i mm:
Bonaparte is terug
Onheil over Europa
DOORSMEREN
Koerswijzigingen in Europa
Klaar terwijl U wacht
GARAGE BOSBOOM
Een „riks"
voor een onderschrift
Officiële mededelingen.
150 jaar geleden
BEVEROL
SMEEKSTATION
S.V.V .-volleybal
BATENBURG's Erkende
Auto- en Scooterrijsclioo]
Tempo vierde feest
B.D.C.-handbal
Korfbal
R.K. Openbare Bibliotheek
„Het teek of duizend kaarsen tegelijk
werden uitgeblazen."
Zo tekende een schrijver uit die dagen
de stemming in Europa toen het bericht
de ronde deed:-Napoleon heeft Elba ver
laten en is in Frankrijk geland'
Het was het begin van de „honderd da
gen".
Het einde was: Waterloo. En voor Bo
naparte: Sint Helena.
Napoleon was veilig opgeborgen op Elba
en in Wenen vergaderde het roemruchte
..dansende" Congres om de buit te ver
delen.
De machtige Oostenrijkse minister Met-
ternioh kreeg midden in de nacht een
spoedboodsohap, maar hij vond het niet
de moeite ervoor uit zijn bed te komen,
's Morgens om half acht opende hij de
brief en was meteen klaarwakker
Napoleon was niet meer op Elba'
Waar was hij dan?
De Franse staatsman Talleyrand zei het
hem zonder aarzelen: „Op weg naar
Parijs"!
Geen langdurige wachttijd daar er twee
smeerbTUggen ten dienste staan
Fakknndic personeel,
lente klas smeermiddelen.
BIRK8TRAAT 105 - SOEST - TEL. 3256
Koninkje spelen
Op Elba had Napoleon een operette-
koninkrijk gesticht Hij had zijn beroem
de „oude garde" (met de beremutsen)
mogen meenemen Hij had er zijn eigen
marine (één oorlogsbrik, maar dat bleek
later genoeg). Een hofhouding werd ge-
recruteerd uit de „notabelen" en heit leek
er op, dat de keizer zich voorbereidde
op een rustige oude dag.
Maar dat was slechts schijn. Niet al
leen verkeerde hij in voortdurende on
rust, dat de geallieerden hem een eind
verderop (Sint Helena was al genoemd!)
zouden deporteren, niet alleen kon hij
de grote hofstaat, die hij voerde, niet
langer financieren, maar tot hem kwa
men de berichten over de grote onte
vredenheid in Frankrijk onder het be
wind van Lodewijk XVIII, bijgenaamd
de Lamme Koning.
De Bourbons, die volgens het befaamde
gezegde „niets vergeten, niets vergeven
en mets geleerd" hadden, probeerden de
klok terug te zetten. Tal van officieren,
op half soldij gezet, probeerden tever
geefs de eindjes aan elkaar te knopen.
Zij, die onder de keizer weelde en aan
zien hadden gekend, de nieuwbakken
graven, hertogen en prinsen, werden
minachtend opzij gesohoven door de met
Bourbon meegekomen oud-adelijke buit
jagers Van alle schone beloften kwam
niets terecht en men begon te spreken
over de goede, ouwe tijd toen de keizer
er nog was.
Door dit alles was het voor Bonaparte
nogal gemakkelijk tot de conclusie te
komen, dat hij de enige was, die Frank
rijk van de ondergang kon redden, en
hij maakte van de afwezigheid van zijn
cipier" Campbell gebruik om de over
steek te wagen.
Op 1 maart 1815 betreedt Napoleon bij
Fréjus opnieuw de Franse bodem en het
welkom is niet zeer hartelijk. De eerste
de beste douanier, die hem ontmoet zegt
tot hem: „Het werd nu net zo heerlijk
rustig, nu komt u alles weer in het hon
derd sturen!"
De ijzeren kooi
Was er in Wenen een steen in de vijver
geplonsd, dat was nog niets vergeleken
bij de herrie in Parijs.
Maarschalk Ney, de „dapperste der dap
peren", nahr de Bourbons overgelopen,
stelde Lodewijk XVIII gerust. Hij zou
„de avonturier" in een ijzeren kooi naar
Parijs voeren! In Auxerre ontmoet hij
zijn oude meester, zij vallen elkaar in de
armen, heel dramatisch. Hij kan zijn
noodlot niet ontlopen. Later zal hij het
„dubbel verraad" voor het vuurpeloton
boeten.
Lodewijk XVIII neemt nog even 'n moe
dige pose aan. Hij verklaart te zullen
„sterven bij de verdediging van de
troon". Iedereen is diep ontroerd en pakt
dan2 haastig de koffers. In de donkere
nacht sluipt hij op vilten pantoffels het
paleis uit en verdwijnt naar Gent. De
weg naar Parijs ligt open.
Dan beginnen de „honderd dagen".
Napoleon is de oude niet meer.
Heit Franse volk is hetzelfde niet meer.
Het volk heeft genoeg van het bloedver
gieten, het wil vrede, rust en óók iets
te vertellen hebben. Napoleon speelt de
constitutionele vorst, een rol welke hem
helemaal niet ligt.
Hij is zijn gevoel voor verhoudingen
kwijt. Tijdens het grote feest op het
Meiyeld verschijnt hij niet als „de kleine
korporaal" in het befaamde groene ja
gersuniform. zonder onderscheidingen en
met de driekante steek, maar in een
toneel gewaad, met een hoed met plui
men, witzijden kousen, rozetten op zijn
schoenen
Weer ziet hij kans een leger van 250.000
man op te stellen, want hij weet nu,
dat hem geen rust wordt gelaten. De ge
allieerden willen definitief afrekenen en
daarna zal het geen Elba Meer zijn. Het
ligt even gevaarlijk dicht bij Frankrijk
als de Vesuvius bij Napels.
De mislukking
In de Dauphiné herinnert de „route
Napoleon" nog aan deze tocht, de mis
lukte gang naar de overwinning. Het is
een tocht met velerlei romantiek omge
ven. Maar de werkelijkheid! is hard en
onverteerbaar.
Talleyramd, de enige minister In wiens
schelp inzicht Napoleon gelooft, al ver
trouwt hij hem (terecht) voor geen cen
time, blijft in Wenen en complotteert
met de bondgenoten tegen zijn meester.
Fouohé, de minister van politie, altijd
te koop voor de meest-biedende, is in
Parijs zijn verbindimgsman.
Het zal weer op oorlog uitdraaien. Uit
het Oosten naderen de Oostenrijkers en
de Russen, in het Noorden staan de En
gelsen, de Nederlanders en de Pruisen.
Eerst in het Noorden afrekenen, dan in
het Oosten overwinnen. Zó zal het gaan.
Eér de vijand verenigd is, toeslaan.
Zo gaat Bonaparte naar het Noorden.
Naar Waterloo. Honderd dagen van ver
geefs pogen de oude bezieling weer te
doen herleven.
Honderd dagen van teleurstelling om zo
veel verraad, zoveel lafheid.
Honderd dagen van kortzmnsge misken
ning van de werkelijkheid, dat niet al
leen Frankrijk, maar geheel Europa het
bloedvergieten en de bloedvergieter beu
was, de man, die eens had uitgeroepen:
„Wat maal ik om een miljoen mensen
levens!"
De Route Napoleon, van Fréjus naar Pa
rijs, bleek niet de weg naar de triomf,
maar de weg naar het einde.
De toekomst moet leren of het Westduit-
se besluit om te „streven naar diploma
tieke betrekkingen met Israël" het ver
standigste is dat het kabinet in Bonn
ken nemen. Zeker is alleen dat het ver
standiger is dan de beslissing die men
aanvankelijk overwoog, namelijk om de
relaties met Egypteaf te breken naar
aanleiding van het groots ontvangen van
de Oostduitse Walter Ulbricht.
Minister Sohröder was daartegen onder
meer omdat het geen zm heeft posities
te ontruimen waar Pankow dan op zijn
gemak m kam stappen. Maar het voor
naamste bezwaar was dat men vreesde
(Amerika, Frankrijk" en Engeland waar
schuwden er voor) dat andere Arabische
landen wellicht zo'n aanstoot zouden
nemen, dat ook zij relaties jnet oost-
Duitsland zouden aanknopen, waardoor
de communistische invloed in dit deel
van de wereld nog zou toenemen.
De vraag is nu of dit toch niet zal
gebeuren, want de idee van Israëlische
Westduitse diplomatieke betrekkingen
sohokt de Arabische wereld zeker zeer
diep. Het bedenkelijke in de zaak is
voorlopig vooral dat Bonn, voor het be
sluit vieL het beeld vertoonde van een
ijverig delibererend kabinet vol inner
lijke verdeeldheid met een kanselier die
niet weet wat hij wil. Dat Erhard geen
kans heeft gezien dit althans nog te be
mantelen, heeft zijn status in het de
verkiezingen naderend Duitsland en ook
daarbuiten geen goed gedaan.
Teleurstelling
Ronduit teleurstellend is het Oostenrijk
se vonnis van 2Vz jaar voor Erich Raja-
kowitsoh, voornaam medewerker van jo-
denvervolger Adolf Eichmanm in een pro
ces waar geen Wener erg enthousiast
over was. Maar het geding was hun
min of meer opgedrongen door nazi
jager Simon Wiesenthal en onder druk
van de wereldopinie.
Het overlijden van de zeldzame bemin
de Adolf Scharf verdrong het laatste
restje belangstelling in dat land. Bo
vendien is de Oostenrijkers niets liever
dan zoveel mogelijk de visie m leven te
houden dat de Duitsers de kwade pie
ren waren en'de Oostenrijkers eigenlijk
met anders dan lijders onder een be
zetting. Alsof er geen enthousiaste nazi
beweging in dit land was" geweest.
EsfSJÏëSe stap
De drie Europese gemeens3happen -
E.E.G. (economie, Euratom (kernonder
zoek) en K.S.G. (kolen en staal)
zullen hun uitvoerende organen laten
samensmelten. Dit besluit van de raad
van ministers betekent in de eerste
plaats dat het werk geconcentreerd wordt
en wellicht wat efficiënter-kan verlopen.
Maar bovendien mag men er^van hopen
(en daarom pleitte minister Luns er zo
lang voor) dat een krachtiger gemeen
schapsbeleid tot stand kan komen als in
1967 alle sociaie-economische kwesties
onder één orgaan komen.
Brussel wordt nu de Europese hoofdstad.
De invloed van de nationale regeringen
wordt wellicht wat teruggedrongen.
Daarom is het enigszins verbazend dat
Frankrijk met deze gang van zaken
heeft ingestemd. Immers De Gaulle is
niet zo voor dergelijke supra-na/tionale
instellingenin zijn „Europa der Vader
landen" moeten liever de regeringen on
der elkaar maar overeenkomen wat ge
daan moet worden.
Luxemburg
Onhoudbaar bij het nu genomen prin
cipe-besluit is, -dat Luxemburg ter com
pensatie - als over twee jaar alles in
kannen en kruiken is - voor het verlies
van de Hoge Autoriteit der K.S.G. een
stel Europese instituten krijgt, plus een
aantal bijeenkomsten van diverse Euro
pese instellingen, die dan in Luxem
burg zullen vergaderen, maar alle stuk
ken uit Brussel moeten laiten halen en
daar weer naar toe moeten laten terug
brengen. Dat zal op de duur wel weer
afbrokkelen.
Het besluit van nu is geen geringe stap.
Maar de voornaamste stap zou toch pas
zijn, wanneer het Europese parlement
van Straatsburg ook werkelijk zeggen
schap krijgt. De topstand van nu is
ender meer zo onbevredigend omdat het
werk van de raad van ministers en de
commissies - waarbij financieel zeer in
grijpende beslissingen vallen - gebeurt
zonder effectieve controle door dit par
lement. een van de eerste vereisten voor
een democratische gang van zaken.
Franse voorronde
Twee zondagen achtereen kiezen de
Fransen nieuwe gemeenteraden, waarbij
wordit uitgemaakt of Marseilles burge
meester Gaston Defferre een kans heeft
het bij de presidentsverkiezingen op te
nemen tegen generaal De Gaulle.
De taktiek van Defferre was zoveel mo
gelijk bij de middengroepen steun te
zoeken. Hij zou dan waarschijnlijk toch
wel een massa communistische stemmen
erbij krijgen omdat men daar zeker niet
voor De Gaulle zou kiezen. Natuurlijk
kan ook de communistische partij een
kandidaat het veld insturen, maar die
zou alleen kans maken een belachelijke
derde te worden - een blamage die de
partij waarschijnlijk liever voorkomt -
met als nare konsekwentie dat deze der
de man misschien net zoveel stemmen
aan Defferre zou aftroggelen dat de
gaullistische kandidaat wint en dat is
geenszins wat de communisten wensen.
Begrijpelijk is dat d'è U.NR (de gaullis
tische partij i daarentegen wel graag zou
zien dat het volksfront tot stand kwam:
in dat geval zou de door het „rode ge
vaar" afgeschrikte middengroep zich lo
gischerwijs tot haar moeten wenden.
Om dit bij de gemeenteraadsverkiezingen
alvast te bewerkstelligen, greep men naar
het beproefde middel van kieswetwijzi
ging.
Zal hij slagen?
Bepaald werd dat de groep die op zondag
14 maart de absolute meerderheid haalt
- of de week daarop de meeste stemmen
- alle gemeenteraadszetels krijgt. Dit al
thans in de steden vain meer dan der
tigduizend inwoners en bij de zeer grote
steden in districten daarvan.
Een aardig detail is nog dat tussen
eerste en tweede stembusgang geen ver
binding van lijsten meer is toegestaan:
de aanlokkelijke buit van samen alles
door een volksfront te behalen of bei
den niets door apart te blijven, zou -
zo hoopte de regering - socialisten en
communisten er wel toe verleiden samen
te gaan. En dus hun kansen bij de
presidentsverkiezingen te verspelen, door
de middengroepen uit angst "(mor al dat
rode in de armen van de U.N.R. te drij
ven.
Deze opzet is niet helemaal opgegaan-
In Marseille met name staat Defferres
socialistische partij alleen en moet hij
zovfel de U.N.R. ter rechterzijde als de
communisten (met enkele afvallige so
cialisten) ter linkerzijde zien te ver
slaan. Lukt hem dat, dan heeft hij een
basis om zo ook de presidentsverkie
zingen in te gaan. Faalt hij, dan heeft
haast hij bij voorbaat ook de presidents
verkiezingen verloren.
De wedstrijden van donderdagavond m
de sporthal te Amersfoort hebben de
damesteams van de Soester Volleybal
Vereniging geen punten opgeleverd. Beter
werk deed het derde herenteam van de
rood-witten, die door een 3-0 overwin
ning op S.S.S. 2 het eigen tweede team
weer aan de kop van de ranglijst bracht.
Het eerste damesteam moest de strijd
aanbinden tegen het Amersfoortse
V.I.O.S. Wisten de S.V.V.-dames aan
vankelijk de sets gelijk op te doen
gaan en in de derde set zelfs lange tijd
een voorsprong te behouden, op het be
slissende ogenblik keerde Vrouwe Fortuna
hun de rug toe zodat beide punten in
Amersfoort bleven.
Het tweede team had de strijd op te ne
men tegen koploopster SPIRIT 1 Hoewel
de dames goed partij gaven konden zij
niet verhinderen dat de tegenstandsters
alle drie sets voor zich opeisten.
Eenzelfde lot onderging het vierde team
van de rood-witten tegen het Nijkerkse
N.V.C. 1 Gingen de beide sets met ruim
verschil verloren in de derde set wisten
laatstgenoemden slechts op het nippertje
de set op hun naam te brengen.
Het derde herenteam kwam in de wed
strijd tegen S.S.S. 2 met goed spel voor
de dag. Ging in de eerste set de strijd
gelijk op en werd deze slechts een kleine
overwinning, in de tweede en derde set
toonden onze plaatsgenoten zich duide
lijk sterker. Door deze overwinning gaat
het tweede herenteam van de rood-wit
ten momenteel weer met drie punten aan
de kop van de ranglijst.
Voor de komende week staan de volgen
de wedstrijden vcor de S.V V.'ers op het
programma
Dames: Dinsdag, Huizen 1-S.V.V. 1.
Donderdag, S.V.V. 3-V.I.O.S. 3.
Heren: Donderdag, Spirit 2-S.V.V. 1.
S.V.V. 4-S.V.V. 2.
C/1
00
GedipL A.B.A.N.-Instructenr
PARKLAAN 33 - SOEST
TELEFOON 3982 (0 2955)
U wordt gehaald en gebracht.
De ren- en tourvereniginig Tempo heeft
m gebouw De Rank het 15-jarig bestaan
gevierd. De belangstelling van de leden
was niet zo groot.
De toneelvereniging Kerkebuurt voerde
e-en klucht op, de heer A van Lambal-
gen trad met zijn akkordeonist op en
The Rocking Gerosa's verzorgden de
dansmuziek.
Voorzitter A. J. Lamens schonk in zijn
welkomstwoord in het bijzonder aan
dacht aan de aanwezigheid van erelid
S. v. d. Broek. Erevoorzitter J. v. d. Broek
was wegens ziekte niet aanwezig.
De voorzitter deelde mee dat de pres
tatiebeker voor 1964 was toegekend aan
de jonge renner Johnny Visser wegens
zijn uitstekend gedrag tijdens en na
ritten. De tweede plaats bezette veteraan
Aad Post.
perrit Ruttenberg, de meest succesvolle
renner van Tempo, had zich ook succes
vol getoond bij het inzamelen van gel
den waarvoor geschenken voor het be
stuur en hun dames gekocht werd'en:
vlaggen, een chronometer, een rondebord,
een tegel, asbakken en bloemen plus con
tanten. Het totaalbedrag dat bijeenge
bracht was bedroeg 350,
'#- W
Ojï één van de vele eilanden nabij de Engelse kust blijkt
de zonnewarmte gaetl werk te hebben gedaan. Daar staan
de narcissen al in bloei en met armen vol kan men er
een dagtocht beslist zal lonen.
mee naar huis gaan. De lente is dus in de buurt, wat
ook in Bovenkarspel te zien is op de Westfriese Flora ten
toonstelling, een prachtige verzameling, dat de moeite van
„Hij wil nog wat genieten
van zijn Catshuisje"
(Min president Marijnen)
De inzendster, mej Ria de Bes,
Lange Brinkweg 38B. Soest, ont
vangt een dezer dagen een waar
debon.
Het eerste herenteam van de handbalver
eniging B D.C. begon aan de tweede helft
van de veldcompetitie. Voor de rust was
het nog wat onwennig spelen op zo'n
groot veld, maar dit belette B.D.C. niet
voor de rust 6 doelpunten te maken. Er
werd goed samengespeeld en elke aanval
werd goed afgerond, maar de D.E.S.-
doelman voorkwam een grotere achter
stand.
Na de rust liep de B.D C.-machine als
van ouds, waardoor de eindstand 12-4
werd. Hierdoor staat de ploeg nog steeds
op de eerste plaats van de ranglijst in
haar afdeling met 3 punten voorsprong
op nummer twee. Misschien kan BJ3.C
na het behalen van het zaalkampioen-
schap ook het veldkampioenschap be
machtigen.
Het Meteoren A-team heeft met 9-0 ge
wonnen van Huizen. Destijds werd de
uitwedstrijd met 1-0 gewonnen Het B-
team verloor met 0-4 van Qlymipia B
Meteoren 1 verloor de thuiswedstrijd te
gen Welgelegen 1, dat bovenaan de rang
lijst staat, met 2-5. Welgelegen kon zich
veroorloven twee strafworpen te missen
Bij de rust stond Soest met 2-1 voor. De
doelpunten waren gemaakt door Flip
Brandsma en Trees van Dijk.
Meteoren 3 verloor met 3-4 van Zwalu
wen 3, eveneens leider in de afdeling en
dat was eigen schuld, want het Soester
team kreeg een 3-1 voorsprong en de
speelsters en spelers dachten dat ze al
gewonnen hadden. Enige fouten en goed
spel van Zwaluwen veranderden de voor
sprong in een nederlaag.
De Soester doelpunten werden door P
van RouwendaaL R. van Herwaarden en
P. Verlinden gescoord.
Nieuwe aanwinsten.
Romans. Ashton, Het oude hospitaal.
Bagley, De gouden kiel. Breedveld,
Meerwijk. Brouwer, Springtij.
Bruyn-Ouwehand, De Rijnmonders, I -
De vrijbuiter terug. II. Dumas, De
zwarte tulp. Fabricius, Wat u nodig
hebt, mevrouw, is een vriend. Funke-
Bordewijk, Sneeuw. Gahagher, Jeugd
in de branding. Graham, Een vrouw
verdween. Den Hollander-Bronder,
Volwassen mensen huilen niet. Knight,
Het huis aan het meer. Lofts, Huis in
de stad. Marsh, Moord aan het feest
diner. Marschmann, De dertiende.
Merle, Doden is mijn beroep. - De oorlog
in 'n weekend. Nieuwe kerstverhalen.
Packer, Wanden van glas. Pattin -
scn. Konvooi der verdoemden. Schid-
del, Het schandaal. Simenon, Het eer
ste onderzoek van Maigret. Singer,
Spionage verhaten. Smitoh, Als de
leeuw zijn prooi slaat. Stemmle, De
zaak Blum. Tey, De geduldige dode.
Thakazhi Sivasankara Pülai, Karoetham-
ma en de zee. Troyat, De eer van de
overwonnenen. Verissimo, De tijd en
de wind. Wallace, Exclusief pension
Wilson, Het huis dat wachtte.
Woods, Proeven van angst.
WEDER OPBOUWWET
Burgemeester en wethouders van Soest
maken bekend dat zij voornemens zijn
om aan de Kerkvoogdij der Ned Her
vormde Gemeente te Soest, op haar daar
toe gedaan verzoek op grond van het be
paalde in artikel 20 van de Wederop-
bouwwet, vergunning te verlenen voor het
bouwen van een pastorie op het perceel,
gelegen aan de Regenitesselaan, kadas
traal bekend gemeente Soest, sectie H,
nummer 6790 ged., zulks in afwijking
van het uitbreidingsplan in onderdelen
voor gronden gelegen in de wijken Soest-
dijk en 't Hart, waar de in dit bouw
plan begrepen grond de bestemming van
achtererf heeft.
Alvorens een definitieve beslissing te ne
men stellen zij belanghebbenden in de
gelegenheid om binnen een termijn van
éèn week na de dagtekening van deze be
kendmaking hun eventuele bezwaren
schriftelijk bij hen in te dienen.
De op de bouwaanvrage betrekking heb
bende stukken liggen gedurende diezelfde
termijn ter gemeentesecretarie ter inzage.
Soest, 16 maart 1965.
