150 JAAR GELEDEN BATENBURG's Erkende drukker! J. Hoppenbrouwers Krabbels van Knelis. BOSCH KWAK SPORTCOLBERTS PANTALONS «*-.«• GRAFISCH BUREAU Ook de rug is belangrijk Fijn vak: Auto- en Scooterrijschool Gijsbert Karei van Hogendorp. Adam Frans Julius Armand Baron v. d. Duyn van Maasdam. Leopold Graaf van Limburg Stirum. BLAZERS 6450 ZOMERCOLBERTS Het is eenvoudig ondenkbaar om over de omwenteling van 1813 te schrijven zon der de namen te noemen van het „Driemanschap". Deze drie mannen verdienen het, dat hun namen voluit worden neergeschre ven in elk geschrift, dat handelt over de bevrijding van het Franse juk. Want het zijn deze drie mannen, die ,.de vlag van de opstand openlijk heb ben geplant", die het volk van Neder land hebben losgerukt van de band, die het - gedwongen, maar toch zo'n lange tijd - met Frankrijk verbond. Zij waren het, die bewust voor Oranje kozen en zodoende ons land weer een onafhankelijke plaats gaven in het nieu we Europa. Van deze drie mannen is tevens bekend, dat zij nimmer met de Fransen hebben samengewerkt, hetgeen niet van iedere vooraanstaande Nederlander uit die tijd kan worden gezegd. Zij gaven in 1813 leiding aan het ge wone volk. zij gaven gestalte aan de gevoelens van het Oranjegezinde deel van onze natie. Zij voorkwamen ook plundering en wraakneming. Het optreden van dit driemanschap was een uitzondering op de houding van de vele notabelen, die - de Fransen waren nog zo dichtbij - niet tot actie durfden overgaan. Hun daad, het proclameren van een op stand uit naam van Oranje, was dan ook een daad van grote persoonlijke moed. Ons volk is aan deze drie mannen zeer veel dank verschuldigd. Willen we recht doen aan de geschiede nis van 1813, dan dienen we uitvoerig in te gaan op het leven en werk van deze Nederlanders. Hierbij willen we in de eerste plaats licht werpen op het leven van de aanvoerder van het drietal, van de initiatiefnemer Gijsbert Karei van Hogendorp. OFFICIER TEGEN WIL EN DANK. Gijsbert Karei van Hogendorp werd ge boren op 27 october 1762. Zijn vader, Willem van Hogendorp, was een regent van Rotterdam, daarna lid van Gecom mitteerde Raden van Holland. In het ruime huis aan het Noordeinde te Den Haag leefde het gezin Hogendorp in grote weelde. Wel eens teveel weelde voor moeder Carolina van Haren, dochter van een voornaam Fries edelman, doch - naar Friese gewoonte - gewend aan een eenvoudig leven. lijk veel invloed op zijn leven heeft ge had. Een man, die zich tot taak stelde om de jeugd kritisch en onafhankelijk te leren denken. Een man, die in Gijsbert Karei het besef deed ontwaken, dat het geen in de letteren uitgebeeld en ver teld werd van grote schoonheid was. Deze man was dr. Johan Erich Biester, secretaris van de actieve onderwijsher- vormer Zedlitz, minister van onderwijs van Pruisen. Dr. Biester zette Gijsbert Karei aan het studeren, algemene ont wikkeling, bijvoorbeeld bezinning op de problemen van menselijke vrijheid en van de macht van de staat. Gijsbert stu deerde oude talen, maar ook leerde hij Frans, Duits en Engels tot in de perfec tie. De jonge Van Hogendorp werd be zeten van een enorme leeshonger en een grote reiswoede. Hij wilde alles bestude ren en alles bezichtigen en met mensen praten. Van alle indrukken, welke hij opdeed, van alle ervaringen, van al het gelezen maakte hij aantekeningen. Gedlpl. A.B.A.N.-Instructeur PARKLAAN 33 - SOEST TELEFOON 3982 (0 2955) D wordt gehaald en gebracht. 50 RINGEN IN DIVERSE VARIATIES... DE MEEST VERKOCHTE KOELKAST IN EUROPA. 5 jaar garantie - Bosch service Stroomverbruik 0,6 Kwh p. etmaal. Prijzen 122 L f298.- tot 220 L. f 648.-. Ook huurkoop of huur. ELECTROTKCHNISCH INSTALLATIEBUREAU RADIO - TELEVISIE KOELKASTEN Soesterbergsestraat 51c - Soest Telefoon 02955-2379 Willem van Hogendorp hield er echter wel van om goede sier te maken. Voor hem was het dan ook een bittere pil te ervaren, dat - door verkeerde spe culaties - zijn kapitaal plotseling tot niets werd gereduceerd. Dit was er de oorzaak van, dat hij werd gedwongen de weg te gaan, welke zo vele, aan lagerwal geraakte heden gingen naar Indié, om aldaar een nieuw fortuin op te bouwen. Nimmer zou hij uit de Oost, waar hij de functie van Resident van Rembang be- kleede, terugkeren. Het schip, dat hem naar het vaderland moest terugbrengen, verging met man en muis. Deze gang van zaken heeft de opvoeding van Gijsbert Karei bepaald. Want de kinderen waren in hun jeugd veel meer op hun moeder aangewezen dan op hun ver weg verblijvende vader en Carolina hield van een strakke, sobere opvoeding. Bovendien moesten, wegens geldgebrek, de kindern later worden uitbesteed. Door bemiddeling van de echtgenote van de Stadhouder werden de oudste zoons, Dirk en Gijsbert Karei, naar Berlijn ge stuurd. Zij ontvingen daar een strenge officiersopleiding aan de cadettenschool. Deze school was een modelinstituut. En praktijkervaring was er in Pruisen ook wel op te doen. Zo was er in 1778 de Beierse successie-oorlog. Gijsbert Karei - 15 jaar oud - trok mee in de veldtocht als vaandeljonker van prins Hendrik, een broer van de koning van Pruisen. Het militaire leven te velde beviel de cadet zeer slecht. Zijn ervaring tijdens de campagne waren niet al te best. Hij werd dan ook aangesteld als page aan het hof van prins Hendrik. Maar ook het pageleven lag hem niet. Hij zat het liefst in de bibliotheek van Dresden. Daar las hij zeer veel, o.m. over Hugo de Groot en over Willem van Oranje. Vooral de figuur van Willem de Zwijger maakte grote indruk op de jonge page. „Voor die man zou ik in vervoering op mijn knieën kunnen vallen", schreef de knaap in jeugdige bewondering aan zijn moeder. In 1779, de oorlog was ten einde, ging Gijsbert Karei weer terug naar Berlijn. Daar ontmoette hij een man, die ontzag- Een gewoonte, welke hij zijn gehele le ven zou bijhouden. En zo, op deze ma nier, begon Gijsbert Karei zich toch wel thuis te gevoelen in het verre Berlijn. Maar er viel niet aan te ontkomen, dat de cadet weer eens naar huis moest. Carolina van Haren vond, dat haar zoons verplichtingen hadden aan de Stadhouder. Zij moesten hun militaire ervaring in dienst stellen van het Staat se leger. Via een rondreis door Duitsland, waarop hij zijn broer Dirk in Konings bergen ontmoette, kwam Gijsbert Karei in Nederland terug. Op 27 september 1781 werd hij benoemd tot luitenant in de Hollandse Gardes. Hij was toen 18 jaar. De Jonge officier kon maar niet wennen aan de sfeer van het leger ze ker niet van het Staatse leger. De dici- pline was slap, van enige geestdrift was geen sprake, er werd meer dan ergerlijk gelanterfant. Wie zich maar eventjes inspande, werd een uitslover en een dienstklopper genoemd. Gijsbert Karei zocht zijn troost maar weer in de stu dieboeken. Von Muller, geschiedenisleraar te Kassei, met wie hij correspondeerde, stond hem hierbij met raad en daad ter zijde. De jonge Van Hogendorp be studeerde nu vooral vaderlandse geschie denis. Het zijn buitenlandse leermeesters geweest, die hem de weg hebben gewe zen. In eigen vaderland heersten zoveel lauwheid en zelfvoldaanheid, dat hij daar geen steun kon verwachten. Gijsbert Karei bemerkte, dat de repu bliek, hoewel in zijn tijd lusteloos, een groot verleden had. Bovendien interesseerde hij zich voor het jonge Amerika. Hij onderzocht te vens het staatsbestel van de Republiek. Hij ontdekte daarin grote fouten. Veel later zou hij, bij het maken van een grondwet, van het gelezene profijt trek ken. NAAR AMERIKA EN WEER TERUG IN HET LEGER. Het militaire leven begon Gijsbert Ka- rel steeds meer tegen te staan. Hij wil de graag officieel gaan studeren. Het liefst in de rechten. Hij wilde staatsman worden. Hij sprak hierover met een ge zaghebbend familielidAdmiraal Van Kinsbergen. De Vlootvoogd scheen hem te begrijpen. Hij raadde hem aan om in buitenlandse dienst te gaan. Zijn moe der achtte zich nog steeds gebonden aan de Stadhouder en zag daarom graag, dat haar zoons als militairen de Prins van Oranje zouden blijven dienen. Zij hadden per slot van rekening op kosten van de Stadhouder in Berlijn een militaire studie gevolgd. Gijsbert Karei wist zijn moeder echter te over reden er in toe stemmen, dat hij ont slag zou nemen uit het leger. Carolina gaf niet alleen toe, maar stelde zelfs voor om haar zoon een studiereis te la ten ondernemen naar de Verenigde Sta ten van Amerika. In juni 1783 lichtte het oorlogsschip „De Erfprins" het anker voor een lange reis over de Atlantische Oceaan. Het schip zou nimmer aankomen. Het ver ging meer dan honderd opvarenden vonden de dood in de golven Slechts één man werd gered Gijsbert Karei van Hogendorp. Op 22 november 1783 zette hij voet aan Amerikaanse wal. In Amerika deed de weetgierige jonge man veel indrukken op. Hij sprak met tal van vooraanstaande politici en had zelfs een onderhoud met generaal Washington. Maar vooral met Jefferson, de maker van de „Declaration of Inde- pendence" had Van Hogendorp diep gaande gesprekken. En er was zoveel nieuws te horen en te beleven in het jonge land, zonder adelijke bovenlaag, zonder schuchtere onderdanen. Een land, bewoond door vrije mensen. Bovendien een land, verdeeld in staten, maar ge bonden door een staatsregeling, een constitutie. Een Amerikaan vroeg hem „Welk ho ger gezag bezit de Republiek der Ver enigde Nederlanden in het geval, dat één provincie de wetten van het alge meen belang overtreedt Gijsbert Karei had geen antwoord. Dat gaf hem veel te denken. Op 4 juni 1785 vertrok Van Hogendorp uit Amerika. Via Engeland kwam hij weer terug in eigen land. Ook in Enge land bestudeerde hij de staatsvorm. Hij maakte zittingen mee van het Lager huis. Thuis wachtte hem een teleurstel ling. Er waren moeilijkheden met Oos tenrijk wegens de ontruiming van de garnizoenen in de zogenaamde Barrière steden en de belemmerende vaart op de Schelde. Gijsbert Karei moest weer in dienst. Als kapitein van de Grena diers vertrok hij naar zijn nieuwe gar nizoen Breda. ANIMATO GAF UITVOERING. De achtjarige akkordeonvereniging Ani- mato heeft zaterdag een uitvoering in het St. Josephgebouw gegeven en onder leiding van de heer B. Pot viel te be luisteren dat de leden van de ver eniging met hun vorderingen nog steeds in opwaartse lijn zijn. De heer B. v. d. Linden verwelkomde de vele aanwezigen. In het bijzonder de zusters van Nieuw-Mariënburg, waar de leden als gasten opgetreden zijn. de be stuursleden van de zustervereniging Ook al zien wij zelf vrijwel nooit onze rug of we moe ten er speciaal spiegels voor opstellen toch is onze rug belangrijk, want anderen zien deze wel en gemiddeld genomen net zoveel als onze voorkant. Het is dus een enorm abuis de aandacht bij de verzorging van onze kle ding slechts te richten op de voorzijde, zoals we dat veelal doen. Dat is iets, dat verschillende modeontwer pers ook hebben ingezien en zij hebben hiernaar gehan deld. Onze illustratie toont een van die modellen waarbij speciale aandacht aan de rug is geschonken en wel op verschillende manieren, die voor de handige zusters onder ons wel eens leuke ideeën kunnen opleveren. We zien hier een zomerja ponnetje in het geklede gen re, vervaardigd uit een ver edelde katoen met een des sin van door elkaar lopende grote zonnebloemen in ver schillende kleuren, hetgeen een vrolijk effect geeft. Het japonnetje heeft een strak lijfje op een ruime rok. Op de rug is op taille hoogte een grote strik be vestigd van dezelfde stof, hetgeen een apart cachet geeft. Uiteraard geven we toe, dat dit slechts bruik baar is voor een gelegen heidsjaponnetje, want het zitten met zo'n grote strik dient wel omzichtig te ge schieden. Voorts heeft de japon een diep rugdécolleté, waarin de draagster om het grote blote vlak wat te breken, een prachtig collier draagt. Door al deze aardige specialiteiten wordt de japon zeer apart en is de ach terzijde sterk geaccentueerd. Wie een mooie rug heeft, kan zich zoiets permitteren 59.50 - 81.50 2 29.75 - 42.50 VAN WEEDESTRAAT 80 SOESTDIJK to bii st'l staat, maa, je Kun, ook drukker «orderi Gek, da, je daar .„.„Dl wordc„ als jon9en tussea de ,4 en ,7. Vraag maar's aan iemand, zom de ,abriek en zo. Maar haast Meestal zegge- ze: bakker en politieagent nood- drukker. c«n unk En toch is voor mannen. rf»t veil IK dan wal eena zient Aha. Dat kan'. Je kunt g doorlopen-hebt, drukkerij. Doe het. Aanmelden Wyerstraat 9 Amersfoort Tel. 03490-5479 (van 9-12 u.) Avanti uit Amersfoort, en de ouders van de leden. De heer v. d. Linden bracht dank aan de donateurs voor hun steun en aan de schenkers van prijzen voor de tombola. Eerst gaven alle 25 leden een uitvoering van de Animatomars van dirigent B. Pot en daarna speelde de B-groep. De Succesmars van Langerak, Vineta clocken van Theimer, een aardige elfen- dans van A. Bruggeman. Albumblatt van C. Mahr en tenslotte de Patjar Kelling- mars. Rietje van Oostrom en Rietje v. d. Breemer hadden veel succes met een tango die ze samen speelden. Het A-orkest speelde de Euphonia-ouver- ture van Connans, de Schatzwalser van Johann Strauss, de Sallandiafantasie van Ab Groothuis, Reine Musette van Pey- ronnin en tenslotte Always Music, een mars van E. W. Gest. De heer Scholtmeijer besloot deze avond van goede muziek en aantrekkelijk spel met een dankwoord, waarna gedanst werd. The Theco's verzorgden de dans muziek. EEN DAGJE UIT MET D.V.V. Op de morgen van Hemelvaartsdag ver trok de W.S.V. „D.V.V." met een bus naar Scheveningen. Deze tocht was mo gelijk gemaëkt door verschillende leden en ouders, die door hun activiteiten een flink bedrag bijeen brachten. De mars werd gelopen met 24 leden onder leiding van mevr. Van Mil, de andere leden werden onder leiding naar het dieren park te Wassenaar gebracht. Niettegenstaande de zeer slechte weers omstandigheden hebben allen zich bui tengewoon geamuseerd. Een extra vermelding verdient de wan delgroep met haar leidster door, zonder uitvallers, na afloop nog opge wekt en vrolijk bij de groep in het die renpark te arriveren. Te 7 uur 's avonds waren allen weer thuis. V.V.Z. VERLOOR VAN D.O.B. Lange tijd heeft V.V.Z. een kans op het kampioenschap gehad, maar dat ging voorbij en Laren werd kampioen. Het was dus niet belangrijk meer dat zater dagmiddag van D.O.B. verloren werd, maar nodig is het niet geweest. V.V.Z. speelde echter zonder enige interesse en de terugkeer van Demmers in de ploeg bleek geen grote verbetering, want hij was uit vorm. Het werd 1-0 door Klomp en kort daar na zelfs 2-0, maar toch wachtte V.V.Z. een nederlaag. De scheidsrechter bekeek de overtredingen van D.O.B. door een milde bril, maar van V.V.Z. zag hij niets door de vingers. Grol maakte opzettelijk hands en dat kostte een strafschop. Van Kooy stompte de bal het doel uit, maar bij een nieuw schot moest hij capitule ren (2-1). Kort hierna was het 2-2 en tien minuten voor het eindsignaal bleef de V.V.Z.-defensie rustig bij een D.O.B.-aanval staan en het werd 3-2. As je 't ming vraegt dan mok zeigge da wullie ailegaor 'n biet je voebalgek binne. Manne en frommesse. die nog gin keeper van 'n pinantie ken- ne onderschei) e, die praote alsmaor asof zullie bar veul ver staand van voeballe bebbe. Ze binne bie Moelijn op school ewest en weete alles van Feijenoord- Benfica en Leo Horn. Leo Horn is ok voebalgek, maor nog gekker op zien eige Ikke bin de beste scheidsrechter van de heule wèreld zeitie heul kallem. Zuk stinke van die eige roem. Netuurlek, hie is 'n barre beste scheids rechter maor zukke dinge kejje nie zei- ge. Horn wel en astie over zien eige ant praote is dan komtie nie uutezeeverd. 'n Bonk van 'n kérel, die Leo Horn. Daor kejje beeter mee uut visse gaon as 'n robbertje op de vuust, waant hie slaot bar hard. Douwe doetie ok op 'n voebal- veld aster speulers te dicht bie um kom- me. Das ailegaor best, maor 'n klein katje van twee kleine deeretjes dood schiete, das 'r. minne streek beste scheidsrechter van de wereld. Das 'n laffe streek en ikke mag lieje datte vao- der van die deeretjes dat nie neemp en die beste scheidsrechter veur de scheids rechters mit de beffe sleep. Dan ken ie staon schreeuwe dattie de beste scheidsrechter van de wèreld is, maor dan motte die rechters maor zei- ge, wullie hebben niks mit je smoesies te maoke. Jie bin zo gek op jaoge, maor das offeloope. Gao jie maor op voeballe jaoge, maor nie op beeste, waant jie ken 'n kning nog niet van 'n kat onder- scheije. Niks gin jachakte meer en 'n boete die d'r niet om liegt. En messchien bejje ok nog zo flink dajje naor die deeretjes toegaot om te zeige dajje 't spietug evonde heb dat ut beurd is. Da ken die rechter ailegaor zeige. maor netuurlek gaotie Leo Horn nie. Dat durreftie netuurlek nie. Wel kleine katjes doodschiete, die in de zon zitte te kieke en schik hebbe omdazze katjes binne. Veur ming is die Leo Horn 'n groot jeweetwel.

Historische kranten - Archief Eemland

Soester Courant | 1963 | | pagina 6