DRAMA VAN MAYERLING. VRACHTAUTO MET TANK KANTELDE. HET OOG GERICHT OP EUROPA. 75 jaar geleden voltrok zich het mysterieuze Meningen van lezers. Kroonprins Rudolf van Oostenrijk pleegde tezamen met baronesse Von Vetsera zelfmoord. De vader van Paulus de Boskabouter. Spreekuur Burgemeester. Buit van duizend gulden. De Soester Vogelvrienden. Succes voor Shot. Soester schaakclub. Eiermarkt. TELEF BRANDWEER 3 3 3 3 43ste JAARGANG No. 8. DINSDAG 28 JANUARI 1964. Abonn. p. kwart, 2.40 - per post 2.55 Verschijnt iedere dinsdag en vTijdag. UITGAVE DRUKKERIJ SMIT SOESTDIJK BUREAU VOOR REDACTIE EN ADMINISTRATIE VAN WEEDESTRAAT 29A SOEST TELEFOON 2566 GIRO 126156 11ELKE VAN DE DRIE AANLEIDINGEN Op woensdagochtend 30 januari van het jaar 1889 braken de kamerdienaar Lo- schek, geholpen door graaf Hoyos en prins Philip van Coburg, op het Oosten rijkse jachtslot Mayerling het slaapver trek open, waarin zij de dode lichamen van kroonprins Rudolf en baronesse Ma ria von Vetsera vonden. Wat er precies gebeurd is, bleef voor de buitenwereld tot op heden een raadsel. Temeer daar door de vader van Rudolf, keizer Fans-Jozef, alles in het werk werd gesteld de ware toedracht te verheime lijken. Dat blijkt al uit het eerste com muniqué dat door het hof werd uitgege ven en waarin stond: „Zijne keizerlijke en koninklijke hoogheid Rudolf, troon opvolger, had eergisteren besloten aan een jachtpartij op het slot Mayerling deel te nemen en had voor dit doel enkele gasten, waaronder graaf Hoyos en prins Philip van Coburg. uitgenodigd. Deze ochtend toen de gasten van zijne hoogheid klaar waren om uit te rijden, ontdekten zij de afwezigheid van hun gastheer. Tot hun grote smart moesten zij het nieuws ervaren, dat zijne kei zerlijke en koninklijke hoogheid aan de gevolgen van een hersenbloeiding was overleden De keizer stuurde aan alle relaties be richten rond. dat zijn zoon door een be roerte was getroffen, maar niemand ge loofde dit verhaal, want in Wenen van 1889 hadden de muren oren en werden alle belangrijke en interessante zaken breeduit en uitbundig besproken. Hier door was het hof wel genoodzaakt om 2 dagen later een nieuw communiqué te laten volgen van een geheel andere in houd en waarin werd vermeld, dat er sprake was van zelfmoord. Een en ander werd verzacht door te wijzen op het feit, dat ~de kroonprins de laatste weken blijken had gegeven van een ziekelijke nervositeit, welke zou hebben geleid tot een „geestesstoornis". Vader tegen zoon? In de tijd van 75 jaar die ons nu schei den van die fatale dag, zijn er tientallen films en boeken en een ontelbaar aantal artikelen in de wereldpers over dit on derwerp verschenen, die alle hebben ge tracht door te dringen tot het werkelijk gebeuren, maar tot nu toe niet geheel overtuigend. Franz-Jozef heeft eventuele nasporingen zeer bemoeilijkt door te gelasten alle brieven, documenten en andere stille getuigen die op dit drama betrekking hadden, te vernietigen De keizer zelf was zeker geen vriend van zijn zoon, die hij als een slappeling zag en die hij na diens dood nagaf: „Hij was gek. Hij is gestorven als een kleermaker". De zoon zelf kende ook geen liefde voor de vader, die hij zag als een bekrompen klein zielig mens, hij had beter veldwachter dan keizer kunnen worden". Deze slechte verhouding tussen vader en zoon heeft stof gegeven aan de geruch ten als zou de vader de hand in de dood van zijn zoon hebben gehad, teneinde diens poging tot een staatsgreep te ver ijdelen, doch uit alles blijkt tijdens de naspeuringen wel, dat dit zeer zeker niet het geval is geweest, al heeft de vader misschien van een plan tot zelfmoord van zijn zoon geweten. Er zijn onder de diverse lezingen over het drama enkele die van groot belang zijn en de werkelijkheid het dichtst schijnen te benaderen. Deze willen wij hier stellen. Om Maria? Op last van zijn vader was kroonprins Rudolf geheel tegen zijn zin gehuwd met de Belgische prinses Stefanie, een dochter van de Belgische koning Leo- pold II en Marie-Henriëtte, een Oosten rijkse aartshertogin. Toen zij in het huwelijk traden was hij twee en twintig en zij vijftien, twee mensen die niets voor elkaar voelden en geheel niet bij elkaar pasten. Het gevolg van een en ander was, dat de kroonprins, die op verschillend terrein toch al veel te verduren had, zich in lichtzinnige avon turen wierp met andere dames. Zo maakte hij kennis met de Hongaarse baronesse (Von) Vetsera, een jong meis je van zeventien jaar, bijzonder roman tisch en verschrikkelijk verliefd op de ook zo romantische kroonprins. Toen een en ander de keizer ter ore kwam, heeft deze zijn zoon voor een ernstig onderhoud onder vier ogen uit genodigd en hem gelast elke betrekking met de baronnesse te verbreken. De liefdesverhouding tussen de twee mensen was echter zeer solide, hetgeen mag blij ken uit het feit, dat Maria een ijzeren ring van Rudolf droeg met inscriptie „trouw tot in de dood". De kroonprins zou van zijn vader toe stemming hebben gekregen zijn geliefde nog eenmaal voor een afscheid te ont moeten op het jachtslot Mayerling. Hier waren ook enkele vrienden aanwezig en om tien uur in de avond verlieten de kroonprins en Maria von Vetsera het ge zelschap. Men heeft ze niet meer levend teruggezien. Aangenomen wordt, dat de kroonprins toen hij zijn geliefde het be sluit van zijn vader meedeelde, samen met haar besloot in de dood te worden verenigd. Hij zou haar door het hoofd hebben geschoten en toen de hand aan zichzelf hebben geslagen. Koning van Hongarije? Reeds van jongs af, had kroonprins Ru dolf evenals zijn moeder een speciaal zwak voor Hongarije. Temeer daar hier liberale politici aan het werk waren die weliswaar de oppositiepartij vormden, doch die doelbewust, energiek en vast besloten waren. Kroonprins Rudolf was trouwens zeer gezien in Hongarije en men wist aan hem een modern progres- hief en democratisch monarch te zullen hebben. Hongaarse politici zouden bij Rudolf zijn gekomen met het plan hem reeds tijdens het leven van zijn vader met de Stepha- nuskroon tot koning van Hongarije te kronen. Dit zou het land binnen de Oos tenrijkse monarchie een grotere macht geven en hem, de kroonprins, dat geven, waarnaar hij zo vurig verlangde: zelf standigheid en verantwoordelijkheid. Het plan lekte echter uit en werd door het hof te Wenen in de kiem gesmoord. De kroonprins zou de Hongaren echter schriftelijk hebben beloofd in een even tueel conflict tussen Oostenrijk en Hon garije de partij van dit laatste land te zullen kiezen, tegen de keizerlijke regering. Toen echter in 1889 een dergelijke situatie intrad en de regering troepen inzette tegen de oppositiepartij, moest Rudolf zijn woorden gestand doen en zich aan sluiten bij de Hongaarse rebellen Maar hij voelde zich daartoe niet sterk genoeg meer. In de afgelopen jaren waren zijn lichamelijke en geestelijke krachten erg geslonken. Hij wist dat hij zijn woord had gegeven, maar dit niet kon houden. En een kroonprins die zijn woord breekt, spreekt in principe een oordeel over zichzelf uit en heeft geen recht meer te leven. De romantische baronnesse Von Vetsera zou er op gestaan hebben hem in deze eervolle dood te volgen. En in deze ziens wijze zou de liefde dus slechts een se cundaire rol hebben vervuld. De zwarte kogel. In 1955 kwam er na het vertrek van de Russen uit Oostenrijk een nieuw docu ment aan het licht, dat een geheel ander licht wierp op het gebeurde. Onder de papieren van de voormalige hoofdcommissaris van politie te Wenen, baron Krauss, werd een akte gevonden, die Krauss tegen het keizerlijk bevel in had opgesteld en bewaard. Het omvang rijke document, aan welks echtheid geen twijfel bestaat, bevestigt een vermoeden dat reeds over dit drama bestond en onthult het motief van de daad. Had men tot nu toe aangenomen dat de twisten met zijn vader en zijn echtgeno te, politieke troebelen en liefdesaffaires oorzaak waren, nu bleek iets anders. Het is bekend, dat de kroonprins, geheel van zijn gemalin vervreemd troost zocht en vond bij andere vrouwen, zoals onder andere Maria von Vetsera. Maar zij was niet de enige. Zo had volgens dit docu ment de kroonprins ook een' verhouding met de baronnesse Auersperg, stammende uit een trots Oostenrijks geslacht. Deze verhouding bleef echter niet zonder ge volgen en de vertoornde vader van de baronnesse richtte zich tot keizer Frans- Jozef, die zijn zoon dwong genoegdoening te geven. Besloten werd tot een zogenaamd „Ame rikaans duel". De twee tegenstanders moesten uit twee kogels kiezen. Wie de zwarte kogel trok, diende binnen een half jaar zelfmoord te plegen. En de kroonprins trok de zwarte kogel. Op de hoogte? Deze door baron Krauss opgestelde akte bevat verscheidene getuigenverklaringen van vroegere vriendinnen van de kroon prins, volgens welke de emotionele vor stenzoon van hen had geëist, dat zij te zamen uit het leven zouden treden. Slechts de romantische Maria von Vet sera verklaarde zich tot deze stap bereid. Volgens dit document zou dus een enge hofkring van de voorgenomen verplichte zelfmoord op de hoogte geweest zijn. Het document is aanwezig en echt be vonden, dus zou men deze laatste ont dekking moeten zien als de oplossing van het mysterie. Maar zekerheid is er nog niet, aangezien er geen getuigen zijn die nog kunnen worden gehoord en omdat er zoveel andere documenten van belang zijn verdwenen. Al hebben we wel enig houvast, toch blijft het mysterie nog even raadsel achtig als 75 jaar geleden. Op de Noorderweg was een chauffeur van een 12-tons vrachtwagen vrijdagmiddag bezig met het manoeuvreren van de auto, waarbij hij achteruit een smal pad op reed. Op de auto bevond zich een tank met 5 ton cement. De tank was in draai ende beweging om het cement vloeibaar te houden. Aan dit draaien kwam ech ter een einde toen de vrachtauto met tank en al kanteldeen in een riole ringsgleuf op een rioolbus terecht kwam. De chauffeur was zo verstandig tijdens het kantelen van zijn voertuig in de cabine te blijven. Als hij eruit gespron gen was om het vege lijf te redden dan Onze plaatsgenoot, de heer Jan van Oort, in de radio bekend als Jean Du- lieu, zegt in „Goede Ontvangst" het na volgende over zijn werk Het vertellen van sprookjes aan kinderen lijkt op het eerste gezicht vrij eenvou dig. Alle ouders staan van tijd tot tijd voor die opgave en wanneer men zijn fantasie maar de vrije loop laat, lukt het doorgaans best. Het is voor de verteller zelf een leuke bezigheid, die je echt voor je plezier doet. Zo ben ik zelf ook be gonnen, vertellend voor mijn plezier. Voor ik het wist was het mijn beroep geworden. Wanneer mensen nu, achttien jaar later, tegen mij zeggen „Meneer Dulieu, wat hebt u toch een eeeeeeenig beroep", en ik hoor aan de ietwat afgunstige toon, dat ze er stiekum bij denken de man vertelt gewoon voor zijn plezier, dan kan ik dat niet meer zo luchthartig beamen. Op hetzelfde moment dat men een be roepsverteller wordt, steekt men zich in een harnas van plichten en beperkingen. Hebt u wel eens geprobeerd om een ver haaltje zo te vertellen, dat het na pre cies tien of vijftien minuten uit is? Het mag niet korter zijn, want dan voelen de luisteraartjes zich bekocht. Het mag ook niet langer duren, omdat men aan een grammofoonplaatje niet een extra strookje kan plakken daar de laatste zinnen er anders niet op kunnen. Ook radiozendtijden zijn allerminst rekbaar. Als ik mijn lijst zo eens doorkijk, blijkt dat ik al 675 keer zo'n keurig afgepast verhaaltje heb moeten schrijven en uit spreken. Ik vind het altijd een leuke bezigheid. Maar gemakkelijk Daar het op de lange duur vervelend wordt om steeds naar je eigen stem te luisteren, heb ik andere stemmen gecul tiveerd. zo'n stuk of twintig. Dat geeft de nodig variatie, maar ik kan niet zeg gen, dat het vertellen er eenvoudiger door werd Er is een grote concentratie zou hij misschien door de vrachtauto of de betontank vermorzeld zijn. Een enorme kraanwagen uit Hoevelaken kwam om auto en tank uit de sleuf te halen. De tank bood de meeste moeite, want de cement was hard geworden en verwijderen uit de tank was slechts mo gelijk met behulp van de brandweer. Stralen van de nevel- en autospuit maak ten de substantie vloeibaar en toen pas kon de cement uit de tank gespoten worden. De schade is groot, maar wordt door de verzekering gedekt. voor nodig om al die stemmen uit el kaar te houden en op het juiste moment dan het strottehoofd of de neus of de tanden desnoods op de oren om te scha kelen. Wat de vrije loop van de fanta sie betreft, ook dat ligt minder simpel dan men soms zou wensen. Behalve de tijdmaat, waaraan men zich strikt dient te houden, moet in elk verhaal een lo gisch verloop hebben. Er moet ergens 'n climax komen en er is dus geen sprake van dat men maar rustig kan voort bab belen op een lief maar vaag gedachten- stroompje Toch ontdek ik, ondanks al die steeds terugkerende hindernissen, na eike opname weer. dat ik eigenlijk een eeeeeeenig beroep heb. De burgemeester van Soest brengt ter kennis van belanghebbenden, dat zijn gebruikelijke spreekuur is verplaatst van woensdag, naar donderdag 30 januari a.s. om 11.00 uur. Er is ingebroken bij loodgietersbedrijf G. van de Pol, aan de Van Lenneplaan. Een onbekende heeft een ruit van het kantoor geheel uitgesneden en netjes tegen de muur gezet. Hij doorzocht het kantoor en nam een bedrag van 989, weg, dat in epn sigarendoosje opgeborgen was. Men heeft de afdruk van een handpalm op het bureau gevonden. Een rijksspeurhond werd ingezet, maar dit leverde geen resultaat op. Op woensdag 5 februari vergaderen De Soester Vogelvrienden in restaurant Zon- neheuvel. Er zullen verslagen over 1963 uitgebracht worden en er is bestuurs verkiezing. Voorzitter D. J. Kuyper treedt af en hij stelt zich niet herkiesbaar. 1 Tweede pennigmeester S. Simonsz is her- kiesbaar, evenals commissaris J. Bantjes. Drie jonge mensen "ormen het comité dat in Soest de actie Europa 1,2,3 op gang moet helpen. Men zou het bijna de actie Europa 1,2,3,4 noemen en die vier slaat dan op het aantal jongeren dat zaterdag belangstelling toonde voor de eenwording van Europa. Vier van de vijfhonderd die uitgenodigd zijn. Dat is minder dan 1 procent en dat is bedroe vend weinig. Een somber man heeft onze tijd wel eens vergeleken met de tijd waarin het eer tijds machtige Romeinse rijk zijn nada gen beleefde, die aan de ondergang vooraf gingen. Zij die het rijk moesten besturen waren gek op grote feesten en het volk verlangde niets anders dan brood en spelen. Tot voor de tweede wereldoorlog had Europa heel veel te vertellen. Nu niet meer. Amerika is 1, Rusland 2, of mis schien is het anders om, maar Europa heeft niet veel meer in de melk te brokkelen. Knappe koppen willen hierin terecht verandering brengen en zij ho pen dat Europa weer sterk kan worden als de landen het eens worden. Het is natuurlijk heel belangrijk de jeugd hier voor te interesseren. Maar het interes seert de jeugd helemaal niet. Brommers, Anneke Grönloh, Cliff Richard en wat niet meer, maar Europa komt in hun agenda niet voor. In onze agenda trou wens ook niet, want de volwassenen zijn precies hetzelfde, televisie, auto, D.O.S. of Feijenoord en het kan niemand iets schelen of Europa sterk of zwak is. Het kon een kleine tweeduizend jaar geleden ook geen enkele Romein schelen dat er een einde kwam aan de macht van het rijk waartoe hij behoorde, dus dat is ook al niets nieuws. KANTMAN. Algemeen adjunct H. Bosman is niet her kiesbaar. Mevr. v. d. Broek, de penning- meesteresse, treed tussentijds af. Leden van de tafeltennisvereniging Shot hebben deelgenomen aan de Amersfoortse kampioenschappen. Zij zorgde onder meer voor een derde plaats in het algemeen klassement. Over 't Net behaalde als eerste 548 punten, T.R.S. als tweede 475 en Shot als derde 399. De jeugdige Hans Schrijvers won de titel in de derde klas se. Wiss bezette met Scheffer de derde plaats bij het dubbelspel. De 46-jarige Wiss won in het enkel spel de derde prijs. Zoals eerder gemeld speelt de Soester Schaakclub thans een clubwedstrijd vol gens het puntenstelsel (systeem De Kei zer), waarvan de stand der kernploeg na de 6e ronde alsvolgt is: C. Samson 266 pnt. J. K. v. Zijtveld 245%. W. Benschop 224. C. Blokpoel 220. G. v. Dijk 209. C. v. Dijk 200. W. Huizer 191. B Beuken 170%. G. v. Zuilen 169. J. Timmer 149. A. G. Hilhorst 147. L. Ver kerk 141%. R. G. Henze 141. J. F. Wam- steeker 137. J. J. W. Blom 125%. J. E. v. Coeverden sr. 119%. J. v. d. Wal 106%. J. A. Wolswijk 106. S. J. Veenendaal 106 S. de Zoete 104. J. v. d. Brink 93. J. E. v. Coeverden jr. 87. Mevr. Pierik 83. L. Gordeau 71. Op de Amersfoortse eiermarkt werden aangevoerd 190.000 stuks in prijzen van 9,75 tot 10,25. Middenprijs 8.90. Prijs per kg. 1,48. Mijne heren. Mag ondergetekende een plaatsje ver zoeken in de Soester Courant voor onder staand stukje? In uw courant, in de rubriek „Soest voor 30 jaar", kan men herhaaldelijk lezen dat het 30 jaar geleden in de Soester Ge meenteraad nogal rumoerig kon toegaan. Men had toen bepaald nog geen golfstil- lende olie. Bij een ruwe zee kan men immers door gebruik van boven bedoelde olie het afslechten van de zee bevorde ren, maar een volgend schip heeft het dan zwaarder te verduren. Nu is een gemeenteraad natuurlijk niet te vergelijken met een zee, maar mij dunkt, in zo'n lichaam, waarin verschil lende partijen vertegenwoordigd zijn, moet het toch ook wel eens bruisen. Men merkt daar in de Soester raadsver gaderingen niets van. Mijn vraag is. en wellicht van nog meer ingezetenen: Is men het nu hier altijd zo met elkander eens en is er nooit reden eens met de vuist op tafel te slaan? Wij van „Rustenburg" kunnen ons dat niet voorstellen. Ik dank u voor de verleende plaats ruimte. J. NIELSEN. In Caroline Place te Bayswater in England waren teenagers in actie met machinegeweren. De boel werd een beetje overhoop gehaald. Een en ander was nodig voor het maken van een foto voor de omslag van een boek, getiteld „Only lovers left alive" van Dave Wallis. In dit boek sterven alle volwassenen, terwijl alleen de teenagers blijven leven. Overzicht van de overlevenden.

Historische kranten - Archief Eemland

Soester Courant | 1964 | | pagina 1