Kei
ASPRO
IEDER OP ZIJN POST!
A.N.W.B. RIJSCHOOL
VAN D00REN
Krabbels van Knelis.
JARIGE MAG GEEN
FEEST VIEREN.
Wanneer een reddingsboot uitvaart.
DERDE BLAD
VOOR MODERN DRUKWERK
NAAR DRUKKERIJ SMIT!
neem
Wie het kleine niet eert.
Een tikje tegen het glas van de baro
meter deed het weerglas meteen een
eind terug lopen. Honderden malen had
de schipper van de reddingsboot al te
gen deze barometer getikt bij het ver
laten van het brugwachtershuisje waar
hij vandaag dienst had gehad. Even
fronste hij zijn wenkbrouwen.
Buiten was het broeierig heet. In de
verte kwam een donkere lucht opzet
ten. Toen hij thuis kwam ving hij nog
net de laatste woorden op van de
nieuwsomroeper,en hier volgt nog
een waarschuwing voor de scheepvaart
voor plotseling opstekende noordwes
ter storm, windkracht 9."
De eerste regendruppels vielen uit een
dreigende wolkenlucht, die zich inmid
dels over het havenplaatsje had ver
spreid. Een uur later was het nood
weer. Een harde noordwester deed de
golven hoog opzwiepen tegen de Ne
derlandse kust.
Razende bol, rif en gronden.
In de haven was het stil. Vissersschepen
lagen aan de kade gemeerd en wachtten
op beter weer. Een laatste schip dat
net voor de bui binnenliep, tufte naar
zijn aanlegplaats.
rijdt, brengt de motordrijver juist de
beide dieselmotoren aan de praat. Ook
het andere volk is binnen enkele ogen
blikken aan boord. Trossen worden los
gegooid en even later zijn we met het
kleine blauw-wit geschilderde bootje
op weg. Terwijl buiswater het dek tot
aan de stuurkap toe overspoelt en het
scheepje steigert als een paard, stuurt
de ervaren schipper zijn boot in vlie
gend stormweer en duisternis, dwars
tussen de gevaarlijke gronden door
naar een schiD dat zich in moeilijkhe
den bevindt.
Gemakkelijker gezegd.
Maar dit is gemakkelijker gezegd dan
gedaan. De wildbriesende golven van
een ontembare zee omsluiten ons red
dingsbootje, dat in dit natuurgeweld
nog minder dan een notedopje lijkt.
Huizenhoge watermassa's nemen het op
alsof het een veertje is en enkele tel
len later worden wij met bruut ge
weld in de diepte gesmeten. Wij voe
len ons lichaam draaien en het lijkt
wel of ons hart drieste pogingen onder
neemt om uit ons „landrottenlijf" weg
te komen.
En dan moet je die bemanningsleden
VAN DE SOESTER COURANT
VAN VRIJDAG 22 FEBRUARI 1963.
nu zien wij, dat de 3e opvarende van
het scheepje een groot verband om het
hoofd en om één van de armen draagt.
Hij wordt door zijn strijdmakkers in
de broek geholpen en een van hen
geeft het sein, dat de lijn kan wor
den ingehaald.
De verbindingslijn zwiept van links
naar rechts, en de man in de broek
gaat dan weer eens kopje onder om
even later weer boven de golven te
verschijnen.
Wij zijn allen erg blij als hij even la-
ter, volkomen uitgeput, maar in ieder
geval levend bij ons aan boord wordt
gehesen. Hij wordt snel naar het voor
onder gebracht, waar hij van onze dok
ter alle zorg geniet, die voor een pa
tiënt maar wenselijk is.
Het overhalen van de andere twee ver
loopt gelukkig helemaal naar wens en
ook zij zijn spoedig in het binnenste
van onze boot verdwenen. De koffie
met cognac staat al klaar spoedig zijn
zij weer de ouden. Wij kijken nog één
keer achterom, en zien nog juist het
puntje van de afgebroken mast in de
diepte van de zee, die voor zovelen het
I graf is geweest, verdwijnen.
Wild en woest bestormen de golven de kust van Harlingen.
De schipper dacht aan zijn minder for
tuinlijke collega's, die niet meer de kans
hadden gehad een haven binnen te lo
pen en nu de nacht op zee zouden
moeten doorbrengen. Hij weet, dat de
schepen tegenwoordig goed en zee
waardig zijn gebouwd. Ze zijn er op
berekend om stormweer te kunnen
doorstaan. Maar hij weet ook dat een
kleine motorstoring een schip wel eens
noodlottig kan zijn, zodat het is over
geleverd aan de woedende golven.
Wanneer de bemanning dan geen kans
ziet om een anker uit te werpen, zal
het schip mee worden gesleurd en spoe
dig stranden op een van de beruchte
Hollandse zandbanken, waar de wrede
brekers hun werk zullen doen om een
hecht schip in een wrak te veranderen.
Langs de gehele Nederlandse kust vin
den we gevaarlijke zandbanken, waar
al menig schip zijn ondergang aan te
danken heeft. We denken maar aan de
Razende Bol en de Haakse gronden bij
Den Helder, de Noordergronden, het i
Bornrif en de Vliehorst om maar enkele
bekende namen te noemen uit het be
langrijke operatiegebied van de ruim
2b in Nederland gestationeerde red
dingsboten.
De telefoon
De storm loeide over de haven. Geen
schip waagde zich buiten de bescher
mende pieren. Het was aarde donker
en de regen striemde over de slapende
stad.
Plotseling rinkelde er een telefoon. De
schipper van de reddingsboot had de
hoorn al in de hand. Zijn zeemansin
stinct waarschuwde hem dat er wat
loos was.
..Hier kustwacht Brandaris. Schipper er
is een jacht zoek met drie man aan
boord. Alle kans dat hij in het Storte-
melk zit. Door het slechte zicht hier
kunnen wij hem niet meer waarnemen.
We hebben echter ook geen noodseinen
gezien. Maar ik behoef je niet te ver
tellen schipper, dat die lui daar met dit
weer niet zo plezierig zitten."
„We gaan kijken', beslist de schip
per en stelt de plaatselijke reddings
commissie van het geval in kennis.
Even later klotsen er klompen door de
smalle straatjes van de havenwijk, om
het volk en de opstappers te waarschu
wen.
Ais we met de schipper bij de boot
aankomen, die hevig aan de trossen
zienZij staan daar met doodernstige
gezichten, ieder weet zijn taak. De man
met de grote schijnwerpers tracht
de diepe zwarte duisternis te doorbo
ren en zo het vermiste scheepje in het
vizier te krijgen. Hij meldt de kapitein
„Nog steeds niets schipper zal een
zware dobber worden." De schipper
gc-eft geen antwoord. Zijn gezicht staat
strak en in zijn ogen fonkelt het vuur
van Hephaistos, dat zegt„Doorzetten,
ouwe jongen het moet
En wij zetten door Ondanks onze zwa
re zeeziekte willen wij toch een kijkje
aan dek nemen. Nu pas zien wij, hoe
nietig een mens is in vergelijking met
de natuur. Wij moeten ons met alle
kracht vasthouden, willen wij niet door
het buiswater, dat ons geregeld een on
welkom bad bezorgt, overboord gespoeld
worden. Het regent niet meer, maar
wij merken het nauwelijks, zo nat zijn
wij van het zeewater, dat onze ogen
doet tranen en op onze lippen bijt.
Gevonden
Plotseling de stem van de man bij de
schijnwerpers„Ik geloof dat ik iets
zie De schipper staat al naast hem
I en tuurt door een speciale nachtkijker
I naar de plek, waarop de zwarte zoek
lichten zijn gericht. Dan het bevel
„6 strepen noordelijker" en „ieder op
zijn post". Dat laatste bevel had hij
evenwel niet behoeven te geven, want
iedereen weet wat zijn taak is en
I slaat al klaar.
Het is nu nog maar een kwestie van
tijd. Met volle kracht vaart onze red
dingsboot de niets ontziende golven te
gemoet recht op het doel af. Na een
kwartier zijn wij het vermiste jacht
tot op 50 meter genaderd, verder kun
nen wij niet, want dan zouden wij
misschien gevaar lopen door de woeste
wilde zee op het scheepje geworpen
te worden. We zien aan dek van 't
jacht 2 personen, die wild van blijd
schap staan te wuiven.
Nu wordt het pas ernst Het wipper
toestel moet nu de taak van de mensen
overnemen. Het eerste schot mislukt,
het tweede is echter beter en één van
de mensen, die op het punt staan ge
red te worden maakt het uiteinde vast
aan de mast, waarvan alleen het on
derste gedeelte nog over is.
In de broek.
„De broek" wordt overgetrokken en
BEDELVROUWTJE HAD
IN KLUIS f25.000,-.
Zij werd in Ridderkerk uit haar huisje
gezet omdat zij er 'n vuilnisbelt van had
gemaakt. Zij werd opgenomen in een
psychiatrische inrichting. Het „arme be-
delvrouwtje" bleek 25000 gulden te be
zitten. In een kluis in Alblasserdam.
Konklusie schijn bedriegt. Over mee
vallertjes gesproken De kollektie in
SCHOENEN bij VAN DAM, Torenstraat 5,
overtreft uw stoutste verwachtingen.
Adv.
COLLECTE VOOR DE GROESBEEKSE
TEHUIZEN.
Ir. de komende week wordt in Soest
de jaarlijkse collecte gehouden voor de
tehuizen van de Ned. Centrale P. H.
(Practische hulp aan alleenstaanden).
In haar 12 tehuizen worden opgeno
men volwassenen en kinderen van
alle richtingen en van elke rang en
stand.
Men zie de advertentie in dit blad.
het leven" met Fredric March. Het is
een verhaal samengesteld uit kleine
en grote gebeurtenissen welke zich
in ziekenhuizen afspelen. Daarbij is een
strijd gaande tussen een jonge genera
tie artsen en een oudere generatie, die
alles maar bij het oude wil laten.
CURSUSSEN VOOR
MIDDENSTANDERS.
Uitgaande van de Kamer van Koop
handel en Fabrieken voor Amersfoort
en omstreken zullen nieuwe cursussen
voor detaillisten georganiseerd worden
in samenwerking met het voorlichtings
centrum van het bedrijfsschap voor de
detailhandel. De cursussen zullen in
Amersfoort gehouden worden en ook in.
Soest en Baarn als in die plaatsen vol
doende belangstelling is. Er wordt een
basis-ondernemingscursus gegeven, een
vervolg op deze cursus en een cursus
voor winkelpersoneel.
De cursussen beginnen omstreeks 1
april. Zij duren zes weken en eenmaal
per week is er cursus-avond. Onder
meer wordt de moderne ontwikkeling in
de detailhandel behandeld. Financiële
vraagstukken, organisatie en delegatie
van het bedrijf, een goede bedrijfsvoe
ring, het commerciële beleid en de
functie van de reclame komen bij de
basiscursus eveneens ter sprake.
De vervolgcursus behandelt markton
derzoek, verkooppsychologie, reclame
en het calculeren van de kostprijs.
De cursus voor winkelpersoneel behan
delt verkoopmethoden, verkooppsycho
logie en administatie en dokumentatie
ten behoeve van de verkoop. De kosten
van een gehele cursus bedragen onge
veer 50,
GEEN SPREEKUUR.
De wethouder van openbare werken
van Soest brengt ter kennis van be
langhebbenden, dat hij verhinderd is
op maandag, 25 februari a s. zijn ge
wone wekelijkse spreekuur te houden.
HANDBALPROGRAMMA.
Zondag worden in de Expohal te Hil-
\ersum de volgende handbalwedstrijden
gespeeld
Dames 1—L.V.V. 1, 5.25 uur.
Dames-jun. 1Limvio 1, 3.15 uur.
Dames-asp.H.H.C., 2 uur.
Heren 1S.D.O. 1, 2 uur.
GALLENKAMPPELSWEG 14
SOEST-ZUID - TELEFOON 3823
GESCHEURDE LIP DOOR BOTSING.
Woensdag reed de Amersfoortse musi
cus M. K. per auto op de Birkstraat
in de richting Soest. Hij bevond zich
in een file en moest ter hoogte van
garage Houdijk plotseling remmen.
Daarmee had hij weinig succes, want
met kracht botste hij op de wagen
die voor hem reed en die bestuurd
werd door mevr. F. A. B.-R., even
eens uit Amersfoort. Beide auto's wer
den zwaar beschadigd en de heer K.
liep door de botsing een gescheurde
bovenlip op.
BIOSCOOPPROGRAMMA.
Rond de persoon van Frank Sinatra
heeft zich in Amerika een groep van
mannen gevormd die vaak heel a-
sociaal doen en dan aan gangsters doen
denken, maar ze weten wel wat acteren
is, zodat „Sergeants 3", de film waarin
ze van heden tot en met woensdag in
het City-theater te zien zijn, een hele
aardige film geworden is. Frank Sina
tra, Dean Martin, Sammy Davis jr,
Peter Lawfort (zwager van president
Kennedy) en Joey Bishop vervullen de
hoofdrollen en dat doen ze nogal luid
ruchtig.
Drie dappere sergeants moeten de strijd
opnemen tegen Indianen die erop uit
zijn alle blanken die ze maar te pak-
As je 't ming vraogt
dan mok zeige dak
ut flauwekul vin as
ter minse beweere
datte jonges van
vreuger beeter waore
as noeng, waant das
nie waor, maor ut is
wel waor da wullie
in Soest twee heule
naore jonges hebbe
die ikke wel us mit 'n end hout op
d'rluu faolie zou wille komme.
Deuze week is zo'n stiekemerd in Soes-
duune egreepe. Twintug jaor istie.
Astie achter de deeres anzat dan zou
ikke zeige kiek, das nog us 'n jonge,
'k wou dak ok nog twintug was, waant
ming vingde de deeres 'n ouwe sok.
Dat naore jong zit nie achter de deeres
an maor achter arreme beeste, die
vergaan van de honger, om die te
wurrege mit strikke.
Leit zo'n haos of kning uurelaang in de
kou te martele veur die dood is en dan
komp die om dat maogere dooje beest
met te neeme, dat netuurlek haost gin
stuuver weerd is.
Ik ken jonges van twitug die beeste
voere, maor die hangt de beestemoor-
denaor uut.
Hij mos een pak slaag hebbe, dattie
'n olifant veur 'n kning anzag.
Dan waster nog zo'n knaop die zo-
veul van schiete houdt, dattie ok al
gin tied veur de deeretjes het. Die
mot op veugels schiete die ok al om-
komme van de honger.
Noeng mojje nie denke dattie stomme
kérel ken schiete, waant die veugeltjes
kon die nie raoke, maor wel schootie
'n paor minse haost veur d'rluu raop
toeng die tee zaote te drinke.
Noeng mojje veural nie denke dattie
nog 'n bietje kérel was. Heul nie.
Hie had naor die minse motte gaon en
zeige, ikke bin 'n sufferd en wat kos
ming die ruut en die laampekap, die
ikke vernield heb. Heul nie.
Hard wegloope, geweer in de Eem en
doen as 'n dokter die gek is.
Nee minse de jonges van noeng binne
nie slechter as de jonges van vreuger,
maor deuze motte 'n paor lelie teuge
d'r jeweetwel hebbe, de onterikke.
De reddingsboot „Twenthe" in de kokende golven.
ken kunnen krijgen uit te roeien. Ze
weren zich dapper, die drie mannen,
maar ze hebben toch ook nog tijd om
de komiek uit te hangen, zodat het
niet alleen een spannende maar ook
een geestige film is, die voor de drie
sergeants natuurlijk prima afloopt met
decoraties en al.
Zondagmiddag kan men griezelen bij
„De Hond van de Baskervilles", naar
een boek van Conan Doyle. Men beleeft
anderhalf uur spanning en griezelsen
satie, want op het kasteel in een verla
ten Engelse streek gebeuren allerlei
vreemde dingen. Sherlock Holmes zal
hieraan eens even een einde maken en
dat lukt hem ook, maar voor het zover
is hebben enige mensen het leven ver
loren. Niet door toedoen van Holmes,
uiteraard, want hij is weer de grote
speurder die het juist op de moorde
naars voorzien heeft.
In de donderdagcyclus „Het geheim van
CARNAVAL VOOR JONG EN OUD.
Morgen vindt de grote intocht van
Prins Leut III plaats, maar hier en daar
i. reeds in kleinere kring carnaval ge
vierd.
Zo verscheen Prins Leut III met zijn
raad van 5x/2 bij de dames van het
Katholiek Vrouwengilde, afdeling Soest,
in het St. Josephgebouw.
Degelijke huisvrouwen waren nu vlin
derachtige elfjes, stoere agenten, ge
helmde militairen of cowboys met
enorme schietpistolen.
Twee Catootjes die naar de markt gin
gen traden op en Lea Koekoek was de
marktvrouw die van alles aan te bie
den had. Zelfs Peter Pan naar ze trots
beweerde.
Een jury bestaande uit de dames Mar-
tens, Van Schalkwijk en Van Gent be
oordeelde de costuums en onder de
vlotte leiding van mevr. Van Dijck, de
presidente van het K.V.G. verliep alles
gesmeerd.
De prijzen werden gewonnen door Nep
tunes en een zeemeermin, een vlotte
cowboygroep, die per pony kwam bin-
nendraven, twee spoken, een Spaanse
schone en een biljartmannetje, dat na
tuurlijk een vrouwtje was.
Woensdagmiddag kwam de echte Prins
Leut III met zijn beide adjudanten in
gebouw Ludgardis om kennis te maken
met de bejaarden van het Charitatief
Centrum en ook daar was de pret niet
van de lucht. Goochelen, het optreden
van Catootje, zingen en versnaperingen
zorgden voor een prettige middag.
Maandagavond viert de afdeling Soest-
dijk van het Katholiek Vrouwen Gilde
carnaval in Ludgardis. Omdat het een
afdeling van het K.V.G. is komt prins
Karei van gisteren, die zelf zijn raad van
elf zal kiezen. De pret begint om 8 uur.
Dreigende wolken pakken zich samen
boven de oude, maar nog springleven
de gemeente Berkel en Rodenrijs,
enkele luttele kilometers benoorden
het gigantische Rotterdam.
Dit kleine schaduwplaatsje in de Zuid
hoek van de Randstad Holland zal dit
jaar het duizendjarig bestaan vieren.
De sporen van het verleden gaan te
rug tot het jaar 963 en dat is een leef
tijd, waarop niet veel plaatsen in ons
land kunnen bogen.
Het kleine gemeentebestuur van de
rustige plattelandsgemeente heeft zich,
onder aanvoering van de voortvaren
de burgemeester L. H. J. Hendrix, ge
zet aan de voorbereidingen voor een
grootscheepse herdenking van dit dui
zend jarig bestaan. Waarom zou een
kleine gemeente niet één keer de bloe
metjes buiten zetten
De plannen, zoals deze op de gemeen
tetafel werden gelegd, waren niet
kleinzielig. De dertien raadsleden kon
den zich buigen over een programma,
dat er niet om loog.
Van mei tot eind augustus zou Berkel
dit jaar in het teken van het millen
nium staan.
De openingsdag (10 mei) zou beginnen
met een herdenking in de Ned. Her
vormde Kerk.
Minister Toxopeus (binnenlandse zaken)
zou als regeringsvertegenwoordiger ere
gast zijn. En natuurlijk Commissaris
Klaasesz van Zuid-Holland, burgemees-
Ier Van Walsum van Rotterdam en zijn
voorganger, de liberale voorman prof.
Oud - merkwaardig, want juist het
tienduizend koppen tellende Berkel
Rodenrijs heeft geen V.V.D.-er in de
raad.
Andere onderdelen van de feestvie
ring de opening van een sport- en re
creatiecentrum - waarde vierhonderd
duizend gulden - waarbij alle promi
nenten uit de Nederlandse sportwereld
blijk van belangstelling zouden geven.
De uitgifte van een gedenkboek, ge
schreven door dr. Van Egeraat, de na
tionale toeristische pennevoerder, en
Annie M. G. Schmidt, de allerbekend
ste ingezetene van de Zuidhollandse
gemeente. Achttienhonderd schoolkin
deren zouden een herdenkingstegel
krijgen. Het ontwerp is al klaar. Ber
kel zou alles slaan met een „Berkel-
dag", waarop alle Nederlanders met
deze schone naam welkom zouden zijn.
Alles was klaar voor een feeënrieke
herdenking in het oude hart van de
gemeente, naast de Hervormde Kerk,
waar een klank- en lichtspel zou wor
den gegeven.
Zou. Want de feestelijkheden in de
aloude, rustieke gemeente Berkel en
Rodenrijs gaan waarschijnlijk niet
door.
Het bedrag, dat het gemeentebestuur
als garantiesom voor de feestlijkheden
heeft uitgetrokken, kan geen goedkeu
ring vinden in de ogen van het zuinige
College van Gedeputeerde Staten van
de provincie Zuid-Holland.
Het gaat om 25 duizend gulden - een
rijksdaalder per inwoner van Berkel
Rodenrijs.
„Wij kunnen niet inzien, dat het juist
is om het gemeentebudget met zo'n
last te bezwaren en adviseren verla
ging tot een bedrag, dat een beschei
den feestviering mogelijk maakt",
schreven de Staten van Zuid-Holland.
Men acht in Den Haag een bedrag van
tienduizend gulden voldoende.
Op het ogenblik is in deze provinciale
houding nog geen verandering geko
men. Ondanks een storm van protesten.
Berkel is bijzonder gedupeerd. De vie
ring van het duizendjarig bestaan van
de gemeente moet nu een min of meer
huiselijke en vooral plaatselijke aange
legenheid worden, zonder minister, zon
der vooraanstaande figuren, die in hun
spoor altijd pers, film en televisie mee
brengen. Berkel Rodenrijs zal voorgoed
in de schaduw van Rotterdam blijven.
Die ene, zeer zeldzame kans om ook
eens in de landelijke belangstelling te
komen zal ongebruikt blijven liggen.
Omdat een rijksdaalder per inwoner
volgens de provinciale bestuurders een
te grote belasting van het gemeentelijk
budget is.
Juist in een tijd, waarin meer en meer
in Nederland aandacht wordt besteed
aan de kleinere centra en men de
waarde daarvan begint te beseffen, is
het bijzonder teleurstellend, dat een
gemeente wordt gedwongen zich „pro
vinciaals" te blijven gedragen en dat
er onder de huidige omstandigheden
verschil wordt gemaakt - ook ai gebeurt
dat misschien onbewust - tussen kleine
re en onbekende gemeenten en grote
steden, waar men immers ook gewend
is aan grootse festijnen meer dan een
1 xijksdaalder per inwoner te besteden.
