Een miljoen dollar per
dag voor een
hopeloze oorlog.
BURGERLIJKE STAND
BOSCH
KWAK
Belastingambtenaren
bestaan langer dan de
Egyptische pyramiden.
BATENBURG's Erkende
Auto- en Scooterrijschool
Eerste Soester
Begrafenis-Onderneming
Mej. C. Valkenier vijftig jaar
Leger des Heilsofficier.
In onze collectie
brilmonturen
Fa. D. F. VOIGT
Modevakschool
P. C. Hooftlaan 16,
Aangifte nieuwe leerlingen
TELEF. BRAM)WEER 3 3 3 3
TWEEDE BLAD
SALON KOPPEL
Sedert een achttal jaren woedt er een
verbeten jungle-oorlog In zuld-Vietnam,
een strijd om het zijn of niet zijn. Een
oorlog tussen het internationale commu
nisme vertegenwoordigd door rood-China
en de westerse democratie, in deze ver
tegenwoordigd door de Verenigde Staten
van Noord-Amerika.
Over deze verbeten strijd tussen parti-
sanen uit noord-Vietnam, geholpen, bij
gestaan en gesteund door instructeurs,
wapens en medicamenten afkomstig uit
de Chinese volksrepubliek welke slechts
één taak hebben, n l. de vestiging van de
communistische opperheerschappij in
zuid-Vietnam en aan de andere kant de
regeringstroepen van de republiek zuid-
Vietnam, welke op haar beurt worden
bijgestaan en gesteund door Noordame-
rikaanse instructeurs, wapens en dollars
en welke troepen belast zijn met de ver-
Gedipl. A.B.A.N.-Instructeur
PARKLAAN 33 - SOEST
TELEFOON 3982 (0 2955)
U wordt gebaald en gebracht.
dediging van hun grond, met als bijzon
dere taak de vernietiging van iedere
communistische verzetshaard, van iedere
rode partisaan, is hier in Europa weinig
bekend.
In nacht en nevel.
De rode partisanen ,,Viet Kong" ge
naamd, komen slechts In de nachtelijke
uren in actie, dood en verderf zaaiend
In eenzame grensdorpen, in de stille bui
tenwijken van steden van zuid-Vietnam
en op de eenzame buitenwegen in het
binnenland. Bij het krieken van de dag
vindt men geen communistische sluip
schutters meer zij duiken dan onder in
de jungle en in de onoverzichtelijke rijst
velden, wachtend op de volgende nacht,
die komt na iedere dag.
Wat de bewoners van zuid-Vietnam, de
regeringstroepen en hun Amerikaanse in
structeurs wel vinden, dat zijn de vre
selijk verminkte en dode lichamen van
Dir. H. W. Vellinga
Korte Brinkweg 28 - Soestdijk
Telefoon 2731
Begrafenis, Crematie, Transport.
(Rouwkamer).
GEBOREN Corine Michaële Marie
Frank, dochter van A. C. M. Butzelaar en
D. F. C. M. Scheepers, Van Straelenlaan
24. Paulus, zoon van J. van Nimwe-
gen en J. A. van de Goede, Kerkpad Z.Z.
21. Erik Arjan, zoon van P. van de
Weerd en H. W. de Wit, Baarn, Margriet
straat 5. Ingrid, dochter van H. J.
Verwoerd en M. I. P Timmermans,
Braamweg 46. Hans, zoon van A. Mei-
dam en J. Jansen, Kerkpad Z.Z. 91.
Ronald Coenraad, zoon van P. Verweij en
A. J. Tito, Thorbeckestraat 14. Arnold
Jacobus, zoon van C. J. Limper en B. C.
Bouwman, Baarn, Eikenweg 35. Wil
lem Marinus, zoon van J. Maassen en
K. A. J. van Kempen, Korte Hartweg 4.
Peter Alexander en Saskia Nicole,
zoon en dochter van N. Westbroek en
H, Jüncker, Soester Engweg 20. Maria
Wilhelmina Theresïa, dochter van J. H.
van Hengstum en Th W. B. M. Smink,
Jan Steenlaan 21. Elizabeth-Ann,
dochter van L. de Groot en E. G. A.
van Hooff, Foekenlaan 4. Patricia
Sylvia, dochter van J. Kruijskamp en G.
Kraaijeveld, Ruysdaellaan 44.
ONDERTROUWD Cornelis Hendrikus
Bakker, Molenstraat 163 en Harmke Roet-
man, Burg. Grothestraat 57. Cornelis
Maria van Megen, Kerkpad Z.Z. 22C en
Francisca Paulina Wilhelmina van der
Valk, Beukenlaan 50.
GETROUWD Bernardus Hendrikus Jo
zef Rademaker, Laanstraat 44 en Gijs-
betta Wilhelmina Maria Visser, Kerk
straat 30. Jan Henricus Bernardus
Huijink, Birkstraat 62 en Wilhelmina
Maria Dekker, Noord 25, Schagen. Jo-
hannes Bernardus Feij, Texelsestraat 12,
's-Gravenhage en Elly de Berg, Pr. Bern-
hardlaan 23. Simon Koopmans, le
Atjehstraat 148 I, Amsterdam en Martha
Catharina Siebrich Broekema, Van Len-
neplaan 63. Jan Gijsbert Goudswaard,
Zinkweg 69. Oud-Beijerland en Margrie-
ta Gerarda Groenestein, Troelstrastraat
53.
OVERLEDEN Johannes Wilhelmus Per
soon, 37 jaar, echtgenoot van C. A. B.
M. Grimbergen, Koninginnelaan 24.
Corina Evelyn Fugers, 1 jaar, Dalweg
89. Johanna de Beer, 86 jaar, weduwe
van W. Bouwhuizen, Kerkpad Z.Z. 15.
Willem Hilhorst, 81 jaar, echtgenoot van
G. van Asch, Klaarwaterweg 44. Wil
lem van Renselaar, 68 jaar, echtgenoot
van J. Moren, Koninginnelaan 78. Ja
cobus Coljee, 63 jaar, echtgenoot van G.
Vlieger, Schoutenkampweg 69. Karei
Peter Joseph Wiss, 82 jaar, echtgenoot
van A. Waterkoort, Klaarwaterweg 1.
Johanna Maria van Kleef, 48 jaar, echt
genote van J. van de Bovenkamp, Rem-
brandtlaan 16. Johannes Terpstra, 75
jaar, echtgenoot van J. van der Graaf,
Pieter Nieuwlandstraat 84, Utrecht.
Boukje Edelenbosch, 73 jaar, weduwe van
A. van Erp, Sophialaan 8.
de bewoners der grensdorpen, rokende
puinhopen van wat eens huizen waren,
opgeblazen bruggen en door brisantbom
men vernielde straten en wegen.
Het aantal communistische woelknechten
wordt thans geschat op ruim vijf en
twintig duizend man, goed uitgerust en
welbewapend. Iedere dag komen er meer
van dergelijke sluipschutters zuid-Viet
nam binnen langs de onbegaanbare sluip
en smokkelwegen vla Laos en Cambodja.
Langs deze wegen worden ook oorlogs
tuigen en rood propagandamateriaal uit
China ingevoerd. In zuld-Vietnam weet
men dit, doch het regiem van president
Ngo Dinh Dlem, de zuidvietnamese troe
pen en de Amerikaanse militairen en
deskundigen zijn niet in staat om zulks
te verhinderen.
Ho Chi Min.
Aan het hoofd van dit rode partisanen-
leger staat de leider van de communis
tische partij voor een één en ondeel
baar Vietnam, de geheimzinnige Ho Chi
Min, tevens staatshoofd van het com
munistische Noord-Vietnam.
Ho Chi Min heeft bij voor- en tegen
standers veel gezag verworven, hij wordt
gevreesd en vanuit zijn wit paleis regelt
hij de strijd in zuid-Vietnam. Ho Chi
Min was de man, die, ais leider der
„Viet Kong", het Franse koloniale leger
bij Dien-Bien-Phoe versloeg en daardoor
in 1954 de zelfstandigheid van Indo-
China.
Deze geheimzinnige rode partisanenleider,
man van gezag, weet ook nu wat hem te
doen staat, want in de verovering van
zuid-Vietnam door de communisten ligt
de» politieke toekomst van zuid-oost-Azië
verankerd. Achter de strijd in zuid-Viet
nam staat Mao Tsje Toeng, de leider
der Chinese communisten, die expansie
zoekt voor het groeiend zielenaantal naar
het zuiden
Zuid-Vietnam.
In juli 1954 werd in Genève besloten
Vietnam te splitsen en zo kon het ge
beuren dat noord-Vietnam toeviel aan
de westelijke belangensfeer, aan de de
mocratie zo men wil. Maar in die tijd
regeerde in Saigon de (dikke) keizer
Bao Dai van Vietnam, welke zich aan
de regeringszaken van zijn land niet veel
gelegen liet liggen.
In 1955 werd in zuid-Vietnam de re
publiek uitgeroepen met Ngo Dinh Diem
als president Deze begreep dat hij zon
der hulp van de Verenigde Staten niets
zou bereiken, verzocht en kreeg de hulp
van Amerika, president Ngo Dinh Diem
reorganiseerde het bestuur in zijn land,
voerde hervormingen door en werd de
schepper van het Zuidvietnamese leger.
De moeilijkheden met de communisten
werden alsmaar groter, zodat het aantal
Amerikaanse instructeurs en deskundigen
op twaalfduizend man werd gebracht, ter
wijl het zuid-Vietnamese leger smds kort
honderd vijf en zeventigduizend man
sterk is, doch ondanks dit alles moest
de chef van de generale staf in Was
hington, generaal Earle Wheeler, vast
stellen dat het nog zeker tien jaar zou
duren, vooraleer zuid-Vietnam van rode
partisanen zou zijn gezuiverd, ondanks
het feit dat door de Ver. Staten een
bedrag van rond zeven en een half mil
joen gulden aan de Zuidvietnamese
strijdkrachten ten koste was gelegd.
President John Kennedy bleek echter
vast besloten om zuid-Vietnam voor het
westen te behouden en daarom zond hij
een groot aantal helikopters, voorzien
van Amerikaanse bemanningsleden, licht
veldgeschut en vol-automatische wape
nen, voornamelijk machine-pistolen, naar
zuid-Vietnam De Amerikaanse militaire
instructeurs kregen opdracht hun mili
taire tactiek meer en meer aan te pas
sen aan de methoden op dat gebied in
van een voldoende democratische ge
steldheid, niet het vertrouwen van het
volk.
Het communisme in zuid-Vietnam kan
dan pas afdoende worden bestreden en
tot een aftocht worden gedwongen, wan
neer men de hiervoor genoemde en be
staande fouten en tekortkomingen in dit
land te vuur en te zwaard te lijf gaat.
Dit is trouwens in het welbegrepen be
lang van ons alien.
DE MEEST VERKOCHTE
KOELKAST IN EUROPA.
5 jaar garantie - Bosch service
Stroomverbruik 0,6 Kwh p. etmaal.
Prijzen 122 L 1298.- tot
220 L. f 648.-.
Ook huurkoop of huur.
ELECTROTECBNISCH
INSTALLATIEBUREAU
RADIO - TELEVISIE
KOELKASTEN
Soesterbergsestraat 51c - Soest
Telefoon 02955-2379
gebruik bij de zogenaamde „Viet Kong".
De oorlog, de jungle-oorlog in zuid-Viet
nam, kost ondanks alles de Verenigde
Staten een bedrag van een miljoen dol
lars per dag.
Twijfel aan overwinning.
Ondanks de inspanning welke de VS.
zich getroosten om zuid-Vietnam voor
het vrije westen te behouden, bestaat er
in kringen van Amerikaanse deskundigen
ernstige twijfel aan het behalen van een
eindoverwinning op de „Viet Kong" van
Ho Chi Min en deze twijfel blijkt gegrond
te zijn op de navolgende feiten
1. de aanvoerwegen, de sluip- en smok
kelwegen der partisanen van en naar
rood-China zijn niet te sluiten;
2. de totale sterkte aan mankracht der
rode partisanengroepen is met de dag
groeiend;
3. de Zuidvietnamese officieren zijn voor
hun taak niet berekend en onzelfstan
dig in hun optreden
4. het is niet gelukt de communistische
propaganda in zuid-Vietnam afdoende
te kunnen bestrijden en in het alge
meen gesproken zijn de bewoners van
zuid-Vietnam de communisten uit
noord-Vietnam behulpzaam, hetzij uit
angst, hetzij uit sympathie,
5. in zuid-Vietnam heerst corruptie en
honger en in een land met rond vijf
tien miljoen inwoners is dit een zeer
ernstige zaak;
6. het regiem van Ngo Dinh Diem heeft
tengevolge van het uitblijven van de
zo noodzakelijk geachte hervormingen
en vooral ook wegens het ontbreken
Op 3 juli zal het vijftig jaar geleden zijn
dat mej. G. Valkenier, die in de Van
Lenneplaan woont, na het doorlopen van
de kweekschool van het Leger des Heils
bevorderd werd tot officier. Dit Heils
officier zijn gedurende een halve eeuw
betekende voor haar bidden, werken en
dienen. Met ongeëvenaarde werkkracht,
met onovertroffen toewijding en met
ongebroken energie heeft zij het ver
antwoordelijke en soms zwaar drukkende
werk dat van haar geëist werd, verricht.
Nu nog, want zij is gezinsbondsleidster
van de afdeling Soest-Baarn van het Le
ger des Heils en ze is steeds op pad om
iets goeds te verrichten voor de vrouwen
die betrokken zijn bij het werk van deze
bond. Veertien dagen geleden hebben zij
een boottocht op de Vecht gemaakt dank
zij de voorbereidende aktiviteit van mej.
Valkenier.
Ruim een halve eeuw geleden studeerde
mej. Valkenier aan de Gereformeerde
Normaalschool maar toen reeds wist zij
de tijd te vinden om erop uit te trekken
met De Strijdkreet 's Avonds kon men
haar in de beruchte danszalen van de
Zandstraat en de Schiedamse Dijk te
Rotterdam vinden, waar zij haar werk
deed in de geest van het Leger.
Toen zij tot officier van het Leger be
vorderd was greep zij alle kansen aan
om de medemens te dienen In beide
wereldoorlogen verzorgde zij vluchtelin
gen en er werden ziekenhuizen door haar
ingericht en geleid In de grieptijd van
is er zeker een naar uw keus.
Burgem. Grothestraat 30
Erkend ziekeniondsleverancier.
1918 was zij gestationeerd in de congres
zaal van Amsterdam. Tussen het leiden
van samenkomsten door verpleegde zij
zieken. Naast haar werk op de samenkom
sten en de ziekenverzorging vond zij tijd
voor huisbezoek, jeugdwerk en openlucht
evangelisatie. Ook leidde zij jonge men
sen tot Heilsoldaten op.
Alle middelen nam mej. Valkenier te
baat om gelden bijeen te brengen die zij
gebruikte om behoeftige gezinnen te
steunen. Zo zag zij er zelfs niet tegen
op met een draaiorgel de straat op te
gaan om haar wensen, veel geld bijeen te
brengen, muzikaal duidelijk te maken.
Twaalf jaar geleden zag het ernaar uit
dat er een eind gekomen was aan het
werk van mej. Valkenier, Toen nam zij
afscheid als directrice van het tehuis
voor zeelieden te Rotterdam. Uit alle
delen van de wereld waren er zeeheden
bijeen die haar jarenlang als een tweede
moeder beschouwd hadden. Vele anderen
die haar ook zo beschouwd hadden kwa
men echter niet, omdat zij in de tweede
wereldoorlog het leven verloren hadden.
Dit zeemans tehuis stond open voor
iedereen Het was een hotel van flink
formaat want er stonden honderden
bedden Er kwamen veel mannen, maar
ook wel eens vrouwen, die eveneens van
harte* welkom waren, mits er een trouw
boekje getoond kon worden als ze met
een zeeman meekwamen.
Zeventien jaar is mej. Valkenier direc
trice van dit tehuis geweest. In rustige
maar ook in zware tijden. Toen het rus
tig was speelde ze voor St. Nicolaas en
een internationaal gezelschap vormde de
„kinderschaar", die luisterde naar de
vermanende woorden van de Sint.
In de oorlog ging het echter minder
vreedzaam toe en menigmaal kwamen
Duitsers op bezoek in de overtuiging dat
ze de oorlog konden winnen met het op
sporen van onderduikers. Die vonden ze
niet in het tehuis van „moeder" Gozwina
Valkenier, maar ze waren er wel en ze
konden vermomd ontsnappen. Op deze
wijze redde mej. Valkenier velen het le
ven, maar eens deed ze het ook anders.
Toen haalde ze een man uit de Maas
die in het donker het water ingesukkeld
was en misschien wel doordat hij wat
te veel gedronken had. Het snelle in
grijpen van mej. Valkenier en een bedde-
laken dat ze bij de redding gebruikte
redde hem het leven.
Het afscheid in 1951 was een manifesta
tie van dankbaarheid voor het werk dat
mej. Valkenier verricht had. Zij kreeg
onder meer een album aangeboden,
waarin de burgemeester van Hattem een
voorwoord geschreven had bij het boek,
waarvan hij dacht dat mej. Valkenier
het zou gaan schrijven. Het boek moet
echter nog geschreven worden, want
mej. Valkenier staat veel te veel in het
volle leven om tijd te kunnen vinden
voor haar memoires. Zij houdt van het
werk dat ze nu verricht en ze hield
van het werk dat ze een halve eeuw op
velerlei terrein als officier van het Le
ger des Heils verrichtte. Als zij opnieuw
zou kunnen beginnen dan zou zij op
nieuw in dienst van het Leger willen
werken, want het Leger is haar lief en
ze is bijzonder dankbaar dat ze zo lang
in de geest van het Leger des Heils heeft
mogen werken en dit nog mag doen.
Soest-Zuld - 5 min. vanaf busstation.
Aangesloten bij de Kon goedgekeurde
bond v. Modevakscholen in Nederland.
voor september a s.
Inlichtingen ook tel. onder no. 4724,
b.g.g. 4683.
M. VAN HAFTEN, lerares.
BROOD VOOR HET HART.
„Brood voor het hart" is een lectuur-
actie die beoogt goede, opbouwende lec
tuur te verspreiden onder die primitieve
volkeren die pas hebben leren lezen en
die een enorme leeshonger hebben.
Meer dan 16 kerkgenootschappen heb
ben zich verhonden om samen deze actie
te voeren. Miljoenen mensen leren lezen
met een dorst naar lectuur waarvan wij
moeilijk een begrip kunnen hebben, ten
zij wij ons nog kunnen voorstellen hoe
het bij ons was kort na de bevrijding in
1945.
Miljoenen gaan lezen en alle machten
van de wereld - de goede en de kwade -
grijpen nu de kans om door lectuur hier
uit munt te slaan.
Altijd heeft de kerk het gedrukte woord
gebruikt voor de verbreiding van het
Evangelie, van de blijde boodschap van
verlossing, vrede met God, eeuwig leven
en eeuwige zaligheid. Altijd hebben
Christenen door hun offers dit mogelijk
gemaakt.
Zend uw gift aan de actie „Brood voor
het Hart", giro 500100, Amsterdam.
TOELATINGSEXAMEN.
Van de Da Costaschool (Pr. Bernhard-
laan) zijn alle twaalf leerlingen geslaagd
Voor het Corderiuslyceum te Amersfoort
Henk van Arkel, Elly Duit, Dirk Johan
van Kleef, Hennie van Klingeren, Ries
van der Ley, Wim van der Ley, Gert Jan
Muts, Gerritv. Vliet en Peter Vijfhuizen
voor het Chr. Lyceum te Hilversum Mar
jolein Akse voor het Baarnse Lyceum
Adriaan Wisse en voor het Geref Lyceum
te Amersfoort Hans Dekker
De veel bewonderde Egyptische pirami
den zijn niet alleen gedenktekens van
vroegere bouwkunst maar bovendien mo
numenten van de toendertijd geldende
belastingplicht, die de burgers van deze
oude cultuur hadden te volbrengen. Voor
de oprichting van deze reuzebouwwer
ken, werden weliswaar geen belastingen
in de vorm van geld geheven, doch men
kon deze gevaarten slechts doen ver
rijzen door het invoeren van herendien
sten, die ook als een soort belasting
plicht betiteld kunnen worden.
Volgens een bericht van de oudste Griek
se geschiedschrijver Herodotus, die 480
jaar voor Christus werd geboren, moesten
steeds 100.000 mensen 3 maanden lang
aan de bouw van piramiden werken. Op
deze wijze betaalden zij hun belasting
in de vorm van werkkracht. Herendien
sten zijn lange tijd blijven bestaan, en
enkele resten van deze herendiensten
werden pas de vorige eeuw in de westerse
beschaving afgeschaft.
Ook toen het aanslagbiljet.
De eerste vorm van belasting werd min
stens 5000 jaar geleden uitgevonden.
Toen men in het gebied tussen de Eu-
fraat en de Tigris overging van de akker
bouw naar de stadscultuur werd hier
ook een soort belastingkantoor opge
richt, dat door schrijvers en opzichters
werd beheerd. Zij moesten namelijk er
voor zorgen, dat een gedeelte van de
opbrengst van de landbouw en veeteelt
werd afgestaan, zodat hiermee de be
lasting in natura was geboren. Zij voeg
den hier al gauw herendiensten van de
onderdanen aan toe, om op deze wijze
de bouw van een stadsmuur tegen vijan
delijke aanvallen te bewerkstelligen
Bijna tegelijkertijd met deze herendien
sten ontstonden de zg. schattingen, „ge
schenken" die van de onderworpen vol
ken werden afgedwongen. Men heeft in
archieven van kleitabletten, tabletjes ge
vonden die als aanslagbiljetten hebben
dienst gedaan. Hieruit blijkt, dat toen
men eenmaal een soort schrift gevon
den had, de schrijfkunst direct bij het
belastingwezen werd ingevoerd.
In de belasting-geschiedkundige afdeling
van het Soemeritisch instituut van de
universiteit van Philadelphia bevindt zich
een m spijkerschrift geschreven klei
tablet] e uit omstreeks 3000 jaar v. Chr.,
dat de volgende wijsheid verkondigt
„Men kan een vorst liefhebben, men kan
een koning liefhebben, maar de man
waar men bang voor moet zijn, is de
belastingambtenaar".
Kinderen als betaling.
Het was geen zeldzaamheid, wanneer
kinderen van onderworpen volkeren, als
„schatting" werden opgeëist. In dit ver
band tekent Herodotus aan „De Kol-
chiërs en hun buurvolken, overheerst
door de Perzen, moesten als schatting
iedere 5 jaar (tot aan mijn eigen tijd.
dus omstreeks 5 eeuwen v. Chr.) 100
jongens en 100 meisjes betalen".
Professor Hans Dietrich Bisselhoff be
richt in dit verband, dat het bij de
Inka's de gewoonte was, dat hier de
dwangbetaling in de vorm van kinde
ren - voor het grootste gedeelte meisjes
van 10 tot 15 jaar - werd gebruikt voor
tempeldiensten.
Het is wel begrijpelijk dat de bereidheid
VAN DE SOESTER COURANT.
VAN DINSDAG 2 JULI 1963.
om de belasting op tijd te betalen niet
al te groot was, hetgeen in onze eigen
tijd ook het geval is. De farao's hadden
reeds een boete ingesteld om veefokkers,
die hun veeteeltbelasting te laat betaal
den, te straffen. In het museum van
Cairo bevindt zich een reeks beeldjes,
die als grafgeschenk werden meegegeven,
die een podium voorstellen met daarop
de belasting-ambtenaren en opzichters,
die de in gebreken zijnde veefokkers lijf
straffen doen ondergaan. De doorsnee
strafmaat was 30 stokslagen. Sethos de
eerste liet in gebreken blijvende belas
tingbetalers zelfs de neus of oren af
snijden.
Belasting ter uitputting.
De Egyptenaren gebruikten de belastin
gen reeds voor bepaalde economische en
politieke doeleinden. Zij beschouwden de
vermeerdering van de Israêlietische
volksgroepering als een mogelijke onder
mijning van het Egyptische gezag.
In het 2e boek van Mozes lezen wij, dat
een nieuwe farao het volgende uitsprak
„Welaan, wij zullen ze met list doen ver
stikken, opdat er niet te veel van hun
soort zullen komen".
Men stelde bijzondere opzichters aan,
met het doel de Israëlieten door uiterst
zware arbeid volledig uit te putten.
Mozes voerde zijn volk rond 1250 v. Chr.
uit Egypte weg, om het van de zeer
zware druk van het Egyptische juk, die
vooral tot uitdrukking kwam in de be
taling van belasting in de vorm van
herendiensten te bevrijden.
Er was praktisch niets, waar geen be
lasting, in welke vorm dan ook, op be
taald diende te worden. In de middel
eeuwen bijvoorbeeld hief men belas
ting op minnespelen. Bisschop Konrad
van Scharfenberg, die Otto IV ontrouw
was geworden, zag van elke bescheiden
heid af, toen hij in 1213 in de dom van
Mainz in het openbaar plechtig onder
ede verklaarde, dat de keizer de organi
satoren van „bordeelbedrijven" bevoor
deelde om hiermee belastingen los te
peuteren, die de staatskist aanzienlijk
vulden.
Rebellen en mussen.
In de tijd van het absolutisme vond
men een belasting uit, ter bevordering
van het geluk der onderdanen, die be
taald moest worden door de rebellen, die
dus niet dezelfde houding als hun mo
narch deelden. Zij golden dus echt als
rebellen, en deze weerspannige geestes
houding was weer een objekt geworden,
waaruit men de nodige belastinggelden
sleepten.
Het Duitse Schwaben „verheugde" zich
tijdens de 18de eeuw ten tijde van Karl
Eugen in een „mussenbelasting", waar
door het aantal gevederde veldrovers
aanzienlijk verminderd werd, maar te
vens de belastingkas behoorlijke winst
opleverde. Wie twaalf levende mussen
afleverde, ontving 6 Kreuzer uit de be-
lastingpot van de burgemeester.
Wie dit aantal van twaalf niet kon be
reiken, moest een mussenbelasting van
Het volledige assortiment vindt U bij
Soesterbergsestraat 44 Telef. 2045
12 Kreuzer betalen. Daar de mussen
levend moesten worden afgeleverd, en zij
dus niet mochten worden geschoten of
op een andere manier gedood mochten
worden, waren er niet veel mensen die
aan deze eis konden voldoen. Het was
weer anders met de zg. nachtegalen-
belasting, die in 1853 in Hessen werd in
gevoerd en tot 1920 gehandhaafd bleef.
Voor iedere nachtegaal die een vogel
liefhebber in zijn huis had, moest hij
jaarlijks 5 gulden betalen. En heden ten
dage is het eigenlijk nog zo, want wie
een hond heeft moet hiervoor ook be
lasting betalen.
Bedden en nachturen.
Ook bedden waren onderwerp voor het
belastingwezen. Deze belasting op bed
den werd op zeer bijzondere manier in
gevoerd. De grote keurvorst liet het be
richt rondstrooien, dat zijn soldaten op
de grond moesten slapen, omdat er geen
geld was om bedden en beddegoed te
kopen. De ouders, die kinderen vanwege
de dienstplicht naar het leger moesten
sturen, wilden hen vanzelfsprekend een
zo harde legerstede besparen, en betaal
den daarom gewillig bedgelden, opdat
hun kinderen op een zacht bed de nacht
zouden kunnen doorbrengen. Deze bed
gelden werden later omgewerkt in een
soort beddenbelasting, waarvan Frederik
de Grote nog profiteerde.
Hij was weer de uitvinder van de koffie-
belasting (per pond acht zilveren
Groschen). De koning stelde de z.g.
.koffieruikers" aan, die de burgerhuis
houdingen bij verrassing controleerden,
en op deze wijze bij de drinkers van
zelfgetapte koffie de nodige gelden los
kregen.
Op de zeer rijk voorziene lijst van bij
zondere soorten belasting vinden wij ten
slotte nog de zg. nachtbelasting. Zij
werd na de eerste wereldoorlog in Stutt-
gart aan diegenen opgelegd, die zich na
het door de overheid vastgestelde tijd
stip in een nachtclub ophielden. Ieder
overuur kostte 15 mark.
