KiëP
B
Jan Muis, de laatste
plaggenhutbewoner van Soest
Woord en wederwoord
Maison Ter monde
Officiële mededelingen.
De avonturen van Gertjan en Maartje.
TWEEDE BLAD
Voor Blouses en Kokken,
Jumpers, Twinsets,
Truitjes en Vesten
Go
■'I
Schaaknieuws
BATENBURG's Erkende
Auto- en Scooterrijschool
Kleurendia-show
Dierenbescherming
S.V.V.-volleybal
In onze collectie
BRILMONTUREN
Fa. D. F. VOIGT
Honkbal
Competitiestanden bridgen
oJtj£
BURGERLIJKE STAND
Eerste Soester
Begrafenis-Onderneming
Geen beter geneesmddel was er dan het Het zoontje van Met - een buurvrouw
zelfgefabriceerde honde- en kattevet van
Jan Muus, de holbewoner uit het veen,
dat hij verkrijgbaar stelde tegen een prijs
van enkele centen een schoensmeerdoosje
vol of gat het voor niets weg aan hen
die er om verlegen was en niet in staat
was deze paar centen te betalen van zijn
armoede.
Het was niet altijd voorradig, want hon
den en katten waren niet steeds te krij
gen, zodat men wel eens moest wachten.
Honden en katten genoten in die tijd
als huisdieren wel enig aanzien, doch de
dierenbeschermingsgedachte was in Soest
nauwelijks doorgedrongen.
De dieren werden eenvoudig weg aan Jan
gegeven als ze oud of gebrekkig waren of,
en dat kwam ook nog wel eens voor, een
hond anderen overlast aandeed, als hij
bijterig was en mensen aanviel Dan ge-
Burg. Grothestraat 36 - Telef. 3332
beurde het maar al te vaak dat zo'n
aftands dier in handen kwam van een
vilder of Jan Muus, die het slachtte, van
de huid ontdeed en er honde- of katte-
vet van produceerde.
Het gevilde cadaver werd in de grote pot
boven het vuur gekookt, net zo lang, tot
het vet zich afscheidde en boven bleef
drijven. Dan werd het met een oude
schuimspaan of houten lepel afgeschept
en liet Jan het vet uitlekken, zodat een
kleverige vetachtige pasta overbleef.
Dit honde- of kattevet werd in doosjes
bewaard en weggezet voor de komende
klanten, die meestal op een zondag -
door de weeks had men hiervoor geen
tijd - naar de hut van Jan Muus wan
delden om een „kwakje" van dit vet.
In de buurt was het al gauw bekend,
dat Jan weer een hond had geslacht en
dat men weer bij hem terecht kon. Won
den (ook zweren) aan handen en voeten
werden er mee ingesmeerd, en speciaal
gold dit middel, dan wanneer je „de fit"
(fijt) aan „de duum" had. Er bestond
eenvoudig niet beter! Springende winter
handen en ruwe lippen kregen eenzelfde
behandeling. Rauwe handen, die je opliep
bij het roggebinden (de „lunten" stro,
trok Je door Je Handpalmen, dat pijnlijke
TEL.2982
50E5TERBERG5ESTR 2 6
en ruwe plekken veroorzaakte) werden
flink ingesmeerd met hondevet, waardoor
het pijnlijk schrijnen ophield. Van in
wendig gebruik is ons niets gebleken. (Dr
M. de Waal in zijn: „Dieren in de volks
geneeskunst" vermeldt, dat het ook voor
inwendig gebruik bestemd was).
Kattevet werd op dezelfde manier ver
kregen; het werd veel door boeren ge
kocht en gebruikt „veur de koeie, as die
zere, rouwe speunen hadde". Kattevet
was spierwit van kleur, het hondevet
geelachtig getint.
Ook kattevet was niet altijd voorhanden,
zodat Jan er „bar zuuneg" mee was, zo
als ons werd verteld.
Hoe weerzinwekkend het slachten van
huisdieren ook genoemd mag worden,
destijds was het niets bijzonders; dieren
bescherming was bij het gewone volk
nauwelijks of in het geheel niet bekend,
was nog geen gemeen goed voor ieder
een, zoals tegenwoordig. Medelijden met
het dier bestond niet, al werden over het
algemeen de huisdieren: honden en kat
ten goed verzorgd en behandeld. Veelal
beschouwde men het dier als afhankelijk
van de mens en daardoor ook als koop
waar; het was alleen geschapen tot nut
der mensheid. Dit was ongeveer de mo
raal en gedachte over het dier, waarin
langzamerhand verbetering is gekomen;
de dierenbescherming veroverde terrein
en zij wist de aandacht te vestigen op
het vaak nodeloze lijden van het dier
door de mens aangedaan.
Wanneeer „de medicijnen" waren opge
bruikt en het zich liet aanzien dat het
wel enige tijd kon duren alvorens er weer
nieuwe voorraad zou zijn, dan paste de
wonderdokter andere middelen toe en
werd er belezen bij mens en dier. Afstrij
ken noemde men het ook wel, doch dit
was toch wat anders belezen of af
lezen. Die zich bij ongeluk had bezeerd
of verbrand, ging naar 't Veerderhoogt
om de gewonde plek te laten belezen of
om de „pieng te laoten ofstrieken". Hier
over hoorden wij een niet oonaardig ver
haal:
van Jan Muus - had zich aan zijn vin
gers bezeerd. Twee vingers leken ernstig
gekneusd en zagen bont en blauw. De
jongen schreeuwde het uit van de pijn en
was niet tot bedaren te brengen. Er werd
overleg gepleegd met buurvrouwen, wat
er most gebeuren, want er moest toch
wat aan gedaan worden, en zo kon het
niet langer. Wie zou men er bij halen, de
dokter, die een uur gaans in Soest woon
de of Jan Muus, die direkt bij de hand
was. De keuze viel op Jan. Wel protes
teerde Met en had ze de jongen liever
aan een dokter toevertrouwd, maar de
buurt stelde hierin niet het minste ver
trouwen. En zo zwichtte de moeder voor
de argumenten van haar buurtgenoten
en werd Jan Muus opgehaald. Deze liet
zich de kwetsuur tonen en zei kort en
bondig: „Met - dit tot de moeder - leg
niks te klote met een dokter, 'n Rooie-
koolblad d'r op, een doek d'r om toe en 't
jong is er met een paor daogen of". Een
rodekoolblad was spoedig geplukt en om
de gevoelige vingers van het kind ge
legd, waarna de hand stevig in een wol
len doek werd gewikkeld. En echt waar:
binnen zeven dagen was de jongen weer
klaar. Zeven dagen was een voorwaarde,
waaraan men zich onvoorwaardelijk
moest onderwerpen, wilde de genezing
succesvol zijn. (Zeven is het telkens in
oude verhalen terugkomende getal).
(Wordt vervolgd.)
E. HEUPERS.
De generale synode van de Nederlands
Hervormde Kerk heeft een nieuw ge
schrift doen uitgaan over „het vraag
stuk van de kernwapenen", als vervolg
en verduidelijking van het eerder uitge
geven schrijven over dit onderwerp. Dat
„vraagstuk van de kernwapenen" had im
mers nogal wat vragen opgeworpen, kri
tiek ondervonden en persoonlijke pro
blemen geschapen. Problemen vooral ook
voor de geestelijke verzorgers van Ned.
Hervormde zijde in militaire dienst, voor
wie dat herderlijk schrijven een dilemma
opwierp waar men nog niet uit is. Maar
dat zal na dit „Woord en wederwoord"
zeker ook niet het geval zijn.
Hierin wordt nu wel duidelijk gesteld,
dat het herderlijk schrijven geen belij
denisgeschrift is, maar bedoeld is om
het denken en het spreken over deze
de kerk benauwende vragen op gang
te brengen inplaats van ze te ontwijken.
Bovendien geeft dit tweede geschrift aan,
dat de synode een dienstweigering wil
of propageert en in deze geen individueel
standpunt wil stellen en dan ook uit
drukkelijk verklaart geen eenzijdige ont
wapening te bepleiten.
De synode wijst kernbewapening welis
waar af, maar kan toch ook niet losko
men van de idee, dat de aanwezigheid
van kernwapenen tot nu toe heeft bijge
dragen tot het bewaren van de vrede en
spreekt zelfs van een „in zekere zin aan
vaarden" van die aanwezigheid. Doch zij
stelt daar verder weer tegenover, dat er
van aanvaarden geen sprake kan zijn
zolang er ernstig met de mogelijkheid
van het gebruik van kernwapenen reke
ning moet worden gehouden.
Daarmede wordt het standpunt van de
synode dan niet duidelijker en geeft dit
„Woord en wederwoord" bepaald geen op
lossing voor het dilemma waarvoor de
kernleden zich in deze gesteld zien.
Het komt er nu op neer, dat de synode
erkent dat de kernwapenmacht een doel
treffend middel is gebleken ter bewaring
van vrede en vrijheid. Zij aanvaardt en
onderschrijft daarmede niet het pacifis
tisch standpunt van „liever slaaf dan
dood". Maar dat middel gaat alle bete
kenis missen wanneer men niet bereid
zou zijn om het als het werkelijk nodig
is, ter bewaring van de vrede, ook te
gebruiken.
Nu moet het natuurlijk niet het doel zijn
om met dit middel achter de hand de
vrede te verzekeren. Het doel moest zijn
internationale verhoudingen te scheppen,
dat ieder wapen - en zeker het kernwa
pen - onnodig maken. Dat is echter ge
makkelijker gezegd dan gedaan, omdat
men nu eenmaal bij de tegenpartij - dat
geldt wederzijds - niet steeds op de zelfde
inzichten en de zelfde wil tot het bewa
ren van de vrede kan rekenen.
Door de gehele historie der mensheid
treden die controversen steeds weer aan
de dag. Ook de synode weet daarvoor
geen oplossing aan te geven, zoals trou
wens niemand dat kan. Dat impliceert,
dat men dan ook geen radicaal „neen"
tegenover de kernbewapening af te wij
zen en dus eenzijdige algehele ontwape
ning te verkiezen.
Ieder weldenkend mens weet - en ook
de synode - dat eenzijdige ontwapening
geen „goed voorbeeld dat volgen doet" be
tekent, maar dit integendeel een tegen
partij altijd verlokt tot agressie. Daar zijn
in de historie vele voorbeelden van aan
te geven.
Een niet aanvaarden en propageren van
eenzijdige ontwapening, met alle konse-
kwenties daarvan, sluit dus in, dat men
bij de huidige ontwikkeling ook het kern
wapen niet kan afwijzen, hoezeer dit ook
het leven van de mensheid bedreigt.
Het afzwering daarvan staat thans gelijk
met ontwapening. Die (eenzijdige) ont
wapening bepleit de synode niet, dan kan
zij ook geen radicaal „neen" stellen ten
aanzien van het gebruik van kernwa
penen. Ieder wijst dit wapen - maar welk
ander wapen niet? - als middel tot het
bewaren van de vrede af. Het streven
van de regeringen is er echter ook niet
op gericht om dit wapen te gebruiken,
maar gelukkig, aan beide zijden, om het
gebruik er van te voorkomen.
De uitslagen van 6e ronde van de on
derlinge competitie lulden
C. van Dijk-C. Samsom 0-1. A. van Dijk-
J. K. van Zijtveld Vi-Vz. J- Timmer-A.
G. Hilhorst Vz-Vz- J. Leydes-A. J. Gaas
beek 0-1. W Huiser-B. Beuken 1-0. A.
van Zullen-J. C. Visser Xk-Vz- H. A.
Veldhuis-L. Gordeau 1-0. L. Verkerk-J.
van Veen 0-1. J H. Eij-J. F. Wamsteker
1-0. S. de Zoete-E. J. van Coevorden
%-%. H. Altink-J. J. W. Blom 1-0. A.
C. Bervoets-J. v. d Brink 1-0. R. E. Hen-
ze-Coevorden Jr 0-1. J A. Wolfswijk-
J. v. d. Wal 1-0.
Na 10 ronden spelen de zes hoogstge-
plaatste schakers om het kampioenschap
van Soest. De huidige stand luidt, in
de volgorde 1 tot en met 6 C. Sam
som, J. K. van Zijtveld, A. van Dijk,
J. Timmer, W. Huiser en A. J. Gaas
beek. In deze stand kan uiteraard iedere
ronde weer verandering komen.
GedipL AB.A.N.-Instructeur
PARKLAAN 33 - SOEST
TELEFOON 3982 (0 2965)
O wordt gehaald en gebracht
Vrijdag j.I. is er tussen 8 prominente
krachten een snelschaaktournooi gehou
den. De heer J. K. van Zijtveld zege
vierde met 614 punt uit 7 wedstrijden.
Hiermee leverde hij het bewijs dat hij
ook op dit gebied z'n mannetje kan
staan.
Vrijdag a.s. wordt het voor Soest 1 een
belangrijke dag i.v.m. de uitwedstrijd
tegen Huizen 1. In de hoogste afdeling
van de Stichts-Gooise Schaakbond is er
weinig krachtsverschil tussen de diverse
clubs. Ieder wedstrijdpunt betekent daar
om reeds winst, want alle teams hebben
reeds winstpunten behaald. De uitslag zal
daarom niet ver van een gelijkspel af
liggen. Het vorig jaar won Soest 1, in
eigen huis, met 614-314.
Voor deze wedstrijd is de heer Blokpoel
helaas niet beschikbaar. We vertrouwen
er echter op dat de heer Veldhuis een
geschikte plaatsvervanger zal zijn.
Verder hoopt Soest 1 echter met haar
volledige competitie-team uit te komen.
Op maandag 14 december, te 8 uur, pre
senteert de heer J. K. Chr. Postema in
het St. Jozefgebouw, voor de afd. Soest
van de Ned. Ver. tot bescherming van
dieren, zijn kleurendia-show „Dieren za
gen mij aan".
Een kleurendia projectie-avond met mu
zikale omlijsting (een fotoreportage in
kleuren) van allerlei dieren, voornamelijk
huisdieren, afgewisseld met landschap
pen, bloemen en planten, alles in harmo
nie met het dier.
Ongetwijfeld een genotvolle avond voor
dierenvrienden.
Twee dames- en drie herenteams van de
Soester Volleybal Vereniging moesten in
de afgelopen week kompetitiewedstrijden
spelen. Jammer was het, dat meerdere
speelsters van de damesteams, in verband
met hun werkzaamheden in de St. Nico-
laasweek, verstek moesten laten gaan
waaronder het derde damesteam tegen
de mede-gegadigde voor de bovenste
plaats met niet minder dan drie inval
sters aan moest treden. De laatsten weer
den zich evenwel zo goed, dat door een
2-1 nederlaag tegen Wilhelmina 2 de op
gelopen achterstand tot een punt kon
worden beperkt.
Het vierde damesteam wist door een 2-1
overwinning op plaatsgenoot Olympia 3
de eerste overwinning in de wacht te
slepen.
Het eerste herenteam plaatste zich door
een 3-0 overwinning op V.I.O.S. 3 samen
met Olympia 2 aan de kop van de rang
lijst. Dit team haalde hiermee voor zover
het de herenteams betreft de enige pun
ten binnen, want zowel het derde heren
team tegen B.G. S.V. 2 als het vierde
herenteam tegen Wilhelmina 2 moesten
allebei met een 3-0 nederlaag genoegen
nemen, waarmee in het bijzonder het
vierde team beneden de gestelde ver
wachtingen bleef.
is er zeker een naar uw keus.
Burgem. Grothestraat 30
Erkend ziekenfondsleverancier.
die belangstelling heeft voor honkbal,
van harte welkom. In het bijzonder gaan
daarbij de gedachten uit naar de vaders
van de aspirant-honkbalspelers.
Deze avond, welke wordt gehouden in
het personeelsgebouw van Foxboro aan
de Konlnginnelaan 169, vangt aan om
half acht.
Aangezien de toekomst van het honkbal
te Soest staat of valt met de belang
stelling van de Jeugd is het slechts te
hopen dat de heer Tinlin vrijdag a.s.
veel belangstelling zal mogen ondervin
den.
MOLENSTRAAT GEDEELTELIJK
AFGESLOTEN
Burgemeester en Wethouders van Soest
brengen ter kennis van belanghebbenden
dat met ingang van woensdag 9 decem
ber 1964 de Molenstraat, voor het gedeel
te gelegen tussen de Soester-Engweg en
de Steenhoffstraat/Middelwijkstraat we
gens uitvoering van werkzaamheden
tijdelijk gesloten zal zijn voor alle ver
keer.
Soest, 8 december 1964.
Voor donderdag, 10 december a.s. staan
voor de S.V.V.-teams de volgende wed
strijden op het programma:
S.V.V. 1-V.I.O.S. 1 (dames).
S.V.V. 2-B.G. S.V. 1 (dames).
N.V.C. 1-S.V.V. 4 (dames).
S.V.V. 2-V.I.OB. 5 (heren).
INSTRUCTIEVE FILM-AVOND
VOOR DE JEUGD.
Het is alweer bijna 4 jaar geleden dat
SE C. de tijd rijp achtte om de honk-
balsport ook in Soest te introduceren.
Deze honkbal-afdeling heeft inmiddels
alle moeilijkheden, welk nu eenmaal on
vermijdelijk verbonden zijn aan de in
troductie van een nieuwe sport, glansrijk
doorstaan en met genoegen kan thans
worden vastgesteld dat honkbal zich een
vaste plaats heeft verworven in het
Soester sportleven.
Helaas werd de felbegeerde promotie
naar de landelijke competitie het afge
lopen seizoen op een haar na gemist,
doch de tijd dat ook m Soest het honk
bal zal doorstoten naar hogere regionen
is niet meer veraf. S.E.C. II behaalde
het vorig seizoen immers met veel
machtsvertoon een kampioenschap, ter
wijl ook de resultaten van de jeugd van
S.E.C. het beste doen vermoeden voor de
nabije toekomst.
In dit verband is het wel bijzonder be
langrijk dat S.E.C. reeds het volgend
seizoen de beschikking zal hebben over
een semi-Amerikaans honkbalveld. In het
voorjaar verrijst op de velden aan de
Bosstraat een z.g. back-stop welke aan
de hoogste eisen zal voldoen en tege
lijkertijd wordt dan een begin gemaakt
met de aanleg van een werp-heuvel, ver
harde looppaden bij de thuisplaat en
overdekte spelersverblijven.
Uiteraard is het de wens dat zoveel mo
gelijk Soester sportbeoefenaren gebruik
zullen gaan maken van deze unieke ac-
comodatie en daarbij gaan in de aller
eerste plaats de gedachten uit naar de
jeugd.
Het is daarom bijzonder verheugend
vast te stellen dat ook S.E.C. het accent
gaat leggen op haar jeugdafdeling om
aldus Soest een sterke honkbaltoekomst
te kunnen garanderen. Om. zal coach
Tinlin zich geheel en al gaan wijden aan
de opleiding van de jeugdige honkbal
Iers terwijl deze expert ook tijdens de
komende competitie primair zijn aan
dacht zal gaan geven aan het wel en wee
van de aspiranten-teams.
Ter nadere kennismaking met de honk
bal minnende jeugd van Soest belegt de
heer Tinlin vrijdagavond a.s. een bijeen
komst, waarbij tevens enkele instructie
ve films zullen worden vertoond, aan de
hand waarvan de heer Tinlin de verdere
plannen voor het komende seizoen uit
een zal zetten. Alhoewel deze avond in
de allereerste plaats bedoeld is voor de
jeugd van 9-14 jaar is ook ieder ander.
Maartje wilde zelfs Nascar leren koken
en ze vertelde perecies hoeveel water en
hoeveel zout er bij de aardappelen ging.
Dat had ze nog allemaal goed onthou
den, want thuis hielp ze moeder ook wel
eens in de keuken. Nascar zette de pan
op het vuur en stak het fornuis aan.
„Ziezo, lk zal wel eens laten zien wat
Ik kan" en vergenoegd keek hij naar de
vlammetjes, die gretig voedsel zochten.
„Dek jij de tafel Maartje, want als ik
van m'n eten wegloop brandt het vast
aan." Maartje liep lachend de keuken uit
en vertelde later opgetogen aan Gertjan
over de prestaties van Nascar. „Wan
neer gaan we naar huls en krijgt Wle-
kebol nog pannekoeken met stroop al
heeft Wiekebol de sleutel niet gevon
den vroeg het kaboutertje. „Morgen
gaan we naar huis, hoor, en jullie mo
gen allemaal pannekoeken komen eten",
beloofde Gertjan gul, terwijl hij z'n
glaasje melk leeg dronk
VAN DE SOESTER COURANT
VAN DINSDAG 8 DECEMBER 1964
2e klasse B.
3e klasse B.
De Kei 1
26
B.D.V. 4
24
O.N.I. 1 (Soest)
18
B.C.N.B. 4
13
Groenwit 6
16
Weesp 3
11
Hogerheide 6
16
B.C.D.B. 6
6
't Gooi 5
12
O.N.L 6
6
G.B.C. 3
8
3e klasse C.
2e klasse D.
't Gooi 7
27
De Kei 2
21
Santbergen 2
15
O.N.I. 4
19
Hogerheide 11
12
Hogerheide 8
18
Groenwit 10
13
Br. Goolers 5
16
O.N.I. 7
7
Hilversum 5
16
Fazantenclub 1
4
Novum 2
0
3e klasse D.
2e klasse E.
Santbergen 3
24
Tempo 33
21
Abconi 3
22
Hogerheide 9
18
Fazantenclub 2
15
O.N.I. 3
17
Amersfoort 6
12
Hilversum 6
15
O.N.L 10
11
B.C.D.B. 2
14
B.C.D.B. 7
6
Groenwit 8
4)
3e klasse E.
2e klasse G.
Weesp 4
26
Amersfoort 5
25
't Gooi 6
24
O.N.I. 2
20
O.N.L 8
12
Hogerheide 10
18
Santbergen 4
12
B.C.D.B. 4
13
Naarden 3
9
Groenwit 7
2
Naarden 4
7
Tempo 4
0
3e klasse F
3e klasse A.
Hilversum 9
28
Hogerheide 12
24
De Kei 3
24
O.N.L 5
23
O.N.L 9
17
Baarn 3
21
Groenwit 11
12
B.C.D.B. 4
13
Br. Gooiers 6
9
Hilversum 8
11
Santbergen 5
0
G.B.C. 5
0
GEBOREN: Johannes Cornelis, zoon van
L. A. Zeggelaar en D. M. van der Zweep,
Nieuwstraat 28. Richard André, zoon
van H. L. Brinck en N. van der Burg,
Plesmanstraat 343. Georgina Johanna
Gerardina, dochter van A. D. van Zanten
en C. M. Stuijfzand, Sterrenbergweg 48.
Diana Anita, dochter van E. P.
van Kesteren en M. Kok, Van Weede-
straat 29. Ylonka, dochter van B. van
Servellen en G. M. van Leeuwen, Bos
straat 135. Helena Hendrik] e Josephi-
ne, dochter van J. J. A. M. Guns en H.
Lok, Antonie van Leeuwenhoeklaan 93.
Johanna Geertruida, dochter van K.
Bos en J. G. Boortman, Van Goyenlaan
64. Henk Jan, zoon van J. W. E. Tittel
en M. G. C. Schat, Olijkeweg 10. Mir
jam Carole Jeanette, dochter van E. v.
den Hoek en J. Hogenaar, Hartweg 12.
Gerardus Henricus Wilhelmus, zoon
van J. R. van Hofslot en K. A. Kok, Peter
van den Breemerweg 15.
ONDERTROUWD: Charles Ferrel, Los
Angelos, U.S.A. en Maria Quick, v. Wee-
destraat 88. Gerardus Wilhelmus Beij-
ersbergen, K. Hartweg 15 en Hendrika
Susanna Jeannette de Jong, Klaarwater-
weg 27.
GEHUWD: Geen.
Dir. H. W. Velling»
Korte Brinkweg 28 - Soestdijk
Telefoon 2731
Begrafenis, Crematie, Transport.
(Rouwkamer).
OVERLEDEN: Gerrit Dirk de Haas, 84
jaar, weduwnaar van E. Verbeek, Tiel,
Drumpt, Rijsakkerweg 12. Anthonie
Poldervaart, 82 jaar, echtgenoot van Y.
Balijon, Eigendomweg 98. Emmigje
Margrieta de Ruiter, oud 81 jaar, weduwe
van C. Fredrikze, Haastrecht, Marktveld
9. Claudia Dechamps, 83 jaar, wedu
we van J. P. E. J. Wolff, v. Straelenlaan
10. Alida Lam, 68 jaar, echtgenote van
H. J. Ruijer, Molenstraat 82.
