NEDERLAND EN
INDONESIë.
SWIEBERTJE WAS BIJ HET HANDELSHUIS.
MANEGE „DE VRIJHEID".
Het oog gericht op
onze beschaving.
Dichterlijk dagboek.
Tegen de Rheuma.
Vleesverkoop.
Boomfeestdag.
Onderscheiding.
VRIJDAG 3 APRIL 1964. 43ste JAARGANG No. 36.
50ESTER(()OURANT
Verschijnt Iedere dinsdag en vrijdag. "'U 1Kft*o>.n
Abonn. p. kwart, ƒ2.40 - per post ƒ2.55
Abonn. p. kwart, 2.40 - per post 2.55
UITGAVEDRUKKERIJ SMIT SOESTDIJK BUREAU VOOR REDACTIE EN ADMINISTRATIE VAN WEEDESTRAAT 29A SOEST
TELEFOON 2566
GIRO 126156
t< f&UDt V i 't
m 'r*
:U Mm
Alaska is door een aardbeving getroffen,
terwijl wij leken over het algemeen
denken dat aardbevingen nagenoeg uit
sluitend in gebieden voorkomen die heel
anders zijn dan dat barre noorden.
Een Zweedse geleerde heeft gezegd dat
deze aarbeving veroorzaakt is door Rus
sische kernproeven, evenals enige an
dere natuurrampen die al achter de rug
zijn.
Een andere geleerde heeft verklaard dat
de Parijzenaars elkaar aan het uitmoor
den zijn met de uitlaatgassen van hun
auto's Al dat gerij en geros doet zoveel
zuurstof verloren gaan dat de Parijze-
naar die pech heeft daardoor vroegtijdig
zal sterven nadat hij eerst geconstateerd
zal hebben dat zijn verstandelijke ver
mogens achteruit gaan.
Nog niet zolang geleden hadden de men
sen een oorlog nodig om andere mensen
uit te roeien, maar de beschaving is nu
al zo ver dat het ook zonder oorlog kan.
Je hoeft maar proeven met kernwapenen
te nemen of heel veel in je auto in een
dichtbevolkte stad te rijden en hetzelfde
wordt bereikt.
De Nederlander Anton v. d. Water ziet
blijkbaar niets in deze beschaving van
ons en hij heeft de eenzaamheid en de
stilte opgezocht. Hij ging naar een onbe
woond eiland in de Caralbische zee,
maar maakt het niet zo best, als de ge
ruchten waar zijn.
Hij werd op een verkeerd eiland afgezet,
werd weer opgehaald en was lelijk ver
brand omdat hij er geen rekening mee
gehouden had dat hij niet met een Ne
derlandse maar met een Caralbische zon
te maken had.
Tot overmaat van ramp is hij ook nog
bijna verdronken, dus het lijkt me maar
beter dat wij trachten ons in beschaaf
der streken in het leven te houden, on
danks kernproeven en steeds meer uit
laatgassen.
KANTMAN.
op maandag de droeve resultaten kan
lezen.
Het is dan ook begrijpelijk dat er heel
wat zakenlieden zijn die nu eens niet
langs de weg willen zitten achter een
stuur, maar op een paarderug en liefst
zo ver mogelijk weg van het drukke ver
keer. Zij dromen niet van enorme pres
taties in dressuur- of springwedstrij den,
zij verlangen zelfs niet naar een razend
snelle draf of een galop waarvan je
oren suizen, maar alleen maar lekker
zitten, kalmpjes rijden, en genieten van
de natuur in het rond en het contact
met het levende wezen waarop ze zich
bevinden. Dat dier heeft vele vrienden
en vriendinnen omdat het paard sinds
eeuwen de trouwste vriend van de mens
is. Het zag ernaar uit dat die vriend
schap lelijk aan het verwateren was,
maar in Soest behoeft dat niet, want
voor veel minder geld dan men denkt
is het mogelijk dit contact tussen mens
en paard te leggen, waarvan velen al
ervaren hebben hoe waardevol het is.
Optuigen, rijden, afzadelen en er is geen
enkel bezwaar het wassen van de auto
eens achterwege te laten en een paard
te poetsen, want dat is een veel inte
ressanter werk. Desnoods kan het wagen
wassen daarna gebeuren. Door zelf de
verzorging van het paard ter hand te
nemen zal men het dier veel beter leren
kennen. Ook dat kan in manege „De
Vrijheid" maar het hoeft helemaal niet,
want anders zou die naam niet juist
zijn.
Al hadden wij een koude Pasen,
Een warme zomer komt er aan.
Want die voorspelling, bijna zéker,
Is zeer deskundig reeds gedaan.
De kans is tachtig op de honderd.
Slechts van éénvijfde weet men 't niet,
Dat zal wel met de zondag wezen,
Waarop het nogal dikwijls giet.
De toto-prijzen gaan ook stijgen.
Gelijk mee met het zwarte loon;
Pier Tania krijgt zijn programma
Van vijf-en-tachtig duizend schoon.
En Beatrix kreeg geen bekeuring.
Schoon zij wel fout stond geparkeerd.
De wet geldt niet voor alle mensen,
Zoals er wel eens wordt beweerd.
Maar bovendien, zou Zwolsman zeggen.
Geeft een verbaal maar ongemak.
Met ons valt immers niets te schikken:
Wij hebben nooit een cent op zak.
Gaat ooit de P.B.O. verdwijnen.
Hij komt terug als W.S.B.,
De slimme vos krijgt een nieuw pelsje.
Doch verder kom je er niet mee.
Ontscheept zijn op 't verkeerde eiland
Speet onze Robinson geducht;
En toen sloeg Anton van de Water
Voor 't hoge water op de vlucht.
Bent u op één april genomen.
De moppentrommel weer te klein?
Helaas, benzine al wéér duurder
Bleek woensdag echt geen grap te zijn.
JAAP MIJDERWIJK.
Het kan verkeren. Nauwelijks twee jaar
nadat we met Indonesië nog in een oor
logstoestand verkeerden, zijn we alweer
bezig te trachten er de beste maatjes
mee te worden. Als we in het particu
liere leven met iemand zo'n ruzie heb
ben gehad, dan gaat een toenadering
meestal niet meer zo gemakkelijk en ze
ker niet zo snel, maar op het politieke
vlak en zeker als de economie erbij
betrokken is, stapt men luchtig
over oude scrupules heen en telt het
voordeel meer dan het gevoel. Dat is ook
menselijk en met het oog op de toekomst
meestal ook verstandiger.
Ten opzichte van Duitsland is het trou
wens niet anders gegaan. Wanneer men
politiek en economisch gezien geen op
portunistisch standpunt inneemt, staan
er altijd anderen klaar om van de om
standigheden gebruik te maken en scha
kelt men zichzelf dus uit
Na alle moeilijke jaren tussen 1945 en
1962 staan Nederland en Indonesië nu
in een geheel nieuwe verhouding tot
elkaar. Zaten er dan in Nederland al vele
handelsmensen te wachten op een her
stel der betrekkingen en een hernieuwd
handelscontact met Indonesië, in laatst
genoemd land was en is dat zeker niet
minder het geval. Nu de wrijfpunten
langzamerhand zijn verdwenen - al val
len er nog op te lossen - wordt de
kennis die vele Nederlanders nog hebben
van de Indonesische mogelijkheden voor
dit laad weer van groot belang. De eco
nomische situatie van Indonesië is, mede
door de militaire avonturen, allesbehalve
rooskleurig. Er wordt honger en armoede
geleden, de produktie is ver beneden het
mogelijke en de handel is door Soekar-
no's maatregelen tegen Maleisië tot een
minimum gedaald.
In deze situatie kan de Nederlandse
„know-how" en een uitbreiding van de
handel met Nederland voor Indonesië
een belangrijke hulp gaan betekenen.
Het is onmiskenbaar dat hierop van
Indonesische zijde hoge prijs wordt ge
steld, al wil men natuurlijk voorkomen
„het gezicht te verliezen", hetgeen voor
de oosterling altijd veel zwaarder telt
dan voor de westerse mens.
Handelsmissies brachten reeds 'n bezoek
aan Nederland, er is een zich uitbreidend
particulier contact, de Indonesische mi
nister van buitenlandse zaken, Soeban-
drio, is voor overleg naar Nederland ge
komen en er wordt nu zelfs gedacht aan
een officieel bezoek van president Soe-
karno. Allemaal bewijzen, dat de Indo
nesische regering zich inspant om een
beter contact met en hulp van Neder
landse zijde te verkrijgen.
Internationaal politiek gezien komt Ne
derland nu echter wel in een wat moei
lijke positie, gezien de zich toespitsende
controverse tussen Indonesië en Malei-
Laatstgenoemd land wordt gesteund door
Engeland en in politieke zin ook door
Amerika. De Ver. Staten hebben zelfs
verdere financiële steun aan Indonesië
afhankelijk gesteld van diens houding in
het geschil met Maleisië. Hiervan maakt
de sowj et-unie weer gebruik om Indo
nesië niet onbelangrijke militaire hulp
te verlenen.
Wanneer wij dus aan Indonesië steun op
economisch gebied gaan geven, ontstaat
de vreemde situatie, dat wij in zekere
zin handelen tegen het belang van
N A.V.O.-bondgenoten in en met Rusland
samenwerken om Indonesië sterker te
maken ook in zijn strijd met Maleisië.
Men kan zeggen, dat Engeland en Ameri
ka dan nu hun trekken thuis krijgen,
gedachtig aan hun houding tegenover
Nederland toen wij met Indonesië over
hoop lagen, doch politiek gezien liggen
de zaken thans weer anders en schept
dit toch wel een heel vreemde situatie
uit bondgenootschappelijk oogpunt be
zien.
Hier wreekt zich dan het feit, dat er
van een gezamenlijke politiek van de
westerse geallieerden geen sprake is.
Washington gaat immers eigenzinnig en
ook opportunistisch te werk hetgeen juist
ook Frankrijk tot zijn onafhankelijkheid
daartegenover heeft gebracht.
Ongezocht krijgt nu ook Nederland de
gelegenheid zijn onafhankelijkheid te
tonen door de mogelijkheid van meer
handelssamenwerking met Indonesië met
ondergeschikt te maken aan het politiek
bondgenootschap. Door die samenwer
king bevorderen wij onze eigen economie
en in de internationale politiek geldt nog
altijd dat het hemd nader is dan de rok.
Het is ook ons belang de handel met In
donesië weer op gang te brengen en
goede betrekkingen met de Indonesische
regering te onderhouden en we zijn aan
niemand verplicht hierop remmend te
werken.
Anderzijds zijn er uiteraard ook belangen
met Maleisië - we denken b.v. aan de
landingsrechten voor de "K.L.M. in Sin
gapore - zodat de Nederlandse regering
behendig zal moeten manoeuvreren om
zich buiten de politieke gevolgen te hou
den.
Wat Dik Trom en Pietje Bell in onze
kinderdagen waren dat is Swiebertje nu,
met dit grote verschil dat Dik en Pietje
het nooit verder gebracht hebben dan
boekfiguren, terwijl Swiebertje niet alleen
de populairste televisiefiguur voor de
kinderen is, maar tevens levensgroot
bestaat. Hoe groot dat wel is heeft hij
gistermiddag in het Handelshuis getoond
Daar stonden al heel lang voor de aan
komst van de nationale televisieheld
meisjes en jongens te kleumen om toch
vooral maar op tijd te zijn en niets te
missen van de aankomst van hun held.
Hij arriveerde prompt op tijd en dat
was meer dan je van zo'n wat landlo-
perige figuur verwachten mag. Hij kwam
in een grote auto en niet lopend op een
paar afgetrapte schoenen, zoals men
van Swiebertje verwachen mag. Wel had
hij de wat vodderige kleren aan die bij
dragen tot zijn grote populariteit. Als u
of ik zo gekleed gingen zouden onze kin
deren zich voor hun kameraadjes dood
schamen en wijzelf zouden gemeden
worden door de buren. Swiebertje werd
in het Handelshuis verwelkomd door de
heer R. H. Adama, waarna hij enthou
siast op een verkoopster toestapte, haar
in de wang kneep en met voldoening zei
„Ha lekkere meid!" Ze bloosde en lachte
terwijl ze de politie gebeld zou hebben
als u of ik dit gedaan zouden hebben
De kinderen waren enthousiast. In hun
Swiebertjespyama's hadden ze gedroomd
van hun held en nu was hij bij hen
Honderden meisjes en jongens hebben
hem gezien, een hand van hem gekregen
en bovendien een foto met handtekening
en een bal. Hij gaf inlichtingen over
Saartje, Bromsnor en de burgemeester
als door de jeugd gevraagd werd hoe
het met hem ging, maar met hemzelf
ging het eigenlijk niet zo goed, want
hij was grieperig en had wat koorts.
Manmoedig heeft hij zich echter door de
uren heengeslagen en met enthousiasme
heeft hij de jeugd bezig gehouden. Om
half zes vertrok hij om zich gereed te
maken voor het optreden in De Rank.
Niet als Swiebertje, maar als Joop Do-
derer, die kans ziet in deze gedaante net
zo gek te doen als Swiebertje soms doet.
Gisteren is een belangrijke slag gesla
gen in de strijd tegen de rheumatiek
tijdens de markt, waar het comité dat
in onze gemeente de actie voor de Stich
ting Nationaal Rheumafonds over een
kraam beschikte, waar men diverse ar
tikelen kon kopen waarvan de netto
opbrengst aan rheumalij ders ten goede
komt. Die verkoop viel niet tegen, maar
wel het aantal donateurs dat zich voor
de Sichting opgaf. In de kraam lagen
platen van moppentapper Max Tailleur,
die er tien ter beschikking stelde voor de
actie in Soest, omdat voor zijn eigen actie
tegen de rheuma door K.P.S. 3000,
ter beschikking gesteld was. Iedere tiende
donateur zou een plaat krijgen, maar er
ging helaas geen enkele plaat weg, want
de tiende werd niet gehaald.
In een kraam aan het begin van de
markt stond de heer E. Moffie met zijn
horloges, waarvan de verkoop zijn in
komen uitmaakt. Menigmaal vergat hij
dit echter om op onnavolgbare wijze de
mensen 1,50 uit de zak te praten zon
der dat ze wisten wat ze kregen of waar
voor het geld eventueel bestemd was
Dat lukte vele tientallen malen en wie
op het verzoek van de heer Moffie in
ging behoefde zich echt niet bekocht te
voelen, want het artikel van het rheu
mafonds was klein maar fijn en wie
het als artikel aan de prijzige kant
mocht vinden, die had in ieder geval
de voldoening een steentje bijgedragen
te hebben voor het goede doel.
Met de collecte liep het prima. Een col-
lectrice sloeg alle records door 500 speld
jes te slijten aan marktbezoekers. Mor
gen is er een straatcollecte en collectri-
ces en collectanten worden vóór vijf uur
met hun volle bussen bij de Raiffei-
senbank, Soesterbergsestraat 14 verwacht.
Foto Drukkerij Smit.
Daar zal het geld geteld worden.
In twee kramen is flink gewerkt voor de
rheumabestrijding. In de ene kraam door
mevr. Van Lokhorst en de heer Van
Dorp, comitéleden, in de andere door de
heer Moffie, die met zijn gaaf gebabbel
zo'n indruk maakte op de heren W. H. B.
Kuckulus en W. Guddi van het hoofd-
Rheumafonds dat zij met een bandopna
me naar huis terugkeerden
Zaterdagmorgen, 9 uur, heeft aan het
slachthuis verkoop van vlees plaats aan
de houders van de nummers 1-50 (grijs)
en 1-100 (geel).
Soest viert met tachtig gemeenten op
15 april de boomfeestdag en vele kin
deren zullen op die dag bomen planten
in de gemeente. Kinderen van de Van
der Huchtschool en de De Savornin
Lohmanschool doen dit op de Dalweg en
leerlingen van de openbare school aan
de Beetzlaan in de St. Theresiastraat.
Kinderen van de Insingerschool planten
de bomen op de hoek van de Den Bliek
laan en het Eerste Heeserlaantie en de
leerlingen van de Groen van Prinsterer-
sciiool kan men bezig zien op de hoek
van de Koningsweg en de Belvédereweg.
In Soesterberg planten kinderen van de
christelijke school, de Titus Brandsma-
school en de Carolusschool bomen op de
Simon Stevinlaan en de leerlingen van
de openbare lagere school te Soesterberg
zullen de Veldmaarschalk Montgomery-
weg van bomen voorzien.
In Soest begint het planten om 2 uur en'
in Soesterberg reeds om half tien. Het
duurt ongeveer drie kwartier en daarna
is er een samenkomst met films en trac-
taties. De kinderen in Soest komen bij
een in gebouw Credo en in Soesterberg in
Huis ten Halve.
De heer Th. Matthijssen, inspecteur der
rijksrecherche, wonende Schrikslaan 13,
alhier, is door HM. de Koningin be
noemd tot Ridder in de orde van Oranje
Nassau.
De hieraan verbonden medaille werd hem
dinsdag namens de koningin uitgereikt
door de heer C Sesink, hoofd van de
veiligheidsdienst van het koninklijk huis.
Gedurende de oorlogsjaren was de heer
Matthijssen, als wachtmeester behorende
tot het detachement van de Koninklijke
Marechau .see, te Londen speciaal belast
met. de bewaking van HM. Koningin
Wilhelmina. Direct na de oorlog kwam
hij in dienst van de veiligheidsdienst
van het koninklijk huis.
Het nummer 171 lijkt het laatste num
mer aan de linkerzijde van de Koningin -
nelaan, maar er is nog een nummer 173,
gegeven aan de boerderij van de heer
J. Laseur, die men bereiken kan door de
smalle weg naast het rust- en verpleeg
huis „Eikenhorst" in te slaan.
De eerste boerderij links wordt bewoond
door een man die aanvankelijk alleen
agrariër maar nu ook manegehouder is,
want hij stichtte de tweede manege in
Soest.
de heer Wansleeben te trachten een goed
amazone of ruiter te worden.
Deze straffe leiding ondergingen Mary
en Bea toen wij arriveerden voor een
praatje en een plaatje, dat natuurlijk
wel enige voeten in de aarde had, want
paarden zijn geen auto's en je zet ze
niet zo gemakkelijk op een rij als ge
motoriseerde vierwielers.
Paardrijden komt steeds meer in trek,
ook in Soest, dus het is niet toevallig
dat na een manege in Soest-Zuid een
Er moest een naam bedacht worden
voor de manege en terecht werd „De
Vrijheid" gekozen, want de heer Laseur,
zijn vrouw en pikeur C. F. Wansleeben
willen dat amazones en ruiters en zij
die het willen worden zich in alle op
zichten vrij voelen en zich als hele vrije
mensen gedragen zullen.
Dat blijkt onder meer uit het feit dat
men bij „De Vrijheid" slechts ritten per
keer kent en niet het alom bekende sy
steem van een „tienrittenkaart", met
vaak daaraan verbonden de voorwaarde
dat die slechts ten hoogste drie maan
den geldig is. Wie wil komen rijden be
taalt vijf gulden, krijgt een uur les of
mag desnoods alleen op pad als dat
verantwoord is, maar men kan natuurlijk
ook begeleiding krijgen op een tocht door
de prachtige omgeving, richting Lage
Vuursche en Den Dolder.
Extase, Assan, Doucher, Zigane, Sonja,
Roland en Marijke zijn de paarden van
manege „De Vrijheid" en dan zijn er ook
nog vijf pensionpaarden. Dat is heel wat,
maar er zijn 27 koeien, die dicht bij de
paarden gehuisvest zijn en menig leer
linge of leerling heeft al met veel be
langstelling kennis genomen van het ge
beuren op de boerderij, waaronder de
geboorte van een kalfje tijdelijk meer de
interesse trok dan het bestijgen der
paarden om onder de straffe leiding van
Foto Drukkerij Smit.
manege in Soestdijk geopend werd. zij 't
van heel ander gehalte. In Soest-Zuid wil
men graag heel gauw een binnenmanege
terwijl de heer Laseur dat zelfs een
belemmering vindt voor de vrijheid
waarom hij zijn manege die naam gaf.
Een buitenmanege en de vele vierkante
kilometers natuurgebied die ter beschik
king staan van allen die in zijn manege
het rijden willen leren en na het vereiste
aantal lessen „naar buiten" mogen acht
hij ruim voldoende voor liefhebbers van
de ruitersport die graag op het brok na
tuur dat paard heet de natuur in willen.
Geen binnenmanege dus, maar straks
wel een nieuwe stal bij de buitenma
nege. Daarin komen dan de paarden die
meer dan elders door berijdster en be
rijder klaar gemaakt zullen worden voor
de rit en afgezadeld als het dier zijn
plicht weer gedaan heeft. Dat is ook een
vorm van die vrijheid.
En dan de koffie van mevr. Laseur, die
vooral in de weekends kannen vol
schenkt aan paardeliefhebbers, die blij
zijn dat een week hard werken of een
week heel veel autorijden achter de rug
is en die graag willen vertoeven in deze
landelijke omgeving, opsnuivend de pit
tige lucht die bij een boerderij hoort en
genietend van de paardesport die vooral
tijdens de weekends meer te bieden heeft
dan een jachtende auto, waarvan men