Dames
ZWITSAL
EEN NACHT TAXICHAUFFEUR.
„DE WITTE POMPEN"
KAPKUNST NIEUBORG
Firma G. van de Pol
MOEDER WORDEN...
J. HOPPENBROUWERS
Voor Auto- of Scooter rijles
VIERDE BLAD
voor betere Haarverzorging.
Een pracht mantel voor onze dochters
Jumpers
Vesten
Blouses
Rokken
Japonnen
Suède jasjes
J. Hoppenbrouwers
Loodgieters
werkzaamheden.
„Zo, nu het jasje nog dichtknopen en
de pet op I", zegt de heer Voorneveld,
bedrijfsleider van het taxibedrijf, waar
ik als verslaggever voor één dag taxi
chauffeur zal zijn om op die manier
eens in werkelijkheid te beleven wat
de duizenden taxichauffeurs in ons land
dag aan dag meemaken.
In krijg de avond- en nachtdienst van
6 uur 's avonds tot 6 uur 's morgens,
omdat die wat afwisselender is dan de
dagdienst. Als gegoten zat de uniform,
donker grijze broek en jasje en dito
pet met embleem. Nu naar de wagen.
Een nacht op avontuur.
Buiten gekomen staat daar „mijn" Mer-
cedez Benz diesel. Mijn collega voor deze
dag, die juist met de wagen thuiskomt,
is zo vriendelijk om voor mij, „de een
dagsvlieg", alvast wat van het routine
werk te doen.
Wanneer ik met de bedrijfsleider naar
buiten ga, vult hij juist de brandstof bij.
Samen controleren we de bandenspan
ning, het oliepeil, het koelwater, maken
de asbakjes leeg en vegen de wagen
uit, lappen de ruiten en controleren
de kilometerstand en de lijst van de
collega en het wisselgeld. Dan nog het
rijtijdenboekje en klaar zijn we. Ik kan
mijn avontuur beginnen.
In het bedrijf waar ik voor één dag deze
functie vervul, rijdt men met ongeveer
dertig taxi's, allemaal voorzien van een
nobilofooninstallatie waardoor alle chauf
feurs in verbinding staan met de cen
trale van het bedrijf. Deze mobilofoon
verbinding is zeer nuttig, want hierdoor
kan er efficiënt gewerkt wordt. Het nut
zal ik in deze nacht zelf beleven.
Invaliden transport.
Klokslag zes uur zit ik achter het stuur.
De centralist draagt mij op naar een
adres in de stad te gaan, waar men om
een taxi heeft gevraagd.
Ik heb het voordeel dat ik de stad ken
als de binnenkant van mijn broekzak
en zo weet ik, in weerwil van alle één-
Kijk, denk ik, als zo'n man zo'n wagen
tje heeft, dan is hij even mobiel als
wij, niet gehandicapten. Even schud ik
het hoofd als ik weer achter het stuur
wiel plaats neem. Wat nu? Oh ja, ik
moet me melden. Ik grijp de hoorn van
de mobilofoon en meld mij bij de cen
trale, met opgave van de plaats waar
ik mij bevind. Dadelijk volgt mijn vol
gende opdracht. Er is juist naar het
kantoor gebeld om een taxi op een adres
slechts enkele straten van hier. Dadelijk
ga ik op weg.
gaat U naturlijk naar
Volledige rijuren (60 min.)
Tweemaal per week gTatls theorie.
All-risk verzekerd.
Prijzenvoor Auto 6,50 p.u., voor
Scooter ƒ5,50 p.u.
Steenhoffstraat 25 - Telefoon 2185
De mobilofoon brengt redding
Op het adres waar ik stop, woont een
arts. Hij staat al op de stoep te sprin
gen. Zijn eigen auto is defect en nu
moet hij snel naar een spoedgeval. Hij
springt achter in de wagen en geeft
mij een adres in een klein dorp buiten
de stad. Ik meld de centrale dat ik de
stad uit koers en tracht verantwoord te
rijden. „Opschieten", zegt de dokter.
Buiten de bebouwde kom is de snelheid
onbeperkt en mijn passagier vraagt mij
„het gas op de plank te trappen".
Voort razen we, maar ik moet inhou
den, wanneer we moeten zoeken over
landweggetjes. Ergens midden in het
land vinden we de boerderij, waar de
aanwezigheid van de arts dringend no
dig is.
VAN DE SOESTER COURANT
VAN VRIJDAG 2 NOVEMBER 1962.
naar de belevenissen van deze voor
het groootste deel ervaren rotten in
het vak.
Een wegmiljonalr.
Een oude chauffeur is er, die over en
kele maanden gepensioneerd zal worden
en dan niet meer mag rijden. Hij heeft
er een carrière van niet minder dan 35M>
jaar als taxichauffeur opzitten. Z'n eer
ste rijbewijs dateert van 7 mei 1924.
Hij reed al in 1927 met wagens als Hotch-
kiss, Spijker, Renault en Panhard-Le-
vassor, die nog voorzien waren van car-
bidlantaarns. Deze man mag zich weg-
miljonair noemen, want hij heeft er
zeker 1% miljoen kilometers achter het
stuur opzitten.
Zijn verhalen zijn groots en amusant.
Wat een tobben was dat met die carbid-
lantaarns. Als het water op was, dan
spuwden we er in, of om de lan
taarns weer aan het branden te krijgen.
Het blijkt ook, dat de taxi-chauffeur
zich in die oude tijden wel wat meer
kon veroorloven dan tegenwoordig, nu
Onze Permanent Waving is niet van
uatü (irkrute onderscheiden.
Nleuweweg 100 - Telefoon 4026
(100 meter over de nieuwe overweg
Soest-Zuid.)
hij moet trachten zo correct mogelijk te
zijn. Deze man had jaren op het platte
land gereden en daar de boeren zo van
een feestje naar huis gebracht waar ze
nog „vrolijk" en wel onder de koeien
gingen zitten met het zwarte pak aan
om de dieren te melken. Kostelijke ver-
In de loop der jaren na de
oorlog heeft de mode voor
jonge meisjes zich op spec
taculaire wijze ontwikkeld.
Zagen jonge meisjes er vroe
ger uit als kleine oudere da
metjes, na 1945 hebben zij
een geheel eigen mode ge
kregen. Een mode afgestemd
op de jongeren en passend
bij hun leeftijd, die niet
meer kinderlijke kleding toe
laat, maar ook geen kleding
van volwassenen. Het is niet
te verwonderen, dat onze
meisjes dol zijn met hun
eigen mode.
Een bijzonder charmant
voorbeeld van deze tiener-
dracht zien we in het model
dat onze illustratie toont.
Het is een mantel van zui
ver wollen grijze stof.
Let u eens op de ronde
kraag, die het model juist
dat typisch jeugdige geeft,
waardoor het speciaal voor
onze dochters geschikt wordt.
Eveneens valt de voortreffe
lijke lijn op, alsmede de
hooggeplaatste taille, waar
door de draagster aan lengte
wint. Twee zakken, waarvan
de kleppen geplaatst zijn op
de taillenaad completeren 't
geheel.
Het is een fijne jas voor de
leeftijdsgroep tussen 15 en 25
jaar, voor welke groep het
soms wel eens moeilijk kie
zen valt tussen sportieve en
geklede kleding.
Buiten het feit, dat het mo
del in jeugdige lijn werd ge
houden, zien we ook, dat het
iets sportiefs heeft, zonder
dat het cachet verliest.
Een zeer fraaie man-tel, die
ongetwijfeld graag door onze
dochters gedragen zal wor-
den.
Wanneer ik met de bedrijfsleider naar buiten ga, vult mijn collega juist de
brandstof bij.
richtingsverkeer, snel de kortste weg te
vinden naar het mij opgegeven adres.
Zoals mij werd geleerd meld ik mijn
wanneer de deur wordt geopend met
„Hier is uw wagenIk moet even
wachten en weldra komt er een inva
lidewagentje de gang door rollen, waar
in een zeer bejaarde heer. Gezamen
lijk helpen we de man naar en in de
auto. Hij geeft mij een adres op en
daar gaan we.
Mijn vracht is zwijgzaam en hierdoor
heb ik de gelegenheid mij geheel aan
het autorijden te geven. Ik tracht, zoals
het hoort, zo snel als toegestaan te
rijden, doch zonder mijn passagier in,
de bochten tegen de portieren te druk
ken. Goed, snel en comfortabel rijden
is een kunst, waarin ik mij tijdens deze
rit tracht te oefenen.
Met een invalide.
Keurig zet ik de wagen voor het ge
noemde adres, spring uit de auto en
Van Weedestraat 80 tel. 2670.
open voor mijn passagier het portier.
Daar zit hij, niet in staat zichzelf te
helpen. „Zal ik alvast voor u aanbel
len informeer ik. Hij schudt het
hoofd. „Hier zegt hij. De oude man
tast in zijn zak en geeft mij een sleutel.
„Maak maar open, in de gang achter de
deur staat mijn wagentje, rij dat maar
hierheen".
Ik open de deur en rijd de invalide
wagen tot voor de auto. Dan help ik de
man er in. We rekenen af en daar
rijdt hij vlot over de stoep zijn huis
binnen en sluit de deur.
„Wacht hier, alstublieft", vraagt hij,
terwijl hij naar binnen rent. In de
wachttijd maak ik een babbeltje met
de centrale en vul mijn lijst in.
Na ongeveer tien minuten komt de dok
ter naar buiten.
,.U hebt toch een mobilofoon in de
auto vraagt hij. Ik knik. „Kunt u
uw centrale vragen of zij zo snel mo
gelijk voor een ziekenauto kunnen zor
gen, die naar dit adres komt. Er is
haast bij
Ik heb de hoorn al in mijn hand. „Hal
lo centrale De centraliste meldt zich.
Ik breng de boodschap van de dokter
over en de telefoniste aan de andere
kant is bereid dadelijk te doen wat mo
gelijk is. Nog even noteert zij nauw
keurig het adres. Nu volgt een periode
van afwachten. Wat duren minuten
soms lang. Binnen is een patiënt die
dadelijk naar het ziekenhuis moet, het
is een kwestie van een uur, anders is
het te laat. In de naaste omgeving
van deze boerderij is er geen telefoon
te bekennen en daarom was mijn mo
bilofoon een uitkomst. Ik ga de modder
spatten van de wagen wegvegen.
De dokter kijkt op zijn horloge. „Als ze
nu maar vlug komen zegt hij met
een bezorgd gezicht. Eindelijk raast de
ziekenwagen het pad op. De chauffeur
en verpleger springen er uit. De bran
card wordt gehaald en daar gaat de
patiënt. In minder dan geen tijd is
Iedereen vertrokken. De dokter die met
de ziekenauto meeging had nog net
tijd om met mij af te rekenen.
Geen lift.
Ik meld de gang van zaken bij de cen
trale. Maar hier in de buurt heeft men
geen rit voor mij. Ik moet terug naar
de stad. Langzaam sukkel ik voort in
gedachten verzonken, denkend aan de
zieke vrouw en mijn mobilofoon, die
misschien haar redding is geweest.
Er staat een lifter langs de weg met
zijn duim omhoog, maar als die het
woord taxi ziet, zwaait hij verschrikt
dat ik door kan rijden.
Nadat ik nog wat mensen naar schouw
burg en bioscoop heb gebracht, wordt
het zo zoetjes aan tijd om eens naar
kantoor te gaan, waar de hele avond
en nacht koffie klaar staat voor de
chauffeurs die hun rusttijd hebben.
Want in deze rijtijd van twaalf uur
heeft een chauffeur recht op minstens
drie uur rust, verdeeld over deze periode.
Inderdaad is de koffie bruin en er zijn
nog enkele collega's die hun rust nemen.
Natuurlijk informeer ik links en rechts
Zo rijd ik de hele nacht van het ene
adres naar het andere, met daartussen
mijn rust achter een kop koffie en de
verhalen van de oude chauffeur.
Toch ben ik blij, wanneer het ochtend
wordt en de klok naar zes uur kruipt.
Tsjonge, het valt niet mee als je het
niet gewend bent en doodmoe lever ik
mijn wagen weer in. Maar ook ik moet
de procedure volgen en mijn wagen
klaar maken voor de collega, die mij
opvolgt. Weer wordt alles gecontroleerd.
Ik tel mijn staat, kijk of alles goed is in
gevuld en leg de staat met het zakje,
waarin het rij geld, in de kluis.
Nu snel naar huis en lekker slapen.
Het was een enerverende nacht voor 'n
journalist, die toch echt wel iets gewend
is. Zo heeft elk vak zijn moeilijkheden,
vergt zijn inspanning en wanneer je
het voor het eerst doet, ben je doodmoe.
Maar zo'n chauffeur met 35 dienstjaren
achter het stuur draait er natuurlijk
zijn hand niet voor om.
I Constabulary beschikbaar gesteld is
voor dit kampioenschap van Nederland.
In 1949 won Breda deze prachtige tro
fee voor de eerste maal en het vorig
jaar was de gemeentepolitie van Eind
hoven winnaar.
Bij het begin van de wedstrijden sprak
de heer H. G. Scholtmëijer, voorzitter
halen weet zo'n man te vertellen en
de minuten vliegen om. Het wordt hoog
tijd om weer aan de slag te gaan.
Die neem ik niet mee
Na nog enkele routineritjes gereden te
hebben, mensen die van visite of thea
ter kwamen, wordt ik naar een café ont
boden. Ik weet als inboorling van deze
stad, dat dit café geen beste naam
heeft. Maar de centralist weet het ook
en hij waarschuwt zijn „nieuweling" al
vast „Denk er om, je hoeft geen dron
ken kerels mee te nemen hoorIk
weet het. Geen dronkelieden, geen per
sonen die een gevaar voor de gezond
heid betekenen, geen bloedende wonden
en geen lieden waarvan met vermoedt
dat ze iets met misdaad te doen hebben.
Ik stop voor het café en meld me bin
nen. Het is er vol sigaren- en sigaret
tenrook en het stinkt er naar alcohol.
„Piet, je wagen roept de kastelein.
Piet wordt door twee kornuiten die ook
al niet al te vast ter heen zijn, omhoog
gehesen. „Blijven jullie met je po.. van
me lijf af", brult Piet kwaardaaardig.
Nog voor de laatste woorden uit zijn
mond zijn ploft hij over 't tafeltje en
gooit een glas om. De anderen sjorren
aan hem.
„Het spijt me, maar die neem ik niet
mee. Goedenavond", zeg ik en vlug ga
ik naar buiten, waar ik de wagen start
en contact opneem met de centrale.
„Die vent was laveloos", vertelde ik. „Ik
heb hem daar maar gelaten I". „Oké
antwoordt de centrale. „Ga dan maar"
en daar volgt een nieuw adres.
De bozen en de verliefden.
Even later heb ik in mijn wagen een
echtpaar, dat blijkbaar behoorlijk ruzie
heeft gehad. Zij zegt niet veel en kijkt
boos voor zich uit. Hij doet alle moeite
om de zaak recht te praten. Af en toe
reageert ze snibbig en fel.
In zo'n geval is het voor de chauffeur
horen, zien en zwijgen. Gek eigenlijk,
dat zovelen denken dat je doof bent
en ongegeneerd heel persoonlijke zaken
bespreken.
's Nachts om twee uur haal ik een jong
stelletje van een partijtje. Och, we zijn
allemaal jong geweest, denk je dan
maar. En je kijkt strak naar de weg
voor je, terwijl achter je geminnekoosd
wordt. De jongeman is teleurgesteld,
wanneer we zo snel ter plaatse zijn.
„Rijdt U nog maar wat om I", vraagt hij.
Ik sukkel nog wat voort totdat de cen
trale mij roept voor een nieuwe rit.
Ik krijg de beste fooi van de avond I
Van Lenneplaan 69 Telef. 2935
b.g.g. telef. 4332
Voor al uw
Dit Is de titel van het nieuwe boek van
Dr.W. de Kok. Alles over zwangerschap,
geboorte, babyverzorging en kleuter
opvoeding. Dit waardevolle boek (184
pagina's In fraaie omslag) krijgt U ten
geschenke bij aanschaffing van een
MARECHAUSSEE KAMPIOEN
VAN NEDERLAND.
Dinsdag regende het nagenoeg de gehe
le dag, maar dat weerhield de politie
ploegen, die om het kampioenschap van
Nederland zouden strijden, niet naar de
Bosstraat te komen om op de velden
van S.E.C. uit te maken wie de sterkste
was.
van het district west van de N.P.S.B.,
een welkomstwoord tot de leden van
de vier ploegen die de districten van
de N.P.S.B. vertegenwoordigden. Hij
wees erop, dat slechts de scheidsrech
ters het op het terrein te vertellen had
den en sprak de wens uit dat er spor
tief gegspeeld zou worden.
De gietbuien noemde hij een presentje
voor het bestrijden van de stof.
Dinsdagmiddag werden in hotel Bos en
Duin de prijzen uitgereikt. Namens het
hoofdbestuur van de N.P.S.B. dankte
de heer Scholtmeijer de aanwezige po-
litie-autoriteiten voor hun belangstel
ling, de spelers voor hun sportief ge
drag, de gemeente voor het beschik
baarstellen van de terreinen, S.E.C. en
B.D.C. voor het beschikbaarstellen van
de akkomodatie, hoofdinspecteur C. van
Es voor het initiatief dat het de Soester
Politie Sportvereniging mogelijk maak
te deze wedstrijden in Soest te organi-
HANDSCHOENEN,
het nieuwste in
kleur en model
SHAWLS
in wol, zijde
en mohair
TRUIEN,
sportief en warm.
VAN WEEDESTRAAT 80 SOESTDIJK TELEFOON 2670
De gemeentepolitie van Schiedam, de
gemeentepolitie van Emmen, de mare
chaussees van het depót Apeldoorn en
de marechaussees van de tweede divisie
uit Roermond speelden een halve com
petitie en na zes wedstrijden bleek dat
de marechaussees uit Apeldoorn de
beste resultaten bereikt haddenzij
werden kampioen van Nederland.
Schiedam bezette de tweede plaats.
Tegen dit team heeft de combinatie
Soest-Zeist kortgeleden in de verlenging
van de beslissingswedstrijd om het
kampioenschap van het district verlo
ren.
De uitslagen van de wedstrijden zijn
EmmenApeldoorn 0-3. Schiedam
Roermond 1-0. EmmenSchiedam 0-3.
Apeldoorn—Roermond 2-1. Emmen
Roermond 1-4. ApeldoornSchiedam
2-0.
Er werd gespeeld om de Sir Archibald
Hordernbeker, welke in 1948 bij een be
zoek aan ons land door The Lancashire
seren, de scheidsrechters, de competitie
leider en zijn assistent en de heer Van
der Burg, erelid van de N.P.S.B., die
het verslag in het orgaan van de bond
verzorgde. De aanvoerder van de Apel-
doornse Marechaussees ontving uit han
den van de heer Scholtmeijer de beker
en de toezegging dat de kampioensme
dailles, evenals de tweede en derde
prijs, zullen volgen.
Kolonel K. J. Poll, commandant van het
depot Koninklijke Marechaussee te
Apeldoorn dankte de organisatoren van
de wedstrijden en de N.P.S.B., die de
politiemannen de gelegenheid tot spor
ten biedt. Door deze aktiviteit hadden
zijn mannen het kampioenschap kun
nen behalen tegen spelers die in door
snee aanmerkelijk ouder waren.
Zij zijn nog steeds tot goed voetballen
in staat door de werkzaamheid van de
Nederlandse Politie Sportbond. Hij wees
zijn mannen erop dat zij respect moes
ten hebben voor deze tegenstanders.
