Salomon de tweede. 3? - m $*s TWEEDE BLAD „Ik wijs je de weg, mijn kind Jij bent in het bos verdwaald In onze collectie BRILMONTUREN Fa. D. F. VOIGT "y Uf J Feestavond voor Soester werknemers. F0T0K0PIEER0EH0NSTRATIE Duinkikkerveteranen verloren. Meisje ernstig gewond. Sprekers voor Zonnegloren. aa sa BATENBURG's Erkende Auto- en Scooterri j school Schrijven aan B. en W. N.V.E.V. Het is in de kinderrechter, dr. Carl Holz- schuh uit Darmstadt in Duitsland, dat de geest en de spreekwoordelijke wijsheid van eertijds koning Salomon zijn geva ren. Met een klap heeft hij onlangs het wet boek voor zich dioht geslagen. Toen heeft hij het stof van de vergeelde paragrafen geblazen en sindsdien is het zowel zijn inmenselijke als originele wijze van be rechten van kinderen, die alom in de wereld de aandacht heeft getrokken. Met recht: een rechter, van wie de da ders houden. En die daders, dat zijn in dit geval kinderen tussen twaalf en re gen tien jaar die, om welke reden dan ook, met de politie in aanraking kwamen en voor wie de celdeuren onherroepelijk en breeduit zouden openzwaaien, wier toekomst zou worden vernield, wier re putatie voorgoed zou worden geschaad, als niet kinderrechter Carl Holzsehuh in zijn district deze wrange en ver droogde rechtspraak voor de jeugd een halt had toegeroepen met de woorden: „Ik zal je de weg wijzen, mijn kind, je bent in het bos verdwaald!" In de rechtszaal van Darmstadt zetelt deze moderne Salomon. Opvoeden, niet straffen. Met deze gouden stelregel heeft Dr. Carl Holzsohuh zocht in haar dos sier. Jutta Elbertz, geboren in Berlijn. Vader gesneuveld, moeder hertrouwd. Zeventien jaar, goed verstand. Uitste kende getuigschriften van school en vroe gere werkgevers. Tien mark gestolen. is er zeker een naar uw keus. Burgem. Grothestraat 30 Erkend ziekenfondsleverancier De donkere, vriendelijke ogen van Salo mon, wiens voorhoofd doorloopt tot op de kruin, monstert ,,'t geval". Hij is ze venenveertig deze rechter, en heeft zelf een jongen in de leeftijd van Jutta. Als het kind is uitverteld zegt rechter Holz- sehuh op minzame toon: „Je bent al lang van huis weg, is het niet Jutta?" „Vijf Deze jongeman vernielde uit balorigheid "éen ge deelte van 'n bouwsteiger. Nu moet hij zes woens dagmiddagen meehelpen aan het bouwwerk. kinderrechter Holzsehuh in enkele maan den tijds meer resultaten geboekt dan hijzelf voor mogelijk had gehouden. Jutta, het kittige dienstmeisje van dr. Ackerman, rende tussen keuken en voor deur op en neer. Tien vreemde jassen en mantels hingen al aan de kapstok in de gang en de stroom van gasten bleef maar aanhou den. De verjaardag van mevrouw Acker man werd altijd intensief gevierd. Weer gaat de bel en even later helpt ze de heer Baum uit zijn jas. „Dank je wel Jutta waar is de jarige?" De corpulente notaris van Darmstadt, een en al jovialiteit, is al in het feest gedruis van de kamer verdwenen, als Jutta zijn regenjas op een haakje hangt en de portefeuille ziet, die noncha lant in de binnenzak is gestopt. Hij was dik, die portefeuille, en de ny lons van Jutta zijn totaal versleten. Weer rinkelt de bel en even later staat ze weer met twee mantels bij de over volle kapstok. Uitdagend en verleideüjk steekt de porte- tefeuille nylons. Als in een flits, jaar, mijnheer." „Tja, mijn lieve kind, nu sta je hier voor mij, omdat je gestolen hebt. Ik hoef je niet te zeggen, hoe erg dat is. Dat weet je en je weet ook, dat de gevangenis deuren wijd open staan voor dieven". „Ik zeg dit niet als dreigement, Jutta; ik wil je er alleen maar van overtuigen, welk gevaarlijk spel je hebt gespeeld. De tien mark hadden je hele toekomst en goede naam ten grabbel kunnen gooien, maar kom eens wat dichter bij. Vertel eens hoeveel zakgeld krijg je per week?" „Drie mark'" antwoordt Jutta zonder aarzelen. „Nou Jutta, dan zal ik jou een kans ge ven, om die misstap goed te maken. Zo als je weet, hebben we hier in Darm stadt een groot weeshuis. En nu zul jij van je zakgeld iedere week voor één mark wol moeten kopen, waarmee je babykleertjes moet gaan breien. Dat zul je een half jaar moeten volhouden kind. En ik reken op je, dat je me niet teleur zult stellen. Ik zal het hoofd van het weeshuis op de hoogte brengen van je komst en hij zal me ook rapport uit- Kinderrechter Holzsehuh of te wel „Salomon II", in zijn werkkamer. een reflexbeweging, meer niet, slaat Jutta de portefeuille open en plots heeft ze een biljet van tien mark in haar vingers. Tien mark nylons. Ze sust haar ge weten in slaap met de gedachte, dat er zoveel geld in de portefeuille zit. De no taris zal tien mark nauwelijks missen. Maar de notaris miste de tien mark wél en deed aangifte. Het recht had zijn loop en zo stond Jutta met haar nieuwe nylons een dag na de aangifte van de diefstal oog in oog met de re chercheur, die haar losjes weg vroeg of zij misschien een biljet van tien mark gevonden had. „Nee," zei Jutta, en het bloed trok uit haar gezicht weg. De ervaren politieman voelde bij intuïtie, dat hij op het goede spoor was en veel was er niet voor nodig om Jutta te laten bekennen. Het was een druilerige late september dag, dat Jutta, de vluchtelinge uit oost- Berlijn, in Darmstadt haar Salomon ont moette en hem het verhaal deed, hoe zij dievegge werd. brengen. Geef mij de hand erop, dat ik je nooit meer hier zal zien." Dr. Holzsehuh legt de klemtoon op hier „Maar thuis mag je me ten allen tijde om raad komen vragen. Het gaat je goed!" Jutta's dossier krijgt een apart nummer. Zij is niet in het officiële strafregister opgenomen en niets staat, mits zij in het vervolg goed oppast, haar toekomst in de weg. Intussen heeft rechter Holzsehuh weer een nieuw dossier voor zich liggen. De deurwaarder roept een naam af. „Gün- ther Leibel." „Günther Leibei Ah, dat ben jij. Eens kijken, beste vriend, je hebt rare dingen gedaan. Hoe is het mogelijk dat je eerst een duif vleugellam schiet met je windbuks en het beest dan af maakt, door het tegen een muur te smakken." Günther buigt zijn hoofd onder de ver wijtende zinnen, die de rechter hem toe voegt. Hij zwijgt. „Vertel eens, vriend, hoe ben je daartoe gekomen?" „Ik had gewed met een vriend, dat ik een vogel uit de toren kon schieten met één schot. Ik had bijna al mijn sehiet- pennetjes verschoten en nog niets ge raakt. Hans ladhte mij uit en zei: „Je kan niet schieten." Nou en toen legde ik voor het laatst aan en raakte de duif. De vogel fladderde omlaag, maar hij was niet dood. Ik was kwaad en voor ik het wist, had ik het beest tegen de muur gesmeten. Tot tweemaal toe. Maar ik heb er spijt van." „Zo, zo, dat was een heel slechte daad van je, jongen. Wie schiet er nu op vogels?" „Dat doet mijn oom ook, die schiet op fazanten en wilde eenden!" „Maar wat je oom niet doet, heb jij gedaan. Een angstig dier hij de vlerken grijpen en tegen de muur dood gooien. Schaam je, Günther. Het is werkelijk heel erg, wat je gedaan hebt! Ik heb hier een brief van je oude schoolmeester, je bent er al vaker op betrapt, dat je dieren kwelt. Günther het gaat de ver keerde kant op met Je. Je zult er aan moeten wennen jongen, dat God de die ren naast ons op de aarde plaatste en ik geef je nu de gelegenheid eens kennis te maken met de dierenwereld door je op te dragen een papegaai te adopteren. Eén jaar lang zul je de gelegenheid heb ben de papegaai een zinnetje te leren, dat ik je nu zal voorlezen: „Ik kwel nim mer een dier uit plezier, want het voelt net als ik de tik." „Deurwaarder, laat de papegaai binnen," zegt rechter Holz sehuh. Een zeeman komt even later tot ieders verbazing de rechtszaal binnen met zijn krauw-krauwende vriend op de arm. „Voor jou jongen, ik hoop dat je hem evenveel zult verwennen ais ik hem ge daan heb," en met deze woorden plant de man de papegaai op de schouder van Günther. „Misschien leert de papegaai de zin nooit, maar de hoofdzaak is, Günther, dat je het probeert en vaak het zinnetje her haalt: „Ik kwel nimmer een dier uit ple zier, want het voelt net als ik de tik." Denk er om, Günther, een jaar lang moet je de vogel bij je houden, en als je dan genoeg van hem hebt, kom je het mij maar vertellen. Ik hoop, dat jullie beste vrienden worden. Je kunt nu gaan, en iaat ik je nooit meer hier zien." Dit was een wijs oordeel van rechter Holzsehuh. die de kinderziel begrijpt en aanvoelt. Hij is zeer gevoelig, deze man, maar wanneer zijn vertrouwen wordt be schaamd dan kunnen zijn ogen blikse men en zal hij een oordeel vellen, wat niet mals is. Zeven jaar lang was Holzsehuh naast rechter ook leider van een Jeugdgevan genis, waar jongens en meisjes straffen van drie maanden tot tien 'aar uitzaten. Hij beschouwt de misdadiger als een zie ke en tracht op deze, nog zeer ongebrui kelijke wijze genezing te brengen. De KAMER VAN KOOPHANDEL EN FABRIEKEN te AMERSFOORT houdt, woensdag a.s., van 14 tot 17 uur, voor het verstrekken van inlichtingen, zitting ten gemeentehuize alhier. Achthonderd belangstellenden hebben vrijdagavond, in het Casino te Soester- berg, de sluitingsbijeenkomst bijgewoond van de Soester Bedrijfs Sport Competitie 1964. Een cabaretprogramma, enkele toespra ken, de uitreiking van de bedrijfsprijzen en een hal besloten de drie zo succes volle sportweken, die vijfhonderd werk neemsters en werknemers van Soester be drijven in aktie brachten. Zij zorgden tesamen voor twaalfhonderd inschrij vingen. Voorzitter dr M. van Driel van de Eve nementencommissie verwelkomde de aan wezigen, onder wie de burgemeester, wet houder De Haan, de raadsleden De Bruin en Brouwer en de heer Peet, direkteur van de Soester Sportstichting. Hij deed een beroep op de automobilis ten, omdat men ditmaal geen bus van Tensen had besteld, die om twee uur de mensen naar Soest zou brengen. Het was met opzet niet gebeurd, omdat de chauffeur van de bus vorig jaar twee uur heeft staan wachten. Eerder wilde er niemand naar huis, omdat het zo ge zellig was. Dr Van Driel zei, dat het ook dit jaar wel weer zo gezellig zou worden, dat er om twee uur niemand naar huis zou wil len. Hij vroeg daarom de automobilisten onder de aanwezigen, mensen zonder vervoer mee naar Soest te nemen. Dr van Driel bracht ten slotte dank aan de schenkers van prijzen voor de tom bola, waarin voor 1100,aan prijzen te winnen was. Daarna ging het doek op voor de arties ten, die voor een vrolijke avond zorg den. Conferencier Kees Schilperoort opende het programma, waarna het Bonelly- kwartet voor een kwartiertje mu2ikale kolder zorgde. De Marchica's, twee scho ne jongedames die binnenkort naar Turkije vertrekken, zongen heel goed, terwijl zij zichzelf op de gitaar begeleid den. Fantasio, de muzikale clown, haalde hele gekke dingen uit met zijn viool en De Rolling Stars deden op een ronde tafel bewonderenswaardige dingen op hun rolschaatsen. Diana en Daranty be speelden met opzienbarend gemak talloze xylofoons en Diana haalde ook nog mu ziek uit een groot aantal verschillende bellen. Kees Schilperoort ten slotte was quizmas ter in een spel, waaraan vier jongeda mes meededen, twee uit Soest, een uit Amersfoort en een uit Hoogland. Zij moesten een gekke zin vijfmaal uitspre ken en een minuutlang praten over on derwerpen als: Zo zie ik de ideale man en hoe verkoop ik de meeste scheermes jes. Het was dr. Van Driel, die vervolgens dank bracht aan allen, die aan het sla- Vroeger stond in het kantoor de klerk achter zijn bureau te schrijven. Wat later mocht hij gaan zitten. Nog wat later kwam de schrijfmachine, de typiste, de secretaresse en thans... het kopieerapparaat. Met welk doel? Omdat het waken van kopieën voor het moderne kantoor een noodzaak is geworden. Wat de schrijfmachine voor het typen van brieven betekent, betekentDalcopy voor het multipli ceren ervan. Dalcopy stelt u in staat zonder ingewikkelde handelingen een gave kopie van welk origineel dan ook te maken. U. wilt zelf de mogelijkheden van Dalcopy ervaren? Onze deskundigen zijn graag bereid u alles te demonstreren: WOENSDAG 1 JULI VAN 10.00-21.00 IN RESTAURANT ,,'T ZWAANTJE", Soesterberg. VRAAGT VERDERE INLICHTINGEN BIJ NEDER- LANDSCHE FOTOGRAFISCHE INDUSTRIE N.V. VERKOOPKANTOOR VOOR DE BENELUX, MOLENSTRAAT 142. SOEST. TEL. 02955 - 4057 gen van de competitie hadden meege werkt. Vooral de mensen van het Roode Kruis, die iedere avond aanwezig waren om eventuele verwondingen te behande len. Hij bedankte ook de besturen van de sportverenigingen, zonder wie de sportweken geen doorgang zouden heb ben kunnen vinden. Hij reikte een aan tal cheques uit als dank voor het vele werk. Namens de Gooise Atletiek Club ontving de heer J. Lens een cheque en 'n nieuw meetlint, want dat was zoekge raakt. Dat was een lint van tien meter, maar de evenementencommissie had een nieuw lint van twintig meter gekocht. Cheques waren er ook voor de hengel sportvereniging De Snoekbaars, de hand balvereniging B.D.C., de voetbalvereni ging S.E.C., de zwem- en polovereniging De Duinkikkers en de volleybalvereniging S.V.V. De heer A. G. Hoegen Dijkhof, voorzitter van de Soester Zakenkring, reikte daar na de bedrijfsprijzen uit. Hij zei, dat de bedoeling van de sportweken was ge weest, dat naast gezelligheid ook een nauwer contact zou ontstaan tussen de personeelsleden van de bedrijven onder ling. De maatstaven voor de bedrijfs prijzen waren o.a. het enthousiasme van de bedrijfsleiding om zoveel mogelijk mensen mee te laten doen en de totale prestaties. Op grond van die maatstaven veroverde de Foxboro de AVIA-beker. De Dalco eindigde als tweede en won de beker, beschikbaar gesteld door de gemeente. Ceramiek van Breugel won de beker van de winkeliersvereniging Soest, Pribor de beker van Garagebedrijf Van Kooy en Randstad N.V. de door de heer Spijker, leverancier van de prijzen, geschonken beker. Na de pauze sprak eerst de burgemees ter. Hij zei, dat niemand voldaan zou zijn als er helemaal geen dankwoorden zou den worden gesproken aan het adres van de evenementencommissie. Want al is dan de organisatie van de sportweken alleen al een heleboel werk, het ermee doorgaan is nog belangrijker. Dat gaat niet vanzelf en dat kost heel wat inspan ning. Dat kostte het de mensen achter de schermen, die de sportweken mogelijk maakten. De burgemeester zei, dat ook zij in aanmerking kwamen voor een prijs. Die kon hij hun niet geven, maar wel een forse beloning in de vorm van een ovationeel applaus van de aanwezi gen. Daarna ging het cabaretprogramma ver der. Carla en haar sprekende poppen hadden veel succes, evenals Fantasio, die een fiets bespeelde in plaats van bereed. Nog meer aantrekkelijke nummers zorg den ervoor, dat de achthonderd toeschou wers ten volle hebben genoten van het programma, dat met de tombola werd be sloten. Onder leiding van het Bonelly-kwartet bleven velen nog tot diep in de nacht dansen. De veteranen van de zwemvereniging „De Duinkikkers" zouden deelnemen aan een tournooi, waarin ze tegen de vetera nen van de verenigingen Zeist, U.Z.C. en Zwemlust moesten spelen. De beide Utrechtse verenigingen versche en niet, zodat alleen tegen Zeist ge speeld werd. De Duinkikkers maakten het eerste doelpunt, Zeist maakte uit een strafschop gelijk en tenslotte scoorde Zeist in de derde periode het winnende doelpunt. Met een sehedelbasisfractuur is het vijf jarig meisjes M. Radstok naar Zonneglo ren gebracht. Zij kwam plotseling op de Schrikslaan vanachter een geparkeerde auto vandaan, stak de weg over, en werd gegrepen door een vrachtauto. „Hoe staat het met de caritas in Neder land Deze vraag zal op woensdag 8 juli tijdens de toogdag van het sanato rium Zonnegloren beantwoord worden door zes spreeksters en sprekers. Het zijn mejuffrouw J. P. Vesseur, as sistente van de personeelschef van de N.V. Chemische Fabriek „Naarden", in het bijzonder belast met de werving van vrouwelijk personeel: de heer S. Treels, directeur van de eerste christelijke tech nische school te Utrecht; mejuffrouw A. v. d. Veen, directrice van de Amstel- VAN DE SOESTER COURANT VAN DINSDAG 30 JUNI 1964. veense huishoudschool; hoofdinspecteur H. G. Scholtmeijer, waarnemend korps chef van de Soester politie; Victor Con- selman, radio-producer en ds H. v. d. Loo, predikant van de gereformeerde kerk te Soest. De bovengenoemde vraag zal in vijf on derdelen behandeld worden 1. Het be drijfsleven stelt voor verschillende doel einden vaak zeer grote bedragen beschik baar, zonder daarin op enigerlei wijze commerciële overwegingen te betrekken. Welke overwegingen gelden dan wel 2. Het onderwijs wordt overstelpt door aanvragen om medewerking aan collec ten en acties. Waarop en waarom zegt men ja en waarop en om welke redenen zegt men neen. 3. De politie is belast met de controle op inzamelingsaktivltei- ten. Wat zijn hierbij de ervaringen en komen er overtredingen voor 4. Wat wordt er gedaan op het terrein van de ontspanning voor gehandicapten, wie doen er aan mee en in hoeverre gebeurd dit belangeloos 5. Is er sprake van elkaar overlappende aktlviteiten, wanneer men het algemeen sociaal werk vergelijkt met de werkzaamheden van de kerk op dit terrein of heeft de kerk een eigen func tie. Tijdens de bijeenkomst zullen de voor zitter van de vereniging Zonnegloren, dr C. Lion Cachet en de geneesheer-direc teur, dr J. A. W. Berghauser Pont ver slagen over 1963 uitbrengen Cs3 Gedipl. A.B.A.N.-Instructeur PARKLAAN 33 - SOEST TELEFOON 3982 (0 2955) U wordt gehaald en gebracht. De heer J. K. de Bruin, raadslid voor de V.V.D., heeft het volgende schrijven tot het college van B. en W. gericht: Edelachtbare Heren, Met mijn schrijven van 12 november 1963 stelde ik u 'n drietal vragen betrek king hebbende op de gebreken welke naar voren waren gekomen bij de nieuwe gemeentelijke woningwetwoningen gele gen aan het Van der Veldeplantsoen. In uw voorlopig antwoord aan de Raad van 20 november 1963 deelde u mede dat één en ander u „reeds voldoende bekend" was en dat de besprekingen hierover ge resulteerd hadden in het feit het onder zoek op te dragen aan een onafhanke lijke deskundige, te weten Bureau Aron- sohn te Rotterdam. Daar er inmiddels bijna vijf maanden verstreken waren en ik aangaande deze aangelegenheid nog niets had vernomen heb ik u met mijn schrijven van 6 april 1964 nogmaals deze zaak onder uw aan dacht gebracht. Naar aanleiding van mijn schrijven van 6 april 1964 deelde de Voorzitter van uw College in de openbare raadsvergade ring van 15 april 1964 mede, dat de rap porten over deze zaak nagenoeg klaar waren en elk ogenblik konden binnenko men en dat het in de bedoeling lag deze rapporten in de volgende vergadering van de Raad aan de orde te stellen. Daar er inmiddels wederom bijna 3 maanden verstreken zijn en er aangaan de deze rapporten nog niets bij de Raad bekend is, zou ik het ten zeerste op prijs stellen dat deze zaak in de eerst volgende raadsvergadering op 15 juli 1964 aan de orde wordt gesteld. Wederom kregen de leden van de N.V. E.V. een causerie aangeboden in het „Brandpunt" te Baarn. Nadat de voorzitster, mevrouw van Vee- ren. de heer en mevr. Stulvenberg uit Baarn had verwelkomd, werd de lezing met dia's aangevangen over de cultuur van Indonesië. Dit rijk, dat nu weer economisch in de belangstelling staat, heeft 2000 eilanden en eilandjes, totale afmetingen 6000 km bij 1900 km. Het bergland Is overheersend, met 300 vulkanen, waarvan 70 werkend, hoewel dit steeds veranderd. De autonome bevolking onderging ver schillende invloeden door de volkeren van China en India. Men vindt in Indonesië dan ook Hindoese. Islamitische. Moslimi- tische en Christelijke cultuur. Veel gebruiksvoorwerpen zijn nog uit het stenen tijdperk. Huizen zijn voorzien van trappen, tegen overvallen en over stromingen. Legendarische figuren, mooi uitgebeeld (van voorouders) vindt men nog heel veel, waarvan men magische krachten verwacht. De Islam staat geen afbeeldingen toe van mensen, wel bloemen en planten (lotusbloem). Op Sumatra's bovenlanden (Bataks) vindt men Chinese cultuur; sieraden van filigrein (zilver en goud). Ook in Borneo is de Chinese invloed merkbaar (driehoek motief). Midden Java heeft overwegend Hindoe cultuur in tempelbouw. Beroemd is het retraite-oord in klokvorm met 1406 re liëfs. Bali onderscheidt zich van de andere ei landen door het maken van beeldjes met veel goud: het batikken door de vrou wen en meestal zeer kostbaar: met ko per, schildpad en zilver bewerkte kris sen, die niet als wapen, doch als status dienen. Op Ball komen de hanegevech- ten nog veel voor. Op sommige eilanden van Indonesië komt men de ossekar voor het vervoer veel tegen. Mevrouw van Veeren besloot deze cul turele middag met dankwoorden aan het echtpaar Stulvenberg en wenste de le den een prettige vakantie.

Historische kranten - Archief Eemland

Soester Courant | 1964 | | pagina 5