roT"lS^a9t
Willem I Koning der Nederlanden
Gist het in het
Avro-bestuur?
Voor al uw
FOTO-OPDRACHTEN
TWEEDE BLAD
De avonturen van Gertjan en Maartje.
Krabbels van Knelis
Voor 150 jaar
Balling werd koning - koning werd balling
cn
r?
w
aa
cc
BATENBURG's Erkende
Auto- en Scooterrijschool
In onze collectie
BRILMONTUREN
Fa. D. F. VOIGT
Ontvangst nieuwe
parochianen
S.E.C. won met 2-1
Gratis tekenles
Wij spraken met Willem Vogt
.,Ik ben nog steeds adviseur"
Het
communisme
Eerste Soester
Begrafenis-Onderneming
BURGERLIJKESTAND
„Wait zijn de ministers? Volstrekt niets.
Ik kan zonder minister regeren, of
wanneer ik het goedvind, wie mij goed
dunkt aan het hoofd van de ministeriële
departementen plaatsen, al was het ook
een van mijn palfreniers; want ik, lk
alléén ben de man, die handelt en
voor de daden der regering verantwoor
delijk is."
Zou men laten raden van wie deze woor
den afkomstig zijn, dan zou iedereen
denken aan Napoleon en waarschijnlijk
niemand aan Willem 1, die toch had ver
klaard als „constitutioneel vorst" te
zullen regeren Maar in die woorden ligt
het gehele drama verweven van de
Oranjeprins, die uit de ballingschap op
geroepen werd tot de kroon en wie deze
kroon zodanig tot een doornenkroon
werd, dat hij deze 25 jaren later neer
legde om in ballingschap te gaan en daar
te sterven
Willem, „de Erfprins", leek maar heel
weinig op zijn vader, de besluiteloze
stadhouder Willem V, maar veel meer
ep zijn moeder, de bijdehandte „Prinses
Willemijn", wier naam in de geschie
denisboekjes wordt gekoppeld aan Goe-
j anverwellesluis.
Toen Willem V onder druk der Patriot
ten besloot zijn waardigheden neer te
leggen, was het de jonge Willem, die
hem toesnauwde, dat hij dat alléén kon
doen wat hemzelf betrof. „Uw ambten
zijn erfelijk en ik ben er nog en heb
een zoon!"
Niet als stadhouder, niet als prins, maar
als souverein vorst kwam hij in Neder
land terug en dat ook het volk hem zo
zag, bewees de begroeting van Dirk van
der Duijn, de Scheveninger, die met zijn
kar de zee inreed om zijn vorst vanuit de
Engelse sloep op het strand te brengen:
Welkom Majesteit".
De koning
Als souverein vorst verklaarde hij con
stitutioneel te wallen regeren. In een
grondwet zouden de plichten van de
vorst, de rechten en vrijheden van het
volk dienen te worden vastgelegd. Maar
hij was nog mijlenver verwijderd van
de gedachten aan een constitutioneel
koningschap, zoals dit thans wordt ver
staan.
Op 16 maart 1815 aanvaardde hij de ti
tel van „Koning der Nederlanden", zo
wel om de positie van het Koninkrijk
der Nederlanden tegenover het buiten
land zeker te stellen, als om de vaste
verbondenheid van de Noordelijke en
Zuidelijke rijksdelen daarmede tot uiting
te brengen. Dit laatste is hem uitein
delijk niet gelukt. Rieeds vijftien jaren
later scheidde het Zuiden zich af.
Se koning- benoemde de ministers en de
ministers waren verantwoording schul
dig aan hem en aan hem alléén.
GedlpL A.B.A.N.-Instructeur
PARKLAAN 33 - SOEST
TELEFOON 3982 (0 2955)
L wordt gehaald en gebracht.
De gedachte van de „onschendbare
kroon", waarbij de ministers verantwoor
delijk waren tegenover de volksvertegen-
v/ocrrdigmg, leek hem revolutionair.
Daarin lag een van de oorzaken voor
zijn antipathie tegen Van Hogendorp,
die de situatie in Engeland als uitgangs
punt nam.
Zijn trouwste ien schranderste) aan
hanger vervreemde hij hiermede van
zich, werd hij tot een vijand. Zij, die
braaf met „de lamme Louis" en Napo
leon hadden gecollaboreerd, zoals Van
Maianen en De Stassart, werden zijn
voornaamste medewerkers, die de kunst
verstonden met hem om te springen, een
kunst, welke de trotse Van Hogendorp
o nooit had 'geleerd.
Op eigen houtje
„Ik alleen ben ae man, die handelt."
Zo was het ook inderdaad.
De koning handelde. Zijn activiteit stak
gunstig al bij de laksheid en de lauwheid
van velen zijner landgenoten.
Willem I zou een prima minister van fi
nanciën zijn geweest, maar een staats
man was* hij niet. Hij liet zich ledden
door de situatie van het ogenblik, staat
kunde op langere termijn bedreef hij
niet.
Voor Van Hogendorp was de vrijhandel
een principe, op den lange duur bevor-
delijk voor Nederlands handel. Willem 1
zag alleen de bevordering der directe
belangen van de Zuidelijke industrie en
was derhalve proteotionist.
Miaar doordat het altijd de koning was,
die handelde, werd ook de koning di
rect voor alles verantwoordelijk gesteld.
Hij was niet het „bindend élement", hij
veroorzaakte juist verdeeldheid.
Want alle ontevredenheid, voortvloeiende
uit zijn handelingen, richtte zich niet
tegen de regening: Immers, de ministers
waren „volstrekt niets". De koning werd
de algemene wrijfpaal en aangezien hij
er nimmer in slaagde zich populair te
maken en daar ook niet naar streefde,
vervreemdden vorst en volk steeds meer
van elkaar.
De kloof werd onoverbrugbaar toen de
koning, weduwnaar geworden, zijn be
sluit aankondigde opnieuw in het hu
welijk te treden met een vroegere hof
dame van de koningin, gravin Henriëtte
(fOultremont. Zij was Belgische en rik.
en dat deed de deur dicht.
Het geschimp op „Willem Kaaskop en
Jetje Dondermond" was niet van de
lücht. Na 25 jaren aan de regering te zijn
geweest, een .triest jubileum, legde de
vorst de kroon neer en trok zich op zijn
landgoederen in Sflezië terug. Zijn heen
gaan werd slechts door weinigen be
treurd.
In ballingschap
Niet alleen vóór zijn kroning en niet
alleen na zijn heengaan leefde Willem I
in ballingschap. Vele jaren reeds was
hij voor zijn volk een vreemde
Ook in de familiekring bleven de con
flicten niet uit. Zijn zoon, de latere
Willem n, even populair als de vader
impopulair was, miocht een goedhartig
mens en een dappere militair zijn, maar.
hij deed vele onverstandige dingen en
liet zich door duistere elementen tegen
de vader gebruiken. Als kroonprins was
hij meermalen verwikkeld in internatio
nale schandalen, welke vader Willem
veel kopzorgen gaven
ls er zeker een naar uw keus.
Burgem. Grothestraat 30
Erkend ziekenfondsleverancier
ïï)e herinnerin'g aan 's kondiugs fouten
verbleekte met de tijd. De vele goede
dingen, welke hij had gedaan, hielden
stand. Hij alleen was de man, die han
delde, dat was zijn zwakheid, maar in
vele gevallen ok zijn verdienste. En nie
mand behoefde te twijfelen aan zijn va
derlandsliefde. Het woord, later door
zijn achterkleindochter gesproken
Oranje kan nooit genoeg voor Nederland
doen" had hij tot het zijne gemaakt.
Zijn laatste daad was een deelname met
10 miljoen gulden in de poging van mi
nister Van Hall, de staatsschuld te sa
neren en het bijna bankroete Nederland
weer op de been 'te helpen.
Vader Willem" werd hij genoemd.
Hij vaderde weliswaar teveel. Maar hij
had zonder 'twijfel een vaderhart en
kreeg ruim zijn deel van de vadersmart.
Katholieken die zich de laatste twee jaar
in de parochie Soest gevestigd hebben,
zijn m het St. Josephgebouw ontvangen
door een comité, dait, op initiatief van
het Charitatief Centrum, gevormd werd.
De heer H. F. A. Smoorenburg sprak als
voorzitter van dit comité een welkomst
woord tot de 160 belangstellenden.
Hij gaf inlichtingen over de aiktiTtfteiten
op kerkelijk terrein, zoals het kerkkoor,
de Ecclesiagroep, de Radboudstichiting,
het Motet- en Madrigaalkoor, het collec
tantencollege, het parochiecomité en het
parochieel missaegenootsehap, terwijl hij
ook wees op de katholieke middenstands
organisaties en de agrarische verenigin
gen A.B.T B. en J B.T.B.
Pastoor mgr. S. Th. Visser achtte het
niet voldoende dat de parochianen sa
men christen in de kerk zijn. Dit moeten
zij ook samen in het dagelijks leven zijn
en naar zijn mening kan met dergelijke
bijeenkomsten de band, die de parochi
anen ook buiten de kerk bindt, verste
vigd worden.
De heer W. Schimmel sprak over het
onderwijs en de leesbibliotheek m de
parochie Soest de heer N. H. Bredeveld
over alles wat onder het Charitatief
Centrum valt, zoals het Wit-Gele Kruis,
het Maatschappelijk werk, het armbe
stuur en de St. Vincentiusvereniging
Mevr. Th. van Dijck sprak over de vrou-
wenvereniginigen, de heer W. Th. Sehun-
selaar over de spert en de heer J. v. d.
Berg, voorzitter van de Instuif R.K
Jong Soest belichtte het jeugdwerk.
Het Bigt in de bedoeling het niet bij
deze eerste bijeenkomst te laten.
S.E.C. heeft zondag niet alleen geluk ge
had met het winnen van de thuiswed
strijd tegen Victoria, maar ook met het
fed't dat de naaste concurrenten Hercules
en Holland verloren, terwijl Saestum ge
lijk speelde.
Victoria is een technisch goede ploeg,
maar er wordt ite veel gecombineerd en
met het korte spel hadden de Hilver
summers geen succes bij de achterhoede
van S.E.C., die toch echt niet zo goed op
dreef was.
De wedstrijd begon met het aftasten van
de verdedigingen. Wout de Bruin toonde
zich al spoedig gevaarlijk en dat was
voor de Victonaverdedigers aanleiding
hem enkele malen tegen de grond te lo
pen. Merkwaardigerwijs floot de scheids
rechter hiervoor niet.
In de tiende minuut verkeek rechts
back P. Krant zich op een bal. De Bruin
kon v. d. Broek een goede kans geven,
maar diens schot ging net over. In de
13e minuut schoot Hanasbei net. naast.
Toen er bijna een half uur gespeeld was
nam Hanasbea een corner op rechts. De
Bruin kon v. d. Broek een goede kans
geven, maar diens schot ging net over.
In de 13e minuut schoot Hanasbei net
naast.
Toen er bijna een half uur gespeeld was
ram Hanasbei een corner op rechts. De
Bruin kopte de bal boven keeper Visser
het net in (1-0). Kort daarna schoot
hij net naast het doel.
Victoria combineerde veel te veel en dat
leverde niets anders op dan enige scho
ten van rechtsbuiten Eerenberg. Aan
de andere kant was het zo af en toe
een gooi- en smijtfiim met De Bruin als
slachtoffer.
In de tweede helft kreeg Hanasbei een
fraaie kans, maar keeper Visser redde.
Opnieuw werd De Bruin tegen de vlakte
gelopen en hij nam keurig wraak door
een pass van Duijst goed te benutten en
het tweede doelpunt te scoren.
Zes minuten voor het eindsignaal nam
linksbuiten Sterk voor Victoria een cor
ner. In de achterhoede van S.E.C. zagen
drie man kans de bal te missen. Links
binnen F. Krant deed dat niet en hij
passeerde keeper Van Essen.
Bijna werd het nog gelijk toen Rutten-
berg de bal verkeerd op zijn schoen
kreeg. Gelukkig kon Van Essen op spec
taculaire wijze redden en daarmee redde
hij de overwinning.
Leerlingen van lagere scholen krijgen
tekenles van hun onderwijzers Die les
pakt heei goed uit aüs de onderwijzer
zelf een kundig tekenaar is of tenmin
ste van tekenen houdt, maar als dat niet
bet gev-al is dian zijn de resultaten uit-
teraard met geweldig.
In de school aan de Beetzlaan hebben de
kinderen echter een tekenleraar die geen
onderwijzer is maar zijn tijd graag gra
tis ter beschikking stelt om de kinderen
tekenen en zelfs schilderen te leren.
Het is de heer E. Moffie, die met en
thousiasme te weiik gaat en dit enthou
siasme overbrengt op vele leerlingen van
de derde tot en met de zesde klas. Het
schilderen met olieverf heeft reeds een
bloemstukje opgeleverd dat het hijzon
der goed doet.
Er is weer enig rumoer ontstaan in en
om de A.V.R.O., de omroep die geen zuil
vil zijn en daarom een onafhankelijke
positie poogt te zoeken in het zuilen-
bestel; de omroep die naar nieuwe we
gen zocht, maar een groots plan van een
grote radiopiomer nieit durfde te propa
geren of door te drukken; de omroep
Burg.
SPECIALIST
OP FOTO- EN FILMGEBIED
Grothestraat 45 - Telefoon 3911
die aanvankelijk streed tegen de R.E.M.,
maar de programma's van de verzegelde
T V. Noordzee snel voorzette om daar
mee de aanhang van deze piraat ln zijn
gelederen te scharen en het gedunde
ledental uit te breiden; de enige om
roep die zijn oprichter beurtelings Jui
chend binnenhaalt en smadelijk ver
jaagt.
Wat ls er aan de hand bij de A.V.R.O.?
Wat moeten wij nu denken van deze
laatste ontwikkeling Wat gaat de heer
Vogt beginnen
Wij hebben de thans 76-jarige en nog
altijd actieve secretaris van de N.O.Z.E.
M.A. opgezocht in zijn „directiekeet",
precies tegenover het trotse studioge
bouw van „zijn" omroep en gebabbeld
over deze gang van zaken.
Jaar lang gezwegen.
Herman Wlgbold van de Vara heeft hem
ln de rubriek „Achter het nieuws" reeds
gelegenheid gegeven zijn mening te zeg
gen, maar deze uitzending kwam via Ne
derland 2 en kon dius niet door iedereen
worden ontvangen.
Op Wigbolds vraag „Wat gaat u nu
doen heeft de gewezen adviseur-hono
rair geantwoord „Ik voel mij als een
generaal die wil vechten voor de goede,
oude zaak; maar een generaal heeft een
leger nodig Ik zal onderzoeken of uit
rondzwervende partlsanen een geregeld
leger is te vormen. Lukt dat, dan ben ik
er zeker van een goede kans op de over
winning in uitzicht te kunnen stellen".
Een andere vraaag van de commentator
luidde ongeveer Kunt u, in dienst van
de A V.R.O., nu wel - op nogal krasse
wijze - de voorzitter kritiseren Wat was
de eigenlijke zin van uw antwoord In
formeren wij.
Achter het grote schrijfbureau met de
grote stapels dossiers, kranteknipsels,
buitenlandse tijdschriften en radio-on
derdelen spreekt de vertrouwde stem rus
tig, doch zeer beslist. „Ik meen, dat ik
duidelijk tegen de heer Wigbold heb la
ten uitkomen, dat ik in geen enkele
vorm van arbeidscontract aan de A.V R.O.
verbonden ben en in geen enkele disci
plinaire verhouding sta met wie ook van
haar bestuursleden Ik mag dus zeggen
wat ik wil. Als de vorm scherp is ge
weest, is scherpte een afspiegeling van
de provocatie van een jaar en meer ont
wijken en zwijgen op mijn talrijke be
tuigingen van ongenoegen en onvrede
met mijn feitelijke positie van „wassen
neus".
Nog steeds in functie
VAN DE SOESTER COURANT
VAN DINGDAG 16 FEBRUARI 1965
„Maar met dat al bent u toch maar ont
slagen uit uw functie van adviseur. Gaat
U in hoger beroep T', vroegen wij
„Voorlopig is dat niet nodig", klonk het
zeer beslist. „Ik heb wel een brief ge
had, ondertekend door de heren Slote-
maker en Wassenbergh, waarin lk de
bons kreeg, maar ik beschouw die brief
tot nu toe als een emotionele slag in
de lucht, die geen enkele uitwerking kan
hebben. In verenigingsrechtelijke zin is
het ontslagbesluit ongeldig, omdat een
lager college uit de bestuurshiërarchie
'n benoeming van een hoger college niet
ongedaan maken. Ik ben dus nog advi
seur honorair, in leder geval tot aan het
ogenblik waarop het algemeen bestuur
van de A.V.R.O. mij ontslaat. Dat bestuur
komt pas laat in de maand februari bij
een, tenzij het eerder gaat vergaderen,
want het gist in dat bestuur, dat vol
strekt niet gelukkig is met 't beleid van
mr. Slotemaker, die ik geen lang voor-
zitttersleven geef
Hier heeft de „eminence grise" van de
A.V.R.O. - mr Wassenbergh - met wie ik
overigens goed overweg kan - blijkbaar
een juridische steek laten vallen".
De reddingsbrigade.
„Hoe zit dat nu met de z.g. werkcommis-
sie, die als paraatheidscommissie is aan
gekondigd en die, min of meer als red
dingsbrigade moet fungeren
„Het ware weet ik er niet van, omdat ik
geen informatie krijg en geen stukken
mag zien. Maar de humor - hoewel grim
mig en tragisch - is, dat de reddings
brigade abdicatie eiste van het gehele
bestuur, om de handen vrij te krijgen
voor een „regering per decreet". Dat ech
ter heel anders uitpakte Deze eis be
antwoordde het bestuur namelijk niet on
geestig met de tegenhouding gij vraagt
ons om af te treden, welnu, wij heffen
u op
En zo is alles weer bij het oude
Deze dilettantische gang van zaken moet
worden onderbroken door het optreden
van de vakman. Er zijn aanwijzingen,
dat het grote bestuur inzicht en moed
gaat verzamelen om deze beslissende stap
te nemen.
„En wat zal dat zijn willen wij weten.
„Wacht nog even af", zei de heer Vogt
raadselachtig, „de nacht is het donkerst
even voor het aanbreken van de dage
raad".
Zwijgend zaten ze aan tafel, zenuwachtig
speelde de kinderen met hun vork en le
pel. Ze konden geen hapje eten naar
binnen krijgen. De afwezigheid van Lorre
was nog duidelijker merkbaar doordat
er door niemand een woord gesproken
werd. De lege kooi gaf een trieste aan
blik en de af geknauwde worteltjes, die
op de bodem van de kooi lagen, getuig
den weemoedig van Lorre's gezonde eet
lust. Telkens als tante naar de kooi
keek pinkte ze een traan weg. Ook zij
kon blijkbaar niet eten, zodat alles koud
en onaangeroerd op tafel bleef staan.
Toen tante Gertjan en Maartje met een
kaarsje naar bed bracht, werd de gespan
nen sfeer een beetje gebroken door de
stem van tante, die nu wat vriendelijker
zei: „Welteruste kinderen, ga maar lek
ker slapen. Jullie hebben je straf eigen
lijk al gehad. Tanite zal niet langer
meer boos op jullie zijn." Een beetje op
gelucht kropen ze in bed en vielen, na
al ö.e vermoe.enissen, al spoedig in
slaap. Buiten werd het al donker en de
wind ruiste zacht door de bladeren.
„Tjoep-tjoep, daar sprong Pedro plot
seling op de vensterbank. Even aarzelde
hij, toen hij zag dat de kinderen zo
heerlijk lagen te slapen, maar dan riep
hij zachit: „Gertjan-Maartje, wordt eens
wakker, ik ben Pedro," en met een
sprongetje belandde hij op het bed van
Gertjan.
As je 'ft mirtg vraogt
d'an mok zeiige dajje
de leste tdedi ajlsmaor
gekkere dinge in de
kraante ken leeze.
Voebaiüers cüe mekaor
veur rotte vis uut-
maoke, maor gelukkig
is d'r 'n bond en die
zeit teuige die kieper
die 'n speuLer, die 'n
joodeman is, veur alles wat lilluk is uut-
maokrfce, gao jle maor us 'n poosie me
ongder die lat staon.
Noeng sting d'r zondag 'n kieper die 't
nie zo best dee en laot die uuttescholde
speuler noeng de schuld kriege van hal-
leve gaore voebalgekke, die zien winkel
in mekaor wille ramme.
Lao wullie hoope datitde rnanne deur de
pelisie nie geramd maor geremd worre
as zullie ant verrinneweere wille beginne.
Noehg ikke 't toch over ramme heb,
d'r staon nog veul gekkere dinge in de
kraante.
Zo binne d'r in België wieve die mit zien
drieje op roof uutgaon. 't Eene wief zit
achter 't stuur van 'n auto, twee springe
d'ruut as zullie 'n oud fromanessie zien
en die slaon zullie dan teug de grongd
en pikke dat an*eme ouwe wiefie d'r tas
af. Maor veur 't zo wiet is hettie al heul
wat dreune van die wieve ehad.
Jonges, jonges, as d'r op straot twee
manne muig wille vatte, dan kejje Kne
lis harder zien loope as 'n perd, maor
denkterom ak deur twee wieve annevalle
zou worre dan timmerde ikke d'rop los,
waant veur wieve op de loop gaon is
wel 't leste wat wullie, kerels doen, waor
of nde
Wij je geleuve dak veurtaon elleke aovend
'n blokkie omloop en dan loop te wachte
totter twee wieve komme die zei ge, Kne
lis, kom op mit je portefullie.
Dan zajje Knelis us dreune zien uutdee-
le. Maor veur kérels gao ikke op de loop,
waant die slaon veul harder as wieve
En daor ken ikke beslas nde teu>ge.
Enige weken geleden hield de heer C.
Klaui, in hotel La Bordelaise, een cau
serie over het communisme. Zijn tweede
lezing over dit onderwerp zal hij op don
derdag 18 februari in restaurant Astoria
te Baarn houden. De heer Klaui zal de
onderwerpen „Historisch materialisme en
historisch dialectisch materialisme" be
handelen.
Dlr. H. W. Velling»
Korte Brlnkweg 28 - Soestdijk
Telefoon 2731
Begrafenis, Crematie, Transport.
(Rouwkamer).
GEBOREN: Hennette, dochter van L. A
van der Tuin en S: Wijnands, Postweg
44. Manon Elfride, dochter van H. de
Bree en E. T. de Haan, Waldeck Pyr-
montlaan 11 Herman, zoon van H
van Essen en J. van Londen, Beetzlaan
35. Ellen Augusbina Maria, dochter
van B. M. Borgts en A. F. M. van
Schaik, Bosstraat 11. Joyce Susan,
dochter van J. J Dandêls en P J. Go-
vaërt. Prof Lorentzlaan 249. Jeroen
Alexander. zoon van A. M. Brouwer en
C I. Siem, Waleck Pyrmontlaan 15.
Maurice Alexander, zoon van E. A Bloem
en J. M. Kouthoofd, Plesmanstraat 130
Manon Mae, dochter van L A. Ver
meulen en G. vau der Meulen, Prof. Lo
rentzlaan 207. Ronald Hugo, zoon
van F. A F. Cartens en E. H. Rijnbout,
Chr. Huygenslaan 21.
ONDERTROUWD: Petrus Joannes van
Leeuwen, Koekoekweg 13 en Irene Jo-
sephine Maria van Leerdam, Koningin-
nelaan 25. Bomhard Rudolf Keijner,
Malvahof 13, Tilburg en Anigelica Schet
ter, Seanredamplantsoen 8. Jan
van de Bovenkamp, Rembrand tl aan
16 en Aaltje van Essen, Wieksloterweg
O.Z. 103. Peter Martbms Kanters,
Sophialaan 14 en Apolina Henidnka
Kürs, Dozresteinweg 24. Rudolf Mahu-
lete. Vermeerlaan, 49a, Hilversum en Do-
rotfhea ElBott, Saenredamplanteoen 9.
Gijsbertus Wilhelmus Schimmel Noor-
derderweg 2 en Margoretha Geertruida
Sn kei Laanstraat 86.
GEHUWD: Andries Kuiper, Laanstraat
51. Baarn en Constanbia Adriana Smits,
Klein Engendaalweg 4. Harry Broer
Boonstra, Laanstraat 79 en Pieternella
Geertje Schouten, Oude Utrechtseweg 56
OVERLEDEN: Willem Fredierik Hendrik
Tabernal, 59 jaar, echtgenoot van B
Monasch, Van Lijndendaan 20 Frede-
rich Trougott Bakker, 88 jaar, weduw
naar van J. Boogert, Van Lenneplaan
76. Marcelis Mcolaas den Broeder,
60 jaar, echtgienoot van J. H Fleming,
F. C. Kuyperstraat l'l. Jan Andries
Schaafsma, 77 jaar, weduwnaar van B.
C. van der Roest, Gen Wihkehnanstraait
104. Yda Balyon, 86 jaar, weduwe
van A. Poldervaart, Eigendomweg 98.
Hendrik van den Brink, 73 jaar echtge
noot van A. E. Fischer, Koninginnelaan
94a. Maria Anna Ghristina van Zijst,
79 jaar, Talmalaan 28 Pietronella
Coenradina van Merkestein, 73 jaar,
weduwe van H. G. van den Hoek, Heu-
velweg 41.
