U/assëEëHë
WasseteM
De jeugd aan het woord
Een „riks"
voor een onderschrift
aasverwarrning^
Krabbels van Knelis
De avonturen van Gertjan en Maartje.
Ontwapening, Jan Willem Wilten,
prof. dr Albert Schweitzer, Huwelijk, Oecumene
4 kg droog wasgoed
kost 1.75
V.V.Z. won met 11-0
heeft U een aparte
wasmachine,
Concours liippique
Grondverkoop
BURGERLIJKE STAND
Eerste Soester
Begrafenis-Onderneming
Zolang er mensen zijn hebben kinderen
ouders verweten dat ze het helemaal
verkeerd deden en ouders verweten kin
deren dat ze niet zulke voorbeeldige
meisjes en jongens waren als zijzelf een
twintigtal jaren geleden.
Ouders hebben met kinderen 'gesproken,
volwassenen met jongeren en vaak wa
ren die gesprekken nuttig, maar dan
moest de jeugd ook aannemen dat de
ervaren volwassenen iets te zeggen heb
ben waarvan ze wat opstaken en de vol
wassenen moesten niet gaan zitten met
het air van „we zullen die wijsneuzen
eens even wat vertelen".
was wordt 2 keer gewassen en
4 keer gespoeld.
Alles inbegrepen-
Van Weedestraat 52
Soest
Zo was het, zo is het en zo zal het in de
toekomst zijn, maar het lijkt erop alsof
er steeds minder tussen ouders en kin
deren, volwassenen en jeugd gesproken
wordt. Je kunt nu eenmaal niet praten
als de televisie aanstaat.
Iedere zondagavond is er een discussie
avond in een Soestdijkse woning. Jonge
ren vliegen elkaar daar soms op prettige
wijze in de haren en de volwassenen
moeten het nog al eens ontgelden.
Ik mocht zo'n avond meemaken en werd
tot gespreksleider gebombardeerd. Dat
was eervol maar niet gemakkelijk. Ik
krijg echter de indruk dat het een pret
tige avond was en niet alleen voor mij
zelf. We sneden vijf onderwerpen aan
en spraken daarover. Hele zware onder
werpen waarover heel veel te zeggen is
maar uiteraard moest het in kort bestek
gedaan worden omdat je bezwaarlijk
enige daggen en nachten kunt doorpra
ten.
Ontwapening, de jonge ruiter Jan Wil
lem Wilten, die vorig jaar overleed toen
hij te paard zat kort nadat hij jeugd
kampioen van Nederland geworden was.
Prof. dr. Albert Schweizer, het huwelijk
en de Oecumene. Stuk voor stuk kluiven
waarvoor je scherpe discussietan den no
dig hebt. Die van Ans, twintigjarig werk
studente, waren scherp en student Geert,
22, mocht er ook zijn. Boy. 21, die een
baan heeft deed het wat rustiger aan en
Jacob, 24, die de wereldzeeën bevaart,
eveneens. Marja, de achttienjarige se
cretaresse kwam met leuke en ook ern
stige meningen, die vaak veel verschil
den van algemene opvattingen. Nienke,
middelbare school, 16 jaar blies haar
partijtje dapper mee, Karin en Yvonne,
eveneens 16 en leerlingen van de middel
bare school en Eddy, die een baan heeft
en 18 jaar is, mengden zich zelden in de
gesprekken. Dat was een lofwaardige be
scheidenheid want ze waren gast, maar
ze hadden echt wel wat minder beschei
den mogen zijn.
Ontwapening
dreigde als onderwerp met enkele woor
den afgedaan te zijn toen Ans vond dat
de jeugd weinig tot de ontwapening kan
bijdragen. Gert en Boy waren het hier
mee helemaal niet eens, want wie wa
pens mag en moet dragen die moet
zioh ook inspannen om te trachten het
gebruik van wapens te voorkomen. Jacob
vond het onzinnig te ontwapenen als er
geen goede controle mogelijk is en dui
delijk bleek uit de gesprekken dat hier
protestants-christelijke jongeren aan het
woord waren en niet bijvoorbeeld P S P -
jeugd, die dit anders ziet. Er moet zo
veel mogelijk onderhandeld worden om
te komen tot vermindering van de be
wapening, maar de vrije wereld moet de
,,'t Wordt „Eng" als er
scheuren in komen
De inzender van dit onderschrift,
de heer A. J. Gaasbeek, Ossendam-
weg 9, Soest-Z„ ontvangt een dezer
dagen de waardebon.
gesprekspartners van achter het ijzeren
gordijn beslist niet vertrouwen, want die
zijn niet te vertrouwen, aldus Jacob.
De actie Europa 1,2,3, kwam zijdelings ter
sprake en het spontane „Schei uit" van
Ans betekende zoiets ais „laait me niet
lachen om de actie".
Over het algemeen heerste de tendens
die doet denken aan het koude gezegde
van de Romeinen „Wie de vrede wil moet
zich op de oorlog voorbereiden" en de
meisjes en jongens waren het erover
eens dat we onze vrijheid slechts kun
nen handhaven door een enorme bewa
pening, die mogelijk wat kan afnemen
als het over de gehele wereld gebeurt.
Jan Willem Wilten
was een dappere Soester ruiter, die ge
handicapt was omdat z'n hart niet in
orde was. Hij wist dit maar hij sprak
daar niet over. Zijn ouders wisten het
ook en zij vermoedden dat Jan Willem
geen lang leven beschoren zou zijn. Vol
gens de gangbare mening zou een heel
kalm leven voor Jan Willem een goed
leven geweest zijn maar hij wilde geen
rustig leven. Paardrijden was zijn grote
en enige liefhebberij en in de ruitersport
wilde hij het ver brenigen. Hij stierf te
paard aan een hartverlamming toen hij
16 jaar was. Hij had het reeds heel ver
gebracht want hij was jeugdkampioen
dressuur van Nederland. Hij behaalde dit
kampioenschap vorig jaar september, hij
stierf in oktober en daarmee werd hem
de mogelijkheid ontnomen het jeugd
kampioenschap springen in november te
behalen.
De vraag of het beter .geweest zou zijn
als hij het wat kalmer aangedaan had
werd door Ans en Nienke ontkennend
beantwoord. Dit was zijn wens en hij en
zijn ouders hebben groot gelijk gehad.
Deze jongen was bezeten van de paarde-
sport en aan een gezonde bezetenheid
moet je toegeven. Het lijkt misschien
alsof het beter voor hem geweest zou
zijn als hij het wat rustiger aangepakt
had en niet de zware ruitersport, als zijn
grote liefde uitgekozen had, maar enkele
jaren heeft hij als ruiter een zinvol le
ven geleid en met een boekje in een
heekje zou het leven waarschijnlijk zin
loos geweest zijn. Geert werden de dis-
cussiewapenen uit handen geslagen door
de gespreksleider, toen de jongeman zei
dat hij tooh op andere wijze een zinvol
bestaan had kunnen leiden en de vol
wassene antwoordde dat men die moei
lijk van een jongen kan verwachten die
men bijna nog een kleine jongen kan
noemen. Boy en Geert waren het niet
helemaal met Ans en Nienke eens, maar
ze uitten hun bewondering voor de dap
perheid van deze jongen, die een goed
ruiter werd en ook een nare nozem had
kunnen worden.
Mensen van middelbare leeftijd kennen
prof. dr. Albert Schweitzer beter dan de
jeugd die blijkbaar meer met het wel
en wee van de Beatles op de hoogte is.
Op de scholerr schijnt nagenoeg niet
meer gesproken te worden over de grote
geleerde die 50 jaar geleden zijn carrière
opgaf om in Afrika negers te gaan ver
zorgen, verplegen en heel vaak genezen.
Hij deed dit om „een deel van de grote
schuld te delgen die de blanke tegenover
de neger heeft". Zijn devies hierbij was
„eerbied voor het leven". Kortgeleden
heeft hij zijn werk overgedragen aan
een assistent en dat mocht onderhand
wei, want hij is negentig.
Marja toonde zich vol bewondering,
maar ze vond dat prof. Schweitzer zijn
gaven beter aan blanken had kunnen
besteden. Ans noemde het streven van
Schweitzer, de negers een goede behan
deling en verzen-ging te verschaffen heel
goed, maar de navolging deugt niet. Naar
haar mening komen veel moeilijkheden
tussen negers - en in ons land' geldt dat
ook voor andere kleurlingen - hun le
venswijze willen opdringen.
,.Ze horen hier niet", vond Marja, spre
kend over niet-blanken en Jacob kwam
er eerlijk voor uit dat hij voorstander
was van de Zuidafrikaanse politiek ten
aanzien van de negers.
Naai- de mening van de jongelui is het
Schweitzer gelukt de negers op de juiste
wijze aan te pakken om zo van groot nut
voor hen te zijn. Mensen die altijd de
mond vol hebben van de gelijkwaardig
heid van blanken en negers hebben de
neiging Schweitzer een slavendrijver te
noemen, maar hij geeft op de juiste
wijze de leiding die de negers nodig
hebben.
Hot huwelijk
bracht allen aan het praten. Yvonne was
heilig van plan nooit te scheiden, wamt j
belooft elkaar bij het huwelijk trouw e:
Even verslapt de aandacht en het visje is gevlogen Terwijl een
visverkoopster ergens in Finland op de vismarkt geduldig staat rond
te kijken en wacht op een koper, neemt de zeemeeuw een gewaagde
duik en pikt één van de vissen mee. Geen gemakkelijke vangst, ook
niet voor de razendsnelle fotograaf
daaraan moet je je houden. Karin wil 'n
man die heel veel van haar houdt en zij
is graag bereid veel van hem te houden,
maar Marja is geen voorstandster van
een huwelijk op basis van „houden van".
Het materiële vindt zij heel belangrijk
en mochten er jongelieden zijn die Mar
ja ten huwelijk willen vragen dan moe
ten ze met hun vooruitzichten wel heel
goed uit de bus komen. „Vijfentachtig
gulden schoon" is niets voor Marja.
Eddy wil pas trouwen als alles kant en
klaar is wat woning en inrichting daar
van betreft. Hij wil dan zijn vrouw die
woning binnendragen en hoopt dat ze
hem drie kinderen zal schenken. Ans wil
een man die haar waardeert, begrip en
medeleven toont. Zij is beTeid zijn fou
ten te aanvaarden ais haar fouten ook
aanvaard worden. Jacob, de zeevaarder,
wil z'n vrouw niet iedere dag zien en is
voor verniewing van t huwelijk door zee
reizen. Dat komt dan goed uit. Vertrou
wen is echter juist in dat geval van veel
belang. Dergelijke huwelijksvakanties
houden het huwelijk naar zijn mening
fris.
Boy vindt naast het liefhebben het be
grijpen van elkaar heel belangrijk. Man
en vrouw moeten daarnaar ernstig stre
ven. In het huwelijk moeten ze elkaar
aanvoelen. Geert vindt dat een vrouw
altijd achter de man moet staan in
voor- en tegenspoed. Nienke is van me
ning dat het helemaal geen kwaad kan
geen haast te maken met trouwen om
elkaar goed de leren kennen. Overhaaste
huwelijken kunnen haar goedkeuring
dan ook niet wegdragen. Als het in een
verloving niet gaat dan moet je durven
breken, want het huwelijk duurt veel te
lang om extra risico's te nemen
Oecumene
is geen geringe zaak voor christelijke
jongeren of ze nu katholiek of prot.
chr. zijn. Ans ziet niets in een grote
christelijke kerk omdat ze niet kan gelo
ven dat die er ooit komt. Meer begrip
voor eikaars overtuiging is al een grote
stap in de goede richting.
Yvonne ziet wel iets in een christelijke
kerk en daarin verschillende meningen
en als begin acht ze één protestants-
christelijke kerk een te verwezenlijke
mogelijkheid.
Geert zei: „De kerk is het instrument
van God ih de wereld en dit instrument
moet zich beperken tot evangelisatie en
apostolaat. Daafaan mankeert nogal het
één en ander en in de kerk wordt veel
te veel aandacht geschonken aan het
maohhsapparaat dat het -door de eeruwen
geworden is. Het gescheiden zijn van de
kerken is een zonde en hierin faalt het
instrument. Het gaat er niet om of men
voor of tegen oecumene is, het gaat om
de eds van Ohristus, die wil dat de kerk
één is. Het gaat om de redding van de
ontredderde wereld".
Jacob vindt dat het allemaal maar wei
nig zin heeft te streven naar eenheid
Iwant die komt er tooh niet. Ans vindt:
„We kletsen te veel" en naar de mening
van Boy is een christen die tegen een
heid is geen goede christen.
Dit waren meningen van protestants-
christelijke jongeren, die graag zouden
zien dat andere jongeren reageren door
te schrijven of zich te laten horen op
een dergelijke avond.
Ze geloven dat dit gebeuren zal, maar de
gespreksleider was pessimistisch. Naar
zijn mening brengt de jeugd niet de
energie op een ingezonden stuk aan de
openbaarheid prijs te geven maar moge
lijk heeft hij ongelijk. We zullen zien.
V.V.Z. heeft het zaderdag beter gedaan
dan Hees. Hoewel de groen-wïtten geen
enkel belang meer hebben bij winst of
verlies, wat de competitiestand betreft
althans, hebben zij in Nederhorst den
Berg, bij Avance, geen ogenblik de in
druk gewekt geen interesse meer te heb
ben in deze competitie. Het werd dan
ook een 0-11 overwinning, behaald dank
zij goed spel.
Na lange tijd geblesseerd te zijn ge
weest had H. Pouw de linksback plaats
weer bezet. Niet zonder succes, want zijn
vechtlucht inspireerde V.V.Z. tot grote
daden. De gastheren werden daarvan het
slachtoffer.
Tot aan de rust konden zij de averij tot
0-1 beperkt houden, maar na de pauze
was er geen kruid tegen de Soester aan
vallen gewassen. Pouw zorgde voor twee
mooie treffers, terwijl ook de andere
voorwaartsen zich niet onbetuigd lieten.
Ajje 't ming vraog da
mok" zeige dat die neie
buurt bie de waoter-
tore aordig begint te
greuje. Groote barge
zand hebbe d'r eieege,
huuze wiere ofebrooke,
meraokels diepe gaote
birine d'r egraove en
mooie huuze binne der
ebouwd. Ze binne wel
nie zo bar groot, maor da mag ok nie
zeit Kneliao, want anders ist nie medern.
Meraokels mooie straote bin d'r anneleid
en d'r is ok 'n heul groot plantsoen, het
Nassauplantsoen. Der staon nog geen
plaanten, maor da komp nog zeige ze.
As eers de boel maor vlak emaok is.
>rAohter Dammers" is 'n raore n?x>m veur
die buurt en van. al die maiise die in die
buurt wone, is d'r geneen die weet wie of
wat Dammers is of was. Ikke wel en
Kneliao ok en Gart en Riek weete 't ok
best en zo binne der nog wat die weete
hoe dat stuk van Soest an die naom
ekomme is.
Dammers was vreuger de netaorus van
Soest en die woende op Juindenhof" an
de Van Weedestraot.
Lmdenhof had een groote oprit met 'n
pelerishek an de straot.
Die groote oprit veur ze huus was 'n
ding waor veul gewone minse as Gart en
ikke 'n barre hekel an hadde, want mos
je us 'n keer naor de netaorus dan wis
heul de Van Weedestraot en ieder mins
die veurbie gong da Knelis met Kneliao
bie de netaorus eweest was, want Je liep
bar in de gaote in die grote tuun.
Dammers was ok nie gek en hie doch
daor mok wat an doen. Hij liet heul slim
vlak bie de voordeur van ze ketoor, een
klaphekkie maoke dat uutkwaom op de
steeg die noeng Nassauplantsoen heet.
Een hoop boere minse slofte toen arrege-
loos die steeg op of ze van de prins gin
kwaod wiste en schove dan heul stiekum
het klaphekkie deur en stonge met drie
stappe bie Dammers op de mat.
Je zalt nie geleuve maor 't klaphekkie zi
d'r nog. D'r kan geen hongd meer deur,
want deur al da graove is 't helemaol in
de luch komme te hange.
Maor Dammers wis toeng al dat 'n klein
rothekkie in een landweggetje veur Soes-
ders mit valse schaomte een uutkomst
ken weeze en die slimmerik had nog ge-
hek ok, waor of nie.
Bij
uw was komt dus nooit in aan
raking met waswater of wasgoed
van een ander.
De veelbelovende jonge ruiter Paul Wil
ten heeft op zijn paard Sohwadrormeur
de eerste prijs gewonnen van het con
cours hippique om de Prix Caprille in
Aerdenhout. In het springconcours,
waaraan niet minder dan 65 ruiters en
amazones deelnamen, eindigde hij op
Fiola als vijfde en op Schwadronneur als
elfde.
Maartje had gelijk, het waren leuke ke
reltjes, en ze stapten da» ook parmantig
de. tent in. Er waren lange en korte,
dikke en dunne mannetjes bij, en ieder
deed zoveel mogelijk zijn best om er veel
geluld uit te krijgen. Soms ging het wel
eens vals, maar dat was juist wel leuk.
„Muziek, die vals klinlkt, hoor je niet
iedere dagmerkte tante op, en ze
had gelijk. De muzikanten stapten al
trommelend en blazend rond. Ze knip
oogden tegen de ménsen en trapten el
kaar met opzet op de tenen. De harmo
nicaspeler trachtte steeds met zijn enor
me neus de puntmuts van het kleine ke
reltje af te duwen die nietsvermoedend
met de deksel sloeg alsof zijn leven er
vanaf hing. Eindelijk lukte het hem, en
het onthutste gezicht van 't kleine man
netje deed de mensen weer schaterla
chen. Ook Gertjan en Maartje knepen in
tantes arm van plezier, doch tante had
zoveel pret, dat ze het niet scheen te
voelen.
Drukkerij Bevedeern alhier, wenst van
de gemeente te kopen een stuk grond
van 300 m2.
B. en W. stellen daarom de gemeente
raad voor de gevraagde grond te verko
pen voor de prijs van 300,plus af
stand van de erfdienstbaarheid van de
weg lopende naar de Steerihoffstraat.
GEBOREN Vera Eletta, dochter van P.
Bakkum en V. E. W van Barrelo, Ko-
ninginnelaan 42. Marcus Aloysius, zoon
van A M. Sips en H C. Faber, Beetz-
laan 51. Conny. dochter van K. J. A.
Collewijn en J H. den Broeder, F C.
Kuyperstraat 11. Annelies, dochter
van C. C. Rietdijk en B. A. van Dienst,
llbert Cuyplaan 5 Gerda Johanna
Hendrika, dochter van G. B. Krijt en
J. E Looijs, Plesmanstraat 241. Ge-
rardus Johannes, zoon van J. L. de
Bruin en G A. Uppelschoten, Nieuwe-
weg 15b. Angelica Theodora Maria,
dochter van L. C. J. van As en E. P.
M. Groothuizen, Gen. Winkelmanstraat
2b. Paulus Cornelis, zoon van W. E.
de Beer en H P. Verschoor, Insinger-
straat 4. Roland, zoon van A. Pleiter,
en W. van Zetten, Plesmanstraat 59.
Marcel Relnier. zoon van J. J. Gros en
M. B. Rademaker, Eigendomweg 5.
Ronald, zoon van F. van der Loon en
C. Versteege, Van Goyenlaan 212.
ONDERTROUWD Barend Kwint, Dijk
huisstraat 1 en Anna Sikkema, Bach-
laan 20, Arnhem. Wilhelmus Hendrik
Veenendaal, St. Rochestraat 22, Amers
foort en Johanna Cornella Jacoba Vaes-
sen, Koningsweg 16. Cornelis Petrus
Maria Hilhorst, Prins Bernhardlaan 21
en Everarda Maria Werkhoven, Flora-
liastraat 65, Oss. Arnold Wubbo En-
no, Lindenlaan 4b en Johanna van de
Viesse, Beatrixlaan 8. Evert Amoldus
Egbertus Maria Hilhorst, Duinweg 4 en
Berndina Jozephina Lucas, Dorrestein-
weg 71.
GEHUWD Jan van de Bovenkamp,
Rembrandtlaan 16 en Aaltje van Essen,
Wieksloterweg O.Z. 103.
Dir. H. W. Veiling»
Korte Brlnkweg 28 - Soestdijk
Telefoon 2731
Begrafenis, Crematie, Transport.
(Rouwkamer).
OVERLEDEN Willem Jacobus Smits, oud
79 jaar, weduwnaar van A. van Diermen,
St. Josephstraat 2. Eldina Clasina
Pontier, oud 82 jaar. Oranjelaan 22.
Hendrik Zomer, oud 88 jaar, gehuwd met
G. Bouw, Van Weedestraat 62. Maria
Franken, oud 54 jaar, echtgenote van
J. J. Koopman. A. Dekenlaan 45.
Aukje Wagenaar, oud 48 jaar, echtgenote
van C. J. de Boer, Eikenlaan 19, Harme
ien.
