Wat we vergeten
Mgr. A. G. Smit 50 jaar priester
Terug
van weggeweest
Ben Loth,
studie in Amerika
HET OOG GERICHT OP
KRACHT.
Kerkplein voor auto's
gesloten.
Aanrijding.
Opbrengst collecte.
VRIJDAG 7 AUGUSTUS 1964.
4ïe JAARGANG No. 59.
SOESTER
OURANT
Verschijnt Iedere dinsdag en vrijdag.
Abonn. p. kwart, 2.40 - per post 2.15.
UITGAVEDRUKKERIJ SMIT SOESTDIJK BUREAU VOOR REDACTIE EN ADMINISTRATIE VAN WEEDESTRAAT 2»A SOEST TELEFOON 2566 GIRO 126156
We verbazen er ons voortdurend over dat
de woningnood nog zo'n onrustbarende
omvang heeft en dat men in al die jaren,
sinds de oorlog, geen kans heeft gezien
het tekort voldoende in te lopen. We we
ten dan wel dat het bevolkingsaantal
sterk gegroeid is, maar het moet toch
praktisch mogelijk zijn om zo'n groei
bij te houden.
Er zijn na de oorlog zeker 'n kleine
twee miljoen huizen gebouwd. Door el
kaar gerekend zou dat onderdak bete
kenen voor meer dan zes miljoen men
sen. Dat is veel meer dan de bevolkings
aanwas sinds de oorlog heeft bedragen,
want die is in die negentien jaar op 'n
kleine vier miljoen te schatten. En toch
is er geen huizenoverschot doch inte
gendeel een nijpend tekort. Als men zo'n
rekensommetje ziet, vraagt men zich dus
wel af: hoe kan dat nu?
De oplossing er van ligt in het feit, dat
we aan onze woongelegenheid zoveel
meer eisen stellen. Vergelijk de woning
wetwoningen, die er thans worden ge
bouwd eens met de arbeiderswoningen
zoals ze in de jaren '20 en '30 werden
gezet. Zo er al geen meer kamers in
zulke woningen zijn, dan is de ruimte
van die kamers toch beduidend groter.
Er moet verder minstens een douche
ruimte in zijn, een goed ingerichte keu
ken en in de flats vaak ook centrale
verwarming.
Dat alles vraagt niet alleen meer bouw
grond maar ook meer geld, dit laatste
afgezien van de ingetreden prijsverhogin
gen. Rekent men deze laatste daar bij,
dan is het duidelijk, dat de thans aan
onze woningen gestelde eisen een veel
grotere investering vergen dan verhou
dingsgewijze vóór de oorlog ervoor nodig
was.
Dat zou niet zo erg zijn, als we de ge
bruikers van de woningen ook maar de
huur konden laten betalen, die voor
deze luxe en hogere kosten nodig is. Dan
leverde het geïnvesteerde kapitaal zijn
normale rente op en zou er dus steeds
wel weer voldoende geld voor de wo
ningbouw beschikbaar komen. Maar we
hebben de huren laag willen houden,
om de lonen niet al te zeer te moeten
verhogen en durfden bovendien geen
groter deel van het inkomen voor het
woongenot te vragen. Het gevolg is dat
het grootste deel van de nieuwbouw dus
niet alleen een kwestie van bouwcapaci
teit is, zoals men weieens graag wil
doen voorkomen, maar vooral ook door
de mogelijkheid van financiering wordt
belemmerd.
Honderden miljoenen zijn nu jaarlijks
uit 's rijks kas nodig om de woningwet-
bouw en bouw van premiewoningen te
subsidiëren. Dat kan men uiteraard niet
ongelimiteerd uitbreiden, want er moe
ten nog zoveel andere noodzakelijke din
gen worden gefinancieerd.
De mensen die het voor het zeggen heb
ben, willen echter niet terug naar een
minder luxueuze en dus goedkopere
bouw. De tallozen, die op een eigen
onderdak zitten te wachten misschien
wel, want de meesten daarvan zouden
zich best 'n beetje willen behelpen. Maar
dat tolereren we niet. Behelpen is er
officieel niet meer bij, omdat men wel
beseft dat de drang naar luxe en ruimte
toch niet onderdrukt kan worden.
Het gevolg van deze beleidslijn van te
lagere huren en toch luxueuze woningen
is het woningtekort.
We vergeten nog wel eens iets. Namelijk
dat alle belastingbetalers mee betalen in
de huur van de woningwetwoningen.
Dat is feitelijk een ongezonde situatie,
alleen een gevolg van de hier toegepaste
huur- en loonpolitiek.
Hoe langer we dit systeem toepassen,
de huren niet geheel aanpassen aan de
bouwkosten, hoe langer ook de woning
nood zal blijven bestaan.
Distributie, van welk artikel dan ook,
wijst altijd op onvermogen, op een niet
natuurlijke toestand. Het is eigenlijk
maar een kwestie van politieke angst,
dat men hier die toestand laat voortbe
staan. En angst is altijd een slechte
raadgever gebleken.
Pastoor mrg. A. G. Smit was gisteren
vijftig jaar priester, want op 6 augustus
Met de moegestreden voeten
Op de ouwe trouwe poef,
Oogjes af en toe geloken,
Of wanneer ze staren droef,
Zo zit tante bij te komen,
Beu van de vakantietrip,
Maar als je zo hoort vertellen
Is ze lekker als een kip.
Illustrerend met veel foto's.
Zo doet tante haar verhaal:
Kijk, daar zitten we te eten
In een machtig mooie zaal:
Van die hele lange slierten,
Ooh, hoe heet dat spul ook weer?
Toe Henk, help me nou eens even,
O, dit is bij 't Gardameer.
Daar het torentje van Pisa,
Naast mij Sjaan en Mien van Fred;
Als je 't mij vraagt is die toren
Daar expres zo scheef gezet,
Anders zou-die toch wel vallen?
Hier loop ik nou in Milaan,
Ja, ik kijk een beetje nijdig
Met net nieuwe schoenen aan.
Hier een kiekje voor de kibbel:
Henk zegt: Innsbrück, zie je zó!
Da's niet waar hoor, want hier zijn we
Net in Cincinatico.
Hou je van een vergezichtje?
Die is afgedrukt door Piet:
Henk en ik en naast mijn schoudef
Zie je nog een Dolomiet.
Gek hé, dat ik toch zo dik lijk,
Al die kiekjes op een rij,
Maar dat zit-em in het némen,
Want dan staan ze te dichtbij!
Tante zet nu heel voorzichtig
Weer haar voeten op de grond:
„Volgend jaar, dan gaan we weer, hoor,
Meid, het is toch zó gezond"!
JAAP MIJDERWIJK.
1914 ontving hij de wijding uit handen
van de Utrechtse aartsbisschop, mgr. H.
v. d. Wetering.
Zondag zal het ter gelegenheid van dit
jubileum feest zijn in de parochie Soest-
dijk. Om half elf zal de jubilaris een
mis met assistentie opdragen in de paro
chiekerk. Diaken is pastoor A. C. R. Veh-
meijer, oud-kapelaan van de parochie
Soestdijk, subdiaken drs. J. Horsthuis, die
eveneens kapelaan te Soestdijk geweest
is en caeremoniaris is kapelaan J. ten
Barge van deze parochie.
Het kerkkoor „Cantemus Domino" en een
meisjeskoor onder leiding van mej. Paula
van Alphen zullen zingen.
Onder leiding van de heer Th. W. G.
Holland wordt de mis „Messa Gaudiosa"
van F. Vitadini uitgevoerd. Daarnaast
worden de volgende feestliederen ge
zongen: Tu er sacerdos van G. Pigani,
Cantate Domino van A. Antonelli, Ecce
fidelis servus van A. Arnaldi en Haec
dies van J. Algra. Organist is de heer
J. van der Peet.
Om half een is er in het parochiehuis
St. Ludgardis een receptie voor de be
sturen van instellingen, organisaties en
verenigingen in de parochie en van ge
nodigden buiten de parochie, terwijl er
van drie tot half vijf een receptie is voor
alle parochianen. Tijdens deze receptie
zal het geschenk van -de parochianen
worden aangeboden.
Zondagavond, om acht uur, is er in de
parochiekerk een concert dat gegeven
wordt door het Utrechts Byzantijns Koor
onder leiding van dr Miroslawos Antono-
wytsj.
Liturgische en religieuze gezangen uit de
Oekraïne zullen uitgevoerd worden. Na
het eerste deel van het concert houdt
de oud-kapelaan van de parochie J. Pohl
een predikatie en na het tweede deel
van het concert zal de jubilaris een toe
spraak houden.
Pastoor mrg. A. G. Smit werd geboren
in Deventer op 4 december 1890. Hij
bracht daar zijn jeugd door en studeerde
aan de seminaries van Culemborg en
Rijsenburg. Twee broers van de jubilaris
kozen eveneens een priesterloopbaan.
De oudste is mgr. Jan Olav Smit, die
werkzaam is in Rome, maar thans in
Soestdijk verblijft in verband met het
jubileum, en zijn jongste is pastoor te
Beltrum in de Achterhoek.
Kort voor de wijding van mgr. Smit was
de wereldoorlog uitgebroken en hierdoor
moest hij de feestelijkheden die er altijd
rond een neomist zijn missen omdat de
aartsbisschop tot soberheid gemaand had.
De jonge priester werd kapelaan in Ha-
mersveld, ging later naar Limmen, Bus-
sum en twee parochies in Utrecht. In
1932 werd hij tot pastoor van de paro
chie Soestdijk benoemd en als zodanig
geïnstalleerd door deken X. Fock van
Amersfoort.
Veel is door de jubilaris gedaan om in
Soestdijk het verenigingsleven op gang
te brengen en hij is hierin wonderwel
geslaagd.
Ook aan belangstelling voor het onder
wijs ontbrak het hem niet en het moet
voor de jubilerende pastoor een grote
voldoening geweest zijn dat naast de
Mariaschool de St. Theresiaschool ge
sticht werd.
Bij het 25-jarig priesterjubileum van
pastoor Smit werd hij benoemd tot ge
heim kamerheer van de paus en vanaf
dat moment was hij monseigneur Smit.
Meer onderscheidingen vielen hem ten
deel en de basis hiervoor werd gelegd
toen de jubilaris pas kapelaan was. Hij
bezocht met zijn broer Olav Jeruzalem
en als gast van de Witte paters maakte
hij kennis met de Byzantijnse mis-ritus.
In het bijzonder de zang boeide hem,
zodat het niet onbegrijpelijk is dat hij
de stoot gaf tot de oprichting van het
Utrechts Byzantijns koor dat zondag
concerteert ter gelegenheid van zijn gou
den priesterjubileum.
Na bestudering van dit onderwerp hield
pastoor Smit in ons land lezingen over
de gebruiken in de oosterse kerk en
werkte zo mee aan een beter begrip voor
deze kerk. Zijn arbeid voor de hereniging
werd in 1951 door een hoge onderschei
ding beloond. Tijdens een oriëntatiereis
in het oosten werd hij tot Archieman-
driet van Transjordanië gewijd. Boven
dien werd hij benoemd tot ceremonarius
ecclesiasticus van de Orde van het Heilig
Graf.
Lang is pastoor Smit bestuurslid geweest
van de vereniging „De Stem uit het Oos
ten" en als voorzitter volgde hij pater
van Keuls, de oprichter op. Tevens was
hij hoofdreacteur van het orgaan van
deze vereniging. Thans is de jubilaris
erevoorzitter van deze vereniging.
Na de viering van het 25-jarig en het
40-jarig priesterjubileum in de parochie
Soestdijk zal daar ook het gouden ju
bileum van pastoor mgr. Smit gevierd
worden en het zal ongetwijfeld een
grootse viering van dit unieke jubileum
worden.
De zeventienjarige Ben Loth is een ge
lukkige Soester jongeman, want hij is
op het ogenblik per schip op reis naar
Amerika om daar een jaar te studeren
aan 'n High School te Phoenix in Arizo-
na. Dit jaar behaalde hij het einddi
ploma H.B.S. B van het Katholiek Ly
ceum in Hilversum en het volgend jaar
zal hij uit Amerika terugkomen met het
diploma van een Amerikaanse High
School.
Dertien Nederlandse jongens en vijfen
veertig meisjes hebben een beurs gekre
gen van „The American Field Service",
de instelling die 50 jaar geleden bij het
uitbreken van de wereldoorlog ontstond
en die vrijwilligers leverde voor ambu
lancediensten. Ook in de tweede wereld
oorlog was The American Field Service
aktief, maar op een minder prettige ma^
nier dan nu, want uit de hele wereld
komen jonge mannen en vrouwen naar
de Verenigde Staten om daar een jaar
te studeren. In totaal zijn het er 2800
en 48 van hen zijn woensdag met „The
Seven Seas" vanuit ons land vertrokken.
Het doel is niet in de eerste plaats stu
die, maar het leggen van contacten tus
sen jongeren die het mogelijk moeten
maken de oorlog uit te bannen.
Ben Loth voelde er veel voor dit jaar
mee te maken en het is hem gelukt uit
gezonden te worden. Van belang hiervoor
waren de resultaten bij het eindexamen,
maar meer nog zijn karaktereigenschap
pen en interessen, waarbij de toekomst
plannen een belangTijke plaats innemen
Hij is van plan economie te gaan stude
ren en wil trachten zich in een ontwik
kelingsgebied verdienstelijk te maken.
Hij zond een levensbeschrijving naar
het bestuur van The American Fieldser-
vice, schreef over zijn plannen en idea
len, kreeg een oproep en sprak in Bus-
sum met enige leden van het bestuur
Het werd een soort kruisverhoor want
The American Fieldservice stelt er prijs
op dat jonge mensen Amerika bezoeken
die sociaal denkend en voelend zijn en
die op positieve wijze hetgeen zij mee
maakten kunnen uitdragen in het eigen
land. Zij zullen er als verplichte vakken
Amerikaanse geschiedenis en Ameri
kaanse literatuur moeten bestuderen en
hebben vrije keus uit vier andere vak
ken. Ben Loth zal daar onder meer
„Speech" kiezen. Dit vak, dat men in
ons land niet kent, leert hoe men moet
spreken in het openbaar en een lezing
moet opbouwen. Tevens wil hij een tech
nisch vak kiezen.
Gedurende vijf dagen in de week zal
studie aan de High School in Phoenix
zes volle uren per dag vergen. Als hij
niet op de school is dan zal hij veel tijd
Na de dames zullen in het weekeinde de heren eikaars krachten meten
bij de Europese roeikampioenschappen op de Bosbaan te Amsterdam.
Foto de Nederlandse Skiffeur met zijn trouwe metgezellen een paar
klompen.
Opnieuw is gebleken dat de wens van
ons allen, eindelijk eens te komen tot
ontwapening nog wel heel lang een vro
me wens zal blijven.
Twee Jaar geleden heeft de Cubacrisis
aangetoond dat we er slecht aan toe
zouden zijn als die wens al vervuld was,
want de vrede kon slechts gered worden
door het dreigement van wijlen presi
dent Kennedy, dat hij Russische sche
pen in de grond zou laten boren als
deze met raketwapenen koers zetten naar
Cuba.
De Russen hadden wel een hele grote
mond, maar de schepen kwamen niet
aan en we namen het graag dat in Rus
land beweerd werd dat Amerika een
oorlog had willen ontketenen dat het
vredelievende communistische deel van
de wereld dit voorkomen had.
Nu heeft president Johnson een heel
krachtig geluid laten horen en daartoe
zou hij niet in staat geweest zijn zonder
de wetenschap dat hij de sterkste leger
macht van de hele wereld achter zich
heeft.
Ontwapenen is prachtig, maar we zijn
er helaas nog altijd niet aan toe en de
oude Romeinse wijsheid dat hij die de
vrede wil bewaren zich moet voorberei
den op een oorlog, doet het helaas in
onze tijd nog maar al te goed.
KANTMAN.
doorbrengen in zijn pension bij een me
vrouw met een zoon van 16 en een doch
ter van 17 jaar. Een ideaal pension dus
voor een jongeman van 17 jaar.
Studie heeft de liefde van Ben Loth.
Straks de economie, maar nu al uit lief
hebberij psychologie en grafologie. Naar
klassieke muziek gaat zijn voorliefde uit,
van de sport interesseert hem de atle
tiek en in het bijzonder de loopnummers,
maar zijn vader is er blij om dat hij
blijk gegeven heeft meer met zijn hoofd
dan met zijn benen te presteren. Naast
zijn werken voor het einddiploma werkte
hij voor het E.H.B.O.-diploma dat hij be
haalde.
Ben Loth is een jongeman met idealen
en die kunnen wij juist in deze tijd van
materialisme zo goed gebruiken. Nu reeds
wil hij al dat hij later - als hij terug
kijkt op zijn loopbaan - de indruk heeft
de mensen rijker gemaakt te hebben.
Mogelijk doet hij dit als werker in het
onderwijs, mogelijk op het terrein van
maatschappelijk werk, zodat hij terug
blikkende eventueel kan constateren, dat
hij „mensen uit de goot gehaald heeft"
en daardoor van zichzelf de indruk krijgt
dat hij ervan gemaakt heeft wat ervan
gemaakt kon worden.
Ben Loth is aan een zeereis van tien
dagen bezig en volgende week zal hij op
de plaats van bestemming zijn. Na een
jaar studie zal hij een bustocht van 3
weken maken met New-York als eind
doel. Thuis hebben ze voor zijn zakgeld
en kleding moeten zorgen, het gezin
waar hij in pension is verschaft hem
gratis onderdak en voeding, terwijl The
American Fieldservice de rest betaalt. In
Amerika mag hij heel veel, maar auto
rijden is verboden. Blijkbaar wil men
niet het risico lopen dat de jonge gasten
verongelukken. Als hij terugkomt dan
moet hij minstens twee jaar in ons land
verblijven voor het geval hij emigratie
plannen heeft en er wordt van hem ver
wacht dat hij propaganda maakt en
uitdraagt hetgeen hij ondervond, mee
maakte en in zich opnam. We wensen
Ben een goede reis en zullen hem over
een jaar graag in de gelegenheid stellen
door middel van de Soester Courant pro
paganda te maken en ons te verhalen
van zijn belevenissen.
Het comité ter regeling van de viering
van het 50-jarig priesterfeest van mgr.
A. G. Smit, pastoor te Soestdijk, op
zondag 9 augustus a.s., verzoekt ons er
op te willen wijzen, dat tijdens de plech
tige hoogmis en het concert het kerk
plein voor auto's gesloten zal zijn.
Het is derhalve raadzaam zo min moge
lijk van auto's gebruik te maken. Par
keren moet geschieden op de Wilhelmina-
laan.
Gistermiddag reed de Amersfoortse auto
mobilist T. L. op de Ossendamweg in de
richting van de Soesterbergsestraat. Plot
seling stak de 4-jarige Willem Verweij de
straat over. Hij werd door de auto ge
grepen en met ernstige hoofdwonden is
hij naar Zonnegloren gebracht na behan
deling door dokter Tervoert.
De in Soest gehouden collecte voor de
Stichting Christelijke Blindenhulp „De
Fakkels Bijeen" heeft f 1468,55 opge
bracht.
