BOERENDOCHTER UIT HAARLEMMERMEER
STREEK NEER IN NEW YORK.
M. TUSSEN
Firma G. van de
JEUGDDIENST.
Een goede fiets
of bromfiets
DE WITTE POMPEN.
KAPKUNST NIEUBORG
dliililililMlIA
Krabbels van Knelis.
Henny Treur betreurt de emigratie naar
Amerika niet.
Rouw- en Trouwkleding
Loodgieters-
werkzaamheden.
Voorgangers
Ds Roest en Ds Meijer.
PERMANENT-WAVE,
Jaarwedden wethouders.
TWEEDE BLAD
Henny Treur de struise boerendochter
uit de Haarlemmermeer, die vijf jaar
geleden(„in een bui") naar het land
van Uncle Sam emigreerde, doet haar
naam weinig eer aan. Zij is niet alleen
goedlachs, monter en humoristisch, maar
de uitdrukking - bij de pakken neer
zitten als een treurwilg - is haar vol
komen vreemd,
Henny en ik stonden op een zonnige
lentedag samen op het hoogste gebouw
in de wereld, het Empire State Building
en wij keken vanaf de 102e verdieping
uit over de gigantische en fascinerende
metropool, toen zei zij „New York heeft
mijn hart gewonnen. Deze stad is meer
dan wolkenkrabbers alleen, het is een
wereld apart, een boeiende hartverwar
mende wereld, want al lijkt deze stad
en de mensen die er wonen op het eer
ste gezicht hard en meedogenloos, toch
is New York een plaats waar je geluk
kig kunt zijn
grijnslachten goedmoedig in mijn rich
ting. In de buurt van de smalle histori
sche Wallstreet, waar wij uit de aarde
omhoog klommen, zette Henny haar le
vensverhaal voort.
„Door een advertentie in de krant kwam
ik in contact met een Zwitserse boeren
familie. Zij zochten een hulp in de huis
houding. Mijn besluit stond vast. Ik
schreef en nog geen twee weken later
zat ik onder de koeien in een klein berg-
v.h. Joh. van Keeken
Laanstraat 55 - Baarn
Telefoon 2783
Henny Treur wees naar een denkbeeldig
punt aan de oever van de East River
„Daar woon ik vlak bij de geweldige
rivier, die met de Hudson River de le
vensader is van New York".
En terwijl de lift in duizeling wekken
de vaart naar beneden suisde vertelde
Henny verder over haar leven en stre
ven in de millioenenstad waar de pols
slag van dit dynamische continent dag
en nacht voelbaar is.
„Ik stam uit een familie van trekkers,
zeelieden en piloten en boeren. Een
wat merkwaardige combinatie, maar de
Treurs treuren daar niet om. Toen ik
klein was dacht ik altijd, dat ik mijn
leven op de boerderij van mijn vader in
de Haarlemmermeer zou slijten, maar
nadat ik de Mulo in Hoofddorp had af
gelopen, voelde ik opeens een onver
klaarbare kriebel in mijn kuiten. Het was
de zwerfbacil, die mij te pakken had.
dorpje. Een half jaar konden de gra
nieten reuzen mij boeien, toen nam ik
afscheid en ik treinde weer huistoe, naar
het fijne polderland, waar het koren
stond te wiegen in de zomerwind.
Hè hè ik was weer in de
Haarlemmermeer maar niet voor lang.
Ik kreeg een baan op het Zweedse con
sulaat in Amsterdam en toen ik na drie
jaar genoeg relaties in Zweden had ge
kregen, trok ik naar Gothenburg waar
ik vloeiend Zweeds leerde spreken".
Al wandelend door het drukke verkeer
waren wij in Battery Park gearriveerd.
Ommuurd door de skyscrappers lag de
plek waar eens Nederlandse pioniers
ontdekkingsreizigers aan land stapten, te
dromen van het verleden. Ginds ver over
het water rees het Vrijheidsbeeld uit
een lichte nevel omhoog.
Henny voerde mij langs de parkban
ken, die een fris verfje hadden gekre
gen, naar de oude en in tact gebleven
fortificaties, die dit uiterste punt van
Manhattan moesten beschermen tegen
vreemde indringers. Het waren onze
landgenoten onder leiding van Peter
Stuyvesant, die de versterkingen en de
reeks van kanonnen hier aanbrachten.
„Ja de „Dutch" de Hollanders heb
ben een belangrijke rol gespeeld in de
ontwikkeling van New York" vertelde
Henny en loodst mij tussen de groenen
de perken door naar een plaquette in de
Van Lenneplaan 69 Tclef. 2935
b.g.g. telef. 4332
Voor al uw
metersdikke muur, waarop enkele ge
schiedkundige feiten staan vermeld
„Om terug te komen op mijn bescheiden
persoontje", lachte Henny. „Op zekere
dag, nu vijf jaar geleden kreeg ik de kans
met een Nederlandse familie mee naar
Amerika te gaan. Als hulp in de huis
houding wel te verstaan. Ik had daar
wel oren naar, maar de voorwaarde, die
de Amerikaanse regering voor dit soort
werk stelt, is dat de betrokkene in het
bezit moet zijn van emigratie-papieren.
Binnen enkele maanden was dit gere
geld en zo kwam ik in Mamaroneck on
der de rook van New York terecht.
8SSS5
Ik sprak er met mijn ouders over, maar
die wuifden in het begin mijn verlangen
naar de verre horizonten weg. Een tijd
lang werkte ik in het bedrijf thuis, maar
al deed ik dit niet met tegenzin toch
trok mijn hart naar iets andersiets
waar meer te beleven viel. Ik sollici
teerde als kantoorbediende in Aalsmeer
werd aangenomen en schreef een jaar
lang factures voor de bloementeelt
De vroege milde zon scheen tussen twee
wolkenkrabbers door toen Henny en ik
een ondergronds station binnenwipten
om door een door mensenhanden ge
graven molsgang naar Battery Park te
snellen. Henny zat tussen twee negers
in en ik maakte van de overzijde een
foto de donkere zonen van Amerika
Oh ja, dat zou ik bijna vergeten. Mijn
boezemvriendin Joyce Brusse, die kap
ster is, was gelijk met mij de Oceaan
overgestoken en wij hebben elkaar sinds
dien niet in de steek gelaten. Wij wo
nen in het zelfde flatje en wij hebben
het best naar ons zin. Joyce is nog
steeds kapster, maar ik heb het huis
houden geruild voor een mooie baan
bij de K.L.M. Als secretaresse en balie
employé in het gebouw aan de Fifth
Avenue werk ik dus in het hart van
New York. Ik ben verknocht aan de
K.L.M. en niet alleen omdat ik nu voor
een heel geringe vergoeding tweemaal
per jaar naar huis kan vliegen, maar
vooral omdat het werk zo prettig en
afwisselend is. De Amerikanen kijken
ZONDAG 7 JULI, in de OUDE KERK,
om 7 uur,
Allen hartelijk welkom.
HET JEUGDDIENSTCOMITé.
constant hun ogen uit op ons hoekge-
bouw, dat een van de mooist ingerichte
complexen is van de hele metropool.
Geregeld stuurt de directie mij als
plaatsvervangster naar andere steden
in Amerika. Zo zat ik al in Los Angeles,
Salt Lake City. Pittsburg, Denver, Hous-
ton in Texas en noem maar op. Ik heb
Amerika wel leren kennen in die vier
jaar dat ik voor het eerst en wat schuch
ter ging solliciteren aan de Fifth
Avenue".
Hoewel Henny een zeer behoorlijk sa
laris heeft (tussen de 350 en 400 dollar
per maand) heeft zij geen auto.
„Waarom zou ik", zegt zij eenvoudig.
„Ik heb geen zin om krom te gaan lig
gen voor zo'n benzinevreter. Er zijn in
New York openbare vervoermiddelen ge
noeg. Heus het sprookje dat iedere Ame
rikaan een of meer auto's heeft is niet
waar. Duizenden mensen leven zoals
Joyce en ik en wij zijn er niet minder
tevreden onder. De huur van onze flat
bedraagt 88 dollar. Wij koken zelf en
iedere vrijdagavond - shopping-night -
gaan we op de supermarkt inkopen doen.
Erg gezellig, zo net voor het lange week
end. Wij hebben ons eigen wereldje op
gebouwd en ik geef toe dat dit wereldje
erg Europees is".
koopt U alleen maar bij de vakman.
Gaat U daarom eens kijken bij
U kunt kiezen uit diverse merken,
o.a. Phoenix, B.S.A. of Winston.
Compleet met lamp slechts f135.-.
Puch, Solex, Rap of Phoenix.
Ook nu verschillende uitvoeringen.
Steenhoffstraat 25 - Telefoon 2185
Al pratende dwaalden Henny Treur en
ik door New York. Bij het Rockefeller
Centre bewonderden wij de zwierende
paren op de ijsbaan midden in de steen
woestijn en bij het trotse gebouw der
Verenigde Naties telden wij de vlaggen
van de UNO staten
„Het is fijn weg te vliegen naar het
Schiphol-nest daar vlak bij mijn ouder
lijke boerderij, maar het is ook weer
fijn terug te keren
De Haarlemmermeer trekt, maar New
York evengoed Ik voel mij soms als
een magneetnaald-, die slingerend over
de globe gaat. Als ik denk aan het le
lijke weer, de mist en de regen in de
polder zeg ik nee als ik daaren
tegen de Europese en speciaal Neder
landse sfeer vergelijk met die in Amerika
zeg ik ja overpeinst Henny wan
neer het begrip „voorgoed blijven" is ge
vallen.
Henny Treur is er echter het meisje
niet naar lang over dit soort dingen te
piekeren. Zij gaat met een open en glim
lachende blik door het leven, dat haar
tot nu toe erg verwend heeft.
„Geloof maar niet dat New York mij op
de zenuwen kan gaan werken. Ogen
schijnlijk heerst hier een keiharde men
taliteit, maar wie oog heeft voor de
kleine dingen - en dat zijn meestal de
prettigste - ervaart al gauw dat ook
de mensen in New York hele kleine
hartjes hebben, die gauw ontroerd raken.
Nee, voorlopig blijf ik hier. Dat wil
niet zeggen, dat ik binnenkort weer niet
eens uit de lucht kom vallen op Schip
hol. Reken maar van „yes". Doe ze de
groeten daarginds. Ik blijf mijn lieve
kikkerlandje trouw wat er ook ge
beurd-. Tot ziens
Dameskapper toont U an,
Dat U betere Permanent
In een stad niet vinden kan
Als reklame iedere MAANDAG,
geheel compleet, half geld, f 12.50.
NIEUWEWEG 100
bij het nieuwe station Soest-Z., tel. 4026.
In 1960 werden de jaarwedden van de
Soester wethouders op 6000,vastge
steld in 1961 mochten deze bedragen
worden verhoogd tot 6550,
In de gemeenteraad werd besloten met
een verhoging te wachten tot Soest
30.000 inwoners zou hebben en vorige
week werd de dertigduizendste Soester
geboren.
Inmiddels is er van Gedeputeerde Staten
van Utrecht een schrijven gekomen
waarin nieuwe richtlijnen gegeven wor
den ten aanzien van de salariëring van
wethouders, omdat de salarissen van be
stuurders en van leidinggevende functio
narissen in overheidsdienst gestegen zijn.
Een wethouder in een gemeente van
24001 tot 30000 inwoners kan thans
minimum 6500,en maximum 8500,
krijgen. Voor een gemeente van 30001 tot
40000 inwoners is het minimum 8100,
en het maximum f 10000,
Het college van B. en W. heeft de ge
meenteraad voorgesteld de wethouders
een jaarwedde van ƒ8400,toe te ken
nen en een eventuele verhoging nader te
bezien als Soest een inwonertal heeft
dat ruimschoots boven de 30000 ligt.
Als een wethouder overlijdt dan krijgt
zijn weduwe een kwart van het bedrag
dat hij als jaarwedde uitbetaald kreeg.
Was de wethouder weduwnaar dan krij
gen zijn kinderen dit bedrag mits zij
jonger dan 27 jaar zijn.
Gewoonlijk wordt geen kindertoelage ge
geven aan wethouders van gemeenten die
minder dan 50000 inwoners hebben.
Voor de wethouders K. de Haan en W.
G. van Zadelhoff kan hierop echter een
uitzondering gemaakt worden omdat zij
onafgebroken vanaf 1 januari 1946 wet
houder zijn. Het college van B. en W.
heeft de raad dan ook voorgesteld deze
toelage te verstrekken Het bedrag is
36,per kind per jaar.
BETER DAN GOED
IS EEN HOLLYWOOD HOED
VROUW GEWOND.
Het echtpaar G. F. fietste op het rij
wielpad van de Birkstraat, ter hoogte
van de Bartolottilaan. Bij het inhalen
van een paar voetgangers remde de
63-jarige mevr. F. af om haar man voor
te laten gaan. Zij raakte haar evenwicht
kwijt en viel. Ze vroeg aan de agenten
van een passerende politieauto haar
thuis te willen brengen, maar die over
tuigden haar dat het beter was eerst
even voor onderzoek naar het zieken
huis in Baarn te gaan. Daar is ze heen
gebracht.
GESLAAGD.
Voor het autorijbewijs slaagden M. Mak
kes, mevr. Robberse, Roelofs, M. Kaats,
Hmlopen, mevr. Reurink, N Doppenberg,
v. d. Berg, en mej. Opmeer.
Zij genoten hun opleiding bij Auto
rijschool van Buuren, Eikenlaan 1.
Een nuttig en tegelijk
charmant cadeau. Een fijn
uurwerk in een lederen etui
Van Weedestr. 40 - Tel. 4361
OPSTELLING OUD-INTERNATIONALS.
Op woensdag 10 juli zullen de oud
internationals tegen een elftal spelen
dat samengesteld is uit spelers van de
verenigingen S.E.C.. Spakenburg, Baarn
en IJsselmeervogels. Er wordt op het
K.P.S.-terrein aan de BUtseweg gespeeld.
De oud-internationals komen in de vol
gende opstelling uit
Steiger
Schaap Kuijs
v. Schijndel Terlouw v. Stoffelen
Wilkes Lenstra
Biesbrouck Appel Groeneveld
VLUCHT VAN TERGNIER EN
CHATEAUROUX.
De duiven van de vereniging De Zwaluw
vlogen 314 km vanaf Tergnier. Er waren
148 duiven in concours. Ze werden om
6.15 uur met zo. wind gelost. De eerste
duif arriveerde om 10.04.15 uur met een
snelheid van 1368.15 meter per minuut,
de laatste prijswinnende duif kwam om
10.19.04 uur aan.
De uitslag was H. Gorissen 1 16. Mevr.
G. Brink-Zimmerman 2. G. M. Duiser 3.
G. Rijksen 4 11 27 29. C. van Soest 5 9.
J. v. d. Brakel 6 12 25. H. Woudstra 7 8.
A. Hilhorst 10. Th. Wigtman 13 23. A. van
Dorrestein 14. P. Duijst 15 18 22. J. Gt-
tens 17. E. de Goede 19. C. v. d. Hoek 20
21 B. Roest 24 28. R. Voskuilen 26. Jac.
Stalenhoef 30.
Vanaf Chateauroux vlogen 100 duiven
van De Zwaluw 651 km. Ze werden om
5.45 uur gelast met z.w wind. De eerste
duif arriveerde om 13.03.51 uur, de laat
ste prijswinnende duif kwam om 14.10.20
uur aan.
De uitslag was Th. Wigtman 1. C. v.
Klingeren 2 11. H. Gorissen 3 8 14 16
C. v. Soest 4 10 17 21. B. Roest 5 13.
J. Ottens 6 12. A. v. Dorrestein 7. R Vos
kuilen 9. O. Zimmerman 15. J. v. d Bra
kel 18 20. Mevr. G. Brink-Zimmerman 19.
Jac. Stalenhoef 22. G. Rijksen 23 24. W.
Grift 25.
VAN DE SOESTER COURANT.
VAN VRIJDAG 5 JULI 1963.
BRIEF AAN KNELIS.
Met alle respect voor Knelis, want hij
kan het wel leuk „zeige", moet ik zeggen
dat hij in zijn babbeltje van vrijdag 28
juni toch wel wat te voorbarig is ge
weest. Goed. ik kan erin komen De man
is een goedig en gevoelig mens en denkt
dat alle mensen zo zijn Dan is Knelis
een man die gauw geroerd is door de
tranen van een groentenvrouwtje van
„dik zestug". Goed, maar Knelis had dit
keer zijn „klompe" eens aan moeten
schieten en op verkenning moeten gaan,
al weet ik wel dat voor een bejaard
man, die de rust van het voorbije lande
lijke Soest nog vers in het geheugen ligt,
het een levensgevaarlijke onderneming
is om het moderne verkeer te trotseren,
maar Knelis had toch de zaak van twee
kanten moeten bekijken, want iedere me
daille heeft een keerzijde en al heeft
Knelis dan ook de van tranen glinste
rende zijde gezien, hij zal hem toch moe
ten omkeren en dan ziet hij het vol-
Het groentenvrouwtje kocht een huis,
niet vrij te aanvaarden, en daar zit
ten consequenties aan Het huis is in
twee gedeelten verhuurd beneden een
gezin en boven eea oude dame van 70.
Ze verkocht haar winkel, nadat door de
gemeente de toezegging gedaan was
dat er voor woonruimte gezorgd zou
worden De gemeente bood haar een flat
op de Eng aan, die zijn met het gezin R
mocht ruilen, echter onder voorwaarde
dat de oude dame nog even zou blijven
zitten tot voor haar ook ruimte gevon
den was. Zij ging op het huisvestingsbu
reau akkoord, maar toen de benedenbe-
woners reeds voorzorgen aan het nemen
waren om te vertrekken, kwam er van
huisvesting bericht dat de ruil niet door
ging omdat het groentenvrouwtje van
„dik zestug" het oudje van „dik zeuve-
tug" zei dat ze het huis uit moest.
Met bibberende benen ging het oudje
naar het huisvestingsbureau, bang dat
ze in de tuin zou moeten slapen, waar
na de vroede vaderen, geschokt door
zoveel ontrouw van één harer ingeze
tenen, de ruil even stopzetten om bot
singen te vermijden. Ook al omdat ze
meer te doen hebben dan, op te komen
voor de rechten van een der ingezetenen
De vroede vaderen hebben nog veel meer
gedaan, maar het is niet makkelijk ie
mand te helpen die moeilijkheden schept
en daardoor is een „geraosjie" de wacht
kamer voor het groentenvrouwtje.
Het is jammer dat Knelis de zaak niet
van twee kanten bekeken heeft, maar ja,
een mens is nooit te oud om te leren
en ik hoop dat Knelis de zaak niet in
de doofpot stopt maar op zijn bekende
en door velen geliefde plaatsje in de
krant het recht zal laten spreken.
Voor mensen die van goede wil zijn was
het stukje van vrijdag 28 juni niet pret
tig en niet eerlijk ook, zolang het niet
van twee kanten bekeken is, en voor
halstarrige oneerlijkheid acht ik Knelis
te hoog. R
As je 't ming vraogt
dan mok zeige dajje
beeter nooit nie ken
trugkomme op dinge
waorover je heb zitte
klassineere, waant dan
bin je zo gauw 'n ouwe
zeur, maor noeng mok
wel, waant 'n baosje
heb ming 'n brief
eschreeve over dat
stukkie waorin ikke zee dak gin huussie
koop veur mmg ouwe dag, omdak 'n
oud minsie ken dat zes jaor 'n huussie
heb, maor noeng ze d'r in wil, noeng
ken ut nie.
Kiek us baosje. die brief staot in deuze
kraant, maor denkterom dak d'r heul
wat uuttelaote heb. waant jie bin nie
altied eve fesoenlek teuge die minsies
van zeuvetug en die van zestug.
't Ken ming beul niks scheele hoe de
zaok percies in mekaor zit, waant daor
hek niks met te maoke. Ikke heb d'r
alleenug met te maoke dajje as oud
minsie, of ikke straks as oud baosje nie
in je eige huussie ken, maor dazze je in
'n flet wille frommele. Dat vrouwminsie
wil gin flet en ikke zou ok gin flet wil
le Dat minsie wil heul alleenug mit d'r
deeretjes in d'r eige huusie woone.
Mag ut effe Trappe loope in 'n flet
ken ze nie en astie flet dan ok nog meer
as honderd gulde kos dan ken ze dat
nie redde, waant ze heb gin kiste mit
knaoke op zolder staon.
Kiek us baosje, ikke zal die twee ouwe
vrouwe us vergelieke mit ming en Gart
Teuge dat minsie dat boove woont in dat
huus wier ezeid dazze d'ruut mos. Dat
beweerie teminste, maor ikke bin d'r
nie bie ewes en ikke bin d'r ok nie bie
ewes datter ezeid is dazze maor buute
mos slaope. Maor goed, 'n bietje ruzie
ken veurkomme.
Dat ouwe minsie stapt naor de gemeen
te en de gemeente zeit, omdat d'r ruzie
is gaot dat huus nie deur.
Noeng Gart en ik.
Stejje veur dat wullie saome in 'n huus
woone. 't Is ming huus en ikke wil Gart
d'ruut hebbe.
Gart gaot naor de gemeente en de
gemeente zeit, best Gart, jie krieg 'n
huus op de Eng, maor effe geduld waant
die huuze binne nog nie klaor.
Dan komp Gart tuus en zeigt dat teuge
ming. As ikke dan teuge Gart zeig dat
ikke ut fing veur urn vind, maor dattie
'n groote hufter is en dak urn noeng al
de straot op zal schoppe, dan ken Gart
zien eige ok gaon beklaoge. As dan de
gemeente zeit, omdat Knelis joe 'n huf
ter vind en de straot op wil schoppe
krieje dat huus niet, Gart, dan is dat
veur ming groote flauwekul.
Maor wel bedaankt veur „hoog houwe"
en zo. KNELIS.
