Soest toen - Soest nu eer een ernstig ongeluk op het kruispunt Dalweg - Albert Cuyplaan Dave Berry in Soesterberg Diep gevreten crisis in België <:Wlióóckien Het oo? gericht op solliciteren V.V.V.- nieuws SHiisdag 8 februari 1966 45e jaargang n«. .i Uitgave Drukkerij Smit - Soest Iturenu voor redaetie en administratie Van Weedestraat 29a. Soest Telefoon 2566 - Postgiro 126156 Huwelijksgeschenk H.K.H. Prinses Beatrix en de heer Claus von Amsherg Gaat men nu misschien de put dempen voor er nog meer kalveren verdrinken Carnaval R.K. Instuif Junior r- De derby Baarn-S.E.C. eindigt in gelijkspel (1-1) Jan Verhoef bij centrale training SOESTER(t)OURANT Abonn. p. kwart, f 2.75 - per post f 3.25 Verschijnt iedere dinsdag: en vrijdag Meer uit plichtsbesef dan uit enthou siasme vormden de socialisten en ka tholieken vorig jaar het Beligisch ka binet Harmei. Beide partijen hadden aan de stembus een forse klap ge kregen, een duidelijk teken dat de bevolking bepaald niet ingenomen was met hun beleid. Dat bleek nog ster ker uit een toegenomen neiging tot radicalisme, zowel binnen de grote partijen, als in de kleinere met name de Vlaamse Volksunie. Harmei en Spaal besloten met hun team in zeer te gaan om vrij wat noodzakelijke saneringen op sociaal en economisch gebied te gaan uitvoeren. Ze beseffen daarbij wel dat menige daad van deze ministerraad de popu lariteit van de partijen niet zou ver groten, maar ze meenden dat het nu eenmaal nodig was dat de natie door wat zure appels beet en besloten in die zin zelf een voorbeeld te geven. Een zure appel is het algemeen Eu ropese feit dat de kolenmijnen in dit werelddeel eenvoudig niet meer ren dabel zijn. Ondanks subsidies zijn Europese kolen altijd nog duurder dan de van ver aangevoerde Amerikaanse en bovendien daalt de behoefte aan steenkool. Alom gaan dus mijnen dicht, waarbij de regeringen de moei lijke taak hebben een nieuw econo misch patroon te breien voor de ge troffen gebieden. Ontactisch. Dat is zo gebeurd in Nederlands Lim burg. waar de mijnsluiting wel veel menselijk verdriet teweeg zal brengen, ii aar waarbij de bittere pil werd ver ziet doordat ook een goed toekomst beeld in het vooruitzicht gesteld kon worden. Aan de andere oever van de Maas ging dat minder vlot en dan nog wel over de sluiting van één mijn. die van Zwartberg. Niet alleen werd hierbij nogal ontactisch gezegd dat eigenlijk g en kou aan de lucht was omdat er in de buurt van Genk toch werk zat was, maar bovendien had het gif van het wantrouwen de atmosfeer verziekt. De mijndirekteur stelde dat de mijn er niet zo slecht voor stond üat sluiting hoognodig was. Een mededeling die wellicht voor het he den - met subsidies - nog klopt, maar voor de toekomst zeker niet. Dus kwam de kwade gedachte op dat deze Vlaamse mijn alleen maar dicht ging omdat er ook 'n stel Waalse mij nen moesten worden gesloten. De regering zou niet al te hard tegen de Walen hebben durven zijn zonder er op te kunnen wijzen dat in Vlaams België net zo werd opgetre den. De controverse tussen de twee taalgebieden werd zo weer opgewarmd - terecht of ten onrechte - met als gevolg opstoten, schietpartijen en do den. De dokters. Is dit al genoeg om een regering voor een moeilijk parket te zetten, in Brus sel komt er dan nog een ingewikkeld conflict bij over de ziekenfondsen. In al zijn finesses is dit amper meer te schetsen, maar in hoofdzaak komt hierbij aan de orde dat deze fondsen met een tekort van dertig procent van hun uitgaven tobben 210 mil joen gulden op 750 miljoen. Daar moest iets gesaneerd worden, dat is duidelijk. Hogere premies zouden zowel werkge vers als werknemers geld kosten en bovendien zouden patiënten 'n deel van de kosten zelf moeien dragen. In dit verband zouden ook enige klinieken die tot dusver gratis behandelen (met gesalarieerde artsen) een „remgeld" moeten gaan heffen, vat de socialis tische stichters zeer mishaagden. Hierbij moet men in aanmerking ne men dat deze gratis werkende klinie ken andere, zich wel tot het schrij ven van nota's genoopt voelende zie kenhuizen altijd al een doorn in het oog waren. Daarover zijn forse plaat selijke politieke oorlogjes gevoerd. Daarbovenop kwam dan nog de eis der dokters om hogere honoraria of, zoals de Belgen zeggen, erelonen. Datw erd de socialistische fondsen te gortig als de werknemers en werk gevers al offers brachten dan konden de dokters dit ook wel een beetje doen door hun eisen te matigen. Zo lag de zaak in grote lijnen - waarbij vele details als de onderlinge splitsting in het sjmdicaat der geneesheren en veel meer maar even vergeten worden. Krakend kabinet. Het pijnlijke is nu dat de socialisti sche minister Brouhon (van sociale voorzorg) achter een compromis staat, dat door zijn geestverwanten in de vakbonden, ziekenfondsen en zelfs in de regering wordt bestreden. Hij meen de dus maar beter te kunnen ver trekken. Harmei en vice-premier Spaak weerhielden hem. De crisis door het vertrek van Brouhon zou niets oplossen, men moest het nog maar eens uitvechten. Maar hoe dan ook het kabinet kraakte toen zeer ernstig in zijn voegen. Bitter bi, een en ander is, dat voor lopig niet te zien is hoe de Belgen een betere schoonmaakploeg aan het bewind kunnen krijgen. De huidige combinatie bleef aan omdat ze - door nauwe relaties met vakbonden en so ciale instellingen als de ziekenfond sen - geacht werd het best de no dige maatregelen er door te kunnen krijgen Dat blijkt nu niet het geval. Zeker niet met de fondsen, maar ook niet met de vakbonden, die naar in Limburg blijkt - op hun beurt hun greep op hun leden verliezen. De C.V.P weet het In vele opzichten meer eens van zin te zijn met de li berale oppositie P.V.V., maar weet dan weer een socialistische oppositie tegen over zich te krijgen die bepaald har der zal zijn dan de huidige Nog maar eens naar de stembus Dat betekent weer klop voor C V.P en B.S.P. beide en winst voor P.V.V. en de radicale groeperingen Vandaar dat in policis de crisissfeer zo diep in het Belgische leven is doorgevreten dat vTijwel nergens een straaltje optimis me wordt geuit in de kolommenlange hoofdartikelen die buurman Belg on der zijn neus krijgt. Ook Nasser is eens klein geweest, Gewoon een speelse jongen Hij werd precies als u en ik Door moe in slaap gezongen En nou Ook De Gaulle was eens 'n baby, die Misschien met rode konen, Gezellig in z'n wiegje lag. Wiens moe hem moest verschonen Maar nou Eens speelde Soekarno in de straat En was een wilde rakker, Versnoepte een gevonden cent Op 't hoekje bij de bakker En nou Wanneer je naar je kind'ren kijkt, Die met hun kleine zorgen Nog bij je komen, denk je vaak Wat zijn de kind'ren morgen Ja wat Dit kleine kind zal straks misschien Een kleine Nasser wezen, En Ian Smith, één van wie Men in de krant zal lezen Ot niet Of zal hij worden wat men hoopt. Wat iedereen blijft wensen. Een man. met iets nog van het kind, Een mens onder de mensen. Misschien. In de week van 21 tot en met 26 februari worden de inwoners van Soest in de gelegenheid gesteld een bijdrage te schen ken voor het Nationale Huwe lijksgeschenk dat aan Hare Koninklijke Hoogheid Prinses Beatrix en de heer Claus von Amsberg bij hun huwelijk op 10 maart as. zal worden aan geboden. De bijdragen zijn bestemd voor het gezamenlijke geschenk van de inwoners van de drie lan den van het Koninkrijk. Van harte beveel ik deze actie aan bij de inwoners van Soest, in het vertrouwen, dat zij als goede buren niet achter willen blijven en spontaan zullen ge tuigen van hun vreugde op deze hoogtijdag De Burgemeester van Soest, S. P BENTINCK. Soest, 8 februari 1966. prjpo-avond, te ongeveer 6 30 uur, had e i erns: T auto-ongeluk plaats op de kruising r alweg-Alb Cuyplaan. De bestuurder D H van een personen auto verleende geen voorrang aan T .T J v. d M Een heivge botsing volg de, waarbij beide auto's ernstig wer den beschadigd. De 6-jarige W A H die bij de heer D H in de auto zat.werd zo ernstig gewond, dat hij via Zonnegloren naar het Stads- en Academisch Ziekenhuis in Utrecht werd vervoerd. De belde bestuurders werden licht ge wond en konden na behandeling naar huis. De bewoners van de flats in de on middellijke omgeving van het kruist punt Dalweg-Albert Cuyplaan begin nen er aan te wennen, dat met enige regelmaat de politieauto, voor onge vallen met materieele schade, maar ook de ziekenauto voor de ongevallen die niet zo goed aflopen, komt voor razen. Sinds de tijd dat de Dalweg is doorge trokken tot de Soester Enghweg zijn er op dit kruispunt al diverse onge lukken gebeurd, nadat de schade was opgemaakt, werden de auto's wegge sleept, of in het gunstigste geval ver trokken ze op eigen kracht met al- S^'lT leen wat blikschade, en de verzekering Treeft lïeT T5arST£"woord De omwonenden vragen zich nu af, met het ongeluk van zondagavond voor ogen, of het nu toch geen tijd is geworden voor de gemeente om, in overleg met de politie, iets aan dit kruispunt te doen. Het is niet aan ons om in deze ver- keers-technische aangelegenheid te ad viseren, maar een voorrangskruispunt lijkt voor deze situatie toch wel de meest voor de hand liggende op lossing. Wanneer men het verkeer op de Al- bert Cuyplaan en dc Dalweg gade slaat, krijgt men de idee dat aan het begin van deze wegen het bord „op heffing 50 km" is geplaatst. Slechts een enkele automobilist houdt zich vooral wanneer het niet zo druk is, aan de maximum snelheid. De automobilist die rijdend op de Alb. Cuyplaan de Dalweg nadert, vindt, wanneer hij de Talmalaan is gepas seerd, geen wegen van rechts meer, alleen een open ruimte, beiden facto ren die noden tot opvoering van de snelheid: men verwacht geen verkeer van rechts tot men ineens voor de Dalweg staat. De situatie blijft tot het laatste moment onoverzichtelijk. Voor de automobilist die dit kruispunt nadert vanaf de Steenhof f straat, ligt dit precies het zelfde. Als hij de Ru benslaan gepasseerd is, onttrekt het laatste blok flats op de Dalweg het uitzicht op het verkeer van rechts op de Alb. Cuyplaan, vooral voor kleinere wagens is de situatie zeer onduide lijk. Wij spreken de wens uit, ongetwijfeld uit naam van veel omwonenden, dat op korte termijn afdoende maatre gelen genomen zullen worden om herhaling, van op dit door de om wonenden al „berucht" genoemde kruispunt, van soortgelijke ongeluk ken te voorkomen. Donderdag a s. zullen de leden van de R.K. Instuif Junior Sun jaarlijkse car navalsavond vieren. Evenals voorgaande jaren zal Prins Carnaval 1966 een bezoek brengen, waarschijnlijk vergezeld van de voltal lige raad van elf. De grote zaal van het Verenigingsge bouw, welke voor deze gelegenheid ge heel versierd is, zal om 19.15 uur ge opend zijn. Vanzelfsprekend verwacht het bestuur dat iedereen gecostumeerd komt Een drietal juryleden zal uitmaken wie in aanmerking komen voor de be schikbare prijzen. Deze carnavalsavond belooft een enorm succes te worden daar het bestuur zich heeft kunnen verzekeren van de mu zikale medewerking van niet minder dan de alom bekende band The Twan- gy Strings. Men wordt verzocht op tijd aanwe zig te zijn om teleurstelling te voor komen. Om precies half elf is de avond afge lopen. waarna de R.K Instuif Junior 14 dagen haar wekelijkse bijeenkom sten staakt in verband met de voor bereiding en de viering van het grote grote carnavalsfeest van haar „grote broer", de Instuif R.K Jong Soest. Donderdag 3 maart is weer dc eerst volgende bijeenkomst. In tegenstelling met Amsterdam is het optreden in Soesterberg bij Bol- tini zonder noemenswaardige inci denten verlopen Het enthousiasme was natuurlijk zeer groot en dat deed men dikwijls luid keels blijken, maar Dave Berry kon zijn programma zonder moeilijkheden afwerken. Ongetwijfeld is het taktisch optreden van de in burger gestoken politieman nen. geassisteerd door het circusper- soneel hieraan niet vreemd. Het is natuurlijk niet zo. dat zijn hon derden bewonderaars(sters) hem volle dig met rust lieten, want als met even de kans had. dan werd hij bestormd, niet in het minst door de handteke ningenjagers, fotografen en de aanwe zige teeners. Op het laatst werd het Dave Berry ook te bar, want hij verlangde naar rust en maakte van die gelegenheid gebruik een poosje te slapen. De rust is weer gekeerd. Dave Berry is in Soesterberg geweest, het is een succes geworden, de politie heeft haar taak goed volbracht en kan de uniformen weer aantrekken. Wat zal de volgende stunt van Boltini zijn Adamo We wachten maar af. Een van mijn goede* kennissen wilde van betrekking veranderen. Zoiets komt in de beste families voor. De nog jonge man was van mening, dat er in de baan die hij had geen vol doende vooruitzichten waren, zodat hij dus de kranten eens nakeek naar wat er alzo in zijn branche als ver tegenwoordiger werd aangeboden. Die goede kennis pakte de zaken flink aan Hij zond een handvol keurig ge tikte brieven weg, net en zonder foto. Ik had er respekt voor, dat hij die zelfde, goede sollicitatiebrief telkens weer keurig overtypte, maar toen ik hem aanbood van die sollicitatiebrief een stencilt je te laten maken, schoot hij in een lach. „Dan zou ik nergens antwoord op krijgen", zei hij me. „Heb je dan niet gezien, dat er ook heel wat adverten ties zijn. waarbij staat: met de hand geschreven sollicitaties? Die zijn voor mij al dadelijk taboe, omdat ik een vreselijke hand heb. In die baantjes hoef jc natuurlijk nooit een brief te schrijven, je hoeft als het goed is niet eens te kunnen typen, omdat je daar een secretares se voor hebt, maar ze zetten het er toch maar bij". Er is toch geen enkel bezwaar tegen, die brief ook eens een paar maal te schrijven?" vroeg ik. ..Heb je die poot van mij wel eens gezien?" vroeg hij. Ja, dat was waar ook. Die knaap had, wat je noemt een doktershand. Maar die behoeven niet goed te schrijven. De apothekers-assistent leest het toch wel. In tegenstelling met mijn ver wachtingen kreeg mijn kennis slechts een enkele maal een oproeping om zijn sollicitatie ook mondeling toe te lichten Van de meeste keurige brie ven die hij verzond kreeg hij slechte van een enkeling antwoord. Het grootste deel van zijn pasfoto's was hij onherroepelijk kwijt. De brie ven die op een advertentienummer waren geschreven - u kent dat wel: Br. ond. nr. zoveel bur. v d. bl. - schenen al dadelijk de prullemand in te gaan, tegelijk met de afschriften van zijn getuigschriften. Ik zou er razend over worden, als ik m'n hele hebben en houden aan 'n mij onbekende firma had geschreven en die grote onbekende nam niet eens de moeite, mij ervan in kennis te stellen, dat al mijn moeite vergeefs was geweest en dat iemand ander de aangeboden betrekking had gekregen. Mijn goede kennis niet. ..Dat weet je als sollicitant", zei hij Hij grabbelde in zijn binnenzak. „Kijk, zo'n briefje mogen ze ook houden", voegde hij me daarna toe. Het bewuste briefje was een goedkoop gestencild velletje papier. Er stond op dat de baan aan een ander was ge gund en de ondertekening was: ,.De steller der annonce in (volgde de naam van het blad). Niet te geloven? Heus. dat kan tegenwoordig nog. De sollicitant moet zich, figuurlijk gespro ken dan, uitkleden voor zijn toekom stige. onbekende werkgever, die rus tig achter de schermen blijft. Dat ouderwetse gedoe dient te worden veranderd. Een sollicitant heeft er recht op te weten, bij wie hij sollici teert. En dan: de spullen terug. KANTMAN. De belangrijke wedstrijd Baarn-SE.C die met veel spanning tegemoet werd gezien heeft een puntenverdeling op geleverd en dit geeft de verhouding goed weer. Hoewel het veld niet in een ideale toestand verkeerde, was het terrein goed bespeelbaar, afgezien van enkele plasjes. Er zijn van beide kanten vele 'loeirijpe kansen geweest en het S.E.C.- loel ontkwam reeds na 5 min. aan 'en doorboring, toen de buitenspeler "letmer van Baarn (oud SEC-speler) °n fraaie voorzet gaf. De door irouwer ingezette bal trof echter de ruising. 'et spel golfde heen en weer, waarbij ij de Soestenaren technisch iets be- >r vonden De S.EC.-doelman Van "attum keerde fraai een hard schot an de opgedrongen Baarn-spil Elfer- ing. 'e gevaarlijke SE.C.-rechtsbuiten Ha asbei werd goed in bedwang gehou- !en door de jonge Baarn linksback an Dam. 7och kreeg S.E.C. een mooie kans om Ie score te openen toen midvoor Ver roeren was doorgebroken, maar de ïaarn doelman Rebel redde fraai. Jok Baarn kreeg nog kansen, maar 1e rust ging m met blanke stand. Ta de thee ontwikkelde S.E.C. druk :tt op de Baarnveste en hield lange ijd het middenveld bezet. Ia 25 minuten kwam de S.E.C.-half- •■peler Van Breukelen in een vrije lositie en wist S.EC. de leiding te :e\en. 0-1. Baarn gaf zich echter niet ■ewonnen en bleef aandringen op een 'ehjkspel, maar spil Ruttenberg en ijn medeverdedigers hielden stand, otdat de Baarnspeler Van der Heiden an een aarzeling gebruik maakte en ie stand op 1-1 bracht, loewel zich aan beide zijder. nog raaie kansen voordeden bleef de stand ongewijzigd en de eindstand 1-1 geeft de krachtsverhouding goed weer. Zondag 6 februari werden in De Hom mel te Utrecht de voorselecties ge houden voor de Europese Judokam pioenschappen aspiranten en junioren, welke in Lyon in Frankrijk worden gehouden Districtskampioen Jan Verhoef, vori ge week derde bij de Nederlandse kam pioenschappen, plaatste zich nu weer, door met een vol punt te winnen van Diender uit Zwolle en op beslissing van Kleindijk uit Den Haag. Voorlopig zijn er voor elk gewicht drie gekozen. Ongeveer drie weken voor de Europese kampioenschappen zal er nog eén per gewicht afvallen. Jan Verhoef is de eerste uit Soest die is opgenomen bij de centrale ploeg. Dit is een mooi succes voor hem en ook voor de sportschool Boersma, afd. Soest. Attentie .oor de grote Toon. Soester vrienden en vriendinnen an Toon Hermans op naar de show. Weer wor den de kansen geboden deze door ie der zo gewaardeerde en bewonderde kunstenaar in zijn nieuwe one-man- show te zien en te horen. V V V. Soest verzorgt weer uw plaats bewijzen. Wacht er niet te lang mee deze te bestellen, want u weet voor Toon loopt het storm. Voor de zaterdagavondvoorstelling be staat al zoveel belangstelling, dat deze tot eind april prakties vol zijn. Andere avonden in de week bieden nog mo gelijkheden. Rekent u daarop bij het kiezen van een datum! De voorstellingen worden vanaf 3 maart in theater Carré gehouden en lopen voorlopig tot eind april. Dat lijkt een lange tijd, maar nog maals de ervaring heeft ons geleerd dat met het bespreken van plaatsen beslist niet te lang gewacht moet wor den. We willen u graag van dienst zijn en niet teleurstellen, dus besluit tijdig en bespreekt tijdig.

Historische kranten - Archief Eemland

Soester Courant | 1966 | | pagina 1