Soester Courant
3AC.M0UREP
J.ftoppwlimivreps
Mislukte aandrang
tot bezitsvorming.
Nog een feestdag?
Naar 31 augustus?
Erhard's 2e wonder.
Krabbels van Knelis.
Horlogerie
VAN WIEREN
VIERDE BLAD
KERKO
JAPONNEN
39.75 - 49.75
van dei» krant wit men niets missen, geen letter
VAN DE SOESTER COURANT
VAN VRIJDAG 17 MEI 1963.
De welvaart is zichtbaar toegenomen.
Het is te zien aan vele uiterlijke ver
schijnselen. Het blijkt ook duidelijk uit
de jaarlijks toenemende besparingen.
Bij de spaarinstellingen steeg het te
goed in 1962 met een kleine anderhalf
miljard. De handelsbanken namen ook
nog een paar honderd miljoen bespa
ringen voor hun rekening, en tenslotte
gingen er meer dan 800,miljoen
particuliere besparingen naar de levens
verzekeringsmaatschappijen.
LANGESTR.26 TEL; <4055 AMERSFOORT
Van Weedestraat 80
Telef. 2670
Het is merkwaardig dat de spreiding
van de besparingen niet parallel ver
loopt met de toeneming van de wel
vaart. Wij constateren elk jaar een
toeneming van het werknemersaandeel
in de nationale welvaart, maar voor
zeer grote groepen van de bevolking be
tekent het toenemen van inkomen be
slist niet dat zij pogingen aanwenden
om tot enig duurzaam bezit te geraken.
Het is bijzonder moeilijk om mensen
die niet gewend zijn te werken, tot een
regelmatig bezig zijn te verleiden.
Evenzo is het een probleem om mensen
met een gestegen inkomen er toe over
te halen een deel daarvan af te zon-
deren voor een uitgestelde besteding of
voor een definitief afstel van de verte
ring. Een mens moet worden opgevoed
tot een juiste consumptie maar nog
meer tot besparingen.
Steeds moeilijker.
Het opvoeden tot sparen zal moeilijker
worden naarmate het geld in onze we
reld soepeler rolt en de produktie van
gebuiksgoederen toeneemt. Het is één
van de grote problemen uit onze dagen.
Sparen is noodzakelijk om nieuwe pro-
dukten te kunnen voortbrengen. Het
dient om ons zelf in later jaren meer
goederen te verschaffen, zodat wij com
fortabeler kunnen leven. Het heeft zin
voor onze oude dag en voor de jeugd van
onze kinderen.
Wij kunnen stellen dat het sparen een
overheidstaak is of een opdracht voor
ondernemingen en zakenmensen maar
willen wij deel hebben aan het groter
goederenbezit van morgen dan zullen
wij allen mee moeten helpen om spaar
geld en bezit te vormen. Dat heeft de
overheid ingezien en daarom maatre
gelen genomen tot bezitsvorming.
Er is om te beginnen een jeugdspaarwet
gekomen, die de jeugd prikkelt om iets
opzij te leggen. Zij werd een succes,
want wij tellen nu een half miljoen
deelnemers, die 230,miljoen bijeen
gebracht hebben. De rijksambtenaren
worden aangemoedigd in het sparen
met een speciale premiespaarregeling.
Werknemers vinden een dergelijke rege
ling, ook voor winstdeling. Het sluit
stuk wordt gevormd door de Algemene
Premiespaarwet.
Geen succes
Helaas is met name de laatste spaar
regeling nog beslist geen succes. De
staatssecretaris voor bezitsvorming heeft
het erkend. De mislukking wordt nog
geaccentueerd door deskundigen in
spaarbankkringen. In het jongste jaar
verslag van de Nederlandse Spaarbank-
bond worden nogal kritische opmerkin
gen gemaakt over de overheidspogingen
tot bevordering van de particuliere be
zitsvorming.
Het maximum van een krachtens de al
gemene wet gepremieerde besparing be
draagt 250,per j aar en de totale
premie bedraagt slechts 50,Het zet
geen zoden aan de dijk. Het spreekt
niet tot de verbeelding. Voor zover de
regeling met succes werkt, wordt zij
„opgevuld" met toegelaten bestedingen
aan premies voor levensverzekering en
uitgaven voor onroerende goederen, zo
constateert het genoemde verslag. Het
komt er op neer dat men naar een mid
del zoekt om in het reeds bestaande pa
troon van de besparingen de premie in
de wacht te slepen. Er is geen voel
bare stijging in het uitstel van de con
sumptie, terwijl de regering voor een
ingewikkelde regeling jaarlijks ƒ60,
tot 70,miljoen op tafel legt.
Wanneer de vraag gesteld wordt of deze
uitgaven en de aan deze regeling bestede
energie in de geringste verhouding
staan tot de kosten dan moet dit zon
der meer worden ontkend.
Ook in andere landen.
Niet alleen Nederland worstelt met een
mislukte bezitsvormingspolitiek. In west-
Duitsland heerste een ernstig looncon-
flict in de staalindustrie dat mede zijn
oorzaak vond in de onmacht om de be
zitsvorming te realiseren. De bondsrege
ring heeft een aantal aanmoedigingen
tot bezitsvorming in portefeuille, die
binnenkort ten uitvoer zouden worden
gelegd in plaats van het toestaan van
directe loonsverhogingen. De voornaam
ste vakbonden hebben deze plannen
van de tafel geveegd met de opmerking
dat een werknemer meer heeft aan een
hoger loon, waarover hij de vrije be
schikking heeft.
Ook in west-Duitsland vindt die idee
van ruimer bezitvorming dus beslist geen
weerklank. Dit is benauwend omdat er
uit blijkt dat degenen die als leiders op
treden van de bezitlozen er geen belang
bij hebben dat hun volgelingen bezit
krijgen of er zelf geen gat in zien om
de bezitvorming als waardevol aan te
bevelen.
Twee grondslagen.
Nu kan ons worden tegengeworpen dat
het bestaande bezit maar eerst gespreid
„MAN, PRAAT ME ER NIET VAN
't Mag een wonder heten dat de sche
pen met Feijenoord-supporters op terug
weg naar Nederland niet gezonken zijn.
Ze hadden immers allemaal LOOD in DE
SCHOENEN I VAN DAM, Torenstraat 5,
heeft in SCHOENEN een prachtkollektie.
Man, praat er maar van u vaart wel
bij zo'n keuze. Niemand gaat néér of
komt vén die kollektie met lood in de
schoenen. Adv.
moet worden. Dit biedt geen oplossing
omdat er geen enkele garantie bestaat
dat hiermee de bereidheid tot sparen
wordt gekweekt. Evenmin bestaat er
een garantie dat dit herverdeelde bezit
zal worden gehandhaafd, zodat een ver
arming van de gemeenschap het uitein
delijk resultaat zou kunnen zijn.
Voor de succesvolle bezitsvorming moet
aan twee voorwaarden worden voldaan.
De vorming van dat bezit moet het
resultaat zijn van de inspanning van de
bezitter zelf om het bezit waardevol te
maken. Alleen een bezit dat men kan
beheren is zinvol in economische zin.
In die zin hebben de vakbonden de
taak hun leden tot gewaardeerde bezit
ters op te kweken. Vervolgens heeft de
overheid de taak te waken voor een
behoud van eenmaal verworven bezit.
Dwingt men iemand tot bezitsvorming
of stimuleert men hem in de verkrijging
daarvan, dan heeft men een medever
antwoordelijkheid daarvoor.
Bij de voortgaande inflatie in de wereld
kan geen regering daarvoor enige ga
rantie geven. Zolang dit niet kan zal
elke maatregel zich openbaren als een
doodgeboren kind. Ook in het sociaal
vooruitstrevend Nederland.
Waar het aan schort in ons land tijdens
de feestdagen, is aan een allen bevre
digend feestprogramma. Het is vreemd,
dat ons volk er zo vaak niet in slaagt
gepaste en onbezorgde vrolijkheid te
brengen op de hoogtijdagen van ons
vaderland, terwijl wij toch bij bruilof
ten, carnaval en partijen zoveel vreug
de kunnen beleven.
Alleen de traditionele volksfeesten zo
als Sint-Nicolaas en plaatselijke fol
klore kunnen ons in de juiste stemming
brengen.
Het is daarom een waagstuk van onze
regering, nu nog een extra feestdag ter
herdenking van onze bevrijding in 1813
in te lassen. Wij vrezen, dat hiervoor
maar zeer matige belangstelling zal
blijken te bestaan, zodat de viering
op een fiasco moet uitlopen.
Waarom 1813 niet herdacht op de of
ficiële bevrijdingsdag en daarmee nieu
we ideeën gegeven voor een goed feest
programma
KATHOLIEK VROUWENGILDE.
Door het Katholiek Vrouwengilde, af
deling Soest, wordt dinsdagavond in het
St. Jozefgebouw aan de Steenhoffstraat,
een feestavond georganiseerd ter gele
genheid van het 50-jarig bestaan van het
Katholiek Vrouwengilde in Nederland.
Koninginnedag, 1-meiviering, dodenher
denking en bevrijding zijn weer achter
de rug, maar ook dit jaar is prompt de
discussie weer begonnen over de wijze
waarop deze bijeenliggende gedenkda
gen het beste kunnen worden georgani
seerd. En dit klemde temeer, nu de 4de
mei ook op 3 mei moest worden her
dacht ter wille van de Joodse landge
noten en de 5de mei op maandag een
verlengstuk vond omdat deze bevrij
dingsdag op zondag viel.
Moeten we nu onze koninginnedag
maar verschuiven naar een andere da
tum, zoals b.v. in Engeland geschiedt
Er gaan vele stemmen op, om 31 au
gustus aan te wijzen als vaste konin
ginnedag. De argumenten zijn o.m. dat
het weer dan stabieler is en de viering
zinvoller kan plaatsvinden.
Maar wij zijn bewust van 31 augustus
naar 30 april verhuisd, omdat koningin
Wilhelmina beslist geen feestelijkhe
den meer wenste op haar verjaardag
en juist haar dochter op haar eigen
verjaardag in het middelpunt van de
belangstelling wenste te plaatsen.
Als wij nu - tegen de wil van koningin
Wilhelmina - terugkeren naar 31 augus
tus, zal juist de moeder des vaderlands
weer centraal komen te staan en ver
zinkt onze eigenlijke koninginnedag in
de 1-meiviering.
Wij menen, dat het past in ons volks
karakter en bij onze liefde voor ko
ningin Juliana, maar ook bij de eer
biedige nagedachtenis voor de wens
van koningin Wilhelmina, als wij op
30 april allen moeite blijven doen de
vijfde mei zinvol onze bevrijding te
herdenken. Als het mogelijk is met een
(halve) vrije dag.
KONINKLIJKE MAATSCHAPPIJ VOOR
TUINBOUW EN PLANTKUNDE.
Slechts weinig leden van de afdeling
Soest der Koninklijke Maatschappij voor
Tuinbouw en Plantkunde waren naar ge
bouw De Rank gekomen voor de cau
serie, die de heer H. Aapkes uit Hil
versum over enige Duitse steden en hun
groenvoorziening hield. De heer Aap
kes is hoofd van de Hilversumse plant
soenendienst. Hij maakte een studie
reis naar Duitsland en bezocht onder
meer de plaatsen Dusseldorf, Frankfort
en Fulda. Daar is bijzonder veel gedaan
op het gebied van de plantsoenen en
dit was mogelijk doordat grote verwoes
tingen een nieuwe opzet mogelijk maak
ten en deze opzet kon groots zijn. Grote
weiden zijn speelplaatsen voor kinde
ren. Zij hebben er speelwerktuigen met
sproeiers erop die werken als het warm
is.
De heer Aapkes toonde vele dia's en
zette uiteen dat de plantsoenen een
andere en belangrijker taak dan vroe
ger hebben door de toename van het
verkeer en de hoogbouw. Hij werd inge
leid door voorzitter dr. P. Felix, die de
slechte opkomst betreurde.
Het prestige van prof. Erhard, dat al
geslonken nog verder leed door het
geharrewar bij zijn benoeming tot kan
didaat-kanselier, is met één klap enorm
gestegen door zijn geslaagde bemidde
ling in het conflict dat de Westduitse
metaalindustrie bezig was lam te leggen.
Juist omdat de partijen feller tegen
over elkaar stonden dan gewoon is bij
een loongeschil en zich de sfeer van
een sociale worsteling met allerlei klas-
senstrijdelementen had ontwikkeld, gaf
men hem in Bonn weinig kans iets te
bereiken. Zijn tegenstanders hebben
daar wellicht op gehoopt. Ze zullen nu
met ongenoegen zien hoe zich om de
Beier niet alleen de glans van het
Wirtschaftswunder blijft verspreiden,
maar bovendien ook nog dat van deze
wonderlijkste beslechting van een ge
schil dat de Duitse econmie ernstig be
dreigde.
En het fraaie is dat Erhard zijn doel
heeft bereikt door slechts zijn pestige
te gebruiken om de partijen bij elkaar
te brengen en hun te bewegen van beide
zijden wat water in de wijn te doen.
De vakbonden die nu eenmaal de tra
ditie in ere houden van overvragen
hebben nagenoeg gekregen wat ze wens
ten en de werkgevers, die eveneens een
traditie hebben van minder te bieden
dan ze zouden kunnen, hebben geen al
te gTote extra-veer behoeven laten.
Wat gebeurde er die nacht
Wat zich precies heeft afgespeeld tij
dens de nacht op het ministerie is niet
precies bekend gemaakt, maar onte
genzeggelijk heeft het gezag waarmee
Erhard kon wijzen op het feit dat de
grote groei uit de Duitse economie is
en daardoor ook moet zijn uit de loon
stijgingen waartegenover geen produk-
tiestijging staat, indruk gemaakt.
Aan Erhards eerlijkheid behoeft op dat
punt niemand te twijfelen. Hij heeft in
het verleden - tot Adenauers ontzet
ting - ook de werkgevers wel eens ern
stig gekapitteld.
De staking, die toch al weinig populair
was, maar voornamelijk door koppigheid
in stand werd gehouden en zelfs tot
uitbreiding gegeven, gaf de vakbond
gaarne op, zij het graag zonder prestige
verlies. Erhard heeft beide partijen gele
genheid gegeven zich zonder gezichts
verlies uit een kostbare actie terug te
trekken. De prestigewinst behield hij
voor zichzelf.
Ons nieuwsblad zat In de bus. Het él het plaatselijk nieuws
èn de vele advertenties van winkeliers. Dat boeit hem zo,
dat hij zijn yaderlijke plicht erdoor verzaakt. Dat kén. Want
wat in de naaste omgeving plaats heeft en wat dóér te koop
is, dat wil geen ingezetene missen. Men wacht op die krant f
Adverteren In dit blad het kan niet anders - moet wel
succes geven.
PubUlaU* van da
Nadarlandtoha
Nlauwt bladpart
As je 't ming vraogt
dan mok zeige dak
blie bin da wullie
hebbe kenne stemme.
Maor effe op zeuve-
tien lieste. Das beter
as achter de muur.
Daor hejje eene liest
en je ken maor an-
stemme op die eene
liest. De manne van
die liest winne'altied. Nee, dan bie ongs.
Daor ken boer Koekoek zien eige op-
draoje en kwaod maoke en allegaor
kenne die minse die zeige dat zullie ut
weete om urn lache, maor dan komter
ineens wat an en dat hiet dimmekrao-
sie en jao heur, die Koekoek krieg zo-
veul stemme dattie mit drie man de
kaomer ingaot. Das effe 'n teugenval-
ler veur ut laandbouwschap, maor ok
veur Hilhorst. Veur A. P. zogezeid. Die is
veurzitter van de Soester boerevereeni-
ging en die manne hebbe 'n paor maonde
eleje bie mekaor ezeete in St. Joseph.
Daor hebbe zullie zitte klassineere. Derik-
terom datter veur boer Koekoek nie
veul te verdiene viel, waant dat laand
bouwschap was goed zus en goed zo.
Veur de mellek en de botter en de ei-
ere. En slecht veur de t.b.c. en mongd en
klauwzeer en weet ikke veul. D'r waore
d'r maor 'n paor die wat zeeje, net as
op elleke vergaojering en de manne die
niks zeeje die hebbe noeng veur haost
vierhongderd stemme ezorregd. Allee-
nug in Soest 373 stemme, das 'n merao-
kel en A.P. zal wel ezeid hebbe, hoe ken
dat bestaon.
De soosjeliste hebbe ok hier 'n aordige
klap ehad. Da komp netuurlek van vief-
entachetug gulde schoon, waant da was
kolder.
De liberaole kreege ok 'n douw, maor
de kommeniste kwaome van 69 op 132.
Das haost ut dubbele en ikke heb vam-
me leevesdaoge nie eweete da wullie
hier in Soest zoveul minse hebbe die zo
gek binne op muure en puntdraod.
CENTRAAL GENOOTSCHAP VOOR
KINDERUITZENDING.
De afdeling Soest van het Centraal
Genootschap voor Kinderherstellings
oorden en Gezondheidskolonies bestaat
in 1963 vijftien jaar. Gedurende deze
periode werden 324 kinderen uitgezonden.
Thans moet voor een uitzending van zes
weken 111,betaald worden en voor
een langdurige uitzending 138,
In 1962 werden tien kinderen uitgezon
den. Negen van hen voor een langdu
rige verpleging van twee tot vijf maan
den en 1 kind voor 6 weken. Twee van
de tien waren kleuters.
De afdeling ontvangt bijdragen van
leden, subsidie van rijk, gemeente en
provincie en heeft inkomsten uit col
lectes, schoolsparen, bijdragen van ou
ders en ziekenfondsbijdragen. De lan
delijke organisatie heeft 600 afdelingen.
In 1962 werd het 250.000-ste kind uit
gezonden.
Sinds
Van Weedestraat 40
Telefoon 4361
EXCURSIE N.V.E.V.
Twee autobussen met 74 leden van de
Ned. Vrouwen-Electriciteits-Ver., afde
ling „Eemland", maakten dinsdag een
excursie naar het Stadhuis en het Edel
ambachtshuis in Schoonhoven, een au
totocht door de bloeiende Betuwe en
een bezoek aan het kasteel Amerongen.
In het Edelambachtshuis wachtte hen
een collectie zilveren voorwerpen en een
collectie handbeschilderd aardewerk. Op
de bovenverdieping lieten een plateel
schilder en een zilversmid zien, hoe
de aardewerkvoorwerpen met de hand
beschilderd worden en hoe het fili-
grainwerk opgebouwd wordt.
Inmiddels bezocht de tweede groep het
oude, stijlvolle Stadhuis, waarvan de
klokken vervaardigd zijn van het
scheepsgeschut, dat met Olivier van
Noort de reis om de wereld maakte. Het
stadhuis, dat zeer bezienswaardig is om
zijn antiek meubilair, portretten, schil
derijen en curiosa, o.a. de vogelketen,
een zware zilveren keten, die aan Ja-
coba van Beieren toebehoorde. Na de
rondleiding begaf deze groep zich naar
het Edelambachtshuis en bezocht de
andere het stadhuis.
Na de lunchpauze maakte men een au
totocht door de rijk bloeiende Betuwe
Door Kesteren en over de nieuwe brug
bij Rhenen verliet men de Betuwe en
arriveerde men in Amerongen, waar 'n be
zoek aan het kasteel werd gebracht.
Het kasteel, dat reeds in de 12de eeuw
bestond, werd na voor de 3e keer door
oorlogshandelingen te zijn verwoest, in
1673-'78 weer opgebouwd en behoort nu
toe aan de erven Graven Van Alden-
burgh Bentinck.
De prachtige hall, de brede trappen,
de enorm hoge zalen, rijk gemeubileerd
met de mooiste meubelen, kasten, tapij
ten, kunstvoorwerpen, de bibliotheek met
de honderden boekwerken uit alle tij
den, de prachtige kaarsenkronenwaren
er de schuld van, dat men node af
scheid nam.
