v.v.v .-nieuws.
ACHT MILJOEN NEDERLANDERS
KUNNEN NIET ZWEMMEN!
Victor Hugo schiep
de klokkeluider.
w
In 1962 verdronken
180 jongens en 39 meisjes.
ft»
BATENBURG's Erkende
Auto- en Scooterrijschool
TWEEDE BLAD
Die derde dag in maart 1913 was zonnig
geweest. Het leek ot de lente eindelijk
was begonnen. In hun woonscheepje aan
de Oosterdokdijk in Amsterdam hadden
vader en moeder van den Akker hun
vier kinderen onder de wol gestopt voor
zij zeil bij kennissen op de Nieuwe Zijds
een kopje koffie gingen drinken. Vader
van den Akker had nog gauw even de
gaskraan gecontroleerd en zich er van
overtuigd, dat het potkacheltje geen ge
vaar opleverde. Toen vertrokken zij, vol
komen gerustgesteld door de maanlichte
avond naar de vrienden.
Toen zij tegen half twaalf terug kwa
men was het woonscheepje gezonken en
werden net de vier slachtoffertjes door
de mannen van de brandweer op de kade
gelegd. In enkele uren had zich een ver
schrikkelijke ramp voltrokken, die de
beide ouders nimmer te boven zijn ge
komen. Wat was er gebeurd
Door een op onverklaarbare wijze ont
staan lek in het schuitje, was het woon
schip vlak na het vertrek van de ouders
water gaan maken en voor de voorbij-
broeders Meyef, waar werd besloten tot
de oprichting van de Amsterdamse red
dingsbrigade, die in 1921 zo gegroeid
was, dat er een grootscheepse demonstra
tie werd georganiseerd, die om. werd
bijgewoond door wijlen Prins Hendrik.
Terecht is men ln de hoofdstad trots
op dit eminente korps van zwemmende
redders, die binnenkort hun diamanten
jubileum vieren.
Maar ondanks het feit, dat naar Am
sterdams voorbeeld overal in het land
reddingsbrigaden werden opgericht, zijn
er in de loop van 1962 in Nederland
180 jongens en 39 meisjes in leeftijden
van 0 tot 15 jaar verdronken. Een ont
zettend aantal, waarbij niet eens het ge
tal der volwassenen is gerekend, die de
waterdood vonden.
„Ons land wiebelt op de top van de
hoogconjunctuur, maar als we met zijn
allen in het water terecht komen, ver
drinken er acht miljoen Nederlanders
omdat ze niet kunnen zwemmen", dat
vertelde mij de rijksconsulent voor de
lichamelijke opvoeding, de heer M. Kou-
warme dag in de volle zomer volgen.
Meestal gaat hij of zij per fiets naar
het strand, want onderweg ontmoeten
zij vooral kinderen, die gewapend met 'n
opgepompte flets- of autoband naar de
zee gaan. Is het oosteüjke wind, dan zijn
die banden levensgevaarlijk. Hoeveel kin
derlevens door enkel waarschuwen op de
zeewegen reeds zijn gespaard is moeilijk
te schatten, maar het zijn er honderden.
Bij oostelijke winden namelijk is er een
groot gevaar voor afdrijven op lucht-
m
Vooral in de zomermaanden is dit een vertrouwd beeld op onze drukke
stranden. Met man en macht tracht men de levensgeesten weer op te
wekken van hen, die te ver in zee gingen, zonder op de gevaren te letten.
(De plaats van de redster bij deze methode van kunstmatige ademhaling
is achter het hoofd van de drenkeling en met het gezicht naar hem
toegekeerd. Het hoofd van de schijndode moet op zijn handen rusten Red.)
gangers alarm konden slaan begon het
scheepje te zinken.
In een oogwenk had zich aan de kade
een grote mensenmenigte verzameld.
Handenwringend van onmacht zag men
hoe het scheepje binnen enkele seconden
onder het wateroppervlak zonk. Daar
kwamen twee broers aangelopen. Potige
kerels die Jan en Rinus Meyer zij
wilden zich gekleed te water werpen om
te redden wat er te redden viel, maar
zij werden door de politie tegengehouden
om eventueel meer verdrinkingsgevallen
te voorkomen. Wie kon er zwemmen in
die dagen nu ongeveer zestig jaar
geleden. Slechts enkelingen waren de
kunst machtig in ons waterrijke land, in
Amsterdam dat bijna 350 hectare meer
water dan land heeft. Wie kon er zwem
men.. wie kon er zwemmend redden?
Zo gingen op die prachtige milde maart
se dag in 1913 vier kinderen ten onder
en bleven twee intens bedroefde mensen
vol zelfverwijt alleen op de wal achter.
Heel Amsterdam rouwde met de ouders
mee en het tragische ongeval opende
tal van verantwoordelijke hoofdstedelin-
gende ogen. Men kon niet bij dit in
cident blijven stilstaan. Er moest iets
worden gedaanZo gebeurde het, dat
op 13 april 1913 verschillende prominen
ten uit de zwemwereld bij elkaar kwa
men in het café Palais Royal van de ge-
wenhoven.
Acht miljoen Nederlanders kunnen niet
zwemmen, laat staan reddend zwemmen
Onthullende en alarmerende cijfers, die
ik nog kan aanvullen door U te vertellen
dat 65 procent van de dienstplichtigen
in Nederland alleen maar de badkuip
of de douche als „zwembad" gebruikt
Ook zij zouden verdrinken in water, dat
even boven hun neus zou reiken.
Er is in Nederland nog steeds geen en
kele regeling voor het schoolzwemmen.
Het gevolg 180 jongens en 39 meis
jes verdronken in de welvaartsstaat in
1962.
De heerlijke maar gevaarlijke zee.
Het vlakke, zandige en dikwijls zeer bre
de strand van de Nederlandse Noordzee
kust, dat zich van Cadzand aan de Bel
gische grens tot de oostpunt van Schier
monnikoog over een afstand van 220
kilometers uitstrekt, is ideaal voor de
liefhebbers van het baden en zwemmen
in zee. Het zich in zee begeven is bo
vendien betrekkelijk ongevaarlijk, mits
men zich nauwkeurig houdt aan enkele
eenvoudige regels. Doet men dit niet, dan
stelt men zich aan een groot gevaar
bloot. Door lange ervaring hebben de
reddingsploegen en -brigaden, die sinds
1921 onze kusten bewaken, een aantal
regels samengesteld.
Laten wij zo'n brigadier eens op een
Gedipl. A.B.A.N.-Instrueteur
PARKLAAN 33 - SOEST
TELEFOON 3982 (0 2955)
C wordt gehaald en gebracht.
banden of -bedden. Ook het spelen met
lichte ballen in het swin (de watergeul
tussen twee banken) Is in zo'n geval ris
kant. De varende patrouilles met de
oranje kapjes houden de kustlijn nauw
gezet ln de gaten en zij weten maar al
te goed, hoe verraderlijk de zeestromin
gen zijn. Onderschat ze niet. Als dieven
ln de nacht zo besluipen ze de argeloze
bader. De flinkerd zal „dat ding" wel
even halenhij komt in een mui te
recht en als hij geluk heeft zijn de bri
gadiers in de buurt om hem te redden.
Ja, die muien - verticaal op het strand
staande stromingen - hebben menige
goede zwemmer zelfs de dood Ingedre
ven doordat men er tegenin probeerde
te zwemmen, wat niemand lukt want de
zee is sterk en tegen de stroom moet
zelfs de meest geoefende zwemmer het
afleggen. Wat zeggen de brigadiers
„zwem met de mui-stroom mee naar de
bank, waar je even rust om dan ln stil
water langs een andere kant weer naar
de veilige kust te zwemmen".
Jaren en jaren van ervaring gingen aan
deze adviezen vooraf. Baadt nooit vlak
bij golfbrekers en havenpieren. De zui
ging en draaikolken kunnen U onaan
genaam verrassen en in het gunstigste
geval komt U met bebloede en gekneusde
ledematen aan de kant. De golven, ook
de kleinste, hebben grote kracht en een
aanraking met zo'n hardstenen pier is
geen pretje. En waar de mensenredders
speciaal op wijzen is wel dat ouders hun
kinderen nooit zonder toezicht moeten
laten zwemmen.
Niet in zwembaden maar vooral niet in
de zee.
Wat de meeste mensen niet weten is,
dat de brigades volkomen belangeloos
optreden en dat de duizenden leden
tussen Cadzand en Schiermonnikoog zon
der enige vergoeding opereren en waken
over de levens van ons en onze kinde
ren.
Pas op de dood zwemt altijd met U
mee. Dat is de macabre maar ware slogan
die de redders altijd voor ogen houden.
In de wintermaanden bereiden zij zich
voor op hun taak in de zomer. En ik heb
hen bezig gezien overal waar overdekte
zwembaden zijn, daar komen ze te sa
men. Zij trainen met houten (bijna men
selijke) poppen.
Avonden lang oefenen zij de grepen
de zeemansgreepde hurksprong
de kopgreepde bovenarmgreep
de schoudergreepde polsgreepde
okselnekgreep. Zij duiken naar vermeen
de drenkelingen en brengen de pop veilig
aan de kant. Zij bekwamen zich in de
toepassing van kunstmatige ademhaling
en sinds geruime tijd oefenen zij zich
ook in het redden van auto-drenkelingen.
Pas opde dood zwemt met U mee
automobilist, die door slecht zicht, glad
heid of alcohol te water is geraakt in
zijn voertuig. Leer de wenken van de
getrainde redders van buiten en wan
neer U te water rijdt zult U op de eer
ste plaats kalm blijven. Zult U de bin
nen- en buitenverlichting inschakelen
en wachten met het openen van de por
tieren tot het water boven de deuren
is gestegen.
Leer de wenken van buiten of nog beter
sluit U aan bij het legertje van briga
diers en ga oefenen, immers wat de een
vandaag gebeurt kan morgen U over
komen.
Luister naar het advies van mensen,
die het kunnen weten en leer zwem
men en reddend zwemmen. Verdrinken
is vaak zo onnodig. En de verdrinkings
dood is een afgrijselijke manier van
sterven. U heeft de kans het redden tot
in de perfectie te leren, maar daarvoor
moet U eerst zwemmen leren
jprnw
Bijna dagelijks rijden er wagens m liet water en in vele gevauen KUIIII men
er met een nat pak vanaf, doch hoevelen hebben in een langzaam vollopende
auto de dood zien naderen, omdat zij geen kans kregen, daar zij niet konden
zwemmen
GESLAAGD.
Dinsdag werd in het Mode-Atelier Soest-
dijk aan de Laanstraat examen afgeno
men voor h?t „Vakdiploma Confectie".
De volgende dames, die hun opleiding in
het mode-atelier Soestdijk ontvingen,
slaagden voor dit diploma W. Beijers-
bergen, T. Buitendijk, D. Faber, B. van
Rees, R. van Riet, C. Scheurwater, C.
Spek en T. Staal.
JEUGD-EVENEMENT.
Woensdagmiddag, 17 Juli, wordt in het
openluchttheater een zeer gevarieerd
cabaretprogramma gegeven. De toegangs
kaartjes zijn vanaf heden op het V.V.V.-
kantoor verkrijgbaar. Voor 0.50 kan
ieder kind genieten van de clown, een
sprekende pop, kunstjes op de fiets enz.
Het gezelschap, dat dit programma ver
zorgt, trad reeds op in Frankrijk, Duits
land, België en Denemarken.
GESLAAGD.
Voor het examen H.B.S. B-afd. van het
Lyceum te Baarn slaagden K. F. Fontijn
Strootman, J. Corsmit, J. Lizé, C. A. de
Raadt, H. Schoemaker en H. Zetzema,
allen te Soest.
NUTS SPAARBANK SOEST.
Gedurende het 2e kwartaal 1963 werden
bij de Nutsspaarbank te Soest, bijkantoor
van de Nutsspaarbank Amersfoort, 7184
posten van inleg behandeld met een to
taal bedrag van 1.749,327,64 en 4228
posten van terugbetaling met een be
drag van 1.401.990,52.
Er werd dus meer ingelegd dan terug
betaald 347.337,12.
Het aantal inleggers bij de Nutsspaar
bank Soest bedraagt per 30 juni j.1.
8.505, met een totaal tegoed van
7.877.206,47.
GESLAAGD.
Van de Oranje-Nassauschool voor Maat
schappelijke en Huishoudelijke Vorming,
Ir. Menkolaan 1, Soestdijk, hebben een
groot aantal leerlingen deelgenomen aan
de examens van het Instituut voor In
dividuele Ontwikkeling te Amsterdam.
Het Groot-Klimroosdiploma werd be
haald door de volgende meisjes Marga-
retha van den Hamer, Sophia Groene-
stein, Maria van Beek, Metje Kriek,
Louise Kokelaar, Martha Adam, Arie E.
Drost, Gerrie Groenesteijn, Gijsbertha
de Greef, Sarie de Jong, Marieke van
Tricht, Dirkje van de Kuylen. Janny
Bakker, Janny van Schie, Louise Knop
pers, Elisabeth Leertouwer, Geertruide
Gemen, Willy van de Groep, Johanna
Hageman.
Voor het Groot Sleuteldiploma slaagden
Cornelis Nolte, Klaas Zwart en Casper
Willem Kok.
Het Klimroosdiploma kon worden uit
gereikt aan Annigje Doeland, Neeltje Ho-
geveen, Elizabeth Floor, Marja Breuker,
Arendje Cozijnsen, Mauritsia Dorrestevn
en het Sleuteldiploma aan Andrics
Scharroo, Rudolf van Rouwendaal, Alex-
ander van Klingeren, Edward Koenen,
Adrianus van den Broek, Martinus van
Dijk, Rudolf Rebel, Jacob van Beek, Dirk
Geijtenbeek.
Voor het examen Naaien, Huishoudkunde
en Koken slaagden Sophia Groenestein,
Aria Drost, Margaretha van den Hamer,
Sarie de Jong, Geertruida Gemen
Voor het examen Huishoudkunde en
Koken slaagde Janny van Schie
Voor het examen Naaien slaagden Willy
van de Groep, Marieke van Tricht, Gerrie
de Greef, Gerrie Groenesteijn, Maria
van Beek, Metje Kriek, Wilhelmina Koe
nen, Johanna Hageman, Mauritsia Dor-
resteijn, Joke van de Broek
Voor het examen Koken slaagden Eli
sabeth Leertouwer, Willy van de Groep.
Marieke van Tricht, Gerrie de Greef
Gerrie Groenesteijn, Maria van Beek,
Janny Bakker, Dirkje van de Kuylen,
Louise Kokelaar.
Voor de diploma's Maatsch. Verkenning,
Schrijfvaardigheid, Kennis van de eer
ste levensjaren, Omgangsvormen, Ver-
koopkunde. Boekhouden en Bedrijfsre-
kenen, en Kantoorkennis slaagden resp
36, 18, 7, 19, 8, 14, en 3 leerlingen.
Voor het diploma Machineschrijven van
de Stichting voor Stenografie en Machi
neschrijven te Rotterdam slaagden Bep
Akkerman, Hans Altena, Flip Buyten-
huis, Wim Catsman, Corn. van Dijk,
Corrie van Herwaarden, Ans Hols, Mar-
jolijn de Jong, Ria Kramer, Mea Kriek,
Corn. Nolte, Gijsb. van de Post, Gert-
jan Pott, Corrie Radstok, Hennie Sakkers,
Bea Zeypveld, Harry Kok.
In totaal werden dit jaar 189 examens
met gunstig en slechts 9 met ongunstig
gevolg afgelegd.
VAN DE SOESTER COURANT
VAN DINSDAG 16 JULI 1963.
uit Amsterdam 9.41, aankomst Alkmaar
om 10.17 uur. Op donderdag rijdt de
Schagermarkt-Expres. Op de Schager-
markt worden dansen uitgevoerd door
boeren en boerinnen in Westfries kos
tuum. Vertrek trein uit Amsterdam 9.10.
Aankomst Schagen 10.09.
Er zijn halteplaatsen aan de spoorlijn
die de moeite waard zijn om er eens uit
te stappen en enige tijd aan hun omge
ving te geven.
Zo'n stationnetje is b.v. Hulshorst.
Een halteplaats tussen de drukte van
Harderwijk en het vakantie-rumoerige
Nunspeet. Ten zuid-oosten van Huls
horst zijn nog grillige stuifzanden, die
samen het Hulshorster Zand worden ge
noemd. De wandelaar kan daar onge
stoord lopen door de zandpannen en over
heideruggen.
Aan het stationnetje Hulshorst kunt u
een route-beschrijving krijgen voor een
wandeling van 2\<z tot 3 uur naar Nun
speet, geheel langs bossen, dennen, spar
ren en beuken.
Paaltjes met rood-witte band wijzen u
de route aan.
Ook aan ons kantoor kunt u de route
beschrijving in ontvangst nemen. Boven
dien hebben wij op kantoor weer ont
vangen de folders van de Kaas-Expres
naar Alkmaar. De speciale trein, vertrekt
PRINS LOUIS NAPOLEON ZAG IN HEM
ZIJN GROOTSTE VIJAND.
Honderddertig jaar geleden schreef Vic
tor Hugo zijn grootste meesterwerk
„Notre Dame de Paris" (in ons land be
kend als „De klokkeluider van de Notre
Dame").
Deze grote Franse schrijver heeft de we
reld een literaire schat nagelaten, die
slechts weinigen op haar juiste waarde
weten te schatten.
Wie Hugo niet kent, kan soms moeilijk
zijn werk aanvaarden. Zijn boeken zijn
uitbundig en theatraal, doch de lezer
dient te weten, dat dit geen aangewende
houding doch natuur is, want zo was
Victor Hugo zelf van nature.
Zijn welsprekendheid, de woordvondsten,
de manier waarop hij personen en situa
ties weet uit te beelden, zijn onnavolg
baar.
De kracht van zijn woord is dermate
groot, dat de schrijver vele lezers dwingt,
zijn zienswijze te aanvaarden ook al zijn
zij het er eigenlijk niet mee eens. Hij was
een groot idealist, die in vlammende
woorden wist te pleiten, maar in strie
mende regels zijn tegenstanders bestraf
te, Van zijn tekst gaan vuur en geest
drift uit, die in staat zijn de lezer mee
te sleuren naar diepten en naar onge
kende hoogten. Hieruit kan men be
grijpen dat Victor Hugo een intensief
levend, diepvoelend mens was, want
wanneer hij in zijn geschriften zijn le
zers weet te bezielen, moet er in hem wel
een enorm vuur gebrand hebben.
Hugo was een begenadigd man. In de
eerste plaats een romanticus, die zijn
fantasie niet aan enige conventie ge
bonden achtte - waardoor hij naar veler
opvatting wel eens wat ver ging - doch
wiens virtuoze schoonheid en rake te
kening de lezer veel doen vergeten, ja,
hem of haar zelfs in een ban brengen,
die niet breekt alvorens men de laatste
bladzijde van zijn geschrift heeft opge
slagen.
Tegen de keizer.
Hugo was niet alleen romanticus, maar
ook politicus. Hij was een hartstochte
lijk republikein en toen prins Louis Na
poleon door een staatsgreep aan de
macht kwam en zich als keizer der
Fransen opwierp, vond hij Hugo tegen
over zich. Ongetwijfeld zal hij deze
dichter-schrijver onderschat hebben,
misschien heeft hij wel aanvankelijk
om hem gelachen, maar dit is hem spoe
dig vergaan.
Er verscheen van Hugo's hand een ge
dichtenreeks „Les Chdtiments" (De kas
tijdingen), waarin hij de overweldiger op
een vervaarlijke manier geselde. De
meeste Fransen kenden zijn gedichten,
ja, droegen ze bij zich en het kwam voor,
dat men ze op straat citeerde. Velen
zagen in Hugo de voorvechter van de
republiek en beschouwden hem als hun
leider en toekomstig bevrijder.
Louis Napoleon zag al spoedig in, dat
hij Hugo niet moest onderschatten en er
werd een arrestatiebevel tegen hem en
enkele andere vooraanstaande republi
keinen uitgevaardigd. Hugo wist echter
te ontvluchten en vertoefde vele jaren
als balling op het eiland Guernsey voor
de Franse kust. Van hieruit bleef hij de
Franse republikeinen aanmoedigen.
Het verwondert ons niet. dat deze man
hiertoe in staat was. Wie zijn werken
heeft gelezen en meegesleept werd door
zijn weergaloze beeldkracht, begrijpt dat
hij in staat was een volksmenner te zijn
ln zekere zin is hij mede een der histori
sche krachten geweest, die het lot van
Frankrijk hebben bepaald.
Zijn meesterwerken.
Buiten zijn politieke activiteit, die wij
tegenwoordig naar de tweede plaats
schuiven, vinden wij zijn onsterfelijke
werken. „Les Misérables" is een begrip
geworden, doch zijn grootste triomf werd
„Notre Dame de Paris".
Er is onder de titel „De klokkeluider van
de Notre Dame" zelfs een film vervaar
digd, die grote opgang maakte.
En inderdaad treffen wij hier Hugo op
zijn best. De manier waarop hij speelt
met zijn figuren, het drama dat hij te
kent en de wijze waarop hij de lezer een
kijkje geeft in de peilloze diepten van het
middeleeuwse Parijs (waarbij wij con
stateren, dat het gehele décor historisch
verantwoord is), is alleen Hugo gegeven.
Hij schept soms een lugubere, van on
heil bezwangerde sfeer, waarin hij de le
zer langzaam maar onstuitbaar in een
climax meevoert. In deze sfeer bloeit ech
ter nu en dan een bloem op. Dat zijn de
momenten waarop Hugo, als het ware in
contrast, het tere, fijne, het gelukkige
naar voren schuift en speels in het ge
heel verweeft. Dit is alleen een groot
schrijver mogelijk en dat is Victor Hugo
onomstotelijk geweest.
Het Franse volk heeft dit ook gezien,
want toen de schrijver in 1885 overleed
en naar de begraafplaats werd gereden,
op zijn verzoek in de wagen der aller
armsten, volgden achthonderdduizend
Parijzenaars de wagen. Frankrijk bracht
een laatste groet aan één van zijn
grote zonen, de onstuimige romancier
en toen de armzalige wagen onder de
stoere boog van de Are de Triomphe
doorreed, rees zijn glorie ten top. want
vóór hem was deze eer slechts te beurt
gevallen aan de stoffelijke resten van
de grote Napoleon.
