Charlotte van Bourbon werd hervormd. TIENTIENTIEN! SOESTERBERG Krabbels van Knelis. ex sr< itusc ERD fors - Het huis van Bourbon krijgt terug wat het vier eeuw en geleden verloor. Voor de tweede maal een verbintenis tussen Oranje en Bourbon. Hinderwet. Bejaardenzorg Soestdijk. Evangelisatie-samenkomst. Geslaagd. Medische dienst. Hervormde kerkbouw. Examen. De Boslé-groep komt op Koninginnedag. 250 jaar geleden de oudste Nederlandse vijfling in Purmerland geboren. AITO. Fiat De tem Aardappele 79 Mogen wij het als een speling van het lot zien, dat met het huwelijk tussen onze prinses Irene van Oranje en Don Carlos van Bourbon-Parma als het wa re een toestand van evenwicht hersteld wordt tussen de huizen van Oranje en Bourbon Wat nu In onze twintigste eeuw ge schiedt, vond vier eeuwen geleden in omgekeerde vorm plaats, toen Charlotte van Bourbon, verwante van de r.k. ko ning Hendrik IV van Frankrijk, huwde met onze vader des vaderlands, prins Willem van Oranje, Nu is het een prinses van Oranje die van de hervormde godsdienst overging naar het rooms-katholieke geloof en huwt met een prins uit het huls Bour bon toen was het een prinses van Bourbon die overging van het rooms- katholieke geloof naar de hervorming en huwde met een prins van Oranje, In onze dagen wordt een ieder vrij gelaten in de religie die hij of zij wenst te belijden en dat geldt ook voor koningskinderen. In de dagen van Char lotte van Bourbon ls de overgang naar de hervorming niet zo eenvoudig ge weest, Zij heeft er voor moeten strijden en lijden Maar dat vloeide voort"uit het .feit, dat toen de tijden anders-waren en men minder tolrant en breed van op vatting was dan in onze eeuw. Deze Bourbon is een vrouw gefeest, die het in haar leven bijzonder moeilijk heeft gehad, -een gevolg van de tijd waarin zij leefde,, waarin over geheel Europa als het ware 'een religieuze revolutie voltrok, waarbij ieder van hoog tot laag genoodzaakt werd partij te kiezen. Als baby in klooster In het jaar 1546 werd Charlotte gebo ren als dochter van Lodewijk van Bour- bon-Montpensier, een jongere tak van de Bourbons. Neiging tot aanhang varf de hervorming was er in die tijd bij veel Bourbons aanwezig. Met als be langrijkste de hertog van Bourbon- Gondé, waren zij de leiders der huge noten, - terwijl de leden van het huis De Gulse de katholieken leidden De enige uitzondering onder de leden van het huis Bourbon vormde Lodewijk, de vader van Charlotte. Hij was een beslist vechter voor de belangen van de oude moederkerk en vervuld van blinde haat tegen alle ketters. In zijn gezin duldde de strenge, heers zuchtige man tegenspraak noch verzet. Zijn., dochters moesten de bloei van het huis helpen bevorderen, hetzij door hu welijken met aanzienlijke geslachten, of door intrede in het klooster Dit laatste was ook belangrijk aangezien zij dan geeft - br-mdsschat behoefden en het va derlijk erfdeel zo ongeschonden moge lijk gereserveerd kon worden voor de enige zoon Hendrik. Op verzoek van Lodewijk werd Charlotte kort na haar geboorte door de abdis van de abdij van Jouarre tot haar opvolgster aangenomen. Vroeg in verzet. Toen Charlotte opgroeide, gaf zij in toenemende mate blijk van verzet tegen de haar opgedrongen lotsbestemming en toen de abdis stierf, weigerde zij zon der omwegen de opvolging te aanvaar den In weerwil hiervan wist haar va der tegen haar dertienjarige wil haar wijding door te zetten, ofschoon het canonieke recht de aflegging van de gelofte op zo jeugdige leeftijd uitdruk kelijk verbiedt. Haar verzet mag op die leeftijd van dertien jaar niet gezien worden als een reeds geestelijke rijpheid en aanhangen van de beginselen der hervorming Het was meer een verlangen naar vrijheid, naar een ruimer maatschappelijk leven dat haar tot deze weerstand aanspoorde. Charlottes moeder hing in het geheim de hervormde leer aan, doch durfde er niet openlijk voor uitkomen, bevreesd voor de reacties van haar echtgenoot. De grote beslissing. Toch heeft Charlotte's moeder er voor gezorgd, dat haar dochter in het kloos ter in aanraking kwam met de nieuwe leer Toen zij in 1561 stierf, heeft zij op haar sterfbed haar dochter in de gunst" aanbevolen van' Frangoise Van Bouillon en Jeanne d'Albret. koningin van JSIavarre, nicht van de Franse ko ning,'- die beiden hervormd waren. Door haar bemiddeling kwam Charlotte in contact met leidende woordvoerders der hervorming en dit heeft zijn uitwerking niet gemist. Met onrustig hart volgde Charlotte in haar klooster de verschrikkelijke ge beurtenissen daarbuiten, waar katholie ken en hugenoten elkaar op soms gru welijke wijze bestreden. De grootste verering ging zij koesteren voor een van de grote leiders van de hugenoten, ad miraal De Coligny De abdis van Jouarre voelde meer en meer, dat de felheid van de strijd dwong tot openlijk partij kiezen en weer waren het haar twee trouwe vrien dinnen die haar de helpende hand bo den Haar oudste zuster, dè hertogin van Bouillon, bood haar te Sedan een eerste wijkplaats, terwijl de koningin van Na- varre er voor zorgde, dat zij vandaar geleid werd naar Heidelberg. waar de keurvorst Frederik van de Palts zijn re sidentie had en waar vele hervormden een onderkomen vonden. Hier vond zij veiligheid en bescherming, doch zij be zat geen aardse goederen en dit was voor de staat die een prinses van Bour bon eigenlijk diende te voeren, een bij zondere handicap,- - - De prins van haar dromen. In het jaar 1572 ontmoette de Prins van Oranje haar aan het hof te Hei delberg. En de rustige, Ingetogen vrouw leek hem een waardige gezel. De prins had in die jaren een dringende be hoefte aan rust en genegenheid in ei gen kring Er waren hem zoveel ge trouwen ontvallen Van zijn moeder was hij gescheiden, vele van zijn broers wa ren gesneuveld, zijn kinderen dreigden van hem te vervreemden. Het was ech ter niet veel wat hij zijn bruid kon bieden. Uit de armoede kon hij Char lotte niet opheffen, terwijl hij haar tevens de zorg voor vier kinderen moest opdragen. Maar de jonge vrouw twij felde geen ogenblik. Oranje was voor haar een held. een man die onder alle omstandigheden stand hield, teleurstel- Charlotte de Bourbon, die hervormd werd en huwde met Willem de Zwijger. ling op teleurstelling wist op te van gen en toch voortging met het werk. dat hij zich had voorgenomen te vol tooien. hij dwong haar volle bewonde ring af. Door Marnix van Sint Aldegonde werd zij via Emden met oorlogsschepen naar de Nederlanden gebracht, waar ze te Brlelle met grote statie werd ontvangen De 12e juni 1575 werd het huwelijk door de hofprediker Jean Taffin Ingezegend Van dat ogenblik maakte Charlotte de zaak van de prins tot de hare. Met gro te toewijding behartigde zij de belan gen van de huishouding, een moeilijke taak waar zij met weinig veel diende te verrichten Dit huishouden vereiste, gezien de positie van de prins, een vor stelijke staat, waar open tafel werd ge houden voor vreemde gezanten en hoge bezoekers, terwijl de inkomsten uiterst bescheiden en onregelmatig waren. Zes dochters. Steeds volgde zij haar echtgenoot, die in verband met de onrust der tijden, nogal eens van woonplaats wisselde. Ze volgde hem van Dordrecht naar Delft, naar Antwerpen, naar Middelburg en overal trachtte zij steeds weer een rustpunt voor hem en het gehele gezin te zijn. Inmiddels werden met korte tussenpozen zes dochters geboren, het geen naast de vier kinderen die de prins reeds had een kindertal van tien stuks maake. Dit grote kindertal gaf naar uiteraard ook de handen vol. Ook op staatkundig gebied leefde zij met haar echtgenoot mee Hoe verheugd was zij. toen het tij keerde en de kracht der Spanjaarden gebroken werd door het muiten van hun troepen, waardoor bijna geheel Holland en Zeeland de prins in handen vielen en hij kans zag vijf noordelijke en zeven zuidelijke ge westen in de pacificatie van Gent bijeen te brengen Persoonlijk heeft hij een ac tieve rol gespeeld ln de pogingen een verbond tot stand te brengen tussen Frankrijk en de Nederlanden om zo de kracht van Spanje te breken. Vogelvrij Het was de ban, door Philips van Span je over de prins uitgesproken, die haar beangstigde. Haar echtgenoot was vo gelvrij verklaard en zijn leven liep da gelijks gevaar. Zij wist deze angst voor haar omgeving te verbergen, maar haar gezondheid leed er onder. Toen kwam die noodlottige zondag van de 18e maart 1582, waarop de prins door het pistoolschot van Jean Jauregui zeer ernstig werd gewond zodat men voor zijn leven vreesde. Boven verwach ting bleef de prins behouden en twee maanden na de aanslag vertoonde hij zich, nog zwak, weer buiten. Maar de angst en de schrik hadden Charlotte's zwakke gezondheid verder aangetast. Zolang de prins haar tijdens zijn genezing nodig had, stond zij moe dig aan zijn zijde, maar na zijn herstel kwam de reactie en ging zij ziender ogen achteruit. Drie dagen na het her stel van de prins op de 5de mei 1582 kwam er een einde aan haar leven De geschiedenis heeft haar geboekstaafd als een zeer moedige vrouw, die in het leven niets bespaard is gebleven. Het college van B. en W. heeft de raad voorgesteld aan de heer T Spelt, ont heffing van de verbodsbepaling in de Hinderwet te verlenen voor zijn tim merwerkplaats Beckeringhstraat 5. In de raadsvergadering van 17 december 1963 werd besloten deze ontheffing te weige ren, maar het college van B. en W. is thans van mening datf ontheffing ver leend kan worden, mits voorwaarden ge steld worden die voorkomen dat hinder veroorzaakt wordt. Men verzoekt ons te melden dat woens dag 18 maart, te 9 uur, een H. Mis wordt gecelebreerd voor het geestelijk en tijdelijk welzijn van de bejaarden in Soestdijk De bejaarden houden dan zo veel mogelijk hun Pasen. Gezamenlijk gebruiken zij daarna een feestelijk ontbijt in 't Ludgardisgebouw. Woensdagavond, 11 maart 1964 zaten tien duizenden Nederlanders voor hun televi sietoestellen om P.S.V. te zien verliezen van Züich en dertig jaar geleden, op 11 maart 1934 zaten tienduizenden voor hun radio te luisteren naar het verslag dat Han Hollander van de wedstrijd Ne- derland-België gaf en zij hoorden hoe het publiek na het negende Nederlandse doelpunt met gescandeerd tien-tien-tien geroep om dubbele cijfers vroeg. Het was niet erg sportief tegenover de dap pere Belgen die met 9-3 verloren, maar het was wel begrijpelijk, want Karei Lotsy had van een elftal dat haast altijd verloor een winnend elftal gemaakt. Nu verliest ons nationale elftal ook nog wel eens wedstrijden, maar Karei Lotsy is er niet meer. Die elfde maart 1934 is een historische datum geworden in de geschiedenis van het Nederlands elftal. Er debuteerden enige spelers die naam gemaakt hebben in ons nationale team._ Onder hen de lange keeper van Male, die heus niet onze beste keeper geweest is, maar die de steun had van een sterk elftal, waardoor hij in staat was zijn re putatie van hoogst betrouwbare doelman op te bouwen Op deze gedenkwaardige elfde maart had hij Van Diepenbeek en Van Run als baks Van Run was de man die wel in het Nederlands elftal wilde spelen als men hem tenminste niet kwalijk nam dat hij op gezette tijden zijn biertje dronk en dat werd dan ook niet gedaan. In de halflinie speelden Fellikaan, Andriessen, die twintig jaar geleden overleed, en Puck van Heel, de man die het record van 64 interland wedstrijden al bijna dertig jaar bezit. lp de voorhoede vijf spelers die een linie vormden waarvan de huidige generatie zich geen voorstelling kan maken. Rechtsbuiten de kleine Frank Wels uit Gorcum, rechtsbinnen Leen Vente, die deze-middag' vijf doelpunten zou maken en middenvoor Bep Bakhuys de legenda- rische-speler, die in 1928 gedebuteerd had vier jaar in Nederlands-Indië verbleef en nu weer opgesteld was Vijf jaar later werd hij de eerste Nederlandse profspeler Op de linksbinnen plaats stond Kick Smit en ltriksbuiten Mijnders. Kort na de aanvang van de wedstrijd werd Van Male gepasseerd door de Belg Voorhoof en het zag er naar uit dat het weer eens mis zou gaan. Het ging echter helemaal niet mis; maar fantastisch goed. Bakhuys maakte het mooiste doelpunt dat misschien ooit door een Nederlander gemaakt is. Wels gaf een te scherpe voorzet waarbij de bal op een halve meter hoogte voor'het doel langs dreig de te gaan. Bakhuys kwam aanrennen, dook naar die lage bal, zweefde vele meters en scoorde met 'n harde kopbal Alle spelers uit de voorhoede scoorden en deze grote overwining gaf hoop voor de strijd tegen Ierland in april, die mee telde voor de strijd om de wereldtitel. Weer kreeg Nederland een achterstand in het begin van de wedstrijd, toen de Ierse middenvoor Van Male met bal en al over de doellijn werkte. Na twintig minuten maakte Bakhuys gelijk, het werd 2-1 en 2-2 en nu diende zich voor het het eerste het beroemde Hollandse kwar tiertje aan In zeven minuten werden drie doelpunten gemaakt door Vente, Smit en Bakhuys, daartoe in staat ge steld door Wels en Mijnders, de buiten spelers die zich niets meer aantrokken van de. Ierse achterhoede en steeds weer vlot door deze linie snelden om daarna haarzuivere voorzetten te geven. De tweede wedstrijd in de voorronde van het wereldkampioenschap werd op 29 april 1934 in Antwerpen tegen de Belgen gespeeld en met 4-2 gewonnen. Toen ont stond het beroemde lied „We gaan naar Rome" en duizenden maakten zich vast gereed om naar Milaan te gaan, want daar moesten de Zwitsers eerst even verslagen worden voordat 't Nederlandse elftal de zegetocht naar de top in Rome zou kunnen voortzetten. Op hemelsvaartsdag 1934 werd in 't Am- Amsterdamse stadion nog even tegen Frankrijk gespeeld. Bakhuys scoorde in tien minuten drie doelpunten en daarna leek het lot van de Fransen bezegeld. Het werd echter een 4-5 nederlaag door het falen van keeper Keizer die op die dag voor een elftal uit de laagste afde ling van het zomeravondvoetbal nog met acceptabel was. Zoals twee weken geleden duizenden naar Dortmund trokken om SJoukje Dijkstra te zien winnen, zo trokken dertig jaar geleden duizenden per trein, bus, auto en zelfs per fiets naar Milaan om te zien hoe het Nederlands elftal de Zwitsers zou verpletteren. Het was-de wens van het Nederlandse publiek geweest dat keeper Gejus v. d. Meulen het doel zou verdedigen. Aan deze wens had de elftalcommissie ge hoor gegeven en v. d. Meulen ook, ofschoon hij op 10 december 1933 af scheid genomen had wegens studie redenen Het Nederlands elftal bereidde zich aan het Comomeer op de strijd voor en heel Nederland leefde mee. Nagenoeg heel Nederland zat bij de radio toen Han Hol lander aan het verslag van de wedstrijd begon. Het verslag van een teleurstellende wedstijd, want het werd 1-0 voor de Zwitsers, zelfs 2-0 en bij de rust was het 2-1, dus. alles was nog mogelijk. In de tweede helft werd het echter 3-1 voor de Zwitsers en een fraai doelpunt van Vente bracht de stand op 3-2. Zevenduizend te leurgestelde Nederlanders gingen terug naar huis. „We gaan naar Rome" was een illusie geweest, want verder dan --Milaan waren- ze niet-gekomen. In gebouw Pr. Bernhardlaan 2, Soestdijk, spreekt woensdagavond, ds D. W. Veld kamp, predikant Vrije Evangelische Ge meente te Hilversum, over: De toekomst van Gods kinderen. Voor het rijbewijs B-E zijn geslaagd M. A, A Beuken, L. C. Koster, O. H. van der Broele, L. van der Maas, O. M W Slagter, D. Baars, J. van Charldorp, W J. van Fulpen, J. P. de Jong, H Grift, G M. E. Rasch-de Jong, C. M C. Bo- gaerts, A. J. Douma-Dijkstra, J. G. de Goede en H. L Swanink. Zij werden opgleid door Auto- en Scoo terrijschool D Engel, Nieuweweg 97, Soest-Zuid. Dokter D. J. R. ellema, Paltzertweg 299, Den Dolder, tel. 03402-4555, neemt het a.s. wekeinde de dienst waar voor de artsen A. Th. M. Splinter en J. C. Lucas te Soesterberg en W. F. van den Helm te Huis ter Heide Dokter A J. W. Hagedoorn, Oude Tem pellaan 6, tel. 03463-517, neemt de. dienst waar voor dokter L. H Brandt te Den Dolder De stand van het bouwfonds voor de bouw van een Hervromde kerk is nu de 41 duizend gulden overschreden. De bouwcommissie hoopt dat nu spoedig de rijksgoedkeuring voor de bouw zal wor den verleend en dat met de uitvoering van de plannen zal kunnen worden be- gonen. Aan de Rijksuniversiteit te Utrecht slaag de voor het doctoraal examen Franse taal en letterkunde de heer A A J. Wegman te Soesterberg. Voor Koninginedag heeft circus Boltini Soesterberg een fantastische stunt toe bedacht. De 25 man sterke Boslé-hoog- draadgroep komt die dag het programma van de Oranjevereniging „Wilhelmina" opluisteren met een spectaculair optre den, zoals in Nederland nog niet werd vertoond De leden van de groep presteren het om heen en weer te wandelen op een draad van de begane grond naar de top van een kerktoren. Ook bestijgen ze de kabel per motor. Op het programma staat verder een salto mortale per auto On verschrokken artiesten zien kans met hun auto nog meer gedurfde capriolen uit te halen, zodat dit optreden een boeiend programma belooft De Duitse groep, die voor het eerst in Nederland in het openbaar optreedt, wordt als één der beste ter wereld be schouwd. Vijflingen worden algemeen beschouwd als uiterst zeldzaam voorkomende ge boorten die alleen maar in Amerika of Azië voorkomen. Weinigen weten, dat ook in ons land al verscheidene vijflingen het levenslicht aanschouwden. Wetenschappelijk kwam vast te staan dat slechts in één op de vijfmiljoen ge boorten de kans op een vijfling bestaat. Algemeen bekend is uiteraard de be roemde Canadese Dionne-vijfling, die juist voor de laatste wereldoorlog veel van zich deed spreken door de enorme bedragen die de ouders toucheerden van grote concerns die de baby's en later de opgroeiende kleuters met of m hun pro- dukten wilden laten poseren. Enige jaren geleden stierf één van deze vijf meisjes, maar zij was toch volwassen geworden, iets dat men juist van vijflingen over het algemeen met kan zeggen. Het is werkelijk een unicum als zoiets gelukt en uiteraard was dat vroeger, toen de medische wetenschap nog niet zo ver was gevorderd als tegenwoordig, helemaal niet het geval. Jan, Klaas, Willem. Guurtje en Meijntje. Wat er is geworden van de oudste be kende Nederlandse vijfling, is niet be kend. We weten alleen, dat de op 15 maart 1714 - nu 250 jaar geleden - gebo ren vijfling, ter wereld kwam in Purmer land in Noord-Nederland, dat zij kinderen waren van Klaas Gerbrandsz en Neeltje Pieters en dat het vijftal bestond uit 3 jongens en 2 meisjes met de namen Jan, Klaas, Willem, Guurtje en Meijntje. Vermoedelijk zullen deze kinderen wel niet lang hebben geleefd, zeker niet, wanneer we weten, dat in die tijden de zuigelingensterfte zeer groot was en on geveer 25 uitmaakte van het totaal aantal sterfgevallen. De kindersterfte was trouwens over het algemeen groot. Van de duizend mensen die overleden, waren er niet minder dan 500 beneden de twaalf jaar en daarvan weer 250 tot maximaal één jaar oud. Aangezien vijflingen zelfs in onze dagen nauwelijks in leven kunnen worden ge houden, is het vrijwel zeker, dat de Purmerlandse vijfling binnen enkele da gen is gestorven. Interessant is het te weten, dat in weer wil van deze bijzondere kleine kans op vijflingen, Nederland nauwelijks vijf jaar later en wel op 5 januari 1719, weer op een vijfling werd getracteerd. Ditmaal werden de kinderen in Scheveningen ge boren bij de Scheveningse visser Simon Arienz en zijn vrouw Kniertje Gerbrands- dochter. Ook hier weer de naam Ger- As je 't ming vraogt dan mok zeige dak blie bin dak gin auto heb Nie uut pricipipe, zoas sommige minse zeige da zullie. geen tillevisie hebbe, maor omdak gin sente heb en omdak asjeblief 'n bietje heule ouwe Knelis wil worre. Daorom hek ok ming stoomfiets oppëruumd mit de boodschap dak op ming leeftied nie nog us 'n doodsmak wil maoke. Noeng hek alleenug nog 'n ouwe fiets en die kenk net fineziere. En dan ok nog ming stramme beene om mee achter de boome te schuufele ak op de rieksweg loop. Ikke gin auto, waant jonges d'r binne zoveul gekke ongder de autriejers. Dat hejje van de week weer kenne zien. Zon mist dajje je eige klompe nie kon zien ajje die an je voete had, maor denkter- om datter autoriejers waore die achter d'rluu stuur zaote mit 'n gezich van ikke bin de groöte toovenaor en ikke speul dat mit die mist wel klaor. Van die manne die zo'n haost ha£de. hebbe d'r 'n paor heul gin haost meer waant die bine dood en de leste keer da zullie mit 'n auto rieje gong dat heul kallempies an, naor 't karkhof. Datter dooje deur 't verkeer valle ken gin mens veurkomme. Nie alle auto's kenne alsmaor veertug of vieftug kile- meter per uur rieje, dan wier de rommel int verkeer nog veul grooter, maor datter deur hard rieje bie mist zo'n bietje hong- derd auto's op en over mekaor klappe da ken d'r bie ming nie in. Zo'n bietje allegaor veuls te hard ereeje netuurlek. Jonges zo'n haost hadde al die manne Zullie moste dit doen en zullie moste dat doen, maor zo'n stuk of acht doen niks meer as in d'r graf leige en de zaok draojt net als gistere en eergistere, maor wat 'n raamp veur die femilieleeje Laot ming maor op ming fietsie zorrege dak nie annereeje wor deur auto's die veuls te hard gaon omdatte sjeffeurs maor nie kenne snappe dat al dat jak- kere naor niks liek en zeker me as 't zo mist dajje mit gemak je eige klompe nie ken zien Ikke me in n auto waant ikke wil hong- derd worre brands, hetgeen een typische toevallig heid zal zijn, aangezien deze Kniertje stamde uit het geslacht De Wit, dat reeds vele eeuwen in Scheveningen voor kwam. Haar echtgenoot was Simon Arienz Rosendaal, die haar tweede echtgenoot werd, toen zij haar eerste man op zee verloor en met drie kinderen waaronder een tweeling achterbleef. In 1715 bracht deze Kniertje de tweede tweeling ter wereld om in 1719 tenslotte met een vijfling verrast te worden. Het waren in dit geval allemaal meisjes, waarvan .er één reeds bij de geboorte overleed. De vier anderen hebben slechts één dag geleefd. Het doet wel merkwaardig aan, wan neer we moeten constateren, dat de op 5 januari geboren kinderen pas op 18 februari in de Hervormde kerk werden begraven Op hun steen staat: „Hier rusten ond-er deze steen. Vijf kinderen, al volmaakt van leen. 't Eender dragt ook saem geboren. Uit Kniertje Berbrandsz kunnen het hooren." Tentoongesteld. Wat is er dan die 44 dagen met de dode lichaampjes gebeurd? De kronieken we ten het ons wel te vertellen De uitzon derlijke gebeurtenis is ook tot buiten- Scheveningen doorgedrongen en reeds vanaf de 1ste dag verschenen belangstel lenden uit heel Holland om het „wereld wonder" te zien. Volgens een tijdgenoot bleek de belang stelling zo groot, dat dag-in dag-uit fi les rijtuigen in de toenmalige Keizer straat (nu Jacob Pronkstraat) stonden waar de reeds overleden vijfling ten toongesteld werd. Het „wereldwonder'' heeft uiteraard de echtelieden geen wind eieren gelegd, want velen brachten ge schenken mede. Tenslotte moesten de kinderen wel begraven worden en dat geschiedde op de I8e februari van het jaar 1719. Voor zover wij hebben kunnen nagaan, zijn er sindsdien in ons land geen vijf lingen meer geboren, althans tot voor ruim dertig jaar toen in Groningen een vijling dood ter wereld kwam en laats telijk m 1957 in Roosendaal, waarvan er één dadelijk overleed, terwijl de vier an dere binnen een dag eveneens het leven verloren. Van deze laatste vijfling was het onmogelijk ze in leven te houden, aangezien de kinderen slechts zes maan den bij de moeder waren geweest en hun gewicht nog veel te laag was. Elk jaar één. Onderzoekingen hebben uitgewezen, dat er gemiddeld elk jaar een vijfling op de wereld wordt geboren Het komt vrijwel nooit voor dat men ze in leven kan hou den. De op 28 mei 1934 geboren Dionnes vormen de enige vijfling die de eer te beurt valt te zijn blijven leven. In de loop der jaren zijn er vele vijf lingen geboren. Om er enkele te noemen: in 1938 werd in het dorp Cuyuapa in het departement Monsonate in San Salvador een vijfling het leven geschonken door een boerenvrouw. Mercedes Escobar An- dino genaamd. In 1939 door een Cubaanse, Otilia Valden In 1941 door een inwoonster van Sao Paulo. Het jaar 1942 bracht een record van niet minder dan drie vijflingen en wel te Podor in Senegal, te Breaghy ln Ierland en te Malaga in Angola, waar een negerin vijf meisjes op de wereld bracht In 1943 was het een 31-jarige Spaanse vrouw, die een vijfling kreeg. En volgens de kronieken zou de plaats Hameien in Duitsland de kroon span nen, want daar zou in het jaar 1600 een vrouw het leven hebben geschonken aan een zevenling, iets dat voor zover de geschiedenis ons vermeldt nog niet eerder of later is gebeurd. Voor onze Het werk hen die b volledig ve Inlichtinge bovendien afdeling P ons bedrij Rotan stoelen, Ro tafels en Rotan zittl Woninginrichtin STEITNER Van Weedestraat Telefoon 2461 Hopenlijk met zijn onkosten. Ons aant maar U Vergelijkt kil

Historische kranten - Archief Eemland

Soester Courant | 1964 | | pagina 12