zeker
niet als ze van een ander zijn.
Zijn verdediger achtte het gewenst dat
D. zo spoedig mogelijk in vrijheid ge
steld wordt om hem in staat te stellen
de heer V. en anderen die hij benadeel
de af te betalen. Daarover zal tot 31
augustus gedacht worden, maar voor
lopig is de eis 2 jaar en volgende
week vrijdag zal bekend gemaakt wor
den welke straf de goklustige D. zal
krijgen.
SCHUTTERSDAG GROOT GAASBEE-
KER GILDE.
Voor de derde maal wordt voor de le
den van het Groot Gaasbeeker Gilde
een schuttersdag georganiseerd en
deze wordt gehouden op zondag 2 sep
tember. Dan zullen 's morgens in de
drie katholieke kerken van Soest mis
sen worden opgedragen voor hen die
lid van het gilde zijn en voor de over
ledenen die dit waren. Om half twee
vertrekt het bestuur met trommels en
vendels vanaf de Gouden Ploeg om de
koning (P. Brouwer) af te halen.
Om 2 uur treedt deze schutterskoning
in de Gouden Ploeg af. Om 2.15 uur
begint op het land van de heer P.
Terwijl heel Europa in spanning keek
naar de verrichtingen van de zwem
sters en zwemmers in het zwemstadion
te Leipzig, waar onze kranige zwem
sters Adrie Lasterie en Ineke Tigelaar
een eerste en een tweede prijs
op de 4 x 100 meter wisselslag behaal
den, zaten velen van ons woensdag
middag tegen kwart voor zes voor de
televisie naar een kinderprogramma te
kijken in afwachting van de beelden
die zoveel beloofden na de verheugen
de woorden van het radioverslag. Dat
kinderprogramma - de verrekijker -
was waardeloos voor volwassenen, maar
ook voor kinderen. Denkt u echter
vooral niet dat de mensen die in Bus-
sum met onze centen werken er over
piekerden het voorbeeld van nagenoeg
alle Europese landen te volgen en beel
den te brengen van de geweldige zege
die twee Nederlandse zwemsters be
haalden. Om kwart over vijf werd ge
start voor de 4 x 100 meter wisselslag,
maar Corky van het cirkus moest voor
gaan. Blijkbaar ziet men in Bussum niet
goed in dat de meeste kinderen het
veel leuker vinden Nederlandse zwem
sters te zien winnen dan de avonturen
van een kolonel, z'n sikkeneurige broer
en wat cirkusmensen mee te beleven.
Dat kan altijd nog, terwijl Europese
zwemkampioenschappen maar eens in
de vier jaar gehouden worden, terwijl
het heus niet zo vaak voorkomt dat
twee Nederlandse meisjes op het ere
podium mogen plaatsnemen en ter ere
van nummer 1 het Wilhelmus gespeeld
wordt.
Onze Nederlandse zwemsters en zwem
mers zijn amateurs in de gunstigste
zin, maar er zijn blijkbaar heel wat
televisiemensen waartegen in ongun
stige zin gezegd moet worden „Ama
teurs"
KANTMAN.
Kuiier aan de Lange Brinkweg het
schieten op de vogel, dat tot resultaat
een nieuwe koning zal hebben. Deze
wordt om 5 uur van huis afgehaald
en gehuldigd. Om 8 uur begint dan
het gezellig samenzijn in de Gouden
Ploeg. Tijdens de gehele middag zijn
er vrije schietwedstrijden op de schijf.
HEES EN VV.Z. IN DE COMPETITIE.
Hees en V.V.Z. zijn voor de komende
competitie ingedeeld bij de verenigin
gen Avance, D.O.B., Karboys, Laren,
Lage Vuursche, Radiostad en Vinke-
veen.
Hees zal het volgend seizoen op een
nieuw terrein spelen en dat is wel no
dig, want het oude terrein is bijzon
der slecht. Het nieuwe veld ligt in de
bossen van het landgoed Pijnenburg.
Het is door de leden zelf geschikt ge
maakt voor voetbalwedstrijden en in
september 1963 is het terrein klaar
voor bespeling. Het krijgt een be
tonnen afrastering, een kleedlokaal van
16 X 5 meter met 4 douches, een con
sumptietent en een kléine tribune.
Dit alles heeft Hees te danken aan de
familie Insinger, eigenares van het
landgoed Pijnenburg. Veel medewerking
wordt ondervonden van de heer H.
Wilhelm, rentmeester van het land
goed.
Naast het speelveld komt een oefenter
rein dat ook door de kinderen van de
Insingerschool gebruikt kan worden.
GOEDKOOP WINKELEN.
Kerver's Zelfbediening had enige tijd
de klandizie van een Utrechtse huis
vrouw, die heel degelijk een zomer
huisje in Soestduinen gehuurd had,
maar die het met winkelen niet zo
nauw nam. Al enige tijd werd zij er
van verdacht tegen lagere prijs in te
kopen dan goed was voor de winst van
de zaak en tenslotte werd zij inder
daad er op betrapt dat zij artikelen
in haar tas gestopt had met de bedoe
ling deze mee te nemen zonder ze te
betalen. De politie werd van deze
vreemde wijze van kopen op de hoog
te gebracht en een proces-verbaal was
het resultaat.
S.E.C.-VOETBAL EN HONKBAL.
S.E.C. 1 gaat zondag op bezoek bij
C.S.V. 1 in Castricum om tegen deze
derde klasser te spelen. De opstelling
van S.E.C. is
Schrijvers
D. Hooijer Pothoven
De Rooy Ruttenberg Wolfsen
v. Breukelen A. Hooijer
Baptist Elverding v. Kooij
Op eigen terrein worden gespeeld
S.E.C. 4—Quick 4 (12 uur) en S.E.C. 3
Quick 3 (2 uur).
Het eerste honkbalteam speelt om 3
uur een uitwedstrijd tegen de kampi
oen van de afdeling H.M.S. 1.
