NEDERLAND EN INDONESIë. SWIEBERTJE WAS BIJ HET HANDELSHUIS. MANEGE „DE VRIJHEID". Het oog gericht op onze beschaving. Dichterlijk dagboek. Tegen de Rheuma. Vleesverkoop. Boomfeestdag. Onderscheiding. VRIJDAG 3 APRIL 1964. 43ste JAARGANG No. 36. 50ESTER(()OURANT Verschijnt Iedere dinsdag en vrijdag. "'U 1Kft*o>.n Abonn. p. kwart, ƒ2.40 - per post ƒ2.55 Abonn. p. kwart, 2.40 - per post 2.55 UITGAVEDRUKKERIJ SMIT SOESTDIJK BUREAU VOOR REDACTIE EN ADMINISTRATIE VAN WEEDESTRAAT 29A SOEST TELEFOON 2566 GIRO 126156 t< f&UDt V i 't m 'r* :U Mm Alaska is door een aardbeving getroffen, terwijl wij leken over het algemeen denken dat aardbevingen nagenoeg uit sluitend in gebieden voorkomen die heel anders zijn dan dat barre noorden. Een Zweedse geleerde heeft gezegd dat deze aarbeving veroorzaakt is door Rus sische kernproeven, evenals enige an dere natuurrampen die al achter de rug zijn. Een andere geleerde heeft verklaard dat de Parijzenaars elkaar aan het uitmoor den zijn met de uitlaatgassen van hun auto's Al dat gerij en geros doet zoveel zuurstof verloren gaan dat de Parijze- naar die pech heeft daardoor vroegtijdig zal sterven nadat hij eerst geconstateerd zal hebben dat zijn verstandelijke ver mogens achteruit gaan. Nog niet zolang geleden hadden de men sen een oorlog nodig om andere mensen uit te roeien, maar de beschaving is nu al zo ver dat het ook zonder oorlog kan. Je hoeft maar proeven met kernwapenen te nemen of heel veel in je auto in een dichtbevolkte stad te rijden en hetzelfde wordt bereikt. De Nederlander Anton v. d. Water ziet blijkbaar niets in deze beschaving van ons en hij heeft de eenzaamheid en de stilte opgezocht. Hij ging naar een onbe woond eiland in de Caralbische zee, maar maakt het niet zo best, als de ge ruchten waar zijn. Hij werd op een verkeerd eiland afgezet, werd weer opgehaald en was lelijk ver brand omdat hij er geen rekening mee gehouden had dat hij niet met een Ne derlandse maar met een Caralbische zon te maken had. Tot overmaat van ramp is hij ook nog bijna verdronken, dus het lijkt me maar beter dat wij trachten ons in beschaaf der streken in het leven te houden, on danks kernproeven en steeds meer uit laatgassen. KANTMAN. op maandag de droeve resultaten kan lezen. Het is dan ook begrijpelijk dat er heel wat zakenlieden zijn die nu eens niet langs de weg willen zitten achter een stuur, maar op een paarderug en liefst zo ver mogelijk weg van het drukke ver keer. Zij dromen niet van enorme pres taties in dressuur- of springwedstrij den, zij verlangen zelfs niet naar een razend snelle draf of een galop waarvan je oren suizen, maar alleen maar lekker zitten, kalmpjes rijden, en genieten van de natuur in het rond en het contact met het levende wezen waarop ze zich bevinden. Dat dier heeft vele vrienden en vriendinnen omdat het paard sinds eeuwen de trouwste vriend van de mens is. Het zag ernaar uit dat die vriend schap lelijk aan het verwateren was, maar in Soest behoeft dat niet, want voor veel minder geld dan men denkt is het mogelijk dit contact tussen mens en paard te leggen, waarvan velen al ervaren hebben hoe waardevol het is. Optuigen, rijden, afzadelen en er is geen enkel bezwaar het wassen van de auto eens achterwege te laten en een paard te poetsen, want dat is een veel inte ressanter werk. Desnoods kan het wagen wassen daarna gebeuren. Door zelf de verzorging van het paard ter hand te nemen zal men het dier veel beter leren kennen. Ook dat kan in manege „De Vrijheid" maar het hoeft helemaal niet, want anders zou die naam niet juist zijn. Al hadden wij een koude Pasen, Een warme zomer komt er aan. Want die voorspelling, bijna zéker, Is zeer deskundig reeds gedaan. De kans is tachtig op de honderd. Slechts van éénvijfde weet men 't niet, Dat zal wel met de zondag wezen, Waarop het nogal dikwijls giet. De toto-prijzen gaan ook stijgen. Gelijk mee met het zwarte loon; Pier Tania krijgt zijn programma Van vijf-en-tachtig duizend schoon. En Beatrix kreeg geen bekeuring. Schoon zij wel fout stond geparkeerd. De wet geldt niet voor alle mensen, Zoals er wel eens wordt beweerd. Maar bovendien, zou Zwolsman zeggen. Geeft een verbaal maar ongemak. Met ons valt immers niets te schikken: Wij hebben nooit een cent op zak. Gaat ooit de P.B.O. verdwijnen. Hij komt terug als W.S.B., De slimme vos krijgt een nieuw pelsje. Doch verder kom je er niet mee. Ontscheept zijn op 't verkeerde eiland Speet onze Robinson geducht; En toen sloeg Anton van de Water Voor 't hoge water op de vlucht. Bent u op één april genomen. De moppentrommel weer te klein? Helaas, benzine al wéér duurder Bleek woensdag echt geen grap te zijn. JAAP MIJDERWIJK. Het kan verkeren. Nauwelijks twee jaar nadat we met Indonesië nog in een oor logstoestand verkeerden, zijn we alweer bezig te trachten er de beste maatjes mee te worden. Als we in het particu liere leven met iemand zo'n ruzie heb ben gehad, dan gaat een toenadering meestal niet meer zo gemakkelijk en ze ker niet zo snel, maar op het politieke vlak en zeker als de economie erbij betrokken is, stapt men luchtig over oude scrupules heen en telt het voordeel meer dan het gevoel. Dat is ook menselijk en met het oog op de toekomst meestal ook verstandiger. Ten opzichte van Duitsland is het trou wens niet anders gegaan. Wanneer men politiek en economisch gezien geen op portunistisch standpunt inneemt, staan er altijd anderen klaar om van de om standigheden gebruik te maken en scha kelt men zichzelf dus uit Na alle moeilijke jaren tussen 1945 en 1962 staan Nederland en Indonesië nu in een geheel nieuwe verhouding tot elkaar. Zaten er dan in Nederland al vele handelsmensen te wachten op een her stel der betrekkingen en een hernieuwd handelscontact met Indonesië, in laatst genoemd land was en is dat zeker niet minder het geval. Nu de wrijfpunten langzamerhand zijn verdwenen - al val len er nog op te lossen - wordt de kennis die vele Nederlanders nog hebben van de Indonesische mogelijkheden voor dit laad weer van groot belang. De eco nomische situatie van Indonesië is, mede door de militaire avonturen, allesbehalve rooskleurig. Er wordt honger en armoede geleden, de produktie is ver beneden het mogelijke en de handel is door Soekar- no's maatregelen tegen Maleisië tot een minimum gedaald. In deze situatie kan de Nederlandse „know-how" en een uitbreiding van de handel met Nederland voor Indonesië een belangrijke hulp gaan betekenen. Het is onmiskenbaar dat hierop van Indonesische zijde hoge prijs wordt ge steld, al wil men natuurlijk voorkomen „het gezicht te verliezen", hetgeen voor de oosterling altijd veel zwaarder telt dan voor de westerse mens. Handelsmissies brachten reeds 'n bezoek aan Nederland, er is een zich uitbreidend particulier contact, de Indonesische mi nister van buitenlandse zaken, Soeban- drio, is voor overleg naar Nederland ge komen en er wordt nu zelfs gedacht aan een officieel bezoek van president Soe- karno. Allemaal bewijzen, dat de Indo nesische regering zich inspant om een beter contact met en hulp van Neder landse zijde te verkrijgen. Internationaal politiek gezien komt Ne derland nu echter wel in een wat moei lijke positie, gezien de zich toespitsende controverse tussen Indonesië en Malei- Laatstgenoemd land wordt gesteund door Engeland en in politieke zin ook door Amerika. De Ver. Staten hebben zelfs verdere financiële steun aan Indonesië afhankelijk gesteld van diens houding in het geschil met Maleisië. Hiervan maakt de sowj et-unie weer gebruik om Indo nesië niet onbelangrijke militaire hulp te verlenen. Wanneer wij dus aan Indonesië steun op economisch gebied gaan geven, ontstaat de vreemde situatie, dat wij in zekere zin handelen tegen het belang van N A.V.O.-bondgenoten in en met Rusland samenwerken om Indonesië sterker te maken ook in zijn strijd met Maleisië. Men kan zeggen, dat Engeland en Ameri ka dan nu hun trekken thuis krijgen, gedachtig aan hun houding tegenover Nederland toen wij met Indonesië over hoop lagen, doch politiek gezien liggen de zaken thans weer anders en schept dit toch wel een heel vreemde situatie uit bondgenootschappelijk oogpunt be zien. Hier wreekt zich dan het feit, dat er van een gezamenlijke politiek van de westerse geallieerden geen sprake is. Washington gaat immers eigenzinnig en ook opportunistisch te werk hetgeen juist ook Frankrijk tot zijn onafhankelijkheid daartegenover heeft gebracht. Ongezocht krijgt nu ook Nederland de gelegenheid zijn onafhankelijkheid te tonen door de mogelijkheid van meer handelssamenwerking met Indonesië met ondergeschikt te maken aan het politiek bondgenootschap. Door die samenwer king bevorderen wij onze eigen economie en in de internationale politiek geldt nog altijd dat het hemd nader is dan de rok. Het is ook ons belang de handel met In donesië weer op gang te brengen en goede betrekkingen met de Indonesische regering te onderhouden en we zijn aan niemand verplicht hierop remmend te werken. Anderzijds zijn er uiteraard ook belangen met Maleisië - we denken b.v. aan de landingsrechten voor de "K.L.M. in Sin gapore - zodat de Nederlandse regering behendig zal moeten manoeuvreren om zich buiten de politieke gevolgen te hou den. Wat Dik Trom en Pietje Bell in onze kinderdagen waren dat is Swiebertje nu, met dit grote verschil dat Dik en Pietje het nooit verder gebracht hebben dan boekfiguren, terwijl Swiebertje niet alleen de populairste televisiefiguur voor de kinderen is, maar tevens levensgroot bestaat. Hoe groot dat wel is heeft hij gistermiddag in het Handelshuis getoond Daar stonden al heel lang voor de aan komst van de nationale televisieheld meisjes en jongens te kleumen om toch vooral maar op tijd te zijn en niets te missen van de aankomst van hun held. Hij arriveerde prompt op tijd en dat was meer dan je van zo'n wat landlo- perige figuur verwachten mag. Hij kwam in een grote auto en niet lopend op een paar afgetrapte schoenen, zoals men van Swiebertje verwachen mag. Wel had hij de wat vodderige kleren aan die bij dragen tot zijn grote populariteit. Als u of ik zo gekleed gingen zouden onze kin deren zich voor hun kameraadjes dood schamen en wijzelf zouden gemeden worden door de buren. Swiebertje werd in het Handelshuis verwelkomd door de heer R. H. Adama, waarna hij enthou siast op een verkoopster toestapte, haar in de wang kneep en met voldoening zei „Ha lekkere meid!" Ze bloosde en lachte terwijl ze de politie gebeld zou hebben als u of ik dit gedaan zouden hebben De kinderen waren enthousiast. In hun Swiebertjespyama's hadden ze gedroomd van hun held en nu was hij bij hen Honderden meisjes en jongens hebben hem gezien, een hand van hem gekregen en bovendien een foto met handtekening en een bal. Hij gaf inlichtingen over Saartje, Bromsnor en de burgemeester als door de jeugd gevraagd werd hoe het met hem ging, maar met hemzelf ging het eigenlijk niet zo goed, want hij was grieperig en had wat koorts. Manmoedig heeft hij zich echter door de uren heengeslagen en met enthousiasme heeft hij de jeugd bezig gehouden. Om half zes vertrok hij om zich gereed te maken voor het optreden in De Rank. Niet als Swiebertje, maar als Joop Do- derer, die kans ziet in deze gedaante net zo gek te doen als Swiebertje soms doet. Gisteren is een belangrijke slag gesla gen in de strijd tegen de rheumatiek tijdens de markt, waar het comité dat in onze gemeente de actie voor de Stich ting Nationaal Rheumafonds over een kraam beschikte, waar men diverse ar tikelen kon kopen waarvan de netto opbrengst aan rheumalij ders ten goede komt. Die verkoop viel niet tegen, maar wel het aantal donateurs dat zich voor de Sichting opgaf. In de kraam lagen platen van moppentapper Max Tailleur, die er tien ter beschikking stelde voor de actie in Soest, omdat voor zijn eigen actie tegen de rheuma door K.P.S. 3000, ter beschikking gesteld was. Iedere tiende donateur zou een plaat krijgen, maar er ging helaas geen enkele plaat weg, want de tiende werd niet gehaald. In een kraam aan het begin van de markt stond de heer E. Moffie met zijn horloges, waarvan de verkoop zijn in komen uitmaakt. Menigmaal vergat hij dit echter om op onnavolgbare wijze de mensen 1,50 uit de zak te praten zon der dat ze wisten wat ze kregen of waar voor het geld eventueel bestemd was Dat lukte vele tientallen malen en wie op het verzoek van de heer Moffie in ging behoefde zich echt niet bekocht te voelen, want het artikel van het rheu mafonds was klein maar fijn en wie het als artikel aan de prijzige kant mocht vinden, die had in ieder geval de voldoening een steentje bijgedragen te hebben voor het goede doel. Met de collecte liep het prima. Een col- lectrice sloeg alle records door 500 speld jes te slijten aan marktbezoekers. Mor gen is er een straatcollecte en collectri- ces en collectanten worden vóór vijf uur met hun volle bussen bij de Raiffei- senbank, Soesterbergsestraat 14 verwacht. Foto Drukkerij Smit. Daar zal het geld geteld worden. In twee kramen is flink gewerkt voor de rheumabestrijding. In de ene kraam door mevr. Van Lokhorst en de heer Van Dorp, comitéleden, in de andere door de heer Moffie, die met zijn gaaf gebabbel zo'n indruk maakte op de heren W. H. B. Kuckulus en W. Guddi van het hoofd- Rheumafonds dat zij met een bandopna me naar huis terugkeerden Zaterdagmorgen, 9 uur, heeft aan het slachthuis verkoop van vlees plaats aan de houders van de nummers 1-50 (grijs) en 1-100 (geel). Soest viert met tachtig gemeenten op 15 april de boomfeestdag en vele kin deren zullen op die dag bomen planten in de gemeente. Kinderen van de Van der Huchtschool en de De Savornin Lohmanschool doen dit op de Dalweg en leerlingen van de openbare school aan de Beetzlaan in de St. Theresiastraat. Kinderen van de Insingerschool planten de bomen op de hoek van de Den Bliek laan en het Eerste Heeserlaantie en de leerlingen van de Groen van Prinsterer- sciiool kan men bezig zien op de hoek van de Koningsweg en de Belvédereweg. In Soesterberg planten kinderen van de christelijke school, de Titus Brandsma- school en de Carolusschool bomen op de Simon Stevinlaan en de leerlingen van de openbare lagere school te Soesterberg zullen de Veldmaarschalk Montgomery- weg van bomen voorzien. In Soest begint het planten om 2 uur en' in Soesterberg reeds om half tien. Het duurt ongeveer drie kwartier en daarna is er een samenkomst met films en trac- taties. De kinderen in Soest komen bij een in gebouw Credo en in Soesterberg in Huis ten Halve. De heer Th. Matthijssen, inspecteur der rijksrecherche, wonende Schrikslaan 13, alhier, is door HM. de Koningin be noemd tot Ridder in de orde van Oranje Nassau. De hieraan verbonden medaille werd hem dinsdag namens de koningin uitgereikt door de heer C Sesink, hoofd van de veiligheidsdienst van het koninklijk huis. Gedurende de oorlogsjaren was de heer Matthijssen, als wachtmeester behorende tot het detachement van de Koninklijke Marechau .see, te Londen speciaal belast met. de bewaking van HM. Koningin Wilhelmina. Direct na de oorlog kwam hij in dienst van de veiligheidsdienst van het koninklijk huis. Het nummer 171 lijkt het laatste num mer aan de linkerzijde van de Koningin - nelaan, maar er is nog een nummer 173, gegeven aan de boerderij van de heer J. Laseur, die men bereiken kan door de smalle weg naast het rust- en verpleeg huis „Eikenhorst" in te slaan. De eerste boerderij links wordt bewoond door een man die aanvankelijk alleen agrariër maar nu ook manegehouder is, want hij stichtte de tweede manege in Soest. de heer Wansleeben te trachten een goed amazone of ruiter te worden. Deze straffe leiding ondergingen Mary en Bea toen wij arriveerden voor een praatje en een plaatje, dat natuurlijk wel enige voeten in de aarde had, want paarden zijn geen auto's en je zet ze niet zo gemakkelijk op een rij als ge motoriseerde vierwielers. Paardrijden komt steeds meer in trek, ook in Soest, dus het is niet toevallig dat na een manege in Soest-Zuid een Er moest een naam bedacht worden voor de manege en terecht werd „De Vrijheid" gekozen, want de heer Laseur, zijn vrouw en pikeur C. F. Wansleeben willen dat amazones en ruiters en zij die het willen worden zich in alle op zichten vrij voelen en zich als hele vrije mensen gedragen zullen. Dat blijkt onder meer uit het feit dat men bij „De Vrijheid" slechts ritten per keer kent en niet het alom bekende sy steem van een „tienrittenkaart", met vaak daaraan verbonden de voorwaarde dat die slechts ten hoogste drie maan den geldig is. Wie wil komen rijden be taalt vijf gulden, krijgt een uur les of mag desnoods alleen op pad als dat verantwoord is, maar men kan natuurlijk ook begeleiding krijgen op een tocht door de prachtige omgeving, richting Lage Vuursche en Den Dolder. Extase, Assan, Doucher, Zigane, Sonja, Roland en Marijke zijn de paarden van manege „De Vrijheid" en dan zijn er ook nog vijf pensionpaarden. Dat is heel wat, maar er zijn 27 koeien, die dicht bij de paarden gehuisvest zijn en menig leer linge of leerling heeft al met veel be langstelling kennis genomen van het ge beuren op de boerderij, waaronder de geboorte van een kalfje tijdelijk meer de interesse trok dan het bestijgen der paarden om onder de straffe leiding van Foto Drukkerij Smit. manege in Soestdijk geopend werd. zij 't van heel ander gehalte. In Soest-Zuid wil men graag heel gauw een binnenmanege terwijl de heer Laseur dat zelfs een belemmering vindt voor de vrijheid waarom hij zijn manege die naam gaf. Een buitenmanege en de vele vierkante kilometers natuurgebied die ter beschik king staan van allen die in zijn manege het rijden willen leren en na het vereiste aantal lessen „naar buiten" mogen acht hij ruim voldoende voor liefhebbers van de ruitersport die graag op het brok na tuur dat paard heet de natuur in willen. Geen binnenmanege dus, maar straks wel een nieuwe stal bij de buitenma nege. Daarin komen dan de paarden die meer dan elders door berijdster en be rijder klaar gemaakt zullen worden voor de rit en afgezadeld als het dier zijn plicht weer gedaan heeft. Dat is ook een vorm van die vrijheid. En dan de koffie van mevr. Laseur, die vooral in de weekends kannen vol schenkt aan paardeliefhebbers, die blij zijn dat een week hard werken of een week heel veel autorijden achter de rug is en die graag willen vertoeven in deze landelijke omgeving, opsnuivend de pit tige lucht die bij een boerderij hoort en genietend van de paardesport die vooral tijdens de weekends meer te bieden heeft dan een jachtende auto, waarvan men

Historische kranten - Archief Eemland

Soester Courant | 1964 | | pagina 1