Nieuwe meesters Beatle Chroes Tweede Kopak-zaak geopend HET OOG GERICHT OP GIRO Dr J. A. W. Berghauser Pont 25 jaar directeur-geneesheer Zonnegloren H. Butzelaar overleden VRIJDAG 23 OKTOBER 1964. 43e JAARGANG No. 81. SOESTER OURANT Abonn. p. kwart, 2.46 - per post 2.75. Verschijnt Iedere dinsdag en vrijdag. UITGAVEDRUKKERIJ SMIT SOESTDIJK BUREAU VOOR REDACTIE EN ADMINISTRATIEVAN WEEDESTRAAT 29A SOEST TELEFOON 2566 GIRO 126156 Ei hebben zich op het wereldpolitieke toneel veranderingen voorgedaan, die ze ker invloed zullen gaan uitoefenen op de gang van zaken m de nabije toekomst. Het opmerkelijkst is uiteraard de ver vanging van Chroesjtsjow, voor wie, zo als de berichten thans nog luiden, feite lijk een driemanschap in de plaats komt: Brezjnew, Kosygin en Mikojan. Van deze zal Kosygin de nieuwe premier worden. De plotselinge wijze waarop zo'n veran dering in de leiding in Rusland plaats vindt, geeft altijd aanleiding tot allerlei geruchten en veronderstellingen. Men meent al gauw, dat dit tot opmerke lijke veranderingen zal leiden in de hou ding van de sowj et-unie tegenover de westelijke wereld en dat de eenmaal in geslagen liberalere weg nu weer zal worden omgebogen naar een harde poli tiek met een dus voor de wereldvrede dreigend karakter. Maar zelfs in een dictaoriaal geregeerd land hangt de bepaling van de te volgen politieke wegen niet af van één en ook niet van drie man, hoe groot hun bin nenlandse politieke macht ook mag zijn. Men heeft wel degelijk rekening te hou den met de gevoelens van het volk. Na een harde tijd, waarin het Russische volk zich zeer veel heeft moeten ont zeggen terwille van de opbouw van de zware industrie, van de bewapening en van de ruimtevaart, is er de laatste jaren een belangrijke verruiming geko men in het welvaartspeil en de ter be schikking staande goederen. Dit ging gepaard met een min of meer liberalere houding van het partij-appa raat tegenover uitingen op kunstgebied en ten aanzien van internationale con tacten. Ook de band met de sateliet- staten van oost-Europa werd iets ge vierd en stelde men de regering daarvan in staat 'n meer eigen geluid te laten horen en nationale belangen niet volle- -ondergeschikt te maken aan de wil van Moskou. Voor de nieuwe Russische leiders is het vrijwel onmogelijk die gang van zaken weer terug te draaien. Dat zou zowel binnenlands als met de bondgenoten tot confücten kunnen leiden, die het aan zien en de kracht van het Moskouse be wind slechts kunnen schaden. Ten aan zien van de houding tegenover het wes ten verwachten wij derhalve nauwelijks enige verandering in de Russische poli tiek, want de kracht van de sowj et-unie is immers ook niet toegenomen, eerder integendeel. Dat kan er echter wel toe leiden, dat men zal pogen met het Chi nese communistische bewind op betere voet te komen. Nu ook China binnen af zienbare tijd tot de kernbommogendhe- den gaat behoren, is dat voor de U.S.S.R. van des te meer belang. Tegelijk met de verandering in Moskou is ook in Londen een andere regerings leider gekomen. Met de hakken over de sloot heeft Labour een minimaal kleine meerderheid in net Lagerhuis verworven, die het echter bijzonder moeilijk zal maken om ingrijpende veranderingen tot stand te brengen. De welhaast conserva tief socialistische programmapunten van labour zijn ook al door de moderne ont- Ons aller Chroesjtsjow is vervangen. Ontnomen is hem alle macht. En spoorloos is de man verdwenen Zoals een neger in de nacht. Toch is hij nog van heel veel waarde, Want een Melbournse zakenman Heeft reeds Nikita laten weten Dat hij acht ton verdienen kan. Hij hoeft alleen maar op tournee gaan, Dan lopen fans hem achterna, Australië heeft volle zalen. Vervolgens ook Amerika. Wanneer hij geestig wil vertellen, Want zoals hij is er maar één, Brengt hij. nog veel meer dan de Beatles, Een grote schare op de been. Een groot succes, wanneer hij tevens Ook met zijn schoen op tafel slaat: Zijn liedje: „Middernacht in Moskou" Wordt al meteen een gouden plaat! Helaas zal Vader Chroes niet mogen, De sowj ets staan niet graag voor schut, Want anders waren uitgewerkte Politici nog van veel nut. De Brit zal zwarte kaartjes kopen Als Douglas Home zijn liedjes zingt, Als Adenauer, net als Presley, Zich in een aantal bochten wringt. De Gaulle zal de gitaar gaan spelen, Zijn chansons brengen met een pruik, Luns met veel eh'sen weinig zeggend, Spreekt dan uit grote diepte buik! JAAP MIJDERWIJK. wikkelingen nauwelijks te verwezenlijken, terwijl het zeer de vraag is of Labour met zijn minieme meerderheid wel de kans en de tijd zal krijgen om b.v. na tionalisaties nu door te kunnen drukken. Dat labour geen deelneming van Groot- Brittanië aan de E.E.G. voorstaat, brengt op dit gebied geen verandering, want die kans was toch al zeer klein. Wat de bui tenlandse politiek betreft is er van labour niet veel verandering te verwachten, ook al stelt de partij geen prijs op een eigen Engels atoomwapen. Nu het op praktische daden aankomt, zal Engeland met de af zwering daarvan echter wel niet zo'n haast maken en voorlopig toch wel het weinige behouden van de kennis die men op dit gebied heeft verworven. Volgende maand zal Amerika uitmaken of Johnson president blijft of dat dit Goldwater zal worden. Voorlopig staan Johnsons papieren het beste, maar mocht het toch Goldwater worden, dan geldt ook voor deze, dat de soep nooit zo heet wordt gegeten als ze wordt opgediend en dat dus zijn houding tegenover de com munistische wereld, zodra hij voor de praktijk zou staan, zeker wel minder agressief zal uitvallen dan hij thans voorgeeft. In de verhouding tussen de grote mogendheden achten wij dus voor lopig weinig verandering te komen. Een kleine jongen in het kleine Meer kerk, gelegen in de Alblasserwaard, ver loor vijftig jaar geleden een zusje en een vriendje die aan tuberculose stierven. Dat greep die jongen heel erg aan en mogelijk legde dit droeve gebeuren de basis voor een carrière die op 1 novem ber a.s. bekroond zal worden met een zilveren jubileum. Dan is dr. W. A. J. Berghauser Pont - want hij was de kleine jongen - 25 jaar directeur-geneesheer van Zonnegloren. Op 30 oktober zal hij van 3 tot 5 uur recipiëren in de recreatiezaal van het sanatoruim. Dr. Berghauser Pont werd op 22 mei 1906 in Meerkerk geboren. Zijn vader was er predikant. Hij bezocht het gymnasium in Gorinchem en studeerde van 1925 tot 1933 aan de rijksuniversiteit te Utrecht. In 1933 ging hij als arts naar het sana torium Berg en Bos in Bilthoven om zich onder leiding van de pionier op het ter rein van de tuberculosebestrijding, prof. Bronkhorst te specialiseren tot longarts. Zes jaar was hij in Bilthoven en na drie jaar was hij longarts. Tevens was hij hoofd van de röntgenafdeling van het sanatorium. In 1939 werd dr. Berghauser Pont de op volger van jhr. dr P. J. H. Roëll als di- Twee jaar geleden opende de heer J. Zoetelief een grote zaak die de naam KOPAK kreeg en dinsdag j.1. werd de tweede KOPAK-zaak op de Soesterbergse- straat geopend. Nu kan men dus ook in Soest-Zuid bij het winkelen „alles onder één dak" aantreffen. Dat alles heeft betrekking op datgene wat de huisvrouw denstandsbedrijf, ontstaan uit een heel klein bedrijf waarmee de heer Zoetelief sr. bijna 50 jaar geleden in Soestdijk als slager startte. Hij prees de middenstan der die risico loopt en deze durft te ne men, die geen verzorging van de wieg tot het gTaf kent en zeker geen vijfdaag se werkweek. Hij doet zijn werk toch dagelijks nodig heeft; kruidenierswaren en andere levensmiddelen, zuivelproduc ten, vlees en vleeswaren, groenten, fruit en rookartikelen. Het is een prachtige zaak, nog groter dan die in Soestdijk en terecht kan de familie Zoetelief trots zijn op de aan winst. Soest trouwens ook. De zaak werd dinsdagavond geopend door drs. Schuitema te Amsterdam, van wie de heer Zoetelief nagenoeg al zijn artikelen betrekt. Hij toonde zich verheugd over deze nieuwe loot aan de stam van een mid- met vreugde. Niet in de' eerste plaats om dat het mogelijk veel oplevert, maar om de vreugde in de arbeid voor zijn gezin en in het geval Zoetelief met het gezin. De naam Zoeteüef is in de loop van een kleine halve eeuw een begrip in Soest geworden. Steeds kwam de familie Zoe telief een stapje verder naar beter en groter en mooier. De heer Schuitema wenste de familie Zoetelief geluk en ve len deden dit na hem. Woensdag begon de verkoop in deze ruime zaak, waar 14 personeelsleden koning klant ten dienste staan. recteur-geneesheer vau Zonnegloren. In het sanatorium, dat in 1927 gesticht werd, had men al twaalf jaar ervaring in de strijd tegen de tuberculose. De lan delijke sterfte aan t.b.c. was toen 41 per 100.000 inwoners en thans iets meer dan 2. Het jaar 1945 vertoonde een piek van 86. In 1939 had Zonnegloren 135 bedden en thans 225. Dat bewijst natuurlijk niet dat de tuberculose toenam, maar dat Zonne gloren in betekenis vooruit ging, want de tuberculose nam zeer snel af en men voorziet dat de tijd nadert waarop deze ziekte nagenoeg geheel verdwenen zal zijn. Het ligt in de bedoeling dat er dan nog slechts twee sanatoria in ons land zullen zijn. Beatrixoord in de provincie Groningen en Zonnegloren in Soest. Dr J. H. Zalsman was bij de aanvang van de carrière van dr Pont in Soest zijn naaste medewerker. Hij nam zijn plaats in toen de geneesheer-directeur moest onderduiken. Het onderduikadres was Berg en Bos, want Duitsers hielden er niet van een sanatorium binnen te gaan. De andere medewerkers van dr. Berg hauser Pont waren toen mej. Rinze en de artsen Van Leeuwen en Van Kammen. De laatste is thans geneesheer-directeur van het sanatorium Weizicht. Thans heeft de jubilaris als adjunct-di recteuren de artsen J. W. D. Berkelbaeh van der Sprenkel en J. Douma, mej. J. L. Groeneveld als longarts en internist en de arts H. J. Winter die in opleiding is tot longarts. Directrice is thans de in gewijde diakones zuster A. L. Pruis. In 1946 promoveerde dr. Berghauser Pont cum laude aan de rijksuniversiteit te Utrecht. De titel van zijn proefschrift luidde: „Diagnostiek van de ulceratieve darmtuberculose en de resultaten van de behandeling volgens McConkey". In de loop der jaren heeft dr. Berghauser Pont velerlei functies naast zijn werk jals geneesheer-directeur van het sana torium Zonnegloren en thans ook de ziekenhuis- en kraamafdeling van Zon negloren vervuld en hij heeft nog vele functies. Van 1955-1957 was hij voorzitter van de vereniging voor artsen voor longziekten en tuberculose en enige jaren was hij voorzitter van de sectie sanatorumdirec- ties van deze vereniging. Sinds 8 mei 1953 is hij lid van commissie Practi- sche Tuberculosebestrijding en sedert 1961 bestuurslid van de Geneeskundige Vereniging. Ook is de jubilaris lid van de specialisten-registratiecommissie van de Koninklijke Maatschappij tot bevorde ring der Geneeskunde. Sedert 1945 is hij bestuurslid van de landelijke protestantse stichting voor opleiding van verpleeg sters. Tot 1961 vervulde dr. Pont functies op kerkelijk gebied. Hij was van 1959-1961 lid van de synode der Ned. Herv. Kerk, kerkvoogd van de Ned. Herv. Gemeente te Soest van 1944-1961, en van 1951 tot 1960 was hij voorzitter van de kerkvoog dij te Soest. Ondanks dit drukke leven is er echter toch nog wel tijd voor hobby's. Dat zijn orgelspelen en kamperen. Menigmaal heeft men dan ook in het buitenland heel verwonderd gekeken als een heer in jacquet uit een tent kwam kruipen omdat hij op weg moest naar een me disch congres. Ongetwijfeld zullen velen de jubilaris op I vrijdag 30 oktober de hand komen druk- ken om hem te danken voor het vele werk dat hij in de strijd tegen de tuber- I culose verrichtte. Vroeger was het prettig en gemakkelijk als je giro had maar nu is het vaak een bron tot ergernis. Voorheen waren er bil jetten met af en bij-strook] es, die zo ge makkelijk en overzichtelijk opgeborgen konden worden, nu heb Je boekjes waarin je eigen gegevens niet als betalingsbewijs gelden, terwijl je van de girodienst alleen maar nummers en bedragen krijgt die moeten aanduiden dat je betaald hebt. Als er iemand aan je deur komt opspelen dat je nog niet betaald hebt dan moet je heel wat uitzoeken voordat je hem kunt aantonen dat je wel betaald hebt. Ja, het ging vroeger prettig met de giro. Wat je op maandag overmaakte dat was op woensdag op de plaats van bestem ming. Maak je nu op dinsdag iets over aan een bedrijf waar men op zaterdag niet werkt, dan kunnen ze pas 's maan dag constateren dat je betaald hebt. Als je vroeger op maandag krap bij kas zat en je schreef een cheque dan kon je op woensdag geld halen. Nu ben je failliet verklaard voor het zover is. Waarschijnlijk omdat het prettig ging kwam er 'n meneer met 'n enorm idee en een hoog salaris, die zei dat het hele maal niet goed ging. Hij begon met stor- tingskaarten in te voeren waarvan de be talingsbewijzen niet in een normale ord ner passen omdat ze te klein zijn. Er kwamen ingewikkelde machines die het allemaal veel vlugger moesten doen gaan, maar het gaat alsmaar langzamer. Heel lang geleden is gezegd dat het bin nenkort mogelijk zou zijn op het post kantoor geld te halen van je rekening zoals je dat van een bank haalt, maar daarmee wordt helemaal geen haast ge maakt, want men is bij de girodienst blijkbaar bang voor oplichters. Nee, die giro bevalt me helemaal niet ent ik ken er nog een paar die er zo overj denken. KANTMAN. Vandaag vertrok het nederlands elftal naar Albanië voor de returnmatch in de eerste ronde om het wereldkampioenschap. Staand v,l.n.r. Veldhoen, Kemper (die eventueel de geblesseerde Quadakkers zal vervangen), Israël, Franssen, Muller, Schrijvers en E. Pieters Graafland. Zittend v.l.n.r. Berg- holtz, Van Nee, Geurtsen en Clavan. Op 83-jarige leeftijd is de heer H. But-" zeiaar gisteren in een verzorgingstehuis in Nijkerk, waar hij sinds enige weken verbleef, overleden. Met hem ging een rasechte Soester van de oude stempel heen en door hem werd de kleine oude garde, die door deze bejaarden gevormd wordt, nog kleiner. Hendrik Butzelaar werd geboren aan de Melm en daar woonde hij heel lang. Op zeer jonge leeftijd moest hij op de boerderij komen werken, want moeder Butzelaar was vroeg weduwe geworden. Hij werkte hard zoals dat gebruikelijk was in die tijd en zijn werk was veelzij dig. Naast het werk op de boerderij was er de verkoop van hooi en stroo voor 40 paarden in Soest, Soesterberg, Zeist en Baarn, de verkoop van gras en mest, maar ook van melk en later koop en verkoop van grond en huizen. Stenen loste hij uit schepen die in de Eem la gen en ook sleepte hij voor weinig geld schepen naar Amersfoort. Daarvoor ge bruikte hij echter zijn paarden. In 1916 werd ook Soest geteisterd door de watersnood en in allerijl moesten de koeien van boerderij Butzelaar in veilig heid gebracht worden. Met het meubilair was dat niet mogelijk en het dreef ter hoogte van het plafond. De heer Butzelaar was een actief lid van het Groot Gaesbeeker Gide en later zelfs bestuurslid. Als jongeman was hij ook actief als zo nodig gevochten moest worden tegen Baarnse jongelieden, die iets tegen de Soesters hadden, hetgeen wederkerig was. De heer Butzelaar was twee jaar raads lid voor de Katholieke Staatspartij. Hij was 32 jaar bestuurslid van de Coöpe ratieve Landbouwvereniging, 20 jaar lid van de raad van toezicht van de Boeren leenbank, bestuurslid van de melkfabriek, 35 jaar lid van het heemraadschap te Amersfoort, waarvan 14 jaar als heem raad, secretaris van de dorsvereniging die terziele ging en bestuurslid van de afdeling Soest der Aartsdiocesane Boe- ren- en Tuinders Bond. Met het stijgen der jaren trok hij zich uit deze funkties terug om het wat rustiger aan te doen aan de Lange Brinkweg, waar hij gezel lig vertellen kon over de goede ouwe tijd, waarvan hij heel veel wist. Met trots maakte hij altijd gewag van het bezoek van een nieuwe pastoor die belangstellend informeerde hoeveel kin deren het echtpaar Butzelaar had. „Zes dochters meneer pastoor en die hebben ieder een broer". „Dus twaalf kinderen", zeide pastoor, die een denkfout maakte. „Nee, zeven, want die zes zusters moeten het allemaal met die ene broer doen", antwoordde de heer Butzelaar. Oud-Soest verdwijnt en met dit verdwij nen gaat het overlijden gepaard van hen die helemaal bij Soest hoorden. De heer Butzelaar was één van hen die tot oud-Soest behoren en heel veel van Soest houden. Hun aantal wordt helaas steeds kleiner.

Historische kranten - Archief Eemland

Soester Courant | 1964 | | pagina 1